Jacobi Adolphi Caroli Rovers ... responsio ad quaestionem litterariam ...

61쪽

hisce longi iis prosequendis a via nimis esse mi rus ad aliud potuis, a quo inceptimis r

deuimis. Ex iis igitur quae supra ncia oravimus, haud obscure iam percipimus si anilitudinem carino

epicui inter et opus modo eum; quae quo nimis nobis posset sat, alia ellam iud gare

libet, nec minoris momenti, indicta. Nam carmen epicum id sila Noprium habet, ni a sis conluvio quaeri, maximamm rei im , mihi medias nos res inducat , et ubivis sere epis uilmiarisceat. Sicci Iomerus initio Ilia alis post me

inter inimque militudo non tantum ex inis, eorum oraculis, aliisve apparet, quae uterque in narrando com- mimia habet, sed aeqile ex Ionicae dialecti cognatione in verbis, dictionibus, formis tum ver e simplici illo antiquitatis candore et colore aequahiliter per omnes et materiae et orationis partes fuso Vid. Wyttenb in praes. ad Sel prine his . P. XL ingui agamus Minerva et unum hirius in narrando imitationis apponamus exemphim. Apud Ilomerum ea cernitur ratio, ut, quanivis ravi Ss In quis Perpetrarit acinina, modo ea profiteatur, vitio ea illi nn vertantur, Vid. v. c. l. lib. III. s. 64 de te lena. Ladem ratio obtinet apud Herodotum Lib. I. C. 45. de Croeso cum Adrasto Cons. Larcherus in notis ad Herodoti Lib. I. C. s. vers. Ga l. Caeterum eadem subitide vel similia apud utrumque Cocvrit ni dieis seras . . L. N. S. 76. 'Fxti x. . . . P σἐλῶν -- ἔλυσν.iIe-Disiligo b Corale

62쪽

moratiam argumentum cauas continuo quaerit gravissimae illius μου δὸς quae carminis proprie Continet arguntentum , tum continuo eius causam describere incipit. Haec autem Achillis ira,

licet proprie carminis si argumentum, non tamen sola describitur sed saepissime inseruntur episodia, quae ad bellum Troianum spectant, notatu dignissima, et eo imprimis valent, ut taedio occurratur, quod ex perpetuis de eodem a gumento oriri solet narrationibus , adem prorsus in Aeneide Virgiliana cernitur ratio. Ab initio iam Musam invocat poeta, ut sibi causam memoret, quo numine laeso, ut 6 δε- , regi meum, tu voDer caus Insignem diau ora moto a io lasor . Im urit. Tum vero eam exponer incipit ita quidem, ut in medias nos statim res. rapiat, et ubivis

63쪽

ind&diis immiscendis miram carmini suo conciliet suavitatem. Haec autent, quae demo meri Iliade et Virgi

lii Aeneide vel potius de minis epici ratione

in medium protulimus, nequis temere ea in H rodoto praetereat. Hic enim operis iam initio simili omnino ratione argumentum mem rei, quod sibi tractandum sumserat. Ἐροδμου ' ι- νασσῆος μνης - se siti κ. . . Tum causam indagat bellorum Graecos inter et barbaros gestorum. Περσέων μέν νυν οἱ λιγιοιμας γε πι της α ρης αἰτίους. Quorum memoratis opinionibus suam se prolaturum esse dicit sententiam . ο δι ιδ αυτος πρωτονῶπάρξαντα ἀδικων ργων ἐς τούς Ἐλληνας, ηολτον σημήνας κ. τ. Tum ad ipsum deinceps a

gumentum transitum habetis, de Croeso, qu . modo imperium obtinuerit, aliisque simul re-hus ita narrare incipit, ut iis veluti te inter-- esse existimes. Torum denique opus epis iis iisdemque venustissimis plenum est, quae quam topere illius elegantiae, suavitati et vero utilitati inserviant, suo loco indicare conabbmur

64쪽

Proposuerat bi erodotus bellii enarrare Wcos me et Persas gestum a), eiusque remotissimas acquis e causas. De huius igitur prima origine postquam alionii alias fabulosas tradidit opiniones, causam revera quaerendam esse statuit in Asiaticis Graecis, qui a Croeso subacti ab eodem deinceps defecerunt Croesi autem semel mentione facta, narrat continuo qu modo ex alio genere ad ipsum pervenerit regnum, quid maxime in rebus domesticis adversi ei acciderit, quaque deinceps fortuna cum Cyro bellum gesserit. Ut autem Cyrus Persasa edis liberavit et ipsi edi antea simili se

tione in libertatem ab Assyriis vindicarunt, ita

huius utri que popes' breviter dein, sed aς-

a Ut ipse diei operis initio Cons. Larcherus in praef. vers. Gali praemissi P. XXV. in vita erodoti p. 69. et p. o in nota ad Herodoti de sensionen a Plutarchi accusavonibus, quae habetur in calce Larcher editionis; et omnino Nyttenb. in . annot. ad Herod. Selecta princ hist. p. 34I ch Medori m historiam memorat Lib. I. C. Iop. Assyriorum vero C. 7 3-aor.

65쪽

Porro Cyri rebus gestis explicitis omnibus, ad eius successorem Cambysem L. II. e venit de cuius in Aegyptiun expeditione disputan insem contimi inde capit de ipsis A gyptiis dicendi; quortim igitur more, ii ini-

tuta leges regionis, fluminum conditionem, Lib. II. usus exponit. Tum vero Lib. III ad Cambysen rediens, huius aliorumque, qui dei ops regnarunt, Persicorum regum res gestas ita enarriit, ut simul etiam vel brevius vel accuratius hami gentium prosequatur hiStoriam, quibuscum ipsi hi principes vel bellum gesserant, vel alio modo rem habuerant Sla v. c. Darii in Scythas irradenda expeditione accurate simul Scytharum notat mores, instituta, alia ad hanc gentem spectantia plurima ab Narrando autem, aliorumque etiam populorum immiscenda historia, pervenit denique ad bellum Graecos inter et Persas gestum quod tamen ita exponitur, ut simul quoque ipsorum Graecorum historiam usque ad pugnas ad Plataeam et Mycale essiciat. Quocirca omnium horum p pulonim historias, ita cum nostri cohaerere videmus proposito, ut sine operis detrimento ei auferri possit nulla D.

66쪽

Huius amem di stributioius , ut rite percipiamus rescit ab auctore rapi Fingamus innix crimiorem, qui sibi populi cuiusdam historiam ita tradere proponit, ut ab eius origine inci piens, Mnnia chronologice manet, quae ei a initio inde, aliariun tium gemium rationea bita, ad lapsim usque acciderimi. In isti m

di profecto scriptore non magnopere est quod miremur inviae enim et sine ullis ornamentis

ita narrat, ut taedio inhaen apud lectore briatur. Quid enim magis eo vix, quam

factorum ab eodem populo peractoruna, ut ita dicam, coacervatio Haec quippe ex ipsius Pindari sententia, celeres adeo mentes obturedit Huius nodi autem scriptori opponem duces Herodotus et vel fallor equidem, vel

eius operis distributionem non mirari non poterimus enim in medias continuo res rapi

mur; legimus V. c. res Cyri, quae non ieiune et innalium modo enarrantur, sed coniunguntur ex gr. cum rebus Lydorim aliorumque sic ero. pente in mediam Lydorum historiam ducti e venimus iterum ad Persici imperii, qui Cyira successerunt, reges et legendo tandem mc ἡν

Dionysius at in pist ad Cn. Pompeium C. 3. P. II Pythia I. Str. S. V. 4.

67쪽

dimus ad illud, quod sibi proprie tractandum sumserat Herodotus, bellum nempe Graecos in, ter et Persas gestum In hac autem Herodote operis, quam exhibuimus, distributione, carminis epici rationem quis est qui non videata pisodia illa apud Isso merum et Virgilium frequentissima istiusmodi distributione sponte obliuent. Quae enim de Aegyptiis, Scythis aliisque populis Occurrunt, nonne habenda sunt eorum instar, quae . c. Homerus Lib. VI Iliad. de Hectore et Andr macha, aut Virgilius Lib. IX. Aen. de Niso et Euryalo carminibus suis inseruerunt Atque ita quidem satis, ut opinor, superque demerodote operis diximus forma Videamus igitur iecundo loco de sontibus, e quibus his xoriam suam hausisse videtur Herodotus.

Operae pretium est hac de re audire Dion istum Italic., qui hucydidem Herodoto hac in causa in. feriorem esse statuita istinc,' inquit, Ἐμοτοι, τι

LIII.

68쪽

De fomibus, e quibus sua hausit

Exigui nobis primum visum fuerat moenenti,

de hoc argumento agere; quo vero magis in rem initiit funaus, O imul dignius apparuit argumQntum, de quo, quoad eius a nobis fieri poterat, accuratissime disputaretur. Huius enim scriptoris ii gentium legibus, institutis, moribus universe notandis diligentiam, historicam idem, alias omnino virtutes haud facito quis, nisi primm fontes, e quibus hausit, γtenderit, rite diiudicare possit. Quoniam autetis accuratius illud tractandum esse videtur argumentum, quam, ut sectione de fide Herodoti historica, hic illic de eo moneri possit, ita hoc optime loco de illo agi opinamur. Ex aliis igitur fontium generibus antiquissima poetarum carmina haud minimum profecto, ex quo sua hau t Herodotus, constituebant so tem Uti enim in gentibus incultis homines habentur, qui de Dii Deabusque, et praeclaris maiorum rebus gestis canunt, ita Graeci istiusmodi quoque non desuerunt homines, qui, quamvis res in mira omnia subinde adducerent, fontem tamen constituebant, ex quo, qui primila his-

69쪽

historiam metri lege solutam scribebant, necessario haurire debebant. Ad istiusmodi autem antiquissilvos Oetas referendi cum alii impraesertim si, qui exercitum sequentes milites ad fortia quaeque excitarent lacinora, atraque dicerentur e quibus procul dubio hausit Herodotus , ut ipse haud abscure significare videtur, cum Lib. V. C. L. Alcaei antiquissimi istiusmodi poetae carmen memorat, helis Dolanaeos inter et Athenienses, qua de re ipse superiore Uue egerat. Eodem modo hoc indi-mo id ir , cum Lib. IV. Q as agit de Aristea, antiquissimo atem poeta, qui carmen composuerat de bello Arimasporum populi Scydiici cum Gruibus auri custodibus . e quocmnine cytharum res et D adiciones hausisse nostrum, lacu credimus, cum ex Cap. 6.pategi, totum hoc ab e pereeptat suisse a

men a) Quodsi sacrorum mentionem face, M t noster, eorum plerumque originem ves ritus ex minis hausisse videtur , non rarqquippe in his rebus hymnum auert, qui e re-

VLVid. Vimino in do Rhoeri, in Disp. laud. Secta L C. I. S pM. i. Ad hoc autem antiquissimoris apoctarum genus referri quoque possunt Musteus, quem Uitat noster Lib. VI l. . . et Lib. VIII. C. - et a Diuitia ' Cooste

70쪽

enim numerum qilamvis plures etiam referri

possint, uti Simonides b , Hesiodus cy, tins subiniis Homerus G alii, imbis tamen nim isse si issiciat, magnam prosecto flibi hist istae

patrem non conciliaturum fuisse dem, si hos tantummodo adiisset fontes ce) 'Alterum sontiuii gemis constituebis univem templiti erodotus enim antiquitatis an emo.riam investigaturus, adire solebat loca sacra, carimprimis, quae oraculis, monumentis, dona

riis conspicua enuit, ut ex horum insem monst-

id ex gr. Lib. II. C. 49. et b. N. C. as. Animadvertoidum autem sacrorum nullam sere . mentio temsecisse nostri in . nisi, ut ipse coaccinu vid. v. c. I lib. II. . ia os . si et iri cuilis ei Cissas affert Cl. de Rhoer l. 'secta I. c. s. 3 4. p. ob ω Cuius mentio sit Lib. v. Q io, et Lib. V.

o Lib. . . aa. G item testem sibi Osat Lib. II. C. Lib. v. C. 29. et Lib. VII. C. 161

e)ὰ solues, e ilibus hausit non onstare video inter doctos viros iitrum reserendi ut, qui ante eum ViXerunt, quo'que lilpra estavimiis. Mistorici eos iccirco huc in censit venire non posse putemus. Cons. CL de Rhoer l. l. p. set et imprimis p. 24 et 5.