De Aristarchi studiis homericis, ad praeparandum homericorum carminum textum aristarcheum, scripsit K. Lehrs,...

221쪽

4. De grammaticis, qui ἐνστατικο ot λυτικο dicti sunt. 211piam ex philosophia perperam invulgati purgatio, aut captionis sophisticae solutio, aut inopinati rariorisque verbi indagatio,

aut tempus item 3 in verbo perspicuo obscurissimum . pSas quaestiones plus minus utiles qui cupit, is apud elegantem narratorem ipse cognoscat. Sed quas veterum poetarum sententias lepide obscuras dixit, ex hoc genere plura Homerica apud Plutarchum disceptantur cur Nausicaa non marina sed fluviali

aqua sordidas luat vestes P a); cur Achilles ζωροτερον pocula misceri iubeat, quod multis bibacis visum est VA); cur μηλέαι 214 ἀγλαοκαρστοι V ), cur ὁλὸς θειοι sib. 10 dixerit, haec praualiis epitheta eligens cur cum tot liquid apud poetam com sal S

memorentur in oleo potissimum adiectivo γρον utatur VI ); cum aris se Helenam opesque redditurum promisisset, si a Menelao in singulari certamine victus fuerit Γ71, 2 cf. 101I postquam victus quidem esset sed non caesus, iustamne hanc Troiani excusationem pacti habuerint IX, 13 denique utra manu Venus a Diomede vulnerata fuerit sta )i λ. Commemorari supra epulas a regibus ac nobilibus in litteratorum gratiam apparatas. Ne ab Alexandri quidem conviviis doctae quaestiones afuisse videntur. Apud Ptolemaeum Hephaestionem

Photius p. 14 a 3 e. legerat, διὰ τί ὁ τοια τῆς πελειάδας ἐποίησε τῆς τροφῆN των θεων διακονους ιι 62), καὶ τίνα Αλέξανδρος ὁ βασιλεις καὶ Ἀριστοτέλ- εἰς τουτο εἶπον. Quae

quidem alia occasione possunt a rege Homeri studiosissimo v. Wolf prol. CLXXXIV, add. Hemsterh. Luc. diat mori. XII 3ὶ prolata esse, sunt tamen convivali disputationi aptissima. Ad Ptolemaeorum convivia pertinet narratio de quaestione a Comano, regis pincerna proposita, Dagm. 3. Apud Plutarchum ne suo. qu vivi p. Epicurus suadet regibus φιλομουσοις , στρατ νικα

διηγηματα καὶ φορτικὰς βωμολοχίας μαλλον coιμένειν ἐν τοις

id C Porphyr ad I 276 457. 1as In scholiis similia multa, ut is 328 ποῖος ωμος βέβληται cet. et

222쪽

212 I. De Aristarchi scientia antiquitatis Homericae.

μίτων Macrobii narratio haec est VII 3 13 ex Plui. II 1, 12):-Cum regis libertus, ad nova divitias nuper erectus, philosophos

ad convivium congregasset et D demdo eorum Rutulas quamstsenes scire se velle dixisset, cur ex nigra et ex alba laba pul- 219ymentum unius coloris edatur Aridices philosophus indigne serens Tu nobis inquit absolvas, cur et de albis et nigris loris similes maculae gignantur'. Haec nos ducat narratio ad conditionem grammaticorum, qua et ipsa sacrum est, ut haud facito possent 21 haec principum crepundia abiicere. Scilicet reges ex quo Museis, mercedibus, honoribus studia et eruditos fovebant sustentabantque, haud raro et doctos et doctrinam sibi delectationi atque etiam ludibrio esse voluerunt. Ipsi Ptolemaei litterarum studio tantopere illi laudati ab hac noxa haudquaquam vacarunt velut Diodorum Cronum dialecticum et SosiUum grammaticum his derisui fuisse ex Diog. a. II, III, then X p. 93 cognovimu8. Postea cum Romam migrarent plurimi atque nobilium

Romanorum in domibus versarentur, pro rege uno multis regibus sic enim se dici volebant serviebant, et saepe ne natis quidem, sed lactis, sed servituti qua emerserant maculis con

5. Satis, puto, caussarum collegimus, quibus quaestiunculas istae cultae celebrataeque sint Romanorum florente imperio praecipue viguisse satis ex testimoniis, quibus usi sumus, apparet. Et plane huic rei consentaneum, quod imperatorum Romanorum temporibus hoc quasi summum et praecipuum grammatici munus postulatum atque magitatum esse invenimus, ut omne quaestisnes. Hi dissolvere . Sic Tiberium et alios iniperatore eiusmodi problemata ii proposuisse legimus, non ioco, quantum ex auctoribus intelligere licet, sed serio. Suetonius do iberii studiis narrans c. 70): Maxime tamen', inquit, curavit notitium historiae tabularis usque ad ineptias atquo derisum. Nam et grammaticos, quod genus hominum praecipue, ut diximus appetebat, eiusmodi fere quaestionibus experiebatur: 220 Quae mater Hecubae Quod Achilli nomen inter virgines fuisset: Quid Sirenes cantare sint solitae . De Hadriano Spartianus c. 20: Apud Alexandriam in Muse multas quaestione profes- Dissilire by Orale

223쪽

4. De grammaticiA, qui ἐνσταεικο et λυτικο dicti sunt lasoribus proposuit et propositas ipse dissolvit'. Imperatorum Vero suorum studia quid mirum est servile hominum vulgus aemulatos esse Iuven sat VII 229: Sed vos saeva imponite leges, Ut praeceptori verborum regula constet, Ut legat historias, auctores noverit omnes, Tanquam ungues digitosque suos ut sorte rogatus, Dum petit aut thermas aut Phoebi balnea dicat Nutricem Anchisae, nomen patriamque novercae 216 Anchimoli dicat quot Acestes vixerit annos, Quot Siculi Phrygibus vini donaverit urnRS. Cf. Lucian merc. cond. c. l. minc acumen est epigrammatis, quod de Valerio Catone Bibaculus scripsit, Su0ton ili.

Catonis modo, Galle, Tusculanum Tota creditor urbe venditabat. Mirati sumus, unicum magistrum, Summum grammaticum, optimum poetam,

Omnes minere posse maestisne'

Unum difficile oxpedire nomen. En cor Zenodoti, en iecur Cratetis. Denique eadem ratione Quintil. inst. r. I 2, 1 p. 28 urna. Grammaticus quoque de loquendi ratione disserat, qua isenes expiacet, historia exponat, poemata enarret'. Haec undique resonant Laudes sibi videbatur praedicare nescio quis ineptus

τικον υτου, et de Apollonio Dyscolo auctor vitae eius, qui hoc cognomen excellentissimum grammaticum reportasse dicit,

τοις παέοις σοφοῖς εἰς ἔν τοπον συνερχεσθαι καὶ γυμνασίας 22lὶ χαριν αἰνιγματώδεις τινας και σαφῶς λεως φθεγγεσθαι, quemquam, si omnino nominis ratio a studiis repetenda erat, rectius dixisset, venisse ei hoc cognomen, quod homo gravis ac tristis ad iocos lususque litterarum cum cohorte grammaticorum descendere fastidivit v. quaest. p. p. 19 sqq. . His postulatis si respondere volebant grammatici, si magna Disilire by Orale

224쪽

214 III. D Aristarchi scisentia antiquitatis Homericae.

pars nihil metuebat magis quam ne quaestionibus non haberent parata solutiones, si studebant etiam subtiliter atque argute, etiamsi perverse respondendo commendare sese vel ingratiam opulentorum hominum insinuare non laudabuntur quidem, sed apud aequos rerum humanarum aestimatores facilem habebunt excusationem. Factum est ita atque haec iactantia

vel alioquin parum doctos vel ingeniosos inflavit, tali eruditions 2I subnixos Gellius capit X libri octavi nunc deperditi narrav0rat, ut epitome indicat, qualis sibi uerit in oppido Eleusino

disceptatio cum grammatico quodam praestigioso tempora verborum et puerilia meditamenta ignorante, remotarum autem quaestionum nebulas et formidines capiendi imperitorum animis ostentante Mi δ. Quid quod etiam sui ostentandi gratia acroases faciebant publico, in quibus, ut hodie musici solent stemata per varias modulationes ex tempore persequentes poetaeque subitarii, extemporales poscebant quaestiones Plut qu. ymp.

δειξιν ἐν τε θεα ω προτείνας hol ἐκ νήσου Θασσον ἐλέγχιστε ζωοντων ara ἰδηλον εἰ τε παίζων ἐφυδεισεν εἴτε κων ἐστοχησε Gess. XVL6: Redeuntes Graecia Brundusium navem advertimus. Ibi quispiam linguae Latinae litterator Roma a Brundusinis accersitus exporiandum sese volgo dabat imus ad eum nos quoque Oblectamenti gratia . . . . Legebat barbare insciteque Virgilii septimum in quo libro hic versus est: Centum lanigeras mactabat rite bidentes:

δ Qui meminit quid οντως γραυματικον significet apud Sext. Empir adu granim. c. 134 277, concedet mihi talium quales hic Gellius depingit, vanitate hilosophorum astu egregie subventum me. ia Cons. Plut sympos qu. IX Min. αυτ τους χλλους παντας ηἰους ἐποίησε, μονον di τὸν γραμματικον Γλα δυητωρ Σῶσπις docυν em σιευπωντα καὶ βαρυθυμουμενον ου πα- γαρ εὐημέρησεν ἐν ταῖς ἐπιδεlζεσιν - Geli. XVIII 5 Puteolis Iuliano nunciatur, ἀναγνωστ' quendam, non indoctum hominem, voce admodum scita et canora Ennii Annales legere ad populum in theatro. Eamus' inquit, 'auditum nescio quemi R tu in Ennianistam': hoc enim se ille nomine appellari volebat. V. Ca--ub Sueton. ill gr. c. 2. - Ceterum a ridicula auditorum cavillatione ne veteres quidem sophistae, plurimorum summa admiratione accepti sibi cavere poterant ut Gorgias a Chaerophonte elusus, v. Fosa de Gorg. p. 27.

225쪽

4. De grammaticis, qui ἐνστατικο et λυτικοί dicti sunt. 15 et suwebat ouare e s quas usi omnium rerum vellet discere.

Tum ego indocti hominis confidentiam demiratus Docesne inquam nos, magister, cur bidentes dicantur Hinc lactum est ut eiusmodi quaestiones litterati in docta adversaria reserrent. Narrat Gellius XIV 6 inominem in litterarum cultu non ignobilem magnamque aetatis parto in libris versatum sibi et Sin noctibus suis adornandis occupato librum grandi volumine obtulisse, ut inde petero si quid memoria dignum inveniret. Gloriabatur vero esse istum librum omnigenis doctrinis prae- scatentem atque ex multis et variis et romotis lectionibus sibi elaboratum . Gellius libenter accepit ut pro auro carbones invenit maximam enim partem collegerat spinosas et minutas quaestiones. Ex iis igitur, quae se ibi invenisse dicit, nonnulla haud scio an magis Gellius contemnat, quam sas sit grammatico: 223ὶ invenit tamen et haec quam ob causam Telemachus cubans iunctim sibi cubantem Pisistratum non manu attigerit, sed pedis

ictu excitari s 45); quae nomina fuerint sociorem Ulixis quia Scylla rapti laceratique sunt; ex quinque operimentis, quibus

Achillis clupeus moenitus est, quod sacrum ex auro est summum sit an medium V 269. Hi ipsi versus sunt quos supra notavimus secundum scholiasta sententiam fictos esse reo τινος

τε ν βουλοι ενων προβλυια ποιεῖν. Quod vero idem addit, id nunc ad rem nostram facit. Dicit enim Dara δοκῆ λυσεως τι ειρηκεναι leg. irroo Dαιὶ καὶ δια τουτοήθεον αι, φροὶ -. Ergo si vel Aristarcho hic enim significatur et illis temporibus

aliquando commodum visum, cavere invidiam quaestiones postulantium, quid postea et a mediocribus actum esse putabimus 3 Ad idem studium quaestionum pertinet quod in recentioribus nonnullis commentariis invenimus explicationes atque observationes etiam graves et utiles ita tamen verbis concipi, ut formam iustae quaestionis ac solutionis reserant. Hoc quale sit duobus exemplis, uno Graeco, altero Latino illustrabo. In Servii commentariis hoc fecit is, a quo codex Guellar tanus Iadornatus est. . . ad Aen. HI 55 legitur in commentariis vulgo: Obtruncat occidit intellige; nam obtruncare proprie est capite caedere'. Sed in cod. Guelses additum: Quomodo obtruncat, cum sit hastis interemptus Solvitur: quia veteres Diyitia i Goq

226쪽

III. D Aristarchi scientia antiquitatis Homericae.

plerumque truncum pro unoquoque genere interemptum dixerunt, obtruncat ideo est occidit'. Item ad III T in commentario legitur vulgo sic: Auster autem quivis ventus'. Sed 2l Gueli es: Quomodo Auster ex Thracia, cum lenis sit Solvi- 22 tur Auster pro quolibet vento accipimus Graecis exemplum est hoc: Ad Hesiod theog 139-143 γείνατο ε α Κυκλωπας πέρβιον et τορ εχοντας,

οἱ δ' ἐξ tio ανάτων Θντο τραφεν αυδηεντες. πιυς γαρ τους υτους θεοῖς ἐναλιγκίους λέγει καὶ ἐν τι τῶν

κατα κάλλος καὶ μέγεθος θεοla ἐναλίγκιοι ἰσαν. Hoc non contentus qui idem scholion scripsit in cod. Victoriano aperte ante Verba grus γαρ υτους posuit ἀπορια , ante verba φδτιαλυσις item ante verba πως ὁ καὶ αυτή ἀπορία , anto ἰ διι, , λυσις . V. Werfer Act phil. Mon. II p. 500. Sic igitur placebant sibi in nectendis nodis, ut non mirum sit quaedam inventa esse, quibus solvendis se impares profiterentur. Lege mihi haec Servii: Aen. IX 363 Sane sciendum est locum hunc esse unum do m Q. HI Virgilii sive per naturam obscuris sive inso- 225 lubilibus sive emendandis sive sic relictis, ut a nobis per historiae antiquae ignorantiam liquid non intelligantur. R. 12:1M Idem homo in fine secundi libri quaestiones tertii colligere coepit:..Incipiunt quaestiones libri tertii ' p. 176 Lion. et si quaestiones deinceps proposita inspicies, invenies ex Servii commentariis excerpta sed niugis in formam quaestionis redacta esse. s. ex eodem genere III 203. 276 341. 379. IV 399 cl. 3,6). 45. 651. V 410 493 GL

227쪽

4. Do grammaticis, qui ἐνστατικο si λυτικο dicti sunt. 17Sciendum tamen locum hunc unum esse de his, quos insolubiles diximus supra XII 4 Sciendum tamen est locum hunc unum esse de insolubilibus XII aliquot codd. XIII , quae a 220bent obscuritatem, licet a multis pro captu resolvantur ingenii. Cf. I 450 Sciendum tamen est in Virgilio interdum validiora esse obiecta purgatis. - Quibus quid in Virgiliano carmine pro excusatione suerit, apparet ex V 626 Argo constat quaestionem hanc unam esse de insolubilibus, quas non dubium est emendaturum fuisse Virgilium . Quod non fecisset Virgilius in locis ad explicandum nisi argutias captanti non impeditis. Quare his quoque in locis melius fecisset Servius, si, ut nonnunquam facit, superaua quaestiones dixisset E. g. II 203:-Unde superflua quaestio est eorum qui dicunt' . III 332. VI 140' β. x Graecis, qui nobis servati sunt, commentarii Homericos suos quaestionibus et solutionibus undique non sine doctrina collectis reserat Porphyrius, ut qui scholia Homerica cod. haec enim orphyrii sunt paene omnia evolverit, is optimum habeat exemplum, qua ratione in hoc genere eruditi alioquin grammatici usi sinti oc in illis notabile, quod apparet negotium dissolvendi ad artem redactum fuisse. Sunt enim certae rationes dissolvendi quae plerumque adhibentur: 2263 et saepissime quidem solutio fit ἐκ προσωπου, ἐκ λέξεως, ἐκ

καιρον, τοπου ἐθει. Quae vel apud recentissimos hic illic recurrere non mirabimur Moschop. περ σχεδ. p. 146, ubi regulam orthographicam exponit de vocabulis a La vel ci vel ει incipientibus, sertur ad ζήτημα, de quo haec adscribit: Ψημα οπι ἐστὶ καθολικον ονομα καὶ διαιρῶιται εἰς ἀπορηφι καὶ κατη

Vidimiis quid Servius do Virgilio secutus si Sed fuit pars grammaticorum, quae insolubilia nulla osse statuit, quod hic poeta horribile

dictu omnis erroris immunia sit. Macrob. somn. Scip. II 8 Nobis aliud ad defensionem ultra haec quae diximus non occurrit. Verum quoniam in medio posuimus quos fines nunquam via solis excedat, manifestum est autem omnibus quid Maro dixerit, quem constat erroris ignarum,

erit ingenii singulorum invenire quid possit amplius pro ab solvenda hac quaestione confiteri. - Apparet quid Servius XII 4. 450 respiciat.

228쪽

218 III. D Aristarchi scientia antiquitatis Homericas

τὸ κατηγορημά ἐστι, καθολικὸν καὶ του ro ἐστι, καὶ διαιοειται 22 εἰς τε τὰ ἐναντίον καὶ τὸ δυνατον καὶ ὁ ἀνιστοovro καὶαλογον καὶ ἀσομφορον καὶ ἀπρεπες ων καστον λυεται τρο- ποις πεντε. v a δια λεβεως λυσε τις et ονοματι et προσωπε, et χρον ν mi θει. st haud dubie illud artificium vagum negotium regulis quibusdam adstringendi quo lacilius fiat lini, antiquissimum. Primum Aristoteles sophistarum elenchis certa solvendi genera opposuit suisque nominibus insignivit, quae legi morentur arti poet. XXVI. Deinde ne in Sosibio quido dubitandum est, quin certa quaedam artificia et nomina, quibus in dissolvendis dissicultatibus identidem uteretur, constituta habuerit quamquam fortasse ab iis, quae postea valuerunt, diversa. Nam in agmento ex eius opere, Athen. XI p. 493d, postquam quaestionem posuit, addit τοντων τοίνυν ουτως καzηγορονμε- νων τῆ ἀναστροφy ργαμενοι ἀπολvosιεν τὴν notum AE . Fuit igitur ἡ ἀναστροφή ex illis solvendi rationibus, quas solebat adhibere. Atque eius genus solvendi insignitum fuisse apparet ibidem ex ratione, qua a Ptolemaeo elusus est, qui ipso in eo irridendo inepta quadam solutione quam ille adhibere solebat,

usus est.

g 6. Superest, ut libellos, quos quidem novimus, qui in solis dissolvendis quaestionibus occupati erant, commemoremus qui pro auctorum ingeniis haud dubie plus minus spinosi erant

nonnunquam quaestionum ac solutionum nomine ac sorma necessaria atque praeclaras commentationes continebant, cum aevo

posteriore in ipsis commentariis explicationes ita plerumquo 227 proponi videamus, ut incipiant δια τί . . . . Scripsit Aristotelos ἀπορήματα vel apri ιar vel προβλi ματα λιηρικά. Phryn. p. 225 βασίλισσαν Ἀλκαῖόν φασι τὸν κω ιωδοποιὸν καὶ Αριστοτε λ ἐν τοις λιηρo ἀπορήμασιν ειρηκεναι Reliqua testimonia vid. p. obeckium et Nunnesium l. l. s. Rulliali de 222 Longin g 14 Saepissime Aristotelis 'Oμηρικὰ ζητηματα aio

13 Idem consilium agnosco in praescriptis Servii, ut hominum nomini. non nominata ponenda sint. Aen. IX 362. s. I 1. 74. Iuvenalis et Suetonii loci supra allati ostendunt, horum nominum scientiae Romanorum principes avidos fuisse. - Saepe vix habebant exati grammatici quo confugerent de quo lepidum est quod habet Athen. II 398'.

229쪽

4. De grammaticis qui δε στατικο et λουτικο dicti sunt. 219phyrio in commentariis Homoricis asseruntur ut, si quidem ea genuina sunt, haud contemnenda ex hoc libro odio exstent fragmenta. Sed quidem nondum potui mihi persuadere, non subdititio libro usum esse Porphyrium Tam omnia ei commemorata ieiuna sunt atque ab Aristotelis ingenio et doctrina aliena. Deniquo cur a commentatoribus Homericis reliquisque Homericas quaestiones tractantibus, ut Plutarcho, hic liber nunquam ad partes vocatus, a solo Porphyri adscitus 3 esse Senge-busch. om diss. I p. 74 sq. FHessiaende in Flecheisen annal.

LXXVI p. 24. Post Aristotelem commemorandae Heraclidis Pontici λυσεις λιγικαί, Diog La. 48. Specimina sunt schol. 649. I 236. ν 119. Deinceps commemoretur illud volumen in quod teste orphyri K 274 Alexandriae quaestiones propositae una cum solutionibus relatae sunt de quo scito dictum os Wolfi p. XCV. Proximi sunt pra0ter Sosibium Suid. Athon. 493 Zeno, Stoicae disciplinae auctor, et Athenodorus. Illo scripsit 'Oμηρικων προβλυιατευν libro quinque de quibus v. Menag. ad Diog. VII 4. Arati frater Athenodorus scripsit contra Zoilum. rati vit m ap. Buhi T. II p. 445: δελφους δ' ne 1υρην τε καὶ Καλλιοδαν καὶ σει νοδ υρον, δν φησιν

ειτρανωρ αντιγραχναι προς ra του εὐιλου κατηγορἱας. Fuit cum putarem Athenodori nomen pro Zenodoro reponendum esse schol. 42, ubi Zoilus a Zenodoro refutatur. Sed intellexi non necessarium esse immo verba, quae ibi sunt, καὶ αλλως συνον ταντα τε τε βιεν declarant, hoc petitum esse e Zeno

Heraclidis iunioris λεσχα hendecasyllabis scriptae, ut Meine iis docuit Analech Alex. p. 378. - Seleuci προς x - νων προτατικον schol Aristoph. Thesmophor. 1175 et, ut putant ad hesmophor. 40 pro ὁμηρικως emendantes P 223333 Falsus Suidas qui hoc opus adscribit Zonodoto Alexandrino. Idem error nominis in cod. Mid ad W356. Nescio quid uigellium moverit de Hesiod. p. 282. ut tantopere pro Zenodoto niteretur. Disputatio eius et per se vana et eo magis cum uni loco rabs confidens reliquorum duorum W22. P 263 immemor siti

230쪽

220 III. De Aristarchi scientia antiquitatis Homericae.

ρικος, eiusdem προτατικὸν πρὁ ΙΠολυβιον, ut potius librum scripserit προτατικά, cuius singuli libri singulis viris inscripti fuerint. - Soteridas an Socratidas Suid Πηιφίλη maritus Pamphilae scripsit vν ήσεις λιηρικάς, Suid s. v. Vixit igitur sub Nerons haec nim Pamphilae aetas est Phot. p. 119 39 e. - Diogenes Tarsensis, γεγραφέος περι ποι - Πικήυν φηματων, α λυειν ἐπιχειρει, Diog. a. VI 81. - Ηephaestio, qui Veri praeceptor fuit, κωφκων ἀπορνβιότευ λυ- σεις et τραγικας λυσεις, Suid. - Dionysius Longinus, cuius απορψιατα λιχνικά Suidas commemoravit. Cf. Ruhnhen de

Long. g 14 qui cum putat quae de versibus quibusdam Homeria Longino pro spuriis habitis leguntur apud Eustath. p. 7, 20

et p. 106, 30 ex hoc libro fluxisse, mihi errare videtur. Haec enim rhetorica sunt et in libro quodam rhetorico posita fuisseverisimilius. Eiusdem Longini liber a Suida recensetur προ-

βλὶ ματα ' λήρου καὶ λυσεις ἐν βιβλίοις δ' at is ego non dubito quin cum prior unus idemque liber fuerit sed cum utro-

quo titulo hic liber, sicut Aristotelis, circumferretur, Suidas deceptus est. - orphyrii cirrήματα λυρρικέ qui liber hodie exstat, sed quibusdam quaestionibus suppleri debet ex scholiis Homericis cod. B. Idem Porphyrius scripsi συι μικτα TVτή3 ιατα Suid. et γραιιριστικὰς ἀπορέας, d. tertinet quoque haud dubio ad hoc genus scriptorum quod in schol ad B 308 commemoratur Λιονυσίου nescio cuius ἄπορα nam hoc vox significat. Nicanor in schol. 166 ουτως λυθaήσεται τὸ ἐν- τόπερ πορον es Z 326. K 274. A 208. Zela. X. B. p. 1. Geli. XVI 3. Et opinor, Hermogenis περι των 229kε προβληματων, B ad S 363. - Herodiani προτάσεις, quarum solutiones scripsit Orus λυσεις πρ-άσε o των Ηρω- διανου, Suid. , qui hominis studia cognovit sacile concedet de normi orthographia prosodia, similibus fuisse propositas. Et concinunt Dagmenta schol. 6604. 457. - ουτως ευρον ἐγεύεἰς τὴν ἀποριαν καὶ λυσιν υλογίου σχολαμικου tym . u. 38, 33. - Ε Latinis huc pertinet Valerius Probus de quo Sueton illustr. gr. 4: Nimis pauca et exigua de quibusdam minutis quaestiunculis edidit'. ret His absolutis agmenta ab initio posita circumspiciam. Diqiligo b c Orale

라틴어 텍스트