장음표시 사용
351쪽
341bulo ἐζειλε abusus esse pro eo quod apud Ammonium invenerat ἀθετῆσαι vel simili aut obelo notavit quod testantur Didymus, ad eundem ille Ammonium recurrens, et Aristonicus . Partim meditatio duxit eum ad leniorem sententiam, ut II 613 ἐν τῆ
non minus certum est ideo quod numeratur in notis Macriticis etiam alogus nota quae ad mendas adhibetur. Isidor. I 20 Reifferscheid. Sueton. p. 138 et 141 . - 365 ἀθετουνταισι 499 τέσσαρες γελοῖον αὐτο βρυχασθαι τὸν Ἀχιλλέα si τε συνέπεια ουδἐ με διαγραφέντων αυτῶν. ὁ δε αδεύνι o. θε- etvκέναι, μἐν, πρωτον σησιν αυτων τους αριθμους si αυτους τὸν Ἀρισταρχον - , στερον ει περιελεῖν τους βελους ποιητικὸν νομίσαντας l. τα - τοιουτο ὁ μέντοι Θριιιωνιος ἐν τεῶπερὶ τῆς ἐπεκδοθείσης διορθώσεως Ουδἐν τοιουτο λέγει υβ.
Deinde in quibusdam liberum reliquit iudicium, ut a 337 ' L 347 σταρχος περὶ μἐν τῆς ἀθετήσεως διστάζει, ceti admonuit etiam si quis retinere mallet quo modo tueri posset. Sic I 144:ου ooi Helena , ἄμα τὴν γε καὶ ἀφιφίπολοι δ εποντο, Αιθρη Πιτθῆος θυγάτηρ Κλυμένη τε βοῶπις:ε ιιἐν τὴν in σέως λέγει ιαμέρα, ἀθεταπέον ἀπέθανον γαρ 363 ἐστιν Ελένης ἀμφίπολον εἶναι) τὴν ουτως περαρχαίαν, ην υκ ἐκποιεῖ ζῆν δια τὸ μῆκος του χρονου. εἰ ὁ ὁμω μία ἐστί,
καθάπερ καὶ ἐπὶ πλειονιον, δυναται μένειν καὶ ore αλλοι εἰ- si ὁμωνυμοί τινες κατα τὰ γλιακά, Ἀδραστος, ευθρας οἰ-
Item in versibus notissimis de Pylaemene N 658. 659 ὁμἐν Ἀριστοφάνης ἀθετεῖ ὁ ει Ἀρισταρχος et ἀθετειν φημι δειν et ὁμ omata νοιιί ιν sch. D cf. B 837 ἐσημειουτο ὁ Ἀρίσταρχος τας ὁριω-μως προς τὰ Πυλαιμένους ). Item libera
optio data. 222. Quod eo ducit ut quamvis versuum obelo notatorum magna copia sit tamen non temere ad notationem
rasa Fero idem iam Behher coniecerat p. 830: αυτον Ἀρισταρχον ' uolσταρχον του στlχους δ' τιο o ideo factum erat no quis haec inter se pugnare puten, quod illam novam sententiam Aristarchus post alteram demum emissam editionem in gehola exponere coeperist.
352쪽
V. Do criticis Aristarehi rationibus.
prosiluisse sed quos quidem sine carminum detrimento putarptdefendi posse retinere maluisse putemus. Quo alia quoque
que hoc loco recte commemorabitur Homerus non novit vocabulum νόμος raedis S est eiusmodi versus: θεοὶ ἐπιστρωφωσι ποληας, ἀνθρcυπων βριν τε καὶ μνομιέην ἐφορῶντες. 364 Quid pronius quam spurium dicero cum Homerus Voc νομος nesciat Sivo probabis sive improbabis quod r. assert, duo dicenda sunt, primum subtilissimum virum fuisse, qui nihil fero dixerit, quin hodie discamus aliquid vel excitetur animus, dein antequam belum contorqueret multa perpendisse εἰ μἐν os καὶ τὸ νομα του νόμου ἐν κατ υτὸν ἐν χρησει, υκ στεσαφως διορισασθαι οἱ ιἐν γαρ φασι δῆλον αυτὴν εἶναι εἰδοτατουνομα του νόμου ἐν τε εἰπειν ἀνθ ρ υπων βριν καὶ υνο
M. Addit: h δὲ ἀναφορα προ του χωρQοντας λυε ται γαρ τοῖς τοι - ουτοις et προβλημα vel τα ἐκείνων ἀπορηματα addendum esse coniecit FHomaender Ariston p. 220 . M is οἰκωφελίη, quod haud dubie est ab οἶκον ὀφελλειν ευηγεσlv. ευμ μοσυνη et κακοθημοσυνη apud Hesiodum. - Εst nomen proprium Ἐννομος B 858. P 218 A 22. In hoc νόμος non magis inest quam in χιιπίνομιος Sed ne ille μιalcia Noμlo νος quidem qui est B 871 in versibus catalogi Troiani quibusdam praecipue suspectis visis v. Luc. Huller
353쪽
Sic invenitur prudentiam cum sortitudine coniunxisse ceterum illius observationis usus erat ad Zenodoti lectionem πολλεον δ' ἀνθοωπων ἴδε αστε καὶ νομον ἔγνω v. schol. h. l. refutandam, prae egregi νοον malam illam et salsam etiamsi decies νομος apud omerum legeretur. Minime audacem fuisse in arte critica Aristarchum infra dedita opera ostendemus attamen audacior eo loco quo decebat et suadebat ratio. Etenim cum intellexisset sat magnam copiam versuum illatam esse in Homerum, quos subdititios esse dubitari nullo modo posset, recte iudicatum est eadem via qua centum salsi versus irrepserunt, sexcentos irrepere potuisse et si ratio suaderet spurio iudicare non posse obstare quod in multis suaderet Et si concedamus in persequendo instituto ab Alexandrinis et Aristarcho 349 haud raro peccatum esse, in consilio nihil peccatum esse sortiter defendimus, si ne nunc quidem sibi persuadere poterunt quibus summa critici laus videtur non ratio, non cautio, sed trepidatio. 'am fervide mihi de ea re scribendum erat cum primum hunc librum ederem ex quo sane tempore factum est ut iam nemo doctior putet in antiquissimis illis poetis hac operauno alterove versu uncinis incluso defungi licere. Mistarchus quam grandi gressu μακρα 'υς, hoc spatium emensus sit,
summa admiratio est. X. Zenodoto vocabulorum Homericorum parum gnaro cum
vulgares significationes adhiberet quaedam sensu omnino carere vel ridicula videbantur. Haec ille non poterat non salsa iudicare. Sic factum Q 538 quod non intellexit φάος dici salutem , ut Z 6. Sic A 510, quod nescivi τιμήν esse hoc loco 365
ut saepe in Homericis L q. ιιι οἱαν. Haec ut accuratioribus studiis in Homero positis in integrum restituta sunt, sic diligens et assidua sermonis antiquitatisque Homericae investigatio multorum suspicionem movit vel confirmavit. Haec vere sunt nouis εἰοας τελευταῖα ἐπιγενήματα Hic locus est, in quo
de re metr. p. 371), etiamsi substantivum inesse putes, quod incertissimum, quidquam commune habet onm legibus, sed cum pascuis Significatur Βουκολίων aliquis vel 'Inno τος. Id et illi senserunt qui 'Aνθέα finxerunt Nohilovo filium in fabula apud Antoninum Liberalem quinta. - τον δὲ νομαῖς οιων μιιlo eplλον Nonn. XIV 2.
354쪽
V. Do eriticis Aristarchi rationibus.
Aristarchi ars et merita satis praedicari nequeunt. Exempla per totum librum nostrum sparsa sunt et iam nota lectoribus recordantibus, quae dicta sunt in βάλλειν, φραζειν, μάχαιρα,
ισκεν, στεπτο γεγευγε Πεν, via, κερτομειν, item de aliis de sepultura mortuorum p. 193), de Hectoris quadrigis p. 94), de Achille, Hercule, Musis, Paride aliisque in eodem capite item in geographicis a S. 350 C. II.
Cum recens quondam ab Aristonici, erodiani, maxime vero Didymi laboribus, quorum rationem et consilium prima 366 dissertatione explicavimus Wolfit prologomena adirem, mira et praeter exspectationem accidit viri praestantissimi vox veteres criticos haudquaquam nostris simili diligentia fuisse. Nondum , inquit p. CCXXXI), satis refutavimus vulgarem errorem, quo facile ducimur omnes, ut criticos antiquitatis horum, qui nunc sunt, similes atque Aristarchum in primis Bonileii seu alchenarii seu quisquis antiqua scripta pari ingenio expolit longe simillimum putemus quidem quod hoc loco de criticis an-M Non potui de Aristophanis opera in venibus Homeri spuriis vel eruendis vel defendendis posita dicere. Quas haud dubio maximi aestimanda est. Hoc igitur olim patebit, quantam sibi uterque in hoc genere gloria partem vindicet. In via ab his monstrata partim progressi sunt, 366 tum laudabiliter tum ita ut abuterentur exemplo Partim, ut in re dubitabili, contra scripserunt, ut CalliAlrii huc cuius complures novimus athe- isses προ τας ἀθετήσεις A 23 , Demetrius Ixion προς τοὐς ῆθετ με- νους Ζ437. Πως ἀπολογουμενος προῦ τας ἀθετῆσεις II 175. Ζηνοδoto cnoo τὰς ἀθετῆσεις Suid. - Credamus quamquam quod ius versus M IT 5 sqq. defendere voluit malo factum sed credamus horum argumenta 350 meliora suisse, quam magnam partem eorum, quae nunc a scholiastis anseruntur, partim singula singulis Aristarchi argumentis interiecta. Quam hi saepe pingui filo agunt Possum plura monere non inutilia sed hoc dicam, ne quis Aristonicum legens obliviscatur atherasium argumenta partim ex pluribus pauca nunc inveniri, partim talia quibus discipuli quae Aristarchum movissent Rrgumenta adauxerint.
355쪽
tiquitatis dicit verum esse nullo modo mihi possum persuadere. Invenio enim apud Alexandrinos ipsosque meliores Bygantinos invenio apud Graecos Romanosque grammaticos summum tudium codicum mss. Hoc nube exemplorum probabo. Initium
capiam a Latinis, qui cum artem ab Graecis didicerint, pro illis simul testes citari possunt; dein Graeca addam. Sic Latinos invenimus summo studio providisse ut Ciceronis Virgilii, aliorum exemplaria antiquissima et si fieri posset autographa conquirerent et ut intelligas non vanae luxuriae vel iactantiae causa factum esse ad res grammaticas enucleandas diligenter adhibuisse Cicer or. 48 g 160 Burrum semper Ennius, nunquam Pyrrhum V patefecerunt Bruges, non Phryges ipsius antiqui declarant libri'. Quintil. g 20 p. 80 Bum. 367 -Quid quod Ciceronis temporibus paulumque infra sere quoties littera media vocalium longarum vel subiecta longis esset geminabatur ut caussae, cassus, divissiones, quomodo et ipsum abi Ciceronem et Virgilium quoque scripsisse manus eorum Ocent'. d. b. 22 p. 90 at veterum comicorum aestu libris invenio heri ad me venit sc non here). tem Augusti epistolis quas sua manu scripsit aut emendavit' et in Catonis autographis nititur ib. '. meli. I In oratione Ciceronis quinta in Verrem in libro spectata fidei Tironiana cura atque
disciplina facto scriptum fuit'. XIII 20 214 16 Manifesto
peccatu, non peccato hoc enim scriptum in uno atque in altero antiquissima fidei libro Tironiano repperi . di Versus istos ex Georgicis Virgilii plerique omnes sic legunt At sapor indicium faciet manifestus et ora Tristia tentantum sensu torquebit amaro. Hyginus autem, non hercle ignobilis grammaticus, in commentariis, quae in Virgilium fecit, confirmat et perseverat non hoc a Virgilio relictum, sed quod ipso invenerit in libro, qui fuerito domo atque familia Virgilii, - amaror . III Sed quoniam alieni quoque exemplo usi sumus, venit nobis in memoriam, Fidum Optatum, multi nominis Romae grammaticum, ostendisseris CL Plin. hist nat. XIII 6 postquam commemoravit Tiberii Caiique Gracchorum manus se vidisse addit istam vero Ciceronis et Divi Augusti virgiliique saepenumero videmus.
356쪽
V. Do criticis Aristarchi rationibus.
mihi librum Aeneidos secundum mirandae vetustatis emtum in
Sigillariis XX aureis, quem ipsius Virgilii suisso credebat in quo duo isti versus quum ita scripti forent Vestibulum ante ipsum primoque in limine Pyrrhus
Exsultat telis et luce coruscus en
sa6ssadditam supra vidimus h litteram et aliona factum. Sic in illo quoque Virgilii versu in optimis libris scriptum invenimus:
Aut foliis undam trepidi dispumat ahoni'. XIII 20 214 γ-Nam in primo Georgicon, quem ego, inquit sc Valerius Probus), librum manu ipsius correctum legi, urbis per i litteram scripsit - contra in tertio Aeneidos urbes dixit per e litteram'. IX 14 Ciceronem quoquo assima Caesellius in oratione, quam pro P. Sestio secit, dies scripsisse pro diei. Quod ego impensa opera conquisitis veteribus libris plusculis ita, 352 ut Caesellius ait, scriptum inveni. Verba sunt haec M. ullii: siequites vero daturos illius dies poenas . Quocirca factum hercle est, ut facile iis credam, qui scripserunt idiographim librum Virgilii se inspexisse, in quo ita scriptum est: Libra dies somnique pares ubi fecerit horas, i. e. libra diei somnique. Sed sicut hoc in loco dies a Virgilio scriptum videtur, ita in illo vorsu nihil dubium est, quin dii scripserit pro diei: Munera laetitiamque dii quod imperitiores dei legunt, ab insolentia scilicet vocis istius abhorrentes . In eodem capite Gellius haec: hQuod autem supra scriptum est in Quinti Claudii Quadrigarii verbis propter magnitudinem atque immanitatem facies', id nos aliquot veteribus libris inspectis exploravimus utque ita esse, ut scriptum est, comperimus. Sic enim pleraque aetas veterum declinavit haec facies, huius facies, quod nunc propter rationem grammaticam faciei dicitur Corruptos autem
quosdam libros reperi, in quibus iaciei scriptum est, illo quod ante scriptum erat oblitterato. Meminimus etiam in Tiburti bibliotheca invenire nos in eodem Claudii libro scriptum utrumque facies et facii sed facies in ordino scriptum sui et contrali. e. in margine per i geminum lacii . Inferius sic: Aut rasylacies ergo in casu patrio aut facii Quadrigarium scripsisse existimandum est, acie autem in nullo veteri libro scriptum re- Dissilire by Orale
357쪽
347peri. In casu autem dandi qui purissimo locuti sunt non faciei. ut nunc dicitur, sed facie dixorunt Lucilius in satiris Primum, inquit, lacte quod honestatis accedit. Idein Lucilius in septimo:
Qui to diligat aetatis potius ti facieque tuae soFautorem ostendat .
Sunt tamen non pauci qui utrobique acie legant . . . Ego quoque in Iugurtha Sallustii summa fidei et reverendae vetustatis libro dis casu patrio scriptum inveni . XII 10 In Verrem M. Tullii locus est IV 44 in exemplaribus fidelissimis ita inveni scriptum aeditum custodesque, in libris autem hoc vulgariis aeditui scriptum est . morum locorum recensendorum
neque Bergerus nobis otium fecit in dissertatione de autographis veterum in Martini hesauro p. 3 sqq. neque sutilinius in badiss de apographis veterum ib. p. 187 sqq. quamquam is cap. quinto in universum satis recte disputat de observantia codicum qua singulorii hominum audaciae omni tempore obstitum est)neque alch art crit. Rom. V. Ad Graecos transiturus primum mentionem iniiciam Galent: qui spinosa prosecto et minuta diligentia Hippocraticorii librorum corruptiones indagat, varia lectiones earumque origines inquirit, vera et supposita discriminat. Hoc colore iste scriptor 370 ita imbutus est ut unum alterumve exemplum proferro nihil attineat. Similiter dici potest de Strabone qui si quando inclinat ad scriptoris locum mutandum ne tum quidem temere
codices ignorat vel vilipendit, ut Ι p. 4 τρις μἐν γαρ τ ἀνίγιν ἐπ ῆματι, τρις es ἀναροιβδεῖ καὶ γαρ ε ιι τρις, ἀλλα δίς, τάχα τῆς σroelo παραπεσουσης ἀ τῆς γραφῆς διηιιαρτημένης. Cf. p. 25 γρα θρικὸν ὁμαρτημα ς ιστορικον). XII p. 49 ῆτοι τῆς γραφῆς ιετατεθείσης ἀπὸ του τηλόθεν ἐκ πιλυβης in ελυ ς ς τῶν ἀνθρωπων προτερον Ἀλυβων λεγομένων
ἀντὶ πιλυβ υν. t quid de audacioribus coniecturis iudicet saepius indicat. Sic XII p. 550 de audaci Ephori coniectura: et μεταγραφὴ ὁ παρα τὴν των ἀντιγραφων co ἀοχa tu πισον
μἐν ου γραφὴν οὐκ ἀνάγκη κινεῖν παλαιὰν ουσαν. Et ipsos Byzantinos hac via persistentes invenimus Schol. Dion p. 677 Dissiligo by Orale
358쪽
V. De eriticis Aristarchi rationibus.
do Herodiani definitione prosodiae disserens προσενδία ἐστὶ ποι τάσις ἐγγραμμάτου νυνῆς non negligit addere: ἐν πολλοι δἐ βιβλιοι ευρίσκεται καὶ γι ς. Nec Eustathius raro ταπαλαιὰ ἀντίγραφα commemora Et habemus inter metantinos qui omnibus quibus ars critica exercenda est quasi exemplar proponi possit, Stephanum. Quod nemo qui illum egregium grammaticum cognitum habet dubitat alia exempla inha ponam:
Ἀνακτοριο in versu Sophoclis ait Eugenium per diphthongum scripsisse εοικε δ' ἀγενει ' ἐντεταγέναι βιβλίον ἡ μεις
Quorsus porro pertinent grammaticorum querelae de libra-354 riorum corruptelis, ut Philemonis, Strabonis Galeni Villois. Anecd. II p. 136. Beck spec histor bibi Alex. p. 23)3 Quorsum institutum ευν διορθωτῶν Schol. Dion p. 36 8 προμἐν γαρ του ρς σθαι ἀναγινωσκειν ὁ διορθωτώ λαμβάνων 37lὶ τὸ βιβλίον διορθουται auro, να μη ἐπταισμένον- ὁ ἀναγνους ὁ νέος εἰς κακὴν ε' ιν ιιπωρ. cf. 688, 1 ιτα γην αἰτίαν ἀποδιδους, δι ἡ Ου τίθεται νυν ἐπὶ πάσης συλλαβῆς η βα-
ρεια, ησί ,,D μni καταχαρασσωνται τὰ βιβλία, τουτο νυν Dγίνεται . ἐπιλαμβάνονται ὁ πολλοὶ του τεχνικου καί φασινοτι Ου ευλογα δοκε λεγειν κατὰ γαρ τουτον τὸν λογον καὶ ὁ
ευρῶν ἐσφαλμένον βιβλίον ου ὀφείλει τουτο ιoecto σθαι καὶ ξέειν τὰ κακῶς γραφέντα, ἀλλ' ἐῶν ἀδιορθωτον, να μὴ τ βιβλίον ἀκαλλές τε ρ pro καί τινα τροπον ἀμυχὰς ζεσμάτων ἐπιφερο ιενον. Sueton. Domit. 20 Liberalia stadia imperii initio neglexit, quamquam bibliothecas incendio absumptas impensissime reparare curasset, exemplaribus undiquo petitis missisque Alexandriam qui describerent emendarentque'. Describerent, opinor, quorum exemplaria Romae nancisci non poterat, emendarent quorum non satis bona. Quod illic in scholiis Dionysii dictum vidimus D μὴ aet παρασσωνται τα βιβλια idem Ioann.
Alex. p. 6 dicit διὰ τὸ μὴ καταστίζειν τα βιβλία Hinc explicatur quid sit στι- βιβλίον apud Steph. yet. s. Βάδρας:
359쪽
ἀδιορθcυτον. Nam diligenter annotat ubi non emendato libro usus sit. Ut hoc loco si s. Γεδρωσία ἐν δ τοις του Duιστορος δια του ευρεω et χρωτη συλλaβή, ἀλWὴν ἀδιορθ-ον et βιβλίον Non dubium quid sit σφάλμα apud eundem Steph. s. Γάργαρα 'ειλόνικος ὁ Γόργασον pq τὴν πολιν δια τουσ, ἀλλ otitia σφάλμα Πναι h. s. γρα κὸν uάρτηιι non emendatum, quod non videtur intellexisse Sturri Messan. p. 18 β'.Quid quod diligentia Batavorum simili ad litterarum cor- 372ὶ ruptiones attenderunt Galenus in praelatione ad librum sex abbium Epidemiarum, in qua queritur de licenter mutata lectione neglectaque traditae lectionis commemoratione, ita pergit: πολυβέλτιον do io φPλάττοντι τὴν παιαν γραφὴν ἀεὶ δειἐν σπου- da ειν ἐκείνην ἐξηγεισθαι, i δυνηθέντι δέ ποτε τουτο πραξαι πιθανὴν τὴν ἐπανορθωσιν αυτῆς ποιεισθαι καθάπερ ὁ Πρακλείδης ἐν τυ δευτερου τῶν ἐπιδυuιῶν ἐποιήσατο κατὰ τὴν λέ-
ιν ἐκείνην ἐν ἐν γέγραπται , προς ὁ τι Ἀφροδίσιον α Ουραὶεβλεπον M. ἐπειδ1i περ τοῖς ἐξηγησαμιένοις τὴν ovea γραν ναπιθάνως ειρηται, τύχα φησὶ Ῥραι ριἐν ἐν γεγραμμένον διὰ του , τῆς Dης ει γραμμῆς ἐν αυτῆ διαφθαρείσης δοξεν ὁ
βιβλιογραφος ιρα γεγραφθαι δυνωδ γαρ η υτω καὶ λεπτης ἰνὸς ἀπολωλυίας συναπολλυσθαι τὴν γραμμὴν ταυτην καὶ κατ αρχας ευθῖς avri uti v α γραφεισαν ἐζίτηλον vποτου χρονον γενέσθαι - Hellad. ap. Phot. p. 53 Di 15 Be δι ὁ καὶ τὸν recto' 'Oμηρ ' stiso Λ 412 τι- ου τέττα ἀλλὰ τέτλα προήνεγκαν ἀναγινωσκονrες, καὶ ἐπισηυ νάιιενο ως ἡ ἀπάτη γέγονεν - του τινας τὰ δευτερον, ἀντὶ του λ λαβεiν, τῆς δεα-χυτέρας γραμμῆς του φαντασίαν Dτοις τῆς ρθῆς κεραίας του παρασχομένης τῆς ει ιιείονος τῆς ἐπικειμένης ἐγκαρσίας. Porphyr ad 47 o δἐ καὶ αυτοθεν ἀξιουσι μὴ λασσε γραφειν ἀλλα λίσσε, νωθεν φασκοντες ιιαρτοντα τινὰ γραψαι τὸ ε τὴν λοιπὴν περιφέρειαν του Θ παρέντα Aliquo veteris
In compluribus Anthologias epigrammatis notatur: ἐσφαλuένον vel ὀλοσφαλτον vel similiter. In his puto lusum esse seribentium ut quasi griphum lectoribus proponant. ζῆτε τὸν νουν του ἐπιγοάμματος τι ἐσφαλυένον. ἐαν hv νοῶν οὐκ ἔσφαλτα αλλα μαλλον πεφωτισται Iacob T. VII . 27.
360쪽
v. De critieis Aristarchi rationibus.
scriptoris loco inventum εσοπερδην erant qui nihil nisi εso-φέρδην ex vetere litteratura esse putarent, Hesych. Photius, apud quem est ἀντὶ του εσοφέρδην ευεννκοτων ων παίων χαρακτηρων cui an recte comparari possit quod Eustath habet p. 1687, 5 τὸν φιάλτην ἐπιάλτην κατα παλαιαν παρασηυεί- ωσιν ὁ Ἀλκαῖος λέγει disputat Gies de dies Aeol. p. 349. Schol. Eurip. Phoen. 682rum. σοί νιν κγονοι κτίσαν γραφεται
moriam revoco studiorumque in Aristarcheis libris positorum, quae sere sola ad Wolfium refutandum sussicerent. Ac profecto haec tam sunt per totam antiquitatem sparsa