장음표시 사용
291쪽
consolari; si confisus fueris mihi, et devote
3. Animaequior esto, et ad majorem sustinentiam accingere. Non est totum frustratum, si te saepius percipis tribulatum vel graviter tentatum. IIomo es, et non DEUS; caro es, non Angelus. ouomodo tu posSes Semper in eodem statu virtutis permanere, quando hoc defuit Angelo in coelo et primo homini in paradiso Ego sum, qui moerentes erigo Sospitate, et Suam cognoscentes insirmitatem ad meam proveho divinitatem. . Domine, benedictum sit verbum tuum, dulce super mel et favum ori meo. Quid facerem in tantis tribulationibus et angustiis meis, nisi me confortares tuis sanctis sermonibus 8 Dummodo tandem ad portum salutis perveniam, quid curae e St, quae et quanta passus fuero Da sinem bonum, da felicem ex hoc mundo transitum. Memento mei, Deus meus, et dirige me recto itinere in regnuminum Amen. Disii iam by Cooste
292쪽
De altioribus rebus et oeultis Dei judiciis
Fili, caveas disputare de altis materiis et de occultis Dei judiciis: cur iste sic relinquitur et ille ad tantam gratiam assumitur; cur etiam iste tantum asst igitur et ille tam eximie exaltatur. Ista omnem humanam lacultatem excedunt, nec ad investigandum judicium divinum ulla ratio praevalet, vel disputatio. Quando ergo haec tibi suggerit inimicus, vel etiam quidam curiosi inquirunt homines, responde illud Prophetae: Iustus es, Domine, et rectum judicium tuum; et illud: Iudicia Domini vera, justificata in semetipsa. Iudicia mea metuenda sunt, non discutienda; quia humano intellectui sunt incomprehensibilia. 2. Noli etiam inquirere nec disputare demeritis Sanctorum, quis alio sit sanctior, aut quis major fuerit in regno coelorum. Talia generant saepe lites et contentiones inutiles, nutriunt quoque superbiam et vanam gloriam:
293쪽
unde oriuntur invidiae et dissensiones, dum iste illuni Sanctum, et alius alium conatur Superbe praeterre. Talia autem velle scire et investigare nullum fructum asser ust, Sed magis Sanctis displicent: quia non sum Deu Silis sensionis, sed pacis; quae pax magi Sin humilitate vera, quam in propria exaltatione consistit. 3. Quidam et elo dilectionis trahuntur ad hos Sanctos vel ad illos ampliori affectu, sed humano potius, quam divino. Ego Sum, qui cunctos condidi Sanctos; ego donavi gratiam, ego praestiti gloriam. Ego novi singulorum merita; ego praeveni eos in benedictionibus dulcedinis meae. Ego praescivi dilectos ante saecula; ego eos elegi de mundo, non ipsi me praeelegerunt. Ego vocavi per gratiam, attraxi per misericordiam; ego perduxi eos per tentationes varias. Ego infudiconSolationes magnisicas, ego dedi perseverantiam, ego coronavi eorum patientiam. c. Ego primum et novi SSimum agnoSco, ego omnes inaestimabili dilectione amplector. Ego
294쪽
laudandus sum in omnibus Sanctis meis; ego super omnia benedicendus sum et honorandus in singulis, quos Sic gloriose magnificavi et praedestinavi sine ullis praecedentibus propriis meritis. Qui ergo unum de minimis meis contempserit, nec magnum honorat; quia pusillum et magnum ego feci. Et qui derogat alicui Sanctorum, derogat et mihi, et ceteris omnibus in regno coelorum. Omnes utium sunt per caritatis vinculum; idem sentiunt, idem volunt, et omnes in unum se diligunt. 5. Adhuc autem, quod multo altius eSt,
pluS me, quam se et sua merita diligunt. Nam Supra Se rapti, et extra propriam dilectionem tracti, toti in amorem mei pergunt,
in quo et fruitive quiescunt. Nihil est, quod eos avertere possit aut deprimere: quippe qui aeterna veritate pleni, igne ardescunt inextinguibilis caritatis. Taceant igitur carnales et animales homines de Sanctorum statu disserere, qui non norunt nisi privata gaudia diligere. Demunt et addunt pro sua inclinatione, non prout placet aeternae veritati.
295쪽
6. In multis est ignorantia, eorum maXime,
qui parum illuminati, raro aliquem persecta dilectione spirituali diligere norunt. Multum adhuc naturali assectu et humana amicitia ad hos vel ad illos trahuntur, et sicut in inferioribus se habent, ita et de coelestibus imaginantur. Sed est distantia incomparabilis, quae
imperfecti cogitant, et quae illuminati viri per
revelationem Supernam Speculantur.
T. Cave ergo. siti, de istis curiose tractare, quae tuam scientiam excedunt: sed hoc magis satage et intende, ut vel minimus in regno Dei queas inveniri. Et si quispiam sciret, quis alio sanctior eSSet, vel major haberetur in regno coelorum: quid ei haec notitia prodesset, nisi se ex hac cognitione coram me humiliaret, et in majorem nominis mei laudem exsurgeret Multo acceptius Deo facit, qui de peceatorum Suorum magnitudine et virtutum suarum parvitate cogitat, et quam longe a persectione Sanctorum distat, quam is, qui de eorum majoritate vel parvitate disputat. Melius est Sanctos devotis precibus et lacry-
296쪽
mi S exorare, et eorum glorio Sa Suffragia humili mente implorare, quam eorum Secreta vana inquisitione perscrutari. S. Illi bene et optime contentantur, si homines scirent contentari et vaniloquia sua compeScere. Non gloriantur de propriis meritis, quippe qui sibi nihil bonitatis adscribunt, sed totum mihi, quoniam ipsis cuncta ex infinita caritate mea donavi. Tanto amore divinitatis et gaudio superesstuenti replentur, ut nihil eis desit gloriae, nihilque possit deesse felicitatis. Omnes Sancti, quanto altiores in gloria, tanto humiliores in se ipsis, et
mihi viciniores et dilectiores existunt. Ideoque habes scriptum, quia mittebant cο-rona S Suas ante Deum, et ceciderunt in facies suas coram Agno, et adoraverunt viventem in saecula saeculorum.
s. Multi quaerunt, quis major sit in regno Dei, qui ignorant, an cum minimis erunt digni computari. Magnum est, Vel minimum esse in coelo, ubi omnes magni Sunt: quia omnes filii Dci vocabuntur et erunt. Minimus erit
297쪽
in mille, et peccator centum annorum morietur. Cum enim quaererent discipuli, quis major esset in regno coelorum, tale audierunt responsum: Nisi conversi fueritis et efficiamini sicut parvuli, non intrabitis in regnum coelorum. Quicunque ergo humiliaverit se, sicut parvulus iste, ilic major est in regno coelorum. Io. Vae eis, qui cum parvulis humiliare se sponte dedignantur, quoniam humilis janua regni coelestis eos non admittet intrare. Vae etiam divitibus, qui habent hic consolatione S Suas, quia pauperibus intrantibus in regnum Dei, ipsi stabunt soris ejulantes. Gaudete humiles, et exultate paupere S, quia ve-Strum est regnum Dei, si tamen in veritate ambulatiS.CAPUT LIX.
Quod omnis spes et fiducia in solo Deo e Stfigenda .
Domine, quae est fiducia mea, quam in hac vita habeo, aut quod majus Solatium meum ex omnibus apparentibus sub coelo Nonne tu,
298쪽
Domine Deus meus, cujus misericordiae non est numerus 8 Vbi mihi bono fuit sine te Aut quando male esse potuit praesente te Malo pauper esse propter te, quam dives sine te. Eligo potius tecum in terra peregrinari, quam Sine te coelum possidere. Ubi tu . ibi coelum; atque ibi mors et infernus, ubi tu non es. Tu mihi in desiderio es; et ideo
post te gemere, clamare et exorare neceSSeest. In nullo denique possum pleno confidere, qui in necessitatibus auxilietur opportunius, nisi in te solo Deo meo. Tu es Spes mea, tu fiducia mea, tu consolator meuS et Iidelissimus in omnibuS. 2. Omnes, quae Sua Sunt, quaerunt: tu Salutem meam et profectum meum solummodo
praetendis, et omnia in bonum mihi convertis. Etiamsi variis tentationibus et adversitatibus exponas me, hoc totum ad utilitatem meam ordinas, qui mille modis dilectos tuos probare consuevisti. In qua probatione non minus diligi debes et laudari, quam si coelestibus
consolationibus me replereS. Disii iam by Go le
299쪽
3. In te ergo, Domine Deus, pono totam Spem meam et refugium, in te omnem tribulationem et angustiam meam con Stituo; quia totum infirmum et instabile invenio, quidquid extra te conspicio. Non enim proderunt multi amici, neque fortes auxiliarii adjuvare poterunt, nec prudentes consiliarii responsum utile dare, neque libri doctorum consolari, nec aliqua pretiosa substantia liberare, nec Iocus
aliquis secretus contutari: si tu ipse non assi-StaS, juve S, consortes, consoleris, instruaS et custodiaS.
. Omnia namque, quae ad pacem videntur esse et felicitatem habendam, te absente nihil sunt, nihilque felicitatis in veritate conserunt.
FonS ergo omnium bonorum, et altitudo vitae et profunditas eloquiorum tu es; et in te Super omnia sperare, fortisSimum solatium gervorum tuorum. Ad te sunt oculi mei, in te consido, Deus meus, misericordiarum Pater. Benedic et sancti sica animam meam benedictione coelesti, ut fiat habitatio sancia tua, et sedes aeternae gloriae tuae, nihilque in tem-
300쪽
plo tuae divinitatis inveniatur, quod oculos tuae majestatis ossendat. Secundum magnitudinem honi talis tuae, et multitudinem miserationum tuarum respice in me, et exaudi orationem pauperis servi tui, longe exulantis in regione umbrae mortis. Protege et con Serva animam servuli tui inter tot discrimina vitae corruptibilis, ac comitante gratia tua, dirige per viam pacis ad patriam perpetuae claritati S. Amen.