장음표시 사용
281쪽
TRACTATUS SECUNDVS. a 3 ι dem &utriusque genitivi contracti eadem est literatura. ut
Possemus tamen huiusmodi optatiuos contractos apros prijs persectis deducere.hoe est tiroiερι uat, ςοάο9ut,χeucro ovi abiicientes primum l. penultima diphthongi ei.Deinde contrahentes ε. dc O. si primae sint coniugationis, rursus in uoi. diphthongum. 2 duo οο. Item in di. si sint tentae. ut Oolio ait, Notosu. λeν Dii, aheu Vii. At si secundae sint coniugatioenis, contractis prius a. oe o. in ω. μεγα, i. iterum sumendum est per synaeresim, ut in penultima omnino fiat diphthonugus λάοι. ut θράρυιι,βοωρ . o in loco dicet aliquis: mur ex ε.&ο. dc ex duobus Oo. maestio. fit synaeresis in Oi. quum alias per communem regulam sysnaerestum utrobissi in Ou. contrahantur κοiνως. Ad quod res
spondetur, optati uos omneis in penultima diphhthongua etere, quae ex r. subiunctiva vocali consistat. Nam rergulta quaedam sunt peculiareS.quae quibusdam in locis habent priuilegiorum vim, communeis. regulas superant: sicut etiam in principio declinationu diximus nominum
contractorum,quum de duali numero tractaremus, uides Iicet τοῖν λ μοὐάνεοι 1.ubii. prius GPuncto,ac ε. oco. rursus in Oi. diphthongum contractis, fit δεμορθενῶ r. inoniam osmnem dativum dualem in diphthongum Aguῖ i .siue prospriam siue impropriam desinere opus est. At p iterum quaeri potest: Si igitur huiust odi optatiui Altera quaesdiphthongum natura omnino adpetunt,quur non potius altera voealis eliditur. quae i. praecedit, ct ex ea quae remanet&ι. subsequente fiat synaeresis Respondetur, syr naeresin fieri non posse. nisi ex duabus uocalibus, quae mos trophthongi sint, ac purae, hoc est, nulla intercedente aut
At ubi euenerit,ut ex quapiam diphthongo synaeress fiat. Annotatio. sciendum, praepositiua uocalem diphthongi omnino esse suscipiendam: quum in ipsa diphthongo tanquam princispalis ac domina primum obtineat locum. Subiunctivam uerb.sue iῖτα sit siue prorsus abhrienda. utpo te adspendice,&praepositivis uocalibus subiecta: ut ex ipsa praerpositiua uocali ct monophthongo, quaesone ei adhaeserit.
282쪽
DE FORM. VER B. CIRCUNT L. contractio fiat. ut nyeiεcυιi.πριοῖμi.nisi in a. crasin fieri contingat,aut in a. aut in ae .subor, quia tuc huiusmodi uocales per sylveresin i. sibi adscscunt, ut ex se ct eo diphthongus imo propria fiat. utβοαΗς,βοας. ποι ης, ποιης. θοαονιι, θοῖ M. Adnotatiun mare sciri uelim.in uerbis circunflexis. ae etiam in nomi cula. nibus contractis. has esse ueras synaeresum formandarum regulas,quas ab antiquis grammaticis excerpsimus. Sed de hoc etiam V m mei παθὼν - φρονος, in fine huius traictatus aliqua dicemus. Haec igitur communis sit imflexio εαελυς,και υ τα κρα ιρ. hoc est, ποιοῦοVN, Troicbav. ωριε:A seles πρis. Nam Attici ct Aeoles, uertentes ui. Aeoles. in ημ. puram, dicunt drotolis, ποιοίης, ido ora: sicut τυφθε m. Dores. τυΦθως. τυφθεικ. Dores uerb non solum ivi. in υ.sed etiam ei. penultimam diphthongum propriam in s. improprisam uertentes. dicunt troiωκν, πρ)φκλπoiένη. ct sic in at is cita cunflexorum coniugationibus. Aduertendum
est etiam,tertiam personam pluralem secundum hos non in εν. sed in σαρ. desinere, quum penultima primae pluralissi κ. monophthongus: sicut in pastuis aoristis dictum est.
Hoc quo* aduertendum est. Atticos ct Aeoles in mordo optativo activo circunflexorum, proprium facere priς mum aoristum: quemadmodum ci in grauitonis. hoc est.
283쪽
Caetera uero, grauitonorum sequuntur inflexionem. De infinitivo activo.1Nfinitivuseircunflexorum omnium praesentis tempor
ris secundum iuniores grammaticos, a tertia eiusdem praesentis indicatiui modi fisi addita ν. quemadmoduct grauitonus. ut ποι , πριει, πριμ . Veteribus tamen placuit, ut huiusino di infinitivus a tertia persena praeteriti imperfecti omnino deduceretur, a quibus haec datur regusta, quam ex Theodosio, ct Herodiano accepimus. πῶς Reguli
βρα, βρεν. vhev ν, heucroum quod secisse uidentur, tum ut sermatiualitera cuiusuis coniugationis, sicut in alijs mordis, itast in infinitivo seruaretur, hoc est. ε. α. α o. ut ποuειhr. βοαν. hev νμ. Tum ne repugnare uiderentur huic Alla regula
ανεκφω κτον. hoc est,quod uerba desinentia in ν. nunquam habent ante ν. quicquam non prolatum. sicut est r. in α. diphth. impropria. ct in v. cst enim ι. ανεκφωνWV. Nam
iri diphthongis improprijs nullum habet sonum. Si igi Infinitiinia
tur in uerbis secundae coniugationis a tertia persena praer . sentis temporis sormare uoluerimus infinitiuum, necessarrib i. erit subscribendum. Ex st. enim & ε. fit synaeressis in re. i. quide subscripto, quod ανεκφω κτον est. Ut leas. νοῖ, πεινάει,πμνἀ, πεινῆς, quod manifeste est contra dictam regulam. Verba etiam tertiae coniugationis. s a Tertiae eo, tertia praesentis sacerent infinitiuum, aut in oti. secundum iug*tionis. N cominus.
284쪽
. . DE P O R M. V E P. B. C I. R C V N F L. communem regulam, aut in Oiν. secundum propriam de sinendum fuerat. At cum neutra harum terminationum: in usu sit, sed potius in o . ut χρ iura F, aptior erit formatio. si a tertia praeteriti imperfecti fiet antiquorum more. ut sustpra diximus. Nihil tamen prohibet, quin a persecto infinitivo praesentis temporis in unaquaque circunflexorum Coniugatione contractus ac proprius infinitiuus regularister deduci possi ut in primo quo tractatu diximus. Nams ex A. extrema diph. infinitivi persecti subtrahatur i. subri unctiva vocalis, re ex propria figuratiua uocali cuiu*is coniugationis, ct ε. sequente, quae erat praepositiua uocastis s. diphth. fiat synaerests: id eueniet ut unaquae ' comvigatio etiam in ipso infinitiuo contracto propriam sortia,
Dores infinitivos contractos in μν. qui subtracto ι. fiunt. Mi πρ)εμ pro ποιμν.λασμοφορ. pro λασμοφοeμμ, id est, trisbuta ferre. Reliqua uero tempora, grauitonorum soquuntur formam
OPtatiui passui persem uerborum circunsexorum,
ab indicativo fiunt ut grauitona, hoc est, extrema in Wμ. conuersa. d adiuncto t. penultimae uocali. ut ποiἰομα, uro. ο ιημ. Contracti uero a persectis eodem sutant modo. quo stactivi, hoc est, i. subiunetiua uocali pes nultimae diphth. e uncta, ct ε. dc O. in οι. diphth. uersis., sprimrsint coniugationis: ac duobus οο. item in Oi, diph.
285쪽
si sint tertiae. fit enim ex arci εο τηρ. octois V, 2 ex keucrorις μηδε χρυσουιον. In secunda uero coniugatione in ae. μεγα Optatiuua fit crasis, cui subscripto t. fit βοαοisi , βοωικ . mo in lor secundaeco, quoniam secundae personae in o. desinentes, optati uos rumin Aup. exeuntium, in aliquibus acuuntur in antepe; Annotatio. nultima, in aliquibus autem circunflectuntur, non alienuduxi aperire in quibus acuantur,ct in quibus circunflectantur. Nam quae sitnt duarum syllabarum circunflectum tur. Ut rasio. Item quorum activi in Ai. desinunt circunfimorum. ut νοοίμην, voso. 'rot ἱμηρ, πο iso. Io UMOωο. Eodem modo dicendum est deos .innibus iis quorum indicatiui activi desinunt in m. ct harbent optatiuum in κρ. puram desinentem, quia stipsae sescundae personae circunflectuntur. ut et hil. τιθε Aur, quia τιθευμ optatiuum activum est. Miti uuis autem λι moacuitur in antepenultima,quia no habet δυνημι in usu, nem&ννων optatiuum activum. Circunflectuntur etiam secundae perinae praeteriti perfecti, πεποιηo. Atila. Reliquae uero omnes secundae perinae in o. desinentes acuuntur in antepenultima. τυηὶρ μ, τArbio. λήγοι μκμ. 7 .eto. τυψc ρ. τυ oro. Tertiae personae horum orptatiuorum in το. desinentium, eundem habent accentum quem secundae. νοοῖο, νοοῖτο. Tvet loto, τοξοιτο.
De Subiunctivo passivo. SVbiunctivi in ium. si a grauitonis existant, gratiam
circunflectunt penultimam. Uν φιλω, ἐὸν φιλωμου. ἔαρ ποιω, ἔαμ ωoi um. Hoc quo* attendendum est, Sescundam personam a tereia fieri, sicut in uerbis in ω. desunentibus dictum est, expuncto stilicet τ. εὐμοoiεκτα , τριε τ
κα. deinde κ. 2 α. in v. contractis, ac subscripto t. πρiti. . Re κ. iterum in η. ac subscripto t. ut prius, fit ποιου. Poterimus tamen facere tertiam subiunctivi activi
secundam subiunctivi passui secundum regulam antiquo
286쪽
DE FORM.. VER B. CIRCUNFL. personam praeteriti passivi subiunctivi circunflexoritateretia activi eiusdem temporis fieri, extrema scilicet syllaba
πεποιηκ πεποia, subscripto t. ut opinosiquandoquidem χcunda persona passivorum in Mai. desinentium in diphth. impropriam omnino desinere appetat uoi νοῦς. Tertia persona a prima fit, s. in κ. 2 extrema in τα. mutatis. ivrro
DE SECUNDA CONIUGATIONE , CIRCUN FLEXORVM.freunda coniugatio circunflexorum a uerbis
coniugatio. I coniugationis grauitonorum in αω. desinentibus pet synaeresim fit. ut ςοαι , θοῖ.γελαω.γελω. Oru secunda persona ct tertia per a. diph. impropria enuntiatur. ut hos Futurum. ῆς,βρῆ. γελῆς.γελῆ. In futuro uerb ante σω. quando habeta. quandocp a. Desinentia in ω. purum praecedente aut ε. aut 1. siue solo, siue in diph. habent α. in penultimam turi:
tima prs sentis quin y annotantur, quorum duo habent M
uo. Monosyllaba uero habentia ante es. siue pii. consos nantem aliqua, si ficiunt derivativa uerba in V. a. habentante
287쪽
ante Caerato ficte ut, χeκσω. τλω,τλκμυτλη σω. Si autem non faciunt derivativa in m. a. habent ante crae . Ut unM, φλω, Φλαου. Etiam habentia anteae . aliquam vi harum consonantium, it. habent ante σω. ut σμῖ,σγήσω. uic.
οπήσω. λόω, Synaereses autem huius coniugatio Syn γδ nis sunt duae, a. scilicetproductu. oc eo. in loco aduers sationis. tendum est. a. quae est formativa litera huius coniugartionis,st exquauis uocati .fieri synaeresim in a. productum: nisi ορ.μεγα,sue o.μille utcu* sequatur ipsum a. quia tunc in ω. fit synaeresis. Et sic in omnibus modis ct participiis, tam activorum quam passivorum, duae tantum flent synaereses. hoc est,in a.dcinae. Hoc etiam adnotandum est, exu.&έ. fieri synaeresim Annotatio.
in a. productum,ut dictum est, Atticorum more 2 communium. ut βοώς. βοἄς. At secundum Dores non in s. sed in v. fieri synaeresim: nec ei subscribitur i. sedprorsus abiici
νἔςλέης siς.d lis infinitivum:quansi Dorum sint propria. DE TERTIA CONIUGATIONE CIRCVNFLEXORVM. Erita coniugatio eircunssexora a uerbis sextae cona
288쪽
alia. Quum autem uerbum nullum habet nomen a quo derivetur, tunc futurum habet in penultima O. paruum. ut
Adnotatiun pauca sunt numero . Go in loco aduertendum est.quod tibicuns p post o. quae est sermativa litera huius coniugationis,sequiturae.μεγα, fit synaeres sin idem α.ut hei/σοωae νιῶ. Vbi uerb sequitur ε. monophthongus, aut O. aut eo . in ob. sit synaeres S. ut uiro οετορ, hev ουτομ. χρυσοομεν .χρυσοῦν λεμ. heucrocvM,χeo υM. Sed ubi sequitur i. in diphthongo. seMes.sueor. sue κ. semper fit synaeresis in ei. in omnibus modis tam activorum quam passivorum infinitivo acti 'tio excepto S hoc ut seruetur το λαρα lim κορτους M. I γ ἰας. hoe est, o. μικρομ. ut teucro εις, χρυσοῖς . te νο oc ut, ohedo Ol. hypheucroi ς, γενιπις. Si uero sequitur x. monopthongus, sicut
est in secunda S tertia persona dualis numeri, α secunda pluralis subiunctivi modi.tam activi quam passui quaestio est quomodo lacienda sit synaeresis: quia in nonnullis cosciuabibis dicibus Per η hulusinodi Personae reperiuntur scriptς. εαμ opinio. χρυσητον. ἔαι axe νοετε. Emanuel Chrysolora adserit synae resim ficri omnino in M. diphthongum, ut etiam seruetur in his o ii κρου sormativa litera in ipsa diphthongo.εῖν χρυσοκ
eo.G a Nos certe quod Theodorus de synaerest in ov. scripsit, nuss Vibani sendi uidimus, Sed quum legatur apud Irenaeum. tentia de seu qui de Atticorum usu scripst,sinaeresin eam in υ. fieri Myrnare . κώς: ita etiam faciendum esse censemus: quanquam is non nisi de tertia persena singularis numeri subiunctivi passivi
ψοῦτα. Et sic tres duntaxat erut synaereschoi. scilicet. ον.&Q. sicut
289쪽
, TRACTATUS SECUN DV s. t sicut in primo tractatu dictum est. Praeterea quae desubii iunctivo passivo diximus hoc etiam aduertendum, securi dam personam praeteriti perfecti per ι,.μεγα scribendu eme .secudum grammaticorum praeceptionem. licet in pleris pcodicibus per s.inueniatur. quorum uerba haec sunt.Tοδύ
Erba in ui. desinentia, fiunt a uerbis sextae conet iugationis grauitonorum: partim ab his quae habent circunflexa,partim ab his quae non haσbent.Deriuata a grauitonis quae habent circunflexa,reduplicationem suscipiunt,& trisyllaba esse uolunt. adnumerata ea syllaba quam per reduplicationem suscis piunt. ut τιθάω,τιθυιτ enu. Alia autem ab iis Qtum quae inuti. desinunt, ct ipsa quo trisyllaba sunt licet reduplicationem non habeant. ut siti γνψω, lευγ- ii. Nonnulla tamen inueniuntur apud poetas trisyllaba, in quibus nulla est res duplicatior dc si a grauitonis habentibus circunflexa deris
uo passivo. Grammatis corum prae; cepsio.
290쪽
tas frequentissimo habentur in usu. inque etiam adnoa
In ui. di*l γω. M αφα εἰσει p. ευαὶ το uim . Sunt realia disyllaba, quae laba. jicet communiter no adnotentur, frequenter tamen apud poetas in usu sunt.ut γνωμι. Nivi.8qui. υμι.&similia. Sed de his&nonnullis aliis, in fine huius tractatus uerborum' intuti dicetur. Nunc ad ea reuertamur, quae secundum nasturam uerborum initii. regulariter se ari possunt,quae ut
dixi) trisyllaba esse uolunt. Nam prima syllaba ex reduplicatione fit,s agrauitonis circunflexorum deducantur. Cuius quidem reduplicationis in primo tractatu in principio uerborum in ii. abunde mentio facta est. Vehba in mum autem alia uerba adpellata sint partim grauito Mi.quur se na, partim circunn a ab accentu, haec a terminatione indicta. tui. in quam desinunt,nuncupata sunt: quia plera trisyllarba sunt. ct accentum habent in antepenultima, horumst . p. 1sma finalis breuis est. Penultima uerbest uaria, secundum uaruerborum rias uocaleis,quae inueniuntur in penultima grauitonoru, in ui. a quibus immediate fiunt: quae quidem uocales χαρακτκetsi κα sunt,tam grauitonorum quam circunflexorum,oc ters, minatorum inμi. quae sunt ε. a. o. v. quibus inproprias lonta 'eoiiuu gas mutatis, S intrema intui. breuem conuersa, quatuor sationec fiunt coniugationes uerborum in tui. ut τίθη uasisti, IL νιγι