장음표시 사용
211쪽
2or Diss RTATIO IV., Dominos Cardinales, & deputatos natio. num suner capitulis praelibatis, & tandem ,, divino flamine inspirante in unam sentenis, , t iam convenerunt, quod tantum capitula
o infra scripta in dicta sessione statuerentur: , , fuit ergo dicta sessio de consensu & vo se luntate Domini Regis & omnium Domi is
, , norum Cardinalium in Constantia existenisse rium, quatuor nationum & Oratorum Reis, , gum , & Principum celebrata, & omnesis Cardinales in Confantia existentes, qui , , non erant infirmitate gravati , Interiae-
, , runt sa) . Cui sessioni Reverendissimus
1 Hi tamen omnes nonnisi ad Iosaianis XXIII.
die otiam spectabant . Omnes deerant , qui in Gregorii XII.& Benedicti XIII. obedientia degebant . IIlae autem nommodicam, ut cum Eugenio IU. loquis, Christianitatis 'am rem constituebant. In obedientia enim 'Gregorii xi I. .
inquit Emmanuel a Siluest are in Tractatu de sensti e
,, auctoritate deeνerorum Constantiens 1 Coneuii dissi II. ea ,, 3. 3 constat fuisse non ignobiles Italiae Urbes cum tota ,, Roma via , eiusque principe Carolo de Malarestis ' eel ,, bres insuper Episcopatus Geνmania , u ormaeiensem nuri mirum, spirensem, qui omnes eum duce Bavariae, xliari isque paruerunt Gregoris usque ad cessionem Pontific is tus . In obedientia vero Benedicti XIII. patet fuisse ,, quatuor integra Regna Seotia nimirum , μυarrae, C .is steIIae, & aeaeonum, quorum Ream una eum ceIebe ,, rimis totius Hisoania Melesiis, di Universitati,is ,, cilium usque a. sessionem trigesimam septimam nolue is runt pro Generali agnoscere , prout in ipso Constantisαβis Concilio coram Patribus, nemine eorum contradieenteis non semel, sed pluries exposuerunt. His adiungas d ,, cem de Fuxo, di Armeniaeo eum populis Brenis ipsi si is biectis, Insulas Μasoriearum , sardiniae, & Corsieae, de ,, obedientia Benedia i , Iohannem Domin eum Archiepisera M pum Ragusentim cum aliis de obedientia Gregorii.
212쪽
CAP. VIII. I. - in Christo Pater Dominus Jobannes Patriis, , archa Antiochenus missam celebravit, quais finita Reverendissimus in Christo Pateris Dominus Franciycus Zabarella in miseratio. , , ne divina Sanctorum Cosmi & Domiani ,, Archidiaconus Cardinalis, sacro Co lanisse tiensi adprobante Concilio legit Capitula ,, infra scripta. ,, In nonitur Sanctae individuae Trini. raras Patris, Rhi, o Spiria
,, Haec Sancta Synodus Constantιensis & ge- nerale Concilium faciens pro extirpatio. ne praeientis schismatis, & unione ac reais formatione Ecclesae Dei in capite, & in membris fienda, ad laudem omnipotentis si Dei in Spiritu Sancto legitime congrega. M ta ad consequendum sacilius , secti rius , is uberius, ac liberius unionem, ac re mationem Ecclesiae Dei , ordinat, dissi. nit, statuit, decernit & declarat ut se.
Er primo quod ipsa in Spiritu Sancto
,, legitime congregata generale Concilium is faciens. Ecclesiam Catholicam militantem, , repraesentans, potestatem a Christo imm is diate habet, cui quilibet cujuscumque sta- rus, vel dignitatis , etiam si Papalis exi- ,, stat obedire tenetur in his , quae perti- nent ad fidem , & extirpationem dicti ,, schismatis .
213쪽
,, Pa XXIII. Romanam Curiam, & ossicia, , publica , seu illorum ossiciarios de hae,, Civitate Constantiens ad alium locum non
1 Ita haee deereta in quindecim Codicibus leguntur,
quos in aurifebronio recensui . Cl. P. Berthierus f in hist. Eceles Gallie. T. XV. pag. 48 . J sextum & decimum addit Paris is olim auud Iesultas aciservatum, historiamque Anonymam Caeoli VI. contra i in nressi libri post Haeensem sem a. Iso o. primam editionem ad Codicem M S i uisu Basileensit Concilii descriptum exactam se habent i in bustuae rei tinenν ad fidem ο extirpationens dicti fuismaris , est reformationem generaIom Eessa Dia tu eapite o iu
Matin-umve, Dusnius, Natalis Alaxander Codices, in quibus haec desunt, magna sane temeritate contemnunt , praesertim quum , Vaticanos ex his duos Concilio temporum aequales, Burnetrer sibi a Sebed rate ostensos fuisse telline tur ; ac Basileeule ipsum Concilinm ex pestis Co olanti usis Synodi roboret, ob divosat opiniones de potestare Com- eisii henerasit in his , qui pertinent ad reformationem E cIesiae . I mer prima definitione praseriptur fuerat omissus articus i de boe facisur mentionem , si' sequent , qu exprima dediem fer . Beribierue quem memoravi , saniore critia Ce ulus Codices eum codicibus conciliare studuit, non improbante F ebronio, qui s T. II. pag. aos. Ieq. J aliqua ex Berthierii historia in opus suum transtulit . Putat nempe vir doctus , Zabarallam dum decretum praelegeret , illud obtruncasse verbis illis quae Italisa Nationi invisa erant, θ' reformatio a m ere. sua auctoritate resectis ; idque colligit , quod id Zabseella piueis post diebus objectum videat , hincque eonsilium captum si deereti ad primum ex emplum in proxima sessione restituendi . Quamobrem e dices , in quibus ea verba desiderantur, decretum exhib te ait, quemadmodum a Zabaretis filii lectum ; editos , manuque exaratos libros , qui illa addunt, deereti , 'uod a Nationibus conclusum si erat, exemplum sequi . Vidit mmeo vir peracutus s quod tamen Festrruias reticuit I ii
214쪽
Quae ante sessionem quinctam gesta sint.
ita narrant Vaticani Codices apud ten. Die Sabbati sexta mensis Aprilis, is quum proprius inter Dominos Cardinales, is & nationes altercatum fuisset super coris. si rectione & emendatione capitulorum in is praecedenti sessione , statutorum , tandem is ordinatum, & conclusum est , quod suis pra Iud superesse inquirendum , quei fieri potuerit , ut deer
torum quartae huius sessionis authentica Promotore urgente a Synodi Notariis expedita , atque obsignata fuerint, si Coneilii Patribus persuasum erat , ea , quod fui si sint a prategentu falsata, lysam Patrum sententiam non exhibere . Atque aliquas quidem ille tam incredibilis rei eaussas conatur ac ferre; sed eas vere ut dicam, quae difficultatem augeant. Quid ρ quod alia simi non minus incredibilia, & Patres, dum decreta 'ex Zabarallae ore audiebant, non continuo in illum insurrexisse. sed aliquot solum post dies non leve erimen Cardinali obieciise : &Zia Vestam ipsum eo imprudentiae ne dicam an audaciae devenisse , ut quum ob illa verba maximam inter Nati nes disceptationem fuisse nosset, non vereretur ex suae N tionis sententia illa proferre, ceteris Nationibus discrepa tibus. Quamquam quid his coniecturis opus Ex Pa κον--itano & regesto Constaneiensis Concilii in tribus Codietiabus descripto resere a Seblestrate in Compendio Chronologico, quod Tractatui de sensti re auctoritate deeretorum Concilii Constantiensis praemisit, refert, inquam , Zabare IIam quum decreta praelesteret, ubi ad verba de reformati . ne Eeetesiae in capite, o in mem is , qua in exhibitasehedula Nationes haudquaquam deleverant, sub titisse, e quo falsa esse s raeter communem deli reatidinem addita adseruisset. Non igitur decreta praelegens illa iubdole o . truncavit , sed quia secundum communem deliberationei uomittenda fuerant, facta illa coram' Patribus declaratione
Quid ereo gieemus IIIud mihi ex tanta Codicum eor sensu ne cerimari videtur , decretum Rhesutia a editioni . infam
215쪽
aos D IssERTATIO IU. ,, praedicta capitula modo infra scripto corri. ,, gerentur. Convenientibus itaque dicta die is gloriosissimo Principe Domino SMisomnis Romanorum , Hungariae Rege semper ,, Augusto, Reverendissimis Dominis Cardiose natibus Conseantiae ex illentibus, ceterisque
se Principibus, Praelatis , Regum , Principum, & Dominorum oratoribus, & aliis in sacro Consantiens Concilio existentiis is busi Asiani Coneilii sententiam continere, in quam repente , υ κο Numine injρὶ an re, ut allini acta , patres convenissent Nationes deinde, quae aliam decreti formam praeoptabant , facti poenituisse , utque aliquam querimoniae caussam praetexerent paucis post diebus Zabareui vitici lectum obsignatumque decretum tribuisse ; tum demum de hoe in proxima lessione restituendo cogitasse . Nee mirum proinde esset, si qnis ex illis Nationibus deereti margini omisia verba addidisseti unde stea in ipsum textum Ris manu enses e sueta huiusmodi hominibus lieentia intulerint. Haec multo probabiliora, statque sua auehoritas ιestratensis Codicibus; Zabareus fides non nutat ; Bisitiemses a fraudis , quam hele nonnulli agnoscere sibi visi sunt, nota liberantur; caussaque verisimilis redditur , unde horidieum diversitas promanarit. At eur huic rei tantopere insistimus 3 Inutilis enim , n que ullius ad nostram caussam praesidii illorum verborum praetermissio videtur. v importe ose peu, inquit Beethi
is prὸmise iactet de Ia emqviὸme sessio. . Ignoscat mihi vir doctus , si dixero , isthaee illi incauto excidisse . In Iroemio dicitur quidem is din Constantiensis, s stener e Cone Iium faciens pro extiryax'ne praesent:s febismatir ,
unione ac reformatisne EeeIesiae Dei in eapite re in me uis
his fruda ; sed non dicitur Iacιens ex ea potest te , cui
216쪽
CAP. VIII. I. 2 ,, bus, in Ecclesia Cathedrali Constantiens, is praemissa per Dominos Cardinales, & O-
, , ratores Regis Franciae protestatione in C se mera paramentorum Palatii Conseantiens sis secrete facta, quod propter scandalum se vitandum ad sessionem ibant, non animose consentiendi his, quae audiverant in ipsa ,, statui debere, maxime quod Dominus no
,, ster Papa , & alii in Concilio existentes,, in plena securitate fuerant, quorum pluinis ra statura non sunt, sed ad sessionem a- ,, liam reservata. Tandem quincta sessio ce-
suilibet cui cum ue statur, int dignitatis ETIAMSI PA-
'ALIS existat , o ire teneatur , quemadmodum in ipi, decreto statutum adversarii volunt. Itali non difficiles avisentiebantur . generali illi Concilio curam incumbere reis formationis iactesiae in vapite di in membris ; hoc nol bant, ita hanc illi euram incumbere , ut etiam Pontifex obedire ea in re teneretur. Duo haec maxime discrepant , poterat enim Synodus legitimum di certum Ecclesiae Pontificem dare s ae mνtiuum V. reapse dedit J quo non obediente, sed adseἡtiente Patrum desideriis & curante re formatio in eapite fieret ; tuncque verum fuisset, Concinlium illud etiam ad reformationem in eapite procurandams quod unum habet prooemium J esse congregatum quin in Ponti fieem iure eoactiυο uti posset , quoa decretum iis verbis o resi/mationem Sc. praeselere . Quod autem de suinctae sessionis deerem additur, a Μaimbueto quoque o ae tum fuerat, cui satis apte a Sehelesybate responsum fuits diis. I. cap. 3. J plurimum facere pro eonfirmatione d creti constantiensis , quod sessione quarta potius , quam quincta si editum i lieet enim duae illae sessiones ab una tantum ex tribus obedientiis factae sint ; in eo tamen dis
serunt, quod quincta , ut videbimus, eontradicentibus gravioribus de XXIII. obedientia celebrata sit, quarista divino mmine inoi ante omnibus eonsentientibus Gravius propterea decreto pondus ex quarta , quam ex quincta seisione adcederet.
217쪽
,, rat1s , Patras, m Filii, staris ritus Sancti. men.
quod factum 1-it , id praeter id dientiae qtium reelaniaverint eometh - '
218쪽
, , guntur: Didioque officio Missie, istantis cun- se tatis di iis , surrexit de mandato totius si Sanctae SV nodi reverendus pater Dominus Anis Antis Vind. T. II. Ο ,, dreas
tantibue eum, viaeliset Domδιο Duce rivariat, Domἰno Viaeolao de Calavilla , aliis hue eoνum collegis amaro an σω. uestus est , saga quaedam ct emosea υυostis auctorit tem Romani Ponti eis deereta per aemulos suos post νeeusurraetur esse conelusa. ab Eueenio IV. In sua Apologia eontra Bssileenset pari. VIII. ubi V Qui, inquit , Constantia eon sedebant ,
,, unius tantum obediemiae Synodum faciebant, nee ta-- men hi omnes in eam sententiam eonvenerunt, sed ncin
,, nulli reclamavere araviores , qui strepente multitudine se superati, sicut his nova issimis temporibus, quibus carna se IeΑ exu ant passiones tactum eise manifestum est , auis,, diri nequiverunt.
ioci tamen in 'ctis narratur, Christianissuti; Regis mri ores decretis sessionis V. repugnasse . Natalis Auxanders ris: IV. in bist. Sectis. De. x U. XVI. artis. β. . n. s. J id morum esse flamentum ab omni verii pecie alienum . Nam Gersonius oratorum unus In sermone quem Er. Julii huius anni habuit de Viatio Rui R maj reum decretum sessionis quinctae palam recitavit . illudqtie unicum ad pacem restituendam remedium raedica vit . Praeterea ea decreta conscripta , & recepta fuere in Pragmarita sanctione apud situriges in Cnnvenru aen rati Ecclesiae Ga Iicanae eondita, di Carela VII. Christianissimi Regis auctolitate promulgata. Tandem T so,uae de Coo- Iis ejusdem Ca oti vi I. ad Basiliense Concilium Orator est de Caralo VI. similiter tem pare Concilii Consta. - tiensi , lata sententia contra Iohanuem X xl Il. quem vetum Papam Reu de regnum reputabant, o divit Rex,, ipse sententiae Concilii , Ne non ulterius ipsi Inueanni ris in res neruntque oratores Regii. S alii p telarissimi de hoc Reano, in ipso Concilio Constantiens . Ego i
men nisi praeconceptis opinionibus nos abmici patiamur , tanti tum Natali3 algumenta esse nari video . ut Vaticariorum Codicimi fidem elevare valeant . Nam quae isthxe consequutio est: Deposito Iohanni Rest non amplius ourdia
219쪽
etro DissERTATIO IV. ., dreas elefius Posnaniensis, c et a capiti , , la per modum constitutionum S nodatium , , , priui per svulas quatuor nationes conclusa
oeaterer dinetis qω ncte fossionis non intereesseram ' A Savem Consta tiensia decreta innova a fuisse , in pravumque sensum , atque a Patribus illius Coneilii alie-nnm tulit e detorta infra ostendam . Quare quid mirum , fuisse illa in Proematitaui sanctionem relata , quam Lud sietii Caroli VII. in GalGartim Reano successor seriptis ad Pium II. litteris in seditiove, er schymatis tempore at tuep r seditionem se Zionisque x Romana Sede figuram non ὀiffitetur natam fuisse . Hoc miror , Natalem potuisse hinc ad rem praesentem argumentari , perinde ac si dum Consantiens a decreta condebantur . non potuerint Revis C triustianissimi oratores illis obsistere , quia Gulti deinde tempore Basitiensia schismatis ea , & ad Boi rensium mentem Intelle ta susceperunt . Nonne Pragmatica saud is a Lod vitra abrogata tuit Fae id factum a me negari, quia ca-νolus VI l. eam promulgavit. Nonne me Natalis rideret , qui voluntates hominum pro leviporum conditione, ac Regnorum utilitare mutari posse non animadverterem Dicam amplius . Christianissimi Regis oratores Iobannis XXIII. κdepissitionena maximopere urnebant. Nihilominus ut Pariabitu huiusce depositionis nuncius adlatus est, supra vidimus Restis filium Sorbonicis , quorum machinationibus ea potissimum tribuebatur . subirato vultu edixisse , caverent ueςi id fimiae s quod tamen tiuum νο,3 Ponriseis detest uen/Iuperesse videbatur in Regem Reeiamque famulam molia νε mur . Conciliet isthaee Nataris, aut hoc neget, quia cum Reaiorum apud Concilium oratorum in Iohaunem moliti nibus aperte pugnat . Gravius esset Gersonis testimonii ims unus ille Christianissim Repis orator fuisset. Fuit ille qi dem perhonorifico hoc titulo insignitus , sed praecipui
Recis Legati erat Rhemensi Archiepiscopus, Bavar Dux, ct Nicolaui de claυilla, qui biiseum ipse Tiarcaeremata I hannem XXIII. Sessulae quum ad eum adcessissent , de Concilio conquestum resert. Acti vero praemissam per Or
rseer Reeit Franciae protestati em dicunt, non per omnes.
Quid si erso tres illi . qui Sehψιsam adierxnt , metuen es . ne Iohannes decretis illis commotus de Pontificatus abdicanda s quod tamen unum in omnium votis erat J eoi -
220쪽
C A P. VIII. si Er delib/rata legis, m publicavit.' quorum te res, sequuntur m sunt tales. Ita editi A libri apud Ha uinum s 3). Addunt auremis gella Constantiensis Concilii : Fuerunt pro-
,, cilium, oe quondam Johannem Wiel effqμα sequuntur me. γ. SESsi O VI. die II. Aprilis celebratur In eaque decretum editur de modo, quoJohannes XXIII. se Pontificatu abdicare deberet; tum Iudices designantur contra Iohanis nem Euse, & articulos messe in Academiis Oxomens, Progein, & Parisens damnatos. Deroum ui quoque Pra Us in jus vocatur,
slio Meederet, iis obstitissent An non vero diei potuere
Regis Galliariim Oratores decreto adversati, sieet Geuoniarex quatuor unus decretum urserit UerDurus ne propterea decreto Invitis ceteris oratoribus jam edito , atque adeo Ure ontul- propterea deposito non tirit sumin laea laudi ous extollere 3 At, inquies, satrem decretorum d gmata Oratoribus non displicuissent λ Hoc acta non dicunt ; unum hoc aiunt , Oratores. decretis intercessisse 'qua de caussa ad secerint, flent. Id autem fatis nobis est ut non omnibus adsentientibus , contra quam advenarii vellent, prodii lis illa decreta vere dicamus. x T. MII. Coucia. col. ibid. col. δοῖ.