Veterum testimonia de Didymo Alexandrino Coeco ex quibus tres libri de trinitate nuper detecti eidem asseruntur Ferdinandus Mingarellius ... collegit atque animaduersiones adiecit

발행: 1764년

분량: 146페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

sus quam Noysius Frater ex Anonymi verbis sensum expresserim, sponte, arbitror, fatebitur isse, me haud injuria de omni natione interpretari το πυ-κ. Ex his ergo facile intelligemus, orare ibi Didymum pro omnibus discipulis, pro omnibus in eodem Coenobio degentibus , pro omni gente Allexandrina , proque omnibus amicis sive Orthod reis . Haec si ita sint, quemadmodum esse posse nemo negabit , jam difficultas ex Anonymi filiis petita prorsus evanuit. At quia in re, quae cujusmodi sit, plane non constet, non ad eamdem omnes opinionem adhaereseere videmus, quaestionem in haec duo tandem deducam . Vel quis ergo Fratris mei interpretationem sequbtur, vel meam: si meam , nulla jam superest difficultas. At si alictam amet; quoniam hactenus Didymo Alexandrino Coeco tres Libros do Trinitate nuper detectos iis argumentis , quae rem vero admodum . mitem commonstrare videantur, asserui; idcirco is idem, si hanc in sententiam pedibus venire haud recusat , nodum sibi, prout lubuerit, solvat; Didymumque vel ἄγαμον judicet, ac caelibem; vel ex allatis ab Noysio Fratre nullum enim unquam Didymi nuptias commemo

rata novi) colligat tandem Didymum prius, quam Monachus esset Iib iis gignendis operam dedisse.

Modum hic Animadversioni huie Iubens imponerem: verum quia in investigatione veritatis non conquiescimus, donec, quod certum est, innotescat, idque semper eventurum confidimus, si diligentiores fuerimus , Propterea, cum D. Ioannes Damascenus in Sacris Parallelis plura Didymi Fragmenta nobis servaverit, quorum aliqua ex Opere, de quo disseruimus, excerpta esse potuerunt, hic eadem adjiciam; non utique illa praetermittens, quae ex aliis Didymi operibus desumpta sunt; ut qui ucubratiunculam hanc meam legerint, ea Didymi Fragmenta re Periant, quibus molestiam ex praecedentium lectione perceptam levare possint, Didymique ingenium paulisper inspicere. Adjicere usque potuissem, &quae Didymus habet in Catena Corderii in Ioannem : cum enim haec ferme omnia edisserant D. Ioannis loca de Filio Dei , Editasse deprompta aliunde sunt, quam ex ejus Commentariis in Ioannis Euangelium. Sed cum quaedam inde attulerim antea, cumque non statuerim omnia hic essene , iis contentus ero. DIDΥ- Diqitirco by Cooste

92쪽

ID NI FRAGMENTA

cogitationem intueri. 1VI το δ Omiae ορα, . Humana verba Dei essentiam a 'Aνθρώπινα λεξας Θεοῦ ουσὼν

Fieri non potest, ut qui timo' os Γν . ἀλη- φό- re Dei praeditus est, meticui fus βρημον ν Θεον δειλίαν , ἀρη sit, quando dictum es: praeter Muri a I. α ν μη φοβου ἄλ-

93쪽

tiae consenιanea posthac incium tur . Nam si quis dum adhuc facinora vituperatione, Osupplicio digna perpetrat, Poenitentiam μmulat , his veniam haud quaisquam consequetur , cum ea comis

mittat, quae lege interdictasunt. Cum impius Basilides Mangelistam Ioannem aliquando falutasset , dixissetque : agnoscis nos entilla interposita mora , Vir sam ctus ait: Agnosco te primogenitum

Satanae .

Perlevium saepe assert turpsa

verba audire. Ex diuturna meditatione, O exercitatione violentia ct feritas perturbationum animi frangitur. leo voluntatis num Deus,

quidquid vult, ex nihilo creat: ut qui solus sempiternus , suus principii expers, solus denique ,rum essentia , tum voluntate simplex . Iusitiam robur perpetuo comi ratur , quemadmodum injusitiam sequitur imbecillitas.

Hoc Ex Libra m iis Esaiam IbId. 8 Ex Lib. VI in Eumdem ibid. ρὶ Ibid. TIt. XLVI. p. 379. IQ Ex Lire. ν. TitiVI. p. 4os , iterumque p.643. t IIὶ Ex Litt. . Titi II. p. as. im In Osee ibid. Tit. XIV. p. 438 , iterumque p.773. Diuiti sed by Corale

94쪽

me iudex debet nosse, Disini se judicii adminisbum esse, nee in sua positum esse potestate, ur prolubitu sententiam ferat , O reo admissa gitia remittat.

Iusi quoque in multas tribulationes incidunt, verum ea fla gella non sunt, quia non propter peccata illos tolerat, qui virtuti

dat operam .

Beatum sane es super omnem egenum o pauperem intelligere :quo quis prudenter egeno ct p. pillo tribuat, majore videlicet , O diligentiori eura sitis prospiciens, qui virtutis aut religionis caussa in paupertatem , penuriamve inciderunt, aut etiam in eos, quos morbi vel casus aliqui in Mesalem conjecerunt, quam in

eos, qui ob flagitia, vel profusos sumptus egeni facti sunt.

Solent peccasa ex inconditarum rurbarum multitudine , O rerum necesariarum abundantia nasi. Tum demum doctor rem consicit , fidemque loquendo nancisci-rur, cum isse vita, ct actionibus erudit, secundum illud di de iis , quae cepit Iesus facere docere.

κειν i

95쪽

ces Si quis per ignorationem labiatur, hunc aequum non es poena multari. Is enim supplicio demum inci dιbet, animi assectione

peccat.

Peccara , quae non sponte perpetrantur , cum lex ipsa eond nar , tum Deus d uiat, ut benignus sit, non erudelis ἱ ρου luntaria vindicat. aut mala aliquo alium viat multare, eodem modos Esum prius

multat.

Mens pura ct sermo purus Omira a peccati tabe immunis, iis nus, ac templum Dei merum es. Conceptus de peccatis dola puram poenitentis mentem re dita

Deus praesenti virtute suffima veterum peccarorum obliviscitur. βuod, qui tauus es, non resurgat, verum in peccaso ha reat, hoc contemtoris hominis es, ae veM-πιεν solidi. Eorum qui ab impinate ad pietatem is converrreurit, impi

96쪽

ras, ut quae Des expers sit, nusquam invenitur. Neque enim ab initio erat, nec in sempiternum

erit.

Salutis princ0ium es fui Q u

condemnatio .

Nec laus bonum hominem facit,

nec vituperatio malum. Ille rerum artifex , cum omnium eorum, quae ratione utuntur arcana noverit , universis

prospicit, non solum ex quibus afficiuntur , ct agunt; sed etiam ex iis, quae praenoscit, ad emem

dationem eos adducent.

Ei qui perturbationum mode rator es, baudfatim bis subactii tranquilia omnia funs . Semper enim quandiu homo υiυiι, hoe bellum duras. Ruamlibet ad breve tempus irasci quispiam videatur, tamen si animi commotione victus, subtus es. Non susciscendi animo , a que ad sanitatem animae eonciliandam Uictiones Deus immittit. ut mundum hune eondidit Deus, eum consilio suo moderans,

omnia

97쪽

οπnia ad utilitatem nosram facit , etiamsi alioqui trista mol saque sint, quae inferuntur.

Dei ; tamen cum medendi vim habeat eos, tuam experiuntur, ad bonum provebit. βuemcumque Deus falsum facere vult, hunc metu percellit , hune variis modis concutit, na

Iesiamque ei adhibet, ne in fa- sum assurgendi spatium habeat,

utque ex aliorum calamitatibus homines ad modestam erudiantur. Non quisquis aegrotat, ob peccatum in morbo versatur . Sunt enim qui, ut i orum probitas Am ceat , aut etiam ob utilem aliam caussam calamitatibus obruan

tur .

βuandoquidem iidem casus peccatoribus ac Iusis contingunt, non est existimandum, omnes qui in adversitates aliquas inciderint, ob antecedentem improbit

tem ejusmodi infortunia subiisse.

Rarum certe es, qui cum pr dentia simul sidelitatem habeat. Nihil in mortalibus proprie utile, ac vere laudabile si, quod

98쪽

non D initus 4m concessum

fuerit . Licet nonnunquam utilitatis caussa doctrinam alienam ad breve tempus attingere , atque ad propriam amplexandam satim se referre: v.g. Grammatica mulier aliena es. Cum ea commercium aliquantisper habere commodum es, propter lectionis artificium, acumen: eodem modo cum Rhetorica ob sermonis robur O δε-riem : atque item eum Philin phia , quo fides iis adfruatur, quae videntur repugnare. Posteaquam autem velut ex Aeg)ptia Agar , ancilla Sarae , quae libe

ros fuseperimus, ad eam iterum, quae a juvenili aetate sapientia es, ac Divino munere concessar

nos convertamus : ut ex ea

quoque liberos procreemus : hoc

es non jam ut ab ancilia, sensibiles disciplinas , sed ut ab ingenua perfecta, prudentiam.

βuamvis mortalium omnium una eademque animae natura sit, atque item una carnis substantia, tamen alii carnales dicuntur , alii serυi peccati, alii a peccato libe ui In Ecelesiasten: Ibid. Titi IX. p. 68s.

99쪽

κυκλου - δοιMυίτω P γοῶ , Guliberi, alii in carne, alii non in earne tames carnem habeant sed in spiritu; alii viventes quidem in Christo, mortui vero peccato : alii viventes quidem peccato, mortui autem obriso. Ac rursum aliis brutorum animantium nomina, seu cicurum, seu contra ferorum, O agrestum . prout videlicet moribus comparatissunt.

βuod qui piam aliquid se signorare sciat, sapientiae est: quemadmodum ct scire quod in jusi aliquid admiserit, justitiae. Husdem sapientiae est, ct in

earum rerum quae delectu carent , jucunditates non ruere, o

iis quae taboriosae ct asperae sunt, non flangi . Equestre certamen primus emeogitavit Evlioses Neptuni Filius ;-ι ena vero equestre certamen cum eurribus Dipolis invenit. Primus enim Oenomaus

quadrigis ejusmodi certamen οὐ iit . Iam vero hippodromii, ct eisci fructura, ad mundi, hoc escoeli O terrae, marisque guber nationem dispensata est . auippe duodecim portas duodecim Zodi ci orbis domos esse prodiderunt, qui a Puto M. M. , M. 33 Ibid. Tit. XVII. p. 693. 3 Ex Lit v. TitiVI. P. 699. Diqitigod by Cooste

100쪽

qui terram, O mare, O suxum

humanae vitae cursum modera-rur ; solum autem circi terram universam esse. Euripum autem mare quod mediterraneum es ,μ-xum qui versus portas est, orientem : eum item qui ad cuneum, occidentem : septem vero Datia

motum, O cursum esse sellarum, quibus magna Vrsa constat. Rex porro Romulus in honorem quoque uelis , O subjectorum ei qua tu9rHementorum, sive terrae, maris, aeris , ct ignis, quadrigarum cursum eum primus invenisset, hunc Romae, hoe est in Italia, quae ad occasum sita es, celebravit . His

etiam quatuor elementis haec nomina Rιmulus imposuit: terrae

ossignavit prasinam seu viridem

partem: mari, ides aquis, venexam , veluti caeruleam; igni russeam, ceu rubram i aeri denique , uti eandido , albi nomen indadit. Natura ac per essentiam hoc Deus habet ut misereatur; ut autem irascatur , non natura ipsi comparatum es sed ιb alios comtingit. Ante Martis , ' ανΘώπων -- ω δκον G βίου osus ' το θῶ λανικου δ γί- ωνα et δὲ εὐειαν δ Moerra Mam ἡ γῆ m Oμἱ , τον δὲ δεῖ ται Θύ-

p. m. II 8. hunc serme loeum ex cripsit , restituit --ον . Sed eli ne hie locus Didymi Coeci, ari Didymi Chaleepteri, an alterius e Hoc lubens discerem. b edrenus σα . n. 3 3ὶ Lx Litt. . Tit. II. p. 7I Q.

SEARCH

MENU NAVIGATION