De inaestimabili pretio diuinae gratiae Christi nobis sanguine comparatae, cogitationes piae, ac solidae. Ex Eusebij Nierembergij Societatis Iesu tractatu Hispanico Latinè decerptae à L. Ianino ex eadem Societate. Libri quinque

발행: 1656년

분량: 319페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

xs De in stimaspretio Diumae gyatiae,

Iudaeis, 3 Ethnicis reserta 3 triginta millium animarum aeternam stragem dies una vidit eat quoties undecim , sedecim,triginta millium non tantum salutem , sed triumphales in coelum pompasin coronas vidit 'LE Christianorum autem vulgo beatitatis portum , partem aximam renere Sacramentorum Christi effi-Acia ingens persuadet sunt enim clementiae ad restituendos in gratiam reos, inuentioneSquam mirabiles, tam potentes , habetque pi Te parcendi caulas quam iustitia victitandi. etsi sit utraque infinita clementiam enim liberalitas, nitas , beneuolentia ipsa potentiae suorum amantissima operum, ipsa Dei naturam beneficium illorum prona, sulciunt,acuunt, δc inflammant: magis solitaria videtur iustitia, caretque praeterea incitamento ponderis ad

dandam veniam infiniti, Christi sanguine,v ee vita, meritis , quibus vehementissime urgetur clementia Vnum iustitiae superest in-eredibile peccati odium, nec illi proprium sed eum misericordia communeri magnusque ne parcendi aculeus , ut illam a nobis quantociui abstergat maculam quam nequit poenarum aeternitas delere , quamque nos illius minore odio quam quod ipse gerat exterminari cupimus,4 rogamus. Quis ergi, hic sperandi lueetam multa, vera,de misericordia non magni fice,largiter,ampieque sentiat 'Est et haec Dei fiducia, tum ad formanadam in animo gratiae aestimationem pernecessaria , ut quae nullis possit , nisi Dei viribus optari nedum possideri qma erigendam abiectio

292쪽

abiectionem animi, timore prostrati, alliciendamque promissionibus praemiorum quae bonis

seruantur Deo autem mira desideriorum properantia optant , iubente, omniaque mouente , ut velimus ex vitiorum coeno emergere,

quis se desperet emersurum, vel id serbis languide expectet 3 Si quem altissimo puteo de- solium attolli Princeps ad oram machinis iubeat lipondens tunc manum se illi daturum, ac ubi euaserit regni dimidium spe quanta, quam eget conatus expromat in remedii propinqui facilis gratuitam assecutionem Idem plane in sonte transigitur , fidei ac spei adminiculo coelitus ex peccati voragine subi loci habentique in promptu potentissimam Dei manum , qua, nisi hane pre uerit, assertus , in regni partem adsciscatur. Quid cest, miser quin manus illius praesidium occupas cur sti-gus , laborem , molestiam nihili , stolide causaris, ne brachium extendas, ne aeternitatem regni momento lucreris , cruciatum evadas

Ah deses, ignaue, stupide,tui bomicida,& decoctor infamis patrimonisdiuini s adest paratus in auxilium Deus, cur tibi deesse obstinas3 iunge quod potes,& quod'debes, Deo,quantum sinis, ultra quam debet, opitulari tibi sat

genti incoepit ille,tu sequere;vocauit,responde; datis utere,ut crescant,& gratiam pro gratia recipias, est enim ipsam et non minus certum veritate meum homini rite comparat , nec suam gratiam negaturum, nec puncto temporio dilaturum a

293쪽

a 6 me inaestimab pretio Diuinae gratia,

De contritione postrema adgratiam animi praeparatione. Ex ea, illa bonitate , quae spes reorum

ad petendam, expectandamque veniam expectat, erumpit amor eius bonitatis, hostes etiam capitalissimos ad se tam benevole reuocantis, hinc acer illius violatae dolor, inde propositum vitae melioris , atque in posterum innocentis, Rae tria veram peccati detestati nem , certam gratiae pronubam componunt.' Vix enim hunc animus dolorem ex Dei amore concepit, cum ab eo peccatum illico expellit,4 olem gratia inducit ex cuius praestantia, si recte philosophari volumus quanta sit conti itionis admirabilitas cernemus ; nam si ut refert S.Thomas, multi in ea sententia fuerunt, non posse rationalem animam, ob sui ex cellentiam in corpus induci nisi perpurgato subtili, peneque incorporeo corpore praeparatu alij nisi animae vegetanti lux quaedam ex stellae. aum orbe sentienti verbia cristallino caelo su- perior, ingre lium in corpus adornasset ata tionis participem egere alia maiore ex empi- rei sedibus defluente.tanta iis inerat apparatus opinio ad excipiendam animam necessari, ut totam ad illum contentionem ac robur natura

aegre putarent lassiceres Ergo si ad vitam corporis miseram breuem, maculosam praep'

294쪽

tio tam sublimis exposci credita est, qualis; qtueso, ad vitam animὰ felicem, sanctam, diuinam, immortalem nimirum gratiam 'ualis ad perpetuum hospitem, habitatorem Deum in eam inducendum suam admiranda contritionis vetet esticacitas , maiestas ex vene-- hata scoria, i lumbo aurum defaecatissimum; ex dae mone Angelum , solem ex tenebris , ex morte, ac sepulchri tabo repente vitam educentis, imque integerrimam, ac beatam Huc, huc potius cupiditatem illam,labores hue verit te,concursationes, indaginem, sumptus; vos qui conficiendi auri artem , ac transmuintandi metalla quaeritis , tam assiuenter id pr stitura est vobis contritio, te vestigio gratia. Deum, caelum vestri tutis, fructusque efficiat. Hucin quoscunque Dei amor, animae cura spargit in varia non raro pietatis studia palantes, nihil enim hoc dolore animi, contriti cordis salubrius, solidius, melius, descontra mortis aeterni discrimina certius, siue ergo decuminbis,seu expelgisceris, hoc tecum salubri stjgmate peccata confige, siue ad Deum accedis precaturus aut Sacrameta eius excepturus, seu ta-ue quidpiam aggrederis, aut prauis impulsionibus sollicitaris ad peccandum i poti uim uni Verti, si qua , quod absit, culpa a Deo excideris.

vel mortis periculo urgeris , mox ad aram hanc suge, hanc iace anchora, hoc remedio reuiuisce Quod ut tibi ex sententia procedat, fructuque i. suo non careat ex Dei amore nascatur neeesse est, amore, inquam, apremae illius, cincomprehensae bolaitatis, pulchritudinis , largitatis

295쪽

166 De inaestimab. pretis Diuinae gratia,

tuo scelere turpiter ostenta , indigaissime violatae, miserabiliter amista. Quam boni iacturam

infiniti, poenarum ream aeternarum , quae satis

deflebunt lacryinae,tametsi fuerint infinitae,debet enim doloris magnitudo, pro nostro modu-IO,laesae bonitatis infinitati respondere,vi huic dolori propositum vitae deinceps emendatae nullo unquam metu aut cupiditate inflectendum cum,quantum maloru fingi potest, sit vel uno peccato leuius. Cuius propositi,ne,ut nimium saepe usuvenit, enervetur, Meuanescat vigor, irriderique Deus repetitis nostris per inconstantiam proditionibus videatur; non pedi, non oculo,non dextrae , multo minus deliciis, opibus,c6 modis parcendum .reuellenda, truncanda , abiicienda sunt etiam cum horrore odio, si nos in relabendi periculum trahere sentiunturmam si ad eximendum calculum,po 'dagram soluendam,siccandas scrofulas,denique

ad valet L dinem corporis, vitaeque putridae conseruatio irem, nec diuitii, nec membris, non exiliis, serro ignique parcitur;ad vitandu malorum maximuin cunctari non pudebit, commodistat , vel honoris minutatim ducere rationem

Et huc usque venisse. praeclarum quidem est, receptaque gratia gaudere , at quae spes salutis,

nisi usque in finem teneatur : huc ergo cona. tus vertendi sunt , ne si eadem peccemus, deinterius nobis aliquid contingat, ingratus post beneficium veniae animus , morte improuisa, vel iusta obstinatione feriatur nam si non es

uno in scelere immunis , ut quid duplicia alligabis: De propktiato peccato si non debes esse

296쪽

Liber V Caput IV. 267

aὁe , sine metu, ut cesses pro eo dolere ac sati facere, equid addes noua veteribus irrisorChr sti ac dilapidator sumptuosissimi pretij, quo te paul ante asseruit spretor, proculcator sanguinis , quo te lauit, amici, hospitis, ac patris nefarius proditor ' nam si inimicus meus maledixisset mihi lustinuissem utique:Tu vero: ah trucem perfidiam au homo , unanimis , dux

meus,& notus mens, conuiua ciuis, cius, comes stater,filius,alter Deus;alsumamus cogitationes,& contentiones his nominibus consentaneas in detersa iam peccati lepra , reuulso

que ex imis praecordiis lethali telo , ad exscindendos indidem habitus vitiosos accingamur, expiandaque sanctis laboribus poenarum heu limmenla nomina , quae pendenda nobis ad ultimum quadrantem post culpae veniam supersunt. Quot saecula damus poenites,quot annos David,& quam exercitos, duros; quos Magdalena, Petrus, Paulus,innumeri alii, post dona n-- - ata etiam peccata luxerunt, usque se studus ad fratr.

macerarunt Uiuimus esto, sed parum firmi,sed in here- debiles nec satis securi attendamus quain Q fraecipue partem labefactariticiaecedens morinus, eo pergamus sementa, praesidiaque congerere, haud sane quavis applicatione, sed continuatione sanatura. Argumento est iterata culpa , prioris radicem animo haesiste ut docet S. Basilius nam si exempli causa, in eamdem inui dentiam, aut dissidia incidisti , scias horum radicem esse appetentiam gloriae etiamnum pectori defixam , his extirpandis radicibus donec serib manum, ferrumque admoueas , secundos

297쪽

168 De inaestimab.pretio Diui=Le gratiae

destertios, pluresque lapsus non vitabis. Non est hoci negotium,nec in confitentis absolutione, quamuis legitima transigitur opus est vivaci

peccatorum, poenarum officiorsimque meditatione, Sacramentorum frequentia,teistitatione piorum liborum, interioris hominis cultura, quibus corroboretur animus ad tenacitatem

sancti propositi frustra enim & falso statuiss delitatem Deo te inui0lat seruaturum, etsi hoc pari cum Paulo Apostolo statuas firmitate, nisi necessaria complecteris ad propqsiti emendationem praesidia , ut in calsam aegrotus reualet cens, Hebre vix pulsa. magna statim molitur opera atque itinera, nisi prius vires aluerit; ' veri huius in hoc potissima versatur cura, ne qua febri reditum priubeat, scrupuloso ciborum, potus, somni, motu S,occia pationum,aum que delecti, sic poenitens animus, si mod)pon ficte poenitet,ante omnia id asit eique insistit, ut occasiones peccandi non olum declinet,sed oderit etiam , quam longissime fugiat, nec sit tam demens, ut loca, ossicia,conspectus, consuetudines hominum , aut quiduis aliud subeat, ubi se toties aeternae salutis fecisse au- .sragium, vel lubiisse periculum meminit, q Perpetuum periturus,nisi gratuitam manum,&tabuum diuina sibi misericordia porrexisset.

298쪽

Liber V Caput V. 269

Euibus exerceri virtutum sudiis vorterdiuinam gratiam assecutum, praesertim

vero dacharitate in Deum.

CV m ver adscitus in gratiam ex mancipi r.

Satanae in Dei filium sit mutatus , decet pariter vitam ac mores mutet,carnisque ac peccati loco subst lauta spiritus radice,fructus spiritus proferat, charitatem & gaudium,diligendo Deum,eliisque amore gaudendo; pace tanquam sancti gaudi 3 coronidem , desideriis inquietis, rebiisque infimis imperantem patientiam, lorum piae sentium longanimitate in tranquilla suturorum bonorum expectatione bonitatem bene aliis faciedo;& benignitatena, bono igne amoris, ut Theologus exponit , ardenter in id incumbendo mansuetudine iram cohibendo; fidelitatem procul fraudibus, Vcalliditate;modestiam , decenti motus omnis externi continentia mi castitatem appetentiae quoque c6ce librum, vetitorumque temperatione, quibus duodecim vitalis arboris fructibus sic vivit gratia praeditus , ut nihil in se admittat diuinii piritus hospitio, sanctimonia indignum. Praeter hos ver fructus,quibus animam virtutes coelitus insus ae locupletant,eamdem suorum donorum instinctu Spiritus S. mouet ad.e Ope ra , quibus veritas ipsa beatitudinem attribuit cum sapientiae Academiam, is Sacro- sancta

Ll , aperiens

299쪽

a o De inaestimab pretio Diuinae gratiae,

aperiens,octo illa effatus est, non septem Graeciae sapientum sed coeli oracula,quorum executionem arduam,& laboriosam peculiaribus diuini spiritus auxiliis niti oportuit. Beati paupe res, mites, lugentes, iustitiae fame,sitique ardentes,misericordes, mundi corde pacifici, perse Cutionem sustinentes,qua beatitate septemplici hominem perficiente , octava perfectum declarante mundi beatitas undequaque omnis proscribitur, siue in deliciis seu in gloria,vel in bonis fortunae nidificare somnietur , qui sunt tres potius omnium infelicitatum gurgites , quibus tanquam eluvione mundus absumitur. - Princeps tamen opus,in maxime proprium, ac natiuum hominis gratia adepti amando Deo

Continetur,cuius amoris fontem diffusa animo

possidet charitatem , paulatim haud dubie ex liccandam,retroque in sua originem celthra , si

otiosus teneatur, nec sinatur aureis,in pingui- Luc. o bus rivis exundare. Quare,diliges, inquit DeuS,& confirmat Christus, Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, ex tota anima tua, ex omnibus viribus tuis, ex omni mente tua, nouae siquidem creaturae sublimem, diuinimque vitam decet affectio quavis alia fortior excellentior, hoc est in Deumicharitas,nullis finibus circumscripta , sed totam quanta quanta est δε quam multis implexa labyrinthis retrusique conclauibus animamin corpus omnesque illo-- rum facultates ac vires continenter in opus

adhibens Deum ergo imprimis ex toto corde diligamus,unu quaerendo, pcietereunt hi Lunius

ubique,seclusis alii , desiderio incensi , ac , vivendum

300쪽

Liber V caput . 1 r

uendum , aut moriendum sit, utrobique illi aequaliter placendi, ob hoc fortis, ut mors dile .ctio dicta est, ut enim morte sensus omnes necantur,ita Dei amor, nonnullos sic possidet , ut quicquid sensu percipitur , aetern , cogitationibus occupati,despiciant, aegreque aduertant , -Greg. cunctas praeterea facultates animae in idem Vl Η ' conferunt,nec earum ullam quod foret rusticae inurbanitatis, dilecto occludunt; nullas ei vires&afferuis negant, spem, metum, gaudia, C

rores,omnia eius nutu ac re nutu veriatilia,

derando climque infesta Dei optimi amabilitati angustiae animi sint longe impares,qud amplitudini illius utcumque respondeant, asiIduis illas desideriis extendunt, sed quae facta, S.Greg. reique ipsa sequantur; praecipue veri, tolerantia in Euag- patiens malorum, vel ponte susceptorum, vel ψ Q.

praeter opinionem immissorum operatur enim magna, si amor est; si vero operari renuit, amor non est; propterea Deus mellis quondam sacrificium repulit,quod totum ex floribus plantaru,

ex fructu nihil habeat, sed amoris summam sic breui concludit mellifluus Bernardus inamor Lib. de sanctus, castus, ὀ dulcis, ct suavis asseritior o pu diligedori docata intentio voluntatis e. certe defae Dς0catior, o purior quo in ea de proprio nihil iam admixtum relinquitur;e suavioris dulcior,qu. totum diuinum est quod entitur: sic assci,de cari est; quo modo stilla modica multo infusa vino deficere a se tota videtur,dkm ct saporem vini induit, colorem, quomodo ferrum ignitum candens igni simillimum sit,' istina propriaque forma exutum, quomodo Ioli tirce em to aerin

SEARCH

MENU NAVIGATION