S.Thomae Aquinatis doctrina sincera de unione hypostatica

181쪽

LIBEM TERTII 8 171 esse, et hoc modo proprie 14ec partes nec accidentia

habent esse, Sed tantum Supp0Si tum c0mpletum quod est secundum omnia illa I et hoc m0d in esse supp0siti divini unitur humanitas qu0di itidem esse est unum, quamvis ad plura possit habere reSpectum, Sicut SSeunius hominis extenditur ad Omne parte ejuS. Nec a let ut unum est esse hominis et Patris I rg hic homo est unitus Deo Patri quia haec unio acta es in esse divino prout est in persona Filii, sive sub proprietate filiationis, sub qua non est in Patre t s.

l Posterioribus hisco orbis habes solutionem a nobis ex S. Thoma datam Sup. p. 123-l2b.

182쪽

Tractitio cis monte S. Thomae alitu Producitur. T - timonia SynChronorum, a nominatim ociofricticis Fontihus si Bernarcti cle anatio. Testimonium historicum, quo nullum evidentius in m0dium adduci possit, suppeditant opera Godo si id desF0ntibus Seu ut alii maluerunt, Godes ridi a Fontanis, qui in ali 0ra dimidia parte saeculi XIII praefuit ut Canc filarius Eniv0rsitati Parisiensi. Ext0m XXIoperis, cui titulus es la France litteres ire discimus God is ridum magna quidum admirati0ne ingenium Angelici doctoris proso cutum esse ' Sed ab ipso tamen dissensisse, tum in his quae statum religiosum reSpiciunt, tum, qu0d magis facit ad rem in certis quibusdam quaestionibus ac in primis natura Dei, Christi tanget 0rum l . Quae autem fuerit diversitas opinandi circa haturam Christi, fas est discere tum ex auct0ribus coae Vis, tum nominatim ex ipsius G0do si id scriptis et operibus. Et primo quidem, G0do fridus omnem omnino distinctionem realem interissentiam et exissentiam insitiabatur. Id testantur si agmenta quae Petrus Α. Uccellius apposuit editi0ni Summa c. Gentiles, a. 4878 ab ipso R0mae typis

183쪽

mandatae quibus si agmentis infixit situlum Seh0lia qua G0d0sridus de F0ntibus, Cancellarius Parisiensis S. Tho=nae suppar marginibu Sui exempli Summae c. 0ntiles pi pria manu aspei Sit M. Fert autem Seh0lion XXVII in c. 54 Libri secundi c. Gentile Ista tamen dues esse nimirum et essentia quae S. Doctor ibid0m aliud ab alio distinguit , 0n dicunt diverSas res in creaturis, sed diversas intentiones ejusdem rei. uod enim esse qu0dc0nveniret rei ex natura et eSSentia sua, Sit aliqua res pra0tur essentiam. Si imp0SSibile. Unde Sunt Unum re . . .

Id00 op 0rtu quod alia sit rati esse et essentiae in creatura ut dicatur e SAentia in quantum est natura quaedam alicujus praedicati absolute n0n implicans esse vel non esse I esse Vero, in quantum S essectus Creat0ris ab 00ips illud participans in effectu, ut Sic ipsa creatura inquantum est esse tu Creat0ri habeat esse a sua Ssentia s01 maliter sed a Deo essective. . . Non est autem ita in Deo, qui, quia per SSentiam Suam habet esse formaliter, et a nullo essective, Solus eStomnino ineorruptibilis, cum suum esse Sit sua piu eSSentia et ita inseparabile ab illa. In Deo enim Sse SSentiae et eSSe in actu non p0S- sunt disserre secundum rationem, ita ut importent diversas intenti0nes ; nam si divina essentia n0n esset idipsum qu0d esse divinum, im etiam Seeundum intenti0140 disserrent, non haberet 8Sentia divina, ex eo qu0deSSentia e SSe, Sed SSet ei acquisitum, etiamsi illud habet 0t ab aeterno. uia ergo in De essentia et esse sunt

idem re et intentione non potest intelligi essentia Dei quin de necessitate intellistatur ejus esse. Sed quaelibetereatura potest intelligi absque hoc quod intelligatur esse quod n0n contingeret nisi in creatura esse disseri et ab eSSentia ratione Sive intenti0ne ... uae paulo susius

184쪽

exscripsi ut appareat opini0nem odos rudi per omnia convenire cum placitis doctrina S. Th0mae de esse set essentia contrariis. Et hoc quidem odos ridus satu tur nam particula tamen ab initi posita satis dem0nstrat aliter ac littera seri, ipsum SensiSse. Quod de caetero, certo persuadet collati Scholii istius cum c. 54 Summu c. Gentiles, et I D. XIX'. 24 2 olim a me prodiae

Quare necesse est recurrat eadem antilogia, cum ad

quaesti0nem de Verbo incarnat ventum suerit. Et requidem vera, G0d0sridus, Sch0li 2 in c. 40 L. IV Summae c. GentileS, opponit Angelico doct0ri sententiam 0pini0ni Tiphani simillimam si uandocumque, inquit,

Suppositum non habet ni Si unam naturam, constituitur per illam naturam. uando habet plures naturas, Si ex illis resultet una natura, per utramque naturam eon Stituitur Suppositum, quia utraque natura facit ad esse ejus ut ex materia et forma sit una natura. Si autem ex illis n0n resultat una natura, tunc principali natura con Stituit suppositum, ut n0n principali prae Supp0nit Upp0situm in qu fundatur, sicut in igne igneitas est princi pali natura, non calor. Ideo ignis constituitur in osse Supp0Siti per igneitatem, non per calorem . Anima

autem et corpus Sunt duae naturae, ex quibus sit una natura humana et Si non uniatur alteri naturae excellentiori constituit supp0Situm; sed cum unitur divinitati, non, Sed Su Stentatur in hypostasi Verbi. Hoc autem 08 possibile, quia ordo naturarum ex quibus non si una natura, tali est quod natura quae conjungitur naturae principali0ri, n0n 0nstituit supp0situm, Sed praeSupp0

185쪽

niti0nstitutum a natura priniti pali. Et quia natura accidentalis dependet a Substantiali tanquam a principali 0ri, ideo n0n constituit Suppo Si tum, Sed undatur in Suppo sit naturae divinae ex quo patet qu0d, licet Deus acceperit hanc carnem et hanc anima , tamen ista non constituunt supp0silum, ilia ad hoc quod aliqua natura constituat suppositum H 9usu Ecit quod si haec, sed re quiritur quod non conjun=atur naturae principali0ri et excellentiori . Hactenus Godos ridus in suis Scholiis, de natura Christi disputans adversus D Th0

mam.

PolTo, quod ex industria voluerit in his improbaro doctrinam de uno esse ut eam quae sit Angelici doctoris, manifestius adhuc essicitur ex pologia quam adversus ipsum pro S. Thoma instituerunt Bern adus manatio seu de Alvernia, Th0mae et Godes rid0 Inchronus, et p0st ipsum Capreolus in il Sent. . m. n. a. 2 et 3. Hic enim et Bernardi et Sua propria reSp0DS profert, Ut argum senta a Godest id contra probationes et echarationes . Thomae contorta rojiciat atque diss0lvat I . Erg0 mens S. Doctoris est adeo aperta, ut e Vivo, vel ad Summum recentissime defuncto, Parisiis ubi m0dyd0eu0rat, ab eruditissimis viris et impugnaretur et defendere

l DB0rnardus de Gan alto. sive de Claro monte Vel de Alvernia, i Scrip sit Lecturam super Libros Senteiit. ite in contradicla Hugotiis IIoiarici de Gunda vo quibus in pugniit S. Thomam ; item contra Gode Iridum eadem de causari lem contra Joan. Nec polit ea lem de CAUSA, quae alias in titulantur Quod libo tu contra H demandavi et God si illum de Fontibus i. s. uetis et Echard Scriptores O. P. T. p. 493-495ὶ Latoni haec in Bibliotheci In editu. i 2 S. Thomae obiit a. 2i4 et Godest idus a. 1290; serna ritu a Gallatio, qui vel aba. 12ἰ commentarios edebat, vila functus S a.

1303.

186쪽

Cresceret tamen stertitudo Si qui haberet prae maini bus uodlibet Godes ridi ad quae Bernardus et Capre0lus alluserunt. At haec typi mandata nunquam fuerunt. Mihi tamen occurrit Manuscriptum in quo omnia integre

fridus m0vet ex professo quaestionem Utrum Christus diei d0bdat qu0d sit unum vel multa ua Soluta, quaerit ulterius sol. 344 in verso si quid dicendum de alio articulo, scilicet quomodo in Chri Si est unum esse fel mura Nunc illum audi recitantem D. Thomae Sententias, non rebus tantummodo descriptis, Sed accepti ipsismet v0cibus, ut iisdem ipse contradicat s. 34b . si de p0nitur secundum istos quod in Christ0 0niSi niSi unum esse, scilicet esse suppositi divini Sed in aliis h0minibus est natura humana conjuncta esse Creato, et Substantificatur in Supp0sito creat et quia natura humana n0n 0test existere, nisi sit conjuncta alicui esse, ideo Si Separaretur a Verbo, cum jam non exiSteret Sub osse Verbi, non substanti silcaretur in supposit , Verbi Sed illud, inquit G0d0sredus, mn videtur Stare posse. SuppoSilo e=him quod essentia et esse essentiae et esse Xistentiae omnino sunt unum realiter, sicut est alibi declaratum seu 0di nempe III quaeSt. 3 sol. 8, Sqq.), Ubicumque reperitur aliqua essentia vel aliquid cui convenit ratio essentia , in tantum etiam ibi reperitur existentia. Et ille oportet 0nere quod in SubStantia et accidente, vel uno Vel pluribus, quot Sunt res quibu conveniunt plure ratione e SSentialiter, vel quae Sunt plura Secundum

1 Bibliothoquo alionale . Fonds latin n. 148, in . Ibidem sunt et alia uodl Godefridi mss. non pauca, vel integra, vel ptu minuSVediminula.

187쪽

LIBER TERTIUS ITessentiam, tot etiam Oportet Oilere re quibuS 0nveniant plura QSSO D.

Quibus dictis m0x s. 346 argumenta producit quibus directe probet esse duplex, unum divinitatis, humanitatis alterum re Cum enim forma et SSe naturae, manifestum inc0nveniens St 0nere in Christ0 0rmam substantialem, scilicet animam unitam materiae propriae, nullum esse ei dans imposSibile est enim s0rmam essu in materia et non dare ei QSSe, Sicut p0nere albedinem in subjecto et non dare ei esse album Sicut h0c implicat contradictorie, ita et illud s. Vides h0 ipsum argu mentum esse quod . Thomas bis sibimet 0bjecit et s0lvit, tum scilicet in II D. 6 a 2 ad 1, tum in Summa, p. q. t a 2 ad 4. Cum ergo Godos ridus consutandam

susceperit doctrinam qua negatur SSe creatum existentiae, necesse Sti. 0ct0r hoc ipSum Sse negaverit.

Sed, ut nihil omnino dubii Superesse possit, audiatur iterum Godos ridus opinionem quam impuynat, ipsisSimis urbis . Thomae declarare flat. 349). Nec tamen pr0pter hoc quod natura humana dieitur habere respectu Verbi Dei modum accidentis, etsi nec sit accidens nec proprie accidentaliter adveniat, sed hypostatice, ut loquitur God0fridus; negari debet in Christi,

dupleae esse secund/im rem, prout aliq/ι tali ostendunt suasi'ne quia nimirum 8Se formae vel naturae quae n0n pertinet ad SSe perS0nale Vel Supp0si tale subsistentis, n0n dicitur SSe illiu Simpliciter, Sed Secundum quid, sicut esse album S QSSe 80 cratis, non in quantum est S0 crates, Sed in quantum est albus. Et ita in Socrate albo est duplex eSS unum Secundum quod est Socrates, et

aliud secundum quod est albus Ideo quidem si natura humana adveniret Filio Dui non hyp0Statice vel pers0na-

188쪽

liter, sed accidentaliter, sic etiam in Christ0 0neretur duplex esse : Unum Secundum quod est Deus, aliud se cundum quod est h0mo. uia igitur natura humana advenit Fili Dei hyp0Statice, et pertinet ad esse personale

Christi, opinandum videtur quod Secundum naturam humanam non adveniat Sibi noxiam eSSe personale, sed solum nova habitudo esse persorialispraeeinistentis ad naturam humanam, ut scilicet perS0na illa aut dicatur subsistere non So im Secundum naturam dixinam, Sed etiam Secundum humanam. Et ponitur exemplum quia esse capita-ltim, etc. pertinent ad unam personam Socratis, ideo ex omnibus istis non sit nisi Sse uni/m in S0 crate. Et sic0ntingeret qu0d40S constitutionem pers0nae Socratis advenirent ei manus Vel pedes, e ei non assereSceret 80erat aliud esse, sed 40lum rellatio quaedam ad hujus-m0di; quia diceretur esse non Solum Secundum ea quae prim habebat, Sed etiam secundum ea quae ΡOStmO-

dum sibi adveniunt s. uid aliud haec Sunt quam quae

si Logo textum integrum S. D. Q quo pauca reser ESSO R-pitatum, et eSSe corporeum, et SSe animatum, tolum pertinet ad unam per Sonam Socratisci et ideo ex omnibus his non fit nisi unum esse in Socrate. Et si contingeret quod post constitutionem perSonae Socratis advenirent Socrati manus, vel sedes, vel oculi, sicut accidit in coec nato, echi non accresceret Socrati aliud esse, Sed solum relatio quaedam ad hujusmodi quia scilico diceretur esse non Solum Secundum ea quae prius habebat, sed etiam Secundum ea quae ibi

postmodum 3dVenirent...

Inquirent autem cur Godo fridus nom0n S. Thoma non SeripSerit, cum Hla doctrinam impugnaret, respondebo, theologichuju aetatis in moribus non fuisse, ut seniuntias catholicorum allelorum, recentium imprimis sub eorum nominibus recitarent et recitata impugnarent. Hoc quod, Scoto jam notavi, notari potest de S. ho ma de S. Bonaventura, de Al. Halensi, te Caeterum, qui non Sen'tiat auctorem illum impugnari cujus ipsa verba sus recitantur, qui vel hoc ipso tempore dessenditur a suis ut impugnatus, quique SolVenda suscepit argumenta quibus impugnatur

189쪽

in proposit0, 0n Siderando ipsim esse /t Sl esse existentiae simpliciter. Cum enim, ut dictum St, in S- sumptione naturae humanae advenit Supp0sit dii n0 alia natura substantialis, cui non minuS, im magis con- renit esse Xistentiae realis proprium, quam cuicumque accidenti si e0ncedatur quod natura accidentis adv0niens dat aliquod esse, licet imperfectum, quia est natura impersecta, quomod0 dicetur quod natura humana in Christo illlum esse proprium haberet 8 Ex simili ergo tali 0 accid0nte non potest c0ncludi nisi

qu0d40n dat esse accidentale, quia non est accidens in-s0rmans et inhaerens ut albedo nec est Substantia accidentaliter adveniens quasi ex habitudine sua ad ipsum cui advenit, aliquod esse aecidentale consurgat, Sicut de vestimento respectu vestiti Sed dat esse Substantiale, non quidem Secundum Se quia n0ndat noVam rationem Suppositi vel per80nae, Sed erum esse eae istentiae SubStantialis dat alturi persectiori cui in ratione suppositi unitur, et Sic non habet Christia ratione humanae naturae esse sub ratione sub Si Stentiί D.

Sed de his satis quae tamen non sine fructu diffusius 1 0rte relata sunt. uid enim de mente S. Thomae suo tempore creditum sit, ac ideo quid senserit ipse, luculentissime demonstrant. Nec mirum igitur esse debet,

si statim ab hac aetate, per continua plura Saecula, quicumque defenderunt unum e SSe S. Thomam ut patronum ad 'ocarunt quicumque duplex SSe tenuerunt,

Angelicum adversari sibi consessi sunt. Nec possum quin aliud 0cumentum et argumentum ab historia theologiae deducam. Ab occidente saltem saecul0 decim0 tertio the0l0gi sch0lastici qui de lucarnatione Scripserunt, Si non

190쪽

omneS, plurimi Saltem, quaeStionem m0Verunt utrum in Christo sit duplex esse, vel duplex existentia Porro apud 0mnes quaeStio fert unum et eumdem Sensum, illum nempe quem intelleximus. Quis crediderit unquam eidem quaesti0ni ter, imo sim de unione Verbi incarnati . Thomae dederis, quater ab Angelico doctore de industria tractatae, et tuties negando Solutae, SenSum SubeSSe plane diversum ab e quem ali 0mnes illis verbis indiderunt, et h0c ipsum tanto temp0ris tractu n0n suisse n0tatum