장음표시 사용
151쪽
TRACTATUS SECUNDUR Tiba polysyllaba. ὁ
Etiam in λας. απλε disyllaba,quae sint unius generis, ct non ἱας- habeant penultimam natura lon/am, re etiam polysylla ψας
nosyllabum. Etiam in eaς. non habentia primam ct socundam syllabam ab eadem consen ante: uel antisticho eius incipientem. ut o cris ιoeας, si ori ' μορα. ὁ κνῖρας, si κυhα. Etiam in σας desinentia distyllaba, quae non habe: σας.
haec de pariter declinatis. De impariter declinatis. DEsinentia in ας purum disyllaba grauitona,&quae In ας.puru
152쪽
trium generum sunt. Etiam in μας. disyllaba&polysylla
153쪽
TRACTATUS SECUNDULpolysyllaba. st quae in penultima habent ε. ut OAr . τοσαπεωσος. Etiam in φας.desinentia polysyllaba. uto κορυ
Et haec de nominibus in ας.desinentibus,2 eorum genitivis. Nunc de aliis casibus nominum quintae declinatiornis: pro quibus o agaci commune sit exemplum. Ogας. η γενiκη του τος.Nam desinentia in ας.purum . dissyllaba. grauitona.penultimam productam habentia,2ιατον νr. declinantur. Id δοτικη,m αιαντι, a genitivo fit. Nam omnis genitivus in ος. desinens, mutata oς. in 1. datis uum singularem facit. H ατι - , μααντα, a dativo. Nam omnis dativus singularis in i . prolatum desinens, ε. in z. conuerso, adcusativum singularem facit. Sed adauertendum est, adcusatiuum singularem quintae declinastionis aut in a. correptum desinere,aut in I. In α. correptu. του πιαντα, τυ θοαιrra. In ρ. quum genitivus singularis iis ος. purum desinens, ancipitem uocalem habet in penultisma,a nominatiuo fit. ς.in M. conuerse. ut opις,οφιολοφ μ.zr 1ς,παριος,π41 s. Excipitur φι ος. φία. Desinentia uerb ins . eis frequenti usu in mittant adcursativum.ut χυς,ταλήμ. os ς,οἱήμ: nonnunquis, tamen in a. faciunt adcusatiuu men τι κως.Ut ποντο 1. 4 et σολ alia τοι/.Similiter6 in ονς. desinentia, nunc in a. mittunt adcusatiuum,nunc in sed in ρ. frequentius, raro aute in a. ut τομβουμ, βοα. H κλουτiκή, ἔ ααμ, a genitivo fit, extrema sylulaba abiecta.Nam in nominibus biot m. declinatis.&quae synaeresin non patiuntur. trema genitivi abiecta, fit uoscativus si utar. ut θοας,θοαντος, ω θοαμ. λαοθυιας, lao αμαντος.ω χαρῖαμαμ. Poecae tamen huiusinodi uocatiuum ab
cipitur ὀλούς.οιροπος. huius enim uocativus itus es: similis nominat. ω οθούς. In qui b. uerb genitivus Aa τεος existens.
Genitivus singularis . . Dativus sin Adcusativus surgularis. Desinentia in νς Voctauus.
154쪽
Etiam in quibusda similis est uocativus nominatiuo prorssus. In quibusdam uero &sine cr. profertur. Nam in his quae ος. α ονς inis aut in exeunt etia sne ιν cum diphthon8o enumtiantur.ἔβαMMu.ἶβο u. nisi quid prohibeat. Nam ω πούς,&αωοῖούς solum dicimus: ne coincidat cum που adverbio.ις. αοδον. Etia in adpellativis grauitonis in iς. desinentibus, quae non exeunt in natura longam, α omnino in desinenditibus intς.grauitonis.Ut Oolpiς. ωοφι. Etiam in υς. grauit nis. οβογευς. ω βουν. Etiam in Oxytonis quae sunt trium geως mascu. ρ desnentibus masculinis. productam habentibus penultimam,similis inuocativus nominatiuo: ct omnino in desinentibus in ως. pure aut declinatis,siueperτ. prstertaminina oxytona. ὁ κρος,ω I ας. Etiam in uς.grauitonis iambicis,ct omnino in κς.desinenti
λας. Etiam λς. ut ὁαλς,ωαλς. Etiam in aliquam dupliciu. . cl. J ο .M. Silam in aliquam immutabilem exeuntis bus.ut ὁ ω praeter superius annotata.
155쪽
tendu est. datiuu pluralem,partim a nominatiuo singulari mafi .partim a dativo. Si a nominatiuo,hςc datur regula. Omnis nominatiuus singularis in in desinens cum toga, siue uocali, siue diph.ae inparibus syllabis inflexus, nec habes
genitiuu contractum. apposis i. dativum pluralem facit. ut ὁ θοας. τοῖς θοαcri. ο λελους,τῶς λεύου ο τρως,τοῖς Vae M ὁ βασις χεύς,τῶς μασχεν m. annotans τοῖς ποσἰ,quod a dativo simu Exceptiones Iari fit ποῖα α τοῖς υἱεM QIiκως - - νιενς. α-- πhγιενς. pro ui εἰ7D,2heμενέη. Sciendum est autem nominatiuum in νς. productam desinentem, assumpto t. acit. Nomina in correpto, dativum pluralem facere. ut 3 ιχθυς, τοῖς ἰχθυM. v . excipitur τοῖς μυσ3 - αμυς: quod χlum producitur. Etiuam nominatiuus exiens in aliquam duplicium.eodem modo dativum pluralem ficit. o ueπη, τοῖς αerrast. A datis Dativus plativo uerbsingulari fit dativus pluralis, eum nominatiuus ratis a datusngularis aliam habet terminationem. Pro quo aduertendum est, quod si dativus singularis in i. pusu exeat, assumpto o. ante i. dativum pluralem lacit. V oipss. τοῖς opim. Oὴyd, τοῖς τοῖς οφ ς enim &kaLς extremam habent correptam. δυ οὐ ς uerb. α si in ricum uocalito a exeah genitivum tamen habet persYnaeresim. Si uero dativus singularis conssinantem habe at ante i. assumpto cri ac conssinantibus abiectis, quae cum ipsis minime audiri possunt. dativum pluralem facit. ut υαιαντι,τοῖς ααο . Si uero dativus singularis p. solum habeat
hi Mi νς. Sed aduertendum penultimam dativi pluralis. Annotat. aut parem esse penultimae aliorum obliquorum, aut maeiorem. Quae si sit anceps, dc per abiectionem coninanetium lactast breuis. rursus in seipsam productam mutari. ut m ρόαντι, τοῖς θρασι Oaei. Si uero breuis fuerit, s. scilicet.
156쪽
DR Qv INTA DECL. IMPA IRI SYLL. auto .μiκed . . quidem asumpto i. in diphth. producitur.
ες. λεονM. haei εις igitur. d τιμὰ ς.d similia, cuminaς. desinant λαπς o. cc imparibus inflectantur syllabis, nee habeant genitivum contractum: a nominatiuo singulari dativum pluralem deducere possunt assumpto t. ut χαροεις. λαί ei M.&τ1 ut ς, τιμημm: sicuta βασιλέος, Iam Muci. Post sunt etiam formari a dativo singulari ν. 2 τ. prius opumctis, ac α interiecto. ut χαρίεim. τυuilim, τι ηεσι. re adiuncto ι. penultimae uocali fit ho ei AM, &τhuηAM: sicut amθεις, τιθε, i. πιθεσι,- idam tamen non iῖτα sed Gregorius alterum r. addentes dicunt, ut Gregorius Scholais βο0;-xiμε-asierit, quod factum est,ne eius penultima minor tem Dacuo addi pore sit aliorum obliquorum penultima. Additur etiam ν. ν. consonans huiusmodi dativis in i. prolatum desinenti bus, uocali sequente. ut τοiς gair 1. Sed apud poetas, etiaam consonante sequente additur ν. quod quidem metri gratia sit. Ihiati σα. Aoi κτde suria, λασὼiMBAB haiules μηei ἱεμ. 2 eodem, πως τις το ine/φees με tamμ πειρητρα αλ ασδες ' ῖν. hi Artomici τούς uiri πας. Nam omnis accusativus Ethon' singularis in a. desinens, assumpto cr. accusativum pluras
Annot do iminativo plurali omnino similis. Aduertendum est hoc ''Aαι Aeoles huiuscemodi nomina in desinentia δὲ a
α ρόας pro θόας. non tamen οσας pro οίας dicunt, λα τηρ ἔπαλληλίαν At genitivus nonnunquam ασποκοπην patitur droi κτικως metri gratia. ut me ν pro ααντος. Datiui extre ρόαι pro θοαντος. Datiuus uero poetica licentia aliquam - γδα- do producit extremam. hoc est l. facta communi syllaba. ut metim, δα φροri, cum regula id corripi expostulat. non
157쪽
desinentibus crasim pati urarii κῖς. ut με ίονα, απολολὴ ἄν. Ulοα, ueo 3 αῖ o. et. Ula ae . Nec selum actu sativus singularis dictorum comparativorum hoc patitur, sed etiam nominativus, accusativus, re uocativus plurastis num ri patiuntur. cc si non in ω. sed in ov. crasim fieri contingat εθει ut oi μῆονες, μεεIοες, μίγυς. Sic acscusativus casus, 2 uocativus smi lis est nominativo. Nam regula est, Di πο σα ενθεια ω7uta
od omnis nominativus pluralis in in desinens, d circa finem synaeresim patiens, accusativum, re uocativum hasbet sibi consenum S contemporalem. At in nominatistio,accusativo ct uocativo pluralis numeri neutrorum eardem fit crasis, quae in accusativo singulari masculinorum. ut 5με ονα, μεilea, με ita. Dativus pluralis vrae αγωγηρ pas Dacuus titur εθμιωνι κω ωοχiκω. ut θοαισεan. 2 fit a nominativo plurali.. plurali in ες. desinente. siue mastiatini generis sit siue lataminini, addita M. syllaba. ut κυνες,κυροαποκνακες, In neutris uerb, aut a nominativo plurali, extrema in ες. mutata oc adiuncta σ3. τειχεα, τειλε i. uel a genitis uo singulari O. in ε. conuerse. τωχεος, τειχεες, τειχrian. iccitaco duplici an scribitur, nisi metri gratia alterum e iciatur.
qualiter declinata, partim uerb inaequaliter. 2 qus busta ους. aequaliter declinantur, aliqua mimini genitivum in Ov. aliqua in v. θs λεικοῦ, ordine quodam ct ipsa uar
rianda sunt, re discernenda quae sunt parisyllaba, ab his quae imparisyllaba sunt. Elprimum de parisyllabis
158쪽
DE QUINTA DECL. IMPARI SYLL. habentibus genitivum in eo. Desinentia igitur in κς. gras
159쪽
TRACTATUS SECUNDVS. Hactenus de parisyllabis nune de imparisyllabis.
ῶ θιιπος. In κς.quoque desinentia polysyllaba, composita communia Oxisona, ct a uerbis derivata, per τος. puram Mariantur, di unam syllabam praeteriti perfecti seruant. ut
De nominibus in κς. quae per crasim in ους. faciunt genitivum. Nomina in e. circunflexa,composita αποπικλεος, in ολυτὸ κeάων faciunt genitivum. ut ὁ ανδῖοκχοῦς. δα α en λεος. ἀν οκλους. okeακ' ς,ἄκeακ λἰος,ἔeακχους. Etiam nomisna Propria in κς., a uerbis composita, in ους. faciunigenitis
160쪽
Gratiantur quo p ct adiectiva composita a trisyllabis norminibus in ος.&etiam disiyllabis,habentibus κ. in penultisma,si post eam sequatur consonans. utμεγεθος,παροεγεθης.
νάλγuς θάλλiθος, species herbae. de νiς, dyiθος. auis: sed haec De accusati: pauca sunt. ino in loco aduertendum est. nomina tam uo anno masculina quam taminina in s. desinentia, siue peni. sue