Studia in Anytes poetriae vitam et carminum reliquias

81쪽

Vari emplari, quod, ut supra mem0ravi, adhibuit usque adisp. VII 32 deinde in corrigendi epigrammatis 3, 497

usus est alter codice, pariter deeadu in numeri in Structo, quo luXit numerus ad Anytes p. VII 8 appictus. Sed ignoramus qui fuerit Secundus ille eodeX, quoniam ad pigramma 497 nihil annotavit in nisi iii

tu ac ne dicere quidem habemus, utrum Onesulto reticuerit Script0ri nomen Corrector an ipse quoque ne Sei Verit. CRURa autem, cur in Subducenda epigrammatum Septimi

libri ratione saepe pervenerit hic Scriba ad aliam Summam quam quae nobi iuSta videtur cuius rei dant docum6ntum numeri Anytes carminibus ad Scripti), sagaciter rimatus StStadim uellerus, ad cui uri argumentati0nem ne d re pag. XIII alterius v0lumini obviam, delegare Velim legenti H Postremo ad 0nstituendum teXtum nyte epigrammatum multum adiuvamur Mitii Correetoris, cuius auctoritas praesertim in quaestionibus orthographiam vel pros0diam Spectantibu n0n parvi ducenda mihi videtur. Attamen talia infra suo De tractare Satius erit. Recensi c0dicis P diversis manibus iam Videamus, quibus e flantibu Issu Xerit in genes juri epigrammatum multitudo Anthologiae Palatinae nucleum Me profectum a C0nstantino Cephala c0mpertum nobi est e varii notitiis, qua in c0die e Xaraverunt Scribae, Veluti L pag. lin margine Xteriore ad prooemium Anth0logia Meleagri

82쪽

ivro 'ρωπ0ς, multa tituli tartem iri0rem usque ad Vocem sei ει tu σήν XarnVit , sequentia verba addidit , erasis ultimis Lemmatistae tituli verbis. De 00is duobus, ubi una cum Gr0g0ri Magistro memoratur Cephalas ad 0pp. VII 33 0 429ὶ, 0 erit videndum. 0nstat ri Stinam Cephalanam Anthol0giam p0Stea multis additamentis ampliatam SSe, ut 0mmuni Con Sen Su a C0nStantino abiudicentur libri I III itemque XIII -XV. Quin nonnulli viri 60 et longius tiam progressi ut o libris V XII alius alium a Constant in n0 QSS profectum Contenderunt, id qu0d l. l. monet u semihi ius. Sed utcumque ress habet, ii certe libri, quibus conti non tu Anytos pigrammata, Suntque illi VI, VII, IN pr0cul dubio iam attinu0runt ad Cephalae lorilegium, Ut apparet tam X Seholio m0do a m tranSSOripto, quo in Stru Xit L Od pag. 8l, quam e pr000mii Si quae ipse Constantinus libris indicatis praemi Sit μ)

ἐπιτίμ. 3 α es τ γ μηρ γ. Hanc Cephalae praefationem exhibet Stadim. d. pag. 1. p. r. Ol. II. Libri I prooemium, suo est

83쪽

Tl Cum conficeret anthologian suam C0nstantinus Cophalas ad ianus habuit inseripti0nes eas, quas in itineribus, per Th0SSaliam, Graeciam, Macedoniam, Siam actis, X ipsis pidibus deserips0rat Gregorius ill0, qu , ut distinguamus a viris c0gn0minibus, appellare mlamii Magistrum, quia Byganti praefuit grammatic0rum sch0l . EX pigramin tum copiis, ab hoc Ollectis, carmina quaedam perveniSse in Constantini syll0gen testatur L lemmati p. VII 327 addens

Sseptimi libri 110n tantum epp. 32 et 34, quae a regori e lapidibus descripta esse di Serte dicit , sed omnem fere Seriem epigrammatum δεσπότων, quae in eipit a 32 et continuatur usque ad 40, e Gregorii Syllog pervenisse in Cephalanam Anthologiam vidit eis Muplius, qui praeterea censet ad eiusdem Gregorii curam esse referendum quod ad in Scripti0nes quasdam, certis auetoribus tribui , in codice Sit annotatum, quibus in regionibu Sint repertae. Negat textum i que horum carminum manaViSS e Gre-g0rii notitiis, qu0 veris inscriptionibus adiueta n0 fuerint alae torum nomina, Sed exi Stimat talia epigrammata e VetuStioribus anth0l0giis a Cephala deSumpta, unde poetarum

' Eadem manus OStmodo subst λ. α ρυακ. , Suum reddidit genuS, in marginis ora pro ξ α τοῦ Scribens s αυτ Seeundum Stadimuellor interpretationem hoc sibi vult vocabulum Καφ ικου ex urbe Campsa, in i Ossaea regione ita, quam memorat Her0d. VII 23 ortum fuisse Gregorium MagiStrum.

84쪽

n0mina ii accesserint, p0Stea aut a rogori aut fortasso ab ipso Constantino in lapidibus in Sculpta ess reperta atqu0 tunc demum l0mmati regione indicantibus esse instructa a Bygantino compilatore. Veluti VII 65T X Melongrua corona in Cephalannm Anthologiam pervenisse arbitratur, loci tamen indici deStitutum, atque lemma

eSSe, 0Stquam Ephesi agn0Verit Leonidae h0 epigramma Gregorius. Cum W0iSShaeupli fere consentit Stadim uelle rus, nisi quod paulo plure etiam Palatina Anth0logisto parsiculas per iuAdem industriam Servata n0bis esse iudient; nam censet praetor carmina VII 327 340 non tantum titulos nonnullorum X huius libri pigrammatis 56 Hii, Sed Versus quoquo derivato eSSe e Syll0ge Greg0rii, quem Cophalae magistrum inscripti0nibus, in itineribus c0llectis,

adiecisse alia eiuSm0di carmina, in Variorum Scriptorum libris pigrammatumque Syllogi Ob Via SHSpicntUr. Sed iuXta numerum Sati parvum eorum epigrammatum,

qua e Gregorii nih0logia transior in Cephalanam, adest ingen Cnrminum multitudo, quam X aliis hausit fontibusC0nstantinus. Hic non attinet multis Verbis diSSerere, qua ratione cogn0verit Cephala epigrammata ea, quae, ut in cod. , ita in Di0genis Laortii Phil0s0phorum Vitis insunt. W0isSha0uplius diligenter Xposuit VII 83 - 133 omnia, solis a'nultimo et antepaenultim eXceptis, elium Obvenire in Diogonis libro indicat et quidem fere eodem ordine, quo leguntur in Anthologia Palatina. Nec tamen credit Cephalam ipsum Di0genem ob stulo habuisse, Sed p0tius per medium fontem, eumque XCerptum e PhilOSO-phorum Vitis, SciViSS haec epigrammata. Unde autem huic optimi libri parti accesserint carmina 131 q. quae in Vitis desunt, diiudicare nolit, etsi sentit fleri potuisse, ut in a Vitarum editione, e qua mannVit Xeerptum D Cephala mesurpatum. legerentur etiam, p0Stea sero e

85쪽

Diogenis per evanuerint. Quoniam igitur totam epigrammatum 83 - 133 Seriem ad Vita reserre minime recusat, invehitur in Correctorem, quippe qui in pag. 222

p0sida amplificavit his verbis: ἐκ G βψ λου ita ἐπιγρα φ uian . - φιλοσυς P. Correctori hunc notitiam Sic interpretatur eisShaeuplius, tamquam falS pro uno eodemque Opere et Pammetrum et ita habuerit , unde sit orta perversa illa Pammetri mentio Omnino nobis reicienda. Maxime autem mihi arridet lenissima mutatio, qua sanavitvurba laudat Stadim uel lorus atque fidem C0rrect0ris hoc qu0que loco integram reddidit. Etenim inter Seh0lii utramque partem in Serta vocul καί hunc e his Verbi sensum elicuit, ut e Pammetro sint durivata opp. 1314 132, reliqua v0r0 sitis. Qu0d attinet ad cetera pigrammata et apud Di0genum et in codice P obvia, necesse non Videtur quae-rnm VS, quae e ii Sumpta Ss potuerint X pS Diogene, quae neceSSari aliunde accesserint Cephalana Anthol0giae qua de re qui plura r0SciScere cupit, inspiciat Stadt-m uelleri argumentationem, Sicut 0ntinetur pag. LXIII

Syll0gen praeterea Diogenianeam, i sub imperatore Hadrian a Diogenian c0nsectam, qua inter alia Suppeditavit ep. VI 33 Sq. itemque Rufini de cuius aetate adhuc Sub iudice lis est, amat0ri0rum epigrammatum Syllogen, e quassuXerunt permulta carmina in quinti libri prima parte epp. 1 - 102 obvia, alios etiam Cephalae f0ntos Silentio praetore0. Paulo plura tamen erunt dicenda de tribus pigrammatum florilegiis, e quibus paSSim magnae parteSC0phalana Anth0logiae Sunt desumptae, coronam dico Meleagream. Philippi Thessalonicensi c0ronam, cyclum

86쪽

prooemio recen Suit praecipu0S X 00tis, quorum rec0pit carmina, in qua numerati0ne, ut i Supra iam vidimus, fecit initi uin ab Anyt0. Itaque non magis Constantino Cophalao quam huius Meleagri cura et diligentia tribui p0rtet, qu0 Anyte epigrammatum tantii numerus tulit aetatem, ut etiamnunc Tegeatidis p0etria art0m sat bene cogitati0ne percipere p0SSimus; porro bene laetum qu0 multorum aequalium p0etarum, qui Simili minuerunt arte, Veluti Nicino, MyruS, MnaSaleae, li0rum, Simul Servavit Meleager complura carmina, qu0rum reliquias e X hibet Palatina Anthologia, ita ut non per Se stent Anyte epigrammata in historia Graecarum litterarum, sed e comparati0ne eum similibus epigrammatis accurat colligi liceat, quanti sit facienda haec poesis Uti 0 Videbimus, pluraque Anytes carmina in codie P ita Sunt collocata, ut cum praecedentibus Vel sequentibus pigrammatis longiora efficiant Meleagreae coronae fragmentu. Quo autem ordine esu Xeipiant cuiusque fragmenti Varia carmina Statim dicam, p0Stquam praemiser quaedam de Secunda epigrammntum Oron n.

Meleagri enim X0mplum pigrammata colligendi p0steas litus est Philippus Thossalonicensis r ut ipse t0Statur initio pr000m ij, quod 0ronao Suae praesiXit, dicens:

i De Meleagro in margine exteriore pag. 2 haec tradidit : γ δ αρροος ῆν, ξ εν τοῖς ἔμπροσθεν VII 412 119, ut vidit Jacobsius)

Cf. Stadtm vol. I. pag. 69. - Thessalonica ortum eum esse testatur L ad Philippi prooemium annotans: ἔτερος στίφανος φιλiττου Θεσσαλον κUω gar i-

87쪽

Ita tu in st0ril0gium suum recepit pigrammata P ta

rum recenti0rum quam fuerant ii, qu0rum ars Suppedita Veradi carmina Meleagreae cor0nae 0rum imprimis, qui floruerant Ciceroniana aetate vel primis regnantibus imperatoribu S; ipse rursus in prooemi praecipuo ecillis poetis percensuit. In ordinandi variorum auct0rum epigrammatis Philippus rati0n0m non habuit argumentorum, Sed ducti HS ordine alphabet leo, quem ad Servandum Golam re-w0Xit initialem litteram trimae cuiusque 'pigrammati VOCiS, Ut V. C. npparet in I . . ill-llέ, i rum pri naum et ultimum incipientia utrumque a vocabula: ousi' separantur pigrammat 112, qu ab initi 0Xhibet 000m εγρο 0' atque Sequenti epigrammate, cuius primi Versus par prior Sic nudit recti murm Ριilarior ulta Philippeam e0r0na, fragmenta, i0Stquam aran Sierunt in Cephalanam Anth0l0giam, servaVerunt ordinem illum tD-mentarium, Veluti totum fere Graecum alphabet 0Xhibent initiales littora in magno huius Syllogae fragmento, qu continutu notio libro. Incipit illud ab ep. 215, cuius primum Vocabulum est adverbium lac et continuatur usque ad carmen i 2 qm similiter ac praecedens habet initialem litteram ob reliquae quoque litterae, inter et co intercedenteS, Vulgari ordine Sese Xcipiunt in hoc fragmento,eaeceptis quattu0r iisque Sedecim litterarum Seriem nanciscimur in opp. V. 103 - 132, et ipsis o Philippi Corona deprompti S, atque ad eandem Summam ducit Omputati in epp. VII 36έ-40b inita Carminum dispositionem Secundum alphabeticum ordinem non ipsum eXeogitasse Philippum Thessal0nicensem, verum hae riu0que in re Meleagri Xemplum eum habuisse b dul0S, Ogn0ScimuS

88쪽

per Luminatistae annotationem Meleagri prooemio appictam in qua media legimus: συνδε αξεν i iisti scilicet τ ἐπι-

antli 0logia reliquiae in c0dico P magis sunt disturbatae quam Philippeae coronae, raro tantum etiamnunc priStinus ordo agnoscitur in longioribus fragmentis; at revera in ipso Meleagri lorilegi Valui SS eandem regulam, quam ObServavit Philippus, abunde Stendunt minore carminum SerieSab eadem semper littera incipientium, Veluti epigrammatum VI 26, 268, quorum prima deincep voce Sunt hae

indagandis Meleagrea Syll0ga fragmentis nos deficit ordinis olementarii subsidium, ita ut solis ducamur auetorum nominibus in prooemio num0ratis; 0ntra utrumque indicium vulgo adest ad agnoscendas Philippene corona reliquiaS. ASpernatu est ordinem alphabeticum Agathias, recentiSSimae e tribus anth0l0giis auctor, qui altera parte SeXti Saeculi consecit pigrammatum cyclum, in Septem libroAdivisum. Itaque quum distingueret carminum Vari genera, veluti pigrammata dedicatoria, Sepulcral in amatorin, an thologia eiu eadem fero evasit dispositi atque postea in Sua ordinanda usu S St Cephalas. 0 autem Simile habet Cyelus cum Meleagrea ut Philippea 0r0nis, qu0d Suam quisque ipsius artem alienis carminibus inserue runt anthologiarum auctores, id qu0d ipsi in prooemiis testantur Meleager et Agathias; de Philippo Thessalonicensi andem rem testificari LemmatiStam docet ann. . pag. 4. Ex omnibu hisce apparet 0 de0SS indicia,' Vid etiam Meleagrea coronao fragm. VII 194-203. cuius ei p. tria priora exhibent initialein litteram . quinque Vero OSteriora , quippe quorum primum incipiat ab ρνεον, reliqua autem ab adverbi O5κgTl. Meleager ad finem perducto poetarum catalogo, Anth. r. IV. 1. i5. sq. de se ipse dicit: τοῖς δ αμ α Iουσω . και σφετἱρης ἔτι

89쪽

quibus ducamur ad indaganda fragmenta trium illarum anthologiarum, qua prae ceteris sontibus adhibuit Constantinus Cephalas. Nil mirum igitur quod iam dudum c0nati sunt viri docti quam maXimum numerum talium fragmentorum e codie P Xpi Scari. Anno 182 v. d. Passo in libro, qui erat inscriptus: Quaestio de vestigiis coronarum Meleagri et Philippi in Anthologia Constantini Cephalae V praeter alia multa demonstravit et Anytes epigrammata in cod. P Sic SSe coll0eata, ut eum praecedentibus vel sequentibus carminibus essetant fragmenta longiora e Meleagrea corona prosecta. Namque rep. VI

646-665 IX l fragm. IX l3-338. Dei inter ann0 18 45 181 in Museo Rhenano quaesivit de lantibus t ordine Anthologiae Cephalanae ei-gandiuS, qui duo Anyte epigrammata, a Passovi Silentio praeterita, eaque VI 208 et VII 24 locum assignavit in longioribus Meleagreae e0rona fragmentis illud nimattiner credidit ad fragm. VI 20 - 212 hoc ad fragm. VII 67 740.i Non solum autom versatus est in Meleagreae et Philippeae coronarum frustis, Sed primu etiam quaesivit de Agathia Cycli reliquiis.

Agathias A. 21 24 primi prooemii cantat

at s. 35-3 pergit sic:

i Ῥraeterea fragm. illud, quo continetur Anytes p. VI 202. quod ab ep. 194 incipere existimaverat assovius auxit Neigandius additis 192 Sq.

90쪽

Porro Bonndorsius, quum Scriberet de Anthologiae Graecae epigrammatis, quae ad artem Spectant ' si agmenti a Pas. fovi et ligandi e0llectis nova quaedam addidit.

Quae autem si agmenta principum Cephalana Anthologia se sontium agn0vim sibi erant vi Si es, qui antea huic res studu0rant, mrum Omnium conspectum dedit ei Sshaeuplius in parte priore commentationis suae de Graecae Anthologiae pigrammatis sepulcralibus. Sed Superiorum inquiSitionum eventu minimo contentus Semel iterumque impiger hic investigator nuntiatis Vetusti0rum explorat0rum opposuit sua ipSiu opini0neS, qua plerumque apti argumenties confirmavit Feli imprimi suit, eum instituero c0mparati0n0m inter duas longi0re epigrammatum Series, quarum altera continetur seXt Anth Palatinae libro, Septim altera. Quoniam in ipsa illa SerieS, quarum anterior complectitur

opp. VI 87 - 163, posterior VII 364-546, incidunt quattuor Anytos epigrammata VI 23, 153. VII 86, 90), non

recusavi hoc loco paucis Xponere, quid de duarum illarum Anthologiae nostrae partium comp0sitione disputaverit Wei Ashaeuplius. 0Xti libri partem indicatam discorpsit in has se particulas: T-108, 109-133, 134 143, 144 - 145, 146- i50, 151 - 163, quarum prima es ei fragmentum Corona Philippine, alter Meleagreorum poetarum exhibet carmina opigrammata tertiae particulae omnia Anacreonti nomine Sunt inscripta, 44 sq. Simonidi vindieanda esse censet eisSh. 146 - 150 mnia composuit Callimachus, postremo ultima series Continet epigrammata a Meleagret poetis facta, quibus intermiXta Sunt quaedam Philippeorum poetarUm. Septimi libri convenientem partem idem sic divisit, ut hae orerentur ories 364 405, 406-500, 507-5l6, 16',5li G25, 26 - 546. Donuo primam Seriem, Philippeorum poetarum Carmina compleXam, Xeipit coronae Meleagreae fragmentum P0M quod sequuntur Sim0nidea epigrammata