Urbani Grammaticae institutiones, Graecae, nunc denuo summa diligentia excussae, & à mendis hactenus minus obseruatas uindicatae. ..

171쪽

ec adiectione ος. faciunt genitivum, seruant, ubi p i. proi

Desinentia im r. staminina pauca sunt,&apposita ος. faciunt sinitivum. seruant. in obliquis u. productum, quemadmodum 6 masculina.

Desinentia in ωρ. grauitona, apposta ος- syllaba, ac eti Ghauitona am ω .magno seruato,genitivum Sciut. ut uxκων, μηκωνος. Similiter re urbium nomina, sue Oxylona fiat, siue grau

172쪽

τερα Qtum, quoniam si s κτρα diceretur, coincideret cum hoc nomine ἔ μκuου τῆς mu , quod matricem fgnissi

174쪽

Nominum

neutrorum fineses.

neutra desinat,non ob hoc tame finales literae appellano sim cum huiusmodi nomina apocopen patiantur. In κ.

Super hoc tamen dubitat Eustathius otia ας ansit masculini generis, an flaminini, ubi dicit. φies si uexu; is My Φῖς Ἱαρπῆασα νεως κναν-eωedio. se enim legit ipse. κοῖροος autem in undecimo foeminino genere indubitanu

175쪽

TRACTATUS, SECUNDUS.

Neutra uero communium nominum in iς. desinentium Exempla

neutrorum in a. Literarum nomina.

tum.

πεως. ae quum synaeresim patiantur, ad secundam contractorum declinationem reseruntur. Κρῖ uero, &ἄλφι, ct eL-uo i, apocopen patiuntur: quorum persecta sunt το κίυπνον. τo ἄλφπον. τοεριορ. το τροφ/μον. in arei. non est propria eorum terminatio, ct sic indeclinabilia sunt. Desinentia in o. per ος. purum declinantur. τἰ γο ν . τρυγονυος. Sed quae longam habent penultimam, uel trium generum existunt, mutato v. in ε. declinantur. τὰ ωων, τοσY 3 πίεος

176쪽

DE QUINTA DECL. IMPARI SYLL.

πον fit per apocopen. γ' Neutra in v. desnentia, adiectiva trium generum, dei

Neutra

177쪽

TRACTATUS SECUNDUS. 84 Neutra in ni.partim sunt tertiae declinationis simpliciu, j. partim quintae. de quibus satis dictu est in primo tractatu. Neutra in ωρ. quae producitonem patiuntur, a neutris communibus in ον desinentibus, Atticorum more in Q.mittunt genitivum,2 paribus syllabis uariantur. το εἴ γεων,τοῖτο τρυ-εω. Participia uerb contrada paribus syllabis declinantur. τὸ θοῖ του βοωντος. Neutra in .semper grauitona sunt.QMoesi sint disiyllaba, ct penultima habeant natura longam, per τ. uariatur.

φρεαρ, φρεατος . quorum S si penultima breuis est, non tar Oh Gemenuariantur λατου e. Sed sciendum est,prius fuisse aes rect pectae penultima natura longa: unde sεiατος ἱεiατος. in quibus licet sit abiectum i .ex diphthon.non ob hoc antis qua inflexio uariata est: vel quia uere heteroclitassint. Polysyllaba quo ligτουτ. uariantur.utoνει , ονυατος.

Dubitari posset hoc in loco, qutire. quum immutabile Dubi incos tam in obliquis nominum quam in iuturis uerborum, es de e. tiam in obliquis horum nominum non sit seruatum. Si uestb heteroclita,quur regulis arctata senis' Respondetur,liuriusmodi nomina indubitato esse heteroclita, quu proprii

alia. Sed quonia haec multa sun opus fuit ea regulis Qbσηcere: quanquatra in heteroclitis hoc inusitatum sit. Desinentia in . si habeant 2.in penultima, indeclinabis ore. Ita sunt. ut μωμιαρ. ομεγας, sit ὁμωeος. pisae, ὁ βωμος - νωκαρ .

Desinentia inae. paucasent, de percrasm sunt anomu re. nibus in ae . desinentibus: ob quam rem circunflexum har

obliquis illud corripit.

Desinentia

178쪽

DE QVINTA DECL. IMPARI SYL.

ος Neutra in ος. unius tantum sunt generis, o grauitonarpatiuntur synaeresim . ut τοτειχος, πτωχεος, ν τειχους. Sed de his in prima declinatione contractorum dicetur. ΟΦΕλος

uerb dc ῖος indeclinabilia sunt.

Sciendum est autem,no fieri Dro σου φάος, ui ἄος. Nam quae patiuntur,persectorum seruant declinationem: illorum autem geniti ut Ucra irrit meειrip sunt φαρος, aere; τοῖ φάεος.&σους, μο τοῖ ἴεος. Sed primum i θ' umeθε Πν fit Φοαλα ρας. quorum genitivi sunt Φοατος,& Οατος, κε necim Φως,φωτος,& ως, indefit. Sunt qui dicunt huiusmodi penitivos,hoc est, φαστος, α

179쪽

τος.& ῶτος.non a persectis genitivis φοατος, α Οατος per erasim fieri.quoniam eorum penultima circunflectenda esset: quandoquide acutus &grauis concurrentes, accentu secisunt circunflexum. ut κἰπος, κἄρος. αεπος kος. Sed potius a nominatiuis monosyllabis φως λοῦ licet 2 ως deduci idcirco huiusinodi obliqui extremam acuunt,tanquam,dis syllabi persecti,non autem contrare; secundum rehulae prς

rum significat, masculini generis est, ct acutum habet aer centum, quoniam non persynaeresim fi sed a uerboὰῖ.τοχε,4i,deriuatur. utrun p tamen perτ. declinatur,seruat. ω. μεγα in obliquis. ut ὁ Φάλ- φωτος, ψ το φῖς. του φαντος. Dictferunt autem in genitivo duali accentu tantum, hoe eshτοῖν Φωτοῖν is ανι eri . N. R φύτοτ Sm id est, cum lumen significat. Το---Atticum est. In ους unum inuenitur, ct illud quidem indeclinabile hoc est, ους. Theodorus tamen οἶς, ῶτος. dicit. est etiam Obας οἴατος.

Ominum aliqua fiunt απαθη, hoe est, persecta, ct simplicia. cum nem synaeresim patiantur, ne* crasin:quorum ut dictum est)quin p sunt declinationes, ct ipsae simplices appellatae.

Aliqua uero εμπαθα hoc est, affecta, ct ea sunt quae sinoere snpatiuntur, siue crasin. Difieri autem synaeresis aeras. quoniam synaeresis est contractio duarum uocalium, quae ambae in ipsa coniunctione seruantur. ε. enim sti. fit A. diphthongus. Crasis uerb est contradictio duarum uocalium quae in coniunctione mutantur,aut ambae. ut Kμοίἰνεα, λ μολώ: aut altera illarum. ut nμοσίλος, λ Οὐενους. Vbi stiendum est. praecedente uocali longa, quantacun* sit sequens, nunquam ex eis fieri syngressia: ut Emanuel Chryseiora manifeste aserit.fieri autem aut ex duabus breuibus,aut ex breui ct longa, ct semperit longam. Sed sciendum, Emanuelem synaeresia pro crassta accepisse.

synaeresis. Crasis.

Annoti

180쪽

DE NOMINIBUS CONTRACTI s. accepissetquandoquidem status altera pro altera ponitur, hoe est, synaeresis pro cras. Nam synaeresis, quatenus a crassi differt, ut supra declaratum est, praecedente breui, ratia sit. S in dativis singularibus primae, ct quartae. α quinatae flexionis duntaxat. ut Ni τοι rvrrsi. κρεα. longa uerb, ct mmime iter My, stequenteraim in diphthongum semper impropriam. ut ineκιεηθας. Refcroisti κίεωμ, θοαεις, βοῆς. α alia infinita. At corte raecontractiones. quae in his declinationibus synaeresatis reperiuntur, per crasin fiunt omnes: & ex praecedente uorcali breui semper, quae est aut a. aut ε. aut ι. aut O. ut in ipsis

declinationibus liquido apparebit. Si autem post ipsam uocalem breuem sequatur diphthongus. 6c ex eis contrarctionem fieri contingat, soluta prius diphth. aut altera uocalis ipsius diphth. hoc est, silbiunctiva omniu

aut facta erasi ex duabus in unam, tertia assumitur in die phthongum impropriam μνωρε v. ut κρεαoF. κρεῖν.quoniam in eadem syllaba non possunt tres uocales actu du*bM simul Nam synaeresin α crasn ex duabus tantum

eati; et uocalibus fieri constat. ut ex earum iussinitione liquido

apparet. non autem ex uocali praecedente dc diphthongo integra sequente. ut uulgb creditur. Etiam si forte euene rit, ut ex aliqua diphthon. praecedente fiat synaeresis. siue cras s. dc ex qua uis uocali sequente, prius enim silbiuncti ua uocalis diphth. εκλθii iiii prorsus eliditur. nam si Matera cuiusuis solutae diphthongi uocalis est atterenda, cerrte ibiunctiva communiter expungenda esk ut appendia' α omnibus praepostiuis uocalibus communis, ac subiercta. dein ex uocali relicta, ct ea quae sequitur, etiam si iniutium alterius existat dictionis, fit synaeresis, siue crasis. ut

turi. in diphthongum, cum id semel ex praecedente diph. elisa sit. Sed de his habebis in tractatu et 15 παθλα Tripho Tophogra nis grammatici, in fine huius operis. In hac igitur dictio

mali ε ne μοιθε primum abiicitur i. καο εκ Nitit, quae quis dem est biunctiva vocalis diphth. dein uero ex ε.&ο. statas iterum in ei. ut δγγιροθενοῖμ. quoniam omnem dastiuum