장음표시 사용
491쪽
4so P R AE F A T I o Xenophanes aquam terram* in principiis recensuit,& ipse Homeri exemplo
cuius haec uerba sunt: αM' Hμὼρ H π ορ υδωρ κ . Rin θε. Qui elementa quatuor maluerunt, suum p singulis locum assignauerunt, Nilli poesin excussisse Homericam uideri possunt: l Nec enim ab illo hauseris, siue cum de catena aurea meminit, siue cum Ioui sororem coniugem . Iunonem de dii, siue cum eandem sus ensam a marito fabulatus estitue cum apud illu ita Ne-Ptunus loquitur: πῶς γα ρ - Γρόνου-ὰδ ελφεοὶ ,ουρ τ κε fειν. θυρκνι--αiaeue γίνοιαν μαμων. Et mox:
Nam quod Olympi mentionem secit, purissimam coeIi naturam intelIexit,lioees eam quae a nobilissimis deinde philosophis quinta siue natura, siue ut Plauti no utamur uerbo essentia sit appellata. Discordiam porro illam, concordiamq; Empedoclis, ita noster hic vates Iunone loquente insinuauit:
Mundum esse unum duntaxat, eum j terminis circumscripssi ex eo significat Homerus, quod Sc numero singulari Gσμον dicit, Sc γα-ς πέρατα inquit) sicut alio quo J loco ακροτατη κρρυφῆ ait πιλυιῆειράδερ ελυμποιο. Solem ipsum ferri in orbem,sub terris in iter facere, uel ibi de mons trat:
Eundem suo moueri arbitrio, ut excellentissimis philosophora uisum est, tune maximer significat, cum ad hunc modum inducit minitantem: δύσομαὶ ἐς ait leto, νε υεπι φαεινω. Et cum sic illum Iupiter adhortatur:
1 c. θνη m βροτοῖσ3ν- έδωρον αροραν. Sed nec stellarum inscius fuerit, qui illa praesertim scripserit:
utq; Ursiam circa polum se ait uertere, neq; finitorem circulsi attingere, qui tarde occidere Bootem dicat: qui cum reditas deferatur unus quatuor signa occidens comitetur. Nec terraemotus illum cauta latebat, qui Neptunii γακογεν at δνοσῆλθονα appellauerit. Quoniam uero inclusis terrae flatibus fiunt illae constratiuuentis, quae g ce νυυεμίαι uocitantur, tum caligo quaedam, solis j uelut obscuratio contingit, haec quot an cognita Homerus habuerit, consideremus. quatit Neptunus terram, Achille in pranium exeunte, pridieq; eius diei quis coeli habi tus fuerit, ita declarauit: θυς δ' αRνυπιτ ouὴν τανύῖς Γραφα υσμ, ν. Et moX: qccipe ουδετ τ' ἀελιον σόον ἔμμα -αλ tata. ηι di γάρ Γατέχν n.
492쪽
r N HOMERUM. Asa Et Aiax ad hunc modum precatur:
Scit & deficere solem interiectu tur . Nam cum rediturum Vsvssem superius dixisset: τ
Quoci uidem tempus est ipsum Iunae coeuntis, dein reuerso iam illo, ita a Sur qui 'arii procos alloquitur:
Videamus autem Ac quid de his senserit.Ac prima quidem ξέα Γονταρ appellat ipsos, de quibus S illa scribit:
Corpora autem ijs circundat, quod eorum saepe ministerio poesis indigebat, haud alia tamen Φ humana, utpote quae sola sint scientiae rationisi capacia: for mam tamen eis,staturam j eiusmodi attribuit, ut simulacrorum primus uideatur maiestatem excogitasse Ita* Phidiam quot ferunt interrogatum, unde illam Iouis Olympici augustam formam, tanto Φ no imparem numini accepisset, ex illis respondiste Homeri uatis carminibus:
Esse tamen rerum omnium autorem Unu, oc uera probat persuadero ratio, di ita Homericis uerbis clamat Aristoteles:
493쪽
Quapropter &Iupiter ab ipso Homero is uocatur, eφωνα θεῶν R.Necphinc illa abhorrent: πα-- ρονἰδν υπα- ίρωον m. Similiter 8c illa: o Μορ εγ i τ'&μ. θεῶν, Mιτ ωμ' ανθρώπων. Et quae Minerua effatur r
Esse uero intelligibilem deum, ita poetice innuit:
ῶμνος ὀρὸ ων φρ α - ψομαχ. Scit idem deu esse mentem omniti scientem, omniaq; gubernante, ita cli ait: αλλὰ ευρ in to ορ ρογον; vi. πλώονα G. Scit eum semper intelligere,unde illa: p τ ιωτ αλλ' ὐόρα. Multa dicunt a plailosophis de prouidentia: sed omnia fermer autor Homerus, apud quem semper dij pro hominibus excubant, unde illud ex Iouis perlona: μελλουσi μοι. αύμ oiri. Item illud: πῶς αν ἔπει ogυxsuoρ εγω ἔς οιο λαθοίμ M. Sed quoniam propriti diuinae prouidentis est, ut quam iustissime inter se mor/talcS agant,ideo ille: πιτλια σγα θεοὶ μακα ερ χλάMnν, αλλὰ hahim esMn Morμα γ ανθρώπων. Ex quo illud Stoicorum nascitur dogma, mundum hunc ciuitatem esse quan dam, quae iuste gubernetur, sit c, dijs hominibus 43 comunis. Audiamus 8c quia de fato sentiat: μοίρα, ιβ' ου πινα φημὶ πσεφυγμλνομ εμν M. ανδρῶμου κκαν Di M. ἰPλόν,επΓυ - πίτα νήντα. Neq; omnia tamen fato attribuit, sed Zc uoluntati uacuum relinquit Iocsi, nec illud excludit, quod nos coactum dicere latine, ossumus μναγκασανον Graeci uo cant, id est, cum quispiam agens que uult,in ea ipsa inciderit que non uult, ut cum stragem heroum in Iliade, irae Achillis imputans: subdit tamen paulo post, δεορ δ' ἐ-λ εἶ Βουλου. oc in Odyssea, sua ipsoru culpa socios aitVlyssis perihile.Multae liliquae fato impendeant, prouidentia euitari, Homericum dogma est: suis A M. Hύςhi de visὲρ μόρον ἄλετ . ηυμ hia μα iam ρρεσι θῆκε θεὰ γλαγκωτπς αδ tu ναμφοτμοισι δε χθσιρ ἐπεπιυμ ορ λωζε - κρ χετο Sναλ ων, Gως kεγρα Γυμα ἴκλῆν. Animam Pythagoras primus esse immortale assirmauit, eiq; Plato etia alas attribuit, sed prior hoc uiderat Homerus, qui ec ait: δ' ἐκ ράς ωνπRm,u αine lἡ Neq; esse aliud homine,nisi ipsam anima arbitratur. Itaq; ait:
Corpus aut animae carcerem, itaq; Uiuentis δἰμαρ appellat, sicut mortui σῶμα. Illa aut Pythagorae in alia corpora animam immigratio, non aliunde J ab Homero cst apud quem Sc equi loquunt , oc homines in bestias demutantur. Porro animam Stoici spiritu est e dicunt congenitii,&sensibilem evaporationem er corpo ris humiditatibus accensiam, secuti haud dubie poetam nostrum, qui ita dicat: -ἰ αυτμnv ςήλωι m Mu. Ater alibi:
494쪽
IN HOMERUM. 4s 3 Plato AristoteIesq; animam quidem esse ipsam incorpoream dixerunt, caete
rum semper circa corpus esse, eoq; tancti uehiculo uti: quare etiam cum a corpo re separetur, impressam tam e corpori formam suam, qua sit uestigiu relinquere. Id ipsum quo significat Homerus, qui tib aliter Φ animae uacusi corpus, hoc est, cadauer ipsum σμα appellet. Agamus 8c de animae partibus. Sane Plato ratione in capite, iram in pectore, cupiditate subter praecordia collocauit.Audi ergo Homerum, haec ipsa ad unguem declarantem: εωρ ὀ τ π ωρμιανε 1βJ φρ α E L J ἐυμόν. Item: πὀτλαθι δα Γραδίν,κ υν-ορ αλλο πιτ ετλue. Et rursum: α λα μεγα πω κε Γακοθηρ. Praeterea alibi:
hcne autem Homerus etiam causas explicat affectionum, iram quippe ex animi miniore oriri, effervescente circa cor,uel sanguine,uel sanguineo certer spiritu,ad hunc significat modum: αχνύψωορ μνεορ θ μέγα φρ ερ ἀμφὶ μ λανω. ἡμπλαντ οσγε δε οi πυρὶ λαμπετόων εἱέ-ν. Rursum metuentum cdfundi spiritus, atq; refrigescere, ex quo humores, tremores, palloreSw in corporibus existant ta idem lignificat: λλωfοι in Diem, υπὐδειους, ι χλωρον δεος uζει. V γομες si QS- ψαίδμαγῆα. Et rursum: ἄρ φα- οπμ δεγ νον- νοος χύος,δ δε δ'οανως, 6θια δε τρίχου εςοω φὶ γναμπῖim μέλεηι. Non improbari amestionem illam, quae graeco nomine uocetur Nemesis, cum uidelicet aegre ferimus, si quem indigne prosiperiore fortuna utentem cernimus: neq; item cotrariam huic misericordia,uel ex hoc liquido manifestat, quod Ioui Utram in attribuit, ut: ευρ γαρ μοι νεμεσαθ' οτ αμόνων. φωτὶ μαθωμM. Item miserantem fecit eunde, cum ab Achille Hectoris cadauer circa patrios muros raptaretur. Absolutam porro uirtutem accedere ad deos,sicut absolutum uitium ad belluas, etiam ante Aristotelem mostrauit Homerus. Qui summa preditos uirtute, uocare identide θεοειδlde solet, ac διμὰπιν αταλι δεν usirpat dicere: his autem cotrarios, bestiis pleruq N pecoribus coparat . uacationem sane illam ab omni animi perturbatione, cui summam Stoici uirtutis autoritatem tribuunt,no aliunde, Φ a nostro sumptam uel ex eo patet, quod perturbatio es sepe casti gat quasichtollit, ac radicitus extirpat, ut moerorem alcyluctum: τiHε δεδακρυσα - οκλ ρ uυ τί θύρου. Et alibi:
495쪽
4 S 4 PRAEFAT 1 OPeripatetici a Stoicis dissidentes,laudant asse citionu potius mediocritate, Homero & ipsi autore, cuius & illa sunt:
Eadem dc in gaudio distinctio.Nam Vlyses quidem, Cyclope decepto,de se
sic ait: ἐμον δ' ἐγελαστε Θ My b se. Proci autem deturbato Iro: χειρας ἀπαχομνοι γελω ἐκΘανον Virtutem fatis esse ipsam ad felicitatem Stoici opinantur . Homerus uirum sapientissimum labores omneis, dolores in subeuntem, omnemq3 uoluptate Uirtu tis gratia facit aspernantem. Bona sic distinguut Peripatetici,ut prima ei se animi, secunda corporis dicant, tertia quae uocemus externa: hec quot apne clarissimo pocla fgpe in bonis recensentur, dariq; hominibus dicuntur a superis, quos ob id etiam uocant δεδερκρεάων . Idem non satis esse per se uirtutem sine bonis caueris, Vel tunc manifesto indicat, cum duos inducit heroas summa uirtute: sed diuersa fomma, Nestore atq; Vsinem: quorum qui minus prospere agat δυς Γυον Uocare identidem non dubitat. Nullum esse uirtutis fructum citra usum ipsum uel Patroclus declarat, ita Achillem increpans:
Est 8c Arithmetica apud Pythagora magno in honore, multumq; ille uir numeris trib uit, duoq; a crum principia prodidit: unitate atq; binarium: priori bona,posteriori mala subiiciens. Viderat hoc ipsum multo ante Homerus, apud quem scilicet γνώω ait Mim in boni mali Q intellectu legimus Eodem p pertinet oc illa:
Et cum in bello atq; in consilio uituperatur, m δίψ. Βαμρ, planeq; semper im pari numero tribuit plurimis. Nam di mundum ipsum in quinq; diuidit parteis, di imparia di s offert coelestibus . Nestor enim tauros Neptuno novies nouem ma diat,Tiresiasq; lyssi precipit, ut agnum, tauris,uerrem linam Olet. Contra Achiiles in Patrocli rogum canes, equoS, Uirosq; no nisi pari coniicit numero . Terna rii uero, quinari j, septenari in numeris episti me meminit, saepius quoque noue narii,Ut: si γνεα παντες ἀνουτο Et, vi νέωροι γ' j Et, P νεα ψuχ ες εισρω έαρος, αταρ μn ηἰς ε νέο)ίωννεοργ ιοι. Et, γν- Mν - - ωχεῖ Γῆλα θεοιο. Et, γνω fGνnoa . Et, 'νεαβῆς ic si σε. Est enim hic numerus a primo impari quadratus,& impariter par, utpote in treis ternarios diuisitis, quorum unusquislin treis unitates distribuitur.Sed θί computandi insirruat occasiones, ut qui ait in Catalogo: Q π τn is vis νῆες α οἱ ,γ δ εκέτει κουροι Βοιωτ έκα νί ε 1 Im Βοανον. Et rursiim: προήκοντ ες - ανθες. Vt ex hoc argumentoratiocinemur, ad centum uiginti hominum
496쪽
iM UOMERUM. hominum millia suisse eos, qui in expeditione Troiana prosecti sint. De Troia nis rursum: λιλι αρ ν πεμίω πυρα Γρύεο, παρ δε ἐκώςω
Ex quo colligimus, quinquaginta suisse Troianorum millia, demptis auxilii . Musice quo Q magno inprecto Pythagoras habet, quam di Homerus pluribus
locis maxime conrendat, ut cum de Sirenibus agit, di cum eam no conuiuiis modo. 8c genialibus festis, sed etiam operibus adhibet, prael 'sq: & funeribus, utpote animi motus, atq; affectiones aut comprimentem, aut eXcitan rem. Nem cum latet uocum disteretia, sed aetatibus sexuc, grauem acutaw disiceinit . idem quippe in his usu uenit, quod in neruis crassioribus tenuioribus 4 videmus, Ut ex tardo celerit motu graueis perinde ait acutos edant sonos. Sed Terpandrum scri hit Plutarchus Homeri uatis imitatorem fuisse in musicis. Deniq; 8c taciturnita tem illam quam vi ocat Homeri exemplo Pythagoras ipse sanxit. Sunt enim apud illuna:
Ex Homero quom Democritus simulacra illa sua desumpsit:
Ex Homeri Epicurus adductus uerbis,ut uoluptati piimas detulerit, qu3dVIyssem audierat ad gratiam Alcinoi loquetem, summu Voluptati locum tribuere. In Homero Ai istippus uitae sectaeq; suae inuenit eXemplum, ut apud qUem nunc in deliciis agit Vlysses,nunc omnibus ludibrio despectui 3 est, nunc item splendido uesti tu,nunc futili quo da lacero let centunculo amicitur. Sceptica quot illa at*Pyrrhonia haeresis, quae definiat nihil, ex Homero scilice ut Timo Phliasius scripsi, emanauit: ut qui de eisdem rebus irarier uariis locis sententiam serat. laudantur a uetustate sapientum Virorum dicta non ulla, quae λες ὁ ματα graece apis pellamus, sed ea quoqς decerpta ex Homero sunt, ut illud επου ἱέα, quo monemur deum sequi, ex illo sumptum apparet: eσκε λοιe Gid Assuτα μωλα δ' εκλυον Et ilIud: μοδ ἁγώ,inde est nimirum: αλλω νεμεσῶοσκ .fοχ M. Q λἰ uenν, ε αιρ amy, ἀμεινω H ἀιαμ α παντα. Vel ex eo magis: τυδGAὶν,μνιτ α με μαλ' ἀίνεε, μωτὀ m M κci. Et item quod e coelo descendi γνωθι α γν, ut se uidelicet quis norit ab Hectore tractum manifesto videmus, qui cum irruat in cineros:
Et fideiussioni noxam astare ex illo sumptum:
Et illud Pythagorae, Amicus est alter ego, ex hoc: ιαν ἰμαλφαλή. Sentetiae quoiu illete quas Vocat plurimae sunt a maximis poetis ex Homero delibatae. illius quippe ut Manlius poeta inquit Ex ore profundo, Omnis posteritas latices in carmina duxit,Amnem in in tenueis ausa est diducere riuos, Vnius foecuda bonis. S ed haec singulatim persequi nimis sortasse erit laboriosum In ciuili autem facultate, quarn f νὼ ita Graeci uocant, quantum excelluerit poeta hic, non alio magis cis Quintiliani testimonio declaratum uelim, cuius in Ang.Polit. A 3 decimo
497쪽
decimo Oratori arsi institui haec uerba sunt: Igitur ut Aratus a Ioue incipiendum
putat nos ita rite coepturi ab Homero videmur: hic enim queadmodu ex Ocea nodicit ipse amnium uim fontiumq; cursitis initium capere, omnibus eloquentiae partibus initium Sc ortum dedit: hunc nemo in magnis rebus sublimitate, ir paruis proprietate superauit: idem laetus ac depressus, iucundus & grauis, cu co pia, tum breuitate mirabilis, nec poetica modo , sed oratoria uirtute eminentissimus.Nami ut de laudibus, exhortationibuS, consolationibusq; taceam, nonne uel unus libes quo milia ad Achillem legatio cGtinetur, uel in primo inter duces illa contentio, uel dictae in secundo sententiar, omneis litium ac consiliora expli cant artes Astectus quidem uel illos mites, uel hos c6citatos, nemo erit tam in doctus, qui 1ad sua in potestate hunc autorem habuisse fateatur. Age uero, notae utriusq; operis ingressu in paucissimis uersibus legem prooemioru non dico seruauit,sed constituit Nam ct beneuolu auditore inuocatione dearum, quaS prae sidere uatibus creditu est,*intentu propositarer a magnitudine, & docile sum ma celeriter coprehensa facit. Narrare uero quis breuius, i qui mortem nuntiat
Patrocli Quis significantius potest, i qui Curetum Aetolorum Φ pretium exponi triam similitudines, amplificationes, exempla, digressus, signa rerum, oc argu menta, ceterach quae probandi ac refutandi sint, ita multa, ut etiam qui de artibus scripserunt, plurima cara testimonia ab hoc poeta petant. Nam Sc epilogus qui dem quis uncb poterit illis rogantis Achillem Priami precibus sequari Quid in uerbis,sentetiis, figuris, dispositione totius operis, notae humani ingenii modum cxcesiit ut magni sit uiri, uirtutes eius non aemulatione quod fieri non potest)sed intellestu sequi. Vcru hic omnes sine dubio, di in omni genere eloquentiae procul a se reliquit.Haec de Homero Quintilianus. Dion autem Chrysostomus de ius agens, qui sint ad eloquentia imitandi, in hanc ferme sententiam super hoc autore loquitur. Homerus di primus, medius,& ultimus tantum omnibus uel pueris, uel uiris, uel senibus de suo praebet, quantu quisl accipere potis est. Le gemuero ac disciplinam, idem haudquaqua ignorasse uideri potest, apud quernira de sceptro loquatur Achilles:
Sedic Lycurgus qui Lacedaemone durissimas tulit leges n5 aliunde cli ab Homero dicitur exempla sumpsisse: 8c Solon Atheniensiu lator legum, quae scilicet ad Romanos deinde propagatae sunt,non minus extulisse in lucem putatur Ho merum, Q Pisistratus ille tyrannus, qui dissipatu dispersimq; eum, Unum in cor pus colligendii congregandum i curauerit .Plato quo Ῥ philosophoru deus, Io uis illud cum Minoe colloquit de quo narrat Homerus, nihil nisi legum disciplinam interpretatur parenda quo in legibus, uel eo loco persuadet Homerus:
uin idem ciuilem, militarem, agricolarem uitam in Achillis cIypeo expliacauit,mul lac, bonis moribus a posteritate recepta apud illsi deprehederis, quale illud est, ut in bene institutis ciuitatibus prius magnis de rebus ad senatu resera
Quale ite ut potioribus dicto audientes simus, utq; digniorib. assurgamus, quo rum alterius in Vlisse populu castigante, alterius in Iouis cosilio extat exemplii.
498쪽
des culpam recite deprcca tui Vt pignoscantur, quae imprudenter quisqua commeruerit: ital citharoedus ita se expurgat Vlyssi:
Vis 8c rerum pub. status diuersos apud Hom erum Atqui hos quo inueneris.Regis quasi simulacru uel uno expressit uersiculo: φο μον,βαοΠλούe τ αγαῆοζ, τ αιχμητής. Quem etiam omnisi Homeri carminum uideri sibi pulcherrimis magnus aiebat Alexander. Mores aute qua Ies esse regis oporteat, ibi docet:
ουτέ πιναρεἱαρ ψώM 1ν,ου aer ἀπων ν Αἰγιμω Λτ em διμν θώων βασiλέων. Ex quo Dion Chrysolio mus in libro qtiem de regno secunda componit, tota regis imagine ex Homericis dirntaxat uersibus, ido Alexandri eiusdem Magni iudicio repraesentauit. Sed di optimates quin*Boeotora enumeratis ducibus, tredecimi Pharacti non ignorat: nessi item popula, qui in Achillis clypeo aequo iure uiuentem finxerit ciuitatem. Contra Tyrannii illo exprimit loco:
Paucoru uero, oc confusae multitudinis imaginem in Procis Troianisque depinxit.Dcoru cultum ubiq; inlinuat. Paretum autem in Telemachi persona, quibus etiam deberi alimenta a filiis uel uno significat uerbo,cum inquit, DE MκMiσι ἔξ π α NMιρ απώρωκ . Fratru beneuolentiae in Agamemnone N Menelao amicoru in Achille & Pa troclo,uxoris uiri l in Vlyssere Penelope proponit exemplum, amorem patriae
o -πιτ ερδῶμα --ε-οιο. Et madata d6m csticis dant, qui in bellum proficiscuntur, ut Hectorat Vlysses, ct tutores orbis filiis apud Homerii prinsciuntur,& mediocres non improbantur tinctus, sicut nimii castioant. Exequia rum quo ct funera, ex sepulcrorin praecipue eoru quae uocetur πολοιαri rus,cosuetudinena Φ, ludis quo oc certaminibus additis, uel ab ipso excogitata possis existimare. Rem uero bellica,in qua maxime occupatus est, omni h. ipsius partibus toto opere disipargit.Nam & concurrUnt apud illis armatae acies, scin cenia oppugnant, ec nauali interim prael io res geritur, ec in ripa fluminis agmen ditarigitur,dc singularia ineuntur certamina. Et disciplina est ducibus, praemittere equites, submittere pedites, singulos Φ Uiros singulis cohortibus praeficere. cum φα illa,& uallo castra c5muniantur, in med is eis regis collocantur tabernacula cum in extremis fortissimi uiri Achilles at Aiax tentoria habeant Nec doli defuerint militares, ness ad oppetendR pro laude morte pulcherrima adli ortam eta,nel ite praemia fortibus, sicut ncc desertorib. siupplicia .Est diuulnerudiscrimen:
499쪽
4ss PRAEFATIO atq; ut in pectore Iaudantur,ita uituperantur in tergo. Sunt & praecepta in axime utilia, ut quae neglectis spoliis instandum protinus hostibus sugientibus iubent. nullius cp non petatis praesto sunt exempla. sid aute de medicina dixero, quamnis maximi faceret,nunt illa profecto scriptiiset:
Qui etiam scientiam estie illam significat in his:
Scientiam autem salubrium insalubriumq; cum dicat: φαρμακα φαα sin λα,μεμιγμῖνα, πημα δε λυγκα. Neq; ulla medicinae pars est, cuius non hic autor aliquando meminerit, ut eius quae in contemplatione occupata sit eo loco: ατια θυγα τνρ ἔχε ψώρμακα μηπιο τα. Cuius cum alterum membrum in signis, alterum in causis contemplandis Uer
fetur, de priore in pestilentia ab Achille intellecta, de posteriore in his innuit
Cumq; ea medicinae pars, quae in actione c5sistit, aut uictili moderetur, aut manum uulneribus eXulcerationibuSq3 admoueat, aut potionibus curet, nullam eMijs omnino singularis uates praetermittit. Nouit enim acutarum discrimen, leniarum sp aegritudinum: τίς νυ cm Γήρ ε αμασσε πινε λεγε os Θαὐ τοιοει δολιχὰ νῆώρ, . ψομιρ ἰολεαρασις αγίμοις βάλεεκι ετ ιγοψων Γα, πεφνp. Sed 8c tenuitate uictus multis locis comendat, dc uiniussum non ignorat.Nam ut ingurgitanti maxime: noxium esse, ita modicer a defatigato sumptii uiribus do cet conferre. Atq; ut suaue uinulaetitiae genio Φ dedicauit, ita temetum, quod di citui uehemes, ec capiti noxium, Cyclopi obtulit.at Pramnium illud uinu, quod stypticae maxime: naturae esste dicitur, etiam uulnerato Machaon induixit. Exercitationes autem sic proba ut ne procis aut quidem Pharacibus adimat: ec lassitu dini somnum remedio este in Vlys e naufrago significat: u quo item resolui memhrorum compageS non ignorat. unde illud:
Periculosa esse quis supra modii fiant, multo etiam ante Hippocratem admotanuit Homerus: magnum esse ad ualetudinem momentsi, in aeris habitu, atm natura, in describedis probauit Elysiis: quae sit refrigerandi uis, in respirante, quasi reuiuiscente monstrauit Sarpedone. Quantu calida fomenta fatigatis prosint, in eodem naufrago Vlysse: quantii autem lauacra ei, in Vlyide Diom ede in uigilia confisetis declarauit. Ager uero, lartificiose apud Homeru saucium Menelaii curat Machaon. Prium uulnere sagittam eximit, tum diligentii Iimer plagam inspicit, exprimit dein sanguinem, postremo arida inspergit medicamenta. Sicut Patroclus radicem in Eurypili uulnus amara indidit, haud ignarus, maxime ad exiccandu ualere amara medicamenta. Sed os laboranti post curationem diutuler as. sedit, ut eius animuscilicet lepidis fabulamentis a cruciatu seuocaret. Potionum etiam uel quae prosint, uel quae obsint,illa sint exempla, cu Helene crat eri inium dit-ν- θ ρτ αχλὸν τε κακῶν εωλειθον απώκν,
Est Jc diuinationis a ueteribus habita ratio, cuius altera pars, quemadmodum
500쪽
r N Η o M E R V M. 4 8 'placet Stoicis, artiscio costat, ut aruspicina, auguria, omina 4 8c symbola. Altera artificium est, ut ea quae somniis queq; diuinis furoribus continetur.Omnisi pro fecto si quaesieris ) apud hunc nostrum inueneris mentionem. Nam & Vlydes
Adeo ut ne sternutamenti quidem praesagium desideraris, sicut nec hominis, qui diuinam ipse uocem exaudierit, ut haudqUal miremur, Socratem quo , Ut testatur Plato, genio quodam subiiciete, fabulari. Adde huc, quod ne Homerus quidem ipse negari potest , futurorum praescius, qui tanto ante mansurum apud
Quod quidem etiam ante nos animaduersum a Silio Italico est, qui ita de Homero scribit: Atq; haec cuncta prius in cerneret, ordine terris Prodidit. 5 uestram tulit us ad sidera Troiam. Idem & tragoediar summus habetur autor, cum nihil profecto uideri aliud Homeri poemata possint, nisi actus quidam Oc dramata, demptis modo scelera ex emplis,qus fortasse immoderatius posteriores persequuntur.Com diam quo ab codem ipso putant emanasse: quod diuerticula quaedam in grauissimo opere
inueniantur ad risum hilaritatemq; excogitata, ut claudicans pincerna deorum, ec uanus ille ac deformis Thersites,irusq; luctans cum Vlysse, & Mars cum Venere a Vulcano irretitus: sed nec amatorios aut affect tus aut sermones in eo requires, quamuis pudori legentis maxime parcat: ex ca quippe nota est ec illud,
Sunt nihilominus Jc epigrammatii exempla apud ipsum, sicut:
Quid si eundem picturae quoi magistrum autorem l uocemUS, IIVm Opinormentiemur c cum praesertim sapientis dictum feratur, poesin et Teloquentem pi cturam, sicut d contrario pictura ipsa muta poesis uocatur. Quod si cui fortas e aut absurdum uidetur, aut magnificum nimis, legat obsecro uel illam in Achillis