M. Cornelii Frontonis et M. Aurelii Imperatoris Epistulae: L. Veri et T. Antonini Pii et Appiani ...

발행: 1867년

분량: 343페이지

출처: archive.org

분류: 문학

161쪽

AD VERUM IMPER AURELIUM CAESAREM LIBERII si scaenae succidaneum paraveras Mea Parum refers, quis me de caris tibi amicis diligas, nisi quod prior ratio es eius qui minus es nostri fastidiosus Ego dem . . . . leo . . . ierem. Nam is quoque ex tempore eum vidis Invenit autem me Tranquillus cum frigeret, etiam nunc vetantem, sed minus . . belli . . ag quanta Tranquilli industriae, qui nisi scire quanto per me diligeres, volumiarium hoc negotium sibi numquam expetisset. AD VERUM. 3

M FRONTONIS(EPISTULABUM AD VERUM IMPERATOREM AURELIUM CAESAREM

I. Domino ne Vero Aug. Sal.

Iam iam, Imperasοr, Si erga me ui voles utque iuus animus feres. Vel tu me neglegito, vel etiam spernit , nihil denique honoris inpertito, in postremis', Si videbitur, habeto.

In mamine prior fastidiosus.1 Versuum frium amissorum haec initia fotidem forti versu pro o Maius legi uer. Supplendi, ut puto, duo versus Is Maius Amicus e Codico adnotavit:

OUA. DINITA . . TANTASORI . . . Sed frustra haec expedire conatus sum. Post subscriptionem duorum versuum spatium. Ceterum errare nulli videntur, qui putent latere fragmentum epistolae ad M. Annium Verum explicui in Prolegomenis, tu crediderim M. Caesarem ante adoptionem Frontone magisti non fuisse usum. io vocabulum in codice non amplius apparet Maius famen vidis. Post unius versus spatium. Ita Maius Amico infer inperiit eis remis fres tantum litterae intercidisse videbantur.

162쪽

12 M. CORNELU FRONTONIS EPISTUEARUM Nihil si ita durum aut ita iniurium quod tui facere ad

versum, ' si maxime velis, possis, quin ego ex se gaudiis amplissimis abundem'. Viri es tuas bellicas ei militaria' facinora sua atque consulia me nunc laudare in forsitan putes'. Quibus ego rebus, iam a sunt pulcherrimae in rem publicam imperiumque populi romani optimae, amplissimae, iam iis em rebus laetandis virilem cum ceteris portiοnem voluptatis capio Ex eloquentia autem tua, quam scripsis ad senatum litieris declarasti, ego iam hic triumpho.

Recepi recepi habeoque teneoque omnem abs te cumulatam parem gratiam: οssum iam de visa laeta animo excedere mam verae meae Praesi Percum, magnoque monumeni ad aeternam gloriam relicto Magistrum me tuum fuisseau sciunt omnes homines aut pinantur avi vobis credunt. Quod equidem ' parcius mihimet adrogarem, nigi vos ulli Praedicaretis: id quoniam vos praedicatis ' ego neque negare h. Bollidae igitur suae laudis ei adoriae mulios habes administros, muliaque armatorum milia undique gentium acesia victoriam tibi sitiuntur ei adiubans eloquentia vero ipausim dicere meo ductu Caesar, meοque auspici nata est'. in . . . spolia . . . . 'bmi Parthorum prompta ei gravia In mamine Nihil est, abundem. In mamine p. 31 parcius praedicarem, nisi vos ultro diceretis: quod vos praedio is neque negRre. Immo ineraveratin Acteo veεtiata multaque armatorum, nata est.

Maius mihi, sed duae tantam litterae desunt. Incipi cod Ambr. p. 32.

Ita Codex Maius inperium. Ita Codex pro tamen. Archaismus miti . Codex aequidem, Sed corr. Rem de se festatur Marcus de reb. I. 13. Mai . eladoreus Prae

3 Excidere versu OMO.

163쪽

AD VERUM IMPER AURELIUM CAESAREM LIBERII I2Iier respondisti Scilice hoc se a centurionibus vel primipilaribus elegantissimis altercaloribus didicisse Dausarat ei Nicephorum et Artaxata ducta auspicioque in armis capiasuni sed arcem munitam et inviciam et inexpugnabilem, quae in fratris fui pectore fila est, ad nomen Armeniaci quod recusaverat sumendum, quis alius quam tu, aui quibus aliis in quam eloquentiae copiis adorius es' Comitem tibi ad impetrandum adscisti exercitam, sed loquentem exercitum', oratione pugnantem. In ea tu parte litterarum suarum, uifratrem amantem decuti, Senientiis magis crebris et dulcibus

usus es, et versa modulatione collοcasti quae cum legerem, in senatu enim per valetudinem nοn potui adesse, cum eloquentia sua fratrem suum urgeri viderem, ita eum facitis cogitationibus meis compellabam Quid hoc rei si Antonine 2 nam ibi vide nomen quod recusaveras acci 'piendum esse ei de sententia decedendum. Quid nunc meae, quid philosophorum litterae a ni Litteris militis vincimur. Ecquid autem pulchre scripsisse videtur numquod verbum insolens aui intempestivum P aut num ego sibi videor gloriosum mili-iem erudisse Quin, quod votis omnibus expetisti, habes fratrem fortem, virum bonum dicendi peritum eadem enim dicit ille quae in sed ea minus multis ille quam in Quini'

maxime haec ego mecum agitabam, um ratiοni suae successii Antonini ratio, di boni quam pulchra quam verati multa V plane dicia omnia et verba delenificat', pietate ei

Veri litteras ad Parthorum regem memora Nagarius Paneg. ad Constantin. c. 2 , tum etiam Fronto in principiis historiae. Maius.

cf. Capitolin in Marsi c. s. re Capitolin in Vero . . Tria verba apud Maium desunt. In sequentibus Hauplius scribis et verba modulatiora Ol coali. Incipi Cod. V . P. 13. Om. Maiu8.

164쪽

t22 M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM fide ei amore et desideri dilibuta Quid aperem timo infer Ditis

duos ambos meos petitaremne an unde peieretur, magis au iuddarem P Antoninus era quom imperi obsequens in autem, ni Luci, cum obsequi era prae amore imperiοsus Eas ego morationes ambas cum dextra laevaque manu mea gestarem, Namplior mihi ei ornatior videbar aduehis Eleusinae facesse iis stantibus, ei regibus sceptra tenentibus, quindecimviris libros adeuntibus 'Aes deosque patriο ita jοmprecatam sum: imΗ-m Iupiter, e I byue deorum etiam partim eloquentem se quam iacitos coli maluerunc' consumacia '' ego in . . . servicacibum eloquenti incutiatur fulmen quidem aeque terreres, nisi cum sonitru caderes Ea ipsa fotiandi Aesias jο Diti patri neque Neptun neque edis ceteris, sed imperatori surum Iοvi tradita si ui fragoribus nubium et sonoribus prοcellarum, velut quibuBdam cae silestibus vocibus, rustissimum 'imperium a contemptu vindi caret q. Igitur si verum imperarerem generis humani quae gruis, eloquentia vestra imperai', eloquentia mentibus i dominatur di ea meium incutit, amorem concilias, industriam ex-

e In mamine Verus imperator generis humani eloquentia est. 8 In mamine quid agat eloquentia. Is Codre. Tantum spatii oblifferati in odice est. Hus. Mox Cod. r.

m. Petitoremme.

165쪽

AD VERUM IMPER. AURELIUM CAESAREM LIBER II. a 23cii , inpudentiam extinguis, virtutem cohortatur, vitia com- fui , suades, mulcet, dοces, mSοlatur. Denique provoco audacter ei condicione vetere omitiis eloquentiam ei imper ea orationes in senatu habere militi ei Armeniam subigue alii quoque duces anie vos Armeniam subegerunt: sed una mehercules, sua epistula, una fui fratris de se fuisque virtutibus oratio nobilior ad gloriam ei ad posteros celebratior erit quam plerique principum triumphi. Ventidius ille,

postquam Parthos fudi fugavitque ad victoriam suam praedicandam, rationem a G. Sallustio mutuatas est ei Nerva facta sua in senatu verbis rogaticiis commendavit. Itemplerique ante parentes vestros propemοdum infantes ei lingues principes fuerunt, qui de rebus militiae a se gestis nihil magis ic,qui possent quam galeae lοquuntur. Postquam resp. a magistratibus annuis a G. Caesarem Abi mox ad

Augustum Malaia est, Caesari quidem facultatem dicendi video 'imperatorium fuisse Augustum vero saeculi residui beleganter e latine, linguae etiamtum integro lepore potiusquam dicendi uberi e praeditam pum. Posi Augustam nonnihil reliquiarum iam ei vieiarum ei labescentium Tiberio illi superfuisse. Imperatores autem deinceps ad Vespasianum usque eiusmodi meS, ui non minus Verborum puderes, quam pigere morum ei miserere facinorum. Quod quis dicas, non enim didicerant: ur' ergo imperabant aut imperareni gesta censeo, ut histriones aut nutu, ut muli aut per inferpretem ut barbari'.

In mamine, tibi repetitur lacus, est rogatariis.

In momine De G. Caesaris eloquentia, de Augusti dicendi lepore, de Tiberii nonnulla lifferatae scientiae, de reliquorum imperatorum inperitia sic In marsine Si non didicerant, cur imperabant imperarent gestuus histriones, nutu, muti aut per interpretem ut barbari. Om. Maius Moximptius Armeniam subigite pro ubicite, quod legi videtur in Codice. Notamus Sallustii deperditam orationem. Ventidii friumphum memora praefer alios auctores Di as, 1 notas. Incipii Cod Ambrοs P. 12. Tres posteriores litterae non apparent. Supplevis Maius. Codex: RES Nieb rius regi celestiantia. Ita Codex. Ηeindoreus scribis tit.

166쪽

iM M CORNEL FRONT 3NIS EPISTLLARUM Quis eorum oratione sua Popullam aut semivin adfari, quis edictum, quis epistulam suismet verbis componere potuit PQuasi phrenitis' morbus quibus implicitus est, aliena eloquent imperitabant ut tibiae sine re alien mutae erant . Imperium autem non potestatis tantummodo vocabulum, sed etiam orationis est'. Quippe vis imperandi iubendo vetantaque exercetur. Nisi bene facta laudet, nisi perperam gesta reprehendat, nisi hortatur ad virtutem, nisi a vitiis deferreat, nomen suum deserat, ei imperator frustra Delietur ... 'partum suaderent imperium. Falsa pugna deferre militare flagitium testimonium . . capitali'

'parcui non darem matris summa iam Pod emem testas destinata mi OPStelatum est tricis manu imperium

imperiaem Per manu idetulit hau secus quam

pullis quibus omnin gene rerum Romianctris insitIIIam ovo Iam rum Ingua sunt, emine et tu ama et eantus et vigiliae. Pli ACQ Regum pueris in utero Prior nemo . . . In mari nee Tibiae sine alieno ore mutae erant. In margine Imperator sciens esse debet litterarum H - -

rator,n via vidia: at eque . . Omte i erat meque, In mamine Veteris eloquentiae colorem adumbratum ostendit hac Lanta I M. H. m. Aretis rare. m. Phrenetis.

Burimamrus scribi misi Lis it M. Ambros p. dii, quam exhibeo fide Maii Quod vidit est in margineta amicus nihil distinxit praeterra . . . . SUICAE CAPITAL iugavis est Sequitur alia sententia in margine mediae Paginae, in qua haec tantum supersunt: racm

Incipit Cod Ambros P acto, obscurissima, de qua quam Potuit accuratissime retulit amicus. Primum dabo quod in ipso textu apparet, servata versum distributione.

167쪽

AD VERUM PER AURELIUM CAESAREM LIBERII a 25 i Insidiis saepe autem et

ERSEs eοniurationibus aceta alii imperium e . . . . deTtam lata ... se . SSEDNERIS

s p . . . . Iam Calaiispaniam recuperabat, iam Gracchus locabas Asiam refruarthaginem viritim dividebat M. Tullius summum supraemumque Cromanae linguae fuit vellet, Cicero autem modulatius; vos uiriusque' peram gestantes meheretiles in viam rediiis T.

In mamine Plerisque etiam indignis paternus Iocus imperium permanus detulis haut secus quam pullis avibus, quibus omnia generis insignia crista et pluma e canius e vigiliae praesi sunt. Regum l . . . . e eidere quatuor et quinque vocabula in fero matris summa iam potestas destinata est ob efricis manu imperium adipiscimi . Infer Remum e Romulum diversis montibus suguriante mea de rerum summa iudicaverunt. Et regnum PerBarum equm sol sepones 'L. . non cursu sed equorum priore nitu pe

. Q. R. . . n. . . . umit . . .

Leputir praeterea in imo momine: Ventia . . . si di nee sorte aversa in au . . . an

ser . . .

Incipii altera columna ceterum, alibi, sic hic quoque quod supplevi, expressi lirieris italicis, quae dicuntur. Sequitur Cod Ambr. p. lis, quae fota inferiis. Se ita Cod Ambr. p. 18, in qua tantum duae prostani sententiae in margine. cf. Plutarch in Gracchis, Cicer. II iniussus de Rep. III. 2s mitis. Incipit Cod Ambr. p. 1et, perforata et lacunosa. Codex V.RIUSQ. perperam Maius BirtuSque. Alifer Maius, sed perperam in supplementis, quae exhibe liffersi ualitas, secutus sum lacunarum spatia quinque postremae litterae apud Maium desunt. Conicio Ei regnum Persarum tinus regum olim tenuisse habetier cet.

168쪽

i26 M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM

Exsiani epistulae verbis idoneis in seriei partim scribiae historiarum, vel a simulis' compositae ui illa Thucydidi nobilissima Niciae ducis epistula ex Sicilia missa' item apud G. Sallustium ad Arsacen regem Mithridatis auxilium implorantis lifferae criminosae' et Cn. Pompei ad senatum de stipendio litterae graves 'di ei Aderbalis apud Cirham obsessi invidiosae litterae omnes ' postulabas' breves nec ullam rerum gestarum expeditionem continentes. Inlataea' autem, Domodo scribsisti tu eriani Catuli litterae ii,

quibus . . a semat'. . dico . . historia tamen . . scribenda, si ad senatum Scriberetur . . sensi horum suorum si in fumami' epistulae contulisse necessario . . expeditius et de . . quod

Paterculus . . res inornatius scribsisse. Tuae litterae ei eloquentes sunt ui rasoris tire Anua ui ducis, graves ut ad

senatum, ut de re militari non redundanteS. Nam neque . . . eius . . de . . brevitatis . . coariatis . . fuit. Quis impera

tor quid ad senatum, quom debet loqui, epistulam scriberet 2

Eaque tibi . . cultas . . de quibus scribendum erat cum . . dum . . Se denique cum . . . sicut priuSquam liquam prο- v(inciam . . ad populum cicere, ei chim. quod . . VOS . . exercitus insuper aut . . me non PS . . vel quod . . O- Codex: MCR . . DONIS, SER, Supplementa Maii non satisfaciunt Nieb rius nesciebas quos lifferae periissent. Lacuna es octo litterarum perperam Maius arte. Thuc. VII. ii. 16. mss. lib. IV. Vidum legi tipenditi. msi lib. III. Codex: CIE . . Maiusta quihuS. Maius patrem sed non respondens vestigia. Boli Iugurth. c. d. 1 Ita Codex: Maius latae. Cetera vix legi possunt, nec confulis amicu8.11 Item apud Sallustium in amissis is enim Catuli e Lepidi res gestas scripseras Litterae autem Catuli fortasse nuntiabant bellum lepidianum a se confectum ad Cosas mitis me, M saepe apud me-b Hum videre est, quam femere Maius describendi negoti functus sit. Omnis nostra per luditur amicus meus locum non potui conferre. 12 Niob Hus: enctis.1 Niobi Hus formiam. 1 Incipii Cod Ambros. p. o8, lacera non contuli amicus.

169쪽

AD VERUM IMPER AURELIUM CAESAREM LIBERII a 2TA(iros . . vel quod Sohaem, potius quam Vologaes regnum Ameniae dedisset' aut quod Pacorum regno privasset';nonne ratione Amusmodi explicarent Et dedere num . .

minore . . bello in . . de re . . Operam geStanfe . . Scrib-iae Summum eloque lae genus es de sublimibus magnifice, de tenuioribus frugaliter dicere si solifatim

l . . . ego hac re cum . . ubi . . OS PU . . TUm . . Rheli . . vico . . neque officii Obse . quam philοSοpham . . eone ioni potes inrisio que . . alitu non . . Re . . here . . nihil . . ni . . coerces . . quidem . . SumPSi Se . . Valeas.

iunc quae . . minusve . . ut principi increpandum ast principia C. . canta . cando ubi gradu . . ubi 'R . .

habenis eloquentia per . . dum. Quand . . Etiam Viriathus, etiam Spartacus belli scientes ei manu prompti fuerunt. Sed

enim Omnes universos quicumque post Romam conditam ra-

fores exiiserunt, illos etiam, quos in oratore Cicero eloquentiae civis e gregatim donarii, si numerare velis, vis frecen- forum numerum conplebis; quom ex una Fabiorum familia trecenti milites fortissimi pro patria dimicantes uno die occubuerint'. Non gentium milia . . sub pellibus . . unum etiam

In mamine Ex una, uno die occubuerunt.1 Nieb rius conferre iubes c et VII. 1. Cf. Iamblich. v. Photium cod. s. nec non uidas v. md iocB'poc mim. Videtur Aurelius ille Pacorus rex Armeniae magnae, cum fratre veridas deinde Romae mortuo, cuius inscriptionem gruierianamnosi. 1 citavi Nieb rius quia scilices Aurelii nomen satis indica fuisse eum divorum ratium clientem a quibus Armenia cum fratre excedere Romaeque vivere coactus fuisse videtur. Sed enim e Pacorus agis rex datas avi memoratur apud Capitolin. c. s. mitia. Sequitur Cod Ambros. p. lor, in qua haec sola sententia legituri margine ducta e Cic. Oras. s. Sequitur Cod Ambros. p. lo6, evanida, praefer unicam vocem in

margine.

Sequitur Cod Ambros. p. dosi, cuius alteram columnam: Etiam Ueria his conferre licuit. Cf. Attici verba in ruf. s. minilo M. Codex quod. Septem ultimi versus fugaces.

170쪽

a In morsine consilios exempla. In mamine: ad rem. m. m. loquenti egi. In m sine Forma armeniaci exercitus.

1 Sequitur Cod Ambros. p. lit, quae inferiis praefer duo haae menta in margine, quorum prius duorum tantum verborum est referaad alterum fragmentam pertinens. Sequitur Cod Ambros P. 13. In his lacunis latens versus octodecim. . Codex: SL Ra Codex Maius incuriti. Apud Daphnen scilices ref Volcatius in vita Cassi c. 5. Motas.

Cod. r. m. incurium.

1 Sequitur Cod. Vatic. p. 15 difficilis lecta.

128 M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM

. . vium, quem in prae aBinu er ad summum eloquentiae . . . LII. . . Se eccum . mamuu re POSCSa . . . . re sum L, mittere frustra sed ad . . us fidei commemoratae Celer as ars a . . da Te . . a me . . Pes . . qu . . Oni . . binos egenum meminisse'. i iii

IIis e consiliis Imperator, a prima pueritia sua non iecircus profeci nec lorica, sed libri ei litterarum disciplinae fiuinbuebant. Cum muli eiusmodi consiliosa exempla in hisio mriis ei in rationibus lectitares, ad rem militarem magistra

eloquentia usus es AE

Exercitus tibi raditus erat luxuria e lascivia et fio . . diutino corruptas Milites Antiochiae adsidue plaudere ii is

sirionibus consueti, saepius in nemore vicinae ganeae quam a sub signis habiti. Equi incuria horridi equites volsi raro brachium an crus militum hersutum. Ad hoc vestis meliusquam armati adeo ut vir gravis ei veteris disciplinae Laeli uanus Pontius loricas partim eorum digitis primoribus scinderes, equos pulvillis instratas animadverteret; si iussu eius cornicula consecta, a sedilibus equitam pluma quas anseribus devolsa Pauci militum eqirum sublimitas insilire, ceteri aegre calce, genu, οplite repere haud multi vibrantis hastas, pars maior sine vi et vigore, tamquam laneas, iacere. Alea in jcastris frequens' somnus pernox aui in vino vigilia tutus i

SEARCH

MENU NAVIGATION