Lucii Antistii Constantis De jure ecclesiasticorum, liber singularis. Quo docetur: Quodcunque divini humanique iuris ecclesiasticis tribuitur, vel ipsi sibi tribuunt, hoc, aut falsò impièque illis tribui, aut non aliundè, quam à suis, hoc est

141쪽

De Iure Ecclesiastico um, T l. Vil II

cere. Nam Voluntatis suae incer- stum d sibi non constantem Deum in pt. Max singeret , qui suumn itamen Decretum de aeterna salute hominibus largienda io-ianda , ut aeternum, .condi,tiones, quibus sit largiturus dona aurusque ut sempiternas in sacris lodicibus patefecit. Et supra di- is alia porro haec nova de ne-aesitate dubitandi ratio accedat:

iu dici idcirco aliqua sciendiri

cognoscendi necessitas multo mi-lnus praesumenda sit, cum Deus Opt. Max praeterquam quodatefactionibus Iussum non adjecerit, praeterea quoque non Pate-

fecerit, earum rerum scientiam Sc cognitionem aliis neces ariam sis Adeo, ut quocunque modo res accipiatur, aut nulla sit confingenda necessitas, aut si qua sit quae tamen esse non potest, una Deum Opt. Max Voluntatis suae sive Decrarii poenitcre non possit): soli carum rerum scientiam

3 fuisse

142쪽

fuisse videri necessariam, cui Patefactiones Contigerunt, de ea de causa huic uni videri contigisse.

Porro , ut eadem opera non ni

hil de divinis Patefactionibus ad- :

huc adjiciam, quod saepius usu venit Fingam Patefactiones a Deo de rebus ejusmodi alicui factas csse, quae hactenus hominibus non latuerint, sed vel insacris Codicibus commemoratae reperiantur

vel alioquin Ratione Naturali sint manifesta vi cognitae,quamvis ho- mineS forte eas non faciant, cum sint faciendae, aut faciant , cum non sint faciendae. Verum quis hinc necessitatem diceret ei impo- sitam eas aliis an nunciandia Quis Jus cuipiam acquisitum, eas PrO- diis tiam invitis an nunciandit Et tamen omnis Etas vidit . o mines a male sana vel prava mente praeditos, qui ex eo ,e- cessitatem sibi impositam , Jus invitis Prodiis annuntiatione earum rerum faciendi acquisitum & a Deo

143쪽

a Deo sibi datum dixerint C turitamen Omnes mecum , quibus

sola Veritas onani privato honore utilitate potior cist fatebuntur in his ipsis rebus a Deo ita cui- aquam patefactis utilitatem qui- iadem si pose , vel forte necess1 atatem, ut homines eaS res doceant Iutur , sed necessitatem nullam eitcaimpositam, cui Patefactiones Carum rerti contigeruntati sine Iussu Dei patefacientis, quidem invitis Prodiis ad docendum eas accedat. Cum e contrario idem Deus Opt. Max. in sacris Codicibus jusserit, 'uotidie per Rationem Naturalem quemvis jubeat , ut Prodeorum voluntati imperio Cives in omnibus de per omnia pareant, obtemperent, Et is invitis nihil quicquam commitant. Quorum tamen Pormissu solo sive tacita sive manifesta volun- tate permittant, nihil resert icci aliter Civibus quidquam uris ac- quiritur , aut acquiri potest , i- vinas

144쪽

Iro De Iure Ecclesia licorum, miti VIII.

vinas Patefactiones aliis Civibus

an nunciandi.

Apparet igitur , ut quis ure

Patefactiones qualescunque iv nas aliis an nunciet oi ni Dei Patefactionibus accedentem -mnino esse necessarium. Alioquin Prodeorum rbitrio totam rem committendam esse, ut an nuntiationes fieri vel concedant vel prohibeant. Iussum autem De patefacientis, non modo verum desidero, sed de quo Prodrisi quido constare postit. Nec dishmguo, sive idem Deus, Prodiis Patefaciat, ut concedant, sive lio quocunque modo Divinae Voluntatis Prodii scientes certisant. Nam si ipsis de Dei pates cientis Iussu non constaret, quamvis etiam quis forte an nunciare jussus sit Rationi Naturali sive Deo per eam imperanti nihil adversi committerent sed etiam pie recteque annunciatione prohiberent. Quandoquidem Dei us

145쪽

De Iure Eccles lacorum, Tit. VIII. 121

Iussum quidem obliget ad an-nciandum, sed nullo modo in Yso Prodeos, ut annuntiationes ri patiantur. Nam quantum adrodeosJussum Dei patefacientis gnorantes attinet, etiam erumissum pro siclo falso habendum se palam est. Sed quid si Prodiis de Volun-

te Dei cum patefacientis, tum super Jubentis, quocunque moto constiterit, & tamen ipsi jussion sint rei rerumque patefacta-um annunciationes non prohi- ere an distinguendum erit: Et

go quidem distinguendum non uto, sive ipsi jussi sint, sive alio

uocunque modo divinae Volunatis certiores facti sint. Ut idemtic dicendum sit, quod de tacitae manifesta voluntate Prodeo-um disputavi In qua utraque ni-ii cs e constituendum discrimilis ex eo quavis re clarari mani-esta cst evidentius, quod omnis be Antia in eo consistat, quod lo volun-

146쪽

i: De Iure Ecclesii isticorum, Tis VIII.

voluntati vel Dei vel Prodeorum obsequamur. Et Divinae quidem voluntati non satisfieri a Prodiis palam citis an nunciationes scien tes prohiberent, quas tamen siet voluisse Deus Opi MaX. jubendo demonstraverit. Ne autem haec disputatio mea in fraudem meae, sententiae quae

eo pertinet ut per me MDς Op

Max Jus in Prodeos, &Prodeo rum in Cives artum, tectumque

conservetur a quoquam ita accibpiatur, quasi solus Dei Is s&is quidem Prodiis cognitus sufficiat. ut iussus ab omni parte Prodeo rum iuri &Potestati sit subductus i& sui Iuris&Potestatis factus in finitam sibi arroget annuntiandi licentiam. Notandum est, te gari non poterit Uti Deus jube revoluit, propterea jusserit, si modum annunciandi Iussu adjecis lset Jus an nunciandi modum De a Iu sui adjicientis non eXcessurum acum eo Voluntas lus annuntiand

147쪽

De Iure focis si orum, Tit. VIII.

lasso tribuens, terminaretur Et roinde, id omne a Dei Volunta- non procederet, quod qua-brem si modum non adjecerit, ut modus in an nunciendo servanus sit, non sed Pro eorum bitrio decernendum a Deo rem ctum se intelligitur Cum cos rodeorum iis .Potestatem Hon imminuerit, aut dici possit minuere voluisse. Quod tamen i itique si forte aliquando rationes lubitandi non desint, Jusicis sibi

isti, de non pro Civibus, mul minus Prodiis, sine alio&nO- o De Privilegio, judicare lice et Cum Prodiis idem Jus hunc rufum divinum interpraetandi Olmpeteret, quod illis in utrisque acris Codicibus interpraetandis pompetere, alio loco comproba- . i. Et propterea caedem distinctiones, hic locum haberent, uas de Prodiis, qui Deum esse

redunt, equi non credunt, CO-em loco confeci. Et

148쪽

ir. . Iure Ecclesiasticorum, D t. VIII

Et sic ex iis, quae hactenus dile putavi, manifestum esse arbitror aquales esse divinas Patefactione Oporteat, ut alicuiJuris aliquida Privilegii ex iis acquiratur. Sed uevidentius appareat, quam dissculter cuiquam Juris quicquar acquiri possit, cu D necessitatem, quod Prodiis innotescerdebeat, considerari oportet. Equidem in Patefactionibus saepnumero Iussus Dei desiderabitur Multi enim ab omni vo homines extiterunt, Patefactiones retrum scitu necessariarum, vel futurararum sibi quidem facta es gloriantes, sed pauci, qui se insuper Iussis dixerint, eas Patefactiones annunciare. Et si Iussu forte Patefactionibus accedat,quc modo quaeso, de Veritate jussu Prodiis liquido constare poteriti si oculosin mentis aciem in varia tempora, quae post Christum natum de nos intercesserunti varias Ecclesiasticorum sectas, bl

149쪽

essure Ecclesii illicorum, Tit. VIII. Iasersissimai contraria sentientes docentes, converterint. Et

aaxime, si ipsorum de Deo &icius divinis sententia, quamque,er Ecclesiasticos Ministros Cives locere voluerint, rebus illis, quae,atefactae dicuntur, omni modo .dversetur. Ut alias quam plurinas difficultatis causas & rationes raetermittam, quae fere impossi item Iussus cognitionem sint f sturae, nisi praeterea Deus Opt. Hax &Prodiis jubeat, earum rerum annuntiationes pati , quas ipsis ignorantibus quem annunciare jusserit.

Plane quamvis ita dissiculter cuiquam Iuris aliquid divini Prodiis invitis acquiri possit, ut fere

nunquam cuiquam acquisitum dici, aut usui esse possit nullo proin de modo , multoque minus per

spicere possim, quo pacto ex di

vinis hujusmodi Patefactionibus aliquid Divini Iuris c Privilegii Ecclesiasticis omnibus , sive eo

runa

150쪽

ir De Iure Ecclesiasticorum, T t. VIII.

rum universo ordini acq uiri polset. Cum Iulsus illi Divini Uni

vel Quibusdam tantum hominibus contingerent 4 cui quibusvproinde solis Iurisi Privilegi divini aliquid acquisitum esset. Enulli fere ulla aetate homines ex titerint , qui cum Patefactione sibi factas dixerint, Iesum citaniis adj cctum dixerint, aut si fori

adjectum dixerint, euna etiam ac alios , quam ad se solos pertinere voluerint. Quanqtiam, si pertinore dicerent, eadem difficultas Iu sum cognoscendi impediret, quo minus Iussum Jure recteque exsequerentur. Illud autem Homines Prudentiores semper observarunt , Quoniam Ius hoc privatum,&non ad universum Ecclesiastic rum ordinem pertinere dixerint,

hujusmodi hominibus nullos magis infensos, adversos hos escontigisse , quam ipsos Ecclesiasticos, qui se minoris fieri a Deo nullo modo aut videri voluerint,