장음표시 사용
101쪽
De Iure Ecclesiasti omii, nil. VI. 7
st, ob Naturalem hominum adlissentiendum facilitatem, in o- nni Civitate sunt constituti, ut 'orum Ratio quasi omnium Ci-ium esset, in eorum senten- iam omnes Cives conveniendo, mnium Ratione consentirent.
in hac re omne obsequium Prodiis debitum consistit. Si tamen quandoque eveniat, ut Ratio privata adeo a publica dissentiat,idifferat, ut publicae Rationi parendo Deo non parere privata quemquam dictet Cui utique Deo Opt. Max. quidem semper parendum est,in parere nos exist i- mare debemus,aut non aliter Pro
diis parere,quoties illis pareamus: Is utique Civis obedientiam denegando, Hilem statum re ipsa&hoc facto eatenus relinquit, ad T ituralem revertitur Et proinde ccte, divinae Rationi convenienter facit, quod Rationi suae hoc es , Deo magis, quam publicae, hoc est, Prodeorum obsc-
102쪽
De Iure Ecclesia locorum ait VI.
quatur. Quos utique pro homini bus sibi aequalibus, neutiquam sibi praepositis, hoc est, pro Pro diis habet, quoties inuatenus illis obedientiam denegat. Et si
omnia omnino cessant quoquPrivilegia Ecclesiasticorum, uni suae ipsius Rationi,& non aliorum, hoc est Ecclesiasticorum, Parere
itajubente habeat necesse .Quam obrem etiam illa hic locum habebunt, quae de auctoritate Docentium in Statu Naturali, Titulo primo
exposui. Apparet igitur ex his omnibus , quae ad hunc paragra phum dicta sunt, quae riuanta sit vis hujus unius qualitatis Privilegiorum Ecclesiasticorum, quam omnia sint infirma, si haec una qualitas caeteris qualitatibus
Denique eadem illa se non aria esse oportere. Haec ultima qualitas quam necessario caeteris quoque qualitatibus Privilegiorum accedat
103쪽
De Iure Ecclesia corum, Tit. I. 79
dat, quantum caeteris decedat, et vel haec sola absit, operae re-ium non puto multis demonstrae. Necessitas enim ipsa se osten-lit. Et si quis animum propius ina teras qualitates advertat, is enm Qieti dicet hanc caeteris inesta, et subaudiri. lacuit tamen, ne uid , quo conditiones horum Vivilegiorum magis lucerent, D e esset, hujus qualitatis ultimae L Ivim paucis demonstrare. Nyrint eo consistit, quod non satis firmitatis, auctoritatis ac virium haec Privilegia Ecclesiasticorum, cae, eris licet omnibus sint qualitati- bus munita, habitura sint, si distinctione hujus qualitatis ultimae possint infirmari. Nam quod forte sint Perpetua Quod Con unis raus d Gener, et Et ejusmo i concessa Ecclesia icis unt Ecclesiastici Uri temporis Idque tam in Pro eos tuos, quam in Cives hae omnes qualitates ejus
insili tantum Privilegiis simul
104쪽
conveniunt, quae sunt Eadem id
est , iisdem Privilegiis, quae his omnibus qualitatibus simul sunt munita non aliis atque aliis, sive variis variantibusque Privilegiis Nam ut his omnibus qualitutibus illa Privilegia simul esse munita&instructa oporteat, ut Eccle-lsiasticos ab omni obedientia Proediis debita liberos atque solutos ut&ab omni denegatae obedientiae culpa atque poena, praestent: ita non erunt admodum, de ubi minus ab omni parte liberis lutique, si haec non adem perinmnia sint , ivilegia, quae illis omnibus qualitatibus simul munita&instructa sint. Nam si ProdeO-.rum xivium , caeterorumque hominum extra Civitatem sive in Naturali statu viventium Deus multa Privilegia Perpetua , Communia Generalia, ejusmodi Eccles icis , quales sunt Ecclesiastici nitri temporis Idque tam in Prodeos quam incires addo dc in caetero homi
105쪽
Delare Ecclesiasticoram, Iit. VL SI
omines in Statu Naturali viven. es concessisset , non cluderet tuis vim horum Privilegiorum, e rectet jure obsequium Ec- clesias icis denegaret; si modo ecte non Eudem caesta Privilegia ontenda , quibus illas omnes ualitates , ut vim habere justam
ecessariamque curent, Ecclesia-
ici ad si ribere retribuere si lent, illis omnino convenire junt. m nequaquam impius in Deum 'pi Max existimandus est , 'roinde sine usta causa Ecclesia icis obedientiam denegare, quio usque cani illis denegandam
rbitraretur,4 re vera denegaret,
um Ecclesiastica Eadem illa esse Yivilegia,quibus caeter illae qua-itates simul convenire praetcn-lant, tam manifeste probaverint, it dubitandi nullam amplius, ac roinde nec obedientiam denei andi quidem causam se habere entiat, a quo obedientiaJure Pri-ilegii alicujus Ecclesiastici Exi G gitur,
106쪽
gitur in postulatur. Nam justam dubitandi causam unusquisque semper habet, a quo homo alius quidquam non suo Jure qua res non longam aut dissicilem Veritatis cognitionem postulat cum Iure Naturali cuivis manifesto, et Jure Civili definiatur sed alieno inuidem divino desiderat. Et quidem quod omnium rerum est factu dissicillimum, ut sua psius Ratione neglecta, quam so
lana vivcndi regulam omnium a inimis Deus Opt. Max indidit , a terius hominis aliorumve hominum Dictis candem fidem acco-modet, ac si sua hoc ipsi Ratio dictavisset, quae nunc tamen fidem Dictis accomodari negat. Et quam sidem ob id tamen solum quis es sic accommodaturus, quia Deus Opt. MaX eam forte accommodari velit. Quoties igitur quis
dubitat Iure denegat, quod postulatur quoniam , quanturi addubitantem attinet, idem est
107쪽
si indebitum injustima ab eoostularetur quod si praestare c-set, nulla ratione debitum ne-are , aut injustus csse dicendus . M . Sed Rationi suae, quam a Deo l)pt. Max ducem hujus vita acie pit, convenienter se instituere proinde ipsi De Opt. MaX. bedientem esse. Et sic hactenus sex illis uesita bus explicatis , quae Ecclesiasti-jorum Privilegiis adeo sum ut si intiecessariae, ut nequaquam Privi-
mai illis se qualitatibus , cntilio minus si plures, aut etiam 'mnes abessent. Ut tandemittam ratione carum appareat ., lu- merdiana clarius lucescat; Tyri divini aris Privilegia in Si Scriptura Veteris Noris Testa- menti reperiri, qu. Ecclesiasticis Iure ecieque tribuantur : Quod argu-nentum est hujus Tituli in sub probandum luscepi rect ae Ra- tionis dictamini minus conve-
108쪽
nienter me facturum existimo, si porro aliam probandi viam incederem, quam Ecclesiasticos id quod multisi supervacuis rationibus .argumentis probandum csset , interrogando. Nam alioquin muli repetenda forent, quae jam superius in explicatione 4nterpriztatione singularum ualitatum dicta sunt, aut, quod perquam sua manifesta, singularem
tractationem minime postulant. Deinde nullo Jure nullaque ratione Exigi ab eo aliae confirmatio ines, comprobationesque poterunt, qui factum neget: iropterea, etiam multo minus ejus
modi quid exigendum est, si non sine causa, de proinde juste&bona fide se negare factum quid esse ostenderit, ut me puto jam ostendist C. Accedit, quod alioquin etiam omnium c singulorum Privilegiorum, quae Ecclesiastici sibi tribbui volunt, rationes de argumen
109쪽
ta, earum Corumque rursus confirmationes omnes&singulas comprobare haberem necesse, ut
tractandi rationi satisfiat Quae res singulare, quidem ingens Opus postularet si non Satyram potius,
cum omnia Ecclesiasticorima rationes& argumenta tantopere a
rectae Rationis ductu aberrent Screcedant nisi haec res a serio pio hujus peris instituto abhorreret Denique ipso Ecclesiasti cos in hac re summa&quidem sua causa Judices facturus sum, quo melior illis conditio afferri, caequiora me desiderari non potest . Quaeso igitur, ubi nam in univcrsa Sacra Veteris aut Novi odicis Scriptura Privilegia ejusmodi, aut vel unum ejusmodi ex illis omnibus, quae&ipsi sibi tribuunt,&ab aliis sibi tribui volunt, reperiatur, quod se illis qualitatibus simul sit munitum, quae conjun- hae tamen vim debitam iecesia fariam illis solum conserant. Et ec, a con-
110쪽
singulis omnes issae exqualitate simul absint omnia quaeso,& singula sua Privilegia, omnia singuli rationum largumentorum momenta, quibus, seu fundamentis ea inniti, quibusque confirmari a liquido aut alio quocunque modo posse arbitrentur , diligenter praesenti animo,
qui omni Pra iudicii impedimento vacat, eXpendant, si forte nundum eaependerint. Res enim non ipsorum solum, sed&Omnium aliorum hominum ipsus Dei Opi MaX. agitur. Et vel persedignissima es , ut vel sola, caeteris
intermissis ad aliquod tempus negotiis, cΣpendatur. Praeterquam, quod non solum de eum peccare
mecum sentient, qui sciens falso sed etiam cum, qui dubitans, qui incertus diviniJuris sibi debit , aut Privilegii quicquam vel
minimum, etiam minimam particulam certo arrogaverit, tribue -