Antithesis contra P. Fr. Hyacinthum Serry Prim. Theol. Patav. conantem pontificiam infallibilitatem certis terminis circumscribere. Auctore fratre Aloysio Maria Lucino Ord. Prædic. Commiss. Generali S. Officii

발행: 1736년

분량: 167페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

q8 infusibilitatem in solo Papa residere se

tiat, prorsus censendus est, necessitatem talutam alienae consultationis repellere. Idcirco censuit absolute Belluminus, teneri Papam iacere , quod in se est , etiam consulendo peritos , si opus fuerit . di sic curat conciliare pugnantes opiniones , dummmodo constans sit apud illos sententia , quod Papa solus sit infallibilis , cui certe Auctor restagatur, ut a Bellumino di

sentiatis

f. XIII

De Cardinati Assitio . OBiicit eruditus Auctor sententiam Francisci (a Cardinalis Albitii per

haec verba : Diligens contremersae definiendae examen , debitamque peritorum consultati nem , media esse necessaria ad infallibile judicium proferendum , quae nise Pontifex asi heret , inconsederate , ac temere ad res de me definiendas accederet. Sed fallitur vir eruditus . Neque verba allata, neque sensus sunt (b Ca dinalis Albitii. En verba ejus et Neque

52쪽

oportet esse follicitum , an Summus Pontifex debitam diligentiam adhibuerit, O contulerit rem cum peritis r. quia eo ipso , quod Deus permittit doctrinam proponi ctim auctoritate , supponendum es , jam rite esse discussam a proponente ; maxime enim spectat ad dioinam prodidentiam , ct ad assipentiam Spiritus Sancti , quam habet super regimine suae E Nesiae , ut non permittat omitti examina , Odiligentias debitas , O procedi inconsiderate ,

vi temere ad res definiendas , vel ad praecipiendas , aut prohibendas toti Hesmoe . Naserat deinde Albitius quantum laboris, &studii impensum fuerit in examine quinque propositionum ex libro Ja enii excerptarum , de quo nihil ad nos .

Itaque . plurimum distant germanc, verba Albitii ab illis invectis a viro er dito . Et constat ea a nobis integre allegata adamussim Convenire cum doctrina

Magistri Camo , de qua in superioribus

actum est . Quamobrem tantum abest , ut necessitas simpliciter peritorum consilii pro infallibili judicio ripae concludatur , quin potius apertissime expuncta appareat. --cet enim supponendum jam rite esse discussum a proponente. Rite quidem, Vel re

53쪽

so .

per se se examinata a Pontifice apto ad discretorium judicium , vel cum peritis collata; ideoque de uno , vel altero modo non oportere esse sollicitum , monet. Quod caveret utique , si alter foret simpliciter necessarius ad certirudinem judicii

comparandam .

Pudet hic referre animadversionem , quam Auctor asseruit in postremo cit. opu culo et ubi de Papa plane rudi rerum Theologicarum ponit exemplum , ut evincat necessitatem alienae consultationis . Quid haec ad rem nostram Sussicit mihi M gnus Leo. Sussicit Duratio Innocentius III. Suffcit omnibus una exceptio ad elimia nandam male partam necessitatem absol

tam , ut Philosophia nos docet. s. XIV. De Ioanne mi erisIN ducta Ioannis Viguerit inquirens eruditus (a Auctor verba profert sibi pergrata. Haec sunt: (b Dicendum , quod

Summus Pontifex , ut personia primm errare

Disii iam brum Coos e

54쪽

potes, non tamen , est Summiar Pontifex . . . operatur , de pronunciat , ut Summus Pontifex , me tit Pam , quando o seroat ritum in Conciliis Apostolorum , Otax torum Patrum definitio sis observari s litum et ut puta quando vocat Concilium seniorum , hoc in Episcoporum , O instat , infreque facit orationitas , e, invocat Spimia tum Sax ium, cuius a seentia Ecclesiae promissa es : imo ipsemet talibus con regettionishus adfuturum se pollicitus est , O non patietur ipsum errare.

Procul dubio Viguerius Ionge abesta praesenti quaestione. Etenim negat Pontifici infallibilitatem judicii extra Concilium ; quod sane cadere non poterat in ejus mentem , quam non latebat pluries Pontifices extra Concilia , per DeCreta ,& Constitutiones de fide Ecclesiam docuisse, & docere . Ldcirco ibi tantum de editione Symboli agens ad totam Ecclesiam spectare censuit juxta placitum Alphonsi de Castro. Quum autem vers. I S. sequenti sermonem habuit de Canonigatione Sanctorum , Praeclare , ut par est, docuit de Pontificia in hibilitate dicens , ad Papam illam spectare , quo ad manda-D a tum

55쪽

tum Venerationis per totam Ecclesiam, tanquam quamdam fidei protestationem , quia ad tuum solum pertinet, ad quem speciat quaestionem Dei terminare . Et sibi obiiciens periculum errandi, respondit id quidem contingere , sit Papa agat, ut priVata persona ; sed procedendo ut Summus Pontifex , scilicet cum facit , quod in se es , O secundum ritum , ct consuetudinem Ecclesie , O Sanct Miam Patrum , errare , aut decipi non potes . Tunc enim comparatur ad diυinam prodidentiam , quae Helisam suam Spiritu Sancto diris

git , ut non erret.

Quid luculentius ex Viguerio in adversantem opinationem 3 Quando Pontifex facit, quod in se est ad veritatem assequendam , vel per vireS altae suae mentis, ut ferebat Leonis Magni doctrina, vel per peritorum consilium , ad divinam providentiam promissa praestantem pertinet , ne desiit Spiritus Sancti alus en tia, quum occurrit definitioni fidei incumbere .

Auctor nos remittit ad Synodos populares tempore Apostolorum per Petrum coaetas . Sed nimi penitus eruitur ad propositum Viguerit . Hic petit expresse

56쪽

Seniorum, hoc est Episcoporum ConVocatio nem , juxta ritum ab Apostolis inchoatum , & a SS. Patribus traditum . Popularia Comcilia Ierosolymis facta admittebant quoquo feminas, ut probat Silvester cap. XI. Sed de his non loquitur Viguerius . Loquitur quippe de tertio Concilio , ubi Apostoli & senioreS conUenerant. Mox tranSserem seniores in Episcopos vult Papam teneri, nedum ad servandum ritum dicti Concilii, sed etiam ad sequendam personarum electionem. Quo admisib actum est de infallibilitate Papae extra Concilium . Et ecce error pejor priore,

Duvalii auctoritatem objectam ab erudito adversario, quia aliter , ac ipse semtit, ut ex integro textu cons abit. Arguebat Richerius adversus Papae infallibilitatem et ob) Uni alicui a Deo , aut ra natura datum non esse , ut solas sapiat , Respondit, D 3 Duva- ,

. - - - - -

57쪽

Duvalius et Summum Pontificem non ita Dpere , ut se solo a que ulla perquissitione , erransvitatione aliquid possit definire . atque acto se ita demisisse eonclaret , dummodo ruitidicaretur admodum ardua , O de qua viri docti Di iatro citroque dubitarent , mn re feretur hac in parte se gessisse , ut Pontifex et debet itaque in suis definitionibus perqui

rione cum Diris peritis semper uti. Non enim , m eleganter docet Vincereritis Lirimensis IDMO contra haereses , nova mei dogmata flaruit Eccle , sed vetera emit . Eruere a rem es rem e suis principiis indagare , Operquirere et quod maxime sit , peritos ac hibendo in eo lium , qui rem desinendam muttire consederent , idque regulis a Christo Ecclesiae relictis , Scriptura , 'aditionibus , Decretis praedecessorum suorum , unanimi mirum consensu , O caeteris a iis, quae is vitatis ergo omittimuS . Neque aliter , tit in

confesso in apud omnes , ei adest Spirituae

Hic , ut verba ferunt , agit Duu lius de quaestione tantum difficillimae . . , Quae ipsos peritos torqueat , ac dissidentes inter se faciat . Videamus quid fere immediate subjecerit, loquendo de

58쪽

quaestione facilioris indaginis . Inquit enim rDiras Summum Pontiscem posse esse peritissimum , qualis Derunt olim Didus Gre- .gorius , ct Innocentius III. Igitur in eo casti soluT , nemine in conmium adhibito , poterit definire. Respondeo rem definiendam interdum

posse essi ita Iesem , O facilem , ct ex alia

parte Pontificem ita doctum , ut se ipso tamquam ex Cathedra eam possit definire: quam do tamen gravis es , ct nodosis di cultat hus implicata , proprio ingenio fidere non debet , sed peritos secum in consitum teneturiadhibere . Et hoe modo , orationis Christin auibiIiter ei ades Spiritus Sanctus . Ex quibus liquet contra Richerium , quo sensu a Deo uni soli isterdum datum si , ut ita reviliqua plus caeteris sapiat. Ergo si semel Duvalius concedit Gregorio , & Innocentio posse rem aliquam de fide definire , non adhibitis peritis , explodit necessitatem simpliciter talem, . quam impugnamus , & caute tacuit Auctor integram sententiam Duvalii, ut eum sibi devinciret. Num haec minus sunt , qude invidiose dicuntur pPerspectis iterata defensone sequentibus verbis Duvalii, vir eruditus haesit in aqua ,

59쪽

& innuens eum loqui de definitione rei levioris dissicultatis e pala ra fugit. Deus immortalis i Numquici est distinetio inter infallibilitatem Pontifici definientis rem fidei facilis discussionis , vel dissicilioris inquisitionis p Nullus plane hucusque ex parte infallibilitatis hoc discrevit , sed ex, parte materiae. Igitur si Gregorius, si I nocentius possimi per sese aliquando rem

de fide definire iuxta Duvalium , profecto

necessitatem absolutam alienae consultationis rejicit, & eliminat . Paulo iusius oportet hanc doctrinam retexere . Divina providentia eruaciter decernens finem, neeesiario disponit media , quibus utendum est ad exitum sinis.

Ut fides Iesu Christi sanguine saginata imcorrupta persisteret, contulit Ecclesiae in Concilio sub suo Capite visibili Romano Pontifice utramque clavem . scilicet &definiendi, & discernendi verum a falso . Deesset quippe sini medium necessarium , si una, vel altera potestate careret, V rum quum plures dissicultates se implicare ex temporum vicissitudine necesse sit , fuit opus, ut Utriusque potes uis ministerium eidem Capiti daretur , ut data occasione

60쪽

ex ossicio exereret Do exemplum . E orta haeresi Ariana, per Concilium Nicaenum statim confossa fuit . E contra educta ab orco haeresi Pelagiana , satis fuit Innocentius I. ad illam profligandam , quin necesse fuerit Concilium generale Coire ;etiamsi dissicilior emersisset quaestio injecta a Pelagio , quam ab Ario , ut Theologis est clarum . Cur itaque Nonnisi quia opus est divinae providentiae bono fidei opportune prospicere , & generali Concilio , & Pontifici Summo utramque clavem conferendo, quibus & discretivum judicium , & definitivum exerceatur . Ad haec. Quemadmodum divinae providentiae fuit beneficium dare Africanis Patribus UnUm Augustinum clarissimi ingenii virum , qui virus Pelagianum quaqua versum effodere

sapientissime valuit ; perinde jure potuit clare Pontifici discretorium judicium , quo per se se satis sit Ecclesiam Dei docere juxta temporis opportunitatem , in qua statuerat Papam de xe fidei definiturum . Et quemadmodum caeteris fuisset salebrosia . &spissis dissicultatibus obsita haeresis Pel giam , uni Augustino minus gravis esse

Potuit ; quidni uni , vel aueri Pontifici ,

SEARCH

MENU NAVIGATION