장음표시 사용
31쪽
hostium numero obrutus, & annona , machinis, imilitibus, ac loco ad repugnandum , ad consi- stendum absumptis, faedissime grassante , atque, conspirantibus ventis , omnia penitus depascente incendio, suos, qui adhuc supererant, milites ad occumbendii sortiter, potius quam turpi servituti se se dedendum, adhortatus est, & actutum una leum illis in medias Turcarum acies , invocato nomine Iesu, se intrepide immisit, gladio inter confertos ac undique prementes Ianizzaros remita per dimidiam horam strenue gessit, ac tantam illorum edidit stragem , ut Turcae obstupefacti fortitudinis miraculo, eum, ea usque socios ultro ad deditionem invitarint. At ille in Turcarum manus vivus venire non sustinens, gloriosissimis in adverso pectore & capite exceptis vulneribus, cum suis generosis commilitonibus occubuit, ac sua morte non solum Omnibus urbium obsessarum Praefectis ingens exemplum ac documentum relivit , sed memoriam sibi gloriamque peperit
sempiternam. 'D. sicut acerbo dolore ex morte laudatissimi Hemis Nicolai Comitis Serini afficior, ita magnis gaudiis triumpho ex obitu Sosimani IL lTurcarum Imperatoris, seu potius magni illius praedonis, & insatiabilis Regnorum helluonis, qui magna iam parte devorata terrarum, avidius orbi reliquo inhians,Turcicam barbariem omni immanitate teterrimam,& inexpiabili ac plusquama hostiIi in Christianos odio bacchantem latius pr pagare moliebatur . Sed valde timeo, ne graviora mala Christians Religioni importarint Sosimani mTurcarum Imperatoris succesiores . -
32쪽
M. Sosimano α qui eas , quas mox commemoravi , clades in Panonia & apud Rhodum intulit, silccessit Selimus II. unicus filius superstes caeteros enim Solimanus osciderat. Cypri Regnuna ut Christianis adimeret Selimus II. Turcarum Imperator , Bellum indixit Venetis, & huic gerendo Bello Mustapham Bassam copiarum terrestrium, Se Pialim ac Alim Basias Classis Praesectos constituit. Ad Nicosiam,Regni Metropolim,sub finem mensis Julii anni MDLxIx. admota Castra, eamque captam die x. Septembris miserὰ diripuerunt Turcae, caeis sis praesidiariis, extincta nobilitate, & caeteris aliis durae servituti mancipatis. Capta Nicosia , obsidionem Ur bis Famagusta aggressus est Mustapha Bassa. Vim omnem hostilem invicto animo sustinuit Antonius Bragadinus Venetus, Urbemque per annum integrum tuitus est incredibili virtute ac fortitudine, atque indefessis militum ad paucos redactorum laboribus. Sed tandem extrema urgente fame, & disiectis maenibus ac propugnaculis , nullaque relicta iubsidiorum spe, deditionem fecerunt cives honestis conditionibus utrinque conventis , qthas Mustapba Bassa laudavit, approbavit , eisque propria manu subscripsit . sed paulo post, per lummum scelus violata fide, eas palam infregit . At enim , .antonium Bragadinum , cujus virtute Famagusta fuerat hactenus propugnata, iumstapha Castra cum illustri nobilium Virorum
comitatu venientem, ut ei claves civitatis offerret, sicut in hujusmodi deditionibus fieri solenne est, confestim persidus Musapha apprehendi jussit.
eum contumeliose elusum auribus multavit, deinde barbarica immanitate vivum excoriavit ῆ quo in
33쪽
in tormento vir ille fortissimus ad ultimum usque spiritum sibi semper constans , Christ um Salvatorem nostrum invocare non intermisit. Caeteros Viros nobiles,Antonii Bragadini comites, crudeliter trucidari imperavit Barbarus. Hac tam crudelis belluae indignitate percitus Sanctissimus Pontifex Pius V. Turcis bellum indixit, faedusque iniit cum Pluilippo Hispaniarum Rege, & Senata
Veneto. Ejus faederis copiarum omnium institutus est Seneralis Praesectus Ioannes Austrius,filiva nothus Caroli Imperatoris. S. Pius V. Pontifex Maximus, suis triremibus M. Antonium Columnam praefecit; Veneti vero amplissimae, quam instruxerant classis imperium Sebastiano Venerio, quem postea Ducem quoque suum crearunt,commisere.
Contractis itaque in unam Classem Pontificiis, Hispanis, Venetisque navibus, ductore 'oanneiaci strio, pugnatum est ad Naupactum , seu Lepantum, in sinu Corinthiaco, qua pugna victi penitus ac profligati barbari, eorum ducentae tri remes cum immensis spoliis partim a Christianis captae, partim depressae . Turcarum caesa vel captiva fuere viginti quinque millia. Christiana mancipia ex turcicis triremibus liberata quindecim millia. Cςlebrem illam victoriam multis a saeculis inauditam , non absque evidentibus praesentis Dei Exercituum auxilii indiciis, & suffragantibus praesertim precibus, ardentissimisqu votis S. Pii V. de Turcis reportarunt Christiani
die viti OctobrIa anni MnLxxir. Hinc victus Seliis mur , Turearum Imperator, aperte testatus est,
plus sibI preces Pii ' quam arma Christianorum nocuisse, Christiani quoque felicem illius inexpectatae
34쪽
ctatae victoriae exitum precibus S. Pii V. Pontificis Maximi acceptum referunt, quem Sixtus V. Sumismus Pontifex appetiis ad S. Pu ri sepulchrum elogio paucissimis nis verbis perstrinxit: Selimum Turcarum Orannum multis inflentem .ictoriis, ingenti parata cuisse , cumque expugnata , christianis extrema minitantem Pius m foedere eum Philippo Hispaniarum line ae Ilepublica Veneta initor M. Antonium Columnam Pontificia classi Piraeficiens Ecblaadat hostibus xxx. millibus eam , x. millibus in potestatem redactis , triremibus clxxx. captis, xc. demersia , xv. millibus Christianis 4 servitute liberatis, precibus O armis devicit. Ex hac inmgni victoria confoederata Christianorum classis magnum omni procul dubio potuistet consequi emolumentum, ac silures nutantis Turcici Imperii occupgrς Provincias, maxime cum Barbarorum portus & stationes navibus & subsidiis evacuatae, terrore etiam animi illorum perculsi ac consternati essent. sed dissidentibus Christiani. Principibus, absque ullo alio operae pretio classis dirempta est. Obiit Selimus II. Turcarum Imperaxor subit
Apoplexia correptus anno MDLxxIv. aetatis sua:
quinquagesimo , Imperii octavor in ejus locum suffectus est ipsius filius, natu major, dictus ralbet hujus nominis III. D. Legi nuperrime in Vita Sancti hanc victoriam post homines natos maximam de Turcis a Cbristianis reportatam, revelatam fuistet eidem Sanctissimo Pontifici, qui ideo sestu B. Uirginis de Victoria prima Dominica mensis Octobris recoli voluit, adjuncto eidem Dominicae festo Resarie, quod in honorem Dei-parae Virginis. ia-
35쪽
instituit S. Dominisus , ordinis Praedicatorum Fundator, ut haec solemnis sestivitas esset in Ecelesia gratiarum actio celebrior, & perpetuum tantae victoriae monumentum. Hujus Sanctissimi Pontificia vestigiis insistens clemens XL quem Deus Ecclesiae suae diu sospitem ac incolumem servet ob insignem victoriam de Turcis, Imperio & It
liat incubantibus, anno MDCCxvI. terra marique a
Christianis feliciter reportatam, publico Decretis sanxit, ut singulis annis Dominica prima mensis Octobris Offcium de Rosario Beatissimae Virginia Mariae in universa Ecclesia ab omnibus deinceps celebraretur. Sed prosequamur seriem Imperat rum Turcarum, & ostende, si placet, quis requalis fuerit. iste Amurathes hujus nominis Πί. Turcarum Imperator, qui patri suo Selimo II. successit . M. Imperium suum Amuratbes ejus nominis In annum agens aetatis suae vigesimum septimum,auspicatus est a quinque juniorum fratrum caede , ad minimi, adhuc infantuli, ipsi blandientis necem illacrymavit, Deum testem appellans, se non livore aut odio ad hujusmodi parricidium, sed concordiae in familia Othomanica conservandae necessitate compelli. Insessissimum , di maxime diuturnum bellum Amuratbes , Turcarum Imperator , gessit cum Mahometo Hodabenda Persarum Rege,magno quidem Christianae Religionis
emolumento, quae interim a continuis Turcarum, qui eo bello Persico fuerunt occupati, invasioni-hus sere quievit. Λt pace cum Persis an. MDXCI. composita , bellum movit Amurathes, Turcarum
amperator, adver4us Christianos in Illyricum
36쪽
& Croatiam, ubi Sinanes , primarius viair , qui Christianos summo odio prosequebatur, yavarinum, munitissimum oppidum in dextera Danubi ripa situm, expugnavit. Vertam, nonnullis cladibus vicissim a Christianorum exercitu assecti Turcae, pacem inierunt , alioque arma verterunt.' Mortuus est Amuratbes III. Turcarum Imperator
Constantinopoli die xviIr. Ianuarii anni MnxCv. ex gravissimis calculi doloribus, ut ait Spondanus ad hunc annum , vel, ut alii referunt, ex paro xismis epilepticis; aetatis suae anno quadragesimo octavo, Imperii vigesimo primo inchoato. Lectione librorum, praecipue Historiarum, impense
delectabatur Amurathes III. Turcarum Imperator,
di quidquid apud cunctos orbis Principes ageretur scire gestiebat. Λ fundendo sanguine alienum,& ad indulgentiam, quam ad severitatem proniorem se se exhibuit. Gulae ac veneri deditus multas uxores accepit,ex quibus complures procreavit liberos , quos inter Mabometes hujus nominis III. filius Amurathis III. natu major, patri demortuo successit, suique Imperii initia octodecim , vel, ut alii dicunt, unius & viginti fratrum suorum, quos ipsius pater Amuratbes III. ex diversis concubinis susceperat, Turcico more cruenta strage fumnestavit. Sorores autem viginti septem vivere permisit, vir aliunde natura saevissimus, quem ideo pater natura mitior de medio tollendum decreverat. Sub Imperio hujus Mabometis m. res Turcicae in Walachia, Transylvania, & Moldavia a Sinane, primario Turcarum UiZire, male gestae Degoviniam,Girgionem, seu Arcem S. Georgii Turcis eripuit Sigispondus Transylvaniae Princeps, Tom. VII. B Si -
37쪽
Sinani, Iairis copias sudit , & Turcis cladem anno MDxCv. intulit , qua nullam unquam turpiorem , & unde plus dedecoris hausissent, hactenus habuerant . Eodem anno Strigonium, &gardum in Hungaria Caesarianus exercitus, magna itidem Turcarum edita strage, recuperavit . In Strigoniensi obsidione eluxit prae caeteris virtus
Comitis Mansfridii , Viri bellicosi, qui vulneri
bus confissius mox obiit & citius quam res Christianorum postulassent . His cladibus necdum
riam venit , Agriam, vicinasque urbes deditione recepit, ulli captivos Christianos cum Turcae contra datam fidem crudeliter trucidassent , tam immane & contra jus gentium facinus adeo Ma-hometi Turcarum Imperatori displicuit,ut Prael rianum Praesectum, cui hoc crimen imputabatur,
satim in frusta concidi jusserit . Mox magnis itineribus properans Maximilianus , Rudolphi. Caesaris frater, junctis cum Sui undo Transylv niae Principe,& Tissembaebio superioris Hungariae Prorege , viribus , praelium cum Turcis ad Nerein sium conseruit, in quo victi Turcae cum turpem ac praecipitem fugam arriperent, Christiani victores, citius quam par fuisset, ad Naedam conversi, dum in diripiendis eorum castris, quasi plena obtenta 'ictoria , occupantur, ab . sane cicada Bassa, natione Calabro,&Religionis Christianae Apostata , superati sunt, relictis suorum duodecim millibus, sicque Mahometi III. Turcarum Imperatori plenam & certam , sed inexpectatam . reliquerunt victoriam . Refert Spondanus in Annalibus Ecclesiasticis ad annum MDxcIx. Num. VI.
38쪽
Mahometem In iussisse, ut Sepulchrum Iesu Christi Domini nostri Christianis adimeretur , & Franciscanae Religionis Viri, quorum custodiae creditum est, pellerentur; sed illum a Legatis Galliarum Regis, & Reipublicae Venetae admonitum, id itentari haud posse absque gravissima omnium Principum Chrissianorum , qui summo semper
honoris ac venerationis loco sacrum illud monumentum habuerant, offensione; sacrilegum illud praeceptum revocasse, & ne quid innovaretur prohibuisse . Obiit Mahometes III. Constantinopoli
anno MDCIII. aetatis suis undequadragesimo, Imperii nono , cum paulo ante duplici parricidio sto ipsum inquinasset , filium situm primogenitum coram Sullana Matre laqueo sittacando, ipsamque, ob insidiarum suspicionem , in mau demeringendo. Successirem habuit filium sirum nata
minorem dictum /bmetem huius nominis L cuinius Gesta in Colloquio primo in Historiam Secuti xvII de ribemus. D. Christianorum, qui in oriente lab Turinearum Imperio duram serviunt servitutem, deinplorandam sortem lugeo . Heul Gens barbara, - .a bscurae Originis, quot cladibus assiixit populum Christianum, quid immanitatis in nos non exerineuit φ Quot civitates , quot insulas, quot provincias , quot Regna ademit Christianae ditioni ta quanta latitudine in quantas angustias detrusit e nostrae Religionis Imperium φ An pietati Turcarum tantus rerum successus tribuetur φ nequaquam . An virtuti l Gens est etaminata luxu, nec
alia re quam luxu formidanda, ut nihil interina. dicam de Religione & moribus.Quid igitui causael B a Chris
39쪽
Christianorum, ut puto , vitiis, & ChristIanorum Principum ambitioni, regnandi libidini denestis distentionibus suas Turcae debent victorias, di amplissimi Imperii sui propagationem. Verum,
ut tot malorum originem magis perspectam ha
here valeam, te etiam atque etiam rogo,, ut Im .
peratorum, ac Principum Christianorum decimi sexti Saeculi seriem , mores ac Gesta compendiosddescribas . M. Non solum depravati Christianorum decimi sexti Saeculi mores , sed etiam Haereses Lutheri in Germania, & calviini in Gallia serpentes, de quibus in Colloquio III. agemus, necnon di, rum illud Schisma, quod Henricus VIR Angliae Rex contra Ecclesiam Romanam eo in Regno conflavit, & immortales inimicitiae, quas cum Francisco L Galliarum Rege Carolus' spaniae Rex, & Romanorum Imperator, in causa fuerunt, cur Christianis Principibus varias in partes distractis, vel in profligandis Hereticis dbstentis, vel ab Ecclesiae Romanae comunione di. vulsis, vel suae regnandi libidini plus justo servientibus, Turcae suam tyranidem longe lateque propagaverint, & praeter Syriam ac Palaestinam, tot Graeciae Regna, tot risiae minoris Provincias, ac magnam Europae patiem invaserint , occupaverint , & miserum in modum desolaverint . Id ita esse tute ultro fateberis , si tantisper Statum Ecclesiae sub Principibus Christianis, qui Saeculo
Ecclesiae decimo sexto Imperio & Regnis in Occidente praefuerunt,mecum in praesentia perpendere haud graveris . . D. Incipe , quaeso, a Gestis Imperatorum e Chri-
40쪽
ECCLESIASTICA. 2IChristIanorum decimi sexti Ecclaesiae Saeculi, quorum seriem in Colloquio I. in Historiam Saeculi decimi quinti perduxtiti usque ad Carolum V. qui patruo suo Maximiliano L in Imperio occidentis
M. Post obitum Maximiliani L Imperatoris carolus V. ejus nepos, Philippi Austriaci filius ex Ioanna , Ferdinandi Hispaniarum Regis & IIabeuia filia, Hispaniae Rex , Francosordiae electus est
Imperator I v. Kalendas Septembris anni MDx Ix. Contra Solimanum, Turcarum Imperatorem,Hungariae Regnum ferro flammaque crudeliter devastantem , bellum suscepit, quod tamen nullum silicem exitum habuit, ob ingentes tumultus, quos in Germania excitavit Haeresiarcha Lutherus, qui aegre admodum ferens, quod Carolus V. Impe- irator anno MDxx I. in Comitis Wormatiensibus Catholicam Fidem egregie professus, eum velut . manifestum Haereticum proscripsisset, di Sententiam Leonis X. Pontificis Maximi, in eum ac sectatores illius promulgatam,executioni mandari jussisset; Scripta virulentissima contra ipsum Caesarem. ac caeteros Germaniae Principes in vulgus temeredi arroganter sparsit, in quibus illos porcos, lupos , asinos, temulentos , stolidos, furiosos moriones appellare non dubitavit,palamque asserere, Bustra Principes armis pugnare in Turcas, nisi suum Evangelium reciperent; praeliari adversus. Turcas nihil aliud esse quam repugnare Deo , visitanti iniquitates nostras per illos: itemque non licere Christianis bellare, sed eos debere vim &injuriam patii denique Turcas esse decies probio-