Syntagma variarum dissertationum rariorum

발행: 연대 미상

분량: 804페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

501쪽

Amissi H r,m Auctorum, in unde ea. Cingulare autem Metein Blandiana istius cladis, quam Latinae linguaei integrum perculit, damnum est amissio Bonorum Auctorum. Libit enim dicam dea Scriptoribus, severa innumeris, qui toti perierunt. - sunt, quorum ni centesima quidem pars perest, prassiertim ex vetustioribus, cum quibus perierunt a risultura, Amsisectura, Pictura, vitia . cuiusvis artis, sicut aliarum rerum propria vocabula innumerabilia Et profecto, non Latinam linguam, sed Latinae linguae reliquias inter mortuas tantum tenemus, ut Ramu vere scribit lib. q. Schol. Gram. p. set. Idemque assi a Nobilissim in Barthius, praeter caeteram eruditionem, hercle admirandam, Latinae linguae callentissimus qui tum alibi, tum animadversionibus in eumnam pag. 3 q. haec dicit: Quoniam flantis Reipinis Romana est vigenti lingua nemo Nomenclator ad nos innis, multa vulgo 'acipue in eorum tabernis , Utata, quomodo mellairim, ignoramus. Et iuvat hic in rare ejusdem Viri querelam de amissis Alphis Avisi versibus. Sicenim ρat. a 27. ad Claudian. parium L, ex tam vi MatasM .parstiter vorsiua, miris modis de orare Latinorum L riviorum 'ara,quas ex σηπι που non dubito multo locupletiaoremnos Larariam lingua- usuro ,ramo re σῖ-ι- aeternitate dignissimis-on omis funiatur Mosa. -m convertar loquentissimus Stur 'mius, cujus verba, eximia sine, sed pluscula, sibi producam ut reli quos Doctos Viros, quorum non contemnendus est numerus, taceam. Qui ergo exacte scire possumus, quid eo aevo usitatum nec ne ΘHanc autem amissionem bona in parte causati sunt Bonorum Auctorum in Re Censeres, qui, dum pauculos quosdam Scolores legendos commendarunt, suo judicio secerunt, utrinqui, licet his genere boni, penitus posthaberentur cinae Herent. Si cum Quintilianus Horatium inter Lyricos vel solum lectu dignum censet, Catulli vero ne semel qui dem meminens, fecit sua censura, ut tot Lyrici interierint, uno H ratio in unicam admirationem rapto Atqui Catullus, alii, quorum

paucula supersunt se menta, non fuerunt lectu digni Certe si istorum reliquiae abolita sudent, non parum damni Latinitati de aliis ut silean aceterisset De hoc judicio vide Barthium l. 6. c. XI. co 46 q. Cicero

502쪽

in Bruto Livium Andr inepte scripsisse testatur, dicens, eum domissem bulam non satis dignam, quae iterum legeretur. Et Martialis perstringit Chrestillum, tis. x I. Diir. 9 I. quod attonitus legat, Terrai mgiferat,

Aceius,' quicquid Pacuviusque omunt. Iis tamen Poetis gravitatem sententiarum tondus verborum tribuit Quintilianus lib. Io. c. I. Atque utinam exstarent, multum genuinae L tinitatis in illis ostendere esset. Impolitiam vetauum flexionumque in vocibus,, structuram Dramatum non dico quarum potissimum causati rejecti fuerunt. Trebellium Pollionem Historicum inutilem judicat Dem-psterus. Quod si maxime esset propter historiam non tamen est abiicitiendus, propter alia exinde cognolcenda. Innumerae tales censurae quotidie nobis obveniunt. De Christianis Poetis scribit G. Fabricius Chemnicensis praefat. in eos, pag. 8 his verbis Iu eadem culpa, quodpudet plurimis annis ipse fui: idque fateor, ut alios reddam cautiores, minu que credulos Legeram in libris de corruptis diseciplinis apud Lud. Vivem, hac verba: Juvencus, Sedulius, Prosper, Paulinus lutulentae&perturbatae sint aquae. Ei autem viro tantum auctoritatis tribuebam, ut quia uia ipse diceret, id sesequendum quidquid flatueret, ei agentiendum ariis rer. Tatis igitur Viri sententia ab illorum lectione abstinui, nec quales essent inquirendumpinavi videlice ne lingua inquinaretur, aut remo esseruinulentior quem pinum o liquidum esse debere, me docebant praeceptores, c. Haec ille.

Videmus igitur hic inclementibus hujusnodi judiciis multos bonos libros

amistas esse, quorum plurima ipsi Veteres olim tulere. Sequentia deinde secula Classicos etiam expulerunt, siaque aut sis rum, quos admirati sunt, scripta substitueriint, quae tamen tantum abest, ut prioribus paria, ut potius mulio det ora fuerint, decrescentibus nimirum cum aetate ingeniis, quae tam immundanarum rerum tu bine constare, sibique similia esse non potuerunt Martianum Capellam, utpote compendio quopiam Cyclopaediam universam complexum, in Sch lis veterum Christianorum meliorum loco, praelectum fuisse, docent nos

Gregorius Turonensis, fine operis sui historici , Salisberiensis, alii. Virgilio, Lucano expulsis Galterum olim substitutum conqueritur

Heinricus a Gandam. Veterum autem proborum Poetarum plurimos quos immane quantum

desideramus. Latinae scilicet linguae instaurandae ut imos' paene imicos

503쪽

RA DIC LATINAE LINGUAE. 489

inicos itare secit novum Poeta um genu , quod ante annos hos quin entos aut preter propter exoriebatur, , thmicorum videlicet, quibus

504쪽

Corruptis Superstitum Arectorum. Avxiae damnum hoc Corruptio Superstitum Auctorum. Mirum enim inmodam olim ab indoetis Descriptoribus depravati fuerunt dices. Sol

ibant emis hamiuas .mperiti sinquit Muretus qui amorum aispro amorumn prorum tomporibus, victum se describandis ιibris quaerebant, quaperperam scripseram, non delere ne libros suos, multis litu is deformatos, minus ven ius redderent, iterumve totas paginas das .ere cogerentu , sed iis, vitream, omissu, ωtera passui c. Haec ille, lib. xv. Har. Lin. c. I x.

Verissime, quod non raro iple in stis expinus sum. Et vide, amabo, quae Doctissimus ille ipse Vir super hac re notat ad U. Distolam Senseri, eid de Visa Beata pag. 7. Edit. πη92 . Solebam etiam ιitte- sin timonas seu er ς- aut perperam exara x, an is μ' -- tis no Me, quibus rapuer mininiam faciae obliveratis errores hinc misisti . Auctoressu purpiter corruptismi.

Praeterea multa corrupit audax Descriptorum Morrectorum ruditas. i, si qua vox non ad ipsoram palatiun statim mutabant, alia sum ,sita. Dia de re Me echias mnqueritur in Euctis- lib. s. Arnobii, pag. 38s Mirari desine, inquit,seu temeritatem flumineptiamorum, vi seperioribus secutis aliorum libros vel calamo scripsere, vel Vir ex refisere etenim insis quam solens iis fuit, reperto vocatulo minus per D smo, aliud 'inim subdere, e-ωpriore, reminiro liores nu-isus'u 9οa- - Fruistius lib. 2. Her m e. 11. Lorarioru-audax ---ἀUria hos nobis auctoresn mavis, atque eorrupit, ιν--te quem' su mirari, omnisque adeo mi istinis rude; audisant tamen qui is, neterem immutare, hac Varione, Arifilior, . um 'ut

rent a posteris intellectum iri, quod non iam erri s inprem' κην 'timis isset. Hactenus pruinius. Manuscriptis ita non semper fidendum, domerant Maximi Viri, qui sententias brevitatis studio huc non vatis ibo. inda tamen dabolastem lat In Sallustio erat, citantibus ita unanimiter Grammaticis L

memia multum, Fientia parum. Quorum consensum securiis, Grute rus optime in textum ita recepit. At SS. contra omnes habent Em

uentia, quos male secutus est Carrio, utut Sidonius etiam se citet, se

505쪽

RADi C. LATINAE LINGUAE. - .

506쪽

pum esse integrum, ut Ovidius finxit, reserente Zinaediuio, cap. si . Promuis Crit. p. 16 I. De CiCERONE Janus Gulielmius, Verisimia. 3. c. I 6 Assentioria Hismis Viris multa scripsisse M. Tullium more minorum hoc est vetuste in minime ad captum nostra atriis litteratorum quorum in libris nec vola nec vestigium, quod dicitura cum avorum negligentia, tum bonam

partem audacia correctorum.

De CATuLLo a Scaligero mandato ita Barthius, lib. O. Q 9 col. 23 6. Antea in Catullo non erat Catullus. Quatuor Scriptores contulit Ritterahusius, in quibus summam Lectionum varietatem discrepantiamque depraehendit; videlicet Plautus, Serenus Sammonicus, Sallustius& planus. Vide eum in Monisione supradicta. Paria de EngN Carmine Barthius, γέ lib. 26. Adv. c. 27, purum Latinum vocat, quod in membranis plurimis omnino locis variat: nec possum memini' inquit porro magis varias lectiones in aliquo auctore fas aut observatas, rate Ovidium quidem, qui in eo genere prim

De MANILio nihil dicam conserat quis, haec ignorans, Vulgatam Editionem, cum duabus caligerianis sat scio, obstupefiet. PALLADii de Re Rustica Commentini mirum dictu est, quam varielegantur in libris calamo exaratis, inquit Barthius ι. 38. c. col. II1O. PLINIUS , quantum exercuerit viros doctissimos, notum est. Editur corruptissime JUVENCus, quem Barillius inim optimis Membranis ad Fabricianam editionem collatum in Adversariorum tribus suis Tomis emaculavit. TERTULLi AN Scripta, praesertim Liber de Pallio, quam varient, scies ex recentiorum Editionum cum veteribus collatione. Immanis est varietas lectionum in Carmine. VICTORiNi fit, vel potius HiLAni Arelatensis de Maccabaris. Conser Fabricii Editionem cum ea, quae est in Bibliotheca Floriacensi, mira videbis. LUTATI Aigumenta in Metamorphosin Ovidianam a Iola Ramerio Lugduni anno Iss3 edita, confer vulgatis, paria videbis. Eadem reserit, si CHARIstuMPutichii cum Fabricis Editione comparaveris.

Λuctorem narrationis de APOLLONIO TYRio a Velsero eduum con tuli

507쪽

etsi eum Sto vetere. Discrepanta liuisitas quae fuerit, alibi indica . In perexiguo libello ARTIN Turonensis Episcopi de Trinitate in-sgnis lectionum Varietas visenda est. Adi, bone Lector , Barthium, qui animadversionibus suis ad Gallum Confestarem adjecit pag. Ieto. GALTERUM, qui Inmistadii edidit anno 3 i , mirum in modum licentiose correxit quae non intellexit aut ipsi displicuere , mutavit, ut expertus sum, conserens illam Editionem cum Sto vetustissimo, sche disque Paemanni membranaceis, quae beneficio Nobilisis Barthi habeo, Editione Lugdunensi atque Argentinensi Mutingit, quae prodiit anno Isi 3 eum in valde convenit. Nostro tempore, quid de veteribus Scriptoribus fiat, neminem latet Solent enim Ethnici Auctores castrari mutilari, Patres Ecclesiasti ei Scriptores expurgari, scilicet ut ex Indicibus Expurgatoriis satis notum. Et quid ealida quot Criticorum licentia damni bonis inferat Scriptoribus, testimonii satis dicet Plautus mirifice per manus tot Correctoriuntraductus. Nec necesse est, ut omnia huc aggeram exempla Mari um interpolavit Laur Bonincontrius Grenirem audacter tractavit, . russus Carustum Joviam Pontanus; lamum Sanacen & Pium Sasta

rima praeter necessitatem in Prinismis 3 aliis corioisi Aldum, & ejus Assectis, dixit Barthiusa. χε. Adv. . 29. Idem de Armis sis Commentariis de officiis, a se cum membratas collatis, lib. 33. c. I. M -μί--ret, inquit, a-- scripta in otim excusa lectiom a et stata vari . ratem, nisi cognita Haustralium exscriptorum inges haleremes ora, tamen stupore nihil μ- ρυ hodiernorum 1 pographorum incivilitate amque audacia. Insigni exemplo demonstrat hoc Franciscus Iunius, ita prasin. a Myorem, in Indicem Expurgatorium, ad quam vis mi Lector. Interim hoc non volo, omnia ita eorrupta esse, inescias, quid Α-ctoris sit, quid minus. Quint ima praestitit in restituendo exomando bonos Scriptores Maximorum nostri temporis Virorum curiose felix

industiis, & stupenda plane doctrina, absque qua fuisset, pa-nt ii adhuc in tenebris a paueissimis sit comiti quin imo neglecti Wisiecti intercidissenti Exempla hic pauca rerutinarum Dictionum de his enim γm sermo promam. Qq 3 Ru-

508쪽

I STARE, apud L. Florum l. a. . . restituit se in , ius Participium Frustatus suppeditarunt Glossae Veteres Compositum D , frustara est apud Ammian. Marcell. l. o. 3 i. ε Sidon. Apollin. I. 9. Dist. 9. p. 2 1. Lamine restituit Sulpicio Servasto Lupereo Eustathiauis Martius L 3. Analect. c. x I. cujus capitis initium omnino tam L clae legat. Videndus est Barilaus l. 23. c. I p. Adverso. 3I 6. a quos gerente is forte haec halniit. Nihilare idem restituit Paulino, . .

Vitire, apud Cic. ossis. . . lagund Viri docti, cietaturis invenisse in vetustissimo Codice P.Nannius I.9. Ac. c. x I. p. 136s Tom. I. Lampad Grut Invenit 3 in S. Carol. Langius vide ejus notas ad a. c. O.. P. 'I'. ut iambini annotata ad hune locum, cui hoc vertaim cum Nannio placet. Alii substituunt Vestire, aliisauctoritatibus confirmant, inter quos in Langius. Utu sit, ante aris Vsι- ωms unsuviet, non potuisset illis Correctoribus,, qui descripserunt olim Codia

ι, in mentem venire. Licet enim correxerinimulta, non tamen inaudita,

aut illacta vel intelle is vocabula reposuerunt, sed potius coniueti magis inii Audi Car Langium armoLais Somm.Scip.ρ. queo qui inquis: quia is intellectu rem riseruire ne edi, in 'eiaritervo μώ- taminΡ-- , Nisiur amρ'viariter,do xiisori flam risi ita ovoussissem in Pro- ιοι is, quod eum solem oro insininis ac non istisectis, alienasvponere. Dilaminare restituit Oadio in Uegia de Nuce ejus esse, non alterius, pertondit Barthius i. a. Adv. c. 22. in m. v. 73. Erasmus Rot mei commentaris in eam, lapprobat rectulis,es 4r. Senfitebius p. 9. --ἡ rureaitiarum, pag. 63. Bromare pro sinere, e perquam Veteri membrana emit Barthius, i. '. c. ia hinc Bromus, 'sidui, ea

Gmmarinum. Nisaere Plauto qui habetin Trumst. 2. 7, v. 63. 6 ruit magnus Tumebus ι. q. Adv. c. I . quod cum non ceperint Critiaci, quilibet eorum pro captu suo mutatum ivit. Nec Parcus intellexit. Optime autem Taubmarmus Phristi ritu , - , Le. μου , unde vise , sunt subterranea cava, ubi reponebantur imagines vetustate ob

upis, reproducit T. Villisura re quiest Austris Jose

nau. a. Animadu in c. -- Tum via cum α ροσι 37. Hinc το vus ego deduco. De τῶ ε rere paene etiam adium uillae, nisi Critiacorum cura conservasset. Lambinus restauit Lucretio lib. 3. v. lo .

510쪽

fmis o Poeiis non vacua est egregiis, vel fando perreperit inpiam aemultis etiam doctissimis viris nunquam visum animadvertit retulit Ri tersitusius prooemio de vita Oppiani. Ouam plura sunt in Veteribus Poetis Christianis nullibi alias reo

SEARCH

MENU NAVIGATION