장음표시 사용
201쪽
TRACTATUS s EcVNDV s. poesh uelox, tardus. Ab iis quae sitnt extrinsecus. ut πλοίπος,τ1 .id est, diues,pauper. cc est trium generum,si proprie
id est,timidam columbam.Sicctribus lepus.
hoc est, timidum leporem. Προς τευον, quod quidem dialectici correlatiuum ad: Ad aliquid. pellant, est quod aliquid reseri, ita quidem, ut sine eo nec
ipstim quidem possit constitere. ως πρατile κε uioς,λσποτης καιλυλος. hoc est, pater 2 filius: dominusci seruus. Correla: Correlativativa enim ob id sunt,quod nee pater quis esse potest,si filiunon habeat: nee dominus sine seruo sit,dc e conueri. Subslato enim patre,non amplius dicitur filius: nec domino deficiente seruus adpellatur. Ως 'ος τι Lo .ut-έκηεeα.θα eorος Hlων. an ad alis Quasi ad arquiddictum idcirco est,quod quamuis aliquid habeat con liquid. trarium. cc quasi semper adhaerens, non tamen ipsb nomia ne illud idem significat. neque ex illo denominationem accipit. ut dies,nox. Nam quamuis alterum intereat non tarmen dc illud secum interit quodilli adhaerebat. sinimbnec eodem tempore,nec ullo pacto simul esse possunt. id o ioμ autem nomen est,quod aequivoce ponitur. In propriis quidem.ut; ας- G oKως. Haee
enim K ὁμωνυμί ,id est, aequivocatione communicant: sed Iocali significatione disserunt. In adpellativis autem. ut μυς θαλαμιο ς,- . id est,mus marinus.& musterrestris. similiter o haec participant: disterentia austem maris o terrae disimilia sunt. ὁμύνομον enim Latine aequivocum. Συνίνοιον autem est. quod diuersis nominibus idem sis Uniuocum .gnificat. ut σοe, sψος,μ meae, φασγανορ. Drάθη. ensis, murcro, culter, gladius, spatha. Nam συνύνυμον Latine Uniuuocum dicitur. ι Φουρννμορ
202쪽
Φεe ιυνγιο i autem, quod a Primano agnomen adpella tur est quod ab aliquo euentu siue accidente alicui soletina τισάμἐνος, poni.ut vir ενος filius Orestis: d μεγαπευθης Menelai filius. Nam quum Orestes ulcisceretur Clitemnestram matrem, quae Agamemnonem patrem suum occiderat,euenit ut ei nasceretur filius, quem τiσαμενον adpellauit,aetro πτισαρα, μεγαrυθης quod est ulcisci.Mεγασὼρους quo* S ipse ab accidente simi h dictus est. Nam quum propter raptam Helenam Menes lai uxorem, tota Graecia in maximo luctu esset, accidit ut Menelao ex ancilla quapiam filius nasceretur: qui μεγαπυσθὸς,id est,in magno luctu natus, dictus est. Diψο- Δ,ύνωον.est quu duo propria nomina alicui imponum tur. ut Tyaei ς. -αMIaν ος. οισγιaνhος, ὁ MIάνθος. Differt autem λύνυμορτ συνωνυμον : quoniam de propriis nominibus dicitur. ut νεοπυλεμος, ὁ κitari eος Achillis filius. Συνώνυμον uerb de adpellativis tantum . ut κτoe, id es cor. αοe Ιἰpeς. id est,ens s. Donymum Eκίνθμον autem est. quod proprio nomini in una ct eardem substantia, tanquam proprium eius adiectivum, tuns
ρ. επύσμορ tame ab adiectivo nomine differt, quoniam πόνοιον propr is tantum nominibus adiungitur, di quod Enosigaeus. uni competit, alijs iungi non licet. Eνο ναος enim soli Ne ptuno conuenit idcirco pro illo ponitur,ct uice proprii norminis fungitur, unius. tantum generis est. Ihia ς θ. Kal ἐαποσολόωναμεγαι θεορ ἀντίον ηυῖα.
iemadmodum S illud de Mercurio, Ihiοχος .
Vbire illud sciendum est, quandocun* duo ponuntursne proprio nomine Ἀωνομα, alterum illorum proprq nos minis uicem gerere: quemadmodum in praecedentibus
uerb adiectivum, Sproprijs nominibus d adpellativis inrdisserenter adiungitur, S per se positum nec proprii nomianis uicem geri nec adpellativi: nec ullo modo absque his subsistere potest. cc comuniter trium est generum. Differt etiam
203쪽
etiam ἔπίνι γιρμο quoniam εκύννμου conuertitur cum proprio nomine, cui semel adiunctum ea. Nam ωο ipse est&-oc contes. ἔνοσίχθων, ipse est Σ
hoopse est, αἱ ἄνθος. ἱάνθος tamen non omnino conueratitur: cum plures xanthi sint, re diuersa significent. nam fluuius etiam Lyci ci proprium philosophi nomen. Sieci eici&αλ αδρος, cum plures Alexandri fuerint. Sic α νεοάνλεμος α πuttoς, cum plures tdueei fuerint: nam ct Epyrrotarum rex ωνἐἐος est appellatus. Eρ op proprie est quo d getem fgnificati ut γωλλια-χεις γαλατiας. Feνι απὸ ς φευγας. Improprie uero trifarriam dicitur. - τις λύρας, - ας urh.εος, ῶ - ἀβοαΠλίας. . hoc est a regione, ab urbe, starege. Eeae τ/ματικo,,οι πεντικορ. hoc est,interrogatiuum,quod re percunctatiuum dicitur, est quod cum interrogatione profertur. 2 est commune trium generum . ut τώ, τί ποῖος, ποῖα, τοῦ so 1. dc uocativo caret omnino. accipitur autem uel secundum substantiam. ut πις, quis. uel secundum quale. ut ποῖος, qualis. uel secundum locum . ut πριρuor , cuias. Aoe τον,hoc est. infinitum,interrogativo est contrarium.&id commune est trium generum,&sngula a singulis percunctatiuis formantur, adiectione τοῖ o. ut ποῖος, ὁποῖος.
Aνα loe κην autem, quod relatiuum dicitur, est quod similitudinem significat. ut τοιουτος, talis. τοσουτος, tantus. Dicitur autem τ'αρά το ἄναΦ μιν, quod est referre, quo nisam refert nobis cognitionem rei quaesitae. ut τοιοῖτος, Γος.
talis, qualis. autem, quod Priscianus collectitium apepellat, est quod in singulari numero multitudinem signissu
Infinitum. Resativum. Collectivum Particuum.
204쪽
σφῖν αναγινωσus, ne hoe est, alter uostrum legit,ctuterm uestrum discit. Aut unum ex multis. ut αλλος, alius. aut multi per unum. ut1κοος, quilibet. ut ἄλλος ομῖν ψεκαος ιυμτ πάτα. id est alius uestrum
cantat, ct quilibet uestriim oblectatur. Comprehen Πεenuri κορ, hoc est,comprehensiui .est quod in se mcomprehendit aliquid contentum. ut lauretum, quod plureis contineat laurus. uinetum, quod plureis in se uites comprehendat, re unius tm generis est. Fadidum, Πεποn μἰνομ autem, quod a proprietate senorum, per imitationem dicitur. ut i Olopis, aquarum senitus. sibilus cum stridore. Generalς- P νi κορ est. quod in plureis species diuidi potest. utlωον. φρου. animal,planta. Nam cop commune est ad ἄν ωαπον, ἴππον, αλἰοντα. φαον uero ad omneis plantas, αμπεσχο ,α ελααμ. dc similia. l speciale. Eiλκον autem est,quod ex genere diuiditur. uta θeωπος.
ordinese. Tακτiκορ ordinale est, quod ordinem φ& est tri
Numerala. Aethi κρμ est, quod numeru fgnificati ut oς. No.VM. Materiale. Moουο as illo . est quod de alicuius rei substantia particis pat. ut Troeiνος igneus. hυiνος. qu nus. Substantialia auat siue materialia ab his itum fiunt, quae similium quis dem sunt partium. Troe enim & hi ς, oc οτου, S hoc est, ignis, quercus, os, et caro sunt similium partium, quos niam quaelibet pars ignis, est ignis.& quaelibet pars carnis est caro. Et in duas maxime terminationes diuiduntur.aut
ωδες. Eorum tamen quae sunt ex metallis,' propria est terminasom. Misi κρόMy. ut hiu ομἀeγι ρεορ. M V, αeγveo , quς quidem κεράμεον secutum est. Absolutum. ArrρMhrμενον autem est, quod per se intelligitur, nec ab aliquo pendet. Nam ρεος. πώλυσις. πεσε a . λογα .dc similia. nullam habent habitudinem, nec affinitate ad aliquid aliud. Cii omnes aliae species. aut cum aliis, aut ex aliis intelligantur,&hac de causast,reMamdet, id est,abs Riuta uocantur. ate ρε μ
205쪽
κονino,i autem es. quod tempus ostendit. ut- τος. Temporala.
Fh αδγμεεος λογουασῆ οιτο, . hoc est, Ver De uerbo. bum est pars orationis sine casia, quae suscipit tempora.dc persenas, re numeros: re actionem uel passionem significat. Verbum igitur.una est octo partibus , orationis.Sine casu autem dicitur ad differentiam participiorum, re nominum. Verbum enim non suscipit casus, sed inflexiones treis. ut Suscipit autem personas, ct numeros. Actionem. uel passionem significat. Actionem. utorrL. Verbo aeris
iνμα. De quibus etsi in priori tractatu dictum sit, ab re non erit etiam hoc in loco de eisdem aliqua dicere. Enriuriς igitur,id est,atactus, est electio secundum quam Modus uera animus inclinatur ad aliquid, in quod uidelicet repit. hi Inclinat enim ad indicandum, ad imperandum, ad opstandum re similia. Sciendum autem antiquos εγκλίσεις. Annotatio.
α λαθήσος communiter λαθάσος nuncupasse. Sed posstea diuisisie ipsas. re animi quidem appellauisse ἐγκλίσεις, id est. inclinationes. Corporis uero 8ιαθεσμς, id est, dirspositiones. utu qua Am τνιω, hoc est, cogitare uerberarre. εγκνων appellant, in quod animus inclinat. το A' ἐν erγκσαι Q τνψm, hoe est, agere reuerberare λάθεσιν. Διααθεγεις autem tres sunt. Eνεeγεια, πάθος, μεσοτκς. id est, Modi uerbo actio, passio, re medietas. ενερwα. ut πάθος. utres minitς.tavam. μεσοος autem quae interdum actionem significat, interdum passionem. Actionem. ut γραφυιαι σε. Passior Pnem. ut γράφομα Mr; u. Et aliqua suntia quae ne* actiornem. ne passionem significant, αουφά ειρα appellantur, hoc est, neutra. utlῖ. θαλλω, ωλοπῖ. intibus Theodorus
206쪽
Coniugatio 2, ni ακολουθος eκματων κλῖρος. hoe est. nis definitio Coniugatio aut est consequens uerborum dei clinatio. quae sic appellata est per translationὲ sumptam ab his animalibus, quae sub idem iugum mittuntur. Vtcnim illa parem faciunt cursum, sic de haec, quaecun* sub eandem coniugationem reducuntur. unam faciunt declinationem,unde rationabiliter graece αν ΣηοL. IV, appellata est. πρ praepostione. Iυγος uero
παρατο -- αγο , 4 τροποῦ τ λ cἰς l. 4quod iugum significat. Coniugatio appellatur declinastio uerborum coistincta, re tanquam sub unum existens iugum, dc hoe ualet ipsa in uerbo,quod charactcr in nominiabus. diuersas enim uoceis sub unum motum agit.& quemadmodum dicimus nomina masculina in eς. desinentia se declinamus, d spondiaca terminata in sic: eodem mordo re in uerbis dicimus, inisecun* uerba per β. o. p. es nuntiantur,secundum thema ne declinamus. Si enim in uicem coniungit uerba omnia unum o consequentem inruicem motum facit. Consequens enim uerborum declinatio est, priuatim unamquam p coniugationem conueni: Coniugatio enter sibio consequenter declinari. Verborum autem connes tredecim iugationes tredecim sunt: Sex grauitonorum, quae inae. μίγα grauitonum desinunt: Tres circunflexorum, quae Sipta inu.μδα. sed circunflexum finiunt: matuor in m. tot
st, quoniam patet quare circunflexa ita sint appellata, determinata in tui . latet aute plerois cur grauitona snt nunscupata: antequam ulterius progrediar, id ostendendum Grauitona esse putaui. Grauitona igitur sunt dicta. eo quod habeant μς γδ accentum grauem super extrema syllaba, aqua omnis matio accentus pendet: quod etianomeipium declarat.Nam grauitor
207쪽
quod grauis, Στονος: quia grauis toni. Nam omnis diuctio quae super ultimam syllabana nequ e circunflexum haubet accentum, ne pacutum,grauem indubitato habet pos testate.si non actu.hoce'si non sgnetur. od ne quis mi . iretu si sciendum est. Omneis syllabas quae aequaliter I an tur,accentum grauem habere,siue praecedant acutum aut circunflexum,nue sequantur. Ob quam rem syllabicus accentus adpellaturi quum at i duo proprii nuncupentur. ut in accentuum tractatu dictum est. DE PRIMA CONIUGATION L. :JPRim igitur grauitonorum coni alio Brmaturper
primam consonantem p. teae. μεγα. Et quoniam p. media est intecrr. α φ. effertur prima coniugatio gra; uitonorum per I. uel π. uel p. utatatu, τεeπο, γeopo. Et quoniam proprietas coniugationis non seruatur, si consonam tes formativae sint tres: proprie enim coniugatio dicitur ab eo quod duo agat propter hoc adsumit τ. ex tertia con De niugatione,fit* γῆ. Et quod reliquum est, prima coniugatio grauitonorum inuenitur maria quatuor. hoc est,sb. uel ny. uel e .uel πῖ ut λειμω,τερπογ,γeαΦωauriba. Propter hoc am tem τ. abundat,non alia conssinans, quia cui progrediem .' tes uidebimus Praesens analogiam habet cum genitium
quia innatum est τ.abundare ingenit. ut ανακος,ανακτος.
γάλακος,γαλακτος:idcirco ad imitationem genitivi τ.abundat in praesenti. Ob hanc aut caussam est cum π.in prima coniugatione,&rursus cum κ.in secunda: quia eodem moldoipste tenues sunt, sicut rem Est autem regula,quod te Cano'nues tenuibus praecedat,&crasae crassis,ct mediae medijs. πα συλληψιν.hoc est,per comprehensione. utrivinς, ei; δοτος. Futurum autem huius coniugationiS uerbo; Futurum sum, habet ante Oi. finalem. ut λωψ ω, τερ ιο, γράψω, τυ φω. per Praeteritum uerb p. ut λελειψα, γελίαςα, τως . Praeteri. p. DE SECUNDA CO NIUGATIONE. Ecunda eoniugatio grauitonoru per secundam cone nantem,hoc est. γ. cffertur. Et quia γ. media est ins γ. ter κ. 2 h. secunda coniugatio grauitonorum enutas Proes 'κ. C , tiatur
208쪽
DE TERTIA CONIUGAT ION E. 1 Erua autem eoniugatio grauitonorum per tertiam
est consonantem, hoe est MEt quia media est3 inter θ. ατ . propterea tertia coniugatio grauitonorum effertur per uel θ.uel τ. ut νοτιο .Et quia hie noinuenimus id, quod est proprium coniugationis,seruari: quoniam additum est. eam efferri per treis consonanteis, quod non est proprium coniugationis. Nam coiugatio ut dictu est) proprie nu cupatur ab eo quod duo agat idcirco autores diligenter perscrutati,secerut tertiam grauitonoru
DE QUARTA C O N IV G A TI O N E. QVaria coniugatio grauitonorum per quarta conr
sbnantem, uidelicet I. essertur. Et quoniam l. non habet ullam aliam consonatem ad proprietatem coniugationis replendam. nec potuit aliam accipere conssonantem: quia occupatae fuerunt. partim in prima coniurgatione,partim in secunda, partim in tertia, immutabiles autem in quinta: ne* I. ne* ψ. adsumere ualens. luia hae s ratiuaesiint suturi grauitonorum. ψ. quidem primae consiugationis. I: autem secundae, o quorundam quartae. ut ὁσeudae, oe. Iae. σφῆω, tripasae. Non possunt autem figuratiuae futuri grauitoni, ese figuratiuae etia praesentis grauitoni, ut quae
209쪽
ut quae figurativa est futuri grauiton quemadmodum νοήσω non est figurativa etiam grauitoni praesentis,sed circunilaxi,ut in ἔνια, νοσω, additum est grauitoni suturi propter κε eω,κερω . Ecce enim e.quum figurativa sitsuturi,figuratiiua est etiam grauitoni praesentis. Sed no est figurativa grauitoni futuri, sed circunflexi. Propter hoe ex futuro quarta coniugatio grauitonorum quodammodo ιnmutu atur, ocipsum duplicat. Et quod reliquum est quarta grauitornorum coniugatio effertur peri. uel geminatum an
Iω, oedom . καὶ .utroque an inai. mutato. Consueuerunt enim Attici uertere r. in τ . siue simplex sit. ut σευτλοι τεῆτλον. siue geminatum.ut γλῖπα,γλω ia. Et propria seruatur consequentia coniugationis.Habet enim
I. duplex, habet econgeminatu: quod parem uim habet Al. Propter hoc autem duplicatur an primum, ut parem uim habeat cum l. quae duplex est. Deinde.quia ut dictum est cia quum sit figurativa grauitoni suturi, non potest figurativa esse praesentis. De Diuro uerb horum uerborum sciem dum est, desinentia in tes . super duas syllabas, praeter
τλιas litat, ut plurimum in σω. mittere futurum. ποῖ lω, ποῖ ἔ
Ni σω. dc in praeterito κ. Idcirco quae horum habent in stituaro I. ad secundam reducuntur coniugationem: quae ueroe. ad tertiam. An n. sint duo si. an o. ut Theodorus Gaza existimasse uidetur.
τ.uertunt. De suturo quartae coniugationis.
210쪽
DE VERBORUM CONIUGATIO M. Necy hocpraetermittendum censui, quod pleri* dubi
tare solent. Nam Theodorus Gaza, uir α Graece α Latiune doctissimus. in primo αν εις morae G in secunda coniugatione grauitonoru, inter alias figurativas literas eiusdem coniugationis. etiam dupliceis ponit,bscilicet, duplex an
duplex d. sue . -κῖς. ut Φeriai. oet arae κοινῖς. oeriis nai os. ρουο α ἶκως.Sedde hac ultima terminatione,hoc est γ.dubitati solet an sint duo H. ex geminato M. conuersa sicut γλω a.γλωῆα.an uere sint duo diuersa elementa, τ. scis
licet &1. Si enim duo suntl hoc modo disposita ct connexa u.ne toties calami ductus iteretur. Nam scriptores re arptiorem scribendi modum semper quaerunt re breuiorem. ut duo anin unum eum geminanda sint, connectantu Nemini igitur nouum uidebitur, quum in antiquis ex splaribus etiam aliae innumerae dilitones inueniantur hiis iusmodi characteribus scriptae ..ut θαλατγα, θετγαλία, κίειυγω , a vox. pro τ.α γ. quae sunt elementa diuersa, accipere uelimus, ut oeυτγω, γλῖ0 uemγα συα, uidetur prosectb noua quaedam prornunciatio.ae duriuscula.Theodorus tamen in tertio αν ως τε re,ubi de consonantium geminatione loquitur,uidertur uelle omnino diuersa elementa esse. τ. scilicet&γ. Sed ut quidam adserunt, solum hoc accidere putant uerbis durplex ε habentibus. Atticorum more. ut eατγω, πε7γω, τασ
γαιοτέροις αρ ἀντιγραφω oeis M. Sed Theodorus id scria pssse uidetur hac potissimum ratione,Dbd in medio praeterito uerborum in tu .desnentium, si dissoluamus l. in eas consonanteis quas potestate inse continet, hoc est, in nimirum lierit figuratiualitera uerbi. ut eos. peαιδω: si cutμελ IQ,μελιγλ. ιρωρ κῖς.quam literam medium praeteristum accipit. ut A simili igitur habentia duplex rLs eorum medium praeteritum suscipit γ. uidetur prosecto
ee αγα, ar πληγα. dc sic de similibus. Sed quid hoc adserenates de aliis uerbis dicen quae inla.desinunt, ct futurum habent in