장음표시 사용
461쪽
6SO PLATONIS CHARMIDES.ITum me copellans Chaerophon; Quid tibi ueri , inquit, lude adolescesas,. ὁ crutes, numna uultu honesto Nihil in P supra. At uero inquit si sese nite eme re uelit ne ille iam tibi uel deformi esse uultu uidebit ita omni prsuS rclrqua cor poris facie pulcherrimus est. Atqui ths quidem ipsis, quae a Chaerephote dicta es sent,& reliqua consentiebant. Et ego, 6 Hercules inquam, ut mihi uiru inexpuegnabilem dc cribitis, sit modo unst ad hec accesserit, idq; paulula quiddam. Quid num ' inquit Critias. Si animis ad uirtutem haud ineptu habeat. Sane uero par esto Critia, eiusmodi esse ipsum, quandoquidem uestra ex iam1lia duxit origine. At uero inquit ille, ec hoc quoq; ip Φ pulcherrimus, quamq; optimUS est. Cur Uero inqua,nO hoc ipsum primo eum exuimus, idem l prius Cy corporis sipecie contemplamur. Omnino enim quae sua artas est disputationis iam satagit. Et valde,
inquit Critias, siquide ille,&philosophus sane et ec ut at is ipsi sibi uide adeo
Poeticus .Hoc Vero iniboni, o amice Critia, ex alto uobis principio ab ipsa iam Solonis cognatione cnaanauit. Sed cur non tandem mihi indicas adolescentem, iat in huc ad nos accersi iubes c Nel enim arbitror, q, iunior sit, turpe illi erit no . hiscum disserere, cum tute hic adsis, quem ille tutorem cosobrinumq; sit nactus. At pulchre,inquit, dicis. Eam iam accersamus: Θc cum dicto adseruum, qui sub Misequebat ur: Ela, inquit, puer Charmidem accerse, eiq; nuntia, uelle me ipsum m C . dico inspectandii praebere, qui eum de imbecillitate costulam, qui mihi maner aie chat laborare sese. Et ad me couersus Critias: Hodie, inquit, cum bene mane CXU
geret, capitis grauedine nonnihil afflictari questus est. Sed quid te tandem prolii. het, UO minUS assimulare possis,aliquod capitis habere pharmacu Nihil sane inquam. Veniat modo. At qui iam,inquit, aderit, id quod est factit. Venit enim, risum in mirificii concitauit. Unus em qui sit nostrii, qui inibi consideremus, dum, adolescenti locu cedit, proximsi detrudere obnixer, quo ille apud se potissimu se ideret, usquedum Corti qui in extremo acquiessent, alteris quidem in pedes cosum gere perpulimuS alteruUer O Obliquum deturbauinius .illeuem cum ad nos per rexisset, inter me Critiam medius cos edit.Hic uero iam, o amice, haesitare ego, mea omnis illa audacia excisa esse prorsus, quam ego prae me a principio tute
xam, quali cuillo essem per Ii faciter disputaturus. Vt uero Critias, eum me ipsum inquit ei si qui id tenerem pharmacu, ait ille inspexit me oculis quiddam prae it lis ferens 6 4 ineuitabile, simula, se ad me interrogandum parauit, Omnes Q qui
in palaestra adessent, eodem confluentes corona nos undiq; circumuenerunt, tuc
ego iam 5 generose, ec quae sub uestimento ei sent inspexi, & urebar, eciam non amplius mei ipsius eram,&fapietem Cydiam in amator is iudicabam, qui de for inoso puero alii praecipiens cum loquitur: Cave, inquit, ne climaduersus leone inultas uenerit, partem illi eripiat carniu.Ipse enim mihi uidebatur ab huiusmodi pecude expugnatuS esse. Querenti uero illi, an ipsium capitis pharmacu tenerem, uix id quodammodo respondi tenere me. Quid igitur,inquit, est Et ego istium quoddam Sc cantatio supra pharmacum, quam qui canat, eO utatur,incolumis porro euadat necesie est. Cantationem uero
Reliquum summa diligentia quaesitum, habere nequiuimus.
462쪽
di mc Tlo IN PRIORA ARISTOTELIS ANALYTIc A. LAMIA. a ABULARI paulisper lubet,sed ex re, ut Flaccusast
Nam fabellae, etiam quae aniles putantur,non rudimentum modo, sed & instrumentii quandoq; philosophis sunt. Audistis ne unquam Lamiae nomens Mihi quide
etiam puerulo auia narrabat, clie aliquas in solitudini bus LamiaS, quae plorantes glutirent pueros. Maxima
e M id tunc milai sormido Lamia erat, maximii terriculum. Vim cinus quo in adhuc Fesulano rusculo meo luces sonti
Q a l cul US est: ita enim nomen laabet, secreta in umbra delitatescens,ubi sed em esse nunc quoi Lamiam narrant mulierculae, quaecussi aqua tum uentitant. Lamiam igitur hanc Plutarchus ille Cheroneus, nescio doctior, an grauior, habere ait oculos exemptiles, hoc est, quos sibi eximat, detrahatq; culibuit, rursus lacrim libuit,resumat, ait astigat: quem ad inod si senes ocularia spe ;cilla solent, quibus hebescenti per zetatem uisui opitulatur. Nam ct cum quid in spectarc auent, insertant quasi forsici nasum. Et cum fatis inspectarunt,recondiit in theca. Quidam uero etiam dentibus utuntur aeque: exemptilibus, quos nocte non aliter reponunt, quam togam: sicuti uxorculae quoqUe uestrae comam suam illam dependulam & cincinnos. Sed enim Lamia laaec, quoties domo egreditur, oculos sibi suos assigit, uagaturq; per fora,per plateaS, Per quadrivia, per angiportus,per delubra, per thermas, per ganeaS, per conciliabula omnia: circus pectati singula,scrutatur,indagat, nihil tam bene obtexeris,ut eam lateat. Miluinos esse credas oculos ei, aut etiam emissicios, sicuti Plautinae anicular: nulla eos prauerit, quamlibet indiuidua minuties: nulla eos euadit, quamlibet remotissima latebra. Domu uero rit reuenit, in ipso statim limine demit illos sibi oculos, ab incit in loculos.lta semper domi caeca, semper foris oculata. Quaeras forsita, domi quid agi tet. Sessitat, lana faciens, at in interim cantillat. Vidistisne, obsecro, unqj Lamiaxisias uiri Floret in quae se dc sua nesciui, alios re aliena speculatur Negatis At qui tame sunt in urbibus frequet eis, etiam cp in uestramersi personat incedit homines credas,Lamiae sunt. Harti igitur aliquot praetereunte forter consipicatae me, substiteriit & quasi nos itaret,inspexere curiosius,ueluti emptores solet, mox ita
inter se detortis nutibus c5siusiurrarui: Politianus est ps Tmus est, nugator ille scilicet, qui sic repete philosophus prodiit Et cii dicto avolarui, quasi uesipae dimissio aculeo. sed Q repente me dixerui prodη me philosophis, nescio equide, utrum ne illis hoc totis disipliceat philosophum esse, quod ego prosecto non sum: an quod ego uideri uelim philosophus, cum longe absim tamen a philosopho.Videamus ergo primum, quod nam hoc sit animal, quod homines philosophu uocant, tum spero facile intelligetis, non esse me philosophu: neq; hoc dico tamen, Q id uos creda credere,sed ne quis sortasse aliquado credat: no quia me nominis istius pudeat si mod o ei possim re ipsa satisfacere, sed ψ alienis titulis libeter abstineo: Ne sit forte suas repetitum uenerit olim
rex auium pluma S,m Oucat cornicula risum.
De hoc igit primu, mox etia de eo agemus,utrum ne ei sc philosophu turpe ac malum sit: quod ubi doctierimus non esse, tum de nobis ipsis nonnihil, dein nolita hac professione loquemur. Audivi equide Samiu suisse olim quenda iuuenia
463쪽
tutis magistrum, candidatum semper,& capillatum, femore etiam aureo con*υcuum, natum saepius, ac renatum . Nomen illi erat, ipse. Sic disclptili certer uoca-hant sui. Sed eos discipulos,ut ad se quemo receperat,statim prorsius elinguabat. Praecepta uero ipsius si audieritis, risia, scio, diffluetis. Dicam tamen nihilo secius. Ignem aiebat, gladio ne fodicato,stateramne trasilito, cerebrii ne comedito, cor etiam ne comedito,supra sextarium ne sedeto,maluam transferto, sed eam ne comedito: aduersius solem ne loquitor,triam regiam ne declinato,per semitas ingreditor: cum lecto surges , stragula complicato, uestigium* corporis confundito, anulum ne gestato, ollae quoq; uestigium turbato in cinere, hirundines intra do mum ne admittito, contra solem ne melito, speculum ne spectato ad lucerna, dextrum pedem priorem calciato, sinistrum priorem latrato, unguiti crinitimi tuo rUm praesegmina ne commingito,sed in ea despuito. Hic idem faba quo sic semper abstinuit, ut Iudaeus porco. Si quem autem aliquando gallum gallinaceu cata didula pluma et pinnis inuenisset, eum uero protinus in germani fratris diligebat loco. Ni cachinnos metuam, qui iam clanculum puto ebulli ut, habeo aliud quo/que quod narrem: sed narrabo tamen: uos,ut libet,ridetote B esitas docebat, tam feras, q; cicures.Et farie ursia Daunia qusdam fuit se memoratur magnitudine horribili feritate sormidabili, pestis acerba boum atq; hominum. Hanc ad se hic uir,s modo ipse erat uir,blande uocauit, manu permulsit, domi habuit aliquadiu, pane aluit, & pomis,mox dimisit, adiuras, ne quod animal post id attingeret. Illa uero in montes suos, ec sylvas ab hi mitis, nec animantium deinde obfuit cuiquam. Vult ne etiam de boue audire Bouem Tarenti in agro quodam pascuo Hrte cospicatus uiridem adhuc fabaciam segetem morsu truncantem: rogauit bubul cum . moneret bovem suam, ne illam depasceretur Huic bubulcus illudens: Atqui,inquit, bouatim loqui nescio,tute si scis, potius moneto. On cunctatus ipse, accessit propius, et in aurem bovi illi diutul e locutus,imperiauit, non modo ut inpra sens, sed ut etiam in perpetuu pabulo fabacio abstineret. Itaq; bos ille Tarenti deinde molliter consenuit, in Iunonis fano facer habitus, cibis Q hominu vesci solitus, quos illi obuia turba orserebat. Hic igitur ipse, tam portentos, sapietiae pro 'fessor ac uenditator,interrogatus olim a Leo te Phliasiorum tyranno quid hominis et set, philosophum se esse respondit. Iterii rogatus, quid sibi illud uellet inauditum antea nomen: ctenim sibi ipse tunc extempore confinxerat: Vitam ait ho ramum perinde esse Ut mercatum, qui maximo ludorum apparatu totius Crete cie celebritate habeatur Multos enim eo cofluere mortaleis,alios alia causa. Quos
clam enim ut mercimonia sua Venditent, oc Diuola, qui tetoriola etiam passim, Scombracula quasi laqueos & retia tendunt pecuniolae: quosdam rursus ut seseo
Rentent ac suas exhibeant dotes. Ibi ergo pariter uisuntur, oc qui discum procul expellit,& qui pondus i cibuste attollit,bc quispaci j plurimum transilit, ec quili cta plurimos dei jcit, ec qui cursi longis lime praevolat. Ibi 8c funerepus periclitatur,ec petaui ista iactatur,& saccularius praestigiathir, 8c uenenarius inflatur,ec dia Uinaculus hallucinatur, Zc aretalogus nugatur, & circulator illudit, & gladiator eludit Θc orator blanditur,&poeta metitur. Postremo alios liberalius institutos, coire ad ludos eos aiebat,ut loca uiseret, ut ignotos homines, artesi 8c ingenia, Oc nobilissimorum opera artificum contemplarentur . Ita igitur Oc in hanc uitam diuersis homines studi js conuenire: quorum alios pecuniae desiderio, deliciaru teneri: alios principatus 5c imperii cupidine sollicitari, alios gloriae stimulis agitari alios uoluptatum blandi chs titillari. Sed inter omneis praecellere tamen eos,
ec esse quam honestissimos, qui rerum pulcherrimam speculatione cotenti sint: coelum
464쪽
coelum lio e spectem, lenu, 8c luna, Zc siderei choros: solem, qui sit ipse iis,
luminis: lunam, que inde lucem hauriat, tam uaria, tam inconstanS: sidera, quoia uagent alia,haereant alia in uestigio semper, Omnia Q nihilominuS rapiantur: qui
tamen ordo pulchritudine habeat ex illius participatu, quod intellegibile primust, quodq; ipse numeroru rationum Q naturam interprCtabatur: quae per uniuer sum decurrens et comeans arcano quo da uel ornatu, uel ordine cuncta deuinci
ret. Quotcunq; igitur pulchra, diuina incerat primo, hoc est, in fonte ipsio sint, eundemq; tenorem peragentia, horti esse scietiam quanda,quae sophia nomina tur,id nomen latine sapientia est, eius in sophiae studiosum, uocatu modo este a se philosophis. Olim aut apud seculum prisca, sapienteS appellari Consueuerant e tiam qui sellularias qua da callebant artes. Vnde uates HomerUS fabrum quoq; lignarium sapientem uocat. Sed extitit AtheniensiS quidam senex, altis eminens humeris ut aiunt)quem etiam putant homines Apolline satum .Hic sapietis este
negauit eaS arteis, quae plerunq; uitae inserviant, siue illae necessariae, siue utiles si ire clegantes, siue ludicrae, siue auxiliares sint. Propria aute philosophi esse supellectilem dixit, numerorum scientia, quos, inquit, a natura hominis si remoueris etiam ratio perpetuo perierit. umeros aute ille no corporeos accipiebat, sed ortum ipsum, potestaremq; paris S impariS, quatenUS rerum naturae consentiant. Post hoc otia deorum atin animantium geniturae, quae Theogonia Zoogonia luo centur, Θί item siderum cognitioni Vacaturum dicebat, lunae Φ circuitum, quo menses includatur, quo plenilunia fiant, ac solis anfractus indagaturum, brumas re solstitia peragentes,uicissitudineSi dierum di noctium, comutationes Φ tem porum quadripartitas: ad haec stellarum quin uagantium errores, minime uia errantes, earum 4 cursus, praegressiones,stationes, tum fixa certis locis astra, qu mira quadam tamen celeritate, cum coelo ipso in aduersum rotentur θc rapiant. Huic accedere aiebat oportere eam, quae ridiculo nomine Geometria uocetur in qua numerorum similitudo consipicitur, a planis ad solida progrediens, ubi ra tar cernuntur rationes, ex quibus tota sonorum scientia conflatur.Illam tamen inprimis necessaria esse artem, qua Uerum a falso dignoscitur, qua mendacium refutatur, sicuti e diueno ei se occupatissima uanitatem, quae artificium hoc no sequitatur, sed simulat, uerum Q colorem fuco mentitur. Vt autem peruenire ad intelle
cium naturae eius tande philosophus possit, quae semper est, quaeq; sub corrupti one genera tioneq; no fluitat, hanc ei quam diXimVS, terendam esse aiebat uiam, disciplinas ii has dissiciles an faciles omnino perdiscendaS,aut certe deum fortu namq; inuocandam. Sed enim talem hunc philosophum nasci etiam amrmabat
oportere idem senex e matrimonio sacro, hoc est,eX Optimis paretibus.Nonem
ex omni ligno sicuti dici e Mercurius fit. Vt aut e rami & surculi praui tortuosiq;
natura, minime unq; redigi ad rigore sitim queunt, quamuis manu tractentur, SI emolliant, sed ad naturale illa statim prauitate recurrunt: sich, qui parum nati honeste,parum educati ingenuer sunt, continuo ad humum spectant: hoc est,uilissi ma quaeda ministeria adamant, nec in sublime animOS attollunt, nec recti unqua,
nec liberi sunt Si aute Elei Pisei ue, apud quos Olympia celebrari solita, nemine se nudare ad certamen illud patiebantur, nisi qui parentes, ec stirpem generis docere post et labe omni carere: nec tamen ibi animorum, sed corporum certamen agebat, nec praemium aliud petebatur, cst corona ex oleastro: cur no idem quoq; aiebat hic senex in uirtutis certamine obseruetur Porro hunc & ipsum ueritatis indagandae studiosum esse & habere quam plurimos eiusde studiu socios, ad tutores Q uelle, scilicet qui norit, euenire idem in philosophia, quod in uenatu.
465쪽
Si quis enim feram solus uestiget is eam uel nunqua,uel aegrer deprehendet. Qui
uenatores advocet alios,facile ad ipsum cubile perueniet. Et in hac igitumeritaris quasi uenatione loca abrupta confragosa sunt plurima, arboribus clausa cir cum, ait horrentibus umbris, quae lustrare solus nequeas. Sed quemadmodum gentilii Iae quaedam familiam notae feruntur, ut Seleucidarum ancora, Pelopida rum eboreus humerus, Aenobarbaru rutila barba: sic philosophi omnes habere hoc in primis, uelut insigiae debent: ut sint i nendacii Osores, ueritatis amator zquant aliquod mendaciis quo philosopho congruit: ut clim se ipse, ec sua ex tenuat. Iali Socrates ironia fertur eleganti usus aduersus inflatos sophistas: ut qui ab homine refellerentur, imperitum agente, facilius intelligerent, Cis omnino
nihil ipsi scirent. At uero siqui etiam s1bi illa impudenter assingunt, Unde absunt longissime, molesti ubissi sunt, sed in his praecipue studiis. Enimuero pecuniarum
quom abesse amor debet: nec ultra quaeredum, cst quatenus otium stuppeditetur Philosophiae. Non enim tur bonus milii erit unquam, qui uelut oculos honesti ad auri splendore summiserit, qui Q depactione turpi fidem suam prodiderit, et in te gritalcm. Nam sicuti aurum igni, ita auro etiam homines explorantur Sed nec arcana cuius in curiosius, ec scrupulosius,ut illae, quas diximus, lamis, rimabitur:nec scire uolet secreta domus, at inde timeri. Etenim sapientem iudicabit Aesopiri qui unum quem Q hominii duas gestare ait manticas, seu uocare peras malumus, anticam scilicet,& posticam, hoc est, alteram in pectus , alteram in tergus Propendulam, plenam iu utramq; uitius: sed anticam alienis, posticam cuiuscν suis. Inde homines uidelicet sua uitia non cernere, aliena cernere. Atiu utinam obverterentur
aliquando hae manticar,ut sua qui': intueri Uitia posset, aliena non posset. Talem nobis igitur ueri ac legitimi philosophi adumbrauit imagine senex illeAtheniensis, qui toto uertice, ac toto etia pectore supracsteros suit, eum Q semper quandia Uiueret,mortem comentari aiebat: solumi tamen in hac quo p uita felicem esse, re beatii. Caeterum inueniri omnino tales.*paucissimos, ecpene albis esse cor Uis rariores. Nuc si me talem uel dicam, uel etiam opiner esse, qualem modo philosophu descripsi, stultior Coroebo sim . Na 8c disiciplinas illas uix attigi, quae phi losopho copetunt: Zc ab iis, quos dixi, moribus ac uirtutibus absum longisssime Sed fingite esse me talem, num ob id quaeso culpandus an uana, an mala ars Philosophia Ita certe uisiam scio nonnullis Olim, praesertim cli potentioribus. Agrip
pina illa Augusta Neronem fili si dicitur ob id a philosophiae studio reuocame, φinutilis esset imperantibus Domitianus urbe philosophos, atm Italia pepulit: nullum ob crimen,nili quod philosophi erant. Atheni esses cicuta Socrate, parentem prope ipsum philosophiae sustulerui. Fortunatissima olim ciuitas Antiochia ma Aledictis insectata ec cavillis est Romanii principem Iulianti, nihil ob aliud, nisi ψerat philosophus,ac barbam qui mos erat ueterum philosophantiu) nutriebat. Quid quod ec libros omneis comburere philosophorii tyrannus olim Barbarus destinauerat ' Et fecisset, nisi eum Algazeles pio quodam cGmento, sed parum tamen specioso reuocasset ab incoepto. Verum de his non miror. Scelesti enim moribus, dc facinoros,luxiuria 8c delichs corrupti, superciliu ferre nG poterant philosiophie. Magis illud miror, toties eam a doctis quoi, dc alioqui bonis fuisse exagitatam: ec quide, quod indignemur,secundo populo, hoc est, magno successu, magna exagitantiu laude. Nam 8s Romanus Hortensius homo eloquetissimus, at in ide nobilissimus, cum philosophia uituperasset, meruit ut eius nomine librii Cicero insicriberet, ec illustriore eu traderet posteritati.Et Dion ille Prusi eus, qui Prior tulit oris aurei cognomen tu,nullam oratide, cum quide plurimas ediderit,
466쪽
L A M I A. 4 Feloquentior habetur, quam in ea, quae contra philosophos est. Et Aristophanes
antiquae aut hor comoedis,nulla in fabula tantum ueneris aut uirium creditur ex
eritisse, quantum in illa, cui titulum fecit Nubes, in qua lepidissime philosophisira
Socratem descripsit, saltum pulicis metientem. Sed 8c Aristides ex ea oratione, quam aduersius Platonem pro quatuor Atheniensium proceribus scripsit, multo illustrior mihi,& celebrior uidetur factus, quam et caeteris omnibus quaS composuit plurimas: cu tamen sit illa expers artis cit, nec ulli rhetorices formae satis congruat.Veruntamen arcana quadam pulchritudine floret,&gratia, nominibusq; ipsis, reuerbis,mirum, quantum delectat. Quid ille autem Phliasius Timon, qui Sillos amarulentum composuit opus: Nonne magnum sibi & ipse nomen ex ir risi philosophorum comparauit c Caeterum non continuo malum uideri debet, quod est a quibus dam reprehensum. Nam S dulcis sapor omnium creditur piae stantissimus, qui tamen aliquibus, etiam que bene ualentibus parum gratus. Sermunculi isti hominum uidelicet, ac rumusculi, similes umbrae sunt Vt autem crescente Umbra, uel decrescente, corpus tamen ipsum, cuius illa est umbra, ne crescit,nem decrescit: ita nec melior fit quisqua, dum uulgo laudatur, nec illi peior, dum uituperat. Quod si philosophandu non est, secundu animi uirtute ui uendum non est. At sicut animo uiuimus, ita animi uirtute bene uiuimus. Quem admodum sicuti oculis videmus, ita oculoru uirtute bene Videmus. Qtii bene ui uere non uult, is ne philosophetur. Qui turpiter uiuere uult, is philosophia ne sectetur.Veniunt ecce in mentem Pythagorei Architae dicita quaedam prorsus au rea, de libro eius, qui de Sapientia 1nscribitur, et eicta: quae nisi molestum est, Lati ne ad uerbum referam. diic inquit: Sapientia in rebus omnibus humanis excellit, ut in sensibus uisitis, in anima mens, in sideribus sol uistis enim longi si i me tedit, plurimasq; rerii formas amplectitur: & mens quasi regina, quodcunq; opus est' ratione eXCogitationeq; perficit, ac Uisus quidam,uis 3 est rerum pre clarissimaru: sol ipse oculus est, atq; animus naturae totiUS, per quem scilicet omnia cernun
longe sapietissimus, uim quippe habet illam, qua speculari omnia post it, ac scientiam prudeliamq; ex omnibus elicere, Ut in quo deus ille ma imus ratione quasi uniuessam stirpresseri ac signauerit, Ubi rerum species omnium distinguerentur, significationes q:Je nominum foret, uerborum, sicut loca etiam certa vocum
sonis assignata sint.blactenus Architas. Mihi autem uidetur Zc illud, qui philo sophari nolit, etiam fel, esie nolle. Nam si tunc felices sumus, cum bona adsunt nobis plurima, sed adsiunt ita, ut di prosint: nec prosint autem, nisi utamur: be ne autem ut utamur, scientia una facit, scientiam autem philosophia uel affectat, uel possidet: profecto ut felices emciamur, philosophandum est. An quaeso no stra curabimus, hoc est, corpus, & opes: no S ipso S, hoc est animum, postha hebimus Vt autem medicina corpus, ita animum curat philosophia. Sed cum tres animi nostri seri partes, seu uires, ratio, ira, cupiditas sint, prior illa diuina, posteriores quasi brutar: num quaeso ipsam quidem cupiditatem, id est, belluam
multorum capitum, praeterea' que iram, ceu furentem leonem, molliter educa
bimus, quasiq; corroborabimus: rationem aUtem , quae proprie homo est, fame confici , 5c esse imbecillam semimortuariaque patiemur c Vt scilicet huc atque illuc a monstris geminis, uelut ille in fabulis Hippolytus raptetur, & membratim quasi di cerpatur, ac dilanietur Quod si uitam refugimus solitariam, ciuilem uero sequimur, & urbanam, non ne intelligimus, artes esse in ciuitate, quae uitae commoda suppeditent Este alias item, quae illarum utantur opera grursus
467쪽
4 6 ANG. POLI TIANI rursus alias quae famulentur, alias quae imperitent f in si his utpote nobilioribus, etiam bonum ipsum, praecipue reperiri Sed quae sola iudiciu teneat rectu, quae pratione ipsa utatur, atq; uniuersum bonum contempletur, ea certe uel uti, uel imperare omnibus suapte natura potest.Talis autem, praeter philosophia,nulla omnino cst. Cur igitur pudeat philosophari At,inquies, dissicilis nimium philoso
phiae cognitio est. lino uero, si uestigiis indagetur, nulla pene ars ingcnua cogni tu facilior Semper enim quae priora sunt, notiora posterioribus. Et qhioru natura melior, corum quocν facilior mlhllectus, in quorum deterior. Sit huius argumentum facilitatis Ac illud, quod ad maximum incrementum breui peruenit philosophia, nulla etiam proposita mercede. Et quotus quis'; est ingeniosorum, cui non otium sit in uotis, ut philosophari liceat ' Hoc autem profecto non fierer, si philosophari labor, ac non potius uoluptas esset. Quid quod exercere id studium semper, meditari Q possumus, ut quod nulli S extrinsecus indigeat instrum eris, ut cui nullus incongruens sit locus: ubi enim fueris praesto erit ueritas. Sed ut non dissicit ima perceptu philosophia est, ita nec obvia cuiq; tamen, & exposita. Vigilan tibus enim se,non dormientibus ingerit. Nos aute ita ridiculi sumus, ut uilissimae
aeruginis gratia, etiam trans Herculis columnas, etiam ad Indos nauigemus.Philosophiam uero ut adipiscamur, ne per hyemem quidem uigilias salte pauculas toleramus. Sed quod uoluptatem diximus esse in philosophia maximam, quo facilius intelligere possiti singite aliquem uobis cuctis affluentem delichs, qui nihil omnino sapiat, qui prudelia penitus uacet, an quisquam uiuere huius uitauo let quidem non puto: sicuti nec semps r ebrius,nec semper esse puer, nec dor mire semper, ad morem Endymionis, eligat qUispiam. Quanquam enim aliqua etiam in somnis gaudia sunt, falsia illa tamen, ad umbrata,imaginaria,non uera, nosolida, non expressa sunt gaudia. Cur autem 5 mortem prope omnes expauesci mus ' Quoniam puto cuil terribile, quod ignoratur, ut quod obscum, quod te nebricosum est: sicuti contra amabile, quod intelligie, ut quod apertii, quod ill stre est. lnde etiam arbitror fit, ut parentes nostros potissimium ueneremur, quo rum uidelicet beneficio factum sit, ut hunc solem, Z stellas, atq; sa anc publicam lucem intueamur. Quin rebus etiam delectantur potis licia sim, quas consticias habemus, os in maxime diligimus, quibus cum diutius uersati sumus, ac uulgo amicos etiam notos appellamus. Si igitur quae nota sunt, delectat, cur etiam nosse ipsum
ac sapere delectet At id maxime propriu philosophiae est: aut igitur nihil agenta dum in hac uita,nihil expetendum est, aut in sola philosophia, tanquam in porta
requiescendum. Subi clam HS quaeso, oculis hominum uitam. Quid ea est omnis, prae ter inanem umbram: Uel, Ut significantius ait Pindarus, umbrae somnium Homo bulla est, antiquu inquit prouerbium. Nam quantum Viribus ab elephanto, quantum celeritate uincimur a lepusculo Gloria haec autem fastosa, quae nos plerun in agit praecipites, ut nihil aliud est, cii merae nugar Vt nihil aliud st; nebula cProcul enim si spectes, magnum quiddam esse pUtes: ubi propinques, evanescit. Forma porro & dignitas corporis pulchra ob id nobis , & honesta, quod hebeti
sumus obtutu Nam si lyncei essemus, ac penetrare oculis in corpora, ec introspicere possemus, etiam formosissimum quem in nauseabudia spiceremus, adeo no his multa uisti tetra,& foeda, prorsusque deformia occurrerent. Quid obscornas commemorem Volup satcs, qUibUS poenitentia semper comes. Age uero quid in rebus nostris omnibus uel ilidum, uel diuturnum Nam ut stare aliquid, aut dii rare nonnunquam putemus, imbecillitas nostra facit, ato anti breuitas, ita quod ueteres opinati quidam sitInt, animaS nostraS in corpora, tanquam in carcerem coniectas
468쪽
contesas,magnorum scelerum poenas luere, quan cli non omnino uerum,tamen etiam nec absurdum planer uideri potest. Nam cum sit anima lucta agglutinatac, Corpori, ac per omneis artus, omnelso sensuu quasi meatuS extera, Oc explicata,
non alio mihi uidetur supplicio affecta, cli quo Mezentius ille Vergilianus miseros ciues sitos a ciebat.Ita enim de eo canit poeta noster: Mortua quinetiam iungebat corpora uiuis, Componens manibus in manus,at oribuS ora, Tormenti genus, S sanie tabo Q fluenti, Complexu in misero ,longa sic morte necabat.
Nihil igitur in rebus humanis studio cura in dignu, preter illam, quam pulchre
uocat Horatius d utinae particula aurae, quae facit ut in hoc ceco rerum turbine, ta men uita hominu tuto gubernetur. Deus enim est animus nobis, deus profecto,
siue hoc Euripides primus dicere ausus, siue Hermotimus, siue Anaxagoras. At nulla, inquis, proposita est merces philosophantibus: ego uero ne desidero qui dem mercedem, quoties ipsum quod agitur, libi est merces. Ergo si comoedia in theatro agetur,aut tragoedia, si gladiatores in foro comittentur, omnis eo sitatim populus coituemus spectatu,nulla illecti mercede: naturam uero ipsam reru pulcherrimam spectare gratis non poterimus At nihil agit philosephia, tantii contemplarioni uacat Elio, modum tamen cuius' praescribit ossicio: sic autem & ui sus in corpore, quanqj ipse opus nullis peragit, dum tam e aut indicat untiquo diu, aut iudicat, ita opifices adiuuat, ut non plus manibus debere illi se, quam oculis suis sentiant. At est philosophus homo rudis ec se cors,8c qui ne uiam quide sciat ipsam, qua itur in sord,nesciat ubi aut Senatus habeatur,aut populus coeat, aut lites dirimantur: leges, decreta, edicta ciuitatis ignoret: studia candidatorii, conciliabula, conuiuia, comessationes, ne somnier quidem, quid alicubi agatur, quid cui bene cesserit, aut male, cui sint uxorie, cui paternς maculae, cui sus, agis pro secto ignoret, Φ quantus numerus Libyssae arenae Laserpiciferis iacet Cyrenis. Adde quod nec uicinum quidem suum cognoscit,nec scit utrii sit albus, an ater, utrusit homo an belua. Sed nec illa ipsa cernit interdii, quae sint ante pedes. Ita irrisus ab ancilla Thressa Milesius Thales dicitur, quod nocturnis in tetus sideri hus,in puteum deciderat: Stulte enim inquit illa ) b Thales coetu uidete studes, quino uideris quod erat ante pedes. Ergo si hominem hunc adducas in curiam, aut ad praetorem, aut item in concionem, iubeas Φ de ins dicere, quae tractentur, quaeq; ante oculo S inter et manus sint, haesitet, titubet, stupeat, caliget, quasi uolucris sit implicita uisco, quasi ad solem uesipertilio, risumq; de se praebeat non uni Thressae ancillulae, sed lasciuis ipsis pueris abacum coscribellantibus, ita ut ab eis uix barbam quoq; illam suam defendat baculo. Quod si quis eundem couitio fe riat tacet,mutus est,nihil habet omnino quod res Odeat. Etenim aliorum nescit errata,nec in cuiusquam uitia inquisi uit.Tum si quis laudat sese premo du,at in ebfert, auscultante ipso: si quis regem, tyrannuna Ue aliquem beatu praedicat: si quis veneris claritudine repetit a tritavo, desipere hos omneis putat, & effusius ridet, nescio utrum quia nimis insoles, an quia delirus.Talis profecto est, inquies, prae clarus iste tuus philosophus,n d minus credo a te ii ne causa, sine fine laudatus. Quid ad haec dicam Quid respondebo Equidem cuncta esse fateor ueriora ueris Nescit forti philosophus, nescit lites, nescit curiam, nescit hominii conuenti cuia,nescit flagitia: partim aliena putat haec a se, partim minuta nimis, & pusilla: Quocirca despicit,ac turbae hominu sordidae relinquit, ut quib. idoneus esse ponsit etia quilibet e populo.Themistocles ille dux magnus, cum caesias a se in littore Ang.Polit. q Barbaro
469쪽
AE s A N G. P o L I T I A N IE arbarorum copias inspectaret, monilia sorte quaedam, & armillas aureas iacen, tes conspicatus,praeteriens ipse, comiti cuidam suo monstrauit,& tolle, inquit,ilia. la tibi: non enim tu es Themistoclcs: ita ergo di istis abstinet philosophus, ut ui libus, ut para se dignis. Adeoq; interdit nescit ea, ut etiam nescire se nesciat. Pere grinatur enim temper illius animus,& multa leuatus aura, quasi ille Dircaeus Hoa a iij Cygnus, tendit in altos nubsu tractus, ac coeli, terraro mensor, ec naturae conscius, dum totum longe 5 late circunspicit orbem, effugiunt curas inferiora sitias. Hia uero ille, aliud regem putabit, et, subulcum, aut opilionem, aut bubsequam Sed co peiore conditione, quo peioribus imperat. Peiores enim bestiis, etiamin immanibus, imperiti sunt homines . itaq; nihil ille aliud moenia ciuitatum, quam septa aliqua putabit eccaueas, quibus effert illi greges includatur. An ei magnae me uidebuntur agri mille iugera, cui terra ipsa puncti instar uidetur c An is non eum deridebit, qui se generosissimum putet, quod auos quin P forte, aut sex no biles numeret, diuites cum sciat in s temmate cuiusuis, Oc serie generis prope innumeros inueniri, di seruos, di barbaros,& medicos . Nec esse regem quent, qui non e scruis natus: nec item sieruum, cui n5 origo sint reges. Omnia enim ista quae distant, longa aetas miscuit. Sed imaginem uolo uobis elegantissimam refer re, lamblichi illius Platonici, quem ueteris Greciae consensus uocare diuinissima solet. Finge, inquit, tibi spaciosiam quampiam speluncam, recedentem cli maxime
introi sus, cuius excelsae ad lumen pateant fauces: in eius autem speluncae pene
tralibus fac esse homines, qui ab ipsia usin infantia illic sederint, habiti semper in
in iaculis, atq; his ita adstricti, ut neq; ad fauces illas conuertere se, neq; comouere quoqua, sed nec intueri quicquam ualeant, nisi quod erregide sit: a tergo autem,
supra , eos procul maximus quispiam luceat ignis, intero igne ipsum, ec quos diximus uinctos uia sit, quasi sublimis,&alte pensilis, iuxta luiam paries.Tum per eam uiam gradiantur plurimi, uasia instrumenta talia manibus gestantes, &ania ira antium e iugi es, uel lapideas, uel ligneas, Vel materia qua uis alia: quae tamen gestamina omnia, dum transseruntur, extent stupra eum quem diximus pariete: qui autem homines illa baiulent, alii quidem taceant, ut fit, alij inter se colloquantur: deni in sit scena ista omnis, quasi cum praestigiatores interiecto uelo, stupra id ue tum minutas quasdam nobis o sientant imagunculas, quasi 4 pupas, ridiculerio quaces, ac gesticula trices, rixantes inter se, cocur antes in per ludicrum. Quid auistem sibi, inquies, uult imago haec tam exquisita, tam cp absona Dica. Credamus nunc eos homines, quos clixi, immobiles, ec adstrictos uinculis, eme haud absimiles nobis. Qti id igitur hic uidebunt f Se quidem certe ipsos non uidebunt. Sed nec inter se uineti uine os, nec item gestamina illa: nam, sunt ipsi in tenebris, ct respectare nequeunt. Puto autem uidebunt umbras eaS tantum, quas ille ignis, quem diximus,in aduersam speluncς frontem iaculetur. Quod si colloqui etiam illos inter se contingeret, credo umbras ipsas ueras plane esse res dicerent. Caeterium si uocis etiam imago illa ludibunda, quae graece Echo dicitur, colloquetibus iis qui praetereant, in ipsa illa antri fronte resonet ac resultet: an cesses alium loqui putaturos, quam ipsam illam Umbram, quae transeat Equidem non arbitror. Imo uero opinor nihil omnino esse uerum suspicaturos, prster umbras. Sed agedum, soluamus nunc eos, de eximamus uinculis, at* a tanta si possumus ) insipientia Dindicemus. Quid eueniet ' Credo ubi cuiquam ipsorum manicas, atq; arcta uincula leuari iusseris,ubi surgere o cytis, ac resipicere,& ingredi,*spectare luce coegeris: angetur primo,&radus Ocul OS perstringet: nec aspicere illa poterit quo
rum imaginea hactenus aspexerat. Quod si qui. hunc hominem sic alloquatur:
470쪽
LANIA. 4s 'Heus tu,nugas antehac uidisti, res ipsas nunc uides. Praeterea si res ei ostendens
ipsas,interroget, quid unaquaeq; illarum sit: nonne hunc tu putas hssitabundum diu, 8c ancipitem,ueriora fuisse illa tamen pertinaciter crediturum, quae prius cernebat, i quae nunc ostendantur uid si quis eundem cogat egredi aliquando ad puram lucem, non ne oculos ei credimus dolituros r Non ne auersuru radios coniecturum se in pedes, quantum queat, ut ad simulacra illa sua reuertatur Φprimum, quis dubitet Age,si quis per ardua illum 5c a cellula ui protrahat ad lumen,non ne indignabit homo, 5 reluctabiturr Moxq; sub auras plane euectus, torquebit aciem prorsus, ut ille Herculis Cerberus mec ferre diem,nec illa intueri, quae dicant bona poterit, nisi paulatim quide assueuerit . Ergo umbras prim g cernet, dein solis in aqua simulacru, tum corpora ipsa fulgoris immunia, post haec
autem etiam in coelum tollet oculos, ac noctu primum siuspiciet lunam oc stellas, mox etiam interdiu ad ipsum solem dirigere audebit obtutum: cogitabit in secu, scilicet hunc esse, qui tempora distinguat,qusq; anni uices peragat. Hunc eorum quoque esse autorem, quae ipse an rea in antro illo tetro speetare erat solitus.
Cedo quid hic uolutabit animor quid facie tr quoties carcerem caecum, quoties uincula, quoties uere umbratilem sapientiam recordabitur Equidem puto grarias diis aget magnas,ingentes, quod inde se emerserit tandem: dolebit uicem sociorum quos in tantis reliquerit malis. Quod si etiam in sipelunca laudari, prae ni ijsc, assici θc honoribus consueuissent, quicunt simulacra illa acutius uiderct, aut qui facilius meminissent, quae priora ex his, quae posteriora, quasve simul exiscurrissent , aut item qui quasi addiuinarent, quae proximer subitura his forent, an
euen turum putamus unqua, ut honoreS illos,ut laudes,ut praemia noster iste conctipisceret, aut his denit inuideret, qui consecuti illa fuissent Non puto, quin potius credo, ultra Sauromatas fugere ei liberet, ec glacialem Oceanum, Q uel regnate inter istos. Verum redeat iam hic ide, quasi postliminio ad illam ipsi in seiadem,inamoena,& caecam, non ne ipse iam caecutiet, a sole profectus in tenebras enon est certamen sorter ibi ponatur, quis omnisi acutissim erum bras easdem cerisnat, superabitur hic noster, ec erit omnibus deridiculo Sic ut uno ore uin fit illi clamet caecum reuertisse in speluncam socium,periculosumi esse iter foras: tum
si qui soluere iterum aliquem ex ipsis tetent, at ad lucem producere, resistat ille scilicet quisquis fuerit,manibus ac pedibus ec trahentium sese, etiam si possit, in
oculos inuolet unguibus.Interpretarer sinerimaginis huius sensium nisi apud uos loquerer, Florentini, magno homines ingenio, magna solertia. Nunc illud taniatum admonebo: uinctos in tenebris homines, nullos esse alios, quam uulgus, ecineruditos: liberu autem illum, clara in luce,& exemptum uinculis, hunc esse ipsum philosophum de quo iamdiu loquimur.Atmitinam is ego essem. No enim tam metuo inuidia, crimenq3 nominis huius,ut esse philosophus nolim, si liceat. Sed audire iterum uideor Lamias illas,ita mihi ad hec tam multa,tam 3 alte reperita,breuiter ec aculeate respondentes: Frustra,Politiane,laboras,ut auditoribu his probes ac declares, philosophum te non esse. Nihil est quod metuas, nemo tam stultus, ut hoc de te credat: nec autem ipsae, cum te repente prodiisse philosophum dicebamus quod te, ut videmus,uerbum nimis urit) hoc uidelicet sentie- hamus, esse te philosophum: nec ita imperitae aut praeposterae sumus, ut philosophiam tibi obiectaremus pro crimine: sed illud indignabamur, facere te, ne gra Uiore utamur uerbo, subarrogater, qui triennio iam philosophu te profitearis, ac
nunclj scilicet ante id tempus operam philosophiae dederis. Ob id enim nugatorem quoi te diximus, quod illa diu iam doceas, quae nescias, quae non didiceris.