Lucii Antistii Constantis De jure ecclesiasticorum, liber singularis. Quo docetur: Quodcunque divini humanique iuris ecclesiasticis tribuitur, vel ipsi sibi tribuunt, hoc, aut falsò impièque illis tribui, aut non aliundè, quam à suis, hoc est

131쪽

1 odeos, ut Ecclesiastici eam rem Qtincant, quae hoc Vimsterium bc vel illo modo, tempore, O-o sic deinceps , procurandobtineri posset. Sed nihilominus lem, tale manet Mim teritam, uale ab initio constitutum est, de

raestituto modo , luco tempO- , dc sic deinceps procurari po- .st. Quemadmodum cadem ra-aone indicio esset , nolle Prodeos ministerium c cum utilitate Ci- tum amplius procurari, qua forte rocurari posseti utilem forte illi artem scientes negarent aut si ientcs mutariis inisterii condi

ionem nollent, quamvis pristinis legibus Ministerio datis, mutatione lapsuque temporum&mOrum jam non ita utilibus, atque illae jam olim fuerunt, in Zerium etiam non ita utiliter procul raretur. Quanquam harum rerum

nihil ad Civium agnitionem aut arbitrium pertineat. Adeo, ut&

Prodiis semper, d ab .mni parte

132쪽

ro De Iure Ecclesiasti orum, Ti. VIII.

integrum de salvum Jus tot stas servari manere debeat: Ihinc etiam Ecclesiastici Prode hujusmodi omnium Privilegi

rum auctores agnoscant.

TiΥ. VIII. Nulla etiana divini Juris Privilegia Ecclesiasticis onain, bus ex Voluntate Dei extraordinem .praeter Rationem naturalem Patefacta debcri, quae illi Jure recteque tribuantur. ora divinorum Privilegiorum

genera explicata tertractata, ctiam hoc, quod tertium Multimum genus divinorum Privit giorum esse dixi, pertractem. Nimirum, ulla disini Iuris Privilegia Ecclesiasticis hominibus ex oluntate Dei forte extra ord Wm, pratis Rationem Naturalem

133쪽

De Iure Iccles isticorum, Tit. VIII. Io

it acta debeantur, quae illis Iure re-

eque tribuantur. Quod ut Expli- tius agam, illud praemittendumi, non de illis me divinae Volun- tis Patefactionibus verba famI-

m, de quibus aut mentiones in

cris Codicibus sunt aut integribri in iisdem conscripti repe- untur. Si quidem de illis locus is putandi fuerit sub Tit. VII.

um de primo genere Divinorum 'rivilegiorum agerem. Sed de C-usmodi divinis divinae Volunt is Patefactionibus quae nostrisaonnunquam temporibus, singuis hominibus contingere dicun- ur. Quas ut posse contingere non aegem' posse enim Deum omnias quidvis illi facere licere, an blastum est sed doceam, quemadmodum factas oporteat, ut ulla ex iis sive obias Ecclesiasticis Priavilegia debeantur, Jure recteque tribuantur, illas ita definiendas censeo. Patefactiones ad eo quibusdam homini us extraordinem

134쪽

iro De Iare Etesia Porum, Tis VIII. dinem O praeter ationem Natura ,

lem facia, insuper alente, ut ea aliis hominibus uun tient. Et quidem opera praetium non est,

multis explicem, quid nam hii

verbis extra ordinem &praeter Ea 4

rionem Naturalem , intellectu velim. Cum ex iis, quae prolixioi oratione superius non uno in loco disputata sunt, satis superque intelligere liceat , extraordinem Divinam Dei Voluntatem patefieri, idem esse, quod praeter Rationem Naturalem,& vice versa.Quoniam Naturalis Ratio Dei vice Diu, nam nobis Voluntatem solito modo patefaciat. Adeo ut utrumque explicatioris tantum intellectus gratia scriptum sit. Sed plus operae in hoc ponendum est , ut recte percipiatur, quamobrem indefinitione haec verba adjecerim. Et in per jubente. Quorsum enimi sus inquient: Et an sola divinae Voluntatis Patefactio non sum cies, ut quis annuntiandi Pri

135쪽

De hire Ecclesiasticor , Tit. VIII. a rilegio utatur: Equidem 6 IU-ιm insuper necessarium puto,inum sit res perceptu facillima,

aucis rationibus, argumentisertam meae sententia veritatem,stendam. Nam si cui Voluntatis alvinae Potefactio modo insolito acta sit nullo insuper I uinte

eniente, vel accedente, ut eam

diis an nunciet is quidem recte lici potest, scientia istius Volunatis divinae a Deo caeteris homillibus , quibus ejusdem eo modo Voluntatis Patefactio non conti-;it , ante positus, Sc huic illi post-5ositi esse Quod Deus illos casn-lulari gratia .favore dignatus non sit Sed nullo modo nullaque ratione dici potest , eam Voluntatem annuntiandi ure sive Privilegio inde vel ob id praeditus esse: praesertim, si invitis Prodiis eam

annunciaret. Et quidem non ma

gis aliquo Jure Privilegioque cst praeditus , quam alii aliquo Juro Privilegioque ob id praediti cs

senta

136쪽

sent, qui eam Voluntatem abe.eam palam annuntiante vel privatim narrante cognovisent Nisi quis sorte modo cognoscendi eam

Dei voluntatem , quod ille eam ab ipso Deo patefaciente, hi ab

homine cam patefactam annuntiante vel narrante cognoverint, omnem Jurisi Privilegii rationem adscribat . atque tribuat. Quod a recta Ratione nimium recedit, eaque ab omni parte dest, tuitur. Nam nulla scientia, nulla

cognitio alicujus rei, quamvis haec vel illa alicujus sola sit, scienti de cognoscenti Juris aliquid aut Potestatis in alios conseri , aliisque Praeponit sed hoc tantum facit, ut sit aptior magisque idoneus quicquam a duce dc magistra Peragendi si modo peragere liceat. Adeo ut nuda scientia aut nuda cognitio, hoc est, Privilegio ea invitis Prodiis utendi non munita , scienti de cognoscenti nullo modo Privilegium tri

buat a

137쪽

De Iure lesiasticorum, tot VIII. Iusbuat, sed solum illis proficiat prosit, quibus ea scientiai cognitione utendi Privilegium ac-

edat.Quemadmodum uiu rerum quotidian Docemur, eum, qui scientia multarum rerum Ognitione caeteros longe superat antecedit, non ob id Privilegio quidvis, vel hoc vel illud faciendi, alios superare aut aliis praepositum esse, sed nonnunquam Iuris Trivilegii causari vi hominibus ineptioribus tributi , his praestantissimos omni scientiai cognitione viros parere compelli.Et ob id tamen illos non queri,quamvis se postpositosvi suppositos doleant, cum nullo Jure de injuria

quererentur.

Quae ita a me disputata nonnullis comprobata rationibus

argumentis, ut a calumniis adversariorum etiam tuta praestehtur:

ipse mihi argumenta confingam, quae potissimum meae videri possi sent sententiae adversari. Et pri- mum

138쪽

ii De Iure Ecclesiasticorun Tit. VIII.

mum quidem argumentum hoc esto. De ejusmodi rebus Divi nae Voluntatis Patefactione es se posse , quae non ad eum do, cui es contigerunt, verum etiam ad alios homines pertineant veluti de aeterna hominum salute. Ut aliorum non minus, quam illius cas scire cognosce- .re intersit. Et propterea fraterncharitatisci amoris, aliis homini bus debitae necessitate qui compellatur , quamvis Iussu Pates ictionibus non insuperaddito, res adeo scitu cognituque neces artas aliis hominibus annunciare. Sed

hoc argumentum nulliuimomentie si ab omnibus, ut consido, censebitur,qui in memoriam paulisper revocare velint, quae stiperius a me disputatat aliquoties repetita sunt , de omni&summa Prodeorum in omnes singulos Cives ure dc Potestate. Nam confestina mihi in hoc consentient, unum quemque quantum ad

139쪽

De Iure Ecclesiasticorum, Int VII I. 11 si neeessitatem sciendi δ co noscendi attinet, sibi tantuna&on aliis cam dijudicare licere: quae divina libertas est Religin is in-

'ernae hominis Deum Opi laX ex animi solius sententia co-entis c in quam quemque Pro-4is nihil Iuris aut Potestatis

Cransferri potest , aut competit. Sed quatenus a carum Crum

eientia&cognitio etiam aliis ho- ininibus adco esset necessaria, ut a illis annuntiari oporteret una Corporis non Animae solius: sus intercedat in vel Corporis,antum cum ore scriptove annun-iatio omnis peragi debeat, Pro- orum tantum esse discernereodijudicare, utrum an nunciari eas es nec ne, Tuae de suorum Ci-ium saluti sit necessarium. Quod limculter credendum est cum Uique in incerto crit, an Deus pl. MaX res eas uni patefactas

liis etiam patescri&annunciari elit , quibus eas patefacere aeqLὶC a atque

140쪽

atque huic uni potuisset, si voluisset Et quae non insuper Julierit,

ut aliis annunciarentur: Cum tamen Prodii ipsius vice 'oco CD

vibus imperantes, ut earum re rum ejus Voluntatis ignari, an-mmtiationem omnem ure sint prohibituri MaXime, cum omni fide indignus videatur, qui incre-

dibilia Deo Opi Max indigia

Civibus annuntiaturus siti veluti novam aliquam de aeterna salute IDoctrinam, eamque ut necessa rarianis suae qua tamen omne ha-lctenus De Opi. m. Viventes morientesque confisi ad aeternam salutem prevenerint, aut perve inisse credantur. Quemadmodun

dc haec Doctrina superiori ad huc multo magis esset incredibilis it Decrevisi Deum pl. MaX ex Quo tempore quarumdam rerum alicui Patefactio facta est, nemonem deinceps sine earum scientia .cognitione, sed ea solum praei ditos ad aeternam salutem perdi

cere