장음표시 사용
51쪽
ΑΣ DissERTATIO IRIobannes R enses , Iobannes Ec ius , &bertus Pigbius non aliam usurparunt, proba runtque latinam ejus loci lectionem , nisi hane: quemadmodum cir in gestis . Nihi I tamen falsius excudi poterat. Quid enim Bum istim, aliosque eum sequutos moremur λ quura archetypa Florentini Decreti exemplaria etiamnum supersint Eugenii, ac Misbaeus Ima peratoris signis munita , in quibus sic legiis tur: suemiamodum ET IANI . Gibertinos Cois dices indicarat nurnelius Ι 8); quinque jusmodi autographa exempla Mamaebius nuis merat in dissertatione, quam de hoc Conciislii morentini loco scripsit , atque in Orsis adversus Bossuetium commentarios intulit si ); sextuna addit exemplar Ballerinius feto in exceleberrimi Marchionis Moseli historia diaplomatica sa I in publico Bomniensi Archiis
vio adservatum . Graecum haec omnia , Iat πω ue textum exhibene autographis subscriptionibus confirmatum, ut dubitari omnino
non possit , quin illud ET TAM a Concilio ipso prodierit . Quamquam si exemplaria deessent , atque ex Scriptorum auctoritate dijudicanda res esset , quanta Buni ceteros enim praetereo qui recentiores sunr, a
que ab eo decepti videntur ) esse hae in te
52쪽
C A P. III. 43 auctoritas potest , si cum S. Antonins , Sc
Cardinali de Turrecremata conseratur' Ute
que enim ipsi Concilio Florentino intersuit;
Turreeνemata autem in Commentario , quo hocce decretum explanavit , non solum ea verba Quemadmodum ETlΑΜ , uti S. Aut
ninus, reseri, sed etiam qui illorum sensus sit, nos edocet sa2 neque id ex privata fui ipsius sententia. Nam ex actis Concilii discimus 13) Graecos in id omni studio eni-sos fuisse , ut aliquis modus Pontificiae a Poritati in decreto poneretur , Cardinales tamen frmiter obstitisse , ac Dc-imcanorum Provincialem , qui pro latinis rem strenue agebat , pleoam demonstrasse nec ulla remis
per caΣ In appar. suster deeret. union. Graecor. Florent. I ,, teni deianimus Apostolicam Sedem S Romanum Pontifi- se cem Sc. dis artur in duas partis ; in mima ponitων finitio ipsius γ' riculi ; in secunda indueitur cons aris ex Gessit uniυe alium conciliorum , ω saerarum Canonum reveVetitia; se uuda ibi. Queinadinodum etiam &e. madmodum etiam in gestis uiam aenicorum Conei liorum ,
R in Meris Canonibus continetur. His ponitiar eonfirmaris' fari artimii testimonio sumpto ram ex Restis cTeumenis νυm Coneuiorum , quam ex Saerorum Canonum auctoritate ore. Non igitur ea verba quemadmodum cte. P testatis Pontificiae coercendae, uti eum de Marea Febron υν existimat, sed eonfirmandae caussa detrem adscripta fuere. nam autem potestatis, quae PLENA definita fuerat , eo firmario haec esset, modum illi pretrscribere ad gesta Coucia ιi iam , & Canones Fehonius A Peretra pugnantis Aquipossunt, non ineumenicae Synodi. 13 Seg. XXV. Imperaro/ eoeebat ibi aliquid προ- ,
disebat enim ut adrirerur , iuxta tenorem canontim , croo is f/eiandum dires sanctorum et nec tilia rationa consens νuor Cardinales missi a rapa ad Imperatorem . .
53쪽
peratam circumscriptione potestatem suisse Petro a Christo traditam set J . Iam vero ue
ad Febromum redeat oratio, Natalis Alexander ceterique, qui Petrum de Marea exscrio
sequitur, inquit, 'tensns mustatem eraditam εὐάhoe sit, apparet verbo Salυ toris Matth. XVI. quoad inanes rasus indefinire, ex tinive aliter, eum dixi Tibi dabo claves & quodcumque ligaveris &e. Vides ergo , quan tum absurditatis in ea lateat Per irae sententia , qui quum eadem, qua de Marea & Febronitis incedat via , praeterea animadvertit f de potest. Episcopor. mincip. VI. num. 14 pag. 8ς. nili is Florentini Concilii Iocus testatur r serum. dum quod , seu iuxta eum modum . qui ct in gestis se. dicendum necessario esse, eri u ripa ed Π Consilio Gen νais per ingannare Ii Greci ponessem neι testo latino Π eona rearis di eiὸ, ebe definirono mel Greco . gasiliee tallitur 'retro . si quid fraudis hue irrepsisset, Graeir tribnendum foret, qui latinum textum vertere , non Latinis . Nam praeterquamquod latine urimum fuisse decretum illud per seriptum, tum Graece redditum, est longe verisimillimum . Intinos Graecis Pereiranam addi circumicriptionem conte dentibus restitisse intelleximus. Nulla tamen aut a Graecis, aut Latinis fraus admissa fuit . Nam Graeca ex Latinis , non quod Peretra comministi tui , ex Graecis utina explicanda sunt, quum Graecus textus Istiui decreti versio sit. non contra; ae Graecae particulae και adhibeti intem
relatio potest , quae latine ET nonnumquam ab egreati satinitatis Scriptoribus pro etiam usurpatae . Quid ρ quod in tanta Graecorum eum Larinis concertatione ne suspicari quia dem poeumus, alterutros tam rudi fuisse smplieitate, ut impune ab altera parte sibi imponi paterentur, nec eoli ti, interpretum studiis in singula paene verba strvpniose inquirerent . Quamquam , iit recte monuit BaIIeminius,, s Ioe. eis. J etiamsi recipienda esset leEtio editionis reas. iuxta eum modum erc. nihil nos turbaret ι offenceret nihil. Quis enim nestavit umquam Pontifices in pascen ν, d , regenda, ct tubernanda universali Christi Ecelesia ,, debere adhibere modum contentum in sacris canonibus
quos abs se quoque sequendos ipsi Pontifices professi sunt
54쪽
CAP. III. 4spserunt aliqua fortasse digni sunt excusatio.
ne; nulla certe Febro,ius . Legerat is o
sum, in cujus opere, illa, ut dixi , erudiistissimi Mamachii de Florentino decreto disserutatio exstat . Qua ergo fronte inanes Pamsi e ins Antistitis conjeAuras nobis obtrudit Vide quam liberalis sim : nolim Febronio vitio vertere, quod dum primum operis sui
volumen ederet , Mamaebianam 'dissertati . nem neglexerit. Ae quis ferat, monitum a
me , ut eam adiret , ne in sua quidem deis . sensione paranda illam consuluisse e Quod si grave id ei fuit, quei saltem aut a reddenis da Petri de Marca sententia absterritus non suit Archetyporum , quae indicaveram ejus decreti, exemplorum auctoritate λ aut de haesi posset elevanda non cogitavit λ Quamquam erediderim & Orsii libros, & ofatifebronitim meum re ipsa vidisIe Febronium , sed oculis aut non suis, aut eerte caligantibus. Nihil melius occurrit, quo tanta in iisdem nulla objectarum difficultatum facta mentione it randissi sunt Nulla in hoe quaestio, seut & nulla ex huiusm ., di professionibus Ponti fieum .... Tota autem quaestiori est. num id debeant iure ipsorum emonum, S eorum ., qujdem eanonum, quibus iasensus Pontifieum deisit , ,, ac si juri ipsorum coactivo subsint; an vero altiori illo,, divino ac naturali iure , quod sine praeiudieio supreni ,, auctoritatis obligat . Conser antisebracium s T. I. pag. M II 8. I Sed de his omnibus eonferendus eum primis in egregius libelrus inscriptus r Rem aues ae iam Threlogiem ιυν Ie Trairὸ in Dr-- de P eraMidemeaei , ct des Pνὸν eaiλει da r Eglise de Rome , o de ses Evὸ ues commissράν M. Maim urg . Cologae 1688. cap. IV. pag. 3o. seqq.
55쪽
45 DIssae RTATIO IU. xandis vi ratis Febr-ii confidentia excusari vel ab amicissimo homine possit. VII. Fortasse tamen majorem aliquam vexi speciem praelesert . quod ex Martino V. post Boguelium Febronius colligit as J Pri- ,, matum , inquit , Pontificis quaecumque ,, demum ejus jura sint ) non habere suum ,, respectum ad Corpus Ecclesiae, sed tantum ., ad particulares Ecclesias , clare definivit ,, Martinus V. in Bulla Inter cunctas , pu- ,, blicata anno I ε8. in Concilio Consania tiensi apud Urduinum Tom. VII. col. 9 II.,, in qua hanc Mulse propositionem XLI. ,, es necessarium ad salutem eredere , quod se Ecursa Romana sit suprema inter alias E se Iesias, condemnavit Concilium , condem- ,, navit & ipse. Martintis dicens in sua cenisse sura : Est erroxea si sub nomine Eccle
,, Romanae ECCLESIA UNIUERSALIS , aut ,, Concioum generale , aut in quantum negare ,, tuν Primatus summi Pontificis sUPRA AMAsB ECCLESIAS PARTICULARES. Unde deducitur, summum Pontificem esse quidem ca-
,, put , Μagistrum , Sc Pastorem totius Ec.,, clesiae. scis distributise sumptae : hoc est , se respectu singularum Ecclesiarum particu- , , larium . non vero respectu Ecclesiae uni. ,, versalis couective acceptae , seu respectuia Concilii acumenici illam repraesentantis.
56쪽
Verum satis erit ea adscribere , quae miserinius Bolsuetio respondit seto). Haec Man. ,, tinus v. totidem verbis exscripsit ex actis, , Patrum Coinantis Uum in condemnandisia erroribus μιαρο ' Patres autem Consa ,, tienses jure notarunt erroris, & erroris s ,, ne contra fidem , de qua tum decidendum, , fuit , negare Primatum , & ius Ponti ta, , cium super parriculares Ecclesias . Nam ,, Vero par error contra fidem diei posset ., negare primatum & jurisdictionem Pontia se ficis super universam collective Ecclesiam , se de qua re tunc tanta eras controversia ;, , cuis non Videat , non fuisse pariter deci- ,, dendum' ab iisdem Ρatribus in eo Conci-
,, lio . in quo jus supra ipsum Pontificem
se generali Synodo tribuere ex circumstantiis ,, ejus temporis necessarium videbatur λ - ,, um itaque Martinus V. sub finem Synodiis ea verba suae constitutioni inserta recepit se confirmavitque, illud recepit S confirma ,, vit , quod certum & verum erat ex caisse tholica fide ; neque hoc adprobare idem est, ac negare potestatem Pontificis in uis niversam Ecclesiam, sed est tantum id prae-
,, termittere, quod Ium in m ggnam contro.
,, versiam adductum apud Catholicos , ita ,, certum de fide adfirmari non poterat 27ὶ, M utis1εJ De Potest. Eeelis eap. IV. m. s. pax. ε .sa'J Saltem nisi indicto novo euratoque huius dogma. tis examine , cui tunc crate locus non mi , promante ad cin exitum Concilio.
57쪽
48 DIssERTATIO IR uti certum erat ex ea parte , quae 'partio,, culares Ecclesias respicit . Hinc ergo de- , , duci tantummodo potest, primatum & p se testatem Papae supra universalem collactiva ,, Ecclesiam, & ex consequenti supra gene- rates Synodos eam repraesentantes tunc ,, non fuisse definitum . Num vero quod ,, tunc definitum non fuit , ex testimoniisse antiquorum Patrum , aliisque momentis se hactenus adlatis satis manifeste colligatur, se quivis haud praeoccupatus adversariorum
se praejudiciis facile dignoscet. C A.
58쪽
Immediata in omnes m singulos quarumcumque Christiani orbis dircinum Fideles est Romani Pontinicis auctoritas . Hanc alteram
Pontificii Primatus adfectionem frustra FG bronius adoritur. De Universalis Episcopiritulo nova cum eo disceptatio in lituitur. I. Em adgredior Febronio perInsensam.
Nihil illi odiosius occini potest ,
quam Romanos Pontifices proxima Sc immediata uti posse in omnes sngulosque omnium totius orbis dioecesium fideles auctoriistate. Haec tamen altera est , eaque necessa
Ha Romoni Primatus adfectio . De ista in. tifebronio late disserui s I ) . Febronius tamen intacta de more omnia reliquit , quibusdam contentus in ejusmodi Pontificiae auis ctoritatis proprietatem invidiosis declamationibus. In pauca .contrabam , quae ibi fusius a me pertractata sunt ἰ tum ea discutiam , quae Febronius in nupera sua defensione ani- madvertit. Igitur ad finem instituti Primatus redeamus; numquam is elabatur ab animis. Non alium hunc suisse vidimus, quam
unitatem cum formandam , tum conserVandam. Quare unitatis centro omnes, qui in hac unitate constant , adhaerere omnino deo Antis. Vind. T. II. D bent. 1J T. I. di . II. V.
59쪽
ECCLEsi ΑΜ , boc es EOS QUI SUNT V NisDiQUE FIDELES. At quomoao qui sunt unis dique Fideles , Romanum Pontificem veluti necessarium unitatis centrum spectare deberent, nisi eorum quoque , qui sunt undique Fideles . curam Romanus Pontifex vindicare
sibi jure suo posset Suffciat, per me licet,
cum summo Pontifice mediata communio 'quamquam res est plerumque plena periculi, nonnumquam etiam iub honesto & probabili ejus nomine schil matica teditio latet. Veis rum enimvero ea saltem est communionis cum Romenis Pontificibus conditio , ut sive Fideles cum ipsis communicare velint, sive ipsi sua communione Fideles impartiri, jure suo id possint . Certe quis refron=mum nesciat Antιoebenum fuisse presbyterum ' a Passare tamen Damaso ρω- sium συis , ut ejus utar verbis sa), suentaυit, atque in magna illa ob 'talis , Me.
teria, & Paullini schisma Orientis distractione profitebatur sq) : non novi vitalem , Meletium respuo, ignoro Paullinum . Ego nullum primum nis Chrsum sequens, Beatitudini tu ,
s uicumque tecum non colligit spargit I bre est qui
60쪽
C A P. IV. frqui Cbrini non es, Antichrisi est . Res ex
Primatus origine manifestior fiet . Petro hie datus est, ac per Petrum Romanis Pontificiis
bus illius successoribus . Quid vero Petra collatum fuitὶ Discamus ex S. Leone M. ):
De toto mundo unus Petrus eligitur , qui σωniυersarum gentium vocationi, omnibus postolis, cunti que Ecclesiae Patribus praepona rure ut quamυis in populo Deι multi Sacerdo res sint, mutrique Pastores ' omnes tamen pro prie regat Petruβ , quos principaliter regit σChristus. Petrus igitur primo universarum geu. tium vocationi s quam unitatis sermationem
dicere possumus ) praepintus fuit ; deinde eo fine praepositus suit , ut quamυis in populo
Dei multi Samrdotes sint , multique misores omnes tamen proprie regat Petrus, quos princia paliter regis oe Cbrisus s en unitatis conseris
vationem ) . Igitur hoc maxime Christum inter & Petνum interest, quod quos ille primcipaliter regit, his quamvis in populo Dei malisti Saceviores sent , multique Pavores , omnes propνie νegat. Christi porro in omnes principalis illa potestas sane est immediata, Sc P tri igitur immeLata est. Quum enim ea coninseratur cum potestate Sacerdotum , qui non ut Principum Praefecti Regum nomine Pr vinetis praesunt, sed veluti Principes ac suo ipsorum nomine Ecclesias sibi adsignatas regunt , propria non esset, si non per se se &D 1 imis