Syntagma variarum dissertationum rariorum

발행: 연대 미상

분량: 804페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

481쪽

RADI C. LATINAE LINGUAE. 467xus Qui ergo hanc vocem purae Latinitatisimant, o purae Latinitatis Magnos Viros avrunt. gadem de caula pro Scopine, ouod quidam interpretes Lucae x I. usum pant, es copere, quod vetus Bioliorum translator PDL 6. v. 7. habet, nitidius dixerunt Expurgare Scopis, verrendo mundare, Scopis munda re Baias serra confectus, apud Lactantium I. Iv. e. x I. elegantius dicitur, quam Serratus. Vice Felaritare quod dixerunt, pro Felicare, ut modo dictum mavult oclenius in Analectis L L. admonitione 22. felicitatem dare. Censet enim barbarum. Sic ergo barbari sunt Babi Mantuanus in Georgio v. 96 I dum ait: Horaque praeteritos felicitat una Ialores. Frid. Taubmanus qui Schediasem innov. p. so Felicitet quod ille Felicitatis auctor. Eip. 6 9-Felix par DEVS hoc felicite usi M.

cOvius Qui Psalmo I 8. Str. I. v. a. utiturin alii. Verum quid facies hisce Censeribus, qui, si per eos staret, jamdudum ad extremam paupertatem Latinae Linguae divitias redegissent et is longe alia olim res fuit. Non enim quod plebejum, statim est barbarum Solet autem fieri in m do hoc, ut, quod primitus eleganter nove prolatum in omnium admirationem venit a vulgo novitatis studiose, Mel antiarum male captatore, tandem etiam arreptum in quotidianum usum vertatur. Hinc Ciceronis aevo inimitabilem 3 divinam plane ejus Eloquentiam admirati omnes, imitari plurimi frustra studuerunt, quod ex dissimili rationis genere ejus temporis oratorum, quorum fragmenta hodieque superstant, non δficile perspectu est. Interim qui de plebe elegantiores videri volebant, iisdem Circumlocutionibus assuevere, quarum usus vulgatior factus simplicia Verba plurimum sustulit.

Sehematum aut Troporum Uus. Me Graecis inquit M. Tullius in Bruto Omari orationem Graecipuistant f verborum immutasionisus utantur, quos appellant eoarime semotiarum ratonissuoformis, qua vocant σχήματα. Mare ille: Nnno dem

482쪽

Idem de Latinis intellige. Quae tiam causa est, cur multae Radices de Dictiones perierint. Hinc est, quod maxima Verborum pars propriam&primam significationem plarumque amisit. Vide modo Lamentari, cuma amere sit, uti supra cap. 3. notavimus, proprie significat prae luctu vectes capillosque c. ulmos olim serebat, dilaniare, disicindere Lu- geoga quo Luctari lichringeni inii iuriden vove eine Mahe qui mos anxiorum, maximos dolores cetoresve perpetientium est. Plogure, Quod tundere, aut pulsare est nativa significatione. Hinc ad in luctu tu dentes pectora, lacrumantes tralatum est. Sed hae de re plura in Di triba de ratione Significatum.

Difrenita in Ambiguitatis vitatiqMuLTA Disserentiae causa, vel obscuritatis ambiguitatisque vitandae, aliter essere coacti sunt Veteres, quod quotidie in patria lingua

fieri audimus. Sic pro Navigare, noluerunt dicere Navare unde tamen est a culum να-αΘμ ν i. e. navale, statio, quod in Glus legitur ne cum altero, quod Stinamare scribitur, coincideret. Sic o Lare L e. agitare, inerre, adducere, a Graeco ob Iet λαω cIἐλαω, unde nunc dicimus λαυνω, propter το avo, Lavi Gυere, vel Lavare, aevo

jam Ciceronis abrogatum est, solo superstite Supino Latum. Usus est quidem τω Costare pro Conferre Bapt. Mantuanus, multaein insatiabilis lectionis homo, lib. I v. Troph. Gonet. v. sa. Regibus hinc aes grande solent colla e quotannis Annua qua flores qui vectigalia curant. Errorene positum, an laetam alicubi ipsi sit, ignoro. Sic e cujus ne quentativum etine, sublatum est propter o Fere, quod idcinac mme. Sic Perire, unde Peritus, Periculum, Comperire, cirs, Experiri, omissiim est propter o Perire, quod Compositum a Peric Ire. Creo, Crere, pro Crescere, Neutr. unde Pers crevs,is Supinum Cre-rum ' nolebant proferre , ut esset discrimen inter Creo, Creare, quod Activum est ejusdem census, cujus sunt illa: Ibere , Aliare Nigrsere, Ni rare re, Fugare dcc. In Creare autem Einterpositum in.

Λnalogia enim pinulasset rare obsolevit autem, quia paucissubum cabsonum fuit, ejus vicem, uti capite primo celeriore quadan

tenus

484쪽

telligantur potest docere, id magis eliget. Si autem non potest, ve quia non sunt, sive quia in praesentia non occumini, utetur etiam em bis minus integris, dum tamen res psa doceatur atque distatur int gre,, c. Hactenus Augustini verba, qui&oia. l. 3. c. 3. e l. s. I rumque loquendi consuetudo vulgatris, ait, utilior est significandis rebus, quam integritas litterata. Multa autem ab initio dixi. Nec enim omnia vitari postlint, etiamsi quis summopere id studeat, seseque maceret.

Verborum Exempta Actionis arenisus. Cumnonnullae Radices, ut merivata sint Verba me die Acti nis, ut vocant, aut his non absimilia, maximam partem aut tota aut ex parte, id est, aut certis personis, aut modis temporibusve omisissimi, ut Ninguεre, Pluεre, Florare, Gnare, Aurire, Lumbare,ostare, nire , Herbare, quamam , Ambrare , Foliare, Siderao, quod Active quantum nimc stio selus usus est Doctissimus Car Langius, omno in Natal. Christi ν. is. Fulgure admirabilimronem perstrinxit, arvum metinis fetu induit, Nec cutem lain, nec invi siderari purpuram.

Deductiliorum Verborum Usurpatio.

N parum adjuvit Verarum Cascarum Radicum abolitionem Deiaductitiorum Verborum frequentatio, e g. repere nusquam apud bonos Auctores reperitur, praeter solum Festum, unde Trapidus a quo tamen deductum Trepidare usitatissimum est. Sic a Fastise, quod vetus Bibliorum interpres habet. E- 3 o. v. 2I. e fasciretur linteolis, ut MS, HVeit. Edd. exhibent, venit Fasscis, asscia, Fastinare&c. 'de a Fascia, Fasciame, quod prae illo nuperi Bibliorum Editores amplexi sunt. Sic certe Editio Lugdunensis, 16iq. in . edita. Ita Fastiga ., cujus Participium Fastigatus, apud Midrannum Paneg. Anthemii, v. s. sinum, Caesarem a bello Galliso legitur. Apud hunc quidem inF diatione

485쪽

tione Veneta, Berossi id Branuum pag. 96. inmis3:&lib. . de Bial Gameo, in Editione Bas vide Brant Nor. p. so8. ubi tamen ab rerum,fastitatus scilicet, Manuscriptus meus Codex servat cum Venera QManlii Sto Fastigans apud Ρlinium, . I 8. c. 7. Silium I. s. v. so legitur, ad quem hiansius pate. 396. notat Fastigans μονήρης dictio, Fastigas dixitPomp. Melat. a. c. I.&ι 3. I. idon. 3. Dist. 6. ubi tamen .d utrumque nuper in Fastior mutaverami. Apud eundem Sidonium est fastigati ima felicita libro 3 Epist. A do i Epist. 9. ρ. 2O duosa fligatissimi consularet legitur cin Glossario. Idem Verbum exstat apud Amm. Marcell. l. 3I. Fulgentium l. I. Mythol. c. I. pag. I 28. b. Edit. I 8. Martian. Capellam ι. 3 qui est de Gramniatica, pag. 9. edit.

Nunc jam compactis cinfanda est stilabissem,ir, in fastigetum longa, missique fuat,

i. e. accentuetur Fastigium mimis Scruptor accentum vomit. Nec rein uit soavorum memoria Eruditissimus Politianus, humanioris litter tune in rimis expolitor, in Rustic. sua v. m. - - - Cui emice purpura alio Fastigatus apex.

Hine Fastigium est, a quo a vetare, prae illo hodie tritum. Des

vara enim in ius, a, tum formant de se Verba in N; quemadmodum a Vestigare, Vestigium est, hinc Hestigiare, legitur in Gem. Gemmarum; a Gmias quod a Gen re est) deducitur Seniare, verbum restitutum Si tio a Nobilis. incutissimo Barthio Quod autem idem Vir nostri se culi Phoenix, Admersa torum lib. 7. c. x I. σοι. 2σ9m Fastiga etiamedi-e n at, manifestariumque apud Sidonium soloecismum dicit, quando Fastigatus usurpavit, condonamus hoc libentes meritoque Viro de Re Litteraria ad miraculum usque meritissimo&merituro, εις α ρ&e. Nec ego has auctoritates proserens sic ipse mihi faveo, ut videri velim erudi. tum omnium viri in isto Doctor Absit hoc Quid quod plane per suasumhabeo, eumissequentibus Adversariorum Tomis sententiam illam

mutasse.

Verum quidem est, quod ait, a Fastigium Fastigiatus esse At quod addit, nullo modo Fastigatum dici, nollem scripsisse. Hoc enim priamum, & exemplis modo productis comprobatum. Nullo autem modo hine objici patimur inexhaustae lectionis Virum praememoratos Auct res non legis , cum Silii eum versum ipse laude l. 3 . Adv. c. Is eOL

486쪽

7 CHR DAUMIU DE CAUS AMIss. et 622. Quod quidem clarissimus D Reinesius, multiscius Vir, ipsi cui licit lib. 3rit, qui quem ips& perpet Et sit an

multae taruna aut

Lipsio,

pariter

non cono

cujus alii habe

in usum

Sic alia a vi nosa quo ut celen Iiogab Ccendi ni etiam Ab Odor, a hodie, ragogum lium, T Miscellans ab Honoν Edive Statium, rectoribus

re antepolia Mart.

487쪽

RAnici LATINAE LINGUAE. 473

Inque vicem amplexi permixta voce triumphum Tarpeji ciamaret Iovis, in delubra decorant. Ita vetus Editio Veneta anni 1q92. Antverp. 366. Lugd. Iω3. Dausquium inspicere non licuit Helasiana tamen reponit ex Modianaeoronam; cita Demptarus legendum contendit adusi a. M pag. xi s. Videndus est Valla de hac voce l. q. c. Is Eleg. ejicit tamen Goci

nius in LL. Analectisp. m. 3 97. Edit viso I. CVI. Prob. Gram. c. 36 Eius formatio talis est. A Decere, fit Decor, decoris h. Decorare , uta ρεre, Sapor, . Saporare, p. Ammian. l. 3o de Tertia. de A isae. ut S Dracontium I. I. v. 98 Tepere Tepor, . Teporare, apud Plin. 36. c. 26.8c Draconi. lib. I. v. 28. Α Torpere, Torpor h. morais apta Turpilium. A Gmre, vel Sonare, Sonor, . Sonorare, apud Luct

tium Sehesiasten Statii pae. 37. Edit Lindebrog Vigere, Vetor, . Vigorare, apud Apulejum l. 9. Α Dulcere, quod Paulinus habet, carm. ad Meetam . 3I. Dulcor h. Dulcorare, apud Plin. Valerian. Gallum Constabrem c. 6. Α Sopire, Sopor, . Soporare, apud Statium, I. II is Plin. 28. 8. Virgilium, M. Flaccum, Curtium lib. 7.&c quam vis hic variante quantitate, qua de re plura in Diatriba de distis Quam. ritatibus. Sed me reprehendo, qui satis jam Asiaticum me excursorem praestiti iis, qui restrictum audire negaturiunt.

489쪽

RA DIC LATINAE LINGUAE.

sermoneus, eas que voces phrasti usui pserunt. Quibus vero alia I bendi nateria, alio etiam sermonis gen re eo quoque aevo scripseru .' id uietarum faciunt, qui castra se--

cuti, castrense quoddam dicendi genus adamarunt, ut Valerius Maxi-- Vellejus Paterculusa qui Architectonicen prosessus, Vitruvitis, longe aliud dicendi genus, aliasque voces, ac Cicero, usurpati Ex ista autem Poetarum Oratorum electione factum est, ut, licet bonae voces, tamen rarius admodum usurpatae fuerint multae, vix in uno alterove Auctore jam supersint. Imo ne Casus omnes 3cie nastu Ierunt. Sic ne recto casu placuit Beris Iteri c. obliquis non item Contra Itiner apud paucos exstat, Itineris ubique in usu vigeti Cicero in Topicis, ne Specierum quidem Speaietas fuit ausus dicere licet non neget, posse ita Latine dici. Praetulit Formarum Formis. Sic enim ait: Nolim, res Latine indem dici postsis. Specierum ripeciebus dicere: a Formas in Formarum velim. Reliquae Voces, quae vulgo linquebantur, maximam partem in si apud ponero jam Italos, Hispanos, Gallos manserunt. Vocabanturi si olim pubeiat ordida. Quorum vocabularum serdidorum librum ouondam scripsit Lavinius, teste A. Gellio I ao. c. I. Sequior aetas fisa vocabula Germonem Rustisum appellitare consaevit. Caeterum nimis videtur superstitiosa aliquando haec Electio. Qui enim quod uni placet .suave est , continuo saeri etiam suave sit, ejusque gratum auribus, cum tot inter se discrepantia ingenia in mundo videas, ut rarissime illi placeat quod placuit ineri Sic cum Ovidius dixit 3. --tam. v.67I. - Medon nigrescere pinnis, Corporaque in re spina curvamine flecti Incipit. dcc. Et seq. ιμο α Pars aliquas aries antiqua imira vita

Exercent.

Et Silius lib. 2. v. 396.

Cur non his etiamin Ausenio haec terminatio insitavis erat, ut sint Scaligero Fortunatianus cum libro 3 net ubi de verbis humilibus disseruit, M. Tullium, qui Scalas dixerat, producit tanquam humilem di nem is antem, & paulo imae quasi obsoletam ponit, non imm tis di licet iudieiosissimo Barduοι. 33 Adine. 2. col. 7Iq; qui vocem

490쪽

non tantopere humilem putat, quippe cui pretium dederit vel solus Mi ronis usus. Videmus autem hic Judiciorum varietatem, ut gustuum. Vidi l. 2. de Arteam versum hunc, Semibovemque virum, semivirumque bovem: proprium secutus iudicium contra Censuram Amicorum, qui illam versutre tolli volebant, retinuit. Plura Exempla ut afferam, ubivis sese regerentia operae non esse reor. Nec ad Linguae Analogiam monstrantes Vocentes praeceota Rhetorum pertinenti Diversus enim ab Analogia Originatione est Usus

meriarum quorundam Posis relictorem in in AEDA.Verba Poetis sere selis relicta sunt, ut: Clarare, quod usurpant Lucretius ιἀ.3.ν. 36.5Aq.ν. 79. Horat. . m. 3. v. q. Plauti Mostest. 3.sc. I .v. III Stat 3 73Av. 286. Au n. Mos . 388: Poste Aristides veteres qui cia et Athenas. Ita enim eum versum quidam legunt, ut Bemartius ad s. Theb. Statii: Grotiusp. 77 ad Arasea Cicer Usus est Ciecto in versione Arateo

rum:

Non potuit nobis nota clarare figura. Ut quidem Gifanius Grotius eum corrigunt, cibia: tinis primordia cla ν. Et in libro de suo Consulatu: Iupiter excelsa clarabatseptra columna. Sic Acerbare apud Virgil. Statium Val. Flaccum, Claudianum rati ruere, quo Cicero in versu usus Letare, apud Virgil. Calice, . 322. ovid 3. Metam. c.

Gracarum Vocu- Introductis.

SEARCH

MENU NAVIGATION