장음표시 사용
111쪽
verba autem mentae rationem obistinent. l . .
Additamentum fecit Patris hymnis Filius, & novum Testamentum ad vetus addens: non enim abes vir prima a ducens secunda; sed additamentum secit. - Ferae illam exterminatae, sunt passiones & pessimae virtutes, aperenim turpes cupiditates, & libidi notae voluptates, quibus per immunditiam in sylva, hoc est in infructiferis plantis, ut videtur insidias ponit. Inter irrationales enim appe. litus , hae passiones absconduntur ;furores autem & iras significare poetest apri appellatio. Confirmavit seipsum, non .mns illum ex jacto semine viri constitutionem habere corporis : superveniente enim Spiritu Sancto Uirgini , Sanctus Filius subiit, qui ¶vit vitem ad tactus producti
His tantum lucubrationem hanc ditestere licuit ex Naniorum Codice; pluribus autem sertasse ditata fuisset, nisi plurimae ejus C dicis paginae evanuissent, aut idem mutilus esset. Horum interim gratiam Naniis habeamus, ex quorum nobili studio colligendorum Codiis Cum , haec ad nos pervenere. Quam multa vero alia iisdem debeat Litteratorum Respublica, declarant Ephemerides Litterariae Florentinae m. II 6 I .fι. 3 . Veneria: ex crudita enim eorum supellectili plura Cla Diuili od by Corale
112쪽
Clatissimorum Virorum opera & habuisse originem , & habitura n
VIII. Et Proverbia vero explanavit Didymus fv. Num XXXIII. pu ai. Supersunt multa in Catena ad Proverbia a Pleiano edita. Corderius qu2que Caten. Luc. ad c. 8. P. I. locum attulit, quem inde semptum arbitratur . Demum & in Codicibus plura extare novimus E Regiis enim Mos. Codex I 3 I. n. I. exhibet Catenam in Proverbia , Ecclesiasten & Canticum Canticorum, in qua est Didymus. Et Codex ibid. I s 3. est Catena in Proverbia, & Canticum Canticorum. Codex quoque ibid. Is q. n. a. & Codex IT a. n. a. continet Procopii Sophistae Christiani Commentarium in Proverbia, ubi est Didymus . Rursum dices IT q. n. a , 999. n. a, Io a. n. a. comprehendunt Scholia in Proverbia, in quibus & Didymum invenias. Indiculus pariter Scorialetis sis Corderii pag. xxiij. indicat Catenam in Proverbia, in qua Didymus . Coistiniani demum Codices I s. olim I I , & I sq. olim a I9. sunt, alter Catena in Parabolas, alter Proverbia cuin scholiis; utrobique autem Didymus reperitur.
IX. Didymus in Ecclesiasen affertur in Parallelis supp 89. n 3 I.& praeter Codices nunc citatos, Codex Regius II 6. est Commentarius in Ecclesiasten ex variis, quos inter Diomus o Magrius .X. In Canticum Canticorum , praeter nuper commemIrata, extat
Didymi locus in Eupositione Eusebii, & Polichronii in Canticum GMeursio edita Lugd. Bat. I 6 17. pag. I9. XI. Et in Elatam Prophetam Didymus edidit XVIII. Uolumina sv Num Xm p r o. Quaedam inde loca translata vidimus a Io. Damasceno in sua Parallella. Alia supersunt in Catena Bibliothecae Scori lenia ad Esaiam, quemadmodum noscere licet ex Catalogo ejus B, bliothecae a Corderio allato pag. xxiiij ubi tamen haud satis intellisgo, cujusmodi ea sint; dicitur enim: Did mi Alexandrini in Esaiam Prophetam commentarii; e Epitome Enarrationum ab ipso collecta ex diversis M Parrum, ut C risii, e, aliorum scriptis. XII. Quaedam etiam Didymi loca in Ieremiam & Baruch comprehendit Catena Gialeriana, edita Lugd. I 623. nimirum suom I p 3ς.
113쪽
&-II. p. 7o .&73 3. Codex vero Regius I s. n. F. complectitur Scholia in Ieremiam , & Baruch , Threnos, & orationem Ieremiae, atque aliquid ex Didymo nobis servavit. XIII. Et in Danielem Didymi aliquid ad nos transmisit idem C dex Regius Is ρ. qui num 4. eontinet Scholia in Danielem. XIV. In Osee autem tres Libros Hieronymo rogante dictavit Diadymus, sup Num XVIII p. Io. de Num XIXp. I i. ex quibus superest lo.
cus allatus stip. p. 8 . n. I a. S. Io. Damasceno servatus. An vero qui piam aliud lupersit , exploratum non habeo.
Codex quoque ibid 37. olim a 36. est Collectio locorum Scripturae &PP. & in his Didymus. Et Codices xi 7 .olim 6 4, in quo extat Collectio
locorum e Scriptura & Patribus; & aρ4. olim 89. ubi habentur e cerpta Scripturae & Patrum ordine alphabetico, & discrepant a Sacris
Parallelis S.Io. Danustent, qui & ipse a nur; & as . olim 83. qui complectitur Testimonia pariter Scripturae de Patrum; hi Codices, i quam, in quibus nCnnulla ex Didymo collecta sunt, aliquid nobis Eneservarunt cx iis, quae penitus deperdita judicantur. Hujus etiam senoris sent Dei communei Antonii Melissae editi a Conrado Getam T guri is 6. in quibus assertur Didymus Lia. r. capp. 6, 33, 48, O.& s 6. Et scriptores Gnρmiei editi per Robcnium Basi I. is a I. In im dice etiam Sto ei edit. siesneri Ggur. Is 3 9. p. 3 3 7. occurrit Didymi,tome; quamvis certum pon sit, huta cta Didimian Oecum.
114쪽
In Codice demum Regio 9a . continentur loci communes, Cheologici ple=umque, e Libris Sacris, o Ecclesiasticis Scriptoribus collecti, ordia neque alphabetico dispositi. Inter hos autem suum locum Didymus
XVI. Et in Evangelium Matthaei Commentarios edidit Didymus fv. Numm VI pag 7. XX. pag. II.& XXXVIII. p. as. Locum indoexcerptum habes fv p. 88 n. 28. Et in Catalogo Graecorum Codicum Bibliothecae Regiae, Codex I 27. est Catena in Matthaeum, Lucam ,& Ioannem , cui contexendac & Didymus inseruiit. XVII. In Euangelium pariter Ioannis vulgavit Didymus suos Commentarios , Dp. Num. VI ct XXXVIII. locumque excerptit hinc Dam scenus sup pag. 9 a. n. o. Alia ex his supersunt in Catena D. Thomae ad Euangelia; & in Catena Corderii ad Euangelium Ioannis . Aliquid etiam Catenae MK. servarunt, nimirum Codices Regius aος.& Coistiniani et S. olim 26. atque a 3. olim 3 s. ac tandem I9 3. Olim 3o6. XVIII. Actus Apostolorum Didymum exposuisse, nonnisi e Catenis Mis., quod sciam, conjici potest e veluti ex Codicibus Coistinianis
XIX. Demum D. Pauli Epistolas Didymum exposuisse compertum est. Ac de Epistola quidem ad Corinthios id testatur Hieronymus δερ Num. X. p. 8. locumque inde attulit Damascenus sup. p. 9 a. n. 38. DOEpistola vero ad Galatas id pariter novimus ex Hieronymo Dp. Num. XXI. pag. II. De reliquis vero conjicere licet ex Mis. Regio scilicet Codice a I 6. ubi n. 3. extat Catena in xiv. Epistolas Pauli; & CoisIiniano et o 4. Olim I 3. generis ejusdem Codice: in his enim Didymus laudatur. Antequam vero ultra progredior , nonnulla hic adjiciam ex P, lamgrahia Monifauconii, quo homine vix ulli, plures Graecos Cod, C prae manibus habuerunt. Ait ergo ipse pag. 347. Frequentissime erratum fuit , maximeque in Catenis, ubi ex abbreviationum similit dine , aιia nomina pro aliis Iecta sunt. v. g. Athanasius pro Diomo, quia cum in codicibus ιitterae Δ & admodum similes sint, duplex
μ postum pro duplici a babitum fuit, O lectum c. F
115쪽
cilius sertasse in eam substitutionem amanuenses quidam adducti sunt, quod eum Didymi doctrina suspecta haberetur a pluribus, atque ob id Amanuensis quidam in margine Didymo appingere seleret rubricam
mi , non secus atque Origenis, Eusebii Caeserientis, & Amulinarii nominibus Moni uc. ibid. p. q. propterea Amanuenses illi o servantes dignam Athanasio sententiam nunquam judicarunt, eamdem ab homine, quem haereticum putabant, dictatam , unde Athanasii nomen appositum existimabant, magis quam Dia mi: non enim hujusmoedi Amanuenses discernere potuerunt, Didymum Coecum, dum ei quid in dictando excidit, non ex ipsius voluntate prosectum esse; sed i cidisse eum in errorem gentis Alexandrinae , cui summo in honore su
rat Origenes: neque noverunt, summos etiam Viros non semper examini subjicere, an quidpiam is peccaverit , quem maximi iaciendunia sciunt; praesertim dum ejus opinionibus utuntur, ut haereticos revi cant : qua de re vide, quae disserui pag. 3 9. seqq. XX. Supersunt alia duo Didymi Fragmenta allata superius p. 8 7. n. 2 .&p. 93. u. I. desumta ex Didymi seriptis νον, ad Philosophum , & αλ' ἀι--, de Deorporeo , ex quibus Didymum hujusmodi opuscula elucubrasse intelligimus. XXI. Dictavit praeterea Didymus Contra Arianos Libros II. ut seripsit Hieronymus fv. m.ril. 7. 8c Nicephor Dp. m.XXXVIII.
p. a s. Atque his fortasse Libris Didymus δερ. Num. VII. p. 7. Eunomio respondit. Vide quae diximus pag. s I. De his porro & subsequentibus Didymi operibus nihil ad nos pervenisse novi. Ad hos sertasse Libros
provocat Didymus, inquiens Enarratione in I. Io. s. a Propter tamquam inspiciendi sunt, qui alterius sub antiae dicunt , O non ejusdem Patrem O Filium, quatenus dum una Divinitas Patris O FAlii asteritur, etiam Veritas una ct eadem agnoseatur. Auomodo enim non una Divinitas Patris O Filii, eum Propheta dicat: is Et tois orabunt, quia Dcus in te est , & non est praeter te Deus; tu enimis es Deus, & ignorabamus, Deus Israel Salvator λ. Horum itaque singula examinationem, ut fuit pusibile, in aliis habuerunt. Verum
isthaec indicare etiam possunt Didymi Libros de Trinitate , de quibus
116쪽
Animasi praeced. actum est, seu Seclarum, aut Dogmatum Volumen, quod commemoravimus, fust pag. 73. O7 6. XXIL Dictasse etiam Didymum Commentaria in Origenis Libros αρχοῦν testantur Hieronymus sust. Num. XII. O XIII. O XIV. p. 9.ia Socrates fv. Num. XXVII p. I 6. XXIII. Respondit quoque Didymus Rufino quaerenti: quare moriuntur infantes , cum propter peccata corpora acceperint ap. Num. XVI. p. IO.
XXIV. Et de impari numero Didymum aliquid elucubrasse ex Hieronymo Dp. Num. VIII p. 8. intelligimus. XXV. Iam vero inquit Didymus Lib. de Sp. S p. m. 3I6. Iuxta possibilitatem ingenii nostri, quot res Spiritus significaret, attigimus ἔfuo tempore quid unamquodque signi Dei, fl Chrsus tribuerit disserturi. An hoc, quod tibi agendum Didymus propoluerat, reapse postea perfecerit, prorsus equidem ignoro . XXVI. Demum Anc mus, quem Didymum meum esse animadversione praecedenti persuadere conatus sum, decreverat ostendere marinam aquam unius aquarum generis esse. Inquit enim Lib. II. c. I 4. Epistolae Fratris mei p. i ς. χειν -- ra ἴ-ri, E. Θα- λοίβη 3 , μγ-ς--, βάπησμα γιν μαε τε cinis φύσεως ὐδάτων, αἰ -enis vi γα Θεωες ' ο ς θ - Θαβ διον ἁλμυωἀeάσκεται τοῦ ἰνοι gύωι - ὐδάτων --, ἐΑρο , enm Θεύ ναε, προαγματεδα. i. e. Vnde promiscue omni aqua, etiam in m iri,
si necessitas supervenerit , baptismus sit , eum una sit natura aquarum, O tota fuerit fanctificata. Auomodo autem marina aqua fassa unius aquarum generis me inveniatur , alia Hucubratio , Deo opem ferente , demonsrabit. Perfecerit ne istud Didymus, plane incompertum est mihi. Atque hie mearum ad Veterum Testimonia de Didymo Alexandrino Coeco Animadversionum hic finis esto. Diuili od by Corale
117쪽
U Tsi olerJque errores typographi ei prius, quam omnia solἰa eo primerentur, sublatin sunt; eorum tamen omnium emendationem adiiciam pro iis exemplatibus , in quibus reliqui sunt 3 si quid autem hie praetermissum suerit , benevolus Lectot iple emendabit . , Pag.
IMPRIMATUR, Si videbitur Rino Patri Magistro Sacri Palatii Apostolici .
IMPRIMATUR. Fr. Thomas Augustinus Ricchinius Ord. Praedie. Sacri Palatii Apostolici Magister.
118쪽
H Libri de TRINITATE DIDrΜο corco asserti
antea , nunc a nonnullis cujusdam
Ferdinandus Mingareuius S. P. D. SCripseram ad Te sMiTMER OPTIME iv Kal.Febr. de meis Animadversionibus, quae ad Iv.Kal.Maj. publici juris sectae sunt, ut ex Veterum Cesimoniis de DIDYMO ALExANDRINO Como, huic Tres Libros de TRINITATE paullo antea detectos assererem . Eadem nunc de rescribendum ad Te mihi. Cuidam enim scrupuli oborti sunt, ob qucs
veretur, em Libros DIDYMO COECo revera asserendos non esse. Transmi
sit ipse scrupulos lbos Roma Parisios ; ibique typis editi sunt Suppi
ment a Ia Gazette Litteraire de l'Europe I. Aour II 6 . n v. ut paucis ab hinc diebus perspexi, cum meae nondum Animadversiones illuc pervenissent. Quam multa porro peccavit, qui ea scripsit. Nimirum vel quae iamn nosset, litteris mandavit; vel rece sit a vetere illa, digna sapiente sententia: βuam gusque norit artem, in hac se exerceat . I. Atque inprimis lap us est valde turpiter, dum eidem hoc cxcidit pag. 237. de DIDYMO Como se ii eut te lavant Origene pour Mailre: is scis enim Origenem vita functum fuisse circa an a sq. multoque antea seli ilam Alexandrinam deieruisse ; Didymus au em Coecus circa an. 3IO. na us est, ut demonstravi Anima III. pq 43. Si Didymus meus esset alter, quem ibidem commemoravi , is certe propius abfuisset ab oriagene. At nimium temporis intervallum Didymum meum inter Origemnemque intercessit. Hac de re suspicari saltem ille debuit ob ea , quae ego ibi attuli pag. a 6 seqq; ab Origene enim ad Didymum meum septem Alexandrinae Eccletiae Doctores medios observare potuit: eratque hoc sime se bicandi argumentum vel ipsis digitis e ntrectabile. Scribit utique D Hieronymus Ep. ias ad Eυur. r. 3 pq m 26. in Testimoniis Veterum ob levioris momenti rem a me praetermissis; scribit, inquam, de Melchisedec: Or genes Angelum etim dicit Transivi ad Didy
119쪽
sententiam: at quisque intelligit Magi rum hic veluti exemplar signitia care; erat quippe Didymus Origenista. Sed hoc illi parcendum, tamquam labes in re a nobis admodum remota; neque in Gallica Epheme- de Litteraria quaerenda ab iis, qui vetera scire cupiunt: id enim in Vet ribus quaerent Historiae Ecclesiasticae Scriptoribus, & invenient Didymum Coecum adeo valuisse ingenii vi, ut nullo usus fuerit Praeceptore , ut noscitur ex Rufino, & Palladio a me allatis n.I. ct XXV. Adeo inconsiderate consectus est Articulus ille V. Gallicae Ephemeridis Litterariae. a. Illud potius aegre serent Eruditi Viri, ipsam, quae ibi describitur nostri temporis Historiam Litterariam mendose, & indiligenter esse
concinnatam . Hic certe Ioannes Moysius frater meus mecum permisce tur ; & quae aut unus aut alter gesserit, confunduntur . Legitur enim
si que 1 Italie . Le Pere Ferdinand , son fiere, entreprend de pro eris dans l' Ouvnage, que nous amonqons, qu'onne doli former aucu is Mute ser cette decouverte Le Pere Mingvelli, pour justi fieris te ugement de Saint Ierome dixit Hieronymus de Didymo: imp is ritus sermone es a extrait des trois Livres quair vingi mois, qui en ,, esset ne se resentent nullement dela purete de la Langue Grecque . ,, Nunquam prosecto Aloysius frater meus scripsit, a se inventos Tres Didymi Libros de Τrinitate. Monstravit quidem Eruditis Viris Opera in dita d' tin antiso nologo, & Auctoris indicia praebuit; sed quinam is esset, aut esse censeret, non declaravit. Immo & Codicis integri, mut, Ium enim nactus erat, & Auctoris nomen sua ad Arctantum , Praesulem amplissimum Epistola ab aliis postulavit. Ego autem in meis de Didymo Alexandrino Cocco Animadversionibus, hunc esse , qui a fratre meo quaerebatur , Auctorem, ostendere conatus sum. Qua in re an Moysius frater in meam venerit sententiam, perspicue nondum nosse potui. Neque vero conseci ego syllabum earum vocum , quae minus obviae sint , sed meus staterIN. 8 6: inde autem ego, non ille, de Didymo conjeci. Verum hoc mea certe nihil interest; tantumdem, arbitror, Moysii fratris.
3. Id quo commoveor, sunt scrupuli quidam, quo&.qui protulit,
120쪽
in dubium revoeari vellet, an revera Didymus Coecus censeri possit Auctor ejus operis, quod ego eidem antea asserueram. En porro scrupuli. si Malgre pag. 2 3 9. les rectarches & les efibris du Pete Mimis garelli, nous Osons Muter que ces trois taures solent vhritablementis de Didyme ; & voici nos resfons. Premicrement Socrate, cite parte Pere Mingvelli tui-meme, appelle cet Auteur eloquens, ελλόγιμνν. is Mais si ces trois Livres abondent en barbarisines, en expressions ubis cicuses, en tournures embarras es, Obscures & bigarres , ii s' emis suit ou que Socrate & d'apres tui te Pere Mingvelli se trompent, ouis que ces Lines ne sint pas de Didyme. Moutons ici que te mois, is doni r Auteur des trois Livres se fert ae partiennent potnt au styleis du IV. siecie ; mais bien a cette Scholastique, qui ne fui inventee queri pluseurs siectes aries . Par exemple , Dieu y est appelle , ἡ-ἀνήδοι , fans grandeur O Ians forme . N' emce pas la uno,, phrase de Pierre Lombard , ou de quelqu' autre TMologien de sen
ω, abselument eloignera du genie & du caractere de la Langue Grecque ..is It y a plus: Socrate rapporte que Didyme eloit verse dans touteis forte de Doctrine, eo παση πMδcris; & l' Au. eur de trois Livres
se fati te centre de la terre Nous ne di simulerons pasis que nous sommes ire porths a Burionner que ce Manuscrit est deis queique Moine du moyen age. En esset, I' Auteur du traiie dcnt il,, S agit ici, Traiie qui mule luries objeta les plus respectabies, & lesis plus sacres, cite a tout propos Mercure Tritaegiste, Orphhe, Pindare, ,, Sophocle, les deuκ Platons Ie Comedien & te Philosophe, Aristote M. ω SonNce la Ies procins d' un Pere de l' Eglise du quatrietne siecte, quiti cntreprend de combattre les Miniques ξ d' in Theologien , qui se