De censuris ecclesiasticis tractatus. Stephano de Auila Abulensi, presbytero Societatis Iesu, ... auctore

발행: 1623년

분량: 517페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

1ino ac possint repet ii i, alioquin aliae ner- larem, . t iciaciat inulti l octo res , Omo ς ei-sona: in dignitate ecclesi. Utic.i constitui. e. tat ex tequi cur Didac US PergZlup. colum. Denique ii sententia sit conti .i clericum i S. quia bccicii ii .uti ab dic.Hiit a se domi- non constitutum in curis,lullicit proprius trium eius, e manet vacans,dc conse lucri Episcopus in praetentia Capituli , de s u lit - ter fit primo occupantis, ut ait Sylves i. nu cit, quod de licentia Capituli luat aliqui s. per quie solui cur argumentum Ioannis praesentes reprς sentantes C. pituitani, nisi de Lignano dicentis , quὼd Ecclesia ante forte consiuetudo ellet in contrai tum . irc traditionem rcalem non amittit doni Tabieri mi. i.Tota h.ecfer conclusio cle- mum degradati .iehu aliter. P taeterea no- sumpta cli ex Panorm .dicto c. non poteth. ta , quod Eccletia osticacitet, L non ficte Tertia conclutio. In actuali degradatio- interdicit pro eo, ut non moriatur. ita Syl-n C, latra e X cutioni m .indat tu non requi- ucst .mini. 3.& alij. ritur unus Episcoporum numerus, sed so- DUBITATVR quintd,vtium Episcopi Ius Episcopus ex aut orietat. si c Geminia- assistentes in sententia degradationis si ninus cap. degradatio.de poenis. in s. Pata or- veri Iudices r Prima opinio dicit, non ei: emita. cap. qualiter. et 2 .de accusationibus. ludices, sed Asses lores, ta solus Metrop P. Enri. nu. a. & Dida cus Perea colum . is . litantis est Iudex. iam citata, ubi resert Ancharanum.& alios Secunda opinio , & probabilior , di- multos;Pr.usticina autem huius degrada- cit, qu bd sunt Iudices. ita Panormitanustionis vidcte in Sylvcstro n. i. cap. non potest. de sentent. & re iudicata. Quarta conci u sto. Post actualem de- mam r. 18. P. Enri. num. a. ubi citat alios, Agradationem non requiritur actualis tra- probatur ex c. ii nati. I s. q. 7. ibi, nec ab d noditio curic secularinion enim traditur rea- d. v.ιγi,=rec uno iudic.inte, Fcc.S ca. foeli X.

liter , sed vel baliter , declarando, qualiter cadem q. 3c tu. ibi, a duodecim Episcopis amest exutus clericali priuilegio. Hinc sequi- diatur. Itinc seqititur, quod maior pars E-tur, quod post huiusmodi declarationem piscoporuin debet consentire lententiae. iam non manet de foro Eccletiae. & con- ita P. Henri. I Iaec de depolitione & degra- sequenter potest puniri per ludicem secu- datione.

272쪽

Q INTA PARS PDe interdicto.

dietam Hanc autem materiam in septem diuidam dis istationes. Prima

est, de vasina di dissione interdicZi, j quos comprehendat: secunda, de causa e cienti fue materiali, id est, qui possisnt interdicere, j interdici

tertia, de causu θ occasione, propter quam imponitur interdictum,t, deforma seruanda in imponendo eo quarta,de essestibus inter imuiuinta, de participatione cum per sinis interdictis, s de parnis,ctu dis incurrui iis ' lates illud, isde causis,quibus at quis enustetur ab interdicti obseruatione sxta,de relatione interdicti septima denique,des olatione Ecclesiae.

ra ponitur loco generis,per qua intcrdictu

re natura c., diuisione interdicti. R o resolutione supponendum est, quod interdictu in sua lati s sima. significatione comprehcndit interdictu ciuile & ecclesiasticum.Ciuile est quς iam forma verborum,quibus prae tor iubebat aliquid fieri, vel pro Libebat, ne fieret, δ interdictum in hae signjsic tione non derivatur ab interdicere, inquantima est idem,quod prohiberc. sed ab interdiceis inquantum est idem quod ii ter duos dicere.Ecclesiasticum aute interdictum, de quo hic disputamus,sic definitur interdictu est censura ecclesiastica,qua separatur homo a cortis s.cramentis, Omninuique diuinis ossiciis, & ecclesiastica se pultura, tuae definitio colligitur ex cap. l lod in t z.de po2 nitentii, remissioni b. α cx c.non cli vobis..te sponsalib.Censu-

conuenit cum reliquis aliis censuris, sellicet cxcomunicatione Sc suspensione; differt tamen a cestatione a diuinis,& ab irregularitate, tuae secundum sententiam a nobis tradita p. i.dub. s. aon se Hi censurae. Ab excommunicatione auic differt, quia haec priliat sacramentis, inquantum 1unt communicatio quedam cum fidelibus,interdictum autem priuat cis, inquantum sunt tales actiones ecclesiaiticae,etiam iis, qui non habent Oricium & beneficium De disterentia autem interdicti a suspensione, fatis dictit ira est par. q.disp. l .dub. r. Duni TATVR primo, quotuplex sit ceciesiasticum interdictum3 Prima con. clusio. Interdictum occlcitasticum est tria

plex, aliud piric locale, aliud purc pers nato,aliud mixtum ex locali 3 persi,nali.

Pure locale est, quando tantum interdici tur locus ne in eo audiantur Oricia diui na, ita Vt nec ciuCs, ncc exteri postent ibi audire diuina ; at vero quaecunque pomsonae

273쪽

1 8 uuinta pars.

son at non interdictae poterut ea audire in alio loco non interdicto. Pure personale est, quando tantum personae, de non locus interdicuntur, dc tunc illae personae nec hic, ne alibi poterunt audire diuina, iuxta cap. si sententia. de sentent .excommunic. in 6. Mixtum vero interdictum est, quando Sc locus de persona interdiculur. Hanc diuisionem tradunt Sylvester verb. intemdictu m. I .q. 2. Nau. n. I 6 6.dc alij,S qua irauis Palud.& Soto supra,duo tantum priora mUmbra enumerent,tamen id eb id faciunt, quia illis commemoratis comme-

m Gratum censetur tertium membrum, si

quidem cxillis componitur, nec est specialis ratio de illo mam quae seorsum de interdicto pure locali de pure perib nati dicuntur, de mixto sint ut diceda sunt matri quaterius est locale,iudicandum est de illo, licui de pure locali, & quatenus est personale, iudicandum est de illo, sicut de

pure personali,ut recte ait Nauat. lntc dictum autem, quod vocatur ambulatorium, est illud ,qubd ponitur in omni l eo, ubi adfuerit persona sic interdicta. De diuisione autem interdicti pure localis magna est controuersa: nam Angelus dieit esse triplex, scilicet generale, speciale, de singulare. Generale vocat illud, quo interdicitur totum regnum, vel tota prouincia, vel tota Dioecesis; speciale vocat,quo interdicitur aliqua ciuitas, villa, vel castrum; singulare verδ vocat quo interdicitur aliqua Ecclesia viatiis ciuitatis, villa ,vel castri,vel aliquς,ubi sunt pim es. Sit tamen secunda conclusio. Interdictum locale est duplex, scilicet generale Ec speciale,seu particulare. Generale est, quo interdicitur regnum, vel prouincia, vel ciuitas,uilla. vel castrum; speciale est, quo interdicitur aliquis locus specialis, verbi gratia, aliqua Ecclesia, vel aliquae. Hanc conclusionem tradit Sylvest. verb.

quae probatur ex cap. cum in partibus. de verbor significat. ubi Innoc. l II. vocat interdictum generale , non solum quando

le interdicto.

interdicitur regnum, vel prouincia , sed etiam quando interdicitur ciuitas, villa, vel castrum, & quodcunque aliud inte dictum intelligit esse speciale. Hinc sequitur primo, qubd interdictu unius Parochiae, quado sunt plures in e dem oppido, non est generale, sed speciale; ita Couarr. mrm. 9.citato, & aliqui viri docti, quana uis contrariam sententia clare videatur amplecti Paden riqueZ c. 61.

Sylvester cum Panormitans,interdictum locale generale ideo dicitur, quia totum aliquod sine exceptione comprehenditur, Parochia vem,quando sunt plures in oppido illo, non potest dicit tum, sed pars, nec locus Parochiae deputatus potest dici locus uniuersilis,sed particularis,ergo noest interdictum generale, sed speciale,

Sequiti Ir secundo contra Solum,qudds non terdicatur totum regnum , pro uincia,ciuitos, vel calumn,quamuis inter dicantur omnes Ecesesiae ciuitatis vel regni,imo & totius mundi, non est interdictum generale, sed speciale. sic Anton. 3.p.

detur tenere Syluc'.q. 3 citatari icci enim definiens interdictum spcciale dicat esse illud, quo interdicuntur aliquae Ecclesiae, non omnes,ubi satis insinuat, qudd si omnes interdicantur,erit pcnerale,riihilominus statim retare Archid; aconum,& Cauderinuna oppositum docentes,quoru sententiam cum non resutet, videtur amplecti. Eandem sententiam tenet Nauarr. &Couarm. qui dicunt esse communiter receptam , & probatur ex dict. cap. cum in partibus.vbi illud:Tantum interdictu i cale dicitur generale,quando interdicitur regnu, prouincia,ciuitas, villa, vel cal ru sed interdictis Ecclesis regni, prouinciae, ciuitatis vel castri io est interdictum regnum, prouincia,ciuitas,uilla,vel castrii; ergo non est interdictum generale. Minor probatur,quia in eodem regno,protIincia, ciuitate,villa, vel castro possunt extra Ecclesia celebrari ossi ei a diuina, sicut prius in domibus priuattia Nec

274쪽

Disput prima. Dub

Nee obitat, quδd in tali ciuitate,&eno sit aliqua domus, vel sacellum priuatum habens priuilegium, ut in eo celebretur Mista, quoniam hoc est per accidens satis est enim quia possit celebrari in domibus priuatis, si habeant priuilegium. Loquendo autem de interdicto pule personali, Angel. num. I. citato,&nu. 7. de M.

etiam dicit elle t iplex, scilicet gcnerale, speciale , de singulare. Generale est, quo interdicuntur omnes pers nae totius Regni ,-Prouinciae, ciuitatis, villae, vel ca- mi; speciale est, quo interdicitur aliqua Vimi tersitas, vel Collegium personarum contentarum in tali ciuitate, villa,vel castro; singulare est, quo interdicitur unica tantum persima ex tali ciuitate, villa , vel castro, siue sit persona certa, siue incerta; ut cum dicitur, qui hoc fecerit, maneat

interdictus ipso facto. Nihilominus sit

Tertia concluso. Interdictum purὰρ personale est duplex, scilicet generale & lpe ciale. Generale recte definitur ab Ang lo ; speciale autem illud est, quo interdicitur aliqua pars personarum talis communitatis, siue si unica tantum persona, siue plures; ita Sylvest. Soto, Nauarra &Couarritu. locis ubi sup. Differunt tamen Sylvest. & Nauarra in hoc, quod Nauarra vocat interdichiam personale generale, quando, interdicitur totum Collegium, vel Universitas contenta in diuitate, quod etiam amplectitur Pater Henriqueet cap. - I. num ro s. in fine. Caeterum Sylvester rectius vocat hoc interdictum speciale, re videtur conformius communi sententiae & rationi: uniuersitas enim vel Collegi iura contentum in hoc oppido non est integra communitas totius oppidi , sed

apars tantum.

DUBITATUR. secundb, utrum posto interdicto locali, censeatur positum personale, vel e contra, posito personali, positum locale 3 Prima conclusio. Posito interdicto locali, licet sit generale, non cen-' setur positum personale, nisi aliud exprimatur. Hanc tenent communiter Doet

res citati, praecipue Sylvest. vcr. interdia ulla vi censuris.

primum S secundum. 2 ψ 9

personae illius loci pollunt extra locum illum audire Sc celebrare diuina, dummo- db non dederint causam culpabilem si terdicti: nam si dederunt, nulli bi possunt

audire diuina, nec celebrare. Haec concluso sic explicata habetur in c. sicut. de sei tent.excommunicat. in s. exteri verδ non postulat in eo loco audire, nec celebrare diuina,vi colligitur ex codcm cap.

Hinc sequitur, quod interdicta aliqua Ecclesia Cathedrali vel Collegiata non ideo censetur interdictus clerus illius Ecclesiae , unde poterit in alia Ecclesia, non

solu m singuli diuisiti, sed etiam solleonii incti ad modum Capituli, Oficia diuina solemniter celobrare, ut recte dicit Sylvest. ver. interdictum. 2. n. 8.& Couar. F.

Secunda conclusio. Posito interdi lopersonali speciali. non ideo censetur potatum locale; ita communiter Doctores. Et probatur : Haec interdicta sunt diuersia,e go sicut posito locali, non censetur positum personale, ita nec e contra, posito personali speciali,censetur positum locale; nisi aliud exprimatur. Hinc sequitur,quod interdicho clero alicuius Ecclesiae . non censet ut ipsa Ecclesia interdicta; se Couarru.num. 7.Tantum superest dissicultas, virlim posito interdicto generali person ti, censeatur positum interdictum locale,

quamuis non exprimaturὶ

Prima sententia est a stirmativa. Hanc

tenet Couarru. f. I.citato. nu. T. Vbi pro ea allegat Sylvestrum ver. interdictum. 2.quaest. S. Anton. 3.piti t. 26. cap. I.circa medium,& alios. eandem tenet P. Henrique Ecap. 42. in fine;& probatur pii ino : nam alias sequeretur, quod Iudex ponens huiusmodi interdictum, frustraretur suo fine. Patet: nam si liceret celebrare diuina publice alta voce, dc apertis ianuis , cum tot homines interdicti propter Corum multiatudinem non possint excludi ab Ecclesia, vel a vicinis, facile audirent diuina.

Secundδ, probat Couarru. ex ea. Suod

nonnullis. de priuilegiis . ubi s ut ipse ait ii definitur,

275쪽

αso si inta pars.

definitur, quod cuti sunt ius antiqv.m non poterant celebrari diuirin, etiam ia-miis clausis, & exclusis interdictis in eo

loco, cuius communitas erat interdicta.

Secunda sententia eth negativa, scilicet quod posito interdicto personali gener, ii, non censetur positum locale, nisi Iudex id exprimat; & fixe est vera & tenenda,

quam docent Ioannes Andreas,& Calde-rinus relati a Couarru. tenet etiam Nauarrus num. Iς7. Soto distin. 22.quaest. s. arti c. i. post primam conclusionem. Angelus verb. interdictum. s. num. i.qui dicunt,quod interdicto populo , qui sunt illius populi, nec ibi, nec alibi polli int audire diuina , clerici tamen poterunt in Eceleliis talis oppidi celebrare diuina solemniter coram exteris: iiDb eandem tenent in rigore Sylvest. & Anton. citati a Couarru. pro prima sententia: nam solum dicunt, considendum esse clericis, ut tali interdicto durante abstinerent a publica celebratione. Probatur haec sententia ex cap. si sententia. de sentent.excommunicat. in s. ubi dicitur, quod interdicto loco non centen

tur interdictae person ,nisi aliud exprimatur,ergo etiam e contra interdicto populo,non censetur interdictus locus. Secundd, probatur eficacius ex cap. I.

de usuris. ubi interdicuntur personae illius populi, vel communitatis,quae receperint usurarios externos in si iis populis,& post-ca dicitur , qu bd si animo indurato lustinuerint illud interdictum per mensem, ipso facto terrae eorum subiaceant eccleti allico interdicto. Ergo clare supponit Pontifex , qudit ad politionem interdicti personalis etiam generalis , non statim censetur positum interdictum locale. Ad primum primae sententiae respo detur, qudd nos loquimur absolute se per se , loquendo tamen per accidens in casu, quod tequeretur illud in conueniens tactiam in argumento, libenter concedimus,qubd deberent clerici abstinere a celebrando publice . si alias non posset vitari illud iliconueniens; hoc tamen non ellet,

De interdicto.

quia locus sit interdictus, sed quoniam alias non posset vitari illud in conueniens,

sicut quando excommunicatus non toleratus ingreditur Ecclesiam tempore, quo celebrant ut diuina, si non pollet excludi ab Ecclesia, cellandum ellet a diuinis, non quidem ex eo quod locus sit interdictus, sed ad euitandam participationem in diuinis cum excommunicato non tole

rato.

Ad secundum respondetur, mirandum esse,qubd Couarru. non aduerterit cap. illud , tantum loqui de interdicto gen crati locali,non de personali,ut aduertit glolla: loquitur enim textus de interdicto communi terrae, ergo si interdictum ciuitatis, villae, vel castri est locale, a fortiori interdictum terrae erit locale, quia non minus proprie , imb multb magis nomine terrae significatur locus,quam nomine ciuitatis, villae vel castri. DUBITATVR tertio , quis locus censeatur interdictus per interdictum generale locale,& quis per speciale 3 Prima conclusio. Quando interdicitur aliqua ciuitas, etiam intelliguntur interdicta se urbia & aedificia continentia , sic Nauar.

& communiter Doctores: est enim ex- prei se definita in cap. si ciuitas. de sententia excommunicatio. in 6. Ratio autem

huius decisionis fuit, quod licet in iure in

alia materia nomine ciuitatis non comprehendantur suburbia, nec aedificia cor tinentia , sed tantum id, quod mum rumambitu cingitur, ut late & erudite prosequitur Couarru. tamen in materia in te dicti haec omnia comprehenduntur nomine ciuitatis , alias enim vili penderetur censura interdicti. 4

Si petas,quid intelligatur per suburbia,& per aedificia continentia , sit secunda

conclusio. Per suburbia intelliguntur aedificia extra muros, vel quae sunt illis crantia gua, vel prope , quae Hispanice dicuntur, Arrabales. per aedificia vero continentia intelliguntur aedificia, quae sunt extra ciuitatem a mutis separata,& non contigua

276쪽

Dist ut prima.

psis nee suburbiis; ita Anton. loco ci-ato , dub. praecedenti: vel aliter, inquit, ab urbi a dicuntur,per quae iter est rectum

ad ciuitatem. Continentia vero aedificia, quae non praeparant rectum iter ad ciuitatem. Quanta autem di stantia requiratur , ut censeantur aedificia continentia,

glossa dicto cap. si ciuitas. Couair.&Nais Darrr. dicunt, hoc iudicandum esse arbitrio viri prudentis, Angel. vero,& Sylvest. dicunt , pensandum elle ex illa ratione dicti cap. si ciuitas. nempe ex hoc , quod vilipendatur , vel non vilipendatur interdictum , unde ii distantia ea sit, ut po- . Pulus commode possit illuc confluere ad audienda diurna, sunt aedificia continen tia , de consequentet interdicta; at vero si tanta sit, ut non pollit populus illuc commode confluere ponit exemplum Syl- uesi. si distent per unum milliare)non sunt aedificia continentia ; ita Sylvest. immo

P. HenriqueZ cap. 42. num. a. in glossa, litera S , dicit , quod sine causa Sylvestri designat distantiam unius milliarij, unde

ipse vocat aedificia continentia, qtice sunt Proe e ma nia, & ego idem credo. Praeterea est aduertendum , primam conclusionem habere locum,etiamsi luburbia , vel aedificia continentia ciuitatis interdictae non sint subiecta temporaliter illi domino , propter cuius culpam Civitas est interdicta ; ita Sylvest. num. 3. Couarr. num. 8. de alij. Immδ etiam con-Husio habet locum, licet non sint spiritualiter subiecta Ecclesiastico Iudici, qui interdixit ciuitatem ; se Sylvest. de C

uarr. & HenriqueZ dicto num. 4. Probant ex ratione dicti cap. si ciuitas. nam alias vili penderetur interdictum ciuitatiS.

Si petas , a quo ponitur interdictum in suburbiis,& continentibus aedificiis, quando non sunt subiecta spiritualiter

Praelato interdicenti ciuitatem Sit teitia conclusio, quod ponitur a iure communi in dicto c. p. sit ciuitas. ita Paludan. in q 8. Concl. t. Anton. supra. Sc Sylvest. 8c Hei

viqiiez dicto num. . in glisl litera L. H.nc sequitur, quod quando Episcopas

Stib. tertium. 23 I

ponit interdictum locale generale in aliqua ciuitate, vel villa, omnes Ecclesie alias exemptae a iurisdictio ite Episcopi,vd Ecclesiς Religionum,& ordinis diui Ioannis, manent interdictae; sic P. HeniiqueΣ dicto numero . &Nauarrus in Manual. Hispano, cap. 27. num. 8O. qui ait, ita decretum futile Salmanticae propter rati nem dicti cap. si ciuitas. quod corollarium iam est certum omninδ post Tridentinum

seli. 2 .de regularibus. cap. I 2 iuncto c. 2 2.

Aduerte tamen,ccitu in est e. qu bd Episcopus aiori potest ponere interdictum lo- eale speciale in huiuimodi Ecclesiis exem piis, unde licet speciali interdicto interia dicat singulas urbis Ecclesias, non extendit ut ad Ecclesias exemptas; sic P. HenriqueZ dicto num. q. Quarta conclusio. Interdicta aliqua Ecclesia interdicto generali, vel speciali, etiam manet interdicta Capella,& coemeterium eidem Ecclesiae contigua, id est, si extrema se contingant: sic Tabicia. vel b. interdictum. s. num. 9. & est determinata in dicto cap. si ciuitas. Quinta conclusio. Quando generaliter interdicitur terra alicuius domini, intelligitur de tota terra propria, & de omni alia, inquam habet iuris dictionem temporalem . qiramuis ei sit data in laudum, vel emphyleusim, vel dotem uxoris, vel usum fructum , & perseuerat interdictum, quamuis vendat, & alienet eam , quia transit cum suo onere , deberet tamen Iudex ob hanc iam causam relavare inisterdictum. Et haec omnia intelliguntur, siue omnes istae terrae sint coniunctae, siue in diuersis locis, non tamen intelligitur de terra data in pignus, quia non habe edominium , nec usiimfructum talis terrae. Verum est , quod si Iudex diceret, In te dico quamcumque terram a tali domino possessam, comprehenderetur. Similiter non intclligitur de terra acquisita post impolitum interdictum, nisi Iudex dicat, interd cimus quamcumque terram ab isto

possessam, vel possidendam. Ili his omni

bus conueniunt Anton. s. p. tit. 26. cap. 3ἀ

277쪽

Σ3L Ouinta pars.

Sylvest. verb. interdictum. 2. num. 3. ScP. HenriqueZ cap. 2. num. 2. addit tamen

Sylvest. quod quando interdicitur terra alicuius domini, tale interdictum extenditur ad terram illorum , qui participant cum eo in eodem crimine ; sed hoc falsum est, ut ait P. Henriqueet dicto num. 2.

in glosia, litera H, & aliqui viri docti. Et

probatur: nam clim ex vi vertarum non ex endatur, nec si textus,in quo fundetur talis extentio, non est admittenda.

DuBITAT vR quartb , quae personae censeantur interdictae per interdictum personale, generale,vel speciale3 Prima conclusio. Quando interdicitur

aliquis populus, seu, quod idem est, ciues alleuius oppidi in singulares personae illius

oppidi centientur interdictae,quamuis non dederint causam culpabilem interdicto. cap. si sententia. de sentent.excomm . in s. Vnde nee in illo oppido , nec in alio possunt audire diuina , nisi transserant domicilium ad aliam communitatem non interdictam : tune enim si non dederunt causam culpabilem interdicto, cellat interdictum talium personarum, secus si dederunt : ita Suriest. verb. interdictum. 2.num. I Ο. P. HenriqueZ cap. 3 2.num. 2. δ late Coit arta dicto 3. I. num. P. Quae conclusio intelligitur, licet huiusmodi ciues

sint absentes tempore, quo ponitur ime dictum , nec dederint causam culpabilem interdicto; se P. HenriqueZ dicto num. 2. Haec concluso partim est contra Hosti ei sein citatum a Sylvestro dicentem , quddquamuis istae personae non dederint causam culpabilem interdicto, quocumque transserant domicilium,erunt interdictae. Et potest probari: nam , ut diximus dubio pr.ecedenti, in quinta conclusione, quando interdicitur terra alicuius domini,quo inuis alienetur, manet interdicta,ergo similiter in praesenti. Nihilo miniis tenendum est, quod diximus, & ad argumentum respondetur,diuersiam es Ie rationem : nam quando in id icuntur personae ob alienam culpam, mitius est agendum , quam clim interdi-

De interdicto.

citur terra,quae est quid inanimatum .Praeis terea respondetur iuxta dicta conclusione

quarta

Si petas, quo absoluuntur illi, qui

transserunt domicilium ad communitatem non interdictam λ Respondeo , ab imponente interdictum , qui tantum intendit ligare ciues huius oppidi, quamdiu ciues illius se ut, nisi forte Iudex aliud

exprimat. Secunda conclusio. Interdicta communitate , omnes , qui subeunt onera talis communitatis , vel 1 altem fruuntur priuilegiis, manent interdicti, quamuis sint Magnates,& Marchiones,vel Duces , nisi consuetudine , vel priuilegio eximantur.

ita Sylvest. numero Io. Anton. 3. p. vit. 26.

cap. 3.in fine. P. HenriqueZ numero 3. Et multum fauet glosta dicto cap. si lenter tia. dicens, quda comprehenduntur Patrici j,& SenatoreS. Tertia conclusio. Quando interdicitur totus populus, interdictae censentur omnes personae habitantes in suburbiis, vel continentibus aedificiis , immδ ctiam illi ciues, qui continud habitant extra ciuitatem, vel suburbia,vel continentia aedificia; sic Anton .cap. s. citato,in fine.& Sylvest. num. I s. qui citat Calderinum. Patet, quia isti vere iunt partes ciuitatis. Quarta conclusio. Si aliquis, qui non erat de commvnnate tempore, quo talis communitas Die interdicta , fiat postea de illa communitate, transferendo illuc suum domicilium ,relicto primo domicilio , co ipso subiicitur interdicto communitatis ; ita Sylvest.num. Io. P. Henrique Znum. 2.& alij: populus enim comparatur aquis fluminis sbi succedentibus,quae reputantur una Sc eadem aqua.

Nec obstat , quod diximus dubio praecedenti, in prima conclusione , de terra acquisita post impositum interdictum,

non , inquan obstat: nam,ut recte ait P ludan. in A. l. IS. q. 8.art. I. f. quantum ad

secundum . in fine β. terra ut est res singularis , assicitur interdicto , non uniuersa litas, Dixi, relieis vrimo domicilio : nam si

. aliquis Disilired by Cooste

278쪽

Distut prima.

aliquis ciuis communitatis non interdictae, retento hoc domicilio, fiat simul ei

uis alterius communitatis interdictae, non manet interdictus: ita Sylvester verb. interdictum. a. numero I & Pater Henri-queZ n. 2. contra Calderinum. Et probatur:nam cum iste sit pars duarum communi atum, quarum una est interdicta,altera non, aequum est, ut potius declinemus in partem fauorabilem,quam odiosam. Quinta conclusio. Interdicta communitate non manent interdicti infantcs non

habentes usum rationis, nec amentes.Vc- .rum est,qubd cis negatur sepultura, quia omne cadauer est rationis expers; sic P. Henriqueet num. 2.de quo latius infra. nec etiam manent interdicti illi, qui non sunt partes talis communitatis, nec ciues, sed exteri; sic P. HenriqueZ,Sylvest. num. I 4. Raperte colligitur ex dicto cap. si sententia. ibi, SinguLires ex eo Populo persons. Sexta conclusio. Interdicto populo non .

censetur interdictus clerus , nec e contra,

nis aliud exprimatur in sententia; ita Syl

ia est. num. 9. Nauarr. num. I 67. Coti arr.

dicto f. I .num. I. & est determinata dicto cap. si sententia. Ratio est , quia nomine

Clericorum non veniunt laici, nec nomine populi veniunt Clerici : Clerici

enim non sunt populares : nam ex accommodatione usus, populus stat pro laicis. Vtrum verb nomine Clericorum intelligantur non solum habentes aliquem omdinem maiorem , vel minorem, aut primam tonsuram ,' sed etiam Religiosi, S: Religiolae, etiam laici, seu renuersi. Doctores conueniunt in lice, quod in fauorabilibus isti omnes intelliguntur nomine Clerici, unde quando tuterdicitur populus, sicut manent liberi Clerici, ita etiam manent liberi Religiosi, & Religiose, etiam laici; at verb quando interdicitur clerus,Nauarr.mim. I 67. tenet,

quod etiam comprehenduntur Religiosi,& Religiosis; idem tenet Couarta dicto g.

I .num. 8. corollar. s. ubi at lcgat Calderi- riri a , & Anton.& dicit esse communem;

tenet etiam Geminiamrs dicto cap. si se a-

Sub. quartum.

tenti quia ita sunt ad Ecclesiam translati, quδd non possunt dici depopulo. Sit septima conclusio. Probabilius iudico, qudd nosi comprehenduntur, nisi habeant dignitatem; sic Angel. verb. interdictum. s. num. p. Armill . verb. intct- dictum. num. I O. P. HenItqueZ num. s. dc Sylvcssi num. I p. nec contradicit his,quae dixerat num. s. nam ibi loquutus suit in fauorabilibus, in num. autem I p. loquitur

in odiosis, unde ibi remittit se ad titulum Clerictis,ubi dixit,qubd in fluorabilibus nomine Clerici intelliguntur etiam Reh-giosi, non tamcn in odiosis .Et haec sit probatio nostrae conclusionis: vel dico , quddan num. 9. loquutus fuit recitatiue tant lim, & in hac conclusione loquimur etiam de interdicto posito ab eo, qui est superior Clericis,& Religiosis,ut quando ponitur a Papa;nam si ponatur ab Episc po,qui non est superior Religiosis exemptis, certum est apud omnes, qudd non comprehenduntur interdicto cleri. Octaua concluso. Interdicta familia alicuius domini, etiam censentur interdicti Clerici de tali familia; ita Sylvest.

batur, quia familia est nomen commune ad Clericos,& laicos. Vbi notandum est, qu bd interdicta familia, qui tempore ii terdicti erant de tali familia, licet recedant ab ea, perseuerant intecdicti, qui tamen de nouo venit, non fit interdictus; sic

Probatur : nam interdictum familiae est speciale, quod prim b per se,& immodiate respicit personas singularcs . sces.s est de interdicto populi: nam cum sit generale. primo , Sc per se respicit ipsam communitatem , de secundario tantum respicit personas singulares. Nona conclusio. Si interdicantur Doctores ciuitatis, vel Academiae . ctiam comprehenduntur Doctore ς Clerici. Haec est contra Angelum verb. interdictum. r. m 9.& Sylvestrum num. I τ . uiri pro se

279쪽

ce te nihil tale glolla, ut recte ait Tabien. vel b. interdictum. i. mina. p. in fine. ubi tenet thostram conchilionem,quani etiam tenet Armill . n. i i . P. Henri l. n. s. dc aliqui Magistri. Et ratio est, quia hoc nomen Doctor, non est miniis commune laicis,&Clericis, quam hoc nomensimilia. Quaestu ira est a me , v trian interdicto

populo scholares Rcademiae, qui non sunt ibi oriundi, nec domiciliari j, censeantur interrai εSit decima conclusio, quod meo iudicio non censentur interdicti, nisi in tali ciuitate sit statutum, qudd scholares habeantur tamquam ciues. Probo : nam ut

quis eomprehendatur interdicto populi, requiritur,qubd sit ciuis , & pars illius populi, dicto cap. si ciuitas. sed ut praedicti scholares dicantur ciues, requiritur,quddsit praedictum statutum, ut dicunt Sylvest. verb.ciuitas. in fine. Angei. Jc Tabie n. VCIb.ciues. ergo.itemmam cum haec poena ponatur ob alienam culpam, non est existendenda.

Similiter dico, quod habitantes in hac

curia Limensi etiam per multum tempuS, non tamquam ciues, sed ad prosequendas lites in Regio Praetorio,non comprehcnduntur interdicto populi. Et quod diximus in tertia conclusione , intelligendum est, nisi talia suburbia,vel aedificia continentia faciant diuersum populum, sic HenriqueZnum.4.in fine. Armil. num. 9.quia isti non sunt partes populi interdicti, verbi gratia, en et puebio det Orcado de Lama , iecus erit, meo iudicio , loquendo de interdicto locali : credo enim , quod interdictum esuitatis Limensis extenditur ad populum δει Cereado, quia ibi viget ratio cat. si ei uitas. sei licet ne vilipendatur Ecclesiastica censura , quae ratio non viget in interdicto personali: non enim vilipendit ut inte

dictum populi Limensis per hoc , qu bd

non extendatur ad personas oppidi d/ι Cercndo ; dc hoc est conforme dicto cap. si sententia.& menti Doctorum,qui quando loquuntur de interdicto personali, requirunt , quod personae sint partes talis com-

De causa interdicti.

munitatis, quod tamen non requirunt in interdicto locali, immd extendunt illud ad aedificia continentia , quae tamen non sunt partes urbis. DUBITATVR quinto , virlan interdictum comprehendat ponentem illud vel luperiorem , aut aequalemὶ Prima conclusio a firmat ilia. Quando interdictum est locale, A: ideo si non se Guent illud, incurrunt poenas iuris ; sic Armill .num. 33. Nauarr. num. I 6 F. P. HemriqueZ cap. 1 C. num. I. nam obligatio feta

uandi. interdictum semel politum , non oritur ex serente illud, sed ex ipsi, iure communi taxante effectus talis interdicti,& smili ratione diximus in materia de

qu bd omnes Christiani retiam ipse Prae

latus Excom lamnieans, tenentur vitare excommunicatum.

Secunda conclusio. Quando interdictum est personale, licci si generale,non comprehendit ponentem illud, nec superiorem, nec aequalem , quia nullus habet iurisdictionem. coactivam in foro exteriori, nisi in sibi subditos.

dictum peisonale generale comprehendat E piscopos Conclusio negativa, nisi de illis fiat expresta mentio ; sic aua . num. 36 1 .& est textus cap. quia periculosum.de

sentent. excomm.in 6.

DISPUTATIO II.

De carus efficienti, materiali interduit.

num .f6δ P. Henriqueet lib. Is de

Si r prima conclusio. omnes Praelati Ecclesiarum cathedialium , vel coli giatarum Disi lirco by Corale

280쪽

Dis t. secunda. Dub. I. II. III. U IV.

giatarum poliunt interdicere tam perso- ctum, sed erit validum.& id ed seritandumnas quam locum, idem etiam potest Con- est. Patet, quia ille ob publicum bonum

cilium generale,de capitulum sede vacan- non est priuatus iurisdictione, ut constat te. Utrum verb capitulum sede non vacan- ex dictis in materia de excommunicatio te possit interdicere Standum est consue- ne;at verb si sit non toleratus, non lumtudini, ut ait Couarru. dicto num. 6. quae dam enim eapitula hoc habent ex consuetudine, ut ait P. HenriqueZ num. 2. minores autem Praelati, ut Praelati religionum, quamuis potiunt personas sibi lubditas interdicere nam hoc minus est quam excommunicare dc colligitur ex cap. curo ab Ecclesiarum, de ossicio ordinari j. at verb non est in consuetudine, quod interdicant Ecclesiam vel locum, nisi in aliquod oppidum vel castrum habeant iurisdictionem ecclesiasticam in soro exteriori; ita Scito conclus. 2. citata. Henrique Zia. I. Saliqui viri docti. Praeterea notandum est cum P. HenriqueZ n.

I .& Armil. num. s. quod solus Papa potest imponere interdictum olim strictissimum, caeteri verδ Praelat tenentur seru re ius commune.

Secunda concluso. Omnes illi,qui ex commissione pollunt excommunicare, possunt interdicere. Videte primam partem decenturis in communi, dubio 6.ubi ostendimus ', utrum laicus vel stemina possint imponere censuras DUBITAT vn secun d b, utrum Praelati possint ponere interdictum extra pro prium territorium 3 Prima concluso. L

quendo de interdicto locali certum est, qudd non pollunt interdicere locum sibi non subiectum , quia non habent iurisdictionem in talem locum. Secunda conclusio. Loquendo de interdicto personali, idem omnino dicendum est,quod de suspensione diximus disput . .

Duni TR TvR terti δ, ut rurn Praelatus X communicatus,vel suspentus a iurisdi-ictione, vel interdictus, possit interdicere Prima concluso. Si ex communicatus vel suspensi is a iurisdictione non si nomina tim de nunciatus, vel notorius percussor

clerici, peccat quidem ponendo interdi- peccat ponendo interdictum, sed etiam ea

nullum , quia continet errorem intoler

bilem ob defectum iurisdictiorus.

Secunda conclusio. Qui non est ex- coin municatus, nec suspenJus, sed tantum interdictus , quamuis nominatim denunciatus, potest valide ix licite ponere interdictum. Probatur , quia interdictum non priuat iurisdictione in sero exteriori, ut dicemus disput. 4. sed interdictum pertinet ad solam iurisdictionem in sero exteriori,ergo. DUBITATVR quarto,utrum possit aliquis seipsum,vel superiorem,vel ς qualem interdicere Quod dubium , ut vel ba so- iram, procedit de interdicto personali. Conclusio est negativa, loquendo de potestate ordinaria, ut patet ex dictis in m teria de suspensione,disput.4.dub. I. conC. . nam interdicere pertinet ad iurisdictionem coactivam in Aro exteriori.

Hinc sequitur,qubd quando Episcopus

interdicit omnes,qui sunt de tali ciuitate, ipse non manet interdictus. Nec contra rium dicit Nauar. cap. 2 .nu. io S. quia tantum loquitur de interdicto locali,ut patebit attente legenti ipsum; sed contramam quando Papa vel Episcopus concedunt indulgentias , etiam ipsi consequutiuc. fruuntur illis, quamuis concessio indulgentiarum sit actus iurisdictionis. Respondetur negando consequentiam mam concessio indulgentiarum est actus iuris iactionis gratio se & fauorabilis; at verb sententia interdicti est actus iurisdictionis odiolae 8 coactiuae. Sed notandum est , quδd per Ana , qu. eponit interdictum personale, tenetur illud obseruare , sicut alij clerici non interdicti. Verbi gratia, non potest celebrare coram illis per nis interdictis , nee eos admittere ad Osticia diuina , nisi velit illis relaxare interdictum, alias incurret

SEARCH

MENU NAVIGATION