Thesaurus terræ sanctæ, quem seraphica minorum religio de obseruantia inter infideles, per trecentos & amplius annos religiosè custodit, fideliterque administrat. ... Authore r. adm. p.f. Didaco de Cea Agudensi Hispano, ..

발행: 1639년

분량: 389페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

Σo a Liber Primus

te , morienteque enituit , maius ipsi ius contulit, it prae aliis Sanctorum Locorum thesauri

spiritualis possessor existeret

Iuina lege cautum erat in Deuteronomio cap. 2 3. ut duobus fratribus simul habitat ibus,si unus ex eis abiaque liberis discederet , alter uxorem viduam connubio sibi adiungeret, &quasi haereditaret; ut ex ea filios suscipiens, ηtςrρη fratris vita lancti semen suscitaret. βuando habitaverinis tressimul ct unus ex eis absque liberis mortuus fuerit, sed

functi non nubet alteri; sed accipiet eam frater eius, ct sciatabit semen Fratris fui. Mortuus est IESUS in Cruce pro- hominum salute suspensus, dilectissima ipsius Sponsa urbs erat Hierusalem iuxta Psalmographum Psalm. - . vers. 3.

Fundatur exultatione uniuersae terrae mons Sion. latera Aquialonis ciuitas Regis magni ubi in Hebraeo,pro Ciuitas Regis magni, habetur, ut ad eum locum tradidit Lorinus, Pulchra sponsa. Talis enim erat Hierosolyma quandiu fidem coluit, ct castam Deo seruitutem exhibuit; & ideo non semel sponsae nomine in sacris Prophetarum oraculis praedicatur. Mo tuo autem sponso superstes lugens, ac moerens. Facta es quasi vidua Domina gentium.Threnorum I. nu. I. Congruum ergo erat, ut iuXta legem in Deuteronomio sancitam mortui sponsi frater viduam sibi spirituali iungeret matrimonio, && Terrae sanctae possessionem adiret, ut de mortui fratris se-ι- uten , hoc est fidem, seu Dei verbum suscitaret. Quamuis autem Christus in multis fratribus primogenitus extiterit, vi D. Paulus Roman. 8. dicebat, δ' ipsemet Dominus non semel discipulos suos appellauit. Ite nuntiat ratribus meis. Quin imo Tertullianus lib. de carne Christi nostrum omnium fratrem dicerc non erubuit. In vulvam ergo Deus verbum suum

222쪽

Iuum detulit bonum fratrem , ut memoriam mali fratris eraderet . Nemo tamen audeo dicere ) tam Christi frater extitit, quam Franciscus; nullus Christo coniunctior, nullus maiorem cum illo similitudinem retulit. Siquidem in solo Francisco saeris stigmatibus insignito Christi persecta similitudo visebatur.Vnde no immerito Fraciscus appellabitur Signaculi militudinis Erech. et 8. Hoc est Christi qui Patris imago est,ac similitudo,&B. Franciscus huius imaginis;ac similitudinis signaculum extitit. Vbi autem rei iunilitudo cla risis,quam in ipsius signaculo, vel sigillo conspicitur Θ Porro

S Bernardinus Senen. to. a. de Euang. aeterno B. Franciscum

Christi signaculum nuncupauit. Perse fum, O non per alium apparuit ei Iesus: Na cui in s person. non alia,carnem nostram asumpsit, ct in carne sua passibili perfectionem Euange

licam exemptauit. Sic e ei umboriosum Franciscum in suae acceptatae perfectioni gnaculumsigurauit, ct consignauit. Paucisque interiectis,adiungit.'stema nec per alium hoc Ῥ-

se tam debebat eri se per illum,qui stigmatas pessionisg

sabat in cor redis bi eum similem re errainconforme. D luit tamen Chrisus inspecie Seraphica apparere tum ut aperte claresceret,quod cor eius ne alio medio unitum, ct insamm, tum erat cum ipse Iesu. Ha ctenus ille.

Cum igitur B. Franciscus stricta adeo unione Christo suerit copulatus, tamque persecta similitudine signaculi instar ipsum retulerit. Quid mirum,ut speciali ratione Christi fratrem appellauerim,& ipsim Christi siposam Terram sanctam,

es urbem Hierusalem sponso viduatam, iure fraternitatis ob- teturum esse mihi persuaserim Recolendi sunt fauores,quibus olim Patriarcha Ioseph apud Aegyptum statiem suum Beniamin,reliquis in conuiuio assidentibus anteposuit. Nam cum partes suae singulis apponerentur ; Ben iamini pars,non

sine fratrum admitatione,partes alias quinquies superabat. Et mirabantur nimis sumptispartibus, quas ab eo acceperant, maiorque pars venit Beniamin, it aut quinque partibus exced

ret. Genes. 3. Quid sibi vult ista Praelatio BeniaminὴQuo Gous 43. aspectu caeteris in conuiuio anteferturξ Vel enim , ut aliqui Cc a sentiunt,

223쪽

a o Liber Primus.

sentiunt, pro omnibus quinque misit sercula, ut bini, &bini comederentn soli Beniamin alia quinque apponi praecepit ut solus ipse quantu alij decem maducaret. Vel singulis pars

una apposita est, ut soli comederet. At vero Beniamin ferculis quinquies duplicatis reficitur. Ita quod ipsius pars singulorum partes duplicato quinquies numero excederet. in Iibet tamen ratione id acciderit, miradum est, quod tam nOtabili excessu fratrem alijs minore prs tulerit. Sed forsan ideo hoc fecit Ioseph, quia Beniamin germanus frater erat,& uterinus,e Ode parente, genetriceq. progenitus, &ipsi reliquis coniunctior: ex quo orta est conuiuii praerogativa. Itaq. structior cognationis unio, & maior animorum,&fors corpor v. similitudo,praelationis causa fuit; ut frater ς tate minor natu maioribus praeserretur. Christi frater erat Franciscus aetate di professione minor, ipsi tamen per amoris transformatione coniunctior, ac similior: Cui propterea quinque prae ceteris partes dedit, hoc est sacris stigmatibus decorauit; ut qui interius animo similitudinem iam habebat; quinque plagas in corpore ostentans, exterius similis monstraretur. Haec autem similitudo exigebat, ut fratris possessionem adiret,& ipsi ii , thalamo succederet,priorisque sponsi loco terram illam obtineret,in qua mortui statris semen suscitaret. Ergo iure fi ternitatis,ob quam B. Franciscus prae ceteris Christo conii ctior,&similior extitit, Terrae sanctae possessio ei debita videbatur . Et sane cum illuc semeti telum q. se contulit, ut iam in superioribus statuimus, quid aliud egit quam terrae possessionem deambulando apprehendere, ut cum postea Sol-dani indu entia Minoritis concedenda esset e non tantum

Barbari illius gratia, quantum iuris paterni facta fit ijs restitutio videretur. Praeter hoc fraternitatis ius aliud etiam libbuit Franciscus propter quod Terret sanctet possessio ipsi d

bebatur . Inter successionis modos, numeratur successio per repr sentationem personae,cui succedendum est. Haec autem re

praesentatio fuit in n. Francisco qui veluti filius Christi diis

ciis .imur ulpta similitudine, di propinquitate repraesenta

bat s

224쪽

aptit VII. g. XIX. Σος .

bat,& ideo lis reditatis ipsius fieri successor debuerat. Fracisco enim superstite ob persectae similitudinis rationem & si

Christus Dominus mortuus suit, quasi tamen non moreretur reputandus est, qui talem post se filium ita dilectum, &similem reliquit. Quemadmodum de illo alio pagina sacra resere Eccles. 3. Mortuus es pater eius, ct quasi non es momtuus, milem enim reliquit suum pos se. Cui merito Patris

haereditas traditur,quia aequum est, ut qui vitae similitudine ipsum repraesentat, & quasi viventem sustentat, ipsius haereditatem possideat,ut qui vitam quasi donare videtur,mutua vicissitudiue haereditatem accipiat. Plures huius possessi nis obtinendae rationes supersunt; & alij fines respiciendi a Sede Apostolica,& Sacra Congregatione de Propaganda Fide considerati inserius proponentur; quibus stabilitum adhuc sanctorum locorum ius, Minoritis quasi h reditarium esse comprobatur . Fauet possessioni a nostratibus obtentae

viri eruditissimi ex sac. Ordine S Dominici iudicium; Nam

in libro .cui titulus est. Vox Turturis, haec habet cap. 2 in sine: Congrue pro Terrasancta Seraphicos Fratres Dominus et git, cum enim Terra sancta domus Dei t, orta caeli, eos ministos habere debebat, qui nomine, ct re Seraphim ardentes

caeli incolas imitarentur; cusodiafascium infantiae Saluatoris ijs debebatur, qui altissimam paupertatem prostentur; Seputichripo sto erat consignanda cum caeteris locis ubi memorabialia actionum Chrisi Domini recensentur ijs qui illius Religi nem prositentur, in cuius carne eiusdem Chrisi Cruci i vestigia sunt impressa, Oliveti cum Valle Iosa at assignanda eisdem domus erat Cbi iudici, promptissimos habebit pauperes iudicaturos duodecim Tribus I aes, unde quoque legimus , Iudicium es pauperum.

225쪽

Σ o 6 Liber Primus.

Plures stroponuntur fines , propter quos Sedes Aposio lica, sise Reges Cathol ci Minoritas Obseruantes , Sanctorum locorum apud Hier hinnam , Custodes flos, adminis irator fr.

delegerunt.

P Raeter assignatas in superioribus capitibus rationes& vltra iacta ibi landamenta , propter quae necessarium fore stabilivimus , ut Minores in Terra sancta face rimi illius thesauri custodes tenerentur: Alij quoque sese offerunt fines , quorum intuitu Pontifices, ct Catho lici Reges constanti decreto talium locorum curae , administrationique Minoritas prae caeteris deputarunt. Primus : quod sanctissimi illius thesauri possesso securior penes Ecclesiiam remanebit, quamdiu stib Minorum custodia extiterite Nec ita facile cum magna Christianianitatis iactura opprobrioque amittetur. Secundus: Tributa , quae pro conseruanda possessione Τurcis persoluuntur minora sunt, & non ita excrescent, ut propterea sacratissimo thesauro spoliari contingat. Tertius: ut largitores sint eleemos nae, quae apud Reges, &Christianos Principes,&Christi fideles colliguntur : proindeque eam .summam attingant, quae tributorum exactionibus,&expensis pro locorum conseruatione faciendis sulficiens habeatur. Quar us, ut collectae eleemosynae fideliter tractentur, §ulus Hierosolymam deserantur ; nec in aliquo praeterquam in praedictis locis, eoru a. administiatione insumatur. Quintus,ut ea loca maiori,qua fieri potest veneratione habeantur 1, ita quod nihil Religionis, & cultus in ijs desideretur quantum custodum ibi demorantiu status patitur,quos admi-

226쪽

aput VIII. g. I. 2 OZ

admiranda paupertas, &Christi dum ibi vixit aemula non

parum commendat. Quin etiam Apostolicae vitae prosessio, qua iuxta S. P N. Francisci Regulam cap 6.Minores excellunt in paupertate , ct humilitate Domino famulantes, iacti quondam ibi seminis fructus protulerunt. Sextus, ut Ecclesia, & Sedes Apostolica talium locorum proprietatem,ac dominium penes se immediate , ac directe detineant ; quod, ut videbimus, non accidet, si alii praeter Minores locorum possessores fieri permittantur. Magnum habent pondus sex fines memorati : Vnde nisi in conseruanda Sanctorum locorum possessione respicietur, verendum est, ne Ecclesia optabili thosaino spolietur. Et sane praedictos fines,ut plurimum non assequetur Ecclesia,nisi Minorum Religionis ministerio talibus locis prcstito Vtatur, ut lingulatim peculiarem cuique adaptantes rationem

ostendemus .

g. PRIMUM

'imi finis ab Ecclesia intenti conuenientia , necessitasque aperitur .FInis primo loco intentus est securior sanctorum locorupossessio, quae sub Minorum custodia fion tanto amisesionis periculo sub ij citur. Dubium non est, quod ad finem

hunc assequendum nullum praestantius mediu repetiatur , quam si sanctorum locorum custodia Minoribus committatur. Quoniam Sullanus,& sere omnes Saraceni Fratres Minoritas de ObscrLatia maiori, quam alios religiose vite pro- sessores beneuolentia proseqtiunt ui . Quod adeo verum cst, ut eos solummodo cxi stiment Religiosos, quo, v iliter in dDtos pauperes,& diuitiarum contemptores inspiciunt. Et hinc

sectae suae Religiosos aestimanti quoniam alio licet affectu nuditatem, Paupcriem, di temporalium contemptum pro-

. .... sitentur

227쪽

1 o 8 Liber Primus.

sitentur. Idcirco neminem alicubi Religiosum esse existi mant Saraceni, nisi exteriori nuditate, & paupertate suis mmilem inspexerint. Atque hinc ingens ille affectus, ct aestimatio prouenit , qua Turcae Minores amore, & honore habent. Et proinde illos tantummodo sanctorum locorum v lint esse administiatores. Nec noster in hoc nos sallit affectus,sed exrraneorum vox isthaec est. Audire iuuat Grauina sacri Ord. Dominicani in libro quem inseripssit. Vox Turrinis c. et ψ. in fine,ubi ita .Hoc υel ipsi hosti. ct inimici demon antdum sola actam hanc familiam nunc in Palasina degentem in monte Sion,in S.Sepulchro n Bethlehem alle Iosaphat Na. za et, Monte Oliveto,Bethania, Iordanepascunt, atque si emtaut, nsecus ac Corui Eliae portionem miniuriates c enim decet omnem tu titiam, ut de destituti faciant quoque verbum eius quo etiam non solo pane vivit homo inobsequium eorum qui praedicant verbum eius, ct t abundantia in turribus Domini, ut fustententur bellatores altissimi, Opropristi stipendisepascant, qui arma, ct sagittas aduersus eos dirigunt,oproflamnantur corda inimicorum Regis.

inamquam vero Christum Dominum,nec mori,nec pati potuisse Saraceni opinentur attamen sepulchrum,& caluariae locum reuerenter etiam suspiciunt: quia falso sibi persuadent, quod cum Christus Dominus quedam in facie manu contigerit,suam illi similitudine impressisse. Quod aduertentes ludaei Christi hostes quoniam Deum occidere non poterant: hominem,cui suam Deus homo similitudinem indiderat, in patibulo suspendentes intersecerunt. Huius sabellae meminit summus Pontifex Pius II. in Epist. ad Morbi- sanum I urcarum Principem. Negat, inquit; tua lex c brisi necem, ct alium suo loco interfectum existimate nec Deum incarnatum cognoscit, neque cruci xu aut mortuum. Haec V

ne radi sepulchri,& patibuli causa est,ob quam haec loca tam

impense colunt. ut neminem ex Iudaeis illuc intrare permittant: quinimo si quem intratem,vel illac transeuntem aspoxerint,statim illum de medio tollui. Aliarum tamen Nationum homines loca illa venerari,&colere libenter sustinent, Ita e

228쪽

Caput VIII. g. I. Eoo

Itaque Saracenos eadem, quae Ecclesiam cura tangit; ut Thesaurus ille sacerrimus minime polluatur, & si Turcanini studium; & Ecclesiae sollicitudo sit penitus diuersaeo: omnes tamen Christianos tangere oportebat. Hinc oritur ut Saraceni nisi forte pecuniae amor alib impellat ' Min ritas sanctorum locorum administratores prae alijs esse consentiant: quippe quos ad cultum, & reuerentiam locis exhibendam magis idoneos reputant Ministros. Non desuere tamen ex Saracenis, qui innumeris abominationibus, & spurcitijs Ter sanctae sacraria repleuerunt, sicut accidit anno Domini ra I cum Coradinus Saphadini Sullani Aegypti filius Hierosolymam inuasit.Tunc enim, relatu indignum est, quot immunditiis sanctissima nostrae Redemptionis monumenta polluerint Mahumeti cultores; donec Minoritae sub hoc tempore intrarunt, &sanctuari, possessores effecti omnem squaliorem, & immunditiam abstulerunt; Tartaroque infremente, veterem splendorem mundatis primum, & lustratis de more locis reddiderunt. Nec semel tantum huiusmodi abominationes in loco sancto stetisse reseruntur. Iterum, ut retulit Urbanus II. in Concilio Claramontano, profanatum sanctuarium, & Dei templa versa siunt in stabula, nec iam orationis domus, sed latronum speluncae videbantur. Urbani verba sunt SanctaResu rectionis Ecclesia, requies dormientis Domini, eorum foedabatur Burcitiis oca venerabilia,quae Dominum in carne fceperunt bospitem gna Giderunt enferunt beneficiata sunt gregum praesepia, fabula iumentorum. Quo quid turpius es funestius Christianae Reipublicae potuit euenire Θ Gamquam Saraceni ut plurimum Christum Dominum, &sa ctissimam eius Matrem aliquo cultu obseruant: Prouidit tamen Deus Minoritas, qui loca macie deformata, & ab minationibus polluta reformarunt,pristinoque restituto curutu illaesa,& intemerata conseruant. Cum igitur Minores in Saracenorum gratiam sese inmnuauerint, & adeo magna apud eoς probitatis existimationem collegerint;Vt proptetea sanctora locoru Custodes,

cli . Is . .

229쪽

Σ1o Liber primas.

posses res fieri permiserint, qnin per trecentum,&lius

annos quantumuis Grqcorum calumnijs &sollicitationibus multoties impetiti, inde amouerentur. Attendendum est an deficiente in ijs locis Minorum assistentia, illorum possessio penes Ecclesiam immobilis sutura sit,nec ad alios trantini tenda. Quod sors eueniet, & Graecis tradetur. Vnde a ratione alienum , bonoque regimini dissentaneum est, ct fini ab Ecclesia intento penitus contrarium, ut sanctorum locorum administratio alijs commendetur. Nam si aliquid in hac parte n ouum moliri contingat, ct fratres a possessione arceantur : periculum certe imminet, ut sacratissimus ille thesaurus amittatur, & Turcae, vel alijs tradant,vel in Mesquiatas conuertant, vel turpibus,& profanis usibus deputent: &sorte ad Ecclesiae possessioneiii non amplius reueitentur. Habent enim Turcae faciles ad iracudiam motus, ct leui iasimis de causis concepto furoris igne excandescunt. Vnde templa nostra in suas conuertent Mesquitas, si quos ipsi custodes delegerant, Sconsen ticbant, inde amoueri conspiciant: Quoniam apud suos religiosius quam apud nostrates haberi sibi persuadebunt. Quemadmodum vero Conuentum montis Sion, ubi Dauidis sepulchrum arbitrabantur

absconditum, a nostris abstulerunt anno III 9. vi referunt Annales ad Christi Annum II qa. nu. 21. &suis custodiendum ministris commendarunt: quia penes eorum curam,& vigilantiam securius esse existimabant. Sic etiam de alijs Conuentibus, & Ecclesijs disponent, & suis inhabita n lata, committent; maxime si in Minores propensi, quorum non paruus est numerus, stimulante vindicta, id a Sullano fieri procurent . Quod si fiat, omnis spes illa iterum recuperandi interciditur. Atque adeo Ecclesia catholica loca sancta prorsus amittet: Et sors nunquam amplius obtinebit quantumuis maximo ad recuperationem labore obnitatur. Absit verbo inuidiar non tamen iacturam vereri desinet. qui Soli-mani Sach epistolam ad Franciscum Galliae Eegem scriptam perlegerit in qua Barbarus christianissimi,Regis petitionem de reddendo nostratibus Monte Sion, supelta responsi

230쪽

2I I

saput VIII. g. I.

ne illusit: Epistolae transumptum reddo. Tu Francise , dicebat, qui es Dominus Regionis Francia fria i literas notum faciens ad portam meam Imperialem felicem, potenti mamque aulam, atque palatium, ubi res em dei immensa iustitia, inaesimabilisque benignitas, casumsit eu Ecclesiae existentis in circuitu nobilis Hierusalem, quae esvna Imperj mei ciuitatum, quae ab antiquo possessa fuit a natione honorati IESU, postmodum autem facta Me quita , quod ipsum optime narrasi, ct intellectum es. βuapropter amicitiam, O beneuolentiam, qua es inter meam excelsam maiestitem ct te; omnis petitio tua es acceptabilis apud meam felicem magnificentiam. Nibilominus ex quo hoc non sit iale possessioni, ct aequum omnipotentiae nos , sed casus pertianens ad fidem no ram iuxta sacrosanctum Mundi Creatoris mandatum, bominumque altoris: cuius gloria iusta es lex b norati patris nostri quaesola in hoc Θ alio mundo es si bene dictus, ct bonoratus: Ecclesia illa, aut alius locus, qui tempore aliquo factam me uita, aut Me uitae nomen tenet, O Musulani in ea adorauerunt, legi nosrae repugnat, O ei, quod denia destruatur, aut innovetur. Si e nostia permitteretur , petitio vestra apud meam felicem liberalitatem non esset alterata. Haec Selimanus, quae si recte perpendantur, irreparabilem fore sanctorum locorum iacturam ostendunt: si sorsan indignatus propter Minoritarum amotionem, E clesias secerit Mesquitas,& Musulanis custodiendas assignauerit. Clim vero Ecclesia securam sanctorum locorum possessionem habere studeat, & securitas ex Minorum in iisdem assistentia dependeat, ut non improbabiliter conieci- mus, ct experimento edocetur , inecesse est, ut eos e praedi- . iaet i. P γ ctis locis amoueri non pati , a l

Dd a

SEARCH

MENU NAVIGATION