장음표시 사용
271쪽
Idbi FExempla aliorum uerborum grauitonoru per tria gernera distincta, activum scilicet pauiuum, d mediu, in mos do indicativo tantum,
ετροσην. Πεφθησο um. τραπήσοματετ Indefinitum primum, Indefinitum secundum. Infinitivus mediu3. Exempla primae consiugationis. Uerio.
272쪽
274쪽
275쪽
276쪽
278쪽
Exempla haec. etsi omnia in usii non sunt, posita tamen sunt, ut habeamus sormam grauitonorum uerborum rea. gulariter declinandorum, quae si uariare uellemus, talis esset eorum inflexio.
Circunflexa ut ποnia θοαω, Et dicuntur circunflexa eb quod quare die . habeant circunflexum accentum in ultima, a qua Omnis
ratio accentus pendet. ut troiω. θοω. χρυσω. Patiuntur austem syngreum in praesenti O praeterito imperfecto modi imdicativi, quae quidem tempora in aliis modis, oc etiam par notatio. Deiph3 simul uariantur, ut ingrauitonis dictum est. Sed sciendum synaeresim pro crast poni, ocre praecedente uos cali breui fieri mraper, quemadmodum oe in nominibus
Circunflexo synaeresiatis declaratum est. Et cum in his uerbis uariae rum uariae sint synaereses, uarias coniugationes esse oportet,quae per myg- I supradictas treis uocaleis distinguuntur, quasχαρακτηeisi κα hoc est. sermativas literas appellare possumus, quemσadmodum & consenanteis in grauitonis. Per ea enim cognoscimus unumquod p uerbum quotς sit conitigatior Dionysiii, Quibusdam tamen placet, quemadmodum Dionys Thrax. sus Thrax afirmat, ut per extremam secundarum per anarum huiusmodi coniugationes distinguantur. Nam: prima coniugatio in υς. per synaeresim facit secundam personam contractam. ut ποiῆς. Secunda in ας. subscripto t. Tertia in Oiς. χρυσοῖς. Estb igitur ε. χαρακτηροκον primae coniugationis circunflexoru. a. secundae. o. tersiis. ς quidem seruanturin omnibus modis tam activorum,quam passivorum,quantu ipsa natura fert, o si comunes syn esu reguis aduersari uideantur.proprias euim ac distinctas A lutei crevis να hoc est. circunflexa verba a sexta coniugatione grauitonorum fiunt,nontamen ab omnibus uerbis, sed ab his Qtu quae in penultima habent sive ε. siue a. sive ο.
279쪽
TRACTAΤVs SECUN DV s.' ' ii rdistinctas synaerescis habet unaquae* circuns orum coniugatio. In quibus uerbis omnibus aduertendum est. filliurum in σω. desinens. perare praesens una syllaba: si praecepta quorundam sequi uolumus,qui scribunt,πρlucra, Solita, ct alia huiusmodi esse a circunflexis. Sed analorgia postulat.ut sutura sint a grauitonis pro priis circunfles
βοηλ. hev ω, χρυσωσω. Licet in quibusdam maneant ina
Penultima etiam stituri seruatur in praeterito perfecto, ocpraeterito plusquamperfecto, ct in primo aoristo in omnis
De quibus omnibus singulatim ducendum est. DE PRIMA CONIUGATIONE CIRCUN FLEXORVM.
P Rima igitur coniugatiocircunflexoris a uerbis sextae
conivg. grauitonoru in εω. dcsinentibus. per soperesim fit. utωοι ω,etreio . cuius secunda persona ct tertia in s. diphthongum propriam desinunt. ut Uoiεις, oetes. Et habet in futuro ante σω. u. hoc est, quum praesens longam habeat penultimam, sue natura,sive positione. Ut oi κω, eis κώω. et oiῖ.rroiuim. αθλῖ,αθλκσω. EXcipitur νεικῖ.νεικέσω,quod contendo significat. Ni κω enim ei bae secundae coniugastionis est. Excipitur αδεκῖ.cte κεσω. Etiam quum praesens in ω. purum desiverit. futurum habebit η. ante σω. ut νοῖ, νοκσω. Etiam si ancipitem habuerit praesens in penultima. Utitiιλῖ,τινι ορ.κ a 2,κιχησα. praeteraeω,ael reo,&καῖ, καλεσω. Etiam uerba derivata a nominibus masculinis in ος. demnentibus. ut κταος, κτυπλκτυπώσω. λυπος,δουπῖδουπλσω. Etiam decomposita. ut οικονομος,οἴκοι osa. . Etiaagrauitonis uerbis in circunflexa deducta. ut οικτείρω, οἰσκτHez, οἰκτειρησω. ελκω. λκῖ, ελκκ . Etiam quae indifferenter int 2 primae ct secundae coniugationis. ut Iueῖ, ἱνξεις, υρκσω. ελεῖ, χλεῆς. ἀελεες. λεκσω. λας, γη esstae. Etiam monosyllaba. ut σχω, σχὼω. . M 3 μνω,
Futura cincunflexor. Penultima futuri. Prima consiugatio. 'Verba in o. purum. Derivativa. Decompossita.
280쪽
DE FORM. VER B. CIRCUNT L. μνοῦ μνίσα. mete uero nihil horum habent, oc penultima
praesentis aut in c. aut in o. desinat, periis Gelut futurum.
Digkllaba. reseramus: πονήσω uerb, si ad anima. Et aduerte,disyllaba in hac prima coiugatione exc5muni usu non pati sysnaeresim in prima pers singui. praesentis teporis. Nam res' gula est. ετιρι ό ποτε ἐλια beisiκονεις ea. ληγον μονοσυλλαβον .ei Hrera ιη ενξεθωm Airmeας συγγίας ἀμαιεισπου ἰνω r. οἱον hω, θλῖ,κλῖ . hoc est, quod nunquam uershum indicativum inω. desinens monosyllabum inuenitur in usu,nisi inueniantur secundae coniugationis circunflexo runa. ut leo, θλῖ, κλω. cte. Ne p in prima plurali. nem in terr
huiu3 CO V ius coitigationis,quae semper ex ε.&sequente uocali fixit, S φ - Iasesurit: scilicet ει. ου. ei. n. it. ω. sicut in primo tractatu disctum est.
De Optativo activo circunqexorum uerborum. OPtatiui circunflexorum activi,sunt a genitivis suorum participiorum omnes: quemadmodum ocgrauitonos fieri monstrauimus. ut ποιεοντος,ποιεοις i. sic an Oiουντος, tiro situ. extrema stilicet in v. conuersa,&abiecto ν. deinde addito i. penultimae uocali. v. tamen ex ou. diphthongo prius expuncto: quum tres uocales in eardem syllaba minime possint actu consistere. In secunda uerb colligatione etiam a genitivo participq contracti fit: diuers' tamen modo,quum penultima uocalis genitivi estiam diuersa sit. ut εοαρντος βοωWrος. τος. enim in m.&ν.consonante expuncta, aci. penultimae uocali substr pto. fit ροῖμι, ροὰς βοω. At in tertia quidem coniugatione similis