장음표시 사용
191쪽
18a D IssERTATIO IU. . III. De Johanne XIl. quid dicam λ N vit Febromus, gravissimam nobis cum illo
controversiam esse, num oecumenicis Synodis potestas sit exauctorandorum Romanae S
dis Pontificum , qui certi ac legitimi snt.
Nec particularis Romanae Synodi, quae ace- phala suum deiecerit Pontificem, Veretur no
bis acta obi j cerest Quidni ergo dice ce sanae Synodo liceat suum deturbare Antistitem ΤHuc ergo veteris disciplinae studium ducit, ut quae
maxi- pirli, eome Io attesta il-nelle note at libro de se Concord, a delia terra edietione di Parisi deli' anno 1νo..is pag. ss. E la rapione di si grande impepno era , eheis in quel diuνno, ii quale per molli secoli su ii Ritualeis di Roma , conten evasi tra i' attre eose ii pluramento , is che prestavisci ii Papi d' osservare inviolahil mente ilis Canoni e te lepsti des Concili generali ; conreneva esseis re stato condan nato Papa Omirio I. net festo si nodo e is me Ererieo, e come fautore deli' Eresia de AlonoreIit . ., e conteneva molt' attre Cose , che una volpa s' avevano
se come certe, stabili, e gia decrerate, te quali ora puniori non placetono alia Romana Curia , come s puis vellere nella seconda edietione di questo diuino pia pubblieato se in Parisi neli' anno 368o. dat Ge uita Giovanni Gaνnre,, tratio da' MSS. ehe si conservacto in Franeia , e da me, letto PIU VOLTE Gratulor Pometrae is pilis iteratani hane di-ni libri lectionem. Sed vide, quam diverss eum librum oculis Peretra & Garnerirer ieeerint. Ille in eo H nmium vidit damnatum COME ERETICO : hie in prae.
farione profiterer , nihil eo libro aut necessarium magit ad mal d eorum ora obstruenda , aut bonor/ficentius ad Sedis Ap stoliea dianitatem adυersus Honorii ealumniasorer . Utri credendum ' Gameris certe: hoc enim unum de Honoris infecωnda P, ob sione Fidei dicitur syast. ar. J: qui pravis V mm s Monothelitarum 4 acerrionibus fomentum impendit; quod Leo IL in epistola ad Episcopos Hispania ab eodem Gomerio recitata ἱ-1ρo. a explicat his verbis: qui flam
192쪽
maxime contra canones sint, extollamus, Hoc ergo habeat Febronius, non Romanam
Synodum quae Iobannem XII. Leoηe VIII. suffecto e Petri Sede depulit, appellandam , sed conciliabulum; Leonemque VIII. verum fuisse Antipapam . Atque id non Itali solum cum Baronio dicimus, sed doctiores ex om-
mam haeretiei do ematis, non ut deeuis , Apostolieam ausi vitarem , incipientem exstinxit , sed ne itisentia eon συit . Ceterum Romae curatum fateor , ut id operis supprimer. tur; non tamen eas ob caussas, quas sibi Pererra confingit. Nam quae in eo de Canonibus a Roma oo Pontifice eonfirmandis, & indiminute se andis in prima fidei professione Ieauntur L pag. a . J , vulgata iam a B seonio fuerant ; ut
ni nil propterea ex repetita eius prosessionis editione Romana Curiae rebus timendum esset. Quamquam si haec m tuebantur , quot Romanoriam Pontificum EpistoIae supprimendae ab illis fuissent, quae idem ineulcant ' De Honorio
iam diximus . Generalia porro illa : e eonten a molle aiarre cose Me una volta P aυmano eome eerte stabili , e glade erare, is quali ora punio aeon placeions alia Romana C ria, eadem, qua adseruntur, facilitate negantur. Percenseat illa singulatim Peretra; facillimum nobis erit ostendore, nihil in illis contineri Romana Curivi placitis adversum. Immo quam multa ibi prostent Romanorum Pontillia
cum dignitati admodum favorabilia, in aurifebronio luculenter inendi s T. I. da. II. eap. XIII. pag. rea. J Cur igitur suppressus est liber Meum non est in huiusmodi eausisas inquirere , quum satis esse debeat, non eas certe suisse, quas Peretra vigilans somniat. Si vis tamen, ut meam sententiam aperiam , erediderim timuisse Romanos , ne hic liber, qui ex codicibus prodiit maxime inter se se diser antibus, ac perturbatis, nee ulla publica auctoritate confectus, novat tibiis ansam praeberet aliqua hine illinc u Iuti ex ii ilubitato quodam Romana Sedis monumento ex cerpepdi, quae apud imperitos , eius auctoritati, abutentium malitia . detraherent . Quae in priore volumine F Donius, ct heiu Peretra de hoe libro adnotarunt, hujus cotimoris aequitate tu mirifice confirmant.
193쪽
I84 DissERTATIO IV. ni natione critici censent, Petrus de Marca , Pagius , Natalis Alexander, dumsutius. Ue rum de injusta Johannis depositione consula
tur quem alibi indicaui 18 , libellus a.
editus hoc tit tuo : 'tbagoras novus excussus , sue disceptatio in iaspologiam bisori-co- Canonicam pro S. Provincia Romana Io.hannem XII. Papam ut . Ossatam reprobante c. si ρὶ. Quomodo autem Lateranense Concilium Paschalem I . emendaυerit, audiamus
& ipso Concilior Privilegium illud , quod
,, non est privilegium in nequa υero debet dis,, ci privilegium , sed pravilegium 3 pro libe-
,, ratione captivorum, & Ecclesiae a Domi- , , no Papa Paschali per violentiam Henrici Re- gis extortum nos omnes in hoc Sanctoo Concilio CVΜ ΕΟDΕΜ PAPA CONGRE.,, GATI canonica censura & Ecclesiastica, , auctoritate, iudicio Sancti Spiritus dam- , , namus, 3c irritum esse judicamus, atque, omnino cassamus, & nequid auctoritatis, & essicacitatis habeat, penitus excommuisse nicamus. Ipse scilicet Paschalis Conci. lium Lateranense coegerat, eaque de caussa, ut quum privilegium Henrieo Regi a se licet per vim extortum ab omnibus improbari videret, neque ob iurisiurandi religionem licere sibi crederet censuris in Henricum a
194쪽
C A P. VII. 18snimadvertere , ex Patrum sententia, quae in Gunda esset cum Henrico agendi ratio, deceris neretur s2οὶ . Itaque quod in eo Concilio emendatum fuit , volenti & adnitenti Paschali tribuendum est . Quid hoc ad eam, quam prae manibus habemus, quaestionem λIV. Non terretur Febronius, quin gravi ra minatur. Diverat ille in priore volumine sal), ipsum Concilium Tridentinum smperioritatem in Pontificem actu exercuisse. Idan altero volumine iterum prodit . Compescuit, inquit Febronius sa2J, nihilominus Conis citium in multis dominatum Pontificis, ut ut aegre frentis o cedentis, se, ut effectiυe dia
ci possit , Concilium Tridentinum stiisse supra Pontificem. Sic me latente observat s 23),
TrivisaoJ Deus hie me monet , ut aliqvid de investituris
di eam . Ait Febron syast. 3s3. J Principes laicos, qu- um annulum di baculum Episcopis porrigerent non cre-M didisse , quod eaelestia eis dona consereent. Hoe certe eois tempore censuit Ivo Carnotensit , vir ecelesiastici iuris ,, peritissimus , Epim 236. Hic tamen ipse 1υo s Ep. a38. J investituras vocat alieni stiris pejasionem , ct S CRILEGAM pe sumptionem . Multo autem graviorem imvellituris notam cincilium Viennense a. MCLII. inussit . En Conciliir verba : Investituram Episcopartium, ct Abb riartim , et omnium Ereisfactitarum reviam de manu Ialea, Sancta Romanae Eeelesia aut oritatem sequeaeres , haeresim esse iudieamias. Hae suffieiant, ne quis Febrem aliorumque indulgentia permotus Lateranensis Concilii Patres nimiae severitatis aperte incuset, quod privilegium illud maυil gium appellarint, illudque omnino abolendum esse censue
195쪽
I86 DrssERTATIO IU. Tridentinum appellat ones in prima ut aiunt, instantia abstulisse de medio, non sine gravi auiae Romanae detrimento. Quin addit si ),
Tridentinos Patres Sess. XXIV. cap. 2 . de Reserm. Di opis privativum regimen suarum dioecesium SUBLATA PAPALI IURISDICTIONE, quae usque ad ea tempora cum Episcopali eonincurrere praetendebat , restituisse . Verum satis erit cum Balterinio fas Febronium de no- .strae quaestionis statu commonefacere . Conis, , cilii generalis nomine adcipiendi non sunt ,, soli Episcopi ad Concilium convocati sein ,, paratim a Papa, qui tanquam caput ei- , , dem Concilio vel per se vel per suos Le- gatos non solum adesse verum etiam prae- ,, esse ita debet , ut decretum fidei tuniis disciplinae vi generalis Synodi careant , , , si eius adsensus vel confirmatio dest . ,, Quum itaque sermo est de decretis Conisse cilii recumenici, non est sermo de decreis,, tis latis a solis Episcopis adunatis in Sy- is nodo, sed de decretis latis simul a Papa se adsentiente seu confirmante eadem decreta se vel per se ipsum, vel per Legatos, qui ,, Papae sententiam suo calculo protulerunt ris haecque sententia ceterorum singularium Eisis piscoporum sententiis ira praestat, ut quid. , , quid ceteri sine ipso constituerent, nulisis iam vim generalis Synodi propriam obti
196쪽
C A P. VII. IS ,, neret. Quod autem ipso adsentiente r. , , tum est, advertariis non prodest: sic tu c- , , nim in consentientem aut in se seipluniis nemo habet imperium, ita ex decretis Sy - , , nodi, quae Papa consentiente vel confir- ,, mante cecum enicae Synodi vim habent, e-- jusmodi Concilii auctoritas, seu co.ictiva, , Vis supra Papam nequit conferri. Hoc uno se principio omnia Feraronii objecta enervan- ,, tur. uaecumque enim decreta & can nes generalis Concilii nomine editi , non ,, Episcoporum tantum, sed Ρapae etiam au-- ctoritate & adsensu editi intelligunt tir. Ita se hac unitate maxima Conciliorum vis et . , , quae cum auctoritati Papae his decret: maxime necessariae nihil praejudicat, tum, , Vero nocet Febron. to , nisi probare possuis decreta a solis Patribus edita sne conten-- su Papae vel contra ejus sententiam , g
neralis Synodi vim obtinere , ipsumqueri Papam etiam invitum se cogere 25; r o Hinc
ΣεJ Ipsa Tridentina Synodus necessitatem Pontifici eauctoritatis illustri exemplo confirmavit; in eo autem ei rat-Tando utar verbis Anonymi, qui Leodii a. Mauris o . edidit celebrium ια Belstio , ct Gallia Seriptoruin ad ἰ bruna, euiit'. alias memirum us . inscriptum doctrina oraim .e μν artic c. Per quatuordecim congrestationes di ': - , , si fuerat disiicultas de .inmillendis elandestinis coniua ib. ut apud Pallavicinum videre est Lb. χχ. cap.
197쪽
188 DIss ARTATIO IV.,, Hinc quando Tridentina Synodus abolevit, , quaedam mandata Apostolica , mentales
,, decretum adprobantibus; illis id reiicientibiis ; insuper
& negantibus ullam Concilio potestatein ella irritandi
,, matrimonia mutuo contrahentium contentu inita . Ho
se que praeclara dissertati e sustinuit Iprensium Episcopus, ,, Martinus R=ώσυtar. Nec ipsi inter se conveniebant le- pati, Concilii Praesdes. Et quamvis aliquanto pluribus
se decretum probaretur, magna tamen erat Patrum perple- xitas, qua ut se expedirent, praesertim qui acrius d ,, Creto adversabantur, una cum Cardinalibus Leetatis, P ,, triarcha Hierosoly mirano aliisque praecipuis Praelatis con- ,, cluserunt, Sedis Apostolicae oraculum desuper consuleii
se dum, & suscipiendum. Colleetis interim suffra iis, Le-
gatorum primus , non aliter quam sic pronuiicianduiuis duxit : Deerettim de annullandis clandestistis comugiisse placuit maiori Patrum numero: displicuit vero pluribus is quin Φuaginta : Inter quos IIIustrismus Cardinalis 'Sim se ne ita Sedis Ap DIieae Legatus decretαm non ad obabar, Ιει am tamen sententiam stibmittens Saeratissimo D. N. Ait. Ego parirer Laetatus Apostoliea Sedis adprobo deer rum, ' Sauctissimo D. pl. probetur . Non poterat non, is hujusmodi declarationem sequi ingens animorum motus, , ac hae statio . Nam selemnis Conciliorum usus obtinet,
ut maloiis partis placitum plane & abiblute decern tur , ct sanciatur. Hie tamen ea adiicitur clausula r si Sanitissimo D. N. probetur . Ast eius hanc ibid. redditis rationem Pallavicinus. uuippe eredebatur fas non esse, se id in sessione flabiliri, cui duorum ex quatuor Legasyrtim
terea secura de tuta via unica s uti & Legatus Card. M ,, ronus censuerat J, tanti momenti rem , adeo ancipitem, is ac controversam es necdum satis compertam , ad illius,, referre iudicium, cui in S. Petro dictum erat a Christo D. Ego rogavi pro te , ut non deficiat fides tua . Dictum . Factum . Et subsequens Papae adprobatio omnem sustulitis dubitationem . Tanti illa sola ponderis erat & valoris , ,, ut non prius inquietudo dissipari , anxietav eximi , lax- si tantium animi potuerint eompnni', quam de adpi ob se roria Apost.)lieae Sed is sententia constit'sset . Haec An
198쪽
C A P. VII. et 8' reservationes , adcessus, & recessus , quiis eo aevo a Pontificibus concedebantur, coa-
,, diutoribus, vel alia hujusmodi, exenipto- , , rumque privilegia in aliquot capitibus re-- strinxit ' quum haec Papa adsentiente facta se fuerint , quis Concilium exercuisse supra ,, Papam iurii dictionem concludat λ Non tamen concesso, Tridentinos Patres, quod ait Febronius Episcopis privatιυum regimen sua-νum dinecesium sublata Papali iurisdi Iione re. Rituisse. Hoc enim, quo regimen a Christo coistitutum penitus subverteretur, quomodo aut Γνιdentini Patres auli umquam suissent, aut in absurdissimam hanc , quam ipse vincat, relli tutionem Pontifex consenississet 8 Appellat quidem Febronius Sessionem XXIV. cap. 2 o. de Reformatione; sed ubi illic privatieum Episcoporum regimen sublata
Papali sim mediata scilicet) iurisdictione λ In
eo certe Sessionis XXIV. capite una ratio tractandi cautos ad forum Ecclesasicum pertranentes praescribitur. At regimen Episcoporum non his tantum caussis continetur . Quare licet Tridentini Patres in illis priυativum Episcopis jus restituissent, sublata iiirisdictione Papali, falso tamen & inepte a Febronio dicerentur , privativum Episcopis nEGiΜEM SURRU Μ DIOECESIUΜ restituisse . Sed ne id quidem universim secerunt. Nam cogntritionem causarum ad forum Ecclesiasticum pertinentium in poma infantia Episcopis restitue
199쪽
Iρo D IssERTATIO IV. stituerunt' ab hιs tamen , inquiunt, ex istiantur caussae, quae juxta Canonicas san moues a. pud Sedem in postolicam sunt tractandae, vel quas ex iussa rarisnabilique caussa iudieameris sumimus Romanus Pontifex per speciale rescriptum signaturae Sanctitatis suae, maau propria Iubscribendum committere aut avocare. videns quomodo Tridentini Ρatres a dioecesium regimine sustulerint Iurisdidiionem Papalem ' Et fidendum erit Febronis , quum in re tam patenti & aperta Lectoribus tuis imponat λV. Sed novum, illudque singulare Febro.
fallaciae argumentum nos manet. Conis
tendit ille 27), S. Leonem Magnum saepians ita scrinisse , ut suam omnem auctoritatem generalis Coacilii judicio se subdidisse signi ea.
vet. Rem sane araram Febronius adierit. L. 'onem Magnum generalis Couciιιι jud eio is subdidisse. Leonem, inquam, illum qui Chalce-dmensis Concilii Canonem de augendis Conis flantinopolitanae Sed is privilegiis constanter rein jecit , nulla Patrum Concilii , nulla Imperialium precum habita ratione . Sed audia. mus, quid demum Febremus proferre noveis rit, unde iis nobis comprobet, , , Tametsi .
se inquit nihil esse crederet Leo 'is cur universale Concilium ad damnandum Euty/cben cogeretur, ratus, in ea re satis
200쪽
C A P. VII. Istris persp:ctam, & in superioribus Conciliis, , aperte definitam Ecclesiae ndem esse: ubi se tam vidit Eut'chianum virus jam latius se serpere, e primis i pie Concilium petiit, is quod Imperator non juxta ejus petitionem ,, in Italia, ted Dbesi coegit , quo etiamo Pontifex suos Legatos misit. Sed coria rigendus heic statim Febromus est , qui a suesnelio deceptus Leonem putat Concilium in Italia habendum petiisse ante Dbesnum
latrocinium, huic enim ut remedium quaereretur, liberam Synodum in Italia cogendam Leo a Theodosio petiit fast). - Quum
is autem, pergit Febroniu , propter Dioscori,, machinationes non ita felicem exitum ha-- buisset haec Synodus, atque in ea Eu - ebis doctrina probaretur , S. Leo minimeri eredidit se sua propria auctoritate ejusis Concilii Decreta irrita reddere & abroia, , gare posse. Itane λ Cur ergo Romanae Ecclesiae tunc diaconus, postea Episco
pus ad I ulcheriam Augustam scripsit 3o ZVesra itaqtie veneranda Clementia cognoscat , a praefato Papa cum omni Occidentati Coneilio reprobata omnra, quae in Epheso contra Canois
nes peν tumultus oe odia saecularia a Dioscoro Episcopo. gesta sunt 8 Cur Chalcedoxenses P tres Theoriretum Ephesi damnatum in Concilium admiserunt, quia σ resiluir ei Episcopatum