장음표시 사용
221쪽
ACTux III. I CENA a. an Itidem illae muliere sunt ferme ut pueri, teri sententia.
Fortasse unum aliquod verbum inter eas ram hanc conciverit. H. Abi, Parmeno, intro ac me venisse, nuntia. Par.
Hem quid hoc est Pa. Tace. Trepidari sentio, et cursari rursum prorsum Par Agedum, ad sores. 3s cede propius hem sensistin t a Noli fabularier . Pro Iuppiter clamorem audio. Par. Tute loqueris me
Ab Tace, obsecro, mea gnata. a. intris vox vis 3st Philumenae. Nullus sum. Par. Qui dum Pa. Periit Par. Quam. remi a Nescio quod magnum malum Profecto, Parmeno, me celas. Par UxoremPhil umenam
Pavitare, nescio quid, dixerunt: id si sorte est nesciq. Pa. Interii cur mihi id non dixti t Par uda non po-
m. Quid morbi est Par. Nescio. H. Quid nemon medicum adduxit Par. Nescio. m. Ceta hinc ire intro, ut hoc quamprimum, quidquid est, certum sciata stata
Quonam modo, Philumena mea, nunc te offendam affec-Nam si periculum ullum in te inest, periisse me una haud dubim est. 46Par. Non usus secto estoihi nunc hunc inuero sequi;
am iuvisos omnes nos esse illis sentio. Heri nemo voluit Sostratam intro admittere. Si sorte morbus amplior factus siet, eo Quod sane nolim, maxume heri causa mei: Servom ilico introisse dicent Sostratae: Aliquid tulisse omminiscentur mali, Capiti atque aetati illorum morbus qui auctua siet. Hera in crimen veniet, ego vero in magnum malum. 33
222쪽
NESCIO quid iamdudum audio hic tumultuari misera rinis metuo, ne Philumenae magis morbus adgravescat et Quod te Aesculapii et te, Sassus ne quid sit hujus orolum ad eam visam. Par. Heus Sostrata. o. Ehemi Par. Iterum istinc excludere. p. Ehem Parmeno, tun hic eras perii quid faciam miserat Non visam uxorem Pamphili cum in proxumo hi si aegrat Par. Non visas ne mittas quidem 'isendi causa quem
Nam qui amat cui odio ipsus est, bis facere stulte duco . Laborem inanem ipsus capit, et illi molestiam adsert. Tum autem filius introiit videre, ut venit, quid agat. Ira M. Quid ais an venit Pamphilus t Par. Venit. o. in gratiam habeo Hem isto verbo animus mihi rediit, et cura ex corde excessit. Par. Ialm ea de causa moum nunc huc introire nolo. Nam si remittent quidpiam Philumenae dolores, Omnem rem narrabit, scio, continuo sola soli, is Quae inter vos intervenit, unde ortum est initium irae. Atque eccum video ipsum egredi quam tristis est M O mi gnatelm ina mater, salve M. Gaudeo venun salvom salvan Philumena est Pa. Meliuscula est, M. Utinam istuc ita Di faxinti Quid tu igitur lacruma. aut quid es tam tristi. m.
quid fuit tumulti dic mihi an dolor repente invasit t
223쪽
Cotidian Z a. Ita junt. I, sodes, intro consequarjam te, mea mater M. Fiat. Pa. Tu pueris curre, Parmeno, ruriam, atque his onera adiuta.
Par. Qvid non aiunt ipsi viam, domum qua redeant tri. Cessas as
PAMPHILUS. NEQUEO inearum rerum initium ullum ἱnvenire ido
de exordiar narrare, quae nec opinanti accidunt Partim quae perspexi his oculis, partim quae aecepi auribus: Qua me propter exanimatum citius eduxi foras. Nam modo me intro ut corripui timidus, alio suspicans Morbo me visurum adsectam, ac sensi esse, uxorem hei
Postquam me adspexere ancillae advenilia, illa omnea Laetae exclamant, venἱt idquod me repente adspexerant. Sed continuo voltum earum sensi immutari omnium, Quia tam incommode illis sors obtulerat adventum meum. Una illarum interea propere praecucurrit, nuntians, Iam venisse ego eius videndi cupidus, recta consequor. Postquam introii extemplo eius morbum cognori miser. Nam neque, ut celati posset, tempus spatium ullum dabat: Neque voce alia, ac res monebat, ipsa poterat conqueri. Postquam adspexi, o lacinus indignum inquam et cor-
m inde lacrumans, incredibili re, atque atroci percitus. inter consequitur jam ut limen exirem, ad genua accidit, Lacrumans misera miseritum est prosecto hoc sic est, ut puto.
224쪽
sumus. om habere orationem mecum a principio institit romi Pamphile abs te quamobrem haec abierit, causam vides. Nam vitium est oblatum virgini olim, ab nescio quo improbo. Nunc huc confugit, te atque alios partum ut celaret suum. Sed cum orat ejus reminiscor, ,equeo, quin lacrumem miser asQuaequae sors fortuna est, inquit, nobis quae te hodie obtulit, Per eam te obsecramus ambae, si jus, fi fas est, uti Advorsa eius per te tecta, tacitaque apud omnes sient. Si umquam erga te animo esse amico sensisti eam, inirimphilea Sine labore hanc gratiam, te, ut sibi des pro illa, nunc rogati oCaeterum de reducenda id facias, quod in rem sit tuam. Parturire eam, neque gravidam esse e te solus conscius. Nam junt tecum post duobus concubuisse eam mensibus. Tum, postquam ad te venit, mensis agitur hic jam septimus: Quod te scire, ipsa indicat res nunc si potis est, rim-
Maxume volo, doque operam, ut clam eveniat partus Patrem:
Atque adeo omnes sed si fieri id non potest, quin sentiant, Dicam abortum esse scio, nemini aliter suspectum fore, Quin, quod verisimile est, ex te recte eum natum putent. Continuo exponetur hic tibi nihil est quidquam incommodi: q. Et illi miserae, indigne sectam iniuriam contexeris.
225쪽
Nam de reducenda, id vero neutiquam honestum esse arbitror δNec faciam etsi amor me graviter, consuetudoque ejus
Lacrumo, quae posthac futura st vita, quum in mentem venit, sSolitudoque o sortuna, ut numquam perpetuo es bonas Sedjam prior amor me ad hanc rem exercitatum reddidit. Quem ego tum consilio missum seci idem nunc huic operam dabo. Adestiarmeno cum pueris hunc minime'st opus In hac re adesse. nam olim soli credidi, som me abstinuisse in principio, cum data est. Vereor, si clamorem ejus hic crebro audiat, Ne parturire intelligat aliquo mihi est Hinc ablegandus, dum parit Philumena.
AIN' tu tibi hoc incommodum evenisse iteri M. Non hercle verbis, Parmeno, dici potest Tantum, quam re ipsa navigare incommodum 'st. Par. Itane est tuo. O sortunate nescis quid mali Praeterieris, qui numquam es ingressi is mare. Nam alias ut omittam miserias, unam hanc vide: Dies triginta, aut plus eo in navi fui, Cum interea semper mortem exspectabam miser. Ita usque advorsa tempestate usi sumus. Par odiosum So. Haud clam me est denique hercle aufugerim IO Potius, quam redeam, si eo mihi redeundum siet.
226쪽
εis in. Pam olim quidem te uiae impellebant leves, Quod nunc minitare facere, ut faceres, Sosia. sed Pamphilum ipsum video stare ante ostium. Ite intro ego hunc adibo, si quid me velit is Here, etiam tu mine hie Raa H. Equidem te exspecto.
Par. id est Pa. In areem transeuris opus est par. Cui bomini A. Tibi. Par. In arcem quid mi a callidemidem hospitem
Myconium, qui mecum una advectus est, conveni. Par. Perii vovisse hunc dieam, si salvos domum o Redisset umquam, ut me ambulando rumperet. m. Quid etas Par. Quid ris diuam Dan conveniam modo Pa. Immo, quod constitui me hodie conventurum eum, Non posse ne me frustra illic exspectet vola. Par. At non novi hominis faciem. Pa. At faciam, ut
Magnus, rubicundus, crispus, crassus, caesus, Cadaverosa facie Par. Dii illum perduinti Quid, si non veniet maneamne usque ad vesperumqPa. aneto curre. Par. Non queo ita desessus sum Pa Ille ab it quid agam infinx t prorsus nescio, IO Quo pacto hoc ceum; quod me oravit Μyrrhina,
Suae gnatae partum nam me miseret mulieris. Quod potero, faciam tamen ut pietatem colam.
Nam me Parent Putius, quam amor; obsequi Oporici atat eccum Phidippum, et Patrem Video horsum pergunt quid dicam hisee incertus sum.
DIXTIN' dudum, illan, dixisse, sese exspectare filium'
227쪽
Pa Certum obfirmare est viam me, quam decrevi, in n. La. Ipsus est, de quo hic agebam tecum N. Salve, mi
o. mite mi, salve. Ph. Bene factum te adveniM,Pamimile: Atque adeo, quod marimum st, salvom atque validum m. Creditur La. Advenis modo iv. Admodum, M. Cedo, quid reliquit Phania, Consobrinus nosteri ' Sane hercle homo voluptati obsequens Fuit, dum vixit et qui sic sunt, haud multum heredem
Bibi vero hanc laudem relinquunt vixit, dum vixi bene. La. Tum tu igitur nihil adtulisti huc plus una sententia m. Quidquid est id, quod reliquit profuit. La. Immo obfuit; Nam illum vivom, et stivom vellenia m. Impune optare istuc siecti a Ille reviviscet jam numquam et tamen utrum malis, io, M. Heri Philumenam ad se arcessi hic jussit dic jussitate.' Noli sedere jussi. a. 8ed eam jam remittet. m. Milicet. m. Omnem rem scio, ut fit gestar adveniens audivi omnia. La. At istos invidos Di perdant i qui haec libenter nun
m. Ego me scio cavisse ne ulla merito contumelia OFieri a vobis posset idque si nunc memorare hic velim, Quam fideli animo, et benigno in illam, et clementi sui, re possum ni te excipia has magis clim resciscere E e
228쪽
axo a A. Namque eo pacto maxume pud te meo erit ingenio fides, Quum illa, quae nunc in me iniqua est, aequa de me dixerit. 3Neque mea culpa hoc discidium evenisse, id testor Deos lSed quando sese esse indignam deputat matri meae,
Cui concedat, cujusque mores toleret sua modestia; Neque alio pacto componi potest inter eas gratia; I9Segreganda aut mater a me est, Phidippe, aut Philumena. Nunc me pietas matris potius commodum suadet sequi. La .Pamphile,haudinvito ad aures sermo mihi accessit tuus, Quum te postputasse omnes res prae parente intelligo.
Verum vide ne impulsus ira prave insistas, Pamphile. Pa. Quibus iris impulsus nunc in illam iniquos siemicis
Quae numquam quidquam erga me commerita 'st, patet, Quod nollem et saepe, quod vellem, meritam scio. Amoque, et laudo, et vehementer desidero. Nam fuisse erga me miro ingenio, expertus sum: Ιllique exopto, ut reliquam vitam exigait Ulcum eo viro, me qui sit fortunatior;
Quandoquidem illam a me distrahit necessitas. m. ibi id in manu est, ne fiat. a. Si sanus sies, Iube illam redire. Pa. Non est consilium, pater. intris servibo commodis. a. Quo abi. mane; sinne, inquam qu abi. m. Quae haec est pertinaciat La. Dixin', Phidippe, hanc rem aegre laturum esse eum: Quamobrem te rabam, filiam ut remitteres. H. Non credidi aedepol adeo inhumanum fore.
Ita nunc is sibi me suppliςaturum puta id susi est, ut velit reducere uxorem, liςet; Sin alio est animo renumeret dotem huc eati La. Ecce autem tu quoque proterve iracundus es.
H. Percontumax redisti huc nobis, Pamphile. La. Decedet jam ira haec etsi merito iratus est si
Rub. Quia paullulum vobis accessit muriae,
229쪽
A IR N A Q. ax Sublati animi lant. a. Etiam mecum litigas tm Deliberet, renuntietque hodie mihi, Velitne an non ut alii, si huic non sit, siet. La Phidippe, ades audi paucis abiit quid mea 3 4φPostremo inter se transigant ipsi, ut lubet: Quando nec gnatus, neque hic mihi quidquam obtemperant:
Quae dico, parvi pendunt porto hoc jurgium Ad uxorem, cujus haec fiunt consilio omnia: Atque in eam hoc omne, quod mihi aegre 'st, evomam.
PERII quid agam i quo me vortami quid viro meqrespondebo Miseri nam audivisse vocem pueri visu 'st vagientis: Ita corripuit derepente tacitus sese ad filiam. Quod si rescierit peperisse eam, id qua causa clam me habuisse Dicam non aedepol scio. Sed ostium con emit credo, ipsum ad me exire nulla sum l . Uxor ubi me ad filiam ire senfit, seduxit foras. Atque eccam video quid ais Μyrrbina laeua tibi dico. D. illine, mi vir H. Vir ego tuus sumi tun virum me, aut hominem de putas adeo esset Nam si utrumvis horum, mulier umquam tibi visus sorem, Non sic ludibrio tuis factis habitus essem. M. Quibus tm. At rogita. IIPeperit filia hem l tace. ex quo D M. Istuc patrem msare est aequom t
230쪽
sax si A. Perii ex quo eenses, nisi ex illo, cui data est nuptum, obsecro t miror Ph. Credo neque adeo arbitrari patris est aliter sed de
Quid sit, quamobrem tantopere omnes nos elare volueris Partum praesertim quum et recte, ex tempore suo ρο- Pererit. 36Meqn pervicaci esse animo, ut puerum praeoptares perire,
Ex quo firmiorem inter nos Bre nucitiam posthac scires: Potius, quam advorsum animi tui lubidinem esset cum tuo nupta tEgo etiam illorum esse hanc culpam credidi, quae te est
μ.Misera sum. Ph. Utinam sciam ita esse istuc. sed
nunc mihi in mentem venit, Ex hac re, quod locuta ea olim, quum illum generum cepimus. Nam negabas nuptam pota filiam tuam te pati Cum eo, qui meretricem amaret, qui pernoctaret foris. m. Quamvis causam hunc suspicari, quam ipsam veram, mavolo. asPh. esto prius scivi, quam tu illum amicam habere, Μyrrhina: Verum id vitium numquam decrevi esse ego adolescentiae et Nam id omnibiis innatum 'st at pol jam aderit, se quoque etiam quum oderit. Sed, ut olim te ostendisti, eadem esse, nihil cessavisti usuque adhuc rin siliam ab eo abduceres neu quod ego egissem, esset
Id nunc res indicium haec facit, quo pacto iactum volueris. m. Adeon me esse pervicacem censes, cui materiem, Ut eo essem animo, si ex usu esset nostro hoc matrimonium em, Tun prospicere, aut judicare nostram in rem quoqst, potes t