장음표시 사용
601쪽
c8s Tract. I. Disp. III. Quo a II.
nem non fieri sine oratione, cujus expresesio est forma Sacramenti. svartam rationem profert Catechismus Romanus n. Id. dicens : Nec vero quisquam miretur, inquit, curia factum sit, ut aliorum Sacramentorum
H forma , vel absolute significet quod ecta scit, ut cum dicimus : Ego te baptiso iis aut, signo te signo crucis: vel tamquam ab H imperantibus pronuntietur, ut Cum in Sari cramento Ordinis administrando dicitur; aeripe potestatem : haec una vero Extre ,, ma Unctionis forma precatione quadam se absolvatur. Id enim optimo jure con- stitutum est i nam cum hoc Sacramen-M tum propterea adhibeatur, ut praeter spi- ritualem gratiam quam tribuit , sanita- tem etiam restiti aegrotis; tamen, quiari non semper sequitur, ut aegri a morbis si convalescant, ob eam causam precati ,, Dis forma conficitur, ut a Dei benigniri tate id impetremus, quod Sacramenti vis D constanti, & perpetuo ordine efficere,, non solet. Adnibentur autem ritus Dro-,, prii in hujus quoque Sacramenti admisi nistratione. Sed eorum maxima pars pre-,, Cationes Continet, quibus Sacerdos ad aegroti salutem impetrandam utitur: nul- lum enim est aliud Sacramentum, quod is pluribus precibus conficiatur et ac recte M quidem , quoniam eo potissimum te misH pore fideles piis obsecrationibus adju-,, vandi sunt, quare & alii omnes, quosa, tum adesie contigerit, & praecipue Pa-- rochi, debent orare Deum ex animo, o & ejus misericordiae, Iaborantis vitam, is & salutem omni studio commendare. Dices: Si forma hujus Sacramenti esset
deprecatoria, sequeretur hoc Sacramentum Producere gratiam, non quidem ex opere operato, sed tantiam ex opere operantis, di consequenter non habere eamdem vim,& efficacitatem, quam ha ni novae legis Sacramenta : sed falsum consequens: ergo& id unde infertur. Nego sequelam majoris 3 licet enim hujus Sacramenti forma consistat in oratione, nihil obest quominus gratiam possit producere ex opere operato, cum ad hoc ut gratiam eo modo producat, non indigeat
devotione ministri vel suscipientis, sed id
totum consequatur ex meritis, & institutione Christi; qui utique potuit orationis formulam in huius bacramenti administratione usurpatam evehere ad efficaciam, Ac dignitatem bacramenti novae legis, non secus ac extulit contractum matrimoniaIem ad dignit,tem, & virtutem Sacramenti no vae legis.
Urgebis: Illa oratio, quae fit in adminustiatione hujus Sacramenti, vocatur a S. Jacobo oratio fidei, hoc est, quae elicitur ex merito fidei ministri et sed huius orationis meritum pendet ab ipsius disposti,ne : igitur &C. Respondeo ad maiorem , illam orationem idcirco appellari a S. Jacobo orationem fidei, ex eo quod concipiatur per fidem supernaturalem , & sola fide intelligatur: eo modo, quo S. Augustinus tra, M. in
Joan. omne verbum Sacramentale, quod cum elemento operatur, appellat verbum
fidei, mees seeundo ; Sacramenta novae legis debent habere eamdem formam per universam Ecclesiam: sed orationes, & preces, quae proferuntur ab Ecclesia Graeca, & Latina , non sunt eaedem, ut constat ex tertio notabilis igitur ejusmodi preces non debent censeri forma legitima hujus Sacramenti.
Distinguo maiorem: Debent habere per universam Ecclesiam formam communem secundum significationem essentiaIem, concedo et secundum accidentalem, nego. Porro utraque forma tam Graecorum, quam
Latinorum eadcm est secundum significationem essentialem, quia utraque ordina tur ad fgnificandam remissionem peccat rum levium, necnon ad recuperandam sata nitatem spiritualem, & corporalem. Idem dicendum de formis Ambrouana, & venditiana, quae licet indicativo modo proferantur, non propterea di flerunt ectentialiter ab aliis formis, quia nempe ordinantur ad eumdem effectum significandum, scilicet liberationem ab infirmitate corporali, & spirituali ,
Unde apparet probatio secunda partis, nempe quod valida etiam sit forma verbis indicativis expressa; quia id constat ex praxi Ecclesiae Mediolanentis, & Venetianae, quae
in conferendo hoci Sacramento utuntur forma vel bis indicativis expressa, quarum EC-clesiarum ritum non proscripsit, nec damnavit Ecclesia. Dices primo et in praedictis formis. Ecclesiae Mcdiolanensis, & Venetae, intelligi posse, eas ene deprecatorias, clim dicitur: in more militis uncti aereas possis superare mi sate= i quae utique loquendi tot mula optam
602쪽
De Sacramento Extremae-Unctionis. 38
tiva est, idemque sonat, ac si diceretur: Ungo te oleo sanctificante, optando ut opedivina possis aereas superare potestates; verishum enim valeat, est optativum, quod conjunctum cum sequentibus, essicit formam deprecatoriam 3 quia addit illi divinum nomen, ut principalem causam, in cujus virtute, & auxilio debet infirmus sacro oleo unctus generose pugnare adversus hostes, eum in illo agone extremo impugnantes: igitur hae formae peculiares non sunt indicativae. Nego consequentiam, is ad anteeedens di eo , ejusmodi formam habere rationem deprecationis, & orationis, potius quam forma aliorum Sacramentorum, in quibus pariter invocatur Dei nomen; si enim Eucharistiam excipias, omnia Sacramenta conferuntur cum invocatione satastissimae Trinitatis,
Addae quod praefata in objectione verba,
suffcienter detei minentur per prima : Ungo te oleo sanctificato, be. quae utique indicativa sunt, ac subinde totam formam indicativam efficiunt. Diras secundo Concilium Florentinum , & Tridentinum solam formam depraecativam proponunt, & approbant: igitur indicativam reprobant. Nego consequentiam et Concilia enim eam formam proponunt , quae in usu cst per universam Ecclesiam Latinam , licet non proscribat diversos ritus quarumdam Ecclesiarum particularium, quae utique utuntur alia forma ab universali Ecclesia pridem tolerata , vel etiam approbata a Sede Apostolica: Quod utique constat a simili . licet enim ritus celebrandi divinum Offetum idem praescribatur pro universali Ecclesia, qui servari solet Romae, nihilominus plurimae sunt Ecclesiae, quae suos peculiares ritus habent Romanis ritibus non
Diras tertio: S. Jacobus appellat Extremae-Unctionis formam , orationem fidei: igitur illa forma dcbet esse necessario deprecativa,
Nego consequentiam: Nam per orationem
fidei intelligi potest quaecumque forma sussiciens ad valide conferendum hoc Sacramentum , qua ratione aliorum etiam Sa mamentorum formae plerumque dicuntura SS. Pati ibus orationes, maxime vero for
ma Sacramenti Poenitentiae, licet ipsa non possit elIe deprecativa , clim exerceatur per modum judicit. Licet autem haec vora sint, nihilominus certum est, non posese formam indicativam usurpari citra Peccatum mortale in illis Ecclesiis, in quibus ejusmodi praxis non viget: quisque enim tenetur sese conformare praxi universalis Ecclesiae, ubi Ecclesia particularis , cujus est, non habet praxim contrariam tacite vel expresie approbatam.
Petes I. suaenam sint partieulae essentia a
Drmae hujus Sacramenti. Respondeo I. Istas solas estentiales esse, per unctionem indulgeat tibi Dominus: quia solum per ablationem illarum, aut saltem aliquarum ex illis, sensus a Christra intentus in hujus Sacramenti forma destruitur. Quod
tamen non impedit quominus debeat int gra ea fisma proferri , ut praecepto Ecclesiae satisfiat extra necessitatis casum . Undc conveniunt omnes Theologi, e pressam invocationem I rinitatis non pertinere ad essentiam hujus Sacramenti et imo neque esse necessariam necessitate praeceptiamrmat SuareE, contra nonnullos ab ipso citatos et & ratio est, quia neque hoc Sacramentum est erofessio fidei , sicut B
ptismus, neque in hoc Sacramento aliqua specialis occurrit ratio invocationis trium divinarum personarum , neque in Conciliis declaratur , neque in Rituali Romano , nec etiam communis consuetudo id
habet; nullum ergo suffciens fundame
tum afferri potest ad asserendam talem praecepti obligationem. Petes a. Utrum per fingulas Unctiones eum suis Amulis produca ur gratia. Respondeo, circa hujus qu*stiunculae solutionem tres praecipuas esse Theologorum sententias; quarum Prima censet , gratiam habitualem non conferri , nisi per Extremam-IInctionem, quae revera ultima sit ex intentione Ministri, sive hoc Sacramentum ministretur quinque Unctionibus , quae tantum
sunt de euentia, sue septem , quae solum
sunt de integritate Sacramenti. Ita communiter Thomistae cum Soto in .dist. I 3. qu. I. art. Ult. ubi docet , quod si Minister vult Sacramentum ministrare per septem Unctiones, non producetur effectus, nisi post septimam; si vero per quinque, gratia dabitur tantum in fine quintae Unctionis .
603쪽
88 Tract. I. Disp. II. Quaest. II.
Herum haec sententia reiicitur: Tum quias duae postremae Unctiones ex illis septem scilicet renum, & pedum, non sint deessentia ut etiam fatemur Thomistae, effcere non potest Minister per suam intentionem quin completo essentialiter Sacramento per illas quinque Unctiones, suum effectum non conferat, siquidem statim ac Sacramentum perfectum est, & essentialiter completum,
Producit suum effectum , neque suspendi votest ille effectus per privatam intentionem Ministri, quae ad validitatem Sacramenti non est necessaria, sed lassicit intentio generalis faciendi quod facit Ecclesia. Tum quia fieri posset, ut infirmus totum susciperet Sacramentum quantalm ad essentiam nec tamen gratiam reciperet, puta si completis quinque Unctionibus infirmus moriam eur antequam recipiat duas ultimas Unctiones, post quas dumtaxat Minister intendit Sacramentum consequi suum effectum: sed hoc omnino absurdum est, siquidem Sacramenta censentur idonea , & in actu primo vim habere ad producenduum suum effectum, statim ac sunt essentialiter com-Pleta , & perfecta , siquidem agunt instar
Causarum naturalium, quae positis omnibus ad actionem praerequisitis suum effectum Producunt, igitur quando Sacramenta sunt essentialiter completa suum producunt esfectum independenter a privata intentione
Ministri. Tum denique, auia sposset Minister suspendere erietum hujus Sacramenti post septem Unctiones , quamvisduae Postremae non sint essentialitet necessariae, tali ratione suspendere posset post vigesimam, &trigesimam Unctionem, nam hae sunt e dem minio extra numero quinque Unctionum euentia Italium , ac sexta, & septima Unctio: sed hoc dici nequit, alioquin Minister per suam privatam intentionem posset suspendere enuntiam , efficacitatem Sacramenti: istur di c. Secunaa sementia docet, gratiam per hoc
Saciamentum conferri, statim ac omnes illae quinque Unctiones cum suis formis coris respondentibus complentur, & perficiun- tui. Ita Suared disp. i. scet. a. & plures alii Recentiores, Herum haec sententia pariter rejicitur :Tum, quia, ut diximus, quinque unctionc s non sunt ita necessariae ad euentiam hujus sacramenti, quin interdum unica lassiciat: Tum, quia, si non conferretur enectus sacramenti, nisi completa ultima Unctione, Ac prolatione formae, sequeretur non esse
proferendas omnes partiales formulas, nisi dum completur ultima Unctior omnis enim
prior Prolatio esset inutilis, siquidem effemetum tuum fgnatum non haberet , nec quando proferetur actu, nec dum proferemtur formula correspondens ultimae unctioni;
nam Sacramentum consis cns in usu non censetur aliquid causare, quando jam transivit, si nullum post se relinquit eaeclum, in cujus
virtute gratia conferatur : sed quando fit ultima unctio, & profertur forma ei correspondens, priores unctiones non sunt actu, nec etiam remanet aliquis effectus per eas productus: neque uItima unctio , aut ejus forma alias praecedentes unctiones, & formas essentiaIiter continet: igitur inutiliter praecedentes formulae proferrentur ante hanc ultimam unctionem. Tum denique, quia omnes illae singulae unctiones non ordinantur
ad unicum indivisibilem effectum, siquidem quaelibet unctio cum sorma sibi correspondente habet essentialiter suum subjectum
determinatum , nempe organum sensus: unde pro diversitate organorum, quae sunt instrumenta peccandi , di, cisae fiunt unctiones , & variae proferuntur preces ac formulae , quae completum habent sensuin ac subinde habent compli tam rationem
formalem Sacramenti, in ordine ad illud o sanum sensus, quod ungitur, & ad quoaiorma prolata dirigitur, eigodcbet pariter habere snum effectum: nam completa essentialiter, materia, de forma Sacramenti, poni debet effectus. Itaque magis probanda videtur tertia sententia affrmans per singulas unctiones dari singulos gradus gratiae sanctificantis 3 it quod sicut sunt quinque unctiones partia Ies , & totidem partiales formae eis correspondentes , ita vicientur quinque distincti gra tiae gradus , qui ad*quatum hujus Sacramenti effectum constituunt , quae utique sententia videtur esse Doctoris citati dist.23. n. . Nam respondens ad secundum argumentum , nempe quod Extrema-unctio non erat unum bacramentum, quia habet plurimas materias , & diversas formas , ait rDico , quod es unum Sacramemum tinitate
integritatis , sed non unitate indivisibilitatis , fui essectus eius non est unus is visibiliter , quia Mae .s remissis unius venialis , sed
unus unitate plenaria remissionis omnium vetantalium, ut omnibuI remi is, nihil remaneat retardam a perceptione Matitudinis , quam, nobis
604쪽
De Sacramento Extremae-Unctionis. q8y
gnificat , Sacramentum hoc conitare ex
pluribus partibus, quarum quaelibet habeat
rationem Sacramenti, Ac vere gratiae sanctificantis gradum conferat.
Quod utique probatur: Tum, quia quaelibet Unctio cum sua forma habet essentialiter completam significationem illius effectus. ad quem significandum assumitur, nempe remissionem eorum, quae per visum, vel auditum &c. commissa sunt: igitur quaelibet Unctio cum forma sibi correspondente habet rationem Sacramenti gratiam conferentis 3 Sacramentum enim ex divina institutione essicit quod significat in ultimo instanti prolationis formae , & applicationis materiae , nisi adsit obex ex parte subiecti: igitur cum quaelibet Unctio cum forma sibi correspondente habeat significatum partiale ab aliis distinctum , etiam habere debet effectum proprium partialem ab aliis condistinctum: Tum quia quaelibet species Eucharistica, & quilibet ex septem ordinibus
confert partialem effectum et igitur etiam quaelibet Unctio cum sua forma debet ec ectum partialem conferre . Patet consequentia a paritate rationis, quae intercedit maximc inter sacram Unctionem . & Sacramentum ordinis: idcirco enim singuli Ordines conferunt gratiam specialem , dc habent proprios estectus , quia sunt partiales respectu totius , & singuli Ordines
unum dumtaxat totale Sacram ritum Ordinis constituunt, quia singuli habent partialem materiam , & formam distinctam: at idem est de singulis Unctionibus, quae
diversae sunt, ratione diversarum partium quibus applicantur , & habent etiam diversas mi mulas sibi correspondentes: igi-1ur est utrobique paritas. Dico I. Non eae paritatem, quia formae partiales in Eucharistia sunt indicativae , in ordine vero imperativae; unde licet illae debeant habere suum effectum partialem , hae idem sibi non vindicant : nam formae deprecativae non eam habent effcaciam , quae debeat poni ad singulas particulas Praefationis, sed lassicit quod ponatur pro illo tempore , pro quo petitur , & completur ratio .
Verum, ut optime advertit Hiquaeus n. 8y.perinde est ad emcaciam formae Sacramentalis, quod i ita sit indicativa, aut imperativa, aut duprccativa, quippe tota cius emcaciarne let ex institutione Christi, di fundari ea rata. Iom. X. tur in speciali assistentia Dei, qui infalliabiliter producit effectum significatum per formam statim ac illa suum completum senis
sum Sacramentalem obtinet: Completur autem ille sensus cujuslibet formulae ad Unctionem sibi correspondentem igitur tune poni debet effectus per eam formam significatus .
Dices a. Effectus Sacramenti est indivisibilis ; gratia enim non datur per partes , nec peccata dimittuntur per frusta , quia Deus periecte sanat quemcunque sanat et igitur non confertur effectus partialiter petlingulas Unctiones. Nego antecedenI: Non enim est inconveniens gratiam partialiter conferri per illa
Sacramenta , quae sunt unum unitate int gritatis tantum , non autem indivisibilitatis, dc remissio omnium peccatorum venialium.
quae est propria hujus Sacramenti, non e set necessario connexa, sicut est in mortalibus , unde quando mortalia per accidens hoe Sacramento tolluntur , dicendum est per primam gratiam partialem, quae in prima Unctione confertur , remitti omnia illa peccata mortalia, si quae in subjecto sunt. in vincibiliter ignorata ..
Ivinam Art fructas , is effectus bdur
Notandum primo : hic disticultatem non moveri de fructibus , & effectibus ,
quos hoc sacramentum communes habet cum aliis novae legis Sacramentis, puta gratiae sanctificantis, aut ejus augmenti collatione , cum enim S.Jacobus dixerit, per eam fieri remissionem peccatorum, si sulcipiens eis adhuc inquinaretur, inde liquet etiam conferri gratiam sanctificantem, aut illius augmentum, quippe cum non fiat peccati remissio de via ordinaria sine ejusmodi gratiae insulione; unde Concilium Trid. can. 2- de Extrema-Unctione, ait: Si quis dixerit 3
sacram infrmorum unctionem non conserae gratiam, nec is mittere peccata .' .anathema
sit. Solum itaque sermo est de effectibus
huic Sacramento particularibus, quoS omnes declarat concilium Trident. se . I Cum enim in praeludio dixisset , sacram Unctionem esse firmissimum prasidium adverSus tentationes diaboli, qui imminente morte i omnes suae versutic nervos inten.
605쪽
s soTract. I. Disp. III. Quaest. III.
dit, ad perdendos nos, & animas nostras devorandas, subdit cap. a. Unctio delicta, si quae stra adhue expianda ac precati reliquias abstergit, is aegroti animam alleviat, is com firmat, magnam in eo divina misericordiae fiduciam excitando, ae labares levius fert; betentationibus daemonis calcaneo Insidiantis fui-lius remit, sanitatem corporis intersim , tibis uti animae exstruiet , consequitur. Ex quibus Theologi colligunt sex effectus illius
Sacramenti 3 quorum Primus communis cum aliis Sacramentis est gratia sanctificans . Secundus est speciale gratiae auxilium, tum ad superandas, tentationes in articulo mortis occurrentes tum ad spem, &confidentiam facilius, & firmius in Deum
erigendam, tum ad morbi, & mortis moIestias animo constanti ferendas . Tertius est remissio peccatorum venialium,quae per se ab ipso Sacramento intenditur . seuartus est remissio mortalium peccatorum, secundario
amen . & per accidens, si quae adhuc habeat infirmus,quae tamen invincibiliter ignorat, nec se eis inquinari existimat. suintus est abstertio reliquiarum peccati. Sextus denique est sanitas corporis restituenda, si haec animae saluti expediat. Quaeritur autem quiS sit praecipuus, & primarius ejusmodi effectus. Notandum secundo, non consentire The logos circa explicationem reliquiarum Ee cati , quarum abstersionem Concilium Fridentinum intere stus Extremae-Unctionis deputat. siuidam enim per eam volunt de-sgnari peccata venialia. Vertim revincunmtur ab ipsis Concilii verbis dicentis non sinium per hoc bacramentum deleri ipsas reliquias sed etiam delicta, si quae sint: certum est autem peccata venialia esse revera delicta, at vere peccata. Aliqui existimant per Oeccati reliquias intelligi pronitatem, &Iia-itum ex peccato relictum . Veriim hic non removetur , nisi per frequentationem contrariorum actuum, & jugiter etiam in viris justificatis interdum perseverat. Censent alii, per pereati reliquias intelligi languorem, & torporem ad faciendum bonum, , mentis infirmitatem ad intuenda, &m ditandac estia , quae quidem reliquiae peccata non sunt, sed ex primo peccato relictae, aliisque peccuis lubinde confirmatae 3 Unde b. A ugustinus lib. ult. de Trinit. p. II. animam suam alloquens, ait: suae, inquit,
causa es, cur aete Fxo lucem illam incommutabilem visere nonpossit, nisi infirmitas ,-quia
eam tibi facit, nis iniquitas e Porro haec animi infirmitas, seu torpor, & dissicultas
ad bene operandum, pernoc Sacramentum
tollitur : quapropter appellatur spiritualis animi sanatio 3 sicut Baptismus ejusdem est regeneratio, & Poenitentia ipsius spiritualis
Resurrectio a morte peccati. Notandum tertio , cujuslibet Sacramenti duplicem esse effectum , nempe communem , & proprium; communis est, qui conis venit omnibus Sacramentis novae legis, nempe gratia sanctificans, vel ejus augmentum siquidem omnia novae legis Sacramenta producunt gratiam in suscipiente, obicem non ponente et Propriui est , ad quem producendum quodlibet Sacramentum ordinatur . Insuper proprius effectus attendi potest dupliciter et Primo quidem ut intentus per se, ac directe: Secundo, ut intentus per a cidens, quando scilicet Sacramentum producit aliquem effectum, occasione alterius
rei , quae incompatibilis est cum effectu proprio Sacramenti. Denique est us per se, ac directc intentus, est duplex, scilicet principalis , & miniis principalis, seu primario, aut secundario intentus, Ut patet exemplo sacramenti Poenitentiae, cujus effectus proprius per se, ac directe intentus primatario, est remissio peccatorum mortalium debite confestorum: enectus vero per se quiadem directe intentus, non tamen primatio,
sed tantum secundario, est remissio peccatorum venialium.
Porro triplex est Theologorum sententia circa primarium, ac potissimum hujus Sacramenti e flectum. Ovidam enim docent
gis proprium Extremae- Unctionis effectum, esse augmentum gratiae habentis jus ad removenda peccati auxilia , & conferenda specialia auxilia contra Ianguorcm, & debilitatem ad operandum. Nonnulli cum SuareZ docent, effectum Propitum, & primarium hujus Sacramenti eue consortare animam infirmi contra dissicultates, & tentationes in articulo mortis occurrentcs, quibusdam divinis auxiliis, ad hoc specialiter
ordinatis; consequenter vero, non quidem mere per accidens, sed aliquo modo per se, non tamen ex primaria, sed ex secundaria intentione , esse remissionem omnis culpae
tam mortalis, quam venialis, necnon ream tus penae ex peccato relictae, modo in sublecto non sit obex, quod accidit quando qgrin tus hoc bacramentum suscipit cum pecc- -
606쪽
De Sacramento Extremae-Unctionis.
lnvincibiliter ignorato. Caeteri denique docent cum subtili Doctore effectum primarium , ac principalem hujus sacramenti esse
remissionem peccatorum venialium, alios autem effectius esse dumtaxat minus principales , de secundarios, cui sententiae utpote veriori, ut scribamus, sic
PRimarius, ae priseipalis huius saeramenti effectui es infusio gratiae habitualis ,
quatenus habet annexam remissonem finalem pereati venialis, non autem mortalis, licet Meetiam remittat per accidens. Ita subtilis Doctor dist.23. n. 3. cujus utique ratione congruata praemiserat, dicens: Congruum est re-,, cessurum ab hac vita finaliter a venialio bus absolvi, quia ista non remissia essent si impedimentum gloriae consequendae , &se non remissa pollunt esse usque ad exitum, M quia peccator, quasi continue peccat ta-,, libus peccatis, quasi diceret : Quemadmodum institutum est sacramentum Baptis. mi pro expiando peccato originali , &pq- nitentia pro delendis mortalibus , & venialibus, quae per totam vitam, dum homo
est rationis compos, fiunt: ita congruum fuit,ut institueretur Sacramentum pro et uendis peccatis venialibus, quae supersunt expianda homini in extremis posito, Ac post ultimum pqnitentiae, Ac Eucnaristiae sacramentum , ubi scilicet propter acerrimam morbi, di imminentis mortis agitationem non est amplius libertatis compos, nec consequenter capax agendi pq nitentiam per quam ejusemodi peccata possit eluere . Idem docet Seraphicus Doctor Ioco seuera laudato, ubicit indixisset: Extrema. Unctio est eontra peccatum Dentale, is per Meldens confert ad a leviationem corporalis infirmitatis,'ad annmae Digorem, subdit: Sed notandum, quod
de veniali peccato est, loqui dupliciter, aut prout est quis in statuviae, aut prout est quis M in egressu. Si prout est in statu viae, sive M in itinere, sic morbus venialis est quas in- separabilis, vel quadam necessitate itera- , , bilis, ac per hoc quodammodo incurabi-,, lis,& ideo no n debuit contra ipsum aliqua D medicina specialiter , & principaliter
ordinari: Imo quodammodo omnia sacra-,, menta valent ad eius curationem secundum ,, plus, aut miniis: Si autem loquamur ,
,, prout anima est in statu egrediendi , sicri post uni curari sine iteratione, di sic cum
anima possit trahere talia cremabilia, quae 'retraherent a gloria, instituit divina mi- , sericordia remedium quo anima curari pose isset, quantum ad remissionem culpae, & etiam partis pqnae , & hoc est sacramen-
tum Unctioni Extremae. MModus autem curandi veniale pecca- istum in hoc sacramento Correspondet mo- rido infirmitatis: Veniale autem peccatum is gravat animam deprimendo deorsum, ut is non ita tendat in Deum per devotionem , is& amorem pro eo , quod est ibi con- Hversio inordinata ad commutabile bonum G& pro eo quod est minor amor Dei , i, sicut tangit Augustinus in Iibro Conseia issionum . Et ideo cum curatio directe sit , ,
per contrarium , per illud curatur , di, quod animam aggravatam per devoti ,,nem sursum elevat. Et quoniam corpus ,, quod corrumpitur , a gravat animam is
cum illud sacramentum sit ad elevandam Manimam petr devotionem, in qua anima is recipit vigorem quemdam, in quo sem- ,, per est deletio venialium, si sunt inani- isma, &per consequens repressio molestia- ,,rum corporalium, si expedit ipsi animae; si hinc est quod istud sacramentum princi- ,, paliter est ad curationem, & alleviati nem infirmitatis spiritualis , scilicet pec- cati venialis, & per aecidens est ad cura- tionem , & alleviationem infirmitatis ,,
corporalis, quodammodo ad vigorandam is animam, quae regit corpus , dc sic patet ,, quid sit in hoc sacramento res tantum ,,
quid signum, & quid res, & signum. Si-,,gnum tantum est unistio exterior . Res ,,
tantum est venialis curatio. Res & s- tagnum, in ipsa anima devotionis excita- ritio, quae non est aliud , quam quaedam is spiritualis Unctio. Is Probatur insuper conclusor ille censendus est effectus primarius Sacramenti, quem formma sacramentalis significat, Ac exprimit et sed forma sacramenti Pgnitentiae, qua utitur
Ecclesia Romana, & Graeca significat, &exprimit remissionem peccatorum a igitur haec est effectus primarius sacramenti. Major constat , cum enim sectamenta Novae
legis emciant quod significant, &ipsorum significatio speetet ad eorum causilitatem, haud dubium est , quod ille censendus , sit primarius effectus, qui potistimum declaratur, & significatur per formam sacramentalem , in qua potissimiim sacramenti
ratio ac cursus conlistit. Minor etiam . patet
607쪽
De Saetamento Extremae-Unctionis.
tares: Peccatum veniaIe remitti potest sine infusione gratiae , & per varia media , ut Pm pluries diximus et igitur ad illius peccati remissionem necessarium non fuit, ut institueretur aliquod Sacramentum. Distinguo antecedens: Ita remitti potest peccatum veniale quando homo capax est adhuc
agend* pcnitentiae. & applicandi media o di nata ad ejusmodi peccati remissionem ,
concedo: quando versatur in eo statu, ut nec acres I renitentiae possit elicere, nec ejusmodi media anplicare, ut contingit in ultima vitae periodo, nego. Urgebis. Monent sacra Ritualia, necnon&Catechismus Romanus n. I S. ut conferatur noc bacramentum, cum suscipiens adhuc habet mentem integram, estque rationis
compos : ac subinde dum adhuc eii in eo sta, tu, ut peccare possit iterum simul & penitere: igitur Sacramentum hoc non est institu. cum ad finalem peccati remissionem. Nego consequentiam : Et ad antecedens dico, idcirco haec ita praemonere, non quod ita necessario sacramentum sit conferendum, sed ut suscipiens propter majorem suam dis spositionem, uberiorem Sacramenti effectum consequatur, di malori cum rc verentia istud recipiat . Caeterum , ad validitatem hujus Sacramenti non requiritur , ut qui istud recipiat, dum est adhuc rationis compoS, quia potest suum sortiri effectum, etiam in homine sensibus & ratione orbato, & jam morti proximo. Instabis: Si hoc Sacramentum per se institutum esset ad remissionem peccatorum venialium . non esset expectanda ultima vitae periodus, ut ministraretur, sed etiam
coniserri deberet in plena sanitate,& pius iterari: sed falsum consequens: igitur di illud unde sequitur. Nego sequetam maioris : Non enim, ut di-etum est in probatione Conclusionis, Sacramentum hoc ordinatur per se ad remissionem venialium simpliciter, sed dumtaxat pro eo statu, in quo suscipiens non est capax adhibendi alterius remedii ad expiationem venialium, licci interim majoris dispolitionis adhibendae gratia conferatur homini adhuc
ratione utenti . ac consequenter capaci iterum peccare venialiter 3 qua ratione bacramentum hoc non afferret finalem
remistionem pecccatorum , quia peccata illa poli ejus receptionem commissa non remitterentur illius virtute , sed per alia media, nempe Der Poenitentiam ,& Confis
sionem ac Sacramentalem Absolutionem,
quam potest suscipere, si adhuc susticienti
ratione donetur, ut peccare possit: quam,
diu enim homo peccare potest, tamdiu&poenitere .
Dices tertio: Forma Ambrosiana, &V, neta sufficiens est re valida ad essentiam hujus Sacramenti, sed in ea non fit ulla mentio remissionis peccati, sicut in Romana &Graeca r igitur hoc Sacramentum per se
primario non ordinatur ad remissionem peccati . Di inguo minorem , non sit mentio ex
presia, & distincta, quemadmodum in aliis
formis, concedo et implicite& aequivalenter, nego: nam haec verba, ut mores militis praeparatus ad certamen , significant gratiam lanctificantem tollentem impedimentum H cati, ratione cujus conceditur non solum
gratia actualis ad victoriam de hoste reportandam , sed etiam plena innocentia finalis,& mundities ab omnibus peccatis, quae gravare poncnt militem , de eum mimis divinae protectionis reddere. Probatur seeunda pari , nempc quod Samcramentum hoc licet non ordinetur per laad remissionem peccatorum mortalium , ex
vi sup propriae institutionis, nihilominus illa remittat per accidens, quando videlicet infirmus habet ejusmodi peccata, quae bona fide , & in vincibiliter ignorat; quamvis
enim hoc sacramentum ordinetur dumtaxat per se ad conserendam secundam gratiam, idest, ut gratiae sanctificantis augmentum conferat supponatque hominem a peccato mortali per bacramentum Pgnitentiae, aucterfectam Contritionem jam purgatum 3 Di-ilominus secundario etiam, & per accidens piimam interdum gratiam conferre potest& peccata mortalia delere , si foric Confestio Sacramentalis citra culpam invalida
fuit , re alias infirmus se in statu peccati mortalis esse invincibiliter ignoret, & de illis saltem in genere attritus sit , & hoc
satis aperte colligitur tum in praecitatis
S.Iacobi verbis, rum in pereatis sit, remittentur ei , tum ex illis Concilii Trid. c. a. Delicta, si quae sint a me expianda , abstergit: tum denique ex ipsius formae verbis et India at tibi Dominus quidquid pereasti :cum enim liqc verba sit indefinita , ac sine ulla restrictione , de peccatis etiam
mortalibus intelligi possunt modo jamj explicato , nempe secundario , de Per
608쪽
Tract. I. Disp. III. Quaest. III.
Hoc etiam significavit S. Augustinus serm.2I . de temp. ubi ait, quod quoties aliqua infirmitas superavenit, corpus, Os Sanguinem christi illi , qui aegrotat, accipiat, i corpus suum ungat, ut illud, seriptum est, impleatur , infirmatvr, inducat Pres Maeros Ecclesiae , mungant eum . In quo discursu supponit S. Doctor, quod Eucnaristiae receptio , sit praevia susceptioni Extremae-Unctionis: cum Eucharistiae receptio gratiam in anima supDonat, cum sit Sacramentum vivorum, idem pariter de Extre---Unctione dicendum erit, & per consequens directe , & per se dicetur esse Sacramentum vivorum, ex accidenti tamen, ac
veluti indirecte poterit dici quoque remedium, & antidotum mortuorum , ut de aliis quatuor Sacramentis suo loco dictum est. Et hoc etiam Doctor noster expressit loco citato supra dum ait , quod nullus est capax istius Sacramenti dignc , nisi sit ingratia, istud enim Sacramentum , non est remedium acquirendi gratiam, quia ad hoc sunt tantum Baptismus & Penitentiae, quibus verbis significat Docior, haec tantiim duo Sacramenta per se ordinari ad remissionem Peccati mortalis, alia autem quinque indirecte sollim & per accidens, quatenus scilicet gratia habitualis, quam efficiunt, ut sunt Sacramenta, est incompossibilis cum peccato mortali .
Dices: Hoc Sacramentum per se ordinatur ad remissionem illius peccati , quod conditionaliter ineste potest, ait enim S. JacobuS: Si in peccatis est, dimittentar ei et ted si peccatum , quod conditionaliter inesse potest , est mortale , non est Iocus conditionali propositioni de venialibus: siquidem apprime noverat S. Jacobus , vix aliquem esse Iiberum quovis modico tempore ab ejusmodi peccatis, ait enim c.2. In multis ossendumus omnes: igitur oportet loquatur de peccatis mortalibus, ac subinde censet, non
solum per accidens , sed etiam hoc bacramentum ter se ordinari ad remissionem peccatis mortalis .
Nego maforem et nam particula si) non est semper conditionalis, nec dubium ingerens, sed interdum est absoluta, maxime quando coniungitur rei factae, ut patet exotatione prima Ciceronis in Catilinam , ubi ait : Si illustrantur, si erumpunt omnia, non
dubitat fuisse illustrata, & erepta, sed i upponit tanquam probata , ut inde Catilina
moreS mutet . Unde ad minorem dico, S.Jacobum ita locutum fuisse, ut nempe significaret hoc Sacramentum ordinari ad remissionem peccatorum venialium, ex hypothesi, quod illa non fuissent jam per Sacramentum Pqnitentiae, vel Eucharistiae , vel per Sacrammentalia remisia, eo fere sensu , quo de
singulis Sacramentis dici solet , illa suum effectum infallibiliter producere, si non sic obex ex parte suscipientis .
Petes: suid sentiendum sit de aliis effectibus, idi, fructibus spiritualdus hujus
Respondeo: Catechismum Romanum illos
luculenter, ac praeclare expendere n. 28. ubi post declaratam hujus Sacramenti primariam utilitarem, nempe remissionem peccati, sub iungit: Altera est laciae Unctionis utilitas, quod animam a languore, & infir- tamitate , quam ex peccato contraxit, & Ha caeteris omnibus peccati reliquiis libe- Hrat. Tempus autem huic curationi oppor- Mtunissimum existimandum est, cum gravi ,, morbo amictamur, ac vitae periculum im- is pendet . Etenim homini natura insitum Hest, ut nihil in rebus humanis aeque, ac si
mortem pertimescat: auget autem magno- ,s
pere hunc timorem praeteritorum actuum si memoria , cum praesertim gravissima se conscientiae nostrae accusatio noS urgeat, is
ut enim scriptum est et Henient in cogita- ,, tionem peceaιorum suorum timidi , cy' ,, tradurant illos ex adversa iniquitate ist: orum. HDeinde, illa cura, & cogitatio vehe-
menter angit , quod paulo post stare se oporteat ante tribunal Dei , a quo de si nobis justissima pro eo, ac meriti fue- Hrimus, sententia ferenda sit. Saepe autem is evenit, ut fideles hoc terrore percussi, ,, se miris modis exagitari sentiant. Nihil , , autem ad mortis tranquillitatem magis taconducit, quam si tristitiam abjiciamus ta& laeto animo Domini adventum ex- is pectemus , paratique simus , deposi- ,, tum nostrum , quandocumque illud a , , nobis repetentes voluerit , libenter Hreddere . Ut igitur hac sollicitudine si fidelium mentes liberemur , animus- Hque pio , dc sancto gaudio replea- Htur , Extremae-Unctionis sacramentum ,, efficit . Is Praeterea aliud etiam, quod merito om- , , nium maximum videri potest , ex eo con- M
sequimur , nam etsi humani generis ho- ,,stiss
609쪽
De Sacramento Extremae-Unctionis. sys
si stis, quoad vivimus , nunquam desinitis de interitu, & exitio nostro cogitare ,
, , nullo tamen tempore, ut nos omnino per
ta dat, ac si fieri possit, spem nobis divine
,, misericordiae eripiat, venementitis omnes,, nervos contendit, quam cum supremum
se vitae diem appropinquare animadvert rit. Quamolarem fidelibus arma, & vi- res hoc Sacramento subministrantur , se quibus adversarii vim, & imperium franis gere, & illi fortiter repugnare possint. Allevatur enim. & erigitur aegri animus si divinae bonitatis spe , eaque confirmata tus morbi incommoda omnia fert leri vius , ac ipsius d(monis calcaneo insita diantis artificium , & calliditatem faci-- litis eludit .
Sanitas eorporis restituenda, est effectus peraecidens huius Saetamenti . Haec debet esse communis apud I heologos. Quod autem corporea restituenda sanitas sit effectus hujus Sacramenti, patet ex Trid. sest. I . C. E. ubi recensiti, huius sacrae Unctionis effectibus spiritualibus . addit. Et sanitatem eorporis interdum, ubi saluti animae expedierit, consequitur. Quod etiam colligitur ex verbis b. Iacobi , dic ntis: Oratio fidei salo
his infirmum , alleviabu eum Dominus . Haec enim alleviatio nedum spectat ad illam animae erectionem , qua per gratiam in hoc bacramento concestam, anima ex
torpore, maestitia, & anxietate erigitur, &assurgit in Deum, ac spe ejus misericordiae confirmatur infirmus, morbi incommoda omnia fert levitis, sed etiam tendit ad levamen ipsius corporeae infirmitatis aegrum vexantis 3 clim enim de infirmitate corporis loqueretur Apostolus , consequens erat , ut alleviatio, quam per sacram Unctionem spondet, spectaret nedum ad animae , sed etiam ad corporis sanitatem. Unde etiam in Decreto Concit. Florentini de Extrema-Unctione sanationis nomen ad utrumque rcfertur : Eliectus , inquit , es mentis sanatio I in quantum autem expedit, etiam
Et certe singulari divinae providentiae beneficio factum est , ut huic Sacramento
prae caeteris annecteretur virtus curativa , ac medicativa corporis 3 cum enim inter
omnia hujus 'saeculi mala nihil sit i psa morte terribilius . ita nihil vita, ac sanitate
expetendum magis , qui quidem appetitus tum maxime viget, & impetum suum exerit, quando homo ad vitam ulterios propagandam, videt ex ingravescente infirmitate, se humanis, ac naturalibus praesidiis destitui: tunc enim sepetentari solent aegroti ad conquirenda remedia quaedam illicita, &superstitiosa , quibus vitae prorogationem obtinent, ut patet exemplo Ochosiae .Reg. cap. I. Quamvis igitur primaria huius Sacramenti virtus spiritualis sit, sicut & aliorum Sacramentorum, attamen Christus D. hominum infirmitati, & imbecillitati consulens, voluit huic sacro signaculo etiam adjungere virtutem curativam infirmitatis corporis, ne forte desperato morbi remedio ad illicita , & superstitiosa auxilia confugerent aegroti. Ouam utique rationem indicavit S. Augustinus aut quisquis est Auctor libri de rectitudine Catholicaeconversati nis) ubi ait: quoties aliqua infirmitas oc- ,, currerit alicui, non quaerantur precan- Diatores, non divini, non sortilegi, sed si qui aegrotat, in sola Dei misericordia con- rifidat , & Eucharistiam cum fide , & H
devotione accipiat , oleumque benedi- ,,
ctum fideliter ab Ecclesia petat , & se- tacundi im Apostolum: oratio fidei salvabit si
infirmum . DHic autem effectus non est per se intentus , sed tantum per accidens in hoc bacramento, quippe, inquiunt Concilia Tridentinum, & Florentinum: hic soldin e fectus producitur cum expedit saluti animae suscipientis . Adde quod licet rarius contingat, hominem periculosemrotantem& hoc sacro oleo inunctum pristinae sanitati restitui, saepc tamen accidit, ut morbi levamen aliquod aegrotus sentiat, simul cum interna Spiritus S. consolatione, quam pro prie haec Unctio significat, & operatur. Quaeres I. Ouis est huius Iaeramenti Mihister . Re pondeo: Hoc Sacramentum non ab aIio posse, quam a Sacerdote valide ministrari. Ita definit Conc. Trid. Can. . Si quis dixerit Praesbyteros Ecclesiae , quot D. Iacobus addueendos esse ad infirmum inungendum hortatur non esse Sacerdotes ab Episcopo ordinatos . sed aetate seniores in quavis communitate , ob idque proprium Extremae-Unctionis Ministrum non cle Deerdotem, anathema sit. Idque colligitur ex verbis S. Jacobi dicen-
610쪽
tis: Si quis infimatur inducat Presisteros , ubi nomine Presbyteri non intelligitur senior, & qui majore pollet aetate, ut perperam interpretantur haeretici, sed revera intelligitur Sacerdos, juxta illud i. Timoth. q. Noli negligere gratiam , quae in te est , quae
data es tibi per Prophetiam (idest per sacram
ordinationemo cum impositione manuum Pres. lateri, idest cptus Sacerdotum . Confirmatur primo, quia non senes, sed Pontifices, di bacerdotes sunt constituti, ut orent pro aliis: ut dicitur ad Hebr. 6. Secudaeo , quia alias non senioles , s d sanctiores fui sient introducendi , siquidem eorum orationes longc efficaciores essent , utpote Deo magis
acci ptae , , gratae. Huius autem veritatis rationem hanc proscri 3craphicus Doctor d. 23. art. a. q. I.
Dicendum, inquit, quod hujus Sacramenti disponsatio exosscio spectat ad Sicetaotes, di ill d confirmat auctoritas, & ratio: quia dicitur , Indurat Presis eros is c. , orent super eum. Ratio , quia clim hujus Sacramenti materia fit ol um consecratum, non debet administrari , nec contingi, nisi ab eo, qui habet manus consecratas , & talis est baccrdos, ideo non se extendit ad omnes ta Noe ad solos Episcopos , quia cum hoc sit Sacramentum periclitantium, qui non possunt adire Praelatos, sed magisti Converso , oportet multos perire , si a
solis Episcopis dari deberet. Ideo disposuit Spiritus S. quod unguentum non sollim .enet in capite, vel in barba Aaron, sed
etiam descenderet usque in oram vestimentilailicet usque ad inferiores Sacerdotes . dicc kIilm sumitur ratio a parte unctio. nis, verum etiam a parte orationis . Ouoniam enim officium mediationis,acersitibus competit , sicut competit offerre dona , & iacrificia pro peccatis r nec latis Episcopi, , nec etiam laicis, sic etiam dis pensatio hujus bacramenti, cuius enicacia principaliter consistit in oratione fidei , cujus est Saccrdos minister de oratione sui
Dices primo: Innocentius I- epist. ad D centium cxponens verba b. Jacobi: Inducat Presisteros Helem , aer ibit: Non est duc tum ae Meldui a tantibus intemo debere , qui sancto oleo chr malas perungi possint , oa, Episcopo consido , non s olum s acerdotibus, sed omnibus Obrjanis uti licet in sua , aut suorum necessi,ue: igitur non solum bacerdotibus , sin omnibus etiam tavistianis , saltem in casu necessitatis, Iicitum est hoc
Nego eonsequentiam: Loquitur enim Pontia sex de unctione,non quidem activa,& ex pa te Ministri, sed passiva,& ex parte susciviem iis, ut nempe sit sensus, quod promiscue omnes fideles Christiani, non soli Sacerdotes oleo infirmorum inungi possint; sed nota quod promiscue permittatur omnibus, ut uoc Sacramentum conferant. Quod autem ea sit illius sententia , apparet ex sequentiabus illius verbis, ubi subjungis , non , Itim Sacerdotem, sed Episcopum esse hujus, Sacramenti Ministrum et Caeterum, inquit , illud superfluum videmus adiectum , ut de Episeopo ambigatur , quod Presbteris Aeernon dubitim es: Nam idebeo. de Presbyteria dictum est, quia Episcopi aliis occupationibus impediti ad omnes languidas ire non possunt iacineram si Episcopus potest , aut dignum Arit aliquem a se visitandum benedicere , ,
tangere ebrismate , pars cuius est ipsum chisma eonficere .
Dices secundo: Idcirco hujus Sacramenti ministratio non solis Episcopis, sed Pre byteris est concena , quoniam Episcopi non possent singulis infirmis adeste : sed neque id possunt bacerdotes, maxima in illis lota cis, ubi rari sunt: igitur non solis Sacerdotibus , sed etiam quibusque fidelibus imeam necessitatis hoc bacramentum ministrare licet. Nego consequentiam . cum enim hoc sacramentum non sit ablalute necessarium ad:
salutem, cumque illius desectum, de Sacem dotis absentiam supplere possit infirmanti, devotio , idcirco non fuit necessarium quod illius ministratio concederetur on nibus fidelibus . Licet autem S. Jacobus moneat , indu cendos esse Presba eros, hoc monitum non sic accipi endum est , quasi plures Presbyteri sint necessarii ad validam hujus sacramenti coia,
lationem, ut.existimant Graeci, qui septem convocant Presbyteros, ut Extremam-Unctionem aegrotis administrent. Cujus praxi, hanc rationem profert Sinaon Thessalonicensis, apud Amudium cap. 3. Dei frater(Iarabas horum Presbyterorum, laequit ,, numerum non exprimit: at vero septem ,. esse vocandos csnsuetudine traditum est , quod fieri arbitror propter septem dona, quae apud Isaiam enumerantuL, SpirituS.
vel propter illos septem antiquae legis Sacerdotes, qui divinojussu circumean, -