장음표시 사용
191쪽
Una cum Aegistho interiit; sed an sicut Aegisthus, et ipsa
ab Oreste intersecta sit sec. Homerum, incertum est. Schol. 7309. Cyclopes.
Non improbi finguntur praeter unum Polyphemum V. Apollon L . s. ἀθεμίστων p. 60). Eustath. p. 1617, 28. CLDamm. s. Κυκλωφ et supra p. 152 6ιιστες.)Dionysus apud Homerum non videtur Deus esse. Z 131 σημειουνταί τινες or tis περὶ θεου του Λιονυσο διαλεγεται quod idem est aera Sasi dixisset υτι ἐμφαίνει seu περ θεου του Λιονυσον, V. Athene h. e. cum propter Dionysum violatum tanta poena a Dis maioribus Lycurgus assiciatur fortasse etiam propter θυσθλα commemorata et propter μαινομένου, cuius explicatio incerta q). l84ὶ ex hoc loco videri possit colligi posse, Deum esse Dionysum. Quodsi Deus esset, vix dubitandum quin una vini inventor esset. Sed cum ubique Homerus vini Dequentem mentionem iniiciat, tamen Dionyso nusquam inventionem tribuit. Nec Maronem, illum vini dulcissimi donatorem, genere Dionyso propinquum fuisse iacit, sicut fecit Hesiodus Schol. ι 198 quod scribemus, ut correctum est a Lobeckio Agl. p. 287 ταυτα σημειουνταί τινες ποδ τὸ μὴ παραδιδοναι 'Oμηρον ΛιO Go οινο αρετὴν GVλης γῆς ποιγήσεως Οἰνου μνημονευοντα. ν δε ἀποτασις προς 'Hσιοδον λέγοντα τον Μαρων Οἰνοπίωνος του Λιονυσου. IL E 325, sicut totus hic locus, ab Aristarcho et antea ab Aristophane reiectus ut spurius. In Aristarchi sententia ex tam parvis reliquiis enucleanda discessimus paululum a Lobeckio Ao g. 286, 287 Attamen veremur, ne quid ei tribuerimus
σκευαστικου αὐτο μαινομένου ἐνθουσιαorο ν βακχευτον. Verba inclusa desunt in cod. A, non 3τι.
192쪽
182 III. De Aristarchi scientia antiquitatis Homericae.
Praeter ententiam: nam scholiorum testimonia Z 132. ι 198 nec integra fortasse et an Aristonici sint non caret dubio. Eilei thulae v. Musae. - 119 observatum, quod εἰλειθυίας pro ipsis partus doloribus dixerit. Enyo. Enyalius
Eriphylam per filium interiisse Homero ignotum. Schol. 426 voluit, Opinor, 30 et 448 .
Eurytus, rex Oechaliae Hase Oechalia non, ut apud recentiores, Euboeae est, sed hessaliae. B 596. 730. Ganymedes non a Iove rapitur amore sic recentiore , sed a Dis propter pulchritudinem, ut Iovi vinum ministret. 434. v. Cic. Tusc. 26 65. Voss. Antisymb. II p. 440. Schol. V ad II T. Dissiligo by Orale
193쪽
Hecuba 85 Dymantis filia, secundum Euripidem Cissol. II 18.
Theseo raptam fuisse antequam Menelao nuberet ignotum Homero H 392. N 626. Cf. popul Aussalge p. 9.γHephaestus sis6ὶ Iovis et Iunonis filius non, ut apud Hesiodum, ex sola Iunone natus E 338. Eius ossicina in Olympo est. 2 369 V. Arma ab eo consecta telis haud pervia. Quod auget suspicionem versuum W269-272. V. h. L et Q 165.
Non immortalisa 117. - Non accepit Heben uxorem Hebe enim sec. Homerum virgo innupta. atet iam inde quod diis vinum ministrat item Martem lavat, quod utrumque ex more heroum virginum est. Q. 405 γ 464. - Locus eculae 602 spurius il ll. λ 60 l). v. eleus. - eius laboribus solum nominatim dicit canem ex inseris apportatum S 368. Diqiligo b Coos e
194쪽
184 III. De Aristarchi scientia antiquitatis Homericae. Herme S.
Homero non ψυχοπομπος. in spurius versus extremae Od. 1. Animae ipsae nemine comitante terram subeunti X 362. ακάκκα Π 185.
Nunc unam nominat nunc plures, sicut in Bithusis facit. Certum et definitum eorum numerum non novit nec nominat.18 Versus extremae Odysseae Μουσαι δ' ἐννέα πασαι spurius. A 270. Q. Neleus. Secundum recentiores ab Hercule, cum Pylum expugnaret, caesus Homerus postea eum viventem facit. A 683. Ηο neglexit notare Voge de Hercule . . si 87 Niobe
sec. Homerum non mutata in saxum. Versus I 614 6 17 spurii. Sch. Ω 613. Liberi eius duodecim recentiore nunc viginti quattuor, nunc viginti iaciunt. 404.
195쪽
Oedipus. Thebis moritur, F 679. v. supra s. δουπῆσαι. 185Ρaris. SI Dearum certamen et aridis iudicium Homero ignotum. Versus 2 25-30 spurii Ada. l. Friedlaender. Nec secundum Homerum educatur in agro aris. 2 23 BIM . Ρ atroclus
natu maior quam Achilles. 94 Mia κε patii προσφωνησις l88 νέου προ πρεσβυτερον Miλον υ δτι πρεσβυτερος Ἀχιλλέως ὁ Πατροκλος. Res certissima ex A 87. Pertinet in dubio ad athetesin Π 97-100, quos rata est Aristarchus a quodam consectos esse, qui Achillem atrocili amatorem esse putaret. Sedicet sic invenitur apud recentiores . g. apud Aeschylum.)
Philoctete S. In Lemno expositus secundum recentiores in parva insula deserta, B 22. Poseidon.
196쪽
III. D Aristarchi scientia antiquitatis Homericae.
18S rotesilaus non ab Hectore occisus. Nam αρδανος ἀνήρ B 701 non urbe Troia oriundus est ex usu Homerico B 819 L quae inhain Geographicis collecta sunt A. Dardania. Rhodus insulR. Fabula de pluvia Rhodiorum ficta a recentioribus B Tu
τριχθα δἐ κηθεν καταφυλαδιν id φίληθεν ἐκ Λιος, στεθεοισι καὶ ἀνθρώποισιν ἀνάσσει, καί σφιν θεσπέσιον πλουτον κατέχευε Κρονιων:
l8sὶ προς εμφασιν του πλουτov. Hanc disciplinam secutus Strabo, ex Apollodoro, Opinor, sumens, XI p. 654 εοικε δ καὶ ὁ ποιητὴς μαρτερεῖν τὴν ἐκ παλαιου παρουσαν τοῖς 'ειδίοις - δαιριονίαν ἰως ἀπ τῆς πρωτης κτίσεως των τριων πολεων.
Tum apponit illos tres versus. Deinde pergit Οἱ δ' εἰς ιυθον ἀνηγαγον τ επος καὶ χρυσον σθῆναί φασιν ἐν τῆ νήσου κατὰ την τι ς Ἀθηνῶς γένεσιν ἐκ τῆς κεφαλῆς του Λιος eo ειρηκε Πίνδαρος. dem ad Pindarum l. VII 62 ενθα ποτἐ θεθεῶ ν βασιλεις ὁ μέγας χρουσαῖς νιφάδεσσι πολιν Aristarchei
notaverant, unde hoc fluxit scholion: oox ἐκ- 0 'λιηρου
τὸν ποιητην εἰρ*κέναι καί σφιν . cet. v ειρηκότος Ομήρουοτ ο πιυς βρεξε χρυσον, ἀλλὰ περιεποίησε χυδην αυτοις τὸν πλουτον. Sed quod ibidem in altero scholio est: τοιτο ἄντικρυς ἐκ του θετουμενου os ιηρικου στίχου εἴληφεν ὁ Πίνδαρος καί σφιν - hoc videmus non Aristarcheum esse. Qui versum pro puri habebant non putaverim ea causa commotos esse, quae Homero occurrit Gotterd aus Rhod. II p. 28), qui ceterum bene eum defendit, sed maxime id quod etiam olfium sortasse movit ut eum uncis includeret repetitum subiectum, quod tamen Homero familiare est. 180 Ceterum et ipse opinor, si Homerus pluviam auream dicere voluisset, non quasi per involucra fabulam ostendisset. Diqiligo b c Orale
197쪽
πης Dcεστιν Dδ αδελφὁ Μίνωος εος οἱ νεωτεροι καὶ γαροι χρονο ευδηλοι. Scyli R. Quae eius figura sit apud Homerum Aristarchi verbi expressum invenies schol. 89. In quo, ut solet, nihil ex recentioribus admiscens, sola poetae verba secutus est. s. ad V. 86. Nititur eo asteteris in scholiis indicata v. 86 cuius tamen causam non perspicio.
Sirenes si apud Homerum duae sun N 66 αὶ διπλῆ προς τὸ WAὸν
σχῆιια et δε αναφορα προς τα περι των Σειρήνων, ηαων, Σειρήνοιιν h. e. ut mihi Lachmannus indicavi Σειρήνων αδιναων ii'
in parte spuria i 326 , ἔτι ὁ λογος ως περι δυο. Qua ratione ad Sirenas delati pereant dissentit ab Aristophane M 43. Sisyphus
V. Supra Η κέρδιστος p. 117. Telephu S. Nec in Mysiam Graeci delati nec per Telephum viae gnarum Troiam dueti ut apud recentiores sam fingendae s bulae dedit versus A 59, quo παλιιιπλαγχθεντας intelligerent so, iterum errantes'. 49. 71.
198쪽
188 L in Aristarchi scientia antiqvitatis Homericae. Thamyris.
sch. D. Aristonici est, quamquam, ut recte Friedluende annotat, verbis paullum mutatis. Thetis non duodecimo postquam Achillem enixa erat die Pelei domum relinquit, quae recentiorum sabula est, sed permansit ipsaque Achillem educavit, non Chiron. Ab hoc secundum Homerum nil nisi medicinam edoctus est. I 486 BL . 489. II 222. 74. 47 60 90 332 438. Imo educatorem ei dedit Phoenicem 1 832. - CL schol. Pind. Nem III 5 παρα με γαρ Ouxiet a ιιονον παιδευσαι διδασκοιιενος γῆν ἰατρικήν, παρα δἐ τοὶς
199쪽
κaὶ ιτανας τους περι eo νον θεους. Zeus antequam hetidis precibus commotus esset, Graecorum partibus favebat. K 45. Ad 427, ubi sabula est de duobus Iovis πίθοις, haec adnotavit sal διπλ)j, ωτι ἐντευθεν Ησιο- τι περιτο πίθου ii θευμα καὶ τι υ του πάντας λέγει πίθοις.
τι iti των νε-ερων να ιιἐν των ἀγαθιῶν, δυο ει τῶν κακῶν ἐδέξαντο h. e. narrarunt, prave intellecto versu Homerico cf.
τα παρα τοι νεωτεροις πλόηιατα δεξοηιεθα. es. A 604 κα- κου δ' αρα ι πέλε αρχή σημειουντα τινες λι- πομωθεν et προαναφων τις κἀκει υν υ ἐπὶ τ πομο et ἀποτασις inis δ' &ελείετο βουλή . Quas illa recentiorum figmenta fuerint, quibus de causis a Iove bellum Troianum constitutum fuisse serebant, exponit schol. D. Cf. Henriclisen carm. Cypro ls 2 34 sqq. In quo et haec leguntur: καὶ τα μἐν παρα τοι νεωτέροις στορουμενα περὶ τῆς του ιις βουλχὶς ἐστι τάδε ημεις δέ φαμεν κατὰ τὴν Ἀρισταρχου καὶ Ἀριστοφάνους δόξαν, τῆς ωλιδος εινα βουλήν, ν ἐν τοις qσι λιτανευ σαν τὸνἈ92Λία ἐκδικῆσαι τὴν του παιδὸς ἀτιιμίαν, καθάπερ ἐν τψ προοιμίω. Ceterum quod commemoravimus ex K 45 iam videbitur
eodem spectasse. - 49 καὶ γαρ ἐγὼ θεος εἰιμι, γένος δέοιοιενθεν ὁθεν οἱ καἱ ι πρεσβυτειν τέκετο μονος ἀγκτλομήτης, ἀμφοτερον γενεῆ τε καὶ Ουνεκα σὴ παρακοιτις κέκλημαι.
200쪽
190 m. De Aristarchi scientia antiquitatis Homericae.
λωνι γουν δίδωσιν. 310 Ηφαιστος ι δωκε si διπλῆ δει σα- φυοῦς - ἐσκευασται ἡ αἰγὶς καὶ ου εστιν - νας, καθὼς οἱ νεωτεροι ποι α λέγοουσιν. 494 , διπλῆ δε ιδιον ποτί- θααι τῆς αἰγίδος τὸ ἀν-ιων ποιεῖν συστροφάς. ὁ του αυτουδἐ καὶ καταιγίδες αἱ πνοαὶ αἱ κάτω ὀdiso Dσαι isth. Ergo hoc
docemur de aegide, primum ea concussa tempestatem et tenebras cooriri, dein Iovis esse nec alium deum uti nisi a Iove acceperit. Ut alias argumentis, sic hoc posteriore conclusum, versus 2 et 21 Iliadis ultimae spurios esse. Vid eo loco scholion isa Ambrosia.
E 170, ubi de Iunone dicitur αυβροσίη ἐν πρωτον ἀπιχροὸς μεροεντος λυματα πάκτα κάθγηρεν ἡ διπλῆ ἔτι εκ ου- 193 του του τοπου πλανηθέντες τινἐς διέλαβον τὴν ἀμβροσίαν εἶναι πραν τροφήν. T 347 ἀλλ ιθι οἱ νέκταρ τε καὶ διιβροσίην ἐρατεινὴν στάον- στήθεσσι si διπλῆ ἔτι κατ αφροτέρων
τὸ στάξον τῆς ιι οσως καὶ του νέκταρος et γαρ ἀμβροσία ἐστὶ ξηρα τροφή.
3. .Post συστροφας excidit opinor ἀπδ του atσσειν Fortamo etiam seripsit deinde αἰγίδες καὶ καταιγιδες, cf. ad B l48'. Lehre ap. Fried-laendor Ariston p. 279. Ubi pro κατεα πτο leg. κατείλωτο, et ἀποδρυφ pro ἀποστρα pst: sed verba Pνα ιιὸ ἀποδρυσὶ eiicienda. Inseruit quispiam responsum suum quod saepius actum invenimns ad scholiastas interrogationem πως δεκα κατειλυτ τ αἰγωι - ιιενος: