장음표시 사용
261쪽
in qu .mutata sicut in praesenti ac eade consenante seruata quae ante τα. sorte extiterit, fit infinitivum. ut tu arssau. πεστ ει . εὐαλιπω, ψαλθαι. Si uero nulla praecesserit conse nans, α omnino interponendum erit. ut κεκοικται, πιποιοῦ diu. Potest etiam 2 a secunda pluralis numeri se ari. ut in praesenti dictum est, τετυφθε τετυφθω. ἔσπαρθε, εσπhθω. πεποικουθε, πεποικο . accentu in penultimam translato. ut supra.
ΤνΦθκνα. Indesinitum Aoes'. ς β. Hrere, a tertia singulari proprii aotissiτ addita ναε. Caetera uero tempora praesentis sermationem omnino sequuntur.
PHMATAM E ΣΑ. Erba media in praesenti, re praeterito impersticto, sermationem habent communem cum uerbis.
passuis: quibus prorsus in his temporibus su
tempora ab antiquis posita suisse, sed praeteritum persesctum, praeteritum plusquampeifectum, ambos aoristo ct utrunm mturum. Neque haec seorsiim declinata, sed partim activis inserta. ut praeteritum perfectum, & praetes ritum plusquampersectum, eum sint propemodum simiulia praeterito persecto,'praeterito plusquis persecto acti
passivis, ut ambos aoristos, re utrun* ssiturum: quonisam haec tempora similem habent terminatione cum pasu suis. Sed quia hic ordo. licet eruditioribus perspicuus habeatur, rudibus tamen. ac literas graecas discere modo aggredientibus, confusionem quandam, ac prope despes rationem inducere solet: ausus sum Theodorum Gazam imitatus, eo reli cto ordine, uerba media seorsum ab actiuuis&passi uis inflectere. Sit igitur tertius locus media uerbi, sicut in primo tractatu positum est. K a Celsiκα
262쪽
Indleasuus. medius. Praeteritum. Verbum in ..pusum. Inti. non
putem accipit figurativam literam coiugationis, aduerte. Nam praesens aut in to. purum desinit, aut in ω. non purrum. Si in ω. purum, siue diphthongus praecedat a. siue uocatis: ea sola remanet ante α. finalem in praeterito mer
ωαeακ. λελινα. Attamen pauca inueniuntur in ω. purum exeuntia,quae medium praeteritum habeant. Quae uerbante Q. habent, aut εν. aut eo. Omnino medio carent prpterito, praeter ακούω. Si uero in ω. non purum desinat uerbum, aut simplex consonans praecedit ω. aut duplex. Si simplex. ea assumitur ante α. ut si reς λυλοι α. πίθω. πεπεικα. μύτος πιποiθα. Si duplex, aut actu.
aut potestate. Si actu, aut in diuersis syllabis udis A aemis, o tunc sequitur supradictam regulam: quia medium praeteritum eam assumit consonantem, quae ιι. finali in praesenti iuncta est. ut ehκα. ριἰσος arae ακ. de ογκα. At non geminatum fuerit ante Q. sue q. tunc futurum aut in Ies. desinit, ectu ne medium praeteritum 1. sibi asciscit. ut
σος si in usu habeatur. Etiam si potestate duplex consonans praecesserit ω. ut est l. illud idem intelligendu. quia si futurum in sui. desiverit, medium praeteritum sirbi uendicabit. ut ne Rae, neqω, κεκραγα. Si in ut pecxlae. φρά , πεφeαῖα. At si duae diuerta fuerint consonantes, hoc est. ni. m. 2 ιιν. medium praeteritum priorem assur miti
263쪽
Nam τ. α ν. quuper ποκέμά σιν extrinsecus accersita sint, χαρακτqisi κά coniugationis este non possunt. aedam tamen inueniuntur quae partim l. habent ante ω, partimuerro P. ut θλα Sto. Reto d.καλυβω. 6 σκαφω. quaequum 6 ipsa τ. aliunde sibi adsciscant,opus est ut l. quae media est, o p .adspirata,in legitimam ac sibi corre ondentem tenuem uertant,rr. scilice ut tenuis tenuem secundum regulae praecesptionem antecedat. hoc est, rii . sicut κτ . quandoquidem ne pβ. necy φ. ulla ratione τ. praecedere potest, ob incomgruam consonantiu stru cturam. Idcirco trian dicendum erit, non autem βλα era: se uel ἐω, σκαπL. non auatem κροβυ, καλυβτω, d σκαφτω. Attamen praeterita media suorum persectorum propriam seruant figurativam. ut Stas λαβα. κεκρυβα. κεκάλυβα καφα. Et quoniam a singulis huiusmodi uerborum singula dei tuantur nomina uerbalia. hoc est, δεῖ, αἴποτουλλάβω. dc κρύβη, απο ῖ κegyae. &καλ σ
prius nobis discenda erunt, qu ' ira uerba ipsa a quibus derducuntur,ece. Sic & θά;, dixerim ἔκ του θάψω, sue τά tiae. necnon &βάricu κῶλάφω fieri mutata utrobi adspirata in τ. tenuem,ut supra.Idcirco τλαφα &βεβαφα media praeterita dices. si in usu haberentur. Nec ignoro Etymologii Etymolo;
autorem aliam horum uerboru a remotis accersitam tradi S in 'dere originem. μίμνω tamen εκέσμενω, Ἱρπη τύ ε. εις ι. ως ζαλω, M. r. habet το χαρακτηρis iuni. unde praeteritu medium
μέμονα. μ. enim addititia Q. tametsi priorem in syllaba Io cum occupet, ut congrua copulandi literas ratio seruarertur: quias . praecedere literam ν. potest. utμνὸμα, subsequi non potest. Eodem pacto in uerbo Usis,quo da πετο fit: sti
labar locum possidet. licet extrinsecus adducatur:quia τ. lis terae quanquM ct ipsa tenuis sit) subi jci non patitur. 2 se in alijs huiusnodi si qua inueniantur. In quibus con*d
264쪽
DE FORM. VERBOR. MEDIOR.randum est, quae nam sit propria conanans uerbi primitu
de hoc satis. Est etiam patium syllabarum medium
praeteritum eum activo in uerbis grauitonis. ut τετυφα, τεσοπα. In circunflexis uerb una minuitur syllaba.ut aristae. κα, υπα. Penultima quo p habet eandem cum activo. m. ουτετοπα. Sed quoniam dc haee ct reliqua omnia
' M. quae ad uerbi medii sermatione inflectionem. pertinent, iam hoc in loco sequi debebant. satis super. ut puto γ in
primo tractatu complexus sium nihil aliud addendum aut repetendum putaui. Igitur ad grauitonorum uerborum . exempla transitum faciens, ad singulas coimationes perutinentia scribere decreui: quoru quidem χμβω per omneis modos,numeros P,ac persenas, secundum rationem uas
tiorum idiomatum primi exempli locum sibi uendicabit.
primae consiugationis. Indicativus activus. Praeteritum persect. Praeteritum persectum. Praeteritum
265쪽
266쪽
267쪽
Praueritum imperfect. Prore. perse. Praeteritum plusquam.
Indes.secutia tur.pK. Futu. secuit. Mox latur. Imperativus