Alciphronis rhetoris Epistolae

91쪽

νην ἐστόρεσεν inrum est misse quibus haec adeo tinpediri viderentur, ui vel coniecturae aleam subirent Potuit sane schimor sententiam etiam his efferre verbis χρηστην ημῖν τὴν θάλατταν α γαλήνη στορεσεν Sed idem sensus editae lectioni subest, si quidem θάλασσα recte dici potest στορνυνα γαDj-νη i. c. eo ipso quod fluctu c0nlyonit γαληνην efficere, quemadmodum σφάζειν hi dicimu mactando caedem pedipetrare, αρδειν--μ irrigando secundare, et multa alia his suntlia duae sententia magis etiam elucescet, si θάλασσαν deae loe habitam esse memineris, qua cum maris imperium habeat, reetissime marinos nucius componere et tranquillit tem adducere dicitur Thalassam deam habes apud Hesiodum Theog 151 et Hygrinum Praes. p. 4 ubi Ponti uxor est, et apud Archil smni Athenaei III p. 86 c. in ambiguo ludentem κῆρυι Θοαλάσσης τροφιμος υίος Πορφυρας-R οἱ βορεῖς. λ. οἱ βορῆς. bliquis huius nominis cas,hus sequioris aetatis pie usi sunt frequentissime nomin livi, sive singularis sive pluralis, apud probatos scriptores probatorumve aemulos nullum extat exemplum. Itaque vereor ne hic quoque librarii suae aetatis sordes arulerint, Alciphroautem Scrip Sehitis βορρα , quod incorruptum mansit IIl 42, 2. Obliquorum casuum exemplis in Stephani thesaulo allatis amdere licet ex Pauli Silenti Soph. 440. 459. R. πανταχου τῆς θαλάσσης ἐπαλλήλων ἐπικλωμμων των κυματων Sellem μ' αλλήλων Praestat haud dubie ait

rum, quod etiam sequentia postulant, ex quibus intelligitur hoe dies: si ebri per totum mare mingebantur nucius, quorum sit rupibus illidebantur, alii intus i. e. in ipso mari rumpebantur.

92쪽

Ita si locu in interpreteris, etiam Reis kii dubitationes concidunt, quamvis ingeniose coni lentis ci εἰς ουρανον χνot δουντα ἐρρηγνυτο Si cliti niutandum est, uincere opinor ἐζω se mbere pro εἴσω d. Homero B 265 - δέ, ακμαιχιονες Ib ἐριήγνυτο eod. A ceteri ἐρρήγοντο, quod secutus est Sellerus. Pluralis in scriptore auissim studiosissimo non serendus, nec ullum eius in reliquis exemplum est praeter l, 34,

3. quod ex cod. eorrexinius Puod I, 2 l. legitur εἰσὶ τρυφερα τα μειρακια Blius generi est.

3. ἔργων,χομεθα. Probabilitei Hirschigius ἔργου.4. ἰχθυων Bergieri est emendatis codd. ἰχθυν et ἰχθυν. Ib υφάλους Reiskius, quem merito secuius est Sellerus codd.vφαλον, vulgo πιλον duo statim sequitur σίλλας Η-- sterii ius reperit libri Πλας et λας Ib. στυ αυτων ματαβαλοντες αργυριον. Verba πυαυτῶν per grammaticam rationem non possunt nisi ad σπυ-οιθας referri, quod cum ineptum sit, aut delenda videri poS- Sunt, aut locus emondatione sustentandus est nec displiceret

3 scriptum esse τας κατέρωθεν σπυρίδας ἐξαρτησαντες απα μων των σιλλῶν καὶ καταβαλοντες αργυρι - - πει- ροντο minus probabilis Ilemsterhusii ratio, qui quae adscripsi verba post πληνσων transponi voluit. Praeterea malim τα γυριον nequo enim credibile est piseatores quantum pecuniae pro piscibus pendendum esset emtorum arbitrio permisisse.

5. Fortasse praestat πασί τε τουτοις. um λεπΤοτέρων

dubitianter Betuli, rus libri λεπτομερων, quod plobavit Selle-ruS. Pisciculi quo pacto λεπτομερεῖς appellari OSSint cum intelligi non possit, Bergierum sequi non dubitavi, idemque insta I, 18, 2 ex libris restitui. Intelligit autem quos enander aliique comici si hi του vocant apud Amen. VII p. 30l. b. ela Theognosius Crumeri p. a. -- τα Mi in leg --γἰχθυδ α Terentius Andri II, 2, 3 minutos pisciculos appellati

μένου aliique Alciphronem ἐπιλάβοι scripsisse puto, praesertim cum ipse in eadem epistola s. 3. dixerit ἐπιλαβουσα παρα . . '

93쪽

m ἐμφορῆσαι. Revoravi opthii ui codd. . seripi alii, cuius loco unus Par habet ἐμφορηθῆνα. Abusus sum olim

Hesychii glossa v. ἐλλείχοντα, ubi ἐμφορουμενον legitiu non iupoρουντα. Dicit igitur in luna se piscium attulisse, quo mores liberοSque luto per die satiare POS uiti I, 2.

in titulo edebatur Γαὶ νος, pro quo ΓαλMusio seripsi ex optinus libris. Alierum nomen κυρτων seriptum es inVat.

l. παντα libri plerique τα παντα Sellerus ex Par. b. ειλης Bergierus, λης et ἀελλης codd. ἀλέας aut Πης Reif-kius Scripsi εἰλης quod rectius puto quam ιλης. ib. τον βυθον αποξυουσι. Verbuin ποξυειν qui pers cana ara interpretatur Seuerus, vereor ut id aliis probaturus sit. Neque Beroerus recte pro undum in aris verrimus. Aliud hic olim lectum fuisse subindicant P. et Vat. in quibus ποξυμανι legitur, unde in rim scribendum videtur i. e. profundum maris subeuntibus, se verriculo in

mare immiSSO.3. σπογγους ημῖν ἐπέταττε. His κομίζειν addit Pur. quel Secutus Si SelleruS. Milii lio gloSSeniati sinii te videtur; neque ei itin dubitandum est quin simplex ἐπιτάττειν non minus recte dicatur, quam latine dicimus v. c. frumentum alicui imperare duae his sinum subiciuntur verba κιὰ τὰ ἐκθαλ q. ριι α -- ἐπ Dcis ἐν ε -'MN λῆμνον, vix diri potest quantam mirabilium commentorum copiam pepererint. At ingeniosum est quod recentissima memoria obe-elcius Path. . p. 34. coniecit ἐν Eυρυνομη λειμ ωνι, mare sic ab Alcipitrone dictum ratus Uuod ferret in poeta qualis Nonnus est vel Paulus Silentiarius, non in Aleiphrone, cuius mirine simplex est oratio hominumque quos Scribentes induet ingenio accommodata. Credo autem certi cuiusdum loci memoriam requiri eiusque non long ab Attie remos Lemno insulae nullus hic locus est codices si consulimus, nimetuat controversi nominis scriptura inter ευρm ομης, ευθυν - μένης, υρ υνι δμηὶς ευρινομης, ευρυνομίης, υρυνομοις, αβα- βουνόμης Praeterea εἰς quod vulgo ante λημνον legitur duo codices ignorant. Hinc nata mihi suspicio est scripsisse Ab

94쪽

ciphronem ἐν Ἐρμιονης λιμένι, cuius civitatis linu infrequens in teiphronis epistolis memoria. Vide I, 6 et 13. III, 46. IIerIllionensiuii portuni Si uirinae lanae, do qua Salmasius ud Tertullianum de Pall. p. 218 et Casaubonus ad Athen. II p. 89. egerunt, feracem fuisse alio quodam testimonio constaret, rem consectam dicerem. Nunc incerta res est, nec mirabor si quis

me ipsum cum ceteris hariolatum esse dixerit. m. oυπω ταυτα προσαψει καὶ ὁ Ἐρμων. Ita haec in codd. leguntur; correxi ut sententia postulabat

et coniunxi cum antecedentibus: προσαπνοτηκει uarii Μοῦ- nerus, cetera male a illi illi irtilis.

4. Legebatur ἀφεὶς το φορτίον αυτοῖς χλυσιν, quod ineptum esse nullus vidit interpretum. Puid enim το φορτίον aliud esse dicamus quam ipsos illos pisces' Scripsi igitura: φεροί- quo nomine sporias signineari constat, in inbus pices serebantur. enander iram ine. s. γέρων μευς πι -- φερνιον ἐπριάμεθα minorat ipse lesphro

I, 9, 2. ἐπὶ των φερνίων κομιέειν τους ἰχθυας, lavetque emendationi nostrae scriptura Flor. φορνίον. Ib κωπήρους Bergieriis, libri κωπήρης κωπήρους, πήροις κωπήρεσι De eiusdem coniectura Scripsi θαλαττουργοῖς, quod in optimis codd. βαλαυτουργοῖς, in reliquis λαυστουργοῖς et βαλαντουργοῖς scriptum est. Seueriis βα---τιουργοῖς edidit, quae ipsa quoque sive ervieri sive

Vossit coniectura erat, sed nullo modo serenda. Ego aliquando Aleiphronem scripsisse suspicatus sum λαττουργους i. e. purpurarios, a βλάττη vel βλαττιον, quo nonain Sequioris aetati Graecos pulpuram Significasse constat. V. Salmasium admist. Aug. vol. I. p. 5b et Adolphuin Schmidtium

de Papyris Graec. p. 130. vitia quidem haec vox est et Byzantinis scriptoribus maxime usitata; at nil impedit quo nis nuciam Aleiphronis temporibus in usum vitae communis uansisse existimetur. m. ἐπενθη σαμεν cod. ἐποθήσαμεν, quod nescio an

edito praeserendulI Sit.

95쪽

etatis in itibiis singula verba Sibi ad amitsSini respondent, libri interponunt hanc sententiam: ου μάτην γουν ἀνεισιδω-

ραν μνησιδωραν recte corrigunt ταυτην νομάζου νιν - - ναῖοι ανιεῖσαν δωρ λ ων ἐστι ζῆν ara, σωζεσθαι duae, si aliquem harum enim sensun habeo, a scribentis persona prorsus aliena et glossatore dignissima esse arbitror quare in cinargirieni elegavi. 2. ποτὲ γὰρ ανον ἀποδόσθαι βουληθεις. pistolae huius eonsilium reputanti ποτὲ aliquando palum apte dictum videri debet. Scribendum videtur πρωην. Ib. ἐπιστυφοντος Vellem cod. aliquis praeberet ἐπι--- . Tum δὲ Ἀράτου Bergierus γὰρ ' -- C et Seblarus, δὲ αρα τουτο Α, ceteri edd. γὰρ ρα τουτο. 3. γειτνίασιν Pro hoc Ven. ποτνίασιν habet, i. e. Mopinor γειτονίασιν, euius formae ad verbum γειτονιάυιν reserenda allud exemplum nondum mihi oblatum est.

Ib. τάδε εξομεν κα χαριουuεθα. Non credo haec sana esse scribendumque suspicor Od γουν ἐς iura N. Pr εξομεν, quae Flor et en scriptura eSt, ut et Par habent παμομεν,

Seuero receptum. In sequentibus en τετάς, τ' I, 4. Θω huic epistolae pinseriptum nomen erat κυ--, cum in Odd. Κυμοθος scriptum sit, hoc ipsum recipiendum

dux I, memor eorunt quae 9Se Xerss. diit. ut Allien . Spec. I p. 22. de hoc nΩni inuin geliere dixi et copiosus ne Scio

nunc quo loco uilius Portensis, nomalologorum doctissimus, disputavit. l. τὰ δημοτι- διαπραττονται. Haec de iis intelligi vide qui rempublicam tractant id vero graece dicitur τα --λιπια πράττειν Neque sentcntia apta si tantum enim abest, ut qui urbis moenibus inclusi tenentur omnes sic in universum res civiles administrare dici possint, ut id de paueissimis tantum praedicari queat. Atque aliud tu id si, litisisso Alciphronoin etiana Odicum dissenSu do i ii tun ut ulli νη-

ροπικά, en autem δη μικρά habent. Scribendum opinor τὰ δημουργικά, id ut de opificiis intelligatur. 2. - πιιτὴν πολιπουσα κοὰ τὰ νῆμα του νου. . Non displicet quod Lennepius ad Phalari p. 332. coniecit τὴν

96쪽

taei τον, praesertim Si τα ν Πιατα του λίνου non de lini si mimibuS, Sed de reti textiira litelligas. 3. υκ ἔστι τουτο σαλπρονεῖν ουδὲ ἀγαθα διανοεῖσθαι

In his si oυδ αγαθα scripseris, perelegantem habebis tetra metriim nullo novae comoediae poeta indignum. In sqq. ουτωδη σε seripsi pro ουτω in σε. 4. εἰς τὸν ανδρα praeeunte ac si recte huc posuit

Sellertis cuni iii libris post απιθι legantur, praeter Ven qui primo loco omittit et altero habet ἐπάνιθι στι λῶον ελομένη, i. e. 1ωνιθι το ψον λoμ frui. Hic igitur neutro loco illa habet, nec tepugnabo si quis e margine ea irrepsisse censeat.

piam ἐπάνω de reditu ad maritum capiendum esse per se inteli itur. I , 5.

'αυάτης scripsi ex Ven et C pro Ναυβάτης Ac ne seium quidein hoc nomen esse constat e Xenoplionii Heli. ΠΙ, 2, 5. l. -υ σου κώμη τα αρεμου. Haec si incorrupta sunt,

nove scriptor ac nescio an non eliciter κόμμ- dixit pro νορώσματα Suspicari possis χρυ- κομματος Θαρεικους i. e. χρυσου Θαρεικον χαρακτῆρα ἔχοντας, ut est apud Diodorum Sic. XVII, 66. χιλια τάλαντα χρυσου χαρο τυα --

ρεικον ἔχοντα.

Ib vulgo των Μηθων mittunt articulum libri meliores. I, 6. a. AMMλφιλη μητηρ. Notanda d0rica forma in nomine civis Atticae. Eiusdem generis est, ne Lamachum memorem, Iππόδαμος Aristoph. m. 327. ναοι-των Athen. 4 p. 614 e. να--ς Harpocr. p. 120,11. αλανος Amen. 6 p. 245 a. At ristis no eodem reseratur cavit Plutarchus

Per. . et pro Θρασυλαος Athen. 12 p. 554 s. serit, Θρασυλλος. b. ἐπὶ παιδων αρότω νησιων Pro ἀροτα librionine ἀραροτων, quod egregie correxit Bergierus. Adnotari poterat hanc solennem fuisse legitimi conubii iungendi ori mulam, qua usus est praeter alios vinander apud Apuleium

97쪽

ctum est in Add. ad Fragm. Com. vol. V p. 107. s. Sehol. Euripidis Androm. 4. παιδοποιος γνησιων ἐπὶ σπορα παίδων Plur Vide ui 'd Ernest iiii Lasauri in I i soli dec ubi apud Graeco p. l. κεχυμένος. Non exed horum veri, 'rum priuin is et o p λμω grvece dicta esse. Manifestum est

describi homi non sunt niue lietu uitia et ni cuiusvis tulieris adSpectuli tabe Ne di leui. Tali est bubulcus ille de quo Ilie0-

lie pentani tr inclusa Corrix endunt videtur ουτ εω φέρεις, quod de coenu 0llaticia intelligendum, cui munera pi)0nii meretrici ut tenda.

98쪽

T in κατεάγη obtuli nunc Ven vulgo κατεάγετο. hi sequentibus verbis δεαμοσις γαρ η παρα φίλι- εἰς φιλους,

post et Suilerus uidui uiuii coniecit δοσις. Satius dux dulcro arti e ulu in id in in su itectis verius mei, tune in Odd. iii leguntur scripta ευδηλος ως παντα κοινα τα προς του φλλους - ηγουμενος, quorum perquam impedita est Structura,

nisi articulum deleas. Vertendum existimans omnia inter amicos esse communia, atque adeo sua esse quae amicorum sunt. De κοινος προς τινα n0 est quod exempla asserum ad ευδηλος ως ηγουμενος cla Sophoclem Anilfi 242. Xenoph. Anab 1, 5, 9 Luciani Diui mori. . de quo admonere Visun est, quoniam Flor. ως mittit.

I, 8. l. ουδὲ γὰρ -δὲν suspectat Relavius, γα ουδὲν

conicienS praeStat opinor 'υδὲν γα ουδέ, nisi IIomerice dixit ουδε γαρ υdc. 2. τρεφε γὰρ υδεν η θάλασσα dure haesit Arnvidus φέρει pro τρεφε coniciens, quo quid ad leniendam sententia absurditatem proficiatur vix intelligas Scribendum erat συδένα pro ουδέν. Tum fortasse scribendum Κωρυκιον ἐστι σκαφος Seuerus Κωρυκιόν τι σκάφος, malos in κιον ἐστι το σκάφος.

3. πορους ἐκ πορων υμεγέθεις πισχνουμενοι. Haec contra Blomneldum recte tuetur Hermannus id veschyli I roni. 59. Offendit tamen ευμεγέθεις, quando luis lem in hoc dicendi genere nullus adiectivo locus esse videtur Fortasse

igitur excidit aliquid, c. c. πορους ἐκ φρων καὶ μ--M-μγέθεις πισχνου --οι. 4. ταλαντευε Selmeideriis Saxo, libri ταλαντον I, 9. l. Recte Μανδροβολου legitur in potioribus libris, non Μανδρομυλου. Adstruxi illum formam Magni com vol. V p. 44. Sequentia multas scatent vitiis sine meliorum librorum opem tollendis. Post πιτοδίδοσθαι excidisse vi iniur--ψωνιον

99쪽

varietate libri pro κίμει habent aut μιάνειν, aut utroquemni ui eis κέμει κερδοάνειν duae Metuatio vide an ex eon in qu . illud primitus leges,atur ἐπ-σφετέρω κερδιάν--

linis usu participii, quo το ηδομενον dicitur. τ θ μυ- μενον, O abGῖρον et alia. CL Schue seriam a Dion F ilia C. V. p. 205. Atqui ili Ne Alcipiti lio dicendi genur aliquoi ol S pavit. Vide II, 3, 3 et 4 9.

luerunt, non ineptum piscatoris nomen esse videbitur qui κέφαλος piscis nomen esse memineIit Vat. habere videtur κυφαλος et Par. φαλος. 2. Scribendum videtur πολλάκις μὲν ουν. Tum legebatur οἱ arat δοντες - ἐπιτρέψαντες , struetur nulla. Utegra, sere iam Amaldus, qui οἷ' et ἐπιτρέπουσι voluit; at male idem sollicitat esse dicit qui cum semel mari se er didissem empestate orta inopes eonsilii fortunae navim --

miserint. Non credo tamen locum persanatum esse. 3. Libri me Λυκιακον ne male procellosum enim hoc mare et tempestatibus expositur si lusu illius . at eum in cod. D habeatur Λιβιωκον et in Veii λίβυκον Sic , neScio

an hoc ipsum ab Alciphrone schiptum sit in Menander A mph. 1, 6. εἰς πέλαγος ἐμβα- isti αμὸν πραγματων, ουδιβυ-ν ουσι Αἰγαῖον. e suendum est Lycium mare paullorem us esse, quam quod simul eum vile promontorio ex laeto Siculo satis ommode memorari potuisse videatur. Ib imebatur υdo, quod ουδενος scribendum erati

100쪽

4. περινοστήσομεν Bergierus, libri αέρι νω 'πιεν. miseripsi ex bonis libris τας λιπὰς pro τῶν --. Ae insativus pendet a περι--- ιεν de singulari quadam timetur vocis cum uecusativo non cogitandum. Inis

quentibus των delenduin videtur enim in cod. A abetur εἴ που τι των ναυαγίων ποπιυσσων αποπτυστον ' σωμα, interpolatoris manum prodit. 5. τρέφει - του ανθρωπους paullo insolentius metuiti videtur malitia τέρπει. In sine epistolae καταφω- ται scri

λειν duo u seu ilitur aras O Sine ulli COIIuptuiI est nec susticit eum Ileis io coiriae sere ἀσιν Ου. 2. Adieci δε quo oratio Videtur carere non OSse. Ibidem τι ουν - ει ομεν Exponde sententiamin seriem, neque

invitus liae post ἐργάτας transponenda esse eoncedes. b. cum vulgo legeretur in cum Γει -- προσοίκων ὁρίω pro ultima voce scripsi χωρίων 3. πως ημεῖς οἱ μηδὲ την γορὰν εἰδοτες τομείναιμεν tu Pa Τατ Τεσθαι Vat. et Flora καὶ post δὲ adiciunt quod καν Scribendunt putavi, ut Syntacticae legi satisfieret. Ib του τε μέλλειν ξιφεσιν μου καὶ θαλάττη παραδι- δονα το σῶμα Parum concinne haec scripta esse intelliget

qui sequontia comparaverit του μνειν - το νευρον. eripsi i r μνειν, manere dum gladiis ei mari nostrati amus. Eadem stoicturari,i0, 4. ἀναμίνα-τες α λῆξαιτο κλ--ον, ubi vide Seuerum. Atque ita iam Homerus μενον ν επὶ εσπερον λύε . I, 2.1. τὶ σκαφίδιον scripsi ex Ven vulgo το σκωμιον. 2. - - n. unde suspieari possis haec ita esse seribenda: -- λ οἱ λοιποί, τήν - αντ-μι - - σανίδα οἰμαι. In proximis λίθου - ζων ror. - μων