장음표시 사용
151쪽
AD ANTONINUM IMP. ET INVICEM LIBER II. Ios
i Aries inperatoriae honore summo hiabitu . . quid . . Perens . . ab per . . fibi nus . . C. . qui sum . . rem . . omnia j Ne agri quidem forma praefereunda' ' More sue-νum, inportuOSum: aster frustum fertilis, Onti pecori, octori infecunctis e uela terestque stentirict qtiorum. Genus hominum saliari CO Ore, eloae, potiens luboris. Nec plerosque Senectus dissolati, Dilatii ferro tit bestiis interiere morbus haud Sume quem Stverut si non inscii. In reonti animum interimi OSe iacer bellicosus si is, quem setebat, quietus, inbellis, lucis instenm, ONOrtunus initi-ricte mettiens mustis quom mettiendus In Consul nostro multae Oncteque artes et ianimi et corporis ei strii, quias omnis
In mamine: Agri forma. In mamine Forma corrupti exercitus.1 Sequitur lacuna, ut videtur, paginarum quatuor. Incipii Cod. Ambr. p. 82, quae legi nequis.
Incipii Cod Ambr. p. 81, obscura OdeX Pr. m. Osrei. Sallusi Iugurth. c. 1T. o. 28. M. Malim sane labortim. Moraler Apud Sallustium ne deest. Ita Codex pro quemquam e duo superiora Verba evanida. Tres versus inferciderunt.
Excidi versus unus e dimidius. Ita add. in Cod. Cod. Maio videbatur inbidi Tum evanuere quatuor lifferuo. 1 Tres litterae evanidae. Apud Sallustium legitur iraditur et aho
11 Incipi Cod Ambr. p. s5, admodum obscura, quam fmen consuli amicus usque,d Postremo.12 Omisi Maius quae sequuntur litteras FDSINIS: rei ego nescio quid hoc sis.
152쪽
iio M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM
plertimque milites in stolisis castris habeboi nisi cum Oilos vi pabuli mestst locum mutore Submerαι. Sed neque munieb n-ttiri neqtie more militari Oiliae Nilucebianture tit cuique tib but, ct Sionis oberat Liaeae permisti cum militibus my
cum merciatoribtis in o relicto Voliis talibus: ruetereo fru- metitum publice silumben re, unem in die merciarie Ostremoqi aecumque ilici tit no queunt Onαν e vaeuricteque Probro, eo in illo Oercitu tincto vere Voltu, litis. Se in eo, Acutiole Metellum' non minis quom in rebus hostilibus, num et vientem latim Misse comperiori, strito te eruntio inter
In mamine De forma imperatoris. In mamine Sempronia rutilia saepe virilis audacia facinora commiserat. Cod. Sec. m. mtinebantur. Nos haec duo verba, quae desunt in
plerisque Sallustii Codicibus. Praeterea apud Sallustium legitur milites
tum p. 8s, itidem obscura e lacunosa, in qua paucae fantum licterae conviciuntur versus marginem exteriorem. Confusi famen d meucolumnam priorem i. e. usque ad Getis. Alfera legi ninino nequis. Octavo versu a linearis legitur in pro us); Maius in margine videre sibi visus est et oluselestibari pro ). Decim versu a linea Sallust Catii. c. 25, apud quem legitur:
in eis ercti et lammicte tini.
Incipis Cod Ambr. p. so lacera, obscura, erasa consuli duruieuusque ad panere. Exscribitur Sallu . Catii. c. i.
153쪽
AD ANTONINUM IMP. ET INVICEM LIBERII ID
Formi . . . IniSerui . . malum . . . ne ianinum . . . miSiSit . . nonuS Sed . . . quem . . . Sal . . .
Oraiiones desidera sibi Dominus meus frater vel a me vel a te quam primum misit. Sed eg malo mi magister, tu mittas easque ui in prompta haberes, exemplaria, quae apud nos erant, misi tibi. Ego mox alia conficiam, quae sine in . . mora intercedenda alia mihi scripsit. Vale mi dulcissime magister Nepotem saluia.
Pr cetera erga me benivolentia sua fecisti, quod orationum, quas frater tuus Dominus noster desideraverat, miriendarum me gratiam inire voluisti. Adiunxi ultro ego fertiam orationem pro Demonstrata Petiliano, de qua illi scribsi; adiunxi, inquam', rationem Pr Demon Stram, quam cum primum fratri u obtuli didici ex eo, Asclepiodοfum, qui oratione Asa compelletur, a se non inprobari. Quod ubi primum comperi, curavi equidem abolere orationem sed iam PereaSera in manus plurium, quam ut aboleri posses. Quid si igitur quid inquam. Nisi Asclepiοdotum, cum a se Probetur, mihi quoque fieri amicissimum, iam hercule quam si IIerodes summus nunc meus, quamquam exiet ratio. Valem Domine dulcissime. Addidit Maius deest in Codice.
Incipit Cod. Vatic obscuras et Lectionem dedi Maii, qui adnota infer quae ei sine quatuor verba infercidisse et unum verbum infer in es mora Rieu vidis: stiae s XEO
Mindoreus corrigis intercedente. Epistolam ad Verum habebimus infra. Quae sequuntur in codice inferiere e Maius ea supplevi ex Epi . ad Verum. Lacuna tanta fere es altero loco, nam in nostra epistola haec vix leguntur. eladortius scribis: Ouid sistir quid nune faetam Ascle-
154쪽
si M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM IX. Domino Meo. IIa inferea rationes mutilo. In te . . t duas deli . . . X. ' Domino Meo.
. . POS . . Per . . quid . . in . . nus ibi ei cu . . fer . . . non . . Oie . . nondum . . . aliqua in . . . US. Nisi . . PS . . ad .
Fragmentum. Male me, Marce, praeferitae vitae meae paenitet.'
Supple quinqtie litteras. Suppletis quatuor fere verbis explici brevissima epistula mitis. Incipi Cod Ambros P. et erasa. In his lacunia perii prope laterculum unum cum dimidio Maius. Reliquum es dimidium Merculum oblitteratam. Maius. Charisius haec laudat p. 266 Κeil ex Frontone ad Antoninum invicem lib. II.
155쪽
AD VERUM IMPER AURELIUM CAESAREM LIBER I a13
EPISTULARUM AD VERUM IMPERATOREM AURELIUM CAESAREM
. . . ii, quο iubes, rectam fortasse sed serum neque enim onmia, quae ratio 'stalai, etiam aetas tolerat. - An iucycnum coges in ultima cantione cornicum voculas aemulari i. . . . ingeni diScrepanti iuberesne me niti contra
naturam, adverso quod aiunt flumine' Quid, si quis postulares, ut Phidias ludicra aut Canachus deum simulacra fingeret aui Calamis Turena aut Polycleius Etrusca Quid si Parrhasium versicolora pingere iuberet, aut Apellen unicolora, aut Nealcen magnifica, aut Nicia obscura, aut Dionysium inlustria, aut lascivia ' Euphranorem, aut Pausiam
a In mamine qui artificum quid melius singuli fecerius Fictores nobiles Phidias etc. In mamine quid singuli poetae proprium habens. Ambigi potes de sede huius fragmenti, quod legebatur quatuor prioribus paginis codicis Vaticani. Equidem in incerta re secutus sum coniecturam Maii haud improbabilem. Utraque sententia a Maio exscripta e margine pag. 2 nam funciam tofus contextas blifferatus eras. Incipi post haec P. 1. In margine, ubi sententia repetitur, legitur iuberesne me insensi
In margine Obolum. In margine sine A. et lia Codex. Carie exesa es tam hoc tum aliis locis membrana huius paginae. Et quidem hei quatuor aut quinque litterae amissae videbantur in Iacuna praefer incerias duas quas uncis inclusi. Scripsi autem yroelio propter Euphranoris fabulam proelii equestris, quam celebras Plinius XXXV. 11. cum Pausania I. 3. mi .
156쪽
ita M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM Lucilius Albucius aridus, sublimis Lucretius, Mediocris a i cubius , inaequalis Accius, Ennius multiformis P Mistariam: quoque scribsere Sallustius sirucie, Pictor incondite, Claudius lepide, Antias invenuste, Seisenna lοnginque, Verbi Cato a , multiiugis, Coelius singulis Contionatur' autem at infeste, i , Gracchus furbulente, Tullius copiose. Iam in iudiciis' saevii idem Cato, friumpha Cicero, tumultuatur Gracchus, Calvus
Sed haec exempla lariasse contemnas. Quid philosophi dipsi nonne diverso genere rationis usi suni P Zeno ad do i cendimi planissimus, Socrates ad coarguendum captiοsissimus, Diogenes ad ' exprobrandum promptissimus ieraclitus ob scurus inviaver omnia, Pythagoram mirificus relandestinis signis sancire omnia, Clitomachus anceps in dubium vocare omnia. Quidnam igitur agerent isti ipsi sapientissimi viri, si de suo quisque more atque institui deducerentur Socrates ne cοargueres, en ne disceptaret, Diogenes ne increpares, nequid Pythagora sanciret, nequid IIeraclitiis abscon iideres, nequid Clitomachus ambigeret. Sed ne in prima ista parte diutius quam epistulae modus
postula commoremur, empus es de verbis primum quid cenSea considerare. Dic sodes hoc mihi, utrumne, tametsi sine uti labore ac iudi me verba mihi elegantiora ultro Oecurrereni, Spernenda censes ac repudianda P An cum labore quidem et fudi investigare verba elegantia prohibes, eadem ivero, si ultro, si iniussu atque invocatu meo venerint, ut L
Menelaum ad epulas i , quidem recipi iubes inam istud qui-
a In maroine Quid historici proprium habent i ab In mst ine De contionantium propriis. In mamine quae in causidicis singulis fuerint propria. In momine Et philosophi diverso genere atque ratione usi.
In mamine Nunc de verbis. In morsine Menelaus invocatus ad epulas veni et receptus est.
Codex Xeno, infra Zeno. Incipit Cod. V . . . lia Codri. In Codice repetitur senerint. Librarius priore loco delevisse
157쪽
AD VERUM IMPER AURELIUM CAESAREM LIBER I dicidem velare, durum prosus atque inhumanum si consimileo si ab hοspite, qui se Falerno accipias, quο rure eiuSHaium domi superfiat Cretense postules vel a I guntinum, quod malum foris quaerendum sibi atque mercandum sit. Quid . . . .' Ηaud igitur indicarent ea si . . . . Quid nοstra memοria Euphrates, io, Timocrates, Athenodotus quid horum magister Musonius 8' nonne summa facundia praediti, neque minia sapientiae quam eloquentiae gloria inclusi exsilierunt An tu . . . consuli verbis usum' ne Pallium quidem sordibus obsitum candid ei pure laui praefu- Iissos Nisi forte eum in arbitrare claudum quoque consulio facium, e servum consuli natum Quid igitur si fam
facile ille' II. Magistro neo.
nostro, Calpurnium dico, consenti est, quem egοfacile, es ninibus spectantibus, ei se, si spectaveris, esse revincam Pyladem magistro suo' sium tanto meliorem esse,
In marvine Epictetas incuriosus. Socrates, Xenophon, Antistae-nes, Aeschines, Plato. In mamine Euphrates, io, Timocrates, Athenodosus es horum magister Musonius, philosophi eloquentissimi. In mamine Nisi forte Epictetum arbitrare etiam claudum consuli factum. Numquam volumfarias verborum sordes induisses. Forte et servus consuli nasus est sapiens sed ita eloquentia caruis pedum incolumitate. videtur. Tachmannus Comm. in Lucres p. ii ad epulos, inferim quidem.
Oreuius Menelaum ad epulas memorant vel alunt, item recipi iubeS.
Incipi Cod. Vas. p. 3, in qua praefer marginem nunc nihil legi pote . Legi nequeunt versus undecim huius laterculi. mitis. Rursus legi nequeunt versus novem. mitis. Supple duo verba mi . Exin quinque versus legi nequeunt Moturum. E marginis lemmate licet particulam supplere huius lacunae mitis. Incipi Cod Ambros. p. 26 Suppleo Mihi cum Oενο. Pantomimum cui exta inscriptio cum iconibus scenicis in aedibus bibliothecae Ambrosianae inctius. Tam magistro quam discipulo cognomen fuit Pylades, feste inscriptione apud Oruferum 331 1 mius.
158쪽
ii M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM quani si Apolausae similior Sed quod sine ioco dicatur, iube Valerium istam Antonium dare mihi libellum, uti rescriptiοne quoque nostra gratia sententiae nostrae fias Epistulam suam summa cum voluptate ei solii cum admiratione legi. Vale mi magister, Vero iu dulcissime et carissime.
Quem Verus e Syria adduxit. Itaque haec epistula scripta est post bellum Parthicum Capitol in Ver c. 8. Inscript apud Orri. 313. 8.mi vid quoque Lamprid. Commod. o. T. Cod ex loco. Om. Maius. labe Codex. . m. Maius. Core. revoc&rit. Nein Oiug. Quod periit, vocabulum septem vel octo litterarum, ita supplevi Et video Sinopenum quoque ita correri8SQ. Incipit Cod Ambros. p. a25 obscurissima Vix leguntur sex primi
In sequentibus lacunis periis prope integrum laterculum. Maitia. Maius laudat evrristi e Tertulliano de Fuga in Persecus. p. 12.Ηeindoinus ita ludis quod beniendi a te adeo pauca tempora suppetunt. Ego vel in oleis, si me vocasSes, d e currissem. Nunc Oro, Sollem, iliam mi sed non vacat ad se eontendere, rescribas quomodo valeas. Nec diu iam m
Est quod ego fecum graviter conquerar, mi magister, que quidem uti querellam dolor superes quod ego te ianio id post intervati nec complexus neque adfatus sim, cum ei in in palatium veneris et postquam ego a Dοmin meo fratre vix itidum discesseram. Equidem multam fratrem meum biurgavi, ii
Quantum, ro te, fui ante mihi significare, se ad fratrem meum enitirum' esse, velle me quoque visere, pοStrem redire me iubere, uti confabularemur 2 Quid enim, si me hodie domum urceSSRS, nonne omnibus missis lubens curram qui quidem aegerrime interim, quod non cοtidie ad se commeem: quin gravissimum stationis nostrae id esse arbitrer, quod veniendi ad se adeo' solus . . . ad se currissem. Nun tior salie dum mi . . conie . . quom . . um . . iumeni quin e . . exter . . lis expectem. Vale mi magister, , Vero suo carissime et humanisSime.
159쪽
AD VERUM IMPER AURELIUM CAESAREM LIBER I si IV. Domino ne Vero Aligusto.'Quod heri, cum in palatium vestri visendi causa venis- Sem, nοn se vise rim, non mea culpa evenisse ostendam paulo post Quodsi olens liberis scienti animi hoc oraclum non
per8οlvisSem, hau dqua quan me paeniteret. Fuit enim , fuit haec causa, cur tu tum fumiliaribus litteris mecum
expοstulares. Neque ani vere gauderem, ei, cum ad evenissem, summo cum honore ab se appellatus essem, quam nunc gaude fani me iurgi desideratum. Namque in pro sua singulari humanitate omnes nostri ordinis viros, ubi praesto adsunt, honοrifice adfaris, non omne magno opere requiris absentes. aec denique causa est, in qua malim se mihi graviter irasci quam libenter ignoscere. Irasceris enim quanio' desiderantius desideras . . bis si amare desieris. Enimvero cum tu suusque frater in antis opibus locati, lania multitudine omnium generum omniumque ordinum, in quo amorem vestrum dispergitis, circumfusum', mihi quoque partem amoris vestri nonnullam imperii is, quid me facere portet, cuius spes' pesque omnes in vobis sunt solis sitae Non ei sum pectus meum . . . quid . . aut ubi illοs mihi ante' . . .'
In miamine: anfo desiderasuml, In mamine: quam ut vos immo reb
illos mihi ante. impediens negotia quamvis ument, quin te revisam aut dextera salvum
Duodecim versibus, qui vix legi possunt. Maius addidis Non vidit amicus meus. Mox pro ei Sec. m. i. 3 Incipit Cod Ambr. . . . Maius scribi a mineindoinus se. Maius scribis timo Amicus vidi has litteras superstites:
DENIC SA. IIaec est lecti Maii. Dabo quod hodie legitur in Codice, sed
nihil sani extudi quanto . . . desiderontius deSi RES . . . E . . TUS IECO ENISSES . . . bis. Mi sunt duo versus cum dimidio. Sor circumfusi Neindo tirum. Ab hac voce usque ad praestare possim ui videre in Codice licuit. Supple versus in his lacunis ferme quinque inctius.
160쪽
ii M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM praeStare possim, quam ut vos illis anteponam Sic enim
profeci merebor, ut vos quoque illos mihi anteponatis. Sed ne diutius defensionem meam differam, nulla, ut dixi, mea culpa accidii, ut se nοn convenirem. Nam ex hortis ego redii Romam ni diem quinium hal april. diluculo, ut . . si possem se longo post tempore conνenirem'. Sed eo eS . . ne in fani pergerem . . ui aderem satin salvae uipercontarer an ut complecterer an ut exoscularer an ut confabularer 2 an eg quario post mense lacrimas vestras spectatam measque sieniatum venirem Quid igitur postero die feci Non sum ausus neque fratri tu neque tibi scribere me ad vos esse venturum, sed ad liberium vestrum Charilam perscripsi his, si recte memini, verbis: Ap crisaesto EuxetipovecTivra pixccθα sae ristoc UTouc cu suo bn vico victavE EU-mpus Rosuoi pixo Roscio ob oriecTei evi, ni ego in palatium
. . . . ' vestrae Pro re nata sic Iyctimno . . aliud . . . . . Per-
Incipi Cod Ambr. p. l 3. Maius adnotavit sex luseras supplandas esse. Duile tu Codice vidi vestigia fere evanida, quae ducere videbantur ad . . . PERILLA, sed locus admodum male habitas Fortasse lates prosetier illo. Sic Maius. Di me videre sibi videbatur: COSSUERO, sed
lectionem non praeStas. Supple versus decem. Tum sequitur ultimus versiculus prioris columnae altera incipi a verbis tit facerem. Suppletaeeindorfius Mile remorari risum est aliquantisper, ne in fonta ve8fra occupatiοne statim ad vos eruerem. Quid tit moerem'
ceriae sunt. Itaque quod dedi non certum est, sed tamen verisimile. Apud Maium posteriora fria verba mutantur priora prorsus absurde odii sunt. Sequitur Cod Ambr. p. id6, lacera, obscura, erasa Sectantum verba Maius vidi in margine, quae praefer postremum alist duruieu quoque vidis Primum famen non videtur esse Bestrue, sed deStriae. Θ-quitur p. ab itidem lacera Suspicatus sum haec cum superioribus Onhaerere foliorum distributio suadet ei argumentam epistolae non repugnas.