Elementa juris civilis secundum ordinem institutionum commoda auditoribus metthodo adornata ... Jo. Gottlieb Heinecii

발행: 1838년

분량: 366페이지

출처: archive.org

분류:

21쪽

18 ELEMENTA IURIS

tis commentariIs illustrarunt ΕΜ. MERILLIUS, de

. Sectae a iurisconsultIs ceIeberrimis, Labeone & capitone, duobus pacis decoribus, natae. L. a. d. 7. D. de orig. iur. A Capitone descendunt. Sabinus, unda Sabiniani, & G. Cassius Longius, unde Cassiani. Labeones s vacem sunt Nerva, Proculus, undis Prooleiani, & Pega. sus, unde Pegatiani d. l. 2. 6, 47. D. de orig. Jur. De

his sectis plura notabimus ad Pandectas Part. I. 85.

. . ' ι

reeonsultorum enet, iridiis, & maximo ex Caji institu

tioni,ns, Triboniani, Dorothei, & Theophili opera

conscribendas curavit, ut essent totius legitimae ' seientiae prima elementa, β. 3. 4. 6. Inst. Proiaem. Qui Theophiliis non diversus est ab eo, cujus Grae-

res, quam quinquaginta ejus, genaeis Constitutiones occurrunt. Sod ratio est, quia una Decisio saepe in duas, vel tres particulas scissa est a Iustiniano, & sus div x-sos titulos relata . Cons. ΜΕRILL. in Commentiar. ad L. Decision. prolego m. cap. S. russor. nostr. iuri lib. I. FSM. rectis. Cons. Gottos. Μas vii Comment. de sems Sabinianorum, re Proeuleianorum, Lipsia: nuper rΘCusa. Triboniani I. Plures, hic expertus est obtrectato-Tes, & osqrec ut omnεs norunt. Sed ejus caussam a gunt in primis. Alciatus Disp. V. 4. e. r. Radulphus FGnarius Rer. Quotidian. ι. .. e. Ir. Gravina de intuin progress. Iur. eiv. 237. BynkΘrshoach in Observ. via. I. passim, Brungustius, & Heinsccius Dissertationibus hanc in rem Editis. . Theophili Cava orgo existimes, . TheophiIum huno esse risceptiorem scriptorem, quod sibi olim persuaserat vir Fummus Iac. Cujacius . vixisse senim illum sub ju- .stiniano manifestum est entit. Iasa. de Usucapio ribus, ubi iustinianum Ejusque Confugem voeat principes suor. - a ThaIMaeo eitari At vero, locum hunc Thaistaei, unum ex Pandoctarum architectis, nuspiam sa invenissct testatur Evaragdus Otto prorem. Inst. y; S. qui tamen a liis argumontis sententiam Auctoris confirmat. Rem Ple

22쪽

q. 9. Qui libellus, uini post, Pandectas compositus,

Bnte eas tamen. publicatus est X l. Gia c. an. 533. Justiniano A. 'tertium consule β. 7. yrooem. At plenissimum illita constitutionum Iustinianearum robur, da quo β. 6. Proiaem, lana cum Pandectis damum obtinuit ex Ill. Kal. data. anni 533.. L. a. q. 23. C. de ver. jur..

enucl. . .

rationes deprehenderet Imperator, non Pauhas superes.se. Codicis Justinianei de Pandectariim. dissensiones, e re visum esti Codicem illum retexi, novumque adornari, qui ideo vocarur COD EX REPETITAE PRAELECTlONl S, abolito Justinianeo.' , editus publieatusque, XV l. Kal. Dec. an. 534. Iustiniano a. quartum de Puvllino cossia Const. eordi nobis q. 3. 4. S. 6. . de emend. C. Iaalin. . Hinc saeps in Institutionibuν laudantur constitutiones, . quas frustra quaesiveris in Codic s. Exempla vide, sis sto. Inιν. de tegat. q. 23. eod. q. I. de legit. gnat. - ςe 3. P . de bon. post. 9. 24. ω 25. de action. q. II. Sequiitae sunt postremo hanc compilationem Tariae constitutiones vaαραι' seu NOVELLAE, graece

maximam partem conscriptae R. A TH. Lib. V. p. 145. Jo. MALALA p. i65. Quas licet se collecturtim promittat Instinianus. I. const. cordi nobis β. 4. daemend. Cod. Iustin. fidem tamen, quantum constata haud liberavit ..

' Μaximam partem dicimust. Quaedam snim Latinae ditae videntur, vid. μυ. LXVI. e. r. q. E. , veluti IX. XI. XXIII. LXII. CXLIII. CL. Quamvis enim & in his . Graecismos repererat IO. FRIDER. ΗΟΜΒΕRGH. in Pras. q. II. Lastina Nonnullae etiam utraqua lingua, Pras Nov. I . de Nov. 66. e. 1. q. a.

23쪽

nov. vers. Novett. id tamen facile contingsrs potuit, aevo Iustinianeo & Constantinopoli scribentibus. F. 32. Quae eni in hodie siid ii trito noctem collati uiam exstant Novellae, eae non innito post Iustiniani tempora, δ' ante Gregoriurn M. Papam, ab homine semiharbaro eollectae, Se κο e κέδα ad verbum quidem, sed parum purae, versae sunt, CUI AC. Obsero. Iib. 8. e. 4o. Soni tamen iIIae semibarbara versio anthenti ea est. Textum enim graecum, ab Haloandro,

serimgero, Lud. Russardo, Henr. Agylaeo, aliisque

restitutum, nee non Uersionem, a Iuliano, patriolo de antecessore, circa annum Christianae aerae I o. en Nitore stilo adornatam, te e Bibliotheca Pithaeorum eis ditam , immo de elegantiorem, Piae tempore tre rit extitisse sertur, versionem λrum haud reeepit, quia eam non recepit tmerius, GUID. PANCIROL.

ν. 13. Ex Novellis istis, & constitutionibris qui-

ra. Novella in Immo voIumen istud, ceu modo monuimus, ipsius Iustiniani eollectum auspiciis videtur. quamvis alicubi laciniis quibusdam auctum, veluti sutiti nem, ubi e parchica quaedam sui3 nomin No Ellarum oeia r runt, Cons. mo. iur. lib. I. 398. Versionem γ Novam, eamquin adcuratissimam versionem ex ipsa Graeco textu adnotatam noliis dadit Io. Frid. Homherghrus Vach, v. C. quae in primis eo nominis commendanda, quod non modo admodum perspicua est. sed simul stiam eontinet Antonii Augustini Paratit a Nove

Ialiano Circa annum Christi Do. Novollas non quidem vertit in t gras, aut ad verbum, sed in epitonasci contraxit, prologis tamen &' epilogis rose aiis. Continet haec epitome I 2b. Novellas, atque in duos est vis tincta Iibros . ENORRIUS. q. 13. ab Irneri. contra quam senserat auctor Ahtiq.

Rom. prorem. q. 5 S. Authent cas sane nonnullas paulio. Post Iustiniani tempora conscriptas essa conjiciunt Bachius Histor. Iurispν. Rom. I. c. e. I. 6. I9. EliiquΘ, sed

24쪽

husdam Fridericorum, Impp. Gem . ab frnerio, rati videtur, alii ne quibusdam iurisprudentiae restat Fatoribus, decerptae sunt AU ENTICIS, id est sum maria novellarum . eonstitutionum, legibus Godicis, quibus derogant, subjuncta BYΝΚERSΗ. de auct. Am

s4. Maeterea ah Ηngolino a Porta Ravennata, iureconsulto Bononiensi, Oti GUID. PANCIROL. dactar. leg. interpret. Ita. 2. c. a 6. Pag. I 3o. de SCHlLEER. in ρras vid mlN C. O. έ. ex odqssedo te rant, Novellis sub titulo declinae collationis a diii anni libri FEUDORUΜ, medio ciret ter saecula Xll. a Gerar o Nigro, & Oberis ab Orto, coss. Μ-diolanensibus eompilati. Unde te hi una enm Corpore juris recepti in forum, inris communis solidalis auctoritaIem Oh tinuertine, salvis tamen moribus cujusque gentis patrita. Consorenda hic omnino THOMASit S lecta sevdalia. - q. II. cum ergo sensim in hanc morem excreveritius anstinianeum u. 5. aeq. , & lex posterior do- roget priori L. ult. I. de const. primo. , e cons. quens est, I. ut Codicis Gregoriani, Hermogeniani δέ Theodosiani, quae exstant, fragmenta, quamvis adiis ris interpretationem utilissima, tamen nullius in foro anctourtatis sint, nec sine salsi crimine ad decisionem

Carassarrim citentiar. L. a. h. 29. C. de sint. jur. e

nrael. 2. Ut Νovellae derogent libris omnibus, quia P sιremo Prodierunt f q. a I. . a. Ut Codex dem in Muncta Quum enim in Novellas nulla tum hab-xentur 'aelectiones: voluerunt hi Icii loctoribus Codie is

starim Tepraesentare ea, uuae Noventi essem mendata,

ad qua codicem & Novellas simuI cte uno labore intem pretari. Cons. His . ius. t. I. q. llo. p. asi. eompitali 7 Cons. mst. jur. r. I. OI. eo irati) Uel ab aliis ex eorum votissimum libria uel

Tscentiores observant.

patriis Quoties ergo controversia fandaIis oscundi, primo omnium dispiciendum est, an instrumenta investia

tu die Lehens Erisse illum casum definiant λ odsi hac nihil definianti confugiendum est ad mores & is per patrias, his deniquo deficientibus, tum domum ad

25쪽

get Institutionibus.& Pandectis, quippe 4 utritisquε p starior g. Io. . 4. Ut institutiones. & pandeinctae, quae ab eodem tempore robur suum obtinuernnt ' q. s. γ, ejusdem auctoritatis aint, & neiurae altaris derogent . Quia tamen in quibusdam pugnant, observandae sunt

xegulae r I. Institutiones cedunι pandenis, tamquam a ctoribus suis, quatenus ex his descripta sunt. Hinc e. c. lex I. q. 7. D. de adquir. rer. dom. merito praesertur ρ. 25. Inst. de rer. divis. II. Pandecta cedunt Institutioni-Bus, quoties his novationem ex instituto fieri adparet . Hinc s. c. q. . Inst. ex Quib. causa. manum. merito prae

q. t 6. Quia deinde privatus non condit Ieges, consequens est, 3. ut Authenticae, quippe a privatis eonfectae β. a 3. , non polleant auctoritata legum, nisi quatenus cum Novellis, ex quibus deeerptae sunt, con veniunt '. RiTTERSHUS P,muls. error. D r. I SEM BACH. Sria. 'error. Irnera

saep autem mori convEniunt. Exempla vide in auth. Bona damnarorum C. de hon. prascrip. Aut. ex caussa C. de lib. praeter. . exhor. Auth. Hoc ita- C. de meis. Obl. Auth. hodie. C. de iud. Sed quas si contuleris cum auctoritatibus suis, discrimen statim in oculos in

ε. r . Quia denique Iustiniano, qur Orienti prae

l. I6. Leges Possum quidam privati Ieges scri r . id quod Solon, Lycurgus, Teleucus, & alii fecerunt, sed

Mn possunt leges ferre, vel auctoritate legislatoria promulgarct . Ceterum quod ad Authenticas attinet, eontro orsia est inter viros doctos, an istae nonnumquam a Ny-

Volns dissentiant . Negat enim hoc Paganslucherus in Dnerio iniuria stipulante. Sed eJusmodi quaestione1 Oc Ioram judicio quam optima deoiduntur. conveniunt Nonnullis exceptis, quae tam ira a Nove iis discropant, ipsis taman Novellis in foro hactenus praevalers videntur. Exemplo esse possunt dd. Auth. Bona damnatorum, & Avith. me ita, cons. v. c. Μartini Hιιν. iur. e. 3. q. Io. in schol. 4.

26쪽

'suit - , pars maxima Enropae, in qua hodie ius

RZmanum viget, numquam paruiti consequens est, 6. ot jus Justinianeum hodie obliget, quatenus receptiam . q. Ut illi leges & statuta, necnon mores patrii singularum civitatum de gentium praeferantDF . 8, Ut Nooelia Lemnis, qnamvis oum iure Iastin laneo edi soleant, nec non Edicta Iustiniani X ll. & eonstitn-tion8s quaedam, a dae. Cujaciri Contio, aliisque vi ris doctis restitutae, contra jus Iustinianeum non προleant 3 CUJΑC. Obs. lib. II. c. II.

27쪽

TITULUS. I.

De Justitia . Iura, . N inis, Mniversi inrrs eat JUSTl Tu, Qui se sacerdotes profitentur jurem ulti ' . L. I. β. v.

h. l.

AEnmlati philosophos. in primis Stoicos, quorum Paea ceptis pleriquo veterεs Mel imbuti fuerunt . Vid. EM. ΜERILL oba. Lib. I. e. 8. et seq. Ev. OTTONIS.Οων. de philer. StMea vet. JMee. Ndm . et Philosophi olim in

q. r9. JUSTITl A ex principiis philosophiae mova

Ira Stoicae ' est constans in per tua Moluntas jus suum cui e tribuendi, Inst. L. I O. Pr. D. h. e. -

omnis virtus consistera dicebatur in constantia, vel Don instante ac paerpetuo animi proposito, CIC. Paradox. III. cap. q. SENECA Epist. LXVI. CXn. Cons. GER. Noo-DT. Proba,ia. Lib. III. cap. I. At in Civitate is a-tiam habetur vir iustus, qui Extornda actiones ad la-6. ε. Finis Nimirum proximus, ultimus enim ost interna Balpublicae tranquillitas . 6. I9. voluntasὶ At haec tamen propria non Est finis j xipprudontue, quia . JCto non in promptu sunt modia alia, quam P nae es praemia L. I. s. s. D. h. t. Atqui his ma- diis non vaga mendatur mens, sed tantum cohinetur improbitas, ns prosi Fiat freni, natura remotis. - ψ voluntas Qua' de caussa eomplures alim moraum, aliam civilem iustitiam statuunt. moralis est habitus an mi tribusndi unicuiquo ius suum . civilis ast habitus -- e murandi actiones' externas ad legem . Plura dabunt Purandorm de O . hom. et e/v. l. r. c. s. q. 12. Et GTOtiae Iur. deII. dc piae. t. z. c. 23. s. IS.

28쪽

LIB. I. TIT. I. 1 Stem componit, quamvis non accedat constans illa ac psrpetua voluntas. Oogitationis enim poenam in foro numo patitur. L. I 8. D. de Parn.

φ. sto. Quandoquidem itaque justitia ius suum cuique tribuit β. I9. , hornines vero alia iure perfecto, alia jure imperfecto, a se invicein exigere posis sunt, vel tit PAULUS L. II. q. 3. D. csmmod. oel contr. loquitur, quadam Ooluntatis et incit magis, quam necessitatis sunt : iustitia recto in EXPLETRl-

iure belli . me. lib. t. c. I. q. 8. q. ai. EXPLETRIX este quae cuique tribuit, quod jure persecto debetur. ATTRIBUTRIX, qtiae cuique tribuit, quod voluntatis de oscii magis est, quam necessitatis q. ao. .aa. Qui justitiam attribu tricem colit, honesteoloit. Qui expletricem, is neminem laedit, de suum cui que tribuit . unde habes tria iuris praecepta ', de qui 'bus u. 3. Inst. 6e L. io. q. I. D. h. t.

Quomodo Eadem eum virtutibus card Inalibus Stoicorum concilianda sint, docet THOMAS . Not. et Inaris.

h. t.

a 3. Qua divisione iustitiae f. 2 o. ar. quum

v. EO. exrgere possunt Iure perfecto exigimus, quae ex Iege debentur, & hinc coactionem admittunt hac ossicia, quia Ieg S est, imperare, punire, cogere. L. 7. D. de tegib. Contra obligationes impErfectae oriuntur ex virtute, Quae virtus esse desinit, si cogatur . 'β. 22. praecepta Non ergo hic adsentiendum est su- hero Ee aliis I Ctis, qui existimant, has ignium esse ele gantes Sententias, non autem talia principia, ex quibus totum ius nascatur. Nulla enim fingi potest juris doctrina, quae non ex uno eorum principiorum prono alveo fluat. Nemo tria praec Epta juris exposuit lil. Lethnitiora praef. ad eodicem juris gentium diplomaticum . ESTOR. eardinalibus Ex stoicorum mente honeste vivere ad temperantiam pertinet ; neminem Iadere ad fortitudinem rsuum cuique tribaere ad iustitiam I prudentiae, tamquam virtutis tutellectualis, rationem non habuerunt Iurisconsulti . . q. 23. particularem Iustitia aniversalis ex sententia

29쪽

distributioiam, commodior ad Digesta erit dicendi

αέ. A iustitia non quidem grammatice, sed minraliter JUS ; L. r. . D. h. t. a in re dURI SPRUDENTIA dicitur. q. 25. JURISPRUDENTIA veteribus est rerum dioinarum GV humanarum notitia,sasti injustique scie tia . q. 2. Datit. I. Io. l. r. D. h. t. Cnjus definitionis priora verba alias ad definitionoin philosophia Drtinent. SENEC. Dist. 89. adeoque sensus est,. jurisprudentiam esse ρhilosoμhiam, quae in justi atque

injusti seientia consistit. ICtis snim perpetua serat aemulatio eum philosophis ρακτος, qui sola barba & pera id nomsn tuebantur . Quemadmodum Ergo ICtos veram, non simulatam, philo-τophiam affeetare, dicit ULPIANUS L. r. q. I. D. h. t. ita ab eodem iuris prudentiam philosophiae definitione exornari, minime mirandum. Aristotelis est, quae virtutes omnes complectitur ; part cularis, qua nec uni plus lucri, nec alteri plus oneris tribuit, quam oportet. Ethic. ad Nicom. l. 5. e. I. quae divisio haud immerito nonnullis displicse, quod prima E-jus Species Suh sct continctat alictram. Praeterea Philoso- 'phica magis est quam juridica .

distribtiti m Uulgo quoetus justitia dividitur in di

τικίως seu μανορξ,4,ικὶU. Illa praemia & poenas servata aequalitate geometrica, h. e. comparata: haec jus cuiquγsuum in rerum commutationi hus & commerciis secundum aequalitatem arithmeticam r h. e. simplicem tribuit, ΑΤ. Et hic. ad Meom. I. 5. e. 2. Hujus divisionis naevos ostendunt Grol. de Iur. beII. σ rae. lib. I. c. I. 8. & AVE-ran. Interpret. Jur. 3. 5. c. s.

q. 24. grammatiee Grammati es enim potius a iure justitiam derivatam dixeris hoc ordine ς jus, justus, a iis ste justitiar ut a maesto maestitia I sed moraliter, id est eo Sensu, quo Τullius apud Augustinum de Civ. Dei XII. 23. a justitiae lanis jus manares dixit. 'as. notitia γ Caves credas, Iuris prudentiam esse disciplinam philosophicam. Cum enim philosophia nullum aliud adgnoscat principium cognoscendi, quam rectam Diuili od by Cooste

30쪽

LIB. I. TIT. I. 27

h. 26. Concinnios tamen definiri potest, quod sit

habitus Praetreus leges recte interPretandi, aretican-Hinvs rite quibusνis a ciebas. Oboenientibus. 27. interries non ad verba tantum legum, sed S ad earum vim et potestatem respicit . L. 37. D. de legib. Qui enim leges, qrias memoria tenet, non

28. Vis & potestas legiam ex ratione earnm Pe spicitur, quae, si latius patet verbis angustior est, RE

STRI CTlVM ; si cum verbis pari passu ambulat, DECLARATlVAE fundamentum habetor .

29. Leges interpretatione explieatae adplicantura a Cto factis vel speciebus obvenientibus, 26.

adeoque ille legum et consuetudinum earum a quibus Tationem, jurisprudsntia autem maximam partem nitatur legitius seriptis & positivis r faciis patot si definitionem philosophiae non competer Ceterum hanc jurisprudentiae definitionem uberius explicavimus in prafatione, fa--Dulo uriptorum de iure cauties atque maritimo Prae

. interpretandi Interpretatio autem vetaegislatori incumbit & tunc vocatur Authentica r vμl iudici, tunc vocatur usualis r vel jurisconsultis, quae dicitur doctrinalis . adplicandique Nota Ergo tres partes, vel tria Ossicia Cti, leges scire, asdem interpretari, ac denique adplicaro in praxi forensi. Qui primum potest sine reliquis, Est leguleius il qui primum et secundum, de tertio destituitur, jurisperitus audit ; qui omnia haec conjungit jure- consuisus p deniqua qui omni theoria destitutus cruda studia in forum pro silit, rabula andit. Vid. Thomasii orat. de iurisprudentia corpore, scheletro, et umbrAE . 27. ad finem Unde calumniari & verba captare dicitur, qui, qua mente dictum quid fuerit, non animadvertit L. pen. D. ad exhib. & in fraudem legis facit, qui, salvis verbis legis, sententiam eius circumvenit. L. 29. et So. D. de legibu28. perspicitur Non tamen confundenda est legis raetio cum praetextu . Saepe enim Imp ratores praeseserunt,sa ob certam rationem aliquid praecipere vel prohibere, Cum tamen planct aliam rationem mente repostam ha heant . Exemplo esse potest lex celet,serrima Ir. D. aestat. hom. quam ill . Spanhemius singulari commentario, quem orbem Romanum vocat, illustravit. Di iligo Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION