장음표시 사용
71쪽
magisque affligebatur praecipuis illis Melopoeia magistrisi
lanippide, Cinesia,Phrynide, Timotheo, Philoxeno . Nunc vero eo redacta res est, ut nec quisquam reperiatur, qui effeminatum quemdam ac leuiusculum, qui iam passim inual uit, canendi modum, seuera lege cohibeat necasse,' at illa prolixaque ac saepe hiulca melismata, ad certam normam redigenda existimet: aut dies solennes, aedes l. sacras suam celebritatem ac frequentiam habituras putet, nisi mollioribus ac saepe parum decoris cantibus, magnaq. Vocum at l. instrumentorii cofusione certatim omnia personent. Quam musicorusia licentiam cum reprimere ac resecare iuxta Sac Trid. Concili sententia Marcellus Secundus sapientissimus Pontifex statuisset, nescio quomodo unius musici astutia imponi sibi passus est tantique facinoris gloriam de in nibus eripi. Nunc, si vobis videtur,rationu nostrarum summam; antequam dies elabatur colligamus. Cum omnes ninu signi si casia f. perorana iam tempus tum Charidorus recoli Hoba osperi triti, o quasi de interro oraeiens mouit , Ex dictis satis constare arbitror, quamplurima egregiaque huius facultatis commentaria ab antiquis philosophis, harmonicis, grammaticis conscripta funditus perijstes pauca illa quae supersunt, recentiorum scriptis non uno genere laudis praestare ex eorum praestantia Melopoeiae quoque ac totius praxis excellentialia certa persuasione colligi posse me minus e poc icis quae supersunt operibus. Praecipuam harmonicae partem que circa tria genera et Odiar una, ac Modo seu Tonos versatur, non satis hodie percepta n fuisse Credibile non esse hanc disciplinam quae mille ferme annis apud Graecos adoleuit; at i adsum num peruenit; centum vel ducentorum annorum spatio, quibus reuiuiscere cepit, ad eumdein per fecitionis gradum ascendi se si aeri estim cu:n paucissimi hodie elegantem doctamque mussicam in pretio habeant acta in multa sint qua liberalium artium progressus, atque ingenioru in cursum retardent quae omnia priscis seculis proniora fueri ut quod allatis aliquot exemplis comprobauimus indicata etiam disparitate adolescentis olim, ac nuper repuerascentis musicae. Demonstratu in etiam estniulto honestiorem Olim habitam fuisse uti cana facii G tatem;
72쪽
o De Praestantia Musicae Veteris
tatem ac maioris in Republica ponderis Crebriorem quoque eius sum, ac nihilominus legibus astrictiorem, ordinatioremq; iuinta apud singulos Graeciae populos immo apud antiquiore RomanOS ac Tuscos; caeterasque politiores atque humaniore ge teS. Antiquos musicos plerosque vimios caetitisse poccaS r centioreS cum poeticae, tum alia una disciplinatum fere ignaros: eorumque non paucas fuisse sectas , niuirum inuicem discrepan,
tesu satis certo indicio in hac facultate diligentillii me ac subtili si me eosdem consueuisse versati qui tum quoque ad eius perfe-etionem contulisse claritudinem generis ac splendorem illorum,
qui tunc illam exerccbant quod exemplis etiam firmauimus. P tiqiuatim vero piae mi a que longe tunc uberiora huius proscs oribus tribuebantur nec non Cominis siones festorum, ludorum l. in quibus certatim inter maximos plausus exercebantur nec minus Comicorum poetarum libertatem,qui in musicae corruptores acriter inuehebantur. Nunc vero vi aliquem reperiri, qui castigandae usurgorum licentiae curam unam intendat. Quae imita sint, quid ex j sciliciatur, non obscure videtis nobili si mal videlicet hanc facultatem, non octo non ad summum hodie venisse perse Itionis fastigium victus professores arroganti da amphilautia subinde iactant; alij que etiam eXtra hunc numclUὶα , blanda eius suauitate pellecti, nimis facile sibi persua lent verum a veteri illa que Graecis Romanisque temporibus sortitet, longo interuallo superari. Quibus dictis cum omnes parire consur re&issentit h leponus Videris inqui hia lilii Charidore veteruar Oratorum usus artificio, exemisse dicendo diem ne quid aduersus sententiam tuam pro Neotericis respondere possem. Verum non se abibit sumam mihi aliud tempus, quo, ut potero, antiquos impugnem in nostros, quos tu egregie contemnis, de
73쪽
Liber Primus. lis perbelle dijudicabitur, postquamdiu defensione tua perfunctu ueris dic liqua abloluero . Supersunt entii ea niihi dicenda, quae ad singulas Musicae partes proprie spectant potior videlicet ac ponderosior Adlionis meae pors: quam, ut voletis priaus vel posterius exsequar. Satius iit si Pol=ae Jit Phialoponum prius audiamus etcnim cum gratior huiusmodi alte natio futura est tum reminisci facilius poterimus, quibus, quoue ordine a te propositis rationibus ex aduerso ipse repugnet, si non tam multa simul coaceruemur. His ad hunc modum transactis, Philoponus cum Eumolpo post ossiciose impertitas reddita uolalutatione S, reuersus est domum Polycerius vero confectis aliquot cum Charidor spatijs; frustraque ab eo inuitatus ad coenam, paulo post&ipse discessit.
74쪽
D VENERA absoluendo certamini de veteris musicae praestantia condictus die. cum c mi tente iam aestu Polyaenus Philopono atque Eumolpo comitatus , redijt ad Charidotum, nescio quid secum in hortulo tunc tacite meditantem qui cum amicos intrantes laetus at q. alacer excepi iici atq. ossiciose , ut solebat, amplexus esset una cum ijs allatis subsellijs in atriolo consedit Moccum paululum requievissent, Polyanus, En inquit campus, en stadium in quo institutum nudiustertius de pulcherrima hypothesi certamen , fauentibus superiS, co- summandum est. Quod bene vertat i itur cum philomusis omnibus tum reipublica litterari de uniuersae agite fortissimi antagonistae munus vestrum strenue adimplete: tu prior Philopone, siquid habes aduersus a rationum cla, quibus nuper Charidorus pro antiquis in neotericos acriter, copiosis i. pugnauit; tuis γ Iis instructus congredere. T m Phil onus Duo . quis mihi video esse proposita vidc scelus ac vitia antiquae musicae detega, hodici narii a stantiam demorasti cinci quorum alterum haud procliue factu est nullis iam supcrstitibus, ut vos eruditi affrmatis, cantionibus veterum, quae librari atque cxigi possint ab eo praesertim inui non ita multum, ut nostis , inpolitioribus eiusmodi scriptis versatus sit alterum vero ciae superuacaneum videtur clegantiam hodiernorum cantuum, summu l. artificium osten
75쪽
Liber Secundus. Idere. Qu'd si in tam manifesta eorum claritate tulchritudine
facere conabor, mero meridie, quod dicitur, lucernam accend re videbor. Exequar nihilominns partes meas, Ut potero; ne ira seram hanc meam nutriculam, quae me alit quae me sustentat; quae mihi nonnihil famae conciliat, indicta causa me praesulati condemnari videam. Inficiari nemo potest opinor, ubi praecipua alicuius facultatis pars manca mutilaq. est, quin tota ea facultas imperfecta ac minus elaborata censeri debeat. Quam tu vero Symphoniurgiam Charidore vocas, nos Contra punctum, ptaecipuain ac potiorem scre Musicae facultatis partem esse, omnes credo consentient ni fi supino piorsus, aut nullo iudicio sint. Quid enim
quaeso aliud homines cogitant, cum musicae mentionem fieri a diunt, quam duarum pluriumve vocum suavem copulationenia, Pquam fiue concentum , siue consonantiam siue symphoniam, fueharmoniam vocemus, haud multum sane interest. Atqui longe imperseditissimam fuisse apud antiquos concctuum componendOrum rationem, quis eat inficiat cum nulliam diloni, ac trihemit ni consoni, quod recentiores semidi tonum vocant;&, quod e X inde sequitur, nec utriusque senariae , maioris videlicet ac minoris, usum aut notitiam habuerint: in quibus tamen tota pene musicae varietas, atque elegantia sitia est . Hoc ita si ut dixi, palam
euincunt autore veteres, quotquot CXtant omnes; atque in his
etiam Aristoxenus vcstor qui uno consensu ut audio, ubi consonantia recensent, omnium in imam Diatessaron agnoscunt. E. cludunt igitur duas illas quas dixi ternarias,siue ditonum ac trihemitonium quae minora sunt quam diatessaron interuallaci atque ab omnibus recentioribus inter consonantias sine controuersia recipiuntur . Deinde cum veteres, si sint, ut a peritissimis theoricis audiui ea diatonici specie quam dito niteam vocant cuius tetrachorda duc bus a ribus tonis ac immate constant ibi nec ternariae se narrae q. consonantes locum habere possunt quid inde sequatur nemo non videt; antiquiis videlicet ijs omnino ruisse. Qiue si vobis fortasse interioris altiorisque doctrinae vid buntur, qua vi ab homine imperito, qualem ego ne agnosco, pro scisci potuerint pleraq; accepisse me sciatis a viro, cum in vir que mustae parte eximie Octo tum eius probitatis ac fanaae, ut nulla
76쪽
I' Prae stantia Musica Veteris
nullsa suspicio esse possit, nugas ab eo mihi esse diuendita . De Pelio Herediam eloqui intelligitis: qui primus Doni nostri suasu,
specimen edidit veterum ac genuinorum Tonorum misturae. Sed ut ad priscorum hominum concentus redeamus sit quidem ambabus ternarijs ac senarijs caruerunt, necessc est eos plane simplices atque uniformes fuisse ac propterea omnis prope suauitatis ac leporis expertes . Quam simplicitalcm non modo Lartinus noster in veterum canticis astruit ubi, si quando duo cantores inducebantur, non simul eos concinuisses; sed alternatim docet veruinetiam Gallileius vester ubi veteres diserte contendit consonan-re canere non consueuisse hoc est ad morem nostrum variatis subinde symphoniarum speciebus Lacet eni in succinente caecmpli gratia tibia cantor aliquis, canticum suum quodpiam acutias
in cineret, eodem tamen perpetuo tenore atq interuallo, Vtrumque nictos, tam vocale quam organicum, ad finem usque decu rebat immo unum at I. idem erat me l. enim acumine tant tinia,
aut grauitate Variantur incle, ut scitis quamquam e X duabus vocibus confatum quippe quaeran uicem perpetuo distarent aut Diapason, aut Diaponte, aut a Ilo quovis simili consono inte uallo . Quapropter mirum alicui videri non debet, nullam ut d Clitant, a piis is autoribus fieri mistionem concentuum polymelorum , siue ut vulgo dicunt, multarum Partium inualia fere sunt recentiorum artificum omniaci cum perinde ignoti i)s fuerint, vica quae apud Antipodas geruntur. Ilidit iam magnopere arguit antiquorum concentuum egestatem Pac rudem quamdam sinapi, citatem quod maiori apud cos in pretio fuerit Chromaticum genus; ite im q. En armonium, quam Diatonicum quod contra apud nos fit cum tamen chromaticum consonantiarum sit valde ogenum multoque magi S Enaim Oiarum. Itaque in hoc vix bicinia confici possunt in illo ucio non sane admodum multiplices coim centione hucusque eri auditae sunt quantumuis quis quadricitab
conij ccre licet parum studuisse veteres multiplicibus huiusmodi ac polymclis conccntibus , quorum suauitatem nemo non admisratur; cum a potissmum Genera a laniaverint, quae vix illis aptari
77쪽
tari queunt. Tertio si veruin est,quod Gallileius scriptum reliquit, priscos illos musicos trium Generum misturas minime adhibuisse; ted perpetuo sos ijs fuisse puris atq impermistis, necesse est e
rum melodias multo insuauiores; at 1 ad commouendo affectus iminus efficaces, quam permultas fuisse recentior uita in quibus chromatici saltem admistionem Generis usurpata videm an qua te exempli causa sunt, quas Venusinus Princeps, Thomas Pec cius condiderunt.Quarto cu veteres illi musici; siue ignoratione, siue nimia quada seueritate, a condimentis vel ornam cudi cantu u. que nos' a 'etos vos eruditi meismata, ac molitrabo vocati Opimar abstinuet in potuerit ut quidem eius aetatis cantica viae, pathos, ac sonoritatem h ibere nequaquam ver eam elegantiam, at l. leporem, quem in hodiernis passim audimus quae cum mirifico aut tum lenocinio astates demulcent; ac pene extra se rapiunt: modo apte, ac scienter fiant; nec suauitate vocum cstituantur. Quinto minime usquam legimus usitatas apud antiquos fuisse a tificiosissimas illas, at l. ingeniosissimas concentuum componet
dorum leges, quas nos vulgo Fugas mirationes, Casm Con ra-8μZ Ta -ριμι , OcitamuS; vos elegantius, ut nuper Charidor dicebas, Homophon sis, Homoeophon os Homo as arcus ares G πιιι it Voro esto centus in quibus nemo fine negauerit non
CXimiam tantum artem arq industriam verum etiam summam iucunditatem, ac leporem reperiri. Sexto hodiernae nausicae praestantia vc e X ea Instrumentorum copia, varietate, at l. e Xcet en
tia, quam passim videmus, colligi recte meo iudicio potest; at q.
adeo ex ipsa mustiplicitate ficitum, quae nonnullis aptantur. I-bus in rebus quis adeo sitam is, ut nobiscum vetere conferre audeat quos certe ferunt, paucissimis neruis suam Lyram, ac Citharam in buctas habuisses quae tamen praecipua tunc fui illa musicorum organa, t at l. alios Charidore narran es audiui atquGegomet irer adnotaui in marinoribus, ac nummis antiquis ob viam, ac manifestam ius modi simplicitatem . Iam vero non novi des quo varietatis, ac perfectionis processerint is reliqua milia faciam Pitys aulica organa, jam multae polyplectrorum specios, quae quota die ab ingeniosis artificibus procuduntur Θ Anulla instrua icta veterum aspirare possunt ad Physaulo hodiernos;
78쪽
, De Praestantia Musicae Veteris
qui tota pene Europa, alq. omnibus prope in templis conspicium
turi quorum multi sic excellunt, pulchritudine, suauitate, amplitudine, magnificentia ornamentorum, varietate copia I systema tum, ac fistularum numero, ut miraculo propior res videri possit; giganteum quodammodo opus si cum veterum tib ijs, cisti lis comparentur. Septimo si huius facultatis perfectio pensanda etiam est, ut consentaneum videtur, ex amplitudine communis
systematis, quam GAE is .m Vulgo, Vel cal, ε vocant necnon ex
compendio, ac facilitate discendi hanc disciplinam multo hic etiam antiquos supergressi sumus. Cum enim, ut audio, illorum Systema XV. voces, quae is diapason spatium conficiunt, no cXcesserit nosti uini quo hodie utimur in Guidone Arretino solerti consilio adauctum vicenis constat vocibus hoc est integro senariae natoris interuallo amplius. Quid quod idem Guido sex illis syllabiis V fle, So , a repertis, ad usum praecinendi adaptatis, offecit, ut quod olim nonnisi longissimo tempor
eueniebat, ut pueri ecphonesin, seu λγion. tio; eminteruallorum
perdiscerent paucis nunc mensibus; ac modico labore consequatur ξ Postremo negare non possumus milito faciliorem, comm dio reni l. rationem notandi perscribendi 1 cuiuscum l. generis cantiones excogitatam esse a recentioribus, quam quae tunc u
gebat; cum ipsis me litteris , siue Graecis, siue Latinis, super singulias syllabas positis, proprias systematis chordas voces l. designabant, quibus unaquae l. dictio incinenda esset. Primum enim vel notis temporum, Rhythmorum l. carebant; quibus scilicet easdem sylkibas magis minus l. producerent vel si aliquot eiusmodi signa a chordarum notis discreta, adhibebant, minus aptG,
at a ne spodite id ficere poterant; qua'n huius aetatis artifices qui linearu in quin qu , quatuor in iter stitiorum auxilio, iisdem notulis pro ratione harnio laicorum in toruallo rufia 4 is minusue sublatis, es deprestis, Onanem Melicam Rhythmicamque varietatem nusso negotio Xpiis nunt, exhibentque At l. haec fere sunt quae circa cicris illius, ac tantopere decantata millica deiectus, at 3 imper Letu 1υ. . , ab homine non satis ad id parato breuiteraci implicit cr colligi potuerunt. Relicitia doctiores, at l. in hoc litterarum gener conluminati, studiosius, ac solertius indagabiit;
79쪽
de qua voce, qua scriptis persequentur Neque enim cicrare
ausim, non multo plura conquiri potuisse, quae tamquam mach, nae quaedam ac firmissima tela, in arcem ipsam ac munitiones a liquariorum quoruni tu Charidore antesignanus es dirigorentur . Quod autem hodierna praestantiam musicae spectat res ipsa per se clamatiquem ad gradum persectionis nobilis haecdisciplina processerit. Nam,ut omittam gregales huius artis scriptores, quos tu paulo acerbius visus es insectari ; paucos illos. quos laudare frequenter solis, ut Salinam , artinum, Gallia letum; de conditoribus cantionum, tum sacrarum, tum profa narum loquar, quisquam ne credet in prior quidem specie concessuros antiquis fuisse vel Hadrianum illartium, vel Aloi-fum Praenestinum, vel Christophorum MoraIes, reliquo uoeiusdem classis Melopoeios Θ in posteriori autem specie profan
rum cantuui Lucam arentium, Pomponium Nennium, Thomam Peccium aut ipsum sane Venusinum Principemὰ aut quemcumque voles ex his qui pari gloria utrobique excelluerunt ut Cyprianum Rot iuui, ut Felicem Anerium, ut anninos duos. ut Philippum de Monte, ut Ortandum Lassum, ut alios innum ros Quod si stylii in quem vocant Recitatiuum, ac Monodicum potius vocandum centes, ad examen reuocemus, quid quaeso in Iulio Caccinio in Iacobolerio, in Claudio de Monteuiridi quosa politissima illa Florentiae schola prodijsse constat tibi displicetΘSi artificiosas magnaq soleieti atri ingenio elaborata concentiones requiris, obsecro Genium tuum Charidore, ut ingenue discas, an quemquam Veterum ad Suriani, vel Theophili nostri consummatissimam artem aspirasse putes. Sin autem ad canendi peritiam ac suauitatem gradum faciamus, quem tu veterum Llorum, istis qui nunc Romae vel maxinae florent ne de prioribus loquar aequaueris Loreto, Malagigio, Niccolinio, Mario ΘEt si forte mulieres etiam in hanc contentionem Vocas, quaenam inuidia erit, vel Hadrianam, vel ipsius filiam Leonoram cum prisca illa Sappho conferres vel si praeter bene canendi laudem, insignem mustae peritiam ad rem quOq. pertiuere putas, Franciscata paulo ante a me laudati Caccini filiam Atenim in pulsand rum organorum disciplina antiquis cedimus immo hac in part
80쪽
, De Praestantia Musicae Veteris .
Vel maxime triumphamus. Quis enim unquam peritius phyla .lum tractauit, quam Ferrariensis Frescobaldus noster qui plaNterium situ Harpam, quam Horatius Neapolitanus quiSpandu-rium tetrachordum, quam Michael Angelus Rositas 'ut noilla quae spiritu animantur instrumentorum genera silentio trans missa succenseas, quem tu priscorum hominum suauius mssasse ceraulum siue corniculum putas,quam Missillium nostrumΘaut qui nunc in Aula Caesaris eximie florere dicitur, Samsonium quemdam Θ Et ne Italis dumtaxat homo Italus impensius fauere videar, qui antiquorum tam scite concinneque testudinem pulsauit, qua Gualterius senior apud Gallos aut chelonidem Gallicam, seu Manisoram, ut Fauarolius quidamst aut panduram hexachordam, ut is quem nuper vidimus at l. admirati sumus Naugarius domo Aquitantii Iam vero, nisi aurium nostrarum sensumitorius negligimus nisi populi iudicium omnino repudiamusci nisi tot procerum ac splendidorum hominum suffragium penitus aspernamur fatendum nobis ultro est, tam vocales quam organicos c6- centus huiusce aetatis,summam obtinere suauitatis ac piae stantiae Iaudem. Quid enim dulcius aut iucundius auribus accidere p0test quam Matrialis aliquis seu Scollasma, ut Charidoro placet; aut rhematium, seu oratium ominis, senisque vocibus modulatum, apteque dispositum Θ Quid delectabilius quam uno eodemque tempore dispariles sonitus harmonica vi ratione a. sic inuicem temperatos atque connexo S audire, ut nec plenitudo grauiorum acutis nec acutiorum penetrabilitas grauibus ne l. am
borum noritas medijs ossiciat cum illorum tinnitus,&hOTum bombus; aequabilis mediarum vocum tonor, admirabili artificio permisceantur, ut nihil discrepans, nihil dissonum, nihil inconcinnum resultet Partim enim antiphoniarum, quam Diapλson obtinet, lenitas, blande permulcet partim paraphoniarum, quam Diapente possidet plenitudo , incredibili dulcedine perfundit auditum partim symphoniarum varicras diuersitate quasi
Sustuum, excitat, vellicat, ac titillat, non tam aures, quam inter nos audientium sensus. An ullum quaeso ferculum ex varijsul idis q. edulijsa peritissimo coco paratum, tantum asoti alicuius P uto sapit; quantum: eruditis ac delicatis auribus, citiscemindi com