장음표시 사용
171쪽
x62 DisSERTATIO IU.se omnes fideles, atque ipsum etiam Roma. num Pontificem. Ego nonnisi Pontificis ac Papae nomini Episeops nomen substitui. Exspecto , ue se expediat. Suggeram ego non difficilem se se extricandi rationem . Dicat 'mecum. in citato loco de Fratribus
agi in Fratres peccantibus, de subditis ici. licet Fidelibus, utque si p0st privatam correctionem minime resipitcant , ad iplorum superiorem deserantur, praescribi: non autem quosdam omniso extraordinarios casus adtinisgi, cujusmodi ille Papae peccantis, privat sque correctores spernentis. Pro his enimvero casibus eam centeo regulam esse seruanis
mis Praelati sint corripiecli a subdιtis , non es tamen poena infigenda, sed recurrendum es ad
Superiorem denunc anaod UEL SI NON HABET SUPERIOREΜ , recurrendum ad Deum , qui
eum emendet , veι de medio subtrabat 34 ) . Conclamatum quidem erit , si haec ab ipso adcipiatur regula de subiiciendo generalis Concilii eorrectioni ac potestati Pontifice. Veis rum ejus sequitatem agnoicere vel ipse F hranius debet . Nam is ille est, qui omni Nonianos Pontifices in temporalia Regum p testate spoliat, immo ex hujus indebitae potestatis usu Chri itianum orbem cum bellis, direptionibus, caedibus miserrime per multa
172쪽
C A P. VI. t secula conflictatum fuisse deplorat Haud diquidem putaverim, ipsum quam Romanιs Pomtificibus adimit in Reges potestatem , Eccleissae Conciliis tribuendam censere, hinc enim
eadem tandem orirentur mala, quae usurpa-
ea Pontificum potestas intulit. Bossuetio atrusentietur utique unius Dei judicio suprem rum Principum gesta reservanti . Ergo sub Fratris nomine Matthaei verbis indicati non continentur Reges aeque licet circumdati infimmitate, o peecato obnoxii; neque id absonum Febronio videtur. Et mirabitur a nobis emisnium Chrisiano um Patrem , O' Actorem sue Romanum Pontificem correctionis praecepto subtrahi ρ At Reges superiorem non habent, nisi Deum . Ita sit. nec enim heic omnia expendere vacat . Sed nec Pontifex certe
habet , vel si Pontifici superiorem quempiam esse debere ais , quia sub fratru n
mane continetur uti aeque cιrcumdatus infrmis
iste , peccat. . obnoxιus dabis hanc mi. hi veniam , ut quoniam Reg S aeque cirasumdati infirmitate , Ucca 3 obnoxii sunt , ad eos quoque Evangelicae correptionis praeceptum pertinere adfirmem . Est & aliudouod urgeam . Quid si generale Concilium Rhismate in factiones discindatur , aut inhaeresim prolabatur λ Exempla in prompta sint: ne Basileenses appellem quid de cisis minensibus , quid de Epbesnis in secunda eis
173쪽
lus nominis Synodo Patribus exploratius , quam eos peccasse λ Superiorem non habeis hant ' Febronius enim supremam in Concilio potestatem collocat. Quid ergo Τ Fratres erant aeque circumdati infirmιtate . oe peccato obnoxii, nec ulli illorum corrigendorum p testas erat. Angelici igitur Doctoris regulae insistamus, ne inextricabilibus nos cum FGhνomo laqueis implicemus. Ac de Pontificiis hus ab Ecclesia corrigendis hactenus. XII. Quid vero si alios Romanus Ponti sex corrigere ad Evangelicam praeceptionem debeat λ Hoc primum tene, posse illum privatam admonitionem peccantibus adhibere , tum ubi haec inanis sit , dιcere Ecclesae ,
nempe ut Bellarminus cum in altero de Conciliis libro cap. XIX. in tum in Italica Responsione at attato de' sette Ologi pag. 93. edit Rom. Iocio. aiebat , Ilai ut Ecclesiae Praesidi , quin aliud a s e distinctum , ac suis
perius Ecclesiae tribunal agnoscant. Quam brem quas Febrenius correctoribus Romanis fraudes obiiciebat , eae Paulli Samii com menta sunt, a Pererra Heinde pro sua lituragicorum librorum eruditione inconsiderate ilis lustrata. Neque enim quidquam Romanorum Pontificum auctoritati metuendum erat , si ea Minalium librorum lectio reti heretur . Quod R. manos correctores , ut illam dele.
rent, maxime impulit , Evangelium ipsum fuit, quod centum Missalibus vel in meminis brana Diuitiaco by Corale
174쪽
C A P. VI. Iss brana splendide impressis , aut etiam a Biabliopola Regis Lusitanorum excussis fuerat a nisteserendum . Nam apud Matthaeum hoc est
octavi & decimi capitis initium : In illa b M adeserunt discipuli ad Iuum dicentes, quis putas major es in Regno Caeloνum e Et adis vocans Iesus parvulum Ratui3 eum in medio rerum , O dixit me. Sequitur Christi sermo, cujus illa verba: s peccaverit me. pars sunt;
in eo autem Petrus numquam, sed generatim discipuli nominantur. Expleto l ermone , tunc, inquit Matthaeus commate XX l. adcedens PGp s o c. En prima Petri mentio. Ea igitur Missa lium leaio, quae ad S. Pu V. tem p ra obtinuit. Respiciens Iesus in discipulossuas dixit Simoni Petro : s peccaverit in te ere. a Matthaei sententia plurimum distabat , dignaque erat , quae ad Evangelicum textum resormaretur. Haec immutandae lectionis cauLsa fuit Correctoribus, non ea, quam Febronius ex Sarpio 3c Pererra mutuatus est.
Hi autem U. tempora indicavi, quod anno MDLXX. Romae apud heredes Bartholomaei letti , Iohannem Varascum , m soci s , praemissa S. Pii V. Constitutione eo ipso anno edita XXIX. Iulii Μitale habeam mutatam iam veterem lectionem exhibensis Sin. Hinc
Hae deinde lectio servata est in Missalibus tum Roma mitis R. Is s. in aedibus Populi Romani . Sapud Dominicum Basantum venetiis assρ. apud Iuu's3; quod
175쪽
porro duo sequuntur , ex quibus tandem F ινοnιus discat, non esse, cur librariae Perelis eis tui eruditioni tantopere fidat . Alterum est, non durasse uniformem hane lectionem usque ad currectiones Mi 1 alis factas /ussu Clementis VIII. Paulli V. 37), alterum est, inter Correctores , quibus haec debetur immutatio , adeo Bellaminum primum locum non tenuisse , ut nullum aut habuerit aut hais here potuerit . Anno enim Is 7 o. Bellarmianus in Belgio degebat, nec nisi a. Is 75. Re mam venit . An non pudere Febronium deis beret , dum tot se errorum convictum viis
XIII. Interea tamen , inquiet, duo Romani Pontifices Gregorius M. & Silvine. tribunal Ecclesiae a se distinctum agnovere . Ubinam Non in iis certe locis , quae Febronius antea reddidit . Nam ut de Gruoris primum dicam , in ea ad Iohannem epistola recitatis Chr sti verbis : si peccameris in tame . continenter addit : Ego itaque per Ref. ponsales meos semet oe bis verbis humilibus see quod in tota Ecclesa peccatur , coralpere stu duit nunc per me ipsum scribo . suid id f.
cem quod addo. ne ob Dominicanum illud MissaIe a, Is . a. xs m. a Peretra & Febron o indicatum quis sorte suspieetur, novam Pit v. Lectionem non fuisse in Missales liatam passim invectam. set Quae quidem loquendi ratio ridicula est et stiperessenenim quaerendum , an sub C mente VIII. an potius suis Paul V. fuisset ille Musalis locus emendatus.
176쪽
C A P. VI. 157rare humiliter debui , non omiss . Sed quia in mea correptione despiciον resat ut Ecelesam debeam adbibere . Quid heic Ecessam adbiabere , nisi ipsa illius , quam ad eum dabat epistolae scriptio , postquam per responsales illum quasi privatim ex Christi praecepto semel atque iterum monuisset λ Ubi nempe primo per unum ex suis responsalibus cororipuerat, iIlud Christi impleverat : Vade re corripe eum inter te er ipsum solum . Nihil correptio profecit secundo per alios resisponsales admonuit, illud Christi ob oculos
habens : adbibe tecum adhuc unum vel duos
e. Ne hoe quidem frangendae Iobannis temeritati satis fuit, nune, inquit , per me ipsum scribo, idque ea de caussa se sacere ait, quod quia in mea correptione despicior , resar ut Ecclesam debeam adbibere et ex Evange Iloco Igitur oraculo : quod si non audieris eos , die Ecelesiae, adbibebat Ecclesam dum per se ipsum scribebat. Dolebat enimvero humilliis mus Pastor eo se Iobannis pervicacia ductum, ut ne Evangelicis deesset praeceptis , publici monitoris partes suscipere cogerezuris
Quamobrem addit: Omnipotens Deus fraternia tali inserae indicet , quanto circa vos amore conseringor , quantumque in caussa non contra vos sed pro vobis lugeo. In qua tamen praeceis piis Ευangelicis, insestutionibus Canouum, urialitatibus fratrum personam praeponere non possum , nec eju quem mustum. amo . En quod
177쪽
368 DIssERTATIO IV. supra alebam , Pontifices posse dicere Ecclesiae, quin tribunal a se dia inctum , atque adeo superius in Ecclesia esse fateantur . Nihil quidem ad hoc explicandum Gregorii exeminplo luculentius adferri potuisset . Quod ad Silves rum adtinet, aegre adducor, ut de illo sermonem instituam; id enim absque Fe-hronii dedecore me facere minime posse intelligo. Deum honum i Silvestrum appellare
audet, postquam mimburgum eadem de Salis .esro in tractatu de Romanae Ecclesiae , μο-rumque Ερι e porum constitutione ae praerogari- vis ex Launoli centonibus inconsiderate jactantem tum Chariasus in Gallico de Ecele-
potesate commentario ss8ὶ , tum Anonymus Theologus in GaIlaeis item ad eum tractatum animadversionibus sρὶ insignis erroris convicere λ Quid enim magis ridiculum, quam veluti Silυestri II. Romam Ponistificis epistolam in medium adferre , quae& a Getaerto nondum Pontifice, & iniquo aut potius furente in Iobannem XV. animo perscripta sit 8 obreplerat scilicet in Rbeis
mensem Sedem Geνbertus , deturbato contrasas Arnoldo Archiepiscopo , ac reclamante Iohanne. Audierat porro Gerbertus, properam
re in Gallias Apostolicae Sed is legatum in
hanc controversiam inquisiturum . Metuens
178쪽
C A P. VI. ID igitur Gerbertus , ne quod reapse eontigit δο), a Legato pro Arnoldo jus diceretur , Sequinum Senonensum Antistitem iis litteris in suas partes pertrahere studuit. Quaeso ab addendis deinceps abstineat. Disseristatione prima , ubi de Cardinalis Caesaminii palinodia agebamus , vidimus quam inepte Pii II. verba in addendis intellecta ab eo fuerint; heic Archiepiscopum , immo vero pseudo. Archiepiscopum Rbemensem in iisdem
addendis habemus Romanae Ecclesiae Ponti Leatu decoratum quinque sere aut sex annis, antequam non Iobanne solum, a quo a. 99s.fuerat dejectus, sed etiam Gregorio V. sujus succetare defuncto summus Pontifex renunis ei aretur. Iterum rogo si nomini suo consul tum velit, deinceps ab addendis abstineat .e A
so Vide Baronium ad ann. yys. ubi Gobreti litteras recitat, ac diligentissime examinat.
179쪽
IN DIsset RTATIO IRCAPUT VII. Nullum iu Ecclesiastea bissoria monumentum exstare , quod generalia Concilia in Romanos Pontifices ex potestate quidquam egisse
comprobetur ebronius fraudis , oscitantiae , atque inscitiae conυictus. I. A LIo RuΜ FORTE HoΜINUM CAUS-ax SAS DE UR VOLUERIT PER HOMI NES TERMINARE : SEDIS ISTIUS PRAESU LEΜ SUO SINE QUAESTIONE RESERVAVIT ARBITRIO . VOLUIT BEATI PETRI APO STOLI sUCCEsSORES COELO TANTUΜ D
BERE INNOCENTIAM, σ subtitissimi discussoris indae ni imiolatam ex bibere conscientiam. Ab his Enuodsi verbis in Apologia pro0mmacho Romano Pontifice Duodali Patrum Romani Concilii in auctoritate consersta ρο ν borata exordiri hoc caput placet . occurrunt tamen, inquit Febronius si), exempla, , , quibus Synodi suam in Pontifices auao-
ritatem explicaverunt . Concilium Conisse Bantinopolitanum Generale VI. inter haeis,, reticos Honorium anathematizavit. Conei.
,, lium Romanum anni 953. Papam Iobanis ,, nem XII. deposuit , & quamvis illud ge- ,, nerale haud fuisse dicatur , indicat nihi- ,, laminus & firmat opinionem communem illius
180쪽
C A P. VI. ITI,, illius aevi de superioritate Conei lii lupra
se Pontificem . Concilium Lateranense anniis III 2. ratione investiturae emendavit Pa. , , schalem II. Conseantis a Concilium Iobanis nem XXIII. maxime ratione simoniae deo,, potuit. BasileeUs Synodus Eugenium IV. frivole restientem ad officium compulit . ,, opponant Romanarum partium studiosi his
Conciliaris.auctoritatis actibus quidquidis voluerint, nunquam obtinebunt , quin ais pruri'rioribus agnoscatur, vulgatam contu,, nuamque in Ecclesia opinionem traditi
,, nemque fuisse , quod Concilium in qui- ,, buscumque actibus auctoritatis circa f- ,, dem, mores, & sebismatum extimationem sit ,, supra Papam. Quid aliud praeterea quam ,, superioritatem Concilii supra Pontificemis indicat, quod scripsit clar. Oberbaufer Praeinis tect. Jur. Canon. lib. II. pag. I a. scilicet rri omnia fere Concilia refricaverunt sententiasis anteriores Pontificum , nominatim Con
,, stantinopolitanum II. Vigilii Constra
sngulatim claritatis gratia agendum deinde erit . Heic cetera quae audivimus , exempla perpendamus, videamusque quanta prudentia futuri sint, qui vulgatam Mnoscent , contianuamque in Ecclesa opinionem araditionemque fuisse , quod Concilium in quibuscumque actibus auctoritatis circa fidem, mores, & schismatum era