Antithesis contra P. Fr. Hyacinthum Serry Prim. Theol. Patav. conantem pontificiam infallibilitatem certis terminis circumscribere. Auctore fratre Aloysio Maria Lucino Ord. Prædic. Commiss. Generali S. Officii

발행: 1736년

분량: 167페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

31쪽

28 quibus eadendum es in Conciliis. Decet enumerat inconvenientia prorsus indigna maturitate Conciliorum , in quibus potiora a Pontifice eliminanda recensentur,

quin infallibilitatem universalis Concilii inerare praetendat . Item inquirit : (a sevi admittendi sint ad Concilium uniυers D, O qui non Praecedenti cap. (b Iauis daverat consiliarios Doctorea in divinis& canonicis decretis vocare , & adhibere , sed nullatenus id esse simpliciter ne cessarium dixit , & exemplis comproba

vit. Hinc validum argumentum confluatur

Si plenario Concilio , Judicibusque in eo

sedentibus non est necessarium simpliciter de foris consultationes exquirere ad judicium ferendum , quum ipsi per se se M. leant, & controversias expendere , & finaliter decidere , esto saepe id congruum , convenientissimum vitum fuerit, consi, barios scilicet. admittere , ut in Tridenties no , aliisque praecedentibus Conciliis actum est ; cur necessitatis huius vinculum fas erit injicere summo omnium Capiti Roma no Pontifici ; a quo ipsa Concilia aucto.

32쪽

ritatem , & robur expectant , adeout ad has incitas sententiam Cardinalis conspicui coarctare necesse fuerit 3Id vehementius contendo : quoniam ipsemet spectabilis a Turrecremata nece sitatem simpliciter cogendi Concilium rejiciens , libertatem Pontifici relinquit illud convociandi , prout ratio , & temporum circumstantiae urgere possunt. Et tame . ab initio exemplum Petri nos docet , Comcilium Ierosolymis habitum esse ad dirimendam obortam controversiam circa legalium observantiam . Ubi autem Concilii necessitarem abjicit , praeeunte exemplo adeo splendido , nunc credendus est ace rimus propusnat . necessitatis simpliciter utendi consiliariis , qui inter Rectores Ecclesiae ab Apostolo non numerantur Illud medium (a cogendi Concilium, ut te quidem , sed non esse necessarium simpliciter asserit, hoc autem medium utendi consulentium ope , & suffragio adeo necessarium omnino reputabit vir purpuratus in Romano Pontifice , ut si escludatur , Pontificiam infallibilitatem periclitari censuerit et Ad

Diuitiam brum Coos e

33쪽

Ad haec. Quaerit (a Cardinalis Iam

datus , a quo immediate auctoritas Comciliorum proficiscatur, ac pendeat: decernitque eorum auctoritatem a Pontifice Romano proxime descendere. Quare Quia solus Papa est Caput totius Ecclesiae , cui iure competit membra regere , sensumque omnem, & motum ei praebere ,

ac influere : & quia est solus Pastor i lius Ecclesiae , ad quem spectat providere , o dare pastilum toti Ecelisae , quod sit iutinioresalibus Conciliis di ponendo , ordinando , constituendo , corrigendo , di tendo , intem pretando . Verbo . En medium , unde in Ecclesiam derivat sollicitudo Pastoralis ,& Capitis providentia . . Attamen , teste , de Turrecremata , hoc medium non est simpliciter necessarium ad excelsi capitis

veritatem in Papa, esto ( quod plus membra ad Concilium vocata potiori j re , quam quilibet Consiliarius simplex, Pontifici adhaereat . Igitur si integrum

Concilium non arctat , neque cogit P pam , ut Concilio utatur ; quomodo Purpurato auctori tribuendum erit, concessisse com Mentibus , ac peritis absolutam necessit

34쪽

tem, ac ius quasi quaesitum , ut sine illia nihil validum, & certum definire Pontia sex possit 3

Iterum cum Magistro Cano , nec rem fragante Cardinali de Turrecremata, adversantes redarguam dicendo et dat , &dabit Deus Pontifici, & finem, & media sive a Deo , . sive ab homine descendam , quin absolute necesse sit, ea unice ab homine expiscari , vel per consilium evectare . Sit congruum , fit conveniens , sam

ctum , & sanum illud petere , sed abeat longe necessitas absoluta illud petendi , aut illo utendi, ne lata porta relaxetariis aperiatur , disceptandi scilicet de adhibita , vul non adhibita diligentia , ut superius ex

Cano monuimus.

Itaque direιliis , hoc est ad melius esse , loquutus est illustris Cardinalis pro

casibus frequentius occurrentibuS , neutiquam cogendo ex necessitate Pontificenta

sub poena , ne privilegio infallibilitatis exutus definitionem fidei pronunciet . Patet insuper , quia doctissimus Purpuratus non aliud argumentum profert , quam Cap. Apostolicae Sediae jam superius etescriptum, in quo nec verbum quietem conjicere est , , pro

35쪽

32 pro necessitate absoluta alienae consultatio

nis. Sed de his infra . - s. VIII. De Rodu ho Cupera PLacet Auctori erudito prodere Roduraphum Cupers , ca) veluti suae opina tionis strenuum propugnatorem ; quod an verum sit, hic erit inscutiendum. Adl horat Cupers probare et (b Iuris esse divini , quod Cardinalis assimni Papae ope , O consilior

ideoque Ecclesiam habere Senatum ad majorraeacas judicandas , ex diυina inclitutione; eumque Senatum esse partem ipsus Ecclesiis , vel pomi ius Velisiam ipsam esse repraesentatam in Cat dinalibus . Quibus jactis infert Cupersius , seu probare intendit: Pro constanti esse se tiendum, oportere Papam conssia Cardinalium requirere et flante maxime , quod Hadra Petro commissae duae fuerint , una scilicet potesatis , alia discretionis. Haec Cupersius ; sed nihil ad causam eruditi Auctoris , a quo enixe peto , ut

36쪽

oculum referat ad capitula initio tractatus explicata, ubi conjiciet aliter Cupersium intendere , atque docere , ac sibi fingit vir eruditus . Protinus me expediam le-quenti Commentario ad verba Cupersiti. In praeludiis ad citatum tractatum

explicat, (a quid intellexerit docendo, Ecclesiam jure diuino habere Senatum , aitque, Concilia de jure disino esse instituta , & Cardinales itidem eodem Iure constitutos fuisse ; quatenus scilicet id

potest dici Iuris divini , quod Rumarum

reperitur in lege veteri , & exemplatum in novae legis Ecclesia et ex quo latissim Ius divinum Cupersius interpretatur . Cumque viderit Moysi assidentes Iudices , &Seniores a Deo destinatos, ita Senatum , vel Concilii, vel Cardinalium jure quoQue divino , latius accepto , vel potius aci instar divinae institutionis in data lege Moysi, pedi sectum existimat. Munus Cardinalium esse assidere , &iuvare Pontificem ope & consilio, nemo inficiatur, oportere Papam consilia Cardinalium requirere , bene est, bonum , expediens

ca Argument. s. alio

37쪽

est, sed verbum oportere solum , vel nunquam , vel raro necessitatem simpliciter significat ; neque in casu praesenti eam significare poterat, quum incertum sit, quo saeculo Cardinalium nomen , & opus hvectum fuerit.: Itaque quemadmodum non obstante

institutione divina Concilii , vult Cupersius , liberum esse, & semper fuisse Pomtifici , illud cogere , & illius ope , & comsilio uti: ita liberum relinquit eidem , uti ope, & consilio Cardinalium. Nec quidquam a Cupersio ulterius quispiam emum get . Nunquam enim comminatur Papae aliter agenti infallibilitatis jacturam . Etiam . Sentit (a laudatus Auctor , posse Papam in casu dissidii inter Patres integri Concilii neutri suffragrari , sed vel aliam inire sententiam , vel suspendere judicium , donec in suam traxerit partes dissidentes sententiam . Haec nedum gestiunt superi rem Papae auctoritatem Concilio , sed a solutam quoque a judicio , vel consilio , universalis Sinodi. Ecquis deinde fecerit Cupersium sibi contrarium , ut deinde velit Papae auctoritatem illigatam suffragio inferiorum consulentium p . Di-

38쪽

Dignum est etiam animadversionC , Cupersium velle , conarique probare adesse Jure divino Senatum, quem tiabile virorum sapientum selectium Collegium nomianat . Silvester vero hunc Senatum permanentem pro necessaria Consultatione non requirit; contentus , ut quibuscumque peritis libere Papa uti possit . Ergo vel unus , vel alter , vel uterque fallitur. Ubi est enim probabilitas opinationis , quae iter praetentat absque constante principio Quocirca n cesse est ambos interpretari loquinoi Citra

necessitatem simpliciter , & absolute talem , & de Jure divino exemplato , quod nihil cogit. s. IX. De Ioanne DrisA. PRoducit in medium eruditus (a A ctor Ioannem Driedo , tamquam a sertorem absolutae necessitatis , qua Papam vult adstringi ad praeviam conlultationem habendam cum peritis ante fidei definiationem: quia scripserat: (b inde Osen-

39쪽

tentia Papae circa fidem tanta con hi mod ratione concipi debet, tantagiae mamritate rpatientiae decoqui , O tanta deliberationis gravitate proferri, ut omnino recta fit re denda . Haec abunde in praecedentibus explicata sunt , & maxime ,. VI. Pergit

Driedo . Verum quia Papa quatenuae homo talem modum deliberationis , circa ea , quae

sunt fidei , potes omittere , ct inniti proprio sensui, propriaeque prudentiae , idcirco etiam

plerumque liceret examinare literas mandatorum Papae definientis aIiquid credendum esse, aut fide tenendum. Hactenus Draedo obiter rem attingens. Sermo aequivocatione plenus est. si enim , ut homo mendax potis est diligentiam necessariam praeterire, tunc neque

potis est rem de fide definire ; quia tunc agit, ut homo privatus , cui non est collata infallibilitas judicii. Sed quando libtelligitur , ut homo Papa ex ossicio des niens , tunc implicat posse definire, ut est homo mendax , non praehabita vel per se , vel per alios, ea diligentia , quae latis sit ad veritatem intelligendam. Primum vi detur Driedo respuere, quum passim d ceat , esse Pontifici obediendum , Utpote

40쪽

omnium Pastori a Christo dato Igitur secundum ample stitur c nimirum, ut proprio sensui , propriaeque prudentiae non innitatur ;sed studio Sacrae Scriptum , traditionique

Ecclesiae, quod praestitit per se M. Leo ,

nec praestare poterat excellentius . Hinc duo absurdissima sequuntur .

Vol liberum facit plebi , & ovibus post

Jatam definitionem dubitare de adhibita , aut non adhibita diligentia , ( quod etiam respeetu Concilii plenarii evenire potest )tunc sive pron*nciet ut Pipa , sive ut homo , semper incerta exit fides . Vel libe rum adhuc relinquit plebi examen , & judicium super re definita; & tune ius crit-Cujuscumquet credere , vel non credere, do nec sibi constet de veritate , aut falsitate judicii. Utrumque amplexus est Lutheru : ad maledicendum Tridentino Concilio , &utrumque abhorruit Tiriedo exprobrans Luthero vastatem . Ut autem errorem adeo lapinum avertam ab eximio doci ore , responde re oportet, nil aliued permittere, quam examen de falsit te , aut de Veritate editi diplomatis , neutiquam rei defini tionis , Quamobrem expresset dixit: PIec 3 rum

SEARCH

MENU NAVIGATION