장음표시 사용
31쪽
79. 294. XVI, 35. Figurae, quam vocamus εν διὰ δυο ιν, haec exempla sunt maxime conspicua I, 72 per famam et populum, ΙΙΙ, 11 ueteres arcus madidamque Capenam 169 ad Marsos mensainque Sabellam, 21 1 hospitio tectoque V, 34 patriam titulumque,VI, 84 prodigia et mores VIII, 251 ad Cimbros stragemque, X, 47 dignum cyatho caeloque, XI, 9 Baias et ad ostrea. - , 152 Alpemque niuemque 177. amnes epotaque flumina, XII, 60: cum reticulis et pane, 85 molles focos glebamque uirentem, XIII, 145 incendia sulpure coepta
atque dulo 167 Thracum uolucres nubemque Onoram XIV, 9 nebulone parente et cana gula. Haud ita raro per omnes satiras inuenias longa rerum Per80narumve enumerationes, quarum etsi nonnullae aptissimae sunt ei rei, de qua agitur, ut X, 191 s. 276 s. XV, 56 8 I, 85 6. ΙΙΙ, 63 s. et aliae satis graphice aliquid depingunt, ut ΙΙ, 149 s. VI, 162 X, 191 s. XV, 564s., pleraeque tamen nihil sunt nisi artificium rhetoricum, quo sententia uniuersalis pluribus exemplis exprimitur: I, 75,6. III, 7 s. 31 s V, 121, 2. VI, 2894s. 35248. VII, 11, 2. 67 8. 133. ΙΙΙ, 100 s. IX, 103 s. X, 35. 64. 79. 94 5.131, 2. 1334s. XIII, 234s. XIV, 307 8. Si saepe pluribus
nominibus enumeratis certam classem hominum significat:
ss. XIV, 180, 1. XV, 65.6 124, 5 etc. Haec omnia ex sua quidem parte nonnihil conserunt ad fusum tractumque Iuuenalis genus dicendi. Hoc autem non solum singularum enuntiationum uerbositate et languore efficitur, sed etiam permultis digressio-
32쪽
quam pro satirarum concinnitate persequitur, aut plane a proposito aberrat. Harum ambitus est diuersissimus Saepe uno tantum uersu constant, haud raro autem per complures
sese extendunt. is, quas . r. Hermannus Zeitschristf. lterstW 1844 p. 73 s. cum XV, 13 26 65-72 comparat II, 102-9. III, 12-20. IV, 95-103. VI, 1 21. VII, 189-201. VIII, 100-110. X, 174-184. Ι 82-89, facile multae aliae addi possunt Ι,40-44 91-93 137, 8. II, 143-148, ΙΙΙ, 172-179. IV, 46-56. V, 19-23 36, 7. 97, 8. VI, 23, 4 9 102.376-378.471 474. ΙΙ, 90-92. 135 138. VIII, 54, 5 113-126. IX, 18-20 794. X, 31, 2.36-46 95-97 183, 4. 302, 3. XII su Doellen, eitr. p. 334 24-29. 4 42 48 9. 57-61 76-79. 106-110. Xm. 4 42-59. 75.6 131-134. 187-192 199-208. XIV, 23, 4. 117 8. XV, 110-112. XVI, 4- etc.
Nunc autem permultis locis Ribbeckius strictiorem magisque pressum habitum ita dare conatur, ut singulos uersus aut longiores digressiones eiiciat. Sed etsi uera haec esset medendi ratio, nihilominus parua tantum ex parte operi suffecisset. Nam multo plures loci restant, quibus eodem uitio laborantibus medela omnino afferri nequit nisi,
id quod iam tbb incepit, Iuvenalis plane mutiletur et
speciem a se prorsus alienam induat Nostro saeculo alii alios uersus ut superuacaneos atque ineptos Iuvenali abiudicauerunt. Quorum duas quasi acies distinguas, alteram eorum, qui quam plurimo locos uersibus spuriis foedatos esse uoluerunt, ex quibus primus i ger in uniuersum modum tenuit, Heinrichius autem et Ribbeckius sine fine modoque uersus eiecerunt. Altera ex parte . . eber omnes einrichii asteteses ut uana reiecit ratus, quantumuis scio, Iuvenalem liberum a glossematis traditum esse, O Isinius et C. r. Hermannus totum eius dicendi genus, etiam uersus superuacaneos languidosque tueri atque eos
33쪽
tantum eiiciendos esse censuerunt, quos retineri non posse ceditissimae causae euidenter demonstrarent. - Ιn hac quae8tione,
ut semper cum de incorrupta scripti cuiuslibet integritate agitur, proficiscendum est a codicibus. x quibus cum omnino ithoeanum summae esse dei constat, tum hac
quoque in re locum suum tenet. Cum enim eo uer8us,
qui in e desunt, in editionibus autem leguntur: V, 1. VI, 126 308 558 9. 32 3. - nam qui praeterea' paucissimis codicibus deterioribus traduntur, eos nullius esse antiquae fidei per se patet , multi codd. deterioris classis aut omittant aut modo huc modo illuc transponant, apparet, omnes a ithoeano omisso uersus, cum in illo codice, ex quo solus illi. originem duxit, omnino non inessent,
reliquorum omnium codicum archetypum in margine tantum habuisse u schol. Vallae ad VI, 32, 3 hi duo, inquit Probus, versiculi in aliis non sunt . Longe alia est reliquorum codd. condicio. raeter VI, 126. ΙΙΙ, 7 enim pauci tantum codd. singulos uersus non habent eosque igitur longe posteriore tempore perdiderunt. Vnius ΙΙΙ, 7 similis est condici atque uersuum supra laudatorum, cum, ut VI, 126 quoque in omnibus deterioris generis codd. e ceptis recentioribus quibusdam desit. Dicat nunc quis, ut ferei semper, ita hac quoque in re Pithoeani probatam auctoritatem secutis septem illos uersus, quos in eo non legimus, spurios nobis habendos esse. Sed miro modo ante omnia ipse ille uersus, quem neque lib., neque longe plurimi reliquorum codd. tradunt VI, 126, nos prohibet, ne temere hoc iudicium faciamus. Eo enim loco, quo eum, quem paulo inferius in uetustis codd. ulmannus et Io. Cuspinianus legerunt, enninius posuit, uix potest desiderari, cum caput sit totius criminis, quo Iuvenalis damnat essalinam. tiam VI, 5b8, 9, quibus missis u. 557 nimis nudus exilisque esset pro duuenalis indole ), non facile abesse possint, et
Quod autem ad tolemaeum Seleucum mathematicum illum, quo suadente tho rerum potitus est Tac. Ust. I, 22. Plut Galba
34쪽
- 26 VI, 308 paene opus est ob sequentes plurales ponunt te. VI, 32, 3 et V, 1 superuacanei quidem sunt et prior locus ob papas fortasse et quae peperit' suspitionem
possit mouere, sed V, 1 omni suspitione caret, cum superuacaneum eum esse apud Iuvenalem offensioni esse nequeat, ater autem, quod plerique codd. praebent, commune apud poetas serpentum uenenique epitheton sit. s. Hor. Od. ΙΙΙ,
4, 17. Verg. Georges, 129. II, 130. u. et Ι, 63. Cum igitur in VI illis sati. V et V uersibus nam de VIII, 7
insta uidebimus grauiores causas inesse non uiderimus, cur Iuuenalis eos esse negaremus, ilii nos prohibere uidetur, quominus librarios ex ipμis satiris eos in marginem transposuisse statuamus, et V, 1. VI, 308 558 9. 32, 3 quidem ut superuacaneos VI, 126 autem propter obscoenam
sententiam remoui88e. Cum ita uiderimus, codices no non docere, uersus
quosdam esse purios, nihil restat, nisi ut ad ipsos uersus accedamus et uideamus, quale de se ipsi iudicium faciant. Νam ut codd. ita scholiorum et grammaticorum auxilio in hac quaestione destituti sumus, cum horum temporibus uersus saec. ΙΙ aut ΙΙΙ ab interpolatoribus additi dignosci uix
23. Suet Otho 4 6 . u. 558, 9 alludi interpretatores recte statuere uidentur, quis est quin concedat, non minus uerisimile esse Iuuenalem eas res gestas commemorare, quarum in tempora ipsius iuuentus incidit, quam ex Tacito, Suetonio, lutarcho uersus nostros Oriundos ab interpolatore quolibet hic additos esse. y Papa enim quod uocabulum in media aetate idem significat
a paedagogus, ante hunc Iuu locum numquam ita usurpatur. u. Du ange GlOSS. S. v.
In iis enim quae antecedunt, de nouercis, non de matribus sermonem esse aldamus, inauitschr. s. AlterthumsW. 1838, p. 1143. monuit. Quod nihil valere ad suspitionem de hisce verss. mouendam, iam einrichii uera huius loci interpretati ostendit Gradationem enim grauissimam fieri uideas ex natis de pellice u. 627had priuignos, denique ad ipsius seminae liberos ex mortu marito aditos, de quibus u. 629 pupillis siminatis in eis quae secuntur,
35쪽
potuerint, uersu igitur suspectos ab eis laudari, nihil nisitum in Iuuenalis satiris eos esse lectos demonstret Scholia quidem nonnullos uersus interpretantur, qui quin spurii sint dubitari nequit. Transeamus igitur ad breuiter recensendos uersus a Ribbeckio Iuvenali abrogatos
I, 14 exspectus eadem a summo minimoque poeta.
etsi deesse potest, tamen ad antecedentia nouum quid addit eaque gradatione cumulat. is VII, 154. ΙΙ, 55 6. XIII, 18 etc. )I, 137,8 nam de tot pulchris et latis orbibus o tam antiquis una comedunt patrimoni mensa.
non magi suspecti esse possunt, quam VII, 77 8. 194 ff. VIII, 73. X, 303. XII, 36 etc. Saepissime enim Iuvenalis eorum, quae dicit, causam affert, quae si abesset, minime eam desiderares. Ad pluralem comedunt facilis ex iacebis est transitus, cuius multa alia exempla possunt inue
niri u ΙΙ, 166, 7. ΙΙ, 229, 237, 242. IX, 10 etc. Orbes
pretiosi et singulari arte facti XI, 122 describuntur neque ibi, quin uerbo latus magnitudo significetur eorum, mittitur. - Εiusdem generis atque hic locus sunt VIII, 54 5. XI, 161 176-178, quos omnes Ribb. non maiore iure elicit.
II, 102,3 res memoranda nouis annalibus atque recenti historia, speculum ciuilis sarcina belli.
tantum abest, ut glossematis speciem prae se ferant, ut summa eorum ironia eos et totius loci habitu aptissimos reddat et non interpolatoris, sed ipsius Iuvenalis esse ostendat. Aut pro app08itione eis, quae praecedunt, adiecta habeas, aut uerbum finitum deesse statuendum est, quod saepissime per omne Satiras note8.
y Si hic ut in eis quoque, quae proxime secuntur, etiam OSteriorum satirarum uersus laudo, uideor mihi id iure quodam assumere, cum ea non posterioris temporis declamationes, sed ipsius Iuvenalis satira esse, partim iam demonstratum esse partim eis quae secuntur, demonstratum iri putem.
36쪽
II, 108,s quod nec in Assyri pharetrata Semiramis orbe, maesta nec Actiaca fecit Cleopatra carina.
poetae satirico minime sunt abrogandi. Othonis mollities effeminata in multo maiorem uituperationem incidit, si ne mulieres quidem luxuriogas eum aequasse computes. Tales sententias secundarias, quae etsi unt superuacaneae, nihilominus magna eis inest uis satirica habeas Ι 129 8 V,
36, 7. X, 250 etc. Quibus addi potest
VI, 188 cum sit turpe magis nostris nescire Latine.
quem uersum auctore Barthio Adverss. XXIV, 5 Rupertius, ingger, denique Ribbeckius purium esse putant. Quod Ρinggero ex loco Ciceronis Brut. c. 37 hoc glossema Originem duxisse uidetur, id ipsum contra eum facit. Nam constat, uuenalem saepius ad priorum scriptorum locos re8picere. u. commentarios). Heinrichius, quem hunc uersum aliis suspectum defendisse miror, magis μ, in quo Rupertius offendit, rectissime comparativi potius uim hic habere intellegit.
II, 143-148 uicit et hoc monstrum tunicati fuscina Gracchi, lustrauitque fuga mediam gladiator harenam: o Capitolinis generosior et Marcellis et Catuli aulique minoribus et Fabiis et omnibus ad podium spectantibus, his licet ipsum
admoueas, cuius tunc munere retia misit.
a totius satiraeo argumento plane esse alieno negari nequit minimeque dubitarem tale additamentum cuilibet alii scriptori abiudicare. Sed aestimationis normam, qua hos uersus metiamur, in uuenalis satiris plane nobis deesse censeo. anta enim multitudine digressionum et superuacaneorum additamentorum, quae plus minus cum eis, quae antecedunt, cohaereant, uix dici potest, unum alterumue tantopere abhorrere ab eis, quibus est interpositum, ut pro glossemate sit habendum. Nostro quidem loco Iuvenali, cum tantam foeditatem carperet, Tacile in mentem uenire
37쪽
potuit, unum tantum esse, quo Romae tale monstrum uinceretur suscinam Gracchi. Compluries in hoc morum corruptorum signum inuehitur et summum dedecus eum habuisse Romanum nobili genere natum rei gladiatoriae operam
dare VIII, 1994s ostendunt. Omnino huiusce loci habitus tantopere ad nostri similitudinem accedit, ut ipse nulli suspitioni obnoxius hos quoque uersus Iuvenali uindicet. cf. etiam VI, 133 135 Cur III, 104:
non sumus ergo pares melior qui semper et omni
unci circumclusisset, O Ialinius, cum ante annum sat. ΙΙ interpretaretur, firmissimi argumentis demonstrauit. raeterquam enim, quod hic uersus totam Graeculi descriptionem plane interrumpit, usus linguae Latinae uetat omni apponi ad nocte dieque et molestissime ad haec insuper semper accedit. Non est dubium, qui glossema sit hic
uersus. - Neque eiusdem satirae v. 113: seire uolunt secreta domus atque inde timeri.
quem iam ingg. et Heinr. 1 monachorum explicationem lectionis aula u. 12 eiecerunt, retineri posse puto. Si auiam, quod unum rectum esse nemo non intelleget, restituimus, v. 11 locum habere nequit. Inde abis. 100 usque ad . 118 paullatim a minoribus uitiis ad maiora res progreditur, haec autem gradatio . 11 3 foede interrumpitur. Neque transpositione eum Iuvenali uindicare possumus, cum haec tota Graeculorum descripti satis diligenter multisque uerbis instituatur, ut unumquodque uitium pluribus uersibus tractetur, curiositatem autem eorum uno uersu contentam esse oporteret. Cur autem Ribb. etiam u. 114:
et quoniam coepit Graecorum mentiis,
eliciat, causam non uideo coepi quidem persecti, non praesentis notionem et Lucr. V, 141 5 et apud alios scriptores, fortasse Iuu. VI, 434. huc pertinet interdum
38쪽
Praeter hos duos sat misersus etiam . 281:em non aliter poterit dormire quibusdam
spurium 88e censeo secutus uerissimum einechii, qui primus eum eiecit, iudicium. Neque enim hic uersus interrogati poetae per totam satiram tacentis esse, neque Vmbricius ita semet ipse interpellare potest. Etsi enim Iuvenalis saepissime summa est loquacitate, nihilominustam absurda interrogatione, cui nihil nisi plane idem, quod iam dictum est, responderi possit, rationem producere neque solet neque potest, si quidem ineptissimum poetam eum non esse concedimus. Neque coacta et certe falsa aliter enim cum non coniungendum ad poterit, non ad do mire pertinet interpretatio inggeri hanc uituperationem potest effugere, qui talem interrogationis sententiam esse uult fieri igitur non poterit, quin patiatur noctem elidae et male uel omnino non dormiat dormire autem hic nihil esse nisi dormiendi causa in lecto cubare contendit. - Longe alia autem condicione est IV, 78:
anne aliud tunc praefecti quorum Optimus atque
ubi opus erat interrogatione anne aliud eici, quod Pegaso tam illustri eius temporis iurisconsulto ilico appellato addendum erat, hoc uocabulo non Ρegasum ignominia assici, sed omnino Romanorum sub Domitiano condicionem talibus appellationibus dignam fuisse. - iusdem satiraeu 98 unde fit, ut malim fraterculus esse gigantia
optime cohaeret cum . antecedenti neque ipse offensioni esse potest. Cum Iuu praemiserit, nobiles rarissime senectutem adipisci, concludit, potius optandam esse infimam uitae condicionem. Id satis lepide . 98 exprimit. Fratericulus enim gigantis est unus e Gigantum manu, qui cum Τerrae filii haberentur, Romani autem homines ignotos terrigenas appellarent, horum loco positi sunt.
V 66 maxima quaeque domus seruis est plena superbis.
item superuacaneus est, ac permultae sententiae generales
39쪽
passim per omnes satiras dispersae. At nihil peruersius esset, quam partem earum interpolatoribus tribuere, quippe quas cum totus dictionis habitus, tum ei tueantur loci, qui, cum non idem finis eis sit ac uersibus eiici non possunt: VII, 77 8. 145. VIII, 73. IX, 18, s. Π, 55. ΙΠ, 7 etc. Verissimum de loco nostro iudicium Doederlinius in ulincti. gel Ang. XII, 89 pronuntiauit: Es is alter linga ine all- gemein Sentena und ede Sentena an in de Regel eg-bleiben, ohne die historische sedankeurethe u geratoren. Daraus folgi aber noch nichi das ale eivolicht ei. Sio VIII, 140, 1 quoque et IX, 79, s. retinendi sunt
neque V, 140 iucundum et carum sterilis facit uxor amicum.
eiiciendus. Etsi enim amicum multum recedit a ui praecedentium dominus tamen et domini rex, tamen sententiae generali condones uocabulum, quod, quamuis languidius, tamen id, ad quod spectat, bene complecti possit ). Eadem fere condicio estis. 138 sat VII:
sed finem impensae non seruat prodiga Roma.Εa ipsa particula sed haud raro introducit nunciata ea, quae aut prorsus superuastanea et sine ulla necessitate addita aut sententiam antea ex parte tantum probatam Supplentia totos illos locos languidos et claudicantes reddunt. u. , 232 s. IV, 27 96 s. V, 147,8. VI, 471. 660 1. Vm, 236. X, 31, 2 97. ΙΙ, 41 2 48. XIV, 43. 49 117. 194.
V, 107-113 Ipsi pauca uelim, sacilem si praebeat aurem. finem petit, modicis quae mittebantur amicis a Seneca, quae is bonus, quae Cotta solebat largiri namque et titulis et fascibus olim maior habebatur donandi gloria), solum' Ceterum miror Hermanni uerba, qui praef. XXIII hune e
sum, quamuis ad leonini speciem compositum, tamen retinendum esse dicit. Nam satirarum poetae, praecipue Iuuenalia permultos uersus habent, qui in eundem sonum exeunt, qui est ante penthemimerim.
40쪽
poscimus ut cenes ciuiliter, hoc sace et esto, esto, ut nunc multi, diues tibi, pauper amicis.μquos uersus primo obtuto glossema esse putes, ipsi huic satirae aptissimum quasi epis0dium sunt Maxima enim eius pars cum in enumerandis omnibus eis uersetur, quae per cenam pauperem clientem a Virrone diuite separant, oratio uno semper tenore progrediens quemcumque lectorem delatigaret, misi interdum 'reuibus deuerticulis interrumperetur Eodem modo sat X quoque ciborum enumerandorum molestiam deuitat. In nostra satira tales sunt loci 26-29. 72 79. 132-145 dam supra ut Iuvenalem saepius eos homines, de quibus cum maxime erm e8t Hl0- qui ostenderemus, complures locos collegimus, ex quibus XIV, 210 s. prorsus ad horum uu similitudinem accedit. Ad isto u. 113 repetitum complura eiusmodi exempla afferri possunt Saepius enim uu uehementiore animi motu incitatus uerbum, quod extremo uersu posuerat, sequentis
initio repetit. u. II, 135. VI, 34. 166 279. VIII, 147 etc.
V, 161 165 tu tibi liber homo et regis conuiua uideris; captum te nidore suae putat ille culinae, nec male coniectat quis enim tam nudus, ut illumbis serat, truscum puer si contigit aurum uel nodus tantum et signum de paupere loro γnon magis quam VII, 88 9. 181. VIII, 134. 194. IX, 29. 99 s. nec opibus cum Ribb. eiiciendi sunt. Omnino
permulto Iuu loco uersibus nonnullis omissis strictiores fieri. posse, ex stilo eius facile apparet. am omnibus sere eis locis, quos cum ui pronuntiat, quique apud alios scriptores quam breuissimi sunt, uuen multis uerbis utitur, ostendens ex intimo animo eas sibi sententias proficisci. Plane igitur peruersa ratione ei utuntur, qui athetesibus tales locos sanare uolunt, ut Gruppe in Minoe, ubi p. 33de VI, 116 s. ita recte disputare opinatur: Ghr u ge-winne schein mi die Stelle, en man si schliessendurne mi den Versen: