장음표시 사용
181쪽
TRACTAT Vs SECUNDUs. 1σtiuum dualem in diphth. του i. sue propriam, siue ima
propriam desinere nectae est: cum alias ε. oc o. in ον. diph.
per communem regulam contrahantur. utar linam, ποιον
v. mare fatendum est, regulas generaleis, pro locorrum exigentia, particularibus aliquando cedere. λ ιο νεας enim in s. diph. contractum facit. scilicet:
cum a. per communem regulam, nunc in a. nunc in κ. contrahantur. Sic ροας, ρους. o. scilicet αα. in ολ diph. con βοας. tractis. non autem βως, τερπῆ τον o. M a. υς ω. μέγα secun
dum communem regulam: quandoquidem huiusmodi accusativi peculiarem sibi uendicant regulam, quae est, πεσα ἔνθῆα πληθυιπικη εἰς in λιγουσα, κὶ συνκοκμήνου κα5 το canon de
τικήν. hoc est, omnis nominatiuus pluralis in desinens, ct synaeresin patiens circa finem. accusativum habet sibi consonum dc contemporalem. 2 uocativum. ut λ ιορθωσἔς,νμς. dc λμολνεας , λ μορενος. βοες. βους.&ροας, λονς.α sic de alijs: ut Herodiano placet audacter ab Appollo: Herodianusnio patre dimittenti. Appollonius enim synpreseos es e speciem, uel aparentiam. non autem re synaeresin putat. quod ut etiam concedamus. aliunde tamen eam serinari necesse est. In alia uerb dictione. hoc est, soluta prius ol. diphth. a. re o. in s. monophthongum καο κράαcontrahuntur. Dein ex ae. magnosti. κα5 ναίεσιν stω. diphth. impropria. ut κρέων. quod Sipse Emanuel Emanuel.
Contractorum nomina aliqua sunt quaeper omneis cadi Contractossus synaereses suscipiunt: unde ὁλοκαθοῦ appellantur.& pari' Pςς ς' syllaba sunt. ut νοος,νοῖς. ου, νου.ἐδελεους,ξοorieou. Aliqua Multipas a. Derb in pluribus casibus, quae πολυπαὲῆ dicuntur,&impari syllaba sunt, qualia sunt οὐ buς. dipiς. κρε . Aliqua ait Pauopassia. tem in paucis, unde ουνοπαθοῦ cognominantur, re harequoque imparisyllaba sunt.ut θααλεύς. ωλως. θοῖς. SoVυς. ἡδύς. Sed quoniam huiusmodi nomina uarias patiuntur synaereseis, uarias quom declinationes habere necesse est. Horum igitur aliae quin* fiunt declinationes, a quinta scilicet simplicium declinatione, partim ex his, quae πολυπα up a appellantur.
182쪽
appellantur. partim ex quibusdam quae sunt ONγοπαθῆ.quς cum sint imparisyllaba, ct linguarum proprietat suscirpian hoc est, contracta proprie appellantur. Nequis miretur si etiam in his declinationibus plura poenentur quis, ab aliis iunioribus tradita sunt.quoniam non ea solum quae stequenti habentur in usu, sed etiam quaeaapud poetas passim reperiuntur, edocere decrevimus. DE PRIMA DECLINATIONEcONTRACTORUM. Rima igitur declinatio contractorum est nominum dis bi,Tu masculinorum, stamininorum, ct communium inctorum. κς.neutrorum uerb in ες. desinentium adiectivorum, Sin ος. substantivorum. Quorum genitivus perfectus. αimpatiisyllabus, λάτου εος. existens. in Ouς. facit contras
ctum 2 dativus in diphthongum κνώναieεειν κοiνῖς, de quibus in primo tractatu secundum communem linguam satis dictum est. Nunc autem quia dii uersae ab illis secundum linguarum uarietatem apud poestas inueniuntur synaereses, ab re non erit de his etiam alis Contrassios qua hoc in loco dicere. Advertendum igitur est ε.
λο. Trifariam enim ε. & o. contrahuntur. hoc est, in ον. κοινοῦς, ποιἰομύν, in s. ei κως. εμώ, ἔμιευ. Praeterea in accusativo, non solum in κ. sed etiam in a. synaeresin fieri. Nam quandocunque ante . dca. aliqua inuenitur conssinans. tunc solum in s. sit sysnaeresis. ut τομενσερὼ, ενσεβῆ. τορέυγενω, ἔννενου. Cum uesro uocalis aliqua ptacesserit,non solum in η. sed in a.quo fit synaeresis. ut τομεν puta, ἔφυ M Nam quod insvenitur apud Homeru MMcuius extrema uocalis breavis est sciendu hoc per syncopam metri gratia factum esse.
Attici uero in nominibus proprijs in uς. habentibus Senini tuum in ους. κeάων, a nominatiuo singulari faciunt
183쪽
ensi. Hoc etiam adnotandum est, adcusativum plura: Adnotatio. Iem masculini generis & flaminini,a nominatiuo eiusdem numeri fieri, extremo ε. in a. conuerso .utoin ιοει,εες, ἴκμο νεας. idcirco ct eandem suscipit synaeresim . Quanquam .& α. in κ. communiter contranantur, re in a. productum. Est enim regula quam supra etiam posuimus quod ormnis nominativus pluralis in ς. desinens, ct circa finem syrnaeresim patiens, adcusatiuu habet sibi conssinum accomtemporalem, 2 uocativum: dc sic tres casus plurales, mars ulini generis re sceminini, eandem sertiuntur synaeresim . masculin. et ut οἱ Λιιορθενεες,λιμορθενεις. τους siμορθἰνεας,λ μοίἰνεις. ω-sceminin. μοίενεις, λμολ'νεες. In neutris quom tres casus pluralis numeri in κ.faciunt contractum.utet; δ βελεα, βά
Et Appollonius in Argonauticis.
De nominibus in, desinentibus,quaec κλεος .componuntur.
184쪽
DE NOMINIBVS CONTRACTIS.a ,ος. 4 T composita, si sest adiectiva.eandem habent declinationem quam de
εοκλεει. Si uerb sim propria, easdem patiuntur synaereses. Sed persectorum uaria est declinatio, uidelicet.
DE sECUNDA DECLINATIONE CONTRACTORVM.s eunda de C Ecunda declinatio contractoru nominum, duas ha
esinatio. bet terminationes,iniς. masculinorum 2Demininorrum, Sini. neutrorum .inorum genitivus sir πιος. κοινοῦς, εcς.iωνiκῖς,ψεως. Mi κῖς. Huius autem declinatior l nis, quae etiam est τωι 'et ora παθωρ,una tantum synaeresis est
propria. hoc est. t. productum: quoniam praecedente i. ses ho esto quente v QqV utSuocali, semper ini. fit synaeresis. Eodede ali. autem l .co uerminε.εθμ ωιqκῖ. eaedem stunt synaereses quae sunt in prima declinatione. Sed aduertendum. nominaetiuum & uocatiuu dualis numeri huius declinationis non pati synaeresim κοινοῦς. Nam praecedente ι.&sequente quas
uis uocat fit synaeresis in i, ut dictum est ec sic dicendum est j set l
185쪽
gula quaedam dualis numeri propria: quod nominatiuus dualis nihil habet finale nisi a. .a.dc ω . Huius gratia non ha
notandum est genitivum singularem etia in κος. desuaere
quod oe in es is casibus re numeris seruatum est. In dativo.
In adcusativo plurali idem Orpheus.
186쪽
DE TERTIA DECLINATIONE CONTRACTORVM.1 Erua declinatio cotractorummiu ονγοπαθοῦν, unam
tantum habet terminatione, in εος. masculinorum nominum. morum genitiuus λ; ἀ εος. fit κοiνως, ἀCuius synaereses sunt cum prima declinatione communes: quoniam ex ε. praecedente senas per fiunt.& uocali sequente. Sed sciendum est, nomina in li/ς.desinentia masculini generis, siue monosyllaba sint, siue polysyllaba, opmdiu κοινῶς. ut E inύς. ἱεν .
187쪽
annotandum, duo εε. in nominativo plurali in M. diphth. semper contrahi in nominibus proprqs.la appellatiuis uerro in a. diph. κοiνυς,βααλ ς βασim .dc in η. aetbκως, βασιλῆς.
188쪽
DE QUARTA DECLINATIONEcONTRACTORUM.
Genitivus. Dativus. AccusativusCanon. Nomina in
QVaria declinatio contractorum nominum αν οNa
γοπαθών. duas habet terminationes, in ω. ct in ως. scemininorum tantum. Queiorum genitivus perfectus 2 imparisyllabus in oος. istens,in Macu fascit contractum. Synaereses autem huius declinationis, quae ex o. paruo, & sequente uocali fiunt, sic ordinantur. do. ου. OL di. ea. ω. Aduertendum est hoc in loco nomina huius declinationis in v. desinentia, omnia acui in tres ma. ut κλωθω. κλει o. Similiter oe quae inως. desienunt. Ut κω . οβως. Patiuntur autem synaeresim in tribus casibus singularis numeri tantum. hoc est. in genitivo. daatiuo ct accusativo. Caetera uerb omnia tertiam sequum tur declinationem simpliciti. Etiam genitivus nominum in M. desinentium uario modo inuenitur secundum uarios idiomatum usius. Nam Iones, ct quidam Dores persecto utunturgenitivo. λητοος. σαπφοος. Attici uero &communis lingua λκτους dicunt, dc At AeolesoLaco nes, qui ct Dores,addentes Mnominatiuo casui proprium
Datiuus uerb in Oi. omnibus idiomatis est communis.Sed accusatiui uarius est usus, soli enim Aeoles addentes ν. nominatiuo casui proprium faciunt accusativum. ἔ λκτω, τυ τορ. ἔ σαπνω, του uero τυ σαπφουν. At communis lingua Attici τὸν λκτα discunt. M την σαπφg. accentu acuto super extremam, licet ex cras sit longa.& accentum suscipiat. Est enim regula,quot omnis casus eundem χnum habens, siue literatura cum alio casu eiusdem numeri 2 idiomatis, eundem accentum
τοῖ, ω λκτῶ. Additum est eiusdem numeri, quoniam 'λκα τῶ dativus singularis circunsectitur. Sed α λκτο nominastiuus pluralis acuitur. additum est,& idiomatis, quoniam amr ς nominatiuus singularis stet νῖς acuitur. dc acriMuci genitivus singularis circunflectitur. Accusativus .uer , nominum in ως. exeuntium circunflectitur: quoniam non eundem senu, siue literatura habet cum nominativo. ut a
189쪽
Vocativus etiam non solum in ei. desis Vocati a. nere inuenitur apud poetas, sed etiam in a, . Atticorum more. Apollonius in principio tertii Argonauticorum. E Stαγε νυν ἔeρποὶ,-ὶsaro, ne μοι ενισπε. dixit, brei A εατῶ. Fit aut uocativus in ol. anto singulari, Vοποῦ τρυω. ρογα εις ouu.κeo 1, 7 Osticis του ι. νιτρῖ. ino in loco quς ri potest, cur nominatiuus flamininoru nominum in s. de sinentiu plureis habeat uocaleis proprio nominativo, utu σαπφὼ, ἁ σαπφοῖ cum regula dicat. ori obKnori diris si non. πλῶονα ΦωM ενυτής iδιας ἔνθεεας ηὐκτικη .Resp5detur. quot stus in Ouς. desinens,maius tempus uult habere. quam uocativus. ut τ ιοίε ς, ω- ευσόρος, ω ενσες ς. hus ius gratia correptu estω .magnu in o. paruv. Sed quoniam . uocativus ultimam erat habiturus brevem.& accentu in Rne acutum, ac ob id regulae aduersaturus, quς prpcipi ne rulla dictio in o. breuem desinens, quae super unam syllaba sit, acuatur. ut κεινο. αλλοῖο. exceptis αντο. sim, M. assumapsiti. Sita uocativus χητscum accentu circunflexo factus est, quoniam dativo singulari coincidit hoc est. Λ λκτῶ. Memplum. H λκτω. τους λκυος Dei κως. 4 λκτους κοἰνως, ἱῆι
DE QUINTA DECLINATIONE CONTRACTORUM.
QVinta declinatio contractorum nominii, τυ πολιt Quintadee.
παθὼν, duas habet terminationes. ας. puru, steας. contrast. neutrorum nominum. oru genitivus in ατος. desinit κοiνῖς, ocin αος. ἰωνικως subtracto τ. S in ως. αψκῖς. Synaereses autem huius declinationis duae sunt. a. productum, & ω. μεγα. praecedente enim α. 2 o. utcun*sequente, semper fit synaeresis in M. quod quidem solis geniti uis euenit. Sequente uerbquauis alia uocali, in αproductum sit crasis. At synaeresis in dativo singulari tantum. κρεαι κeia. Nonnunquis, apud poetas ipsona
190쪽
DE NOMINIBUS CONTRACTI s. a. non per erasin, sed per apocopen correptum inuenitur.
cut in primo tractatu. De M is eon, maedam praeterea inueniuntur nomina. quae &ipsa se tractis nomi narresim patiuntur, disserentia tamen ab his. quae supra eo memorata sunt: quae quidem idcirco separatim locanda censuimus, quia nullam supradictarum declinationum se
Ann0 L . . . ἀο . Vbi aduertendum est genitivum singulas
uirς, quod filium significat. in omni numero dccasu partitur synaeresim. praeterquam in nominatiuo singulari, reuocativo. moniam si in his fieret synaeresis. inueniretur consenans postiti. diphth. ut νυς, uic, quod communire; gulae aduersatur. nam post ui. diphth. nunquam sequitur consonans, sed uocalis tantum . Ut μυῖα sterruta. fit tamen in dativo plurali sequente consonante. sed interponitura.