C. Plini Caecili Secundi Epistularum libri novem

발행: 연대 미상

분량: 351페이지

출처: archive.org

분류: 문학

91쪽

EPISTULARUM III m. 21. 65

aliquid non humile nec sordidum nec privatis rebus inclusum. Sunt quidem cuncta sub unius arbitrio, qui pro utilitate com-12muni solus omnium curas laboresque suscepit; quidam tamen salubri temperamento ad nos quoque velut rivi ex illo beni-5gnissim lante decurrunt, quos et haurire ipsi et absentibus amicis quasi ministrare epistulis possumus. Vale.

c. PLINIUS C0 ELI PRISC SUO S.I Audio Valerium Martialem decessisse et moleste sero. Erat 1 tam ingeniosus acutus acer, et qui plurimum in soribendo et salis haberet et sellis nec candoris minus. Prosecutus eram Iviatico secedentem dederam hoc amicitiae, dederam etiam versiculis quos de me composuit. Fuit moris antiqui eos qui vel 31b singulorum laudes vel urbium scripserant aut honoribus aut pecunia ornare nostris Ver temporibus ut alia speciosa et egregia ita hoc in primis exolevit. Nam postquam desimus sa-eere laudanda, laudari quoque ineptum putamus. Quaeris qui4 sint versiculi quibus gratiam rettuli 7 Remitterem te ad ipsum 20 volumen, nisi quosdam inherem tu, si placuerint hi, ceteros in libro requires. Adloquitur Musam, mandat ut domum meam 5 Esquilis quaerat, adeat reverenter: sed ne tempore non tuo disertam pulses ebria ianuam videto: et totos dat tetricae dies Minervae, dum centum studet auribus virorum hoc quod saecula posterique possint Arpinis quoque comparare chartis. seras tutior ibis ad lucernas: ad haec hora est tua, cum uritaraeus, cum regnat rosa, cum madent capilli: tunc me vel rigidi legant catones. Meritone eum qui haec de me scripsit et iuno dimisi amicissimori et nunc ut amicissimum delanctum esse doleo Dedit enim 35 mihi quantum maximum potuit, daturus amplius, si potuisset. Tametsi quid homini potest dari maius quam gloria et laus et aeternitas Ad non erunt aeterea quae scripsit non erunt lartasse, ille tamen scripsit tamquam essent sutura. Vale. PLINI Ep. 5

92쪽

66 C. PLINI

LIBER QUARTUS

e. PLINIUS FABAT PROSOCER SU0 S. 51 cupis post longum tempus neptem tuam meque una Videre. Gratum est utrique nostrum quod cupis mutuo me Hercule. 2 Nam invicem nos incredibili quodam desideri vestri tenemur, quod non ultra differemus; atque adeo iam sarcinulas alliga-3mus estinaturi, quantum itineris ratio permiserit. Erit una sed 10 brevis mora desiectemus in Tuscos, non ut agros remque sa- miliarem oculis subiciamus id enim postponi potest), sed ut 4 sungamur necessario officio. oppidum est praediis nostris vicinum, nomen Tiferni Tiberini, quod me paene adhuc puerum patronum cooptavit, tanto maiore studio quanto minore iudicio. 15 Adventus meos celebrat, prosectionibus angitur, honoribus 5 gaudet. In hoc ego, ut referrem gratiam nam vinci in amore turpissimum est), templum pecunia mea exstruxi, cuius dedicationem, cum sit paratum, differre longius inreligiosum est. 6Erimus ergo ibi dedicationis die, quem epulo celebrare con-20stitui. Subsistemus fortasse et sequenti, sed tanto magis iam 7 ipsam corripiemus contingat modo te filiamque tuam sortes invenire nam continget hilares, si nos incolumes receperitis. Vale.

II. 25

c. LlΝIUS AHIO CLEMENTI SU0 S. I Regulus filium amisit, hoc uno malo indignus, quod nescio an malum putet. Erat puer acris ingenii sed ambigui, qui ta-amen posset recta sectari, si patrem non reserret. Hunc Regu-30lus emancipavit, ut heres matris existeret mancipatum ita vulgo ex moribus hominis loquebantur foeda et insolita parentibus indulgentiae simulatione captabat. Incredibile, sed 3 Regulum cogita. Amissum tamen luget insane. Habebat puer

93쪽

EPISTULARUM IIII. 1. 2 3. 67

mannulos mulios et iunctos et solutos, habebat canes maiores minoresque, habebat luscinias psittacos, merulas: Omnes Regulus circa rogum trucidavit. Ne dolor erat ille, sed ostentatio doloris convenitur ad eum mira celebritate cuncti detestanturo oderunt, et quasi probent, quasi diligant, cursant frequentant, utque breviter quod sentio enuntiem, in Regulo demerendo Regulum imitantur. Tenet se trans Tiberim in hortis, in quibus 5 latissimum solum porticibus inmensis, ripam statuis suis occupavit, ut est in summa avaritia sumptuosus, in summa infamia 10 gloriosus. Vexat ergo civitatem insaluberrimo tempore, et 6 quod vexat solacium putat. Dicit se velle ducere uxorem hoc quoque, sicut alia, perverse Audies brevi nuptias lugentis, 7

nuptias senis quorum alterum immaturum alterum serum est.

Unde hoc augurer quaeris: non quia adfirmat ipse, quo menda 8lo cius nihil est, sed quia certum est Regulum esse facturum quidquid isteri non oportet. Vale. III. C. PLIΝlUS ΑΝΤΟΝΙΝ SUO S.

20 Quod semel atque iterum consul suisti similis antiquis, quod 1

proconsul Asiae, qualis ante te, qualis post te vix unus aut alter non sinit enim me verecundia tua dicere nemo), quod sanctitate, quod auctoritate, aetate quoque princeps civitatis, est quidem venerabile et pulchrum ego tamen te vel magis in diremissionibus miror. Nam severitatem istam pari iucunditatera condire summaeque gravitati tantum comitatis adiungere non minus disicile quam magnum est. Id tu cum incredibili quadam suavitate sermonum tum vel praecipue stilo adsequeris. Nam 3 et loquenti tibi illa Homerio senis mella profluere, et quae 30 scribis complere apes floribus et innectere videntur. Ita certe sum adsectus ipse, cum Graeca epigrammata tua, cum iambos proxime legerem. Quantum ibi humanitatis venustatis, quam dulcia illa, quam amantia, quam arguta, quam recta callimachum me vel Heroden vel si quid his melius tenere credebam: 35 quorum tamen neuter utrumque aut absolvit aut attigit. momi 5nemne Romanum tam Graece loqui ' Non medius fidius ipsas Athenas tam Atticas dixerim. Quid multa invideo Graecis quod illorum lingua scribere maluisti. Neque enim coniectura 5.

94쪽

66 c. PLINI

LIBER QUARTUS.

e. PLINIUS FABAT PROSOCER SU0 S. 51 cupis post longum tempus neptem tuam meque una Videre. Gratum est utrique nostrum quod cupis mutu me Hercule. 2 Nam invicem nos incredibili quodam desideri vestri tenemur, quod non ultra disseremus; atque adeo iam sarcinulas alliga-3mus estinaturi, quantum itineris ratio permiserit. Erit una sed 10 brevis mora deflectemus in Tuscos, non ut agros remque sa- miliarem oculis subiciamus id enim postponi potest), sed ut 4 sungamur necessario officio. oppidum est praediis nostris vicinum, nomen Tiferni Tiberini, quod me paene adhuc puerum patronum cooptavit, tanto maiore studio quanto minore iudicio. 15 Adventus meos celebrat, prosectionibus angitur, honoribus 5 gaudet. In hoc ego, ut referrem gratiam nam vinci in amore turpissimum est), templum pecunia mea exstruxi, cuius dedicationem, cum sit paratum, differre longius inreligiosum est. 6Εrimus ergo ibi dedicationis die, quem epulo celebrare con-20stitui. Subsistemus fortasse et sequenti, sed tanto magis iam 7 ipsam corripiemus contingat modo te filiamque tuam sortes invenire nam continget hilares, si nos incolumes receperitis. Vale.

II. 25

c. PLIΝIUS AH10 LΕΜΕΝΤ SU0 S. Regulus filium amisit, hoc uno malo indignus, quod nescio an malum putet. Erat puer acris ingenii sed ambigui, qui ta-2 men posset recta sectari, si patrem non reserret. Hunc Regu 30 lus emancipavit, ut heres matris existeret mancipatum ita vulgo ex moribus hominis loquebantur laeda et insolita parentibus indulgentiae simulatione captabat. Incredibile, sed 3 Regulum cogita. Amissum tamen luget insane. Habebat puer

95쪽

EPISTULARUM IIII. 1. 2 3. 67

mannulos multos et iunctos et solutos, habebat canes maiores minoresque, habebat luscinias psittacos, merulas: omnes Regulus circa rogum trucidavit. Ne dolor erat ille, sed ostentatio doloris convenitur ad eum mira celebritate cuncti detestanturboderunt, et quasi pr0bent, quasi diligant, cursant frequentant, utque breviter quod sentio enuntiem, in Regulo demerendo Regulum imitantur. Tenet se trans Tiberim in hortis, in quibus 5 latissimum solum porticibus inmensis, ripam statuis suis occupavit, ut est in summa avaritia sumptuosus, in summa infamia 10 gloriosus. Vexat ergo civitatem insaluberrimo tempore, et 6 quod vexat solacium putat. Dicit se velle ducere uxorem hoc quoque, sicut alia, perverse Audies brevi nuptias lugentis, 7

nuptias genis quorum alterum immaturum alterum serum est.

Unde hoc augurer quaeris: non quia adfirmat ipse, quo menda 8lo cius nihil est, sed quia certum est Regulum esse facturum quidquid fieri non oportet. Vale. III. C. PLIΝlUS ΑΝΤΟΝΙΝ SUO S.

20 Quod semel atque iterum consul fuisti similis antiquis, quod 1

proconsul Asiae, qualis ante te, qualis post te vix unus aut alter non sinit enim me verecundia tua dicere nemo), quod sanctitate, quod auctoritate, aetate quoque princeps civitatis, est quidem venerabile et pulchrum ego tamen te vel magis in diremissionibus miror. Nam severitatem istam pari iucunditatera condire summaeque gravitati tantum comitatis adiungere non minus dissicile quam magnum est. Id tu cum incredibili quadam suavitate sermonum tum vel praecipue stilo adsequeris. Nam 3 et loquenti tibi illa Homerici senis mella prolluere, et quae 30 scribis complere apes floribus et innectere videntur. Ita certe sum adsectus ipse, cum Graeca epigrammata tua, cum iambos proxime legerem. Quantum ibi humanitatis venustatis, quam dulcia illa, quam amantia, quam arguta, quam recta callimachum me vel Heroden vel si quid his melius tenere credebam: 35 quorum tamen neuter utrumque aut absolvit aut attigit. momi 5nemne Romanum tam Graece loqui Non medius fidius ipsas Athenas tam Atticas dixerim. Quid multa invideo Graecis quod illorum lingua scribere maluisti. Neque enim coniectura 5.

96쪽

68 c. PLINI

eget quid sermone patri exprimere possis, cum hoc insitioio et inducto tam praeclara opera perfeceris. Vale.

IIII.

Varisidium Nepotem validissime diligo, Virum industrium, rectum, disertum, quod apud me vel potentissimum est. Idem c. calvisium contubemalem meum, amicum tuum, arta pro-2 pinquitate conplectitur: est enim filius sororis. Hunc rogo semestri tribunatu splendidiorem et sibi et avunculo suo facias. 100bligabis me, obligabis Calvisium nostrum, obligabis ipsum,3 non minus idoneum debitorem quam nos putas. Multa beneficia in multos contulisti ausim contendere nullum te melius, aeque bene unum aut alterum conlocasse. Vale.

c. PLINIUS SPARSO SUO S. 1 Aeschinen aiunt petentibus Rhodiis legisse orationem suam,2 deinde Demosthenis, summis utramque clamoribus. Quod tantorum virorum scriptis contigisse non miror, cum orationem mmeam proxime doctissimi homines hoc studio, hoc adsensu, hoc etiam labore per biduum audierint, quamvis intentionem eorum nulla hinc et inde collatio, nullum quasi certamen ac-3cenderet Nam Rhodii cum ipsis rationum virtutibus tum etiam comparationis aculeis excitabantur, nostra ratio sine 25 aemulationis gratia probabatur. An merito, scies, cum legeris librum, cuius amplitudo non sinit me longiore epistula praelο-4qui. portet enim nos in hac certe in qua possumus breves esse, quo sit excusatius quod librum ipsum, non tamen ultra causae amplitudinem extendimus. Vale. 30vΙ. c. PLINIUS IULI NAS0Ν SU0 S. Tusci grandine excussi, in regione Transpadana summa abundantia sed par vilitas nuntiatur solum mihi Laurentinum 352 meum in reditu. Nihil quidem ibi possideo praeter tectum et hortum statimque harenas, solum tamen mihi in reditu. Ibi enim plurimum scribo nec agrum, quem non habeo, sed ipsum me

97쪽

EPISTULARU IIII 4 5.6 7. 6s

studiis excolo ac iam possum tibi ut aliis in locis horreum plenum sic ibi scrinium ostendere. Igitur tu quoque, si certa 3 et mctuosa praedia concupiscis, aliquid in hoc litore para.

Vale.

c. PLIΝIUSAEATI LEPID SU0 S. saepe tibi dico inesse vim Regulo mirum est quam em-Ieiat in quod incubuit Placuit ei lugere filium luget ut nemo 10 placuit statuas eius et imagines quam plurimas sacere hoc omnibus officinis agit, illum coloribus, illum cera, illum aere, illum argento, illum auro ebore marmore effingit. Ipse em 2 nuper adhibito ingenti auditorio librum de vita eius recitavit, de vita pueri recitavit tamen eundem in exemplaria millo 15 transscriptum per totam Italiam provinciasque dimisit. scripsit publice ut a decurionibus eligeretur vocalissimus aliquis ex ipsis qui legeret eum populo factum est Hanc ille vim 3 seu quo ali nomine vocanda est intentio quidquid velis optinendi, si ad potiora vertisset, quantum boni ellicere potuissetim Quamquam minor vis bonis quam malis inest, ac sicut αμαθία μὲν θρασος λογισμος δὲ οκνον φέρει, ita recta ingenia debilitat verecundia, perversa confirmat audacia. Exemplo est Regulus. Inbecillum latus, os consusum haesitans lingua, a dissima inventio, memoria nulla, nihil denique praeter inge-mnium insanum et tamen eo inpudentia ipsoque illo furore pervenit ut orator habeatur. Itaque Herennius Seneci mirifice 5 Catonis illud de Oratore in hunc e contrari vertit Orator est vir malus dicendi imperitus. Non me Hercule cato ipse tam bene Verum oratorem quam hic Regulum expressit. Habesne 630 quo tali epistulae parem gratiam reseras habes, si scripseris num aliquis in municipi vestro ex sodalibus meis, num etiam ipse tu hunc luctuosum Reguli librum ut circulator in laro legeris, ἐπαρας scilicet, ut ait Demosthenes, τὴν oνην καὶ γεγηθως καὶ λαρυγγίζων. Est enim tam ineptus ut risum 735 magis possit exprimere quam gemitum credas non de puero scriptum sed a puero. Vale.

98쪽

70 c. PLINIHIL

c. PLINIUS ATUR ARRIANO SUO S. Gratularis mihi quod acceperim auguratum. Iure gratularis, primum, quod vissimi principis iudicium in minoribus etiam rebus consequi pulchrum est, deinde, quod sacerdotium bipsum cum priscum et religiosum tum hoc quoque sacrum plane et insigne est quod non adimitur viventi. Nam alia quamquam dignitate propemodum paria ut tribuuntur sic aula-3runtur, in hoc ortunae hactenus licet ut dari possit mihi vero illud etiam gratulatione dignum videtur quod successi Io Iulio Frontino, principi viro, qui me nominationis die per hos

continuos annos inter sacerdotis nominabat, tamquam in lο- cum suum cooptaret quod nunc eventus ita conprobavit ut

4 non fortuitum videretur a quidem, ut scribis, ob hoc maxime delectat auguratus meus quod M. Tullius augur fuit. Lae-15taris enim quod honoribus eius insistam quem aemulari stu-5 diis cupio. Sed utinam, ut sacerdotium idem, ut consulatum multo etiam iuvenior quam ille sum consecutus, ita sene sal-6 te ingenium eius aliqua ex parte adsequi possem Sed nimirum, quae sunt in manu hominum et mihi et multis contige mrunt, illud vero ut apisci arduum sic etiam sperare nimium est

c. PLINIUS CORNELIO URSO SU0 S. causam per hos dies dixit Iulius Bassus, homo laboriosus

et adversis suis clarus Accusatus est sub Vespasiano a privatis duobus, ad senatum remissus diu pependit, tandem abso-2 lutus vindicatusque Titum timuit ut Domitiani amicus, Ῥο- mitiano relegatus est revocatus a Nerva sortitusque Bithr-3oniam rediit reus, accusatus non minus acriter quam fideliter defensus Varias sententias habuit, plures tamen quasi mitio-3res. Egit contra eum Pomponius Rufus, vir paratus et vehemens Rufo successit Theophanes, unus ex legatis, sis accu-4sationis et origo. Respondi ego. Nam mihi Bassus iniunxerat 35 ut totius defensionis undamenta iacerem, dicerem de ma- mentis suis, quae illi et ex generis claritate et ex periculis

99쪽

EPISTULARUM IIII 8 9. I

ipsis magna erant, dicerem de conspiratione delatorum, quam 5 in quaestu habebant, dicerem causas quibus factiosissimum quemque, ut illum ipsum Theophanen offendisset. Eundem me voluerat occurrere crimini quo maxime premebatur. In 5 aliis enim quamvis auditu gravioribus non absolutionem modo verum etiam laudem merebatur, hoc illum onerabat quod ho-6mo simplex et incautus quaedam a provincialibus ut amiciis acceperat. Nani fuerat in eadem provincia quaestor. Haec accusatores furta et rapinas, ipse munera vocabat: sed lex mu- 10 nera quoque accipi vetat. Hic ego quid agerem, quod iter de 7 sensionis ingrederer Negarem verebar ne plane surtum videretur quod confiteri timerem. Praeterea rem manifestam infitiari augentis erat crimen, non diluentis, praesertim cum reus ipse nihil integrum advocatis reliquisset Multis enim atque 15 etiam principi dixerat sola se munuscula dumtaxat natali suo aut Satumalibus accepisse et plerisque misisse Veniam ergori peterem iugulassem reum, quem ita deliquisse concederem ut servari nisi venia non posset. Iamquam recte factum tuerer non illi profuissem, sed ipse inpudens extitissem. In hac sae dissicultate placuit medium quiddam tenere videor tenuisse. Actionem meam, ut proelia solet, nox diremit Egeram horis tribus et dimidia, supererat sesquihora. Nam cum e lege accusator sex horas, n0Vem reus aecepisset, ita diviserat tempora reus inter me et eum qui dicturus post erat, ut ego quinta que horis, ille reliquis uteretur Mihi successus actionis silen-10tium finemque suadebat. Temerarium est enim secundis non esse contentum. Ad hoc Verebar ne me corporis vires iterato labore desererent, quem difficilius est repetere quam iungere. Erat etiam periculum ne reliqua actio mea et frigus ut 11 30 deposita et taedium ut resumpta pateretur. Ut enim saces ignem adsidua concussione custodiunt, dimissum aegerrime reparant, sic et dicentis calor et audientis intentio continuatione servatur, intercapedine et quasi remissione languescit. Sed Bassus 12 multis precibus, paene etiam lacrimis obsecrabat impleremta meum tempus Parui utilitatemque eius praetuli meae. Senecessit inveni ita erectos animos senatus, ita recentes ut priore actione incitati magis quam satiati viderentur. Succes-13 sit mihi Lucceius Albinus, tam apte ut orationes nostrae a

100쪽

72 c. PLINI

I rietatem duarum, contextum unius habuisse credantur. R spondit Herennius Poli instanter et inviter, deinde Theophanes rursus. Fecit enim hoc quoque ut cetera inpudenti sime, quod post duos et consulares et disertos tempus sibi et quidem laxius vindicavit. Dixit in noctem atque etiam noctes 15 inlatis lucemis. Postero die egerunt pro Basso Titius Homullus et Fronto mirifice quartum diem probationes occuparunt.16 eensuit Baebius Macer, consul designatus, lege repetundarum Bassum teneri, caepio Hispo salva dignitate iudices dandos: 17 uterque recte. Qui fieri potest inquis quia scilicet et Macro Iolegem intuenti consentaneum sui damnare eum qui contra legem munera acceperat, et caepio, cum putare licere senatui, sicut licet, et mitigare leges et intendere, non sine ratione Ve-18niam dedit facto, vetito quidem non tanten inusitato. Praevaluit sententia caepionis, quin immo consurgenti ei ad censen-15 dum adclamatum est, quod solet residentibus. Ex quo potes aestimare quanto consensu sit exceptum, cum diceret, quod 1 tam lavorabile suit, cum dicturus videretur. Sunt tamen ut in senatu ita in civitate in duas partes hominum iudicia divisa. Nam quibus sententia caepionis placuit, sententiam Macri ut is rigidam duramque reprehendunt quibus Macri, illam alteram dissolutam atque etiam incongruentem vocant negant nimm congruens esse retinere in senatu cui iudices dederis. Fuit et tertia sententia. Valerius Paulinus adsensus caepioni hoc amplius censuit reserendum de Theophane, cum legationem Isrenuntiasset. Arguebatur enita multa in accusatione fecisse 21 quae illa ipsa lege qua Bassum accusaverat tenerentur. Sed hanc sententiam consules, quamquam maximae parti senatus mire probabatur, non sunt persecuti Paulinus tamen et iusti-22tiae famam et constantiae tulit. misso senatu Bassus magnam hominum frequentia, magno clamore, magno gaudio exceptuaest. Fecerat eum favorabilem renovata discriminum vetus fama notumque periculis nomen et in procer corpore maesta et 23 squalida senectus. Habebis hanc interim epistulam ut προδρομον, exspectabis orationem plenam onustamque, exspe-35ctabis diu visque enim leviter et cursim, ut de re tanta retractanda est. Vale.

SEARCH

MENU NAVIGATION