장음표시 사용
201쪽
LIBEM TERTIUS 191 vel h0m praeextitisse natura prius unioni nam ex utraque smi mula Sequeretur id quod excludere Patres voluerunt, h0minem Seu perS0nam humanam SSumptam a
Verbo fuisse. Hinc sapientissime docuit Angelicus u Unioni humana naturae ad divinam praesupponitur uni0 animae et corporis Secundum quod constituit humanitatem, n0n Secundum quod constituit h0minem. Illud enim qu0d in Christo est constitutum ex anima et corpore tantum, quod inisti praesi/yses nitu= non est istum
Altera quam promisi, confirmatio Sumitur ex formulis in isdem Patrum textibus requens occurrentibus. Scilicet, per ip80 si natura nostra non Sic SSumpta eSt ut priu creata, Sed ut ipsa Sswriptione crearetur Augustinus S. 00) illa humanitas undata est in Verb0 tanquam in basi Rustic diac. in Veri, obtinuit
existentiam S0phron. I in Verbo esse et Subsi Stere S0rtita est Damasci, Theodor Raythu, S. Maximus); in Verbo principium existentia habuit Cons. Ju Stin. , etc. Sed hisit aliis hujusmodi sua n0n habetur plena VeritaS, si aliud et aliud est esse Verbi incarnati hoc divinitatis, illud humanitatis. Hac enim in hyp0thesi, ut recte uare in alium sinem argumentatur superi u p. 49-l 50 ,
alia actione reali sit assumpti0, alia, productio ad eSS humanae naturae et ita quidem ut haec illi re praecurrat. 0u0 Semel posito, natura diei nequit ipsa assumptione creata nec existentia ab assumptione, sed imo SSumptio ab existentia realiter praesupposita dependet. Item, humanitas illa sol maliter n0n btinuit existentiam in Verb0 cum haec existentia non magis a Verbo aSSumente, quam
202쪽
In turr0gabit aliqui Patre ergo distinctionem interessentiam et esse noverunt, et uniti ab altera Separabilitatem 'Cui resp0ndendum Tur nulli noverint, si Verum id fuerit 3 At certe licet quaesti0nem illam ex professo non tractaverint, ita de Verbo incarnat locuti sunt, ut inferre liceat distincti0nem illam ac Separationem ab iis implicite saltem admissam Sse nam ea dixerunt et Scripserunt quae nullam idoneam satis interpretationem Suscipere ideantur, nisi natura humana Christi su ca
Arbitrantur tamen the0logi plures V. Frangelin, th. 34
Sententiae quam, quinate duce, defendimuS, Vehementer adversari Patres.
Toxius in quibus hujusmodi dissensus oriam judicio
contineretur, expendamu S. Docent Patres, inquiunt, natura duas eXistente in unionem Venisse cum omnibus
Suis p='oprietatibus, ad quas certe pertinet ea istentia. 0uod convenerint duae existente naturae nersi 0 negabit neque enim Verbum in humanitate mere possibili subsistit. Quod praeterea, ambae naturae in unione SuaS omne proprietate retineant, et hoc si de nostra profitetur. Sed neque fides neque ratio naturalis jubent existentiam annumerari proprietatibus naturae divina quippe natura hoc ipsum est quod esse Suum Creata autem Una cum Suis proprietatibus ab esse distinguitur cum nec Sit Sse, nec ab ipsa qua esse. Hae reSponsio Sati est ut argumentum plene solvatur. Sed juverit audisse textus Pirimus est S. Maximi in fidei expositione quam habes P. Gr. T. 9 p. 572 duabus naturis
perfecte se habentibus secundum rationem ipsius esse C/tique propriant κατα του ιδιο τογεῖυαι λογου , e di Vinitate, inquam, et humanitate c0mp0ui unum Christum
203쪽
sive unam hypoStaSina colafitemur . ptim quidem sed et nos duplex esse naturae credimus, etsi nonnisi unum esse inistentiae p0namVS, ne cum duplici natura duplex etiam ens duplicemque perSonam habamus Cae terum, totu contextu clamat hoc S. Maximi loe de existentia nihil agi, sed tantummodo de ine0lumitatu persecta naturae proprietatumque naturae, quam aSSerit adversus Eutychiano aliosque naturae humanae Christivi0lat0res. Propterea dixit τογελαι, minime Vero τῆς Tum Sese conserunt ad . . Damascenum et ad Euthymium. Et ille quidum habet Diale et c. 29 V00abralium hypostasis habet duplicem Significationem Nam cum absolute usurpatur, id quod mere existit, significat: quae autem per Se est hyp0sta Sis, individuum significat, et pel Sonam peculiarem D. Si vero Panopi. Tit. ) In Christo personalem quidem hypostasim agno Scimus unam quae autem pro inistentia Sumuntur, ea assit mare duas licet, ut ne alterutram earum quae insunt ipsi naturam in Sua existentia esse dicamus. Etenim hy-p0Stasim hujusmodi quae existentiam den0tat, in natura omni invenimu personam Vero neutiquam in omni is
qui textus n0n invenitur sub Titul 5 sed in 16 P. r. T. 130 p. 1064). Hoc autem in loco Euthymius monachus
graeeu Saec XII verba nullius antecedentis Patris reseri, Sed sua in Sententiam ex Patribus tamen eductam. Re Sp0nsurus quaestionibu Eutychiani Starum, ut loquitur, qui Sic inserebant i Si duae sunt in Christo naturau, duae erunt et hypostases. Neque enim natura ulla Sine hSp0Stasi , animadvertit quod i hyp0Stases aliae sunt perS0naleS... aliae παρτικαε, qu nempe I PS quaequ0quum0d Sunt ab iis quae nullo modo Sunt, distinguuntur.
204쪽
Quamobrem hypo Stasim personalem unam in Christo di
R0sponsi summa est Si per hyp0Sta Sim intellexeris p 01 Sonam, una in Chri StoeSt Si rem quae quoquo modo sit in rerum natura diei p0SSunt hyp0Stases duae, cum sint in Christo salvae duae naturae. uod quid pertinuat
ad quaestionem controverSam, plane non Video.
Sod adeundus tertius testis, Leontius philo S. P. r. I. 86 p. 1240, de Sectis et T Sciendum hypostaticum et hypostasim duo significare Signi sileat nim hoc
quod simpliciter existit et stir ω 69ὶ qua Significatione dicimus accidentia esse hypostatica, etsi in aliis esse ha- boant Significat et id quod per Se Si το καθ'εαυτ ου , Ut individua substantiarum. Item non hypo Staticum αυυ- πιστατου duple. St. Nam expers bypostasis dicitur qu0d nullo modo exiStit τὸ μηδαμ si ιυ , ut traglolaphia et hippocentaurus Bul Sta S, expers hyp0stasis dicitur non id quidem quod est non ens, Sed quod in ali et non in se subsistit aut existit, ut accidentia D. uibu Sperlecti S nemo non videt humanae natura Christi non assuri propriam distinctamque existentiam υπαρξ u) sed id solun quod est non esse nihil, ut ea Sunt quae nec hyp0statica sunt in latiori nominis significatione, puta tragi elaphus et hippossent RUTUS. Aiunt sucundo Patres duplex sessu Christi commem0rant aliud quod si principium habui ab aeterno Patre et omne tempus antecedit , aliud quod si de carne Virginis sumpsit in tempore D. Ita Cyrili Alex. L. I c. e8-
205쪽
0pponunt terti loc0 Sane innumeros, in quibus a tres conc0rdi Sententia pr0nunciant Veri)um id t0 tumacesepisse qu0d initi creaVerat, qu0dque ceciderat scurandum orat. Et S. Thomas et nos post ipsum idem dicimus Salva tamen XiStentiae Substantiali unitate. 0uae qu0 Sen Si quaque menSura intelligenda sint, abunde satis explicavimus 2 , ut ne una quidem ejusmodi sententia sit quae datis explicationibus reluctetur. Restat igitur ut 0ncludamus multos Patrum textus cum doctrina doct0ris Angelici mire c0haerere, repugnare nullo S.
206쪽
Varia clivorsorum FS temata, Cum Sententia ctoo toris Angelici comparanda, Primum KΡOn Un
Ρ0rr0 0ta diversarum pini0num expositio sub qua tuor vel quinque capitibus concludi potest. Prim l0c0 sit opinio arietani, quam DS ip Suua ut Suam accepit pars longe major eorum qui th0 mi Stico nomine gloriabantur, quaeque hiSc sere continetur In creatis, suppositum, hyp0Sta Si Vel perS0na, formaliter constituitur per modum quemdam Sub Stantialem, qui medius sit inter naturam individuam quam terminat incommunicabilemque adit, et esse quod illii in c0n Sequitur, ac ab utroque rualiter distinguitur. Hinc quaerenti cur humanitas Chrisii non constituat perS0nam, reSpondet id pr0pterea fieri qu0d in a desit odia Sille Sub Si Stentiae Seu personas tatis, et a personalitate Verbi Suppleatur. u0d autem adesse pertinet, in ChriSi deSideratur SSecreatum humanit iis cum enim, auct0r Cajetano, Substantia creatan0nnisi per subsistentiam sat capax accipiendi proprium actum essendi, quippe qui Sit actu hypo Stasis, conSequens est ut SubSiStentia dempta, Sus sectaque subsistentia Verbi desit etiam SSe creatum, et trahatur humanitas in communionem SSe et Sonalis increati. s. aje-tan in 3 p. q. si a. 2. Qua in the 0ria notabis humanitati Christi non ido deeSSe perS0nalitatem propriam, quod ipsa su esse careat, Sed e c0nVerso deesse propriam existentiam quod ab Sit perS0nalita propria.
207쪽
Sententia Suaregii, cui, pS duce ac patrono, multiqu0que diversarum cholarum theologi, Saeculo prae Ser
tim XVII, suffragium dederunt, proxime satis uit ab illa a etani. P0suit nempe tantii ille doct0r sormam persona veIhypostasis abs0lvi substantiali 0d0 Subsistentiae vel perseitatis, quem in Christo supplet eminentius infinita
Verbi subsistentias quod cum Sit, una Si persona in duabus naturis eademque divina. Hactenus C etano consentit; sed in duobus ab illo disce SSurus, tum quod generatim existentiam Od perS0nalitati praeponat, tum quod esse creatum in SSumpta natura alvum Velit. Et merito quidem, me judice, recedit. Si rationem hyp0Staseos abs0lvi per modum illum Substantialem se me posueris. Hinc enim priuS S eSSe quam acciper mod0 illinc vero nihil c0nser esse creati carentia ad hoc quod humanitas Christi sua propria personalitat privetur, quand0quidem per Cajetanum SSe non Si sed subsistentia qua in creati persona abs0lvitur. CLSuar. de Incarn D. 11 S. 3 Metaphys. D. 34 S. 4 . Sententia P. Claudi Tiphani de Iypostasi et Persona.
c. 24, Sqq. duabus negationibu S, affirmati0nibusque duabus comprehendi potest. Et primo quidem, negat ullum requiri modum Substantialem, ut substantia rati0nali quae completa Si et Separatim existit, dicatur et Si hypostasis ac per Sona negat in Super SSe creatum humanitatis in incarnat Verbo desiderari quod cum sit, in uno Sual egio contradicit in duobus, Metano. Assirmat autem inter Verbum et humanitatem ita intercedere Substantialem unionem, ut nullis mediantibus accidentibus modisve conjungantur, Sed immediate.
Tum etiam asserit in hujusmodi substantiali 0pulatione
208쪽
198 g UNIONE MYPOSTATICA Verbum otinere Suam immotam personae rationem, humanam vero naturam non retinere, quoniam in accessione mutua Verbum non proficit ad melius quid tpersectius, humanitas vero in infinitum proficit atque nobilitatur quo Semel posito, natura assumpta deficit aratione totius in se, qua propria personae forma est
Verbum autem aSSU meti S minime.
Sententia apud Xominales praesertim pervulgata SatiS, poni Supp0Situm SSe re en completum ut excludantur partes et principia entis constitutiva), et incommunicabile per identitatem quo non universales tantum substantiae, sed ipsa divina essentia removetur , nulli
natum inhaerere qu0d excludit accidentia quaelibet et a nullo sustentatum quo natura humana Christi subducitur ,, Ita cham seu odi. IV q. 11 . Itaque humana
Christi natura ob h00 tantum pol S0na non St, Sed in persona Verbi est, quia sustentatur a Verbo Ubi vero postulatur, in quo ita sit hujusmodi Sustentatio, res-p0ndent eam Sse concipiendam Secundum analogiam sustentationi quam exercet Subjectum ergo Sua accidentia. uare dependentia humanitatis Christi a Verb0 talis est, demptis impersectionibus, qualis est dependentia accidentis a subjecto cui inest. Ita cum cham l.
cujus verba Sunt recitanda Haec dependentia, inquit, non est causati ad causam, nec conServati ad c0nSerVan S, nec inhaerentis ad subjectum, Sed n0minatur a doct0ribus dependuntia supp0sitalis sive sustentificati, aut Sustentati ad sustentificans .... Hinc uni personali et hJp0Statica Si uni qua natura, quae sibi dimissa esset per80na, Su Stentificatur ab alia persona communicans sibi den0minationem c0ncretivam quam, Sibi dimiSSa,
209쪽
pr0prio Supp0Sit c0mmunicaret D. Iaec Gabriel obscurissime Theoriam Stam eliquare tenta erunt theologi quidam recentiore ut illam sacerent Suam Pro omnibus sit Th00logia ircoburg de Incarnationem. 257 .st Si jam quaeris quomodo humanitas dependeat a Verbo terminante, ut aiunt, Seu Sustentante Respondeo, d 'pendentiam illam p0sse explicari per influxum sustentativum Verbi in esse humanitatis . similem illi, ut ait ad lingus, demptis tamen impersecti0nibu S, quem praebet subjectum accidenti, et materia formae maturiali sicut enim hae sormae producuntur Ciam dependentia a subjecto et materia, et nisi in illa continuo Subjectum inqueret, interirent, nisi Deus extraordinari eas conservaret Sic humanitas Christi producta est cum dependentia a Verbo et jus Sustentativo influxu ut Si Verbum ita sustentare humanitatem desineret, haec interiret, ni Si Deus concursu extraordinario illum influxum suppleret. Dixi demptis impersectionibus ; nam quoad alia dissimilis est rati : Verbum enim non SuStentat humanitatum ita ut reSpectu tu Subjectum Sit , etc. 0uid Scotus senserit, mulium disputatur, alii d0ct0rum Subtilem in pinionem Suaregianam trahentibus, aliis in opinionem Tiphani, ut Frangesin thes 2900r. 3 , aliis in partes ominalium Praestat pSum audisse sua declarantem. Porro totam hac de re mentem suam tribus conclusionibus exhibuit III D. 1 q. 4 . Prima eSt, naturam quae individua est, n0n fieri pers0nam
per aliquid p0Sitivum ipsi Superadditum n 6 . SecundaeSi qua negat perS0nam con Stitui per solam actuali. δε- pendentiae negationem, additam naturae alioquin, ait, anima Separata ore persona ib. n. 8 . Tertia demum eSt, ratione perSonae creatae Supra naturam Singularem
210쪽
adjici tantummodo dua negationeS, B teram actitat/S, alteram aptitudinalis dependentiae. rioris causa nec anima conjuncta nec humanita Christi Sunt pers0na; p0Steriori vero, nec anima rationali Separata ib. n. 9 . seu autem modo intelligenda illa humanae Christi naturae dependentia sit, subtilius a Sc0t declaratur ibidem ii 3 , anal0gia ex Subjeci et accidente desumpta Αccidentis, inquit, est duplex ad Subjectum habitudo : una informationis, quae connotat utrinque potentialitatem et imperfecti0nem instera, posterioris naturaliter adpri/ιs
non tamen ut a causa, quae quidem, Se0rsum ab illa
pri0ri Spectata, nullum in Subject desectum includit,
cum e Solum tendat, ut acciden SuStentetur u Huic
autem simillima est ista habitudo quae est dependentia naturae humanae ad pers0nam divinam, quae St extra omnem dependentiam causati ad cauSam ... D uibus perlectis et expensis, ii omnin mihi vicisse videntur, qui Sc0 tum ominalibus esse cognatum arbitrati Sunt.