장음표시 사용
301쪽
DEPOR M. VERBORVM. IN MI.τi υτος. τιθενα. Nam omne participium in tr. οἱύτονοι Penultima. per ι r. declinatum, facit infinitiuum in ναι. Corripit etiainmuri penultimam, quoniam infinitivi praesentis temporis uersborum in m. corripiunt penultimam. ἶνα uero tanqu-- disyllabum, secutum aoristos disyllabos, penultimam produxit.
Τερρκυαι a tertia persona praeteriti affui τε aκε, adiutu
Aoeisος β.Aψxuru Qῶνα cum diph. in penultima, ἱκνeti tamen esse debuerrat. Nam formatio secundi aoristi, modi infinitivi, a terstia singulari eiusdem temporis modi indicatiui fit, abiecto
augmento. α addita να. utuli, , ρους, εθη, θκνω. st tuncpes nultima natura producitur,sicut d eius propria regula exspostulat. Est etiam alia formatio tam praesentis quis, aoristi secundi uerborum in m. communis, hoc est, a geniti, uo participh. ut A.,θὼrος,θὼοur Vel a prima perssina plu. ratis numeri modi indicatiui. expuncto ε. communi ausgmento, dc extrema in να . mutata. utrθεμω, θἰνα. Vbi euenitpenultimam correptam esse contra naturam secvns
Errori diaoristi: quare idem error hic accidit qui ct imperativo modo, hoc est, duarum regularum repugnantia, quarum Pψη xς φὴς prior est, quod Imperativi in ei. 6 Infinitivi in να. secundiaoristi penultimam natura longam habere uolunt. 2 hoee regula est secundi aoristi propria. Est re alia regula gerneralis, qubd Imperativi in θi. 2 Infinitivi in m. seruare debent penultimam primae persenae pluralis numeri eiursdem temporis. Sed cum penultima pluralis huius aoristi breuis sit, necesse est per hane regulam re penultimam infinitivi aoristi secundi corripi. Sed hic error tribus uerebis tantum acciditquς superius annotata sunt,quorum ao corripiunt penultimam' nusu. contra eorum natura, quam infinitivi eiusdem temporis seruare debent. ut εθει ν θυρα Θονω. r H sum. mi quidem Infinitivi, ut hanc euitarent repugnam
302쪽
tiam, acceperunt subiunctivas uocaleis, . scilicet dc u.in die phthongos, ct sic productam secerunt eoru penultimam. ut θῆνα, λῆνα, ἔνα. mae idcirco annotata sunt, quoniam diphthongum habent in penultima. contra communem
κον ού θελουσι ocrem γε em,sicut in indicatiuo pactsitio uerborum grauitonorum dictum est. At in alus uerebis, siue a tertia persona singulari, siue a prima plurali sors mentur, Infinitivi secundi aoristi: penultima semper est longa,cum in indicativo eadem in omni numero semper producatur, ut 4νωρ, εγ Hy, γνωνM. Sit A 1,a tertia suturi θησμ. adiuncto 1. sicuta ψεε,τίμιρ. Participiorum formationes inproprio tractatu latissime habentur.
Iθεμα ab acti:uo fit extrema inium. ae pes nultima in propriam breuem mutatis. Corripitur penultima ad similitudinem penultimae primae persenae pluralis numeri activi. Est enim
hoc est, quod omne uerbum passuum, siue medium, hasbens in fineμ. κυτικου, penultimam uult habere primae perstnae pluralis proprii indicatiui activi. nt 6Homy. τ luam.
Regula, Futurum Canon. Regula. Theodorus in secundo.
303쪽
pers nia sint praeterito passuo uerborum in ui. cum praeteritis grauitonorum i chabet proprium,ut penultima in debulam breuem coniugationis conuertatur. ut Kλωκα,liboliat.
Boeotorum Sed quia praeteritum actuu huius uerbi τιὸν ui, amisit prospriam penultimam.& adsumpsit A. diphthongum Boeotorum more. eandem etiam retinuit S praeteritu passivum. ut τε θεικα,τέθειμα. Seeunda persona τεθμσω, a tertia, τ. in α conuerso, per regulam in praesenti iam dictam, Da τῖμασαρουτiκων,&c. Tertia a prima, trema in τα. mutata. τήρειται. Δεικά. τε εὐιεθον, τεθειρθον, τεθμοθομ. Πληθυνει
ερε sis, , apraeterito passivo, ια. inius o. conuersa, ae eatiam ε. praeposito: quadoquidem praeteritum persectum a consonante incipi τέθυιαι,εθεθε in1.Habet etiam eandemeenultimam cum praeterito passivo. Secunda persona a tertia fit, τ. in ι . conuerso. τἰθμισο. Tertia a prima, exs
Aorimis pri EHei κ. a tertia persona praeteriti passivi, extrema in θυ. mus. conuersa. re abiecta consonante in principio praeteriti graminata.Corripitur etiam penultima: quia omnis aoristus passivus uerborum in μι. penultimam correptam habere debet.
304쪽
debet. ut τεθμτα. Sed propter alternationem duaru adspiratarum, penultima mutatur inpropriam tenuem. ut quod factum est,ne propriam terminationem ar 'mitteretprimus aoristus passuus: cui proprium est in ny. semper desinere. Adnotantur εγνωμεν,2 ἔφυναοyni,quonis iam eorum penultima producitur : sed non sunt a themate uerborum in V. Nam alterum a circunflexo uerbo,hoc est γνοιο,γνω deducitur: alteruuerli a grauitono.hoc est. Θι alae. Secunda personam sς. Teniamθου.&c.
Τεθήσομαι, a secunda persona praeteriti passiui, interpo
ΤΙ si , a secuda persona praeteriti impersecti passivi
ἰτἰθεν eiκως.τιθε θω. adsimilitudinem imperativi praeterriti persecti passui grauitonorum tertiae coniugationis.
Τεθμσο, a secuda persona praeteriti plusquamperfecti pas
305쪽
a prima persona praesentis temporis modi ' indicatiui passui .extrema in t ημ. mutata, ct adium' ctoi. penultimae: stcut in passivis grauitonorum ductum est. utτίθυια,τι εγηρ,τi Ao. τιθειτο, accentu circunflesia xo in penultima secundae ct tertiae personae: sicut in optatis uo pauiuo uerborum circunflexoru primae coiugationis. Praeteritum Παρακειμενος ἴπερ rumhiκος. perfectum G Tέθύμην. a prima persona praeteriti passivi. extrema in P VRμδm Muis. conuersa. τεθμμα, ερε μκρ. At si a communi praeteruperstinim o sermare uoluerimus. addendum eriti. penultim sicut in praesenti, utτεθε ut .τεθμμην. τεθειο,τεθεια τω,accentu circunflexo in penultima secundae ct tertiae personae: sicut in praesenti. . Indefinitum Ade τος πεῖτος primum. temporis. extrema in ην.mutata: sicut in aoristo passivo grauitonor. dictu estvit τεθής,τεθέντος, τερήκριτεθειης,τεθήκ. sicut τυφώσην, τυφθίης,τve Hη- .
um G Arai , a prima persona futuri passivi indi
νετm. hoc est, Miuu praesens subiunctivoru, adpositioneium. passuum fit.Potest etiam sermari a prima persio.pauir Regula. ut indicatiui. penultima in ω. conuersia. Nam omne uerbum passuum,sue medium, habens in fine tu. κλπικορ,era trema inium. mutata, sin eam non desinat :&penultima uocali in Q. conuersa, subiunctivum iacitpassuum. utru
306쪽
hum. εω Πρῖμα. penultima circunflexa. Nam subiunectivi in se. praesentis temporis, a uerbis desinentibus in isti. si habeant indicativum activum in usu, circunflectunstur in penultima. ut εαμ πιθλum. ἔαρ-Si autem non habeant activum in usu, acuuntur in antepes nultima. ἔαρ λ νωμα. quia D. vi non est in usu. Alia autem si a circunflexis existant circunflectuntur. ἔαρνοῖ, ἐὸν νοωμα. ειν φιλω, εὐμ φιλι um. Etiam si sint praeterriti persecti, Uμ πουποiham. Ust μεμνοῦμου. inod etiam serauandum est in uerbis in V. desinentibus quia ct ipsa in prpteritis perfectis circunflectuntur. Gratiantur autem ea quae a grauitonis existunt. ut εαμ τύγξω, εὐτHωμαι. εὸμ τυπω, εὐμ τυπωμα. Secunda perina a tertia fit expuncto
persena subiunctivi activi, est secunda subiunctivi passui.
Tertia uerli a prima fit,ium. in τα. ac penultima in a. consuersa. ευτιθυιαε, εῖν τi στραΠκακε μένος ἡνπερ πευκος. εῖν Πρωμα, a communi praeterito passivo,hoe est. τεα Praeteritae ρε tin nam τε Boeotorum est proprium penultima in ω. mutata per communem regulam supra in praesemii dictam, od omne uerbum passuum,sive medium,habens in fine tu. u iiDκομ dce. Moscopulus tamen sermari Moscopulus uult a praeterito activo subiunctivi modi, sicut re praesens. notatur. addita sam. εὸν τεθεικω, ἔαρ τεθεικωμω. Sed quia hoc praesteritum non est in usu, nee etiam uidetur haec regula taecommunis omnibus temporibus .nam in uerbis terminartis in ea. si ab activo praeterito modi subiumstiui formari lisceret passuum, dicendum esset ἔλστετύφω, ἐὸν τε φωμιν. nec opus esset supplere per participium&uerbu substanetivum. Videtur ergo' potius esse formandum a praeterito passivo comuni modi indicativi, penultima in eo. mutata,
mus etiam 2 tertiam subiunctivi activi eiuslem temporis facere secundam subiunctivi pastui per communem regus
307쪽
DE FORM. UERBORUM. IN . ML τεθλum. Secunda persona εσι τεθη, a tertias sicut in prpsenti. Potest etiam 2 a tertia singulari praeteriti activi communis deduci,extrema syllaba abieeta, ct accentu acu
trema in ω. conuersa, ct ε. augmento expuncto. ut
P - - mutata. ae σ. interposito. τίθεται. τιθεem. Postest etiam fieri a secunda pluralis numeri, τροπῆ π ε. εἰς τηρ ea. λ θογγον. τίθε ει τιθερ M. ΠΗακήμ νος Μυπείσδεπευκύς. Praeterita. τεθμem, a tertia sngularis numeri praeteriti passivi. extrema in eis. mutata, ac σ. interposito. seruato, aurgmento, α accentu in penultimam retracto. τἰ δετου, τεσθε idiu. Vela secunda pluralis τεθμαθε. sicut d praesens,penultima tamen circunflexa,cum sit natura longa ante bre;
Indesprim. Ἀθάναι a tertia primi aotisti pastitit, adiuncta να. 0ssar
Futur.p-- . Τεθilineis, a tertia singulari eiusdem temporis τε cita τα: uel a secunda plurali.
308쪽
Erba media, sicut in grauitonis dictum est, in Ue S praesenti Spraeterito imperfecto formationem
habent communem cum passi uis, etsi ueteres grammatici in his duobus temporibus ea nubio modo seorsum uariare censuerunt. idcirco eundem ora dinem quo in grauitonis usi sumus. in his quoque uerbis seruandum putauimus.
Emθε uis, ἔτίθεσο κοινῶς, M ετιξεο ἰωνικως. M MN ον ὰσbκως, ἀετιξεν Dei κως. Παρακήμ νος. Medium praeteritum perfectum. d praeteritu plusquis persectum in his uerbis formari non possunt, sicut ne in uerbis circunflexis, a quibus derivantur.
uocali in propriam breuem coniugationis mutata. ac ins secundu..ter posta μκ.-εθε κιν. Antiqui tamen a primo aorissio passuo formari uoluerunt. trema in μην. mutata, ct tenui in densam conuersa. ετάθην, εθεμυ Secunda periana a tertia fit, τ. in cn conuerse. ερετο, τευ μ εθεο ἰωνικῖς. ui ερον ἀτbκως. Tertia ερετο.
309쪽
Indesseeun. Θ-a secunda persona secundi aoristi medii.abiecto au
Θήμην. θῶοIοῦτο, a prima persona secundi aotissimedii ἔθεμου, sicut repraesens.
310쪽
Oeis κοὶ ενεργητεκα. Erisύς. ἄπο Isaω uerbo grauitono fit. unde uerbum secundae coniugationis circunflexorum, extrema in v. ocpenultima, hoc est a. quae breuis est, in legitimam longam mutata,videlicetu. dc accentu in propenultima retractoc ut ista, lisvra . Isάω uerb απο is ταω,cui p ponitur i. Qium. quae reduplicatio abusiva siue impropria adpellatur, quum ea nulla geminetur conssinans, ut in primo tractatu disctum est. Nam σιώω dicendum fuerat, oc visiqui. Sed quos niam reduplicatio comunis nunquam fit per longam uos calem, nam υτα hoc in loco est positione longa idcircocti non repetitur. Habet etiam ad irationem in prima sylo laba: quonia i. ante x. adspiratur,nisi syncopa fiat. uel subisequatur e.posts quia tune tenui spiritu scribitur. ut i M
ι τε, isachi. adsimilitudinem pluralis dativi participii actis ui eiusdem temporis, penultima circunflexa. mia α. quae anceps est,hic natura habetur longa. Ionice uero, siue Autice non formatur tenta persona in hac secunda coniugastione, λααιο κακοφωνιώ. Namὶsuaei dicendum fuerat. Tae στατικο .r ν,στάς,ἱ sit, a praesenti:sicut ετιξ'st. ΔυIκά. την. penultima correpta: sicut Spraesens. Πληθυντικα.
ς' κα esse debuerat a suturo facio : cuius penult. praetoritum persectu seruare debet. Sed ne coincideret cum istis κα quod est medium praeteritum απο si Isauis,mutata est κ. in a. 2 factum est εςακα,ἔςακας, εγακε. Seruat enim adspirastionem praesentis: quoniam ε. ingrediens praeterita tenaspora modi indicatsui, si remanet in aliis modis, spiritu thes
cadit,hoc est,si non remanet in aliis modis, sicut est inama bobus aoristis tenuem spiritum habet. Ahisoς TYωτος vsκσ
Indicati saeuuua. t. antem adspiratum. Praeteritum imperfect. Praeteritum perfectum.