De methodis libri duo, quorum prior quidem omnium methodorum universalium & particularium, quarum usus est in Philosophia brevem ac dilucidam declarationem, posterior vero ecclesiasten sive methodum theologicam interpretandi concionandique continet,

발행: 1559년

분량: 234페이지

출처: archive.org

분류: 철학

201쪽

s EcvNDVS. pr. eceptores,Patroni sunt morosi,dfficiles diramni,an tum fit illis reuerentia,obedientia ta gratiis tudo praestanda, ta quatenusinis ita ex Hi s conditionibus multiplicantur quaestiones Uerum hoc postremum genia quaestionum, quod ex conditioune nascitur per occupationem commode tradiabitur. Ecces has Ηγpothesie ἁναλοἶκωρ retexuearis, διωρεῖκῶς tractaueris, o Methodo conafirmat veris confirmatoria,et exornaueris,non ura

concio, sed tot quot sunt nothoesinstitui possunt. Fateor iron omnes locos communes praebere

tantam Impothesum stluam, Attamen nullus est tam istam, quin aliquot saltem suppeditet, quuea ratione, quae exposita est, extruere oportet ex loco communi, quod ut dextre factu plurimum iuuabit β praedicabilium, praedicamentorum erpropositionum doctrinam quam optime cognitam

habeas.

DE COPIOSA CON

FIRMATIONE. Copiosa confirmatio constat probationum graneribis congerie, Expolitione argumentorum,o' confutatione sententiae cum nostra pugnantis, de quibus ordine dicam.

DE GENERIMUS

PROBATIONUM.

Probationum itis genus in Theologia est Tris plex.

202쪽

LIAE E Rplex . Primum ut imum est,cum ex pronuniciatis cripturae claris C pers icuis ducitur prois balio. Vt parentes honorandi sunt, quia quartum praeceptum clareo pers icue fotu L. Honora vitrem tuum e matrem tuam. Item ex fide est tu, Ilicia e non ex operibin, quia verbum Domini hic pronunciat Statuimus hominem iustificaris rabsis operibus. Secundum genus ratioci natio est, quoties non ex claris dictis pronunciatur, sed co igitur frimo im in consequentia. Atq; hoc genM duplex en Direiiunio obliquum mire tum quidem, cum simpliciter prima conclusione quod probatio dum es colligitur, quod genia fumitur a locis inuuentionis genere 'recte, desinitione, causis, desti natis c adiunctis σα Vos quaeratur an praeceaptores honorandi fuit, ex genere recte conclude omnes superiores fiunt bovorandi ergo a praeaceptores Obliquum uero non simpliciter concla.dit quod probandum proponitur, Frex oppostocolligit absurdum, ex quo ursim de ruit anteceadens, quo destructo equitur ueritas oppositi. Vt superiores non sunt honorandi, neque parentes horrorandi sunt, sed fusum hoc est ergoo istud, ccnstequitur igitur superiores bouorundos esse T rtium genus est simum, quando exemplis

vitii ur eorum citestimoni s qui in Ecclesia ex.

coitu pe uidentur,quod genus intringitur,1 si pe

203쪽

s EcvNDVS. riori bra imbutionibus destituitur. Proporammea isti exemplant. Sit quaestio, utrum Christus sit Deus, Hoc primam probatur dicto, seu primo

genere probationum. Nam 1 au. r. sic dicitur de Christo,Hic est uerius Deus ' uita, aeterna Seucundo ratiocinatione Christus fecit dium opera propria potentis, s Christo tribuitur diuinus cultus,Ergo est D 3. Obliquo ductu Si Christus 6bet creatura tantum, Maledictus esset omnis quitin ipsium confideret. Sed iam uerbum Dei pronunaciat beatos qui in illum considunt, Ergo non creaatura e loedieris Deus. Tertio similium E clesiae ut S mbolum Athanasi et omnium piorum consentientia, fulsi agi Christum Deum esse te. flantur. Porro haec, ira probationum distinctione ratione,nec exemplo caret. Ratio quidem haee

est. Quicquid probatur uel improbatur in rebus sacris id nec fle est ut fiat uel scripturae, uel Eccles e testimonio Siscriptura id i erit alias exis prelbo uerbo, unde primum genu nascitur, alius inlusi:ue fine implicite,idque uel in thes uel in Ima pothes,undesecundum genus probationum suiniutur. At ii Ecclesiae testimonio probatur aliquid

tertium erit probandi genus. Exemplum uero Pauli habemus,quem hoc triplici probationum genere, tu fluis scriptis usum pulpe' nifestum eis. in od ex sides iustici dino probat cum inquit:

204쪽

LI BAE Rbus grusticia,christMfrustra mortum est. Illae nunc equitur quod proposuit ex de spe iustici.

uni .Exemplo credidit Abraham Deo e imputatum est ei ad iusticiam. Item, Nos in Christum credimus,ut iustificaremur ex fide. Haec petieras late dissunduntur, maxinta futura est probatioanum copia ed adhibendws est tameti modus,ne coapta sit intempestiua ais ideo fastidium pareat. DE CONGERIE.

Congeries hoc Ioco est, quando propositioni seu loco communi probando sub ciuntur praecias uorum arguo utorum capita, uasi in unicii fasciculum congeruntur. Vistaec propositio trauectanda e*et. Legi diuinae nemo fui uiribis bati a. cere potest, possent sequentia argumentorum ca. piis per congeriem in hunc naedum subiungi, hoe enim experientia omnium hominum conuincit. Hoc saucia natura congemiscens Q oscit. Hoc uaniuersa scriptura clamitat. Hoc denis uictima fili Dei horretidis modis lacerati in patibulo cruacis comprobat. Hoc modo Cicero propositioni subiungit argumentorum congeriem, quem in diast oriendis argumentis doctisivi quis imitari follent caeterum tametsi Cicero interdum ab ultimo capite, expolitionem argumcntorum in congerie

plitorum incipit, cui primum subiungit o se pergit fis ad penultimum, quod si tracta

taene

205쪽

DE EXPOLITIONE.

Expolitio es per quam argumentum propoη situm confirmatur er exornatur corim autem copiosii finia expolitio,propositione,ratione,itis et logia,exornatione ει conclusimne Propo siti est quae argumcnti caput aliquod proponit, tanquam confirmationis propositionem. Ratio probat proupossitionem, haec talis elye debet ut sit minor γυιogismi ritiologia, rationis causam addit,cI lem esse conuenit, ut uel maior hilogi mi, uel e probatio fit, is ita ex propinitione, ratione Crmiologia fit hilogismus integer, sed ordine mauerso. Post Atiologiam sequetur exornatio, qui e sumenda ex asententiis,comparatis contrariis, sia inllibus exemplis Postrema erit conclusio, quaesis. periorum summam costipit, C propossitionem

principalem concludit Haec expolitioni praecepta sunt, nec pugnari quae dixi cum illorum bententia, qui septem expolitionis partes iumerarunt. Nouenim es urium expolitionis genus,sed ego diu, tum delegi quod aptityimum uouiti s concionato aribus fore arbitrabar. caeterum ut praecepta expolitionis intelligati αtur,unum exemplum subiiciam. Propo uisupra locum communem. Legi dixin nemo suis uiribu3 si

206쪽

L DB E Rtisfacere potest. Deilade huic loco quatuor priubeationum capita per congeriem subieci, quorum primum fuit quod experientia omnium hominum

id uerum esse conqjncat. Hoc caput ri expolitio. ius propositio m hunc modum. Experrentia omnia uia hominum conuincit, neminem legi Dei sati

fuere. Ratio Omnes enim homines m eipsis facile sentiunt, quam procul absint a Legis Dei persectita perpetua obedientia. Etiologia. Vident enim legem Dei sanctum G perfecte uia uendi regulum, seipsos plane propha iratumra,c imbectiles. Exornatio a sententia.Us adeo uerum es quod Propheta clamitat,omnes usiiciata nostras effle ueluti pannum menstruatae mulieris, quae sententia quomodo constaret,si experientia ullivi hominis sani diuersum se experta. Xor;

ratio a comparasis. Quemadmcaum. n. arbs cssius radix es putridita uenenato flucco nisecia, nunquam fructas nisi uenenatos producit, Iucho cuius cor peccatι ueneuo u bellum exi lit, nquaquam potest puram O integram obedientiam prusare legi Dei. Exornatio ab exemplis Annon hoc fatetur sanctus Abel in suo sacrificios Profecto sic simunquam enim Deus prob pet Abelis sacrificium, si Christum promiψum Sanctus isse uir quoui1bet eum qui credentes istificaret, suum peccatum intellex bet, quo se impedιrius,vit, ut ima potuerit sta Dei satisfacere. Nulla

s pu

it it

207쪽

s EcVNDVS. si punii pet se legi Dei satisfacere posse,nutiquam recte sacrificusflet, hoc sacrificio declarasset promissum semen esse legis completorem. Huc σDauid locupleti,fimus tota dijciatur, qui ad

Dominum clamans aperte fatetur non iustificuri in conss ectu Dei ullum mortalium. Omnes enim declinabye et inutiles factos conqueritur etc. Cona clusi, Cum igitur Dauidem testem habeamus, cum peccati uirus agi ficamus, cum legis puritattem,et immundiciem nostram contemplemur,quis

quo nisi amens negabit se experiri suam in praefanda obedientia legi Dra imbecillitatem er ut ita dicam cunulap. In hoc exemplo utcunq; lii. dere est expolitionis usum, quod Asusim tractarem lituisseem, lingulis partibus dilatatis cir multia plicatis integra oratio uel ex hoc primo proba αtionis cupit fluxisset. Ad eundem dum reliqua tria capita in congerie posita Pent expedienda. Hinc iron difficile iudicare possunt Studios Ado. lucentes, huius expolitionis spe summum utilita αtem. Quare operaeprecium facturi fait, muti tum se in expolitionis tractatione exerceant. Hinc enim eum facultatem con=equentur, ut poα flea in feri, negocisse sacris concionibus haec expolitionis praecepta, uel non cogitata dicentiabas occurrant.

DE CONFUTATIONE

208쪽

LI ME Rr eoublatione, opposim propositione Myla. tione, supra est declarari exemplis illustrum.

Quare hic tantum admonebo auditores de loco confutationis.

Locus itas proprius confutationi figra tur x post confirmationem, quem miren locum perpetuo no habet. Nam quoties alia sententi quam nostra, auditorum animos occupauit Exordium sumi potest a confutatione, quam legem non solum Ari toteles e Cicero, uerumetiam Paulus sequvatas est in Epij toti ad Romanos. Confirmaturus enim hanc propositione, Quod rusticia i exfide, primum conbutat Gentium, Iudaeorum Miuudicia Gentium quidem quae lege naturae se iustos putabunt Iudaeorum uero qui ex lege diuinitus βιαbi tradita se iustos gloriabantur. Ex hac conputautione praeiudiciorum dilabitur Paulus m propositationem, quam repetit primum C postea iustum confirmationem ei subiungit. Hoc Pauli exemplum sequendum iudico, quoties alia quam nostra senatentia occupantur auditorum animi.

DE DIGRESSIONE.

Digrsionis praecepta ad quinq; n menta rea uocari possunt, ta sunt locus, odM,materia, tema piae a reditum a digres ione. De loco hoc obstruundum est, quod digi si probatae alicui propossitioni sub ci debeat. Importuna enim digressio est, quaesit, nondum constrinata. ModM talis adhiabendas

209쪽

Mntegras horas declamitant in unum atq; alte.

rum quem fendibbe iudicant Materia digre1fioanis ad exhortationes, consolationes ex obiurgautiones sed non quovis pertinet. Tali enim debet δ' digre1sionis materia, ut si onte uideatur flueare ex doctrina,von accersit aliunde Nili enim dae trinae uis e natura, digre1fionis materium olbe rut,feri non potest ut ad discutionem faciat. Hoc praeceptum ideo diligentia obseruandum est, quia non raro ab exercitatis contra istud peccatur,uotisne uerbi Dei iniuria, ex auditorum daatnuo. Quarto loco temptos posui, quod requirit necessario digre)fionem. Quando enim auditores uel a doctrina abhorrent uel pigriores uidentur, uel pusidanimes existunt,ti m obiurgandi excitanidi e consolandi suntReditum a digre1fione sit non uiolentios, sed uel nis eius ita aptetur, ut coeat cum ea parte orationis,unde digressium est, quod feri uix potest, nisi uis doctrinae digre, ionis imisteriam praebuat, uel aliquos chemate adhibito reis

currat ad doctrinam cum prirnum Beatus Luatherus coepit uindicare doctrinam Euangeli conatra Pupalem γrannidem opum erat acrioribuisti

210쪽

LIAE E Rro cum doctrinus . di est, et reddim est Ecch, si1 nostris tranquidior stituas, parcius istis acrio, ribws timulis utendum est. Demae quia nes uocatio similis, neq; autori. tuomnium par est, cogitabunt nouiti concioua. tores suae modestiae esse rarita extra metus euaugarι. Caeterum si qui horum praeceptorum de di, gres ione exempla requirat, legat Epistolam ad

Hebraeos. Haec enim una ingentem exemplorum

DE ARTIFICIOSA

CONc LUSIONE. Dixi supra qualis conclusio adhiberi debeat insingulorum argumentorum expolitione. Hic dicendum est de loci alicuius seu concionis intea grie epilogo, in quo haec sunt obstruanda. Primum una propinitione repetendus est locus explicatum.

Secundo instituenda efi breuis enumeratio arguamentorum, a maxime praecipuorum capitum.

Tertio equatur illatio, in qua tria coiiiungi possμnt, quae tribus propossitioilibu absoluenda sunt. Quid doceat praebens locus, quid confutet, quid moneat. aarto onmia ita ordinanda sunt ut fa,cilior sit transiitu in locum sequentem, si plures explicandi restant. Vt explicato loco quem supra propo ui in od nemo fui uiribus, legi Dei satisa

4ςcr roset, non ommoda foret haec conclusito

SEARCH

MENU NAVIGATION