장음표시 사용
51쪽
inimo terrarum orbe venisse statimque ut viderat abisse 'Mφι λοκαλον, inlitteratum, iners, ac paene etiam turpe est non putare tanti cognitionem, qua nulla est iucundior, nulla pulchrior, nulla denique humanior. Dices habeo hic quos legam 95 non minus disertos. Etiam sed legendi semper occasio est, audiendi non semper. Praeterea multo magis, ut vulgo dicitur, viva vox adficit. Nam licet acriora sint quae legas, altius tamen in animo sedent quae pronuntiatio, vultus habitus, gestus etiam dicentis adfigit nisi vero falsum putamus illud Aeschinis, 10 10 qui cum legisset Rhodiis rationem Demosthenis admirantibus cunctis, adiecisse fertur τί δὲ εἰ αυτου του θηρίου ἀγκου- σατε et erat Aeschines, si Demostheni credimus, λαμπροφωνοτατος Fatebatur tamen longe melius eadem illa pronuntiasse ipsum qui pepererat. Quae omnia huc tendunt ut au-11 15 dias Isaeum, vel ideo tantum ut audieris. Vale.
c. PLINMS CALVINA SUAE S. si pluribus pater tuus vel uni cuilibet alii quam mihi de-120buisset, suisset fortasse dubitandum an adires hereditatem etiam Vir gravem. cum vero ego ductus adfinitatis officio dimissis uomnibus qui, non dico molestiores, sed diligentiores erant creditor solus exstiterim, tumque ego nubenti tibi in dotem centum milia contulerim praeter eam summam quam parater tuus quasi de meo dixit erat enim solvenda de meo), magnum habes facilitatis meae pignus, cuius fiducia debes famam defuncti pudoremque suscipere ad quod ne te verbis magis quam rebus horter, quidquid mihi pater tuus debuit, acceptum tibi fieri iubebo. Nec est quod verearis ne sit mihi onerosa 330 ista donatio. Sunt quidem omnino nobis modicae facultates, dignitas sumptuosa, reditus propter conditionem agellorum nescio minor an incertior sed quod cessat ex reditu frugalitate suppletur, ex qua velut sonte liberalitas nostra decurrit: quae tamen ita temperanda est ne nimia profusione inarescat, 35 sed temperanda in aliis, in te vero facile ratio constabit, etiamsi modum excesserit. Vale.
52쪽
c remae LV Rc SU0 S. Aetionem et a te frequenter esilagitatam et a me saepe pro-Ibmissam exhibui tibi, nondum tamen totam adhuc enim pars eius perpolitur. Interim quae absolutiora mihi videbantur non Isuit alienum iudicio tuo tradi. His tu rogo intentionem scribentis accommodes. Nihil enim adhuc inter manus habui cui maiorem sollicitudinem praestare deberem. Nam in ceteris actioni-310bus existimationi hominum diligentia tantum et fides nostra, in hac etiam pietas subicietur. Inde et liber crevit, dum creare patriam et amplificare gaudemus, pariter et defensioni eiusseritimus et gloriae. Tu tamen haec ipsa, quantum ratio exe- 4 gerit, reseca. Quotiens enim ad fastidium legentium delicias-15que respicio, intellego nobis commendationem et ex ipsa mediocritate libri petendam. Idem tamen qui a te hanc austerita 5tem exigo cogor id quod diversum est postulare, ut in plerisque rontem remittas. Sunt enim quaedam adulescentium auribus danda, praesertim si materia non refragetur: nam descri-mptiones locorum, quae in hoc libro frequentiores erunt, non historice tantum sed prope poetice prosequi fas est. Quod ta-6men si quis extiterit qui putet nos laetius secisse quam orationis severitas exigat, huius, ut ita dixerim, tristitiam reliquae partes actionis exorare debebunt. Adnisi certe sumus ut quam-mlibet diversa genera lectorum per plures dicendi species teneremus, ac sicut Veremur ne quibusdam pars aliqua secundum 7 suam cuiusque naturam non probetur, ita Videmur posse confidere ut universitatem omnibus arietas ipsa commendet. Nam 8 et in ratione conviviorum, quamvis a plerisque cibis singuli 30 temperemus, totam tamen cenam laudare omnes solemus, nec ea quae stomachus noster recusat adimunt gratiam illis quibus capitur. Atque haec ego sic accipi volo, non tamquam adse-9cutum me esse credam, sed tamquam adsequi aboraverim: fortasse non frustra si modo tu curam tuam admoveris interim
35 istis, mox iis quae secuntur. Dices te non posse satis diligen- Ioter id facere, nisi prius totam actionem cognoveris Fateor in praesentia tamen et ista tibi familiariora fient et quaedam ex his talia erunt ut per partes emendari possint. Etenim si avol-II
53쪽
sum statuae caput aut membrum aliquod inspiceres, non tu quidem ex illo posses congruentiam aequalitatemque deprendere, posses tamen iudicare an id ipsum salis elegans esset. Nec alia ex causa principiorum libri circumseruntur, quam 125 quia existimatur pars aliqua etiam sine ceteris esse persecta. Longius me provexit dulcedo quaedam tecum loquendi sed 13 iam finem faciam, ne modum, quem etiam orationi adhibendum puto, in epistula excedam. Vale.
c. PLINIUS AVIT SU0 S. Longum est altius repetere, nec refert quemadmodum ac-1eiderit ut homo minime familiaris cenarem apud quendam, ut sibi videbatur, lautum et diligentem, ut mihi, sordidum simul 15 et sumptuosum. Nam sibi et paucis opima quaedam, ceteris 2 vilia et minuta ponebat Vinum etiam parvolis lagunculis in tria genera descripserat, non ut potestas eligendi, sed ne ius esset recusandi, aliud sibi et nobis, aliud minoribus amicis nam gradatim amicos habet , aliud suis nostrisque libertis. 20 Animadvertit qui mihi proximus recumbebat et an probarem in 3 terrogavit. Negavi. Tu ergo inquit quam consuetudinem
sequeris' Eadem omnibus pono ad cenam enim, non adnotam invito cunctisque rebus exaequo quos mensa et toro aequavi. Etiamne libertos' 'Etiam convictores enim tunc, 425 non libertos puto. Et ille magno tibi constat Τ Minime. Qui fieri potest Τ Quia scilicet liberti mei non idem quod ego bibunt, sed idem ego quod liberti. Et Hercule si gulae 5
temperes, non est onerosum quo utaris ipse communicare cum
pluribus. Illa ergo reprimenda, illa quasi in ordinem redigendam est, si sumptibus parcas, quibus aliquanto rectius tua continentia quam aliena contumelia consulas. Quorsus haec ne 6 tibi, optimae indolis iuveni, quorundam in mensa luxuria specie hugalitatis inponat convenit autem an 'ri in te meo, , quotiens tale aliquid inciderit, sub exemplo praemonere quid debeas 35 lugere. Igitur memento nihil magis esse vitandum quam istam 7 luxuriae et sordium novam societatem quae cum sint turpissima discreta ac separata, turpius iunguntur. Vale.
54쪽
c. PLINIUS AeRIN SU0 S. Here a senatu Vestricio Spurinnae principe auctore Mumphalis statua decreta est, non ita ut multis qui numquam in acie steterunt, numquam castra viderunt, numquam denesque 5 tubarum sonum nisi in spectaculis audierunt, verum ut illis qui 2 decus istud sudore et sanguine et lactis adsequebantur. Nam Spurinna Bructerum regem vi et armis induxit in regnum ostentatoque bello ferocissimam gentem, quod est pulcherrimum 3 Victoriae genus, terrore perdomuit Et hoc quidem virtutis io praemium, illud solacium doloris accepit, quod filio eius cottio, quem amisit absens, habitus est honor statuae. 'arum id
in iuvene sed pater hoc quoque merebatur, cuius gravissimo 4 vulneri magno aliquo lamento medendum suit. Praeterea cottius ipse tam clarum specimen indolis dederat ut vita eius bre-I5vis et angusta debuerit hac velut inmortalitate prosem. Nam tanta ei sanctitas, gravitas, auctoritas etiam, ut posset senes illos provocare virtute, quibus nunc honore adaequatus est. 5 Quo quidem honore, quantum ego interpretor, non modo defuncti memoriae, dolori patris, verum etiam exemplo prospe mctum est. Acuent ad bonas artes iuventutem adulescentibus quoque, digni sint modo, tanta praemia constituta, acuent principes viros ad liberos suscipiendos et gaudia ex superstitibus 6 et ex amissis tam gloriosa solacia. viis ex causis statua cotti publice laetor, nec privatim minus. Amavi consummatissi-25mum iuvenem tam ardenter, quam nunc inpatienter requiro. Erit ergo pergratum mihi hanc eminem eius subinde intueri, subinde respicere, sub hac consistere, praeter hanc commeare. 7 Etenim si desunctorum imagines domi positae dolorem nostrum levant, quanto magis hae quibus in celeberrimo loco non modo mspecies et vultus illorum sed honor etiam et gloria refertur 7Vale. VIII.
C. PLINIUS CΑΝΙΝΙ SU0 S. Studes an piscaris an venaris an simul omnia lossunt Menim omnia simul fieri ad Larium nostrum. Nam lacus piscem, seras silvae quibus lacus cingitur studia altissimus iste seces-
55쪽
EPISTULARUM II. 7. 8 9. 10. 29sus adfatim suggerunt sed si, omnia simul sive aliquid sa-2
eis, non possum dicere invideo : angor tamen non et mihi licere quae sic concupisco ut aegri vinum balinea sontes. Numquamne hos artissimos laqueos, si solvere negatur, abrumpam 3 5 Numquam, puto. Nam Veteribus negotiis nova adcrescunt, nec 3 tamen priora peraguntur tot nexibus, tot quasi catenis maius in dies Occupationum agmen extenditur. Vale.
i. ' C. PLINIUS APOLLINARI SUO S. Anxium me et inquietum habet petitio Sexti Erue mei. 1 Adficior cura et quam pro me sollicitudinem non adii quasi pro me altero patior et alioqui meus pudor, mea existimatio, mea dignitas in discrimen adducitur. Ego Sexto latum clavum 2
15 a Caesare nostro, eg quaesturam inpetravi, me suffragio pervenit ad ius tribunatum petendi, quem nisi obtinet in senatu Vereor ne decepisse caesarem videar. Proinde adnitendum 3 est mihi ut talem eum iudicent omnes, qualem esse princeps mihi credidit. Quae causa si studium meum non incitaret, adium tum tamen cuperem iuvenem probissimum, Marissimum, eruditissimum, nisi denique laude dignissimum, et quidem cum tota domo. Nam pater ei Erucius clarus, Vir sanctus, antiquus, 4 disertus, atque in agendis causis exercitatus, quas summa fide, pari constantia, nec verecundia minore defendit. Habet avunticulum . Septicium, quo nihil verius, nihil simplicius, nihil
candidius, nihil fidelius novi omnes me certatim et tamen ae 5 qualiter amant, omnibus nunc ego in uno referre gratiam possum. Itaque prenso amicos, supplico, ambio, domos stationesque circumeo, quantumque vel auctoritate vel gratia valeam 30 precibus experior Te quoque obsecro ut aliquam oneris mei 6 partem suscipere tanti putes. Reddam vicem, si reposces, reddam et si non reposces. Diligeris, coleris, frequentaris ostende modo velle te, nec deerunt qui quod tu velis cupiant. Vale.
c. PLIMUS OCTAVI SU0 S. Hominem te patientem vel potius durum ac paene crude-1lem, qui tam insignes libros tam diu teneas Quousque et tibi 2
56쪽
et nobis invidebis, tibi maxima laude, nobis voluptate sine
per ora hominum ferantur isdemque quibus lingua Romana sp tiis pervagentur. Magna et iam longa expectati est, quam 3 frustrari adhuc et differre non debes Enotuerunt quidam tui
versus et invito te claustra sua refregerunt. Hos nisi retrahis 5 in corpus, quandoque ut errones aliquem cuius dicantur inve- 4nient. Habe ante oculos mortalitatem, a qua adserere te hoc uno monimento potes nam cetera fragilia et caduca non minus quam ipsi homines occidunt desinuntque Dices, ut soles, 5 amici mei viderint' opto equidem amicos tibi tam fideles, tam 10 eruditos, tam laboriosos, ut tantum curae intentionisque suscipere et possint et velint, sed dispice a te sit parum providum 6 sperare ex aliis quod tibi ipse non praestes. Et de editione quidem interim ut voles recita saltem, quo magis libeat emittere, utque tandem percipias gaudium, quod ego olim pro te 157 non temere praesumo. Imaginor enim qui consurgus, quae admirati te, qui clamor, quod etiam silentium maneat quo ego, cum dico vel recito, non minus quam clamore delector, sit modo silentium acre et intentum et cupidum ulteriora audiendi. 8 Hoc fructu tanto, tam parato desine studia tua infinita ista cun mctationem audare quae cum modum excedit, Verendum est ne
inertiae et desidiae vel etiam timiditatis nomen accipiat. Vale. XI.c PLINIUS ARRAN SU0 S. 251 solet esse gaudi tibi, si quid actum est in senatu dignum
Ordine illo. Quamvis enim quietis amore secesseris, insidet tamen animo tuo maiestatis publicae cura. Accipe ergo quod per hos dies actum est, personae claritate famosum, seVeritate 2 exempli salubre, rei magnitudine aeternum. Marius Priscus Maccusantibus Afris, quibus pro consule praefuit, omissa defensione iudices petiit. Ego et comelius Tacitus, adesse provincialibus iussi, existimavimus fidei nostrae convenire notum senatui sacere excessisse Priscum inmanitate et saevitia crimina quibus dari iudices possent, cum ob innocentes condemnandos, 353 interficiendos etiam, pecunias accepisset. Respondit Fronto satius deprecatusque est ne quid ultra repetundarum legem quaereretur, onmiaque actionis suae vela, vir movendarum i
57쪽
crimarum perilissimus, quodam velut vento miseratioris inplevit Magna contentio, magni utrimque clamores, aliis cognitio 4nem senatus lege conclusam aliis liberam solutamque dicentibus, quantumque admisisset reus tantum Vindicandum. Novis 5 5sime consul designatus Iulius Ferox, vir rectus et sanctus, Mario quidem iudices interim censuit dandos, evocandos autem quibus diceretur innocentium poenas vendidisse. Quae sen-6tentia non praevaluit modo, sed omnino post tantas dissensiones fuit sola requens, adnotatumque experimentis quod avor 10 et misericordia acres et vehementes primos impetus habent, paulatim consilio et ratione quasi restincta considunt. inde 7 evenit ut quod multi clamore permixto tuentur nemo tacentibus ceteris dicere velit patescit enim, cum separaris a turba, contemplatio rerum quae turba teguntur. Venerunt qui adessessi 15 erant iussi, Vitellius Honoratus et Flavius Marcianus ex quibus Honoratus trecentis milibus exilium equitis Romani septemque amicorum eius ultimam poenam, Marcianus unius equitis Romani septingentis milibus plura supplicia arguebatur emisse erat enim sustibus caesus, damnatus in metallum, strangu-20 latus in carcere. Sed Honoratum cognitioni senatus mors op-9portuna subtraxit, Marcianus inductus est absente Prisco. Ιtaque Tuccius cerialis consularis iure senatorio postulavit ut Priscus certior fieret, sive quia miserabiliorem, sive quia invidiosiorem ore arbitrabatur, si praesens fuisset, sive, quod ma-25xime credo, quia aequissimum erat commune crimen ab utroque defendi, et si dilui non potuisset, in utroque puniri. Dilata 10
res est in proximum senatum, cuius ipse conspectus augustissimus suit. Princeps praesidebat; erat enim consul ad hoc Ianuarius mensis cum cetera tum praecipue senatorum frequen-30tia celeberrimus praeterea causae amplitudo auctaque dilatione expectatio et fama insitumque mortalibus studium magna et inusitata noscendi omnes undique exciverat. Imaginare quae sol-1Ilicitudo nobis, qui metus, quibus super tanta re in illo coetu praesente caesare dicendum erat. Equidem in senatu non se-Mmel egi, quin immo nusquam audiri benignius soleo, tunc motamen ut noVa omnia novo metu permovebant. Ῥbversabatur 12 praeter illa quae supra dixi causae difficultas stabat modo consularis, modo septemvir epulonum, iam neutrum. Erat ergo 13
58쪽
perquam nerosum accusare damnatum, quem ut premebat atrocitas criminis, ita quasi peractae damnationis miseratio tue- 14 batur. Utcumque tamen animum cogitationemque collegi coepidicere non minore audientium adsensu quam sollicitudine mea:
dixi horis paene quinque. Nam duodecim clepsydris quas spa 5tiosissimas acceperam sunt additae quattuor. Adeo illa ipsa quae dura et adversa dicturo videbantur secunda dicenti fue-Ibiunt. Cassar quidem tantum mihi studium, tantam etiam curam nimium est enim dicere sollicitudinem praestitit, ut libertum
meum post me stantem saepius admoneret voci laterique con 10sulerem, cum me vehementius putaret intendi quam gracilitas
mea perpeti posset. Respondit mihi pro Marciano claudius
16 Marcellinus. Missus deinde senatus et revocatus in posterum: neque enim iam inchoari poterat actio, nisi ut noctis interventu 17 scinderetur. Postero die diri pro Mario Salvius Liberalis, vir 15 subtilis dispositus acer disertus: in illa vero causa onmes artes suas protulit. Respondit comelius Tacitus eloquentis-18sime et, quod eximium orationi eius inest, σεμνῶς. Dixit pro Mario rursus Fronto satius insigniter, utque iam locus ille poscebat, plus in precibus temporis quam in defensione con-20 sumpsit. Huius actionem vespera inclusit, non tamen sic ut abrumperet. Itaque in tertium diem probationes exierunt. Iam hoc ipsum pulchrum et antiquum, senatum nocte dirimi, triduo 19 vocari, triduo contineri comulus Tertullus, consul designatus, Vir egregius et pro veritate firmissimus, censuit septin-25genta milia quae acceperat Marius aerario inserenda, Mario urbe Italiaque interdicendum, Marciano hoc amplius Africa. In fine sententiae adiecit, quod ego et Tacitus iniuncta advocatione diligenter et sortiter functi essemus, arbitrari senatummita nos secisse ut dignum mandatis partibus fuerit. Adsenserunt 30 consules designati, onmes etiam consulares usque ad Pompeium collegam ille et septingenta milia aerario inserenda et Marcianum in quinquennium relegandum, Marium repetundarum 21 poenae, quam iam passus esset, censuit relinquendum. Erant in utraque sententia multi, fortasse etiam plures in hac vePso-35 Iutiore vel molliore. Nam quidam ex illis quoque qui Omuto videbantur adsensi hunc, qui post ipsos censuerat, sequeban-22tur sed eum fieret discessio, qui sellis consulum adstiterant in
59쪽
cornuti sententiam ire coeperunt. Tum illi qui se collegae adnumerari patiebantur in diversum transierunt, collega cum paucis relictus. Multum postea de inpulsoribus suis, praecipue de Regulo, questus est, qui se in sententia quam ipse dictave-bra deseruisset. Est alioqui Regulo tam mobile ingenium ut plurimum audeat, plurimum timeat. Hic finis cognitionis am-23plissimae. Superest tamen λειτουργιον non leve, Hostilius Firminus, legatus Mari Prisci, qui permixtus causae graviter Vehementerque vexatus est. Nam et rationibus Marinni et seris mone quem ille habuerat in ordine Leptitanorum operam suam Prisco ad turpissimum ministerium commodasse, stipulatusque de Marciano quinquaginta milia denariorum probabatur, ipse praeterea accepisse sestertia decem milia, Medissimo quidem titulo, nomine unguentarii, qui titulus a vita hominis compti 15 semper et pumicati non abhorrebat Placuit censente comuto 24
resere de eo proximo senatu tunc enim, casu an conscientia, aluerat. Habes res urbanas invicem rusticas scribe quid ar 25busculae tuae, quid vineae, quid segetes agunt, quid oves delicatissimae In summa, nisi aeque longam epistulam reddis, 20 non est quod postea nisi brevi3simam expectes. Vale.
Λειτουργιον illud quod superesse Mari Prisci causae 125 proxime scripseram, nescio an satis, circumcisum tamen et
adrasum est. Firminus inductus in senatum respondit crimini noto. Secutae sunt diversae sententiae consulum designatorum: cornutus Tertullus censuit ordine movendum, Acutius Nerva in sortitione provinciae rationem eius non habendam. 300uae sententia tamquam mitior vicit, cum sit alioqui durior tristiorque. Quid enim miserius quam exectum et exemptum ho 3 noribus senatoriis labore et molestia non carer, quid graviusquam tanta ignominia adfectum non in solitudine latere, sed in hac altissima specula conspiciendum se monstrandumque prae-35bere Praeterea quid publice minus aut congruens aut decο- 4rum, notatum a senatu in senatu sedere ipsisque illis a quibus sit notatus aequari et summotum a proconsulatu, quia se in legatione turpiter gesserat, de proconsulibus iudicare damna-
60쪽
btumque sordium vel damnare alios vel absolvere sed hoo
pluribus visum est. Numerantur enim sententiae, non ponderantur nec aliud in publico consilio potest fieri, in quo nihil est tam inaequale quam aequalitas ipsa. Nam eum sit inpar 6 prudentia, par omnium ius est. Inplevi promissum priorisque 5 epistulae fidem exsolvi, quam ex spatio temporis iam recepisse te colligo: nam et sestinanti et diligenti tabellario dedi:7 nisi quid impedimenti in via passus est. Tuae nunc partes ut primum illam, deinde hanc remunereris litteris, quales istincredire uberrimae possunt. Vale. Iom. c. PLINIUS PRIMO SUO S. Et tu occasiones obligandi me avidissime amplecteris, et 2 ego nemini libentius debeo. Duabus ergo de causis a te potis-I5simum petere constitui quod inpetratum maxime cupio Regis exercitum amplissimum hinc tibi beneficiorum larga materia, longum praeterea tempus quo amicos tuos exomare potuisti. 3 convertere ad nostros, nec hos multos Malles tu quidem multos, sed meae verecundiae sufficit unus aut alter, ac potius m unus. Is erit Voconius Romanus. Pater ei in equestri gradu clarus, clarior Vitricus, immo pater alius: nam huic quoque nomini pietate successit. Mater e primis citerioris Hispaniae scis quod iudicium provinciae illius, quanta si gravitas. 5 Flamen proxime fuit. Hunc ego, cum simul studeremus, arte 25 familiariterque dilexi ille meus in urbe, ille in secessu On-6tubemalis, cum hoc seria, cum hoc iocos miscui. Quid enim illo aut fidelius amico aut sodale iucundius Mira in sermone, 7 mira etiam in ore ipso vultuque suavitas. Ad hoc ingenium excelsum, subtile dulce, facile eruditum in causis agendis epi M8stulas quidem scribit, ut Musas ipsas Latine loqui credas Amatur a me plurimum nec tamen vincitur. Equidem iuvenis statim iuveni quantum potui per aetatem avidissime contuli et nuper ab optimo principe trium liberorum ius impetravi. Quod quamquam parce et cum delectu daret, mihi tamen, tamquam elige 359ret, indulsit. Haec beneficia mea tueri nullo modo melius quam ut augeam possum, praesertim cum ipse illa tam grate anter- 10 pretetur ut, dum priora accipit, posteriora mereatur Habes