Alciphronis rhetoris Epistolae

111쪽

cunam. R. Φιλῶτις vertS sitne Sellerus libri quant ici'. une S quuntur τοῖς hoc recte delevit, nerus ευμενεστεροις μι-

μασιν δον ἐκεινην αἱ Καριτες, quae Ill. 44, 2 redeunt, forta se delenda sunt, quo pacto lenior uit ratis μακα

I, 37.

l. Fortasse aut hic κοιμηθησομενος ScribendulII, aut g. 3. κοιμησομενος. 3. Legebatur ἐάν pro

4. Scribendum videtur ἐκκορήσει pro ἐκκορήσειεν 5. μιπιβάλλειν εἰωθε α φατρα πιὰ ἀποσκηπτειν εἰς ολεθρον. Si philtra dubium habent eventum, eadem in pediniciem cedere dies non potest serendum inmen putarem si seriptum esset καὶ δὴ καὶ αποσκήπτειν at cum Flor et D αποσκηψειν habeant, fortasse scribendum Ita τοσκήψειεν.I, 38.

tio est, quam recipere non dubitavi libri το τέλος ου πονηρου. b. νυν νινήμην ex Flor recepi, vulgo τὴν μνή-w7ν, alii libri in iis ap/, Ac μνήμην Seuerus malit νυν- ρου-mnimetu. A exacte utriusque membri partes sibi

respondent, τοσουτον ὁσον, ἡδί-- πικρου του αHAL R. Sellemis scripsitia χρονος, quo non opus est.2. Scripsi μάρτοι ex C et Flor. αμαρτάνοι Vulgo. 4. Μήδειον κεῖνον τον ὰπ Συριας Non dulaitari potest quin recte Diri tortius Μηδει- non gentis, Sed honlinis nomen esse intellexerit, quod rectiusne Μηδειος an Μήδιος scribatur incertum est. Ipse ulterum probavi Exerc. in Athen. p. 34. eademque est Dindorni sententia. m. 'Mo ακουσα αυτον - προσί . Locus varie, sed nulla cum fructu iniminius Libri κοντα habent, quod κλάοντα scribendum putavi Lacrimantes amatores, qualis edius ille, saepe myraeSentaVit comoedia nova. Vide quae diximus ad Menandri Hel. p. 118. et Alciphr. I, 35. aliisque locis. b. χλανιδιον posui e Flor. χλανίσκιον utSO. Dissiligo b Corale

112쪽

5. Post ἔμπορον Rei ius requirit. Si quid mutandum, litui Ilii τι λεξω ον Αἰγυπτιον ἔμπορον απεσκορα- κισεν Ita non raro δε ex λέγω corruptum St. h. arri νεγκεν vitiosum videtur dolet amator Bacchidem meretriciae

vitae nomen dedisse Fortasse σπήνεγκεν scribendati est: quam probos mores ortuna non ad feliciorem vivendi condicionem detulit. 6. -υ mineislitus. b. vulgo πιγλασι πιιν, quod Beroerus de usu venere interpretatur in quo nemo ei assentiatur.

Nec Bergicio κολαστασμα νιν Scribendum eSse concesserim, sed cum cod. Flor. κολαυμασιν habeat, non dubitavi id απολαυ- σμασιν scribere. In Sequentibu verbi αρτιως μεν literct opinor participium verbi, a quo dativi τοῖς )δίστοις πο- λαυσμασι pendeant.

T. Verba ἐπ ακροις μοι δοκεῖ τοῖς χείλεσιν αυτῆς ἐκλλοεν ἐκάθιυνὶ ἡ πειθώ nescio an rectius post ἐνίδρυντο transponantur in malim πέζωστ pro πεο--ο. Tum ομου scripsi pro λαις, quod quamquam pro πάπαις accipi

potest hic tamen non aptum uto. ReiSkius αυταῖς coniecit. 8. προποσεις ScriPS eo lor. Pro τυοεις. fr. Fragm.

VI, 18. I, 39. i. Scripsi ἀκαριαίως libri αμβυς, quod Amaldus, quem Sellemis secutus est, ἀκα -- scribebat poterant lenius ἀκαρ πως at πως redundat nec ullam hie vim habet.

Ib ἐπι θυσίαν pereommode obtulit tur pro vulgato Q. Ib. εἰ μη δ ἐκεινην corrupta esSe iam Bergierus intellinxit parum eliciter οἶμαι δι' ἐκεῖνον coniciens. Sententia hoc

sere postulat ora κεις, --δι ἐκείνην μονον, αλλ'Jουδὲ τας φίλας 2. υπῆρξε καὶ ων συκίνη μαπις α etricum huihaud dubie proverbium se καὶ Φίλων συκινη μοι ρία, ab

Alciplimne consulis, ut videtur, solutae orationi assimilatum. Ib meretricum nomina Μοσχάριον - - αλλὰ accesserunt Flor. b. et καλον Hem stertuis ius libri τὴν καλον. um ἀποκοιμήσασα ita enim Sel j lis pro vulgato αποκοιμίσὰσω non recte, ut equidem puto, interpretatur Bergierus Sopito marito, quod graece esset κατακοιμῆσαπα. Videtur esse Disitire by Corale

113쪽

postquam esse cit ut maritus Secubaret, quod sacere solebant imiteres religionis activo litus musa.

φυ Sed να πορφυρο valde ver i ut hic serri non poS- sit paulominus esset Ἀτεριπορ 'ρα, quamquam ne hoc qui .dem probaverim, utque aliud hic luiere docet e leum m p Seripsit ori se Aleiphim: τα παμ πορφυραν π0ρφυρα - ἰστων ταυτί, quae purpureo colore vel

χιονέη σαοξ, πορφυρεοιο 0δου ἀλλον ερυθροτερ'. Dicta autem, i sta sunt ad formam pro 'erbii, quo πορφυρα παραπι, ρ ραν spectanda esse dicitur de quo bene disseruit vir sancine,, hi memoriae As angius puse. . 29 et quem is infini linenarius ad Iler0d. v si . quibus uti poterani Thesauri Hephaniani editores vol. V p. 200 ubi prove

lex Priine mite inserui, nisi quod ille v0luit. Tum ι ' est. M in nunduti pro λλ am Μυρρινχi ex Fl0r. se ipsi vulgo μυρρίνη. R. περ αλλων συγκρίσεις καὶ στερ ιμα ταρων γωνες. Suspic0 περιάλλων συγκρίσεις,

ut earum quo lue artiuiti, quibus mulieres mulieres sunt. comparationes instituisse dicuntur; quae Si vera est in ri4- clatio, iam tandoni 1 in i exemptuni uili inu i id lilli' niui nisi grammaticis c0gnitae. Scribitur hoc icabul ulli περιλος in

Midae s lossa II ἐριλος το αἰδοῖον οι ἐνος. t tu ita etiam apud Photium p. 414, 22 scriptum est. Arcadius auium . 54, 10 disertim inter n0mina in αλλ0s exeuntia recenset

114쪽

περίαλλος το σχίον, qui quod cum aliis consentiens nomen hoc per ἰσχιον explicat, satis OnStat liuius inodi Omilia ad Varia corpiu i paries transferri. Duot is u effertur etiam in codice esγcliti v. περίαλος et a Sanginatio apud Dare hers Notices de Manuscrit med. ol. I p. 130. Similiter

fluctuat instipretatio et scriptura nominis δπωλος quod in eundem sensum dieitur. V. O inii Prol. Palliol. p. 18. Puae superioribus verbis proxime inseruntur, μὲν γαρ λοπιμένης γαστρί est ineptissime dicta sunt, nisi aliquid in

hanc sententium praegessisse statura: ου μὴ περὶ γαGM:'oωνημφισβητουuεν, quibu iam illa satis commode inseruntur. Itaque lacunam indicavi.

T. δ' - Sellerus libri γουν. b. πολλα pro πολλα δέ, quod plures libri habent, ex et Flori scripsi aliis soriasse πολλὰ placebit. b. -υιεν Selleri emendatio est libri κατιρον. m. ἐρα γαρ -- κακῶς. Ocpartim recte scriptum videtur, si quidem κακῶς ἐραν benedici potest de vero eoque infelici amore, ut 1, 3b, 4. ἐρῶ γαρ ἁ Πετάλη κακως, non tena, ut milii quidem videtur, eam re petulanti nec nisi pecuniae causa suscepto, t alis hoc loco describitur Fortasse igitur διακαως Scribendum,

quae dictione utitur noster l, 27, T III, 8, 2 et indicante Beroem Heliodoriis VIII, 2. 8. --sius Hersonus libri ἀλώοις. b. --μψα mira errore Bergierus pro στιασομ dictum esse putat Atlariasse hoc ipsum scripsit Aleiphro. Similiter tamen pra

senti utitur II, 2. 9 ουκέτι φέρει τον κορον. III, 29, 2. ερrgotia σοι χρῶμαι et III. 39, 2. συνθυεις αυριον, fortasse etiam II, 1 3. τὰ Ἀφροδίσια ποι ταυτα τὰ καπ' ἐτος.

115쪽

τρε- praeeunte amero praeiere delevi καὶ quod ante ου ἐγγησαμενος libri habent. Fecit etiam Hirschig, ut vidie Seidleri A ldendis Iti. ποστρεφομαι eo τον ῆλιον Cum Sole Deinetrium comparabat adulatio Atheniensium. V. Athenaeum VI p. 253 e. 2. τουτου Flor. -υδε vulgo.

3. Legebatur εὐχομ , pro quo ευχ'Me seripsi. R. libri omnes μω φιλῆς, pro quo με φιλῆς iam olim scripsi. Similiter Iliota , qui ι- ααταφιλῆ praetulit ne impedio,

quamquam μέ et μέγα etiam alibi permutantur', et φιλεῖν pro καταφιλεω dixit Alciphro etiam Fragm. VI, 13. Ili 4 iue Μακεδονια inserui pro litiae Sequentia 4 λλας et ar Θοακη. Ib. αυτον scripsi praeeunte Arnaldo, quod constrina nunc Flor. Vulgo volv. b. pro μεῖνον lor aliique eodd. habent

μαλον, unde suspicari possis aliquid de instante Demetrii prosectione excidisse, qua memorata in hune modum se Gmor pergere potuit mi συ γε, αλλά - , εἰς τὴν ἐπιου- σαν η μῶλυψ εἰς τὴν τρίτην nec negari potest orationem

ut nunc consori lata est iusto esse abruptiorem indicavi igitur lacunam recepto illo μαλλον. In sequentibu nescio an scripserit ταυτα τα κατ' ἔτος Tum recte Reiskius νικῶ pro quo libri Has quamquam nec Bergierus male coniecit -

-ται.

4. ἐπιφανιῶς' vicenius libri πι--ς. Tum recte, ut videtur, Sesterus καὶ γαρ μοι περι--- γεγέν τω pro quo libri ἄν μοι et γένηται habenti Possis etiam ἐπεί μνι

pro αν μοι. la. πεποιηκυία Berglem pro πεποιme taliae. Ib σου γε Bergierus libri σου τε.5 eod. Doru et Flor. προσέπεμήναν pro προοεβλεψαν.6. uae in marginem reieci verba eicienda esse vidit Ia-eobrius. Apertum est interpolatorem ipsas compellare mere-

trires, insatiabiles earum libidines castigantem eidem auctori inbuerim quae e eod. Dore et mori post μαλακίζεσθαι Sebleras inseruit τα δὲ αδειν, τα δὲ τὰ δὲ Οοεῖσθαι,

116쪽

sortasse etiam sequentia τα δε δε rνοποιεῖν τα δὲ κοσμεῖν σοι τον οἶκον, in quibus σοι erglerus delebat. b. malimia suν τι ποιεῖν, vel πονεῖν una ArnaMO. b. τὰς δὲ οπωσουν ante Bergimina. b. ευαλέστεραι seripsi libritaαλ-στεραι, quod Obeckius Parat is M. εὐαλωτό εραι vel νεαλέστεραι seribi voluit Praetuti quod ipse vir eximius probabiliter Hesychi restituit μαλής, ευχερως θηρωμενος,

esse vidit Bergierus eiden debetur πλάττεσθαι , pro quo libri φυλαττεσθαι Corrupta item sequentia quae eiskius

ii resingebat ος -- ἀφεχη ἐκχεῖς se ἐμὲ τον πλου--ν, ἐπιδεικνυται. m. ἀφ- παντο καὶ τῆν ἐρα-ης. Haec ferri possunt, nescio tamen an ἐπιδουσα post ἐριαυτῆς exciderit Post ἀφ-α Rei ius σοι addebat. 8. ἐν excidisse vidit Selleriis tum ορεσι delebat ReiSkiuS.II, 2.1. Scripsi ex optimis libris αρτι πάλιν pro simplici παλιν. Videtur id uutem ita dictum esse, ut nostr aus inmat,ieder plotalicii te der, respondeat et idem re quod αυτόν ut siminee: Sunilia quaedam vide apud ο-beckium ad Phryn p. 18 sq. λ αδιαλείπτους Amaldus;

libri διαλυτους. 2. στομαχητον OnStans librorum Scriptura est, cui parunt probabili coniectura Lennepius νενοχλητον substituit, quod recentiores Secuti sunt. Scripsi αυτομάτητον Verbum αυτομπιχεῖν proprie dicitur de iis qui suas ipsi causas desolabdunt, quod vides quam facile in eam sententiam deflecti possit, qua quis pro se ipse pugnare, vel sui iuris esse diei rur. Sequens quoque graviter eorrupta sunt, sed frustra coni cruris laniata. Os -τως fortasse lacuna indicanda et vinscribendum ἐπεὶ πολιορκητην ἔχω τοιο μον, - οἰον σῶAάμα Mιητριον. 3. τινα edebach Waelior eodd. τινὰ dii Pro τινὰ Hirsiffiigconiecit τον. b. καὶ περας Ante haec quoque verba videntur nonnulla excidisse mox ἀδιαπαυστους a Sellero repertum, eum libri διασπάστους et μαπαυστους habeant, confirmat nunc Flor.

4. ὁ δέ, ille vero, scripsi pro Ora et e Flor. τετοι

117쪽

mVμεν pro τόδε-εν eod Boo. τολμηκεν. Ibidem σου ui, serii ante βουλομένη. α προς - νεανίσκον -- lia d. Mi v. aiceteri omnes habent ου ante οἰκείως, pro quo in Horicia

cuna est. Videtur olim scriptum suisse υκ ἀνοικείως. 5. Legoeliatur 91uIεω Et deinde γνδους γνθάς, quorum alteriina eorrexi iam lis is ad Melaundri Rei p. H. recepitque Selleru8. b. τα μικOOτατα πιδολαμβάνει τας δρας Sana esse non possunt, sed nihil vide remedii. b. ουν scripsi

non pro νυν, et Reificium secutus ante ἐκ Καππαδοκίας lacunam indicavi. Supplere possis ara, sed videntur plura excidisse. Eidem Rei i πω in debetur, pro quo πρωτος libri habent. 6. εἰ κοὰ ὁλη γενοιτο ἡ Ἀθηναίων πολις 'Eπικουρων.

Ita libri haec habent scillata, quae nil aliud significare possulit quam etiamsi tota ei vitus se Epicula is addiceret, non etiamsi tota sit pleurorum et unice con 'stet ex Epicuris, ut existimabat Perigonius. Rectiore se

dies Reifrius rem excidisse putabat ut habebat ante oculos quod quaerebat pro γένοιτο enim γέμοι seribendum, quod verbum non alienum esse ab Alciphronis usu docet III, 14et m. id igitur reposui. b. Mer μὴ δη - κεχρημένος quasi

respondentis esse Lamiae intellexit eiskius, ceterum initio parum probabiliter coniciens καὶ μην δεδοικα pro σὶ μη δή. Sumcit opinor delere και. h. καὶ α ἔχω. Non

male Lennepius κατεχέτω Tum τι dod libri, quod 3 δοξα scripsi; vidit etiam Reiskius.7 ὁ Ἀτρε- ῶτος vulgo interposui M. Atreo compara Dieurum propter imperiosum iussum, quo Timarchum exhorto su expellit. Videntur hae ad tragoediam graeci poetae, fortasse Sophoclis, reserenda osse nec inepte quis coniciat sequentia ipsa poetae verba esse: cui serilito suo consilio Re onmans late μοναγρια- Ut Stituit.

Iactabundum et imperiosum induxit Atreum poeta latinus apud Senecam pist. 80. En impero Argis, sceptra mihi liquit Pelops, qua poni ab Helles atque ab Ioni mari urguetur Isthmos.

118쪽

At vix recte legitur καὶ ι et προ νιθι Timarchus Epicuro se addixerat, ut cum Leonti consuesceret iisque Epicurus diuere debebat, aut exi ex hortis meis, aut noli rem habere cum Leontio. Fortasse igitur φμη προσιθι ser,

vide ad II, 3, 1. At recte idem χρωκα τα ακρα pro ἱδρῶ καὶ - ακρα coniecit, quod recepi; nisi malis χρω- sonus δι--ακρος, s. καὶ ante ουκέτι adieci e Flor. R. suspectum; requiro χωρισμόν vel simile quid. Ib Ἀριαρχον culestius, libri Ἐρμανὶ . Dequenti errore. V. inipp. ciceronis de Fin. II, 30 et Lobeckii Prol. p. 52 sq. Apud Stobaeum DoL118, 31 ubi Ερμαχος editur, recte robentus habet 'Eρμαι - χος, atque ita etiam hunc ipsum Stobae locum respiciens Pliotius Bibl. p. 152 10. 10. τί ἔστιν αυτ ποιῆσαι Scio ποήσια sic dativo iungi posse, hic tamen ambiguitatis vitandae causa malim αυτον. m. - ἐρα- Rei ius ὁ ἐρων Si quid mutandum, malim ἀνιάσχυντος ἐστι γε in in sequentibus, quae scripsi ut apud Sellerum leguntur, item aliqlii turbatum est pro μοι, ligo legitur μοιως, at cod. C et Aliabent μοία, quod non

ομοια serit elidum esse docet optimus cod. Flor in quo estoμία τις Praeterea τοίνυν, quod e quo nunc legitur Oeo non recte positum est, in libris incerta sede vagatur in cod.

enim legitur post μοι r. Haec omnia reputanti fortasse loeus ita scribendus videbitur πιαὶ θω μορι- μία τις - , eiecto ἀναί- ντος, quod a glossalare ad ιμία τις adscriptum videtur τοίνυν ex τις et sequente tam ortum est; si quis retmere velit, post ἔσομαι ponere debebit II, 3.

l. ' λμα τα Ἐλευσινίας θεας - ως ταυτα - νω. Dura et impedita videri potest haec dicendi ratio, misso verbo ομνυμι, quod si addidisset scriptor, similior etiam locus evasisset Menandreo, quem manifeSta imitatione expreSSit in Fragm. Com. IV p. 248.

119쪽

ab illo aliquid dissere rab τἀμα scripsi pro τὰ hue, quae ab Aleiphrone constanter cras containcta sunt m. σου ζεσθαι Bers lenis libri σοι χαρωσθαι vix malim ηδυ pro

2. τινι δ' παρθῆναι μειζον δυναιμην τῆς σῆς φιλιας; IIo posui pro edito τί δ' ἐπαρθήναι μειζον δυνοάμην τῆς σῆς φιλίας. Ni e Bb Stat genetivus φιλιας. s. Sophocles Antig. 50. πλεων χρονος οὐδε μ αρεσκειν τοῖς - τω- νἐνθάδε Thucydides VI, 16 6 4 mrλλον λέ-ν πρ M. Praeterea αν requiro, sed de lae ambigo. b. Seuerus ἐ--ἀ eoniecit pro a me Tum cia adieci suadente Domvissio alterum enim tantum de duobus reete dici potest, aut τοτ σου τροπους καὶ aut τους σου τροπους καὶ τὰ Οὐήθη. 3. ἐς δου scripsi cum eiskio pro ἐν αδου. Idem insequentibus ζῆλος τίνων ἄλλων etc. pro uti codd. sere is

bent. malim igitur di in μη τινων ἄλλων. Tum μὴ scripsi iam oti sequente Seuero, pro μὴ 5. δμων cuium non adducor ut sanum esse credam; fortasse δῆλον τι, vel diu δη. b. ψεται καὶ βου-

σεται. s. Aeschrius Prom. 1001. ἔπται -- δη καὶ βουλευται τάδε. Ib. σαλακωνεια scripsi e Flor aliisque libris pro σαλακωνίας. inempla illius formae indubitat praeter ea, quae in thesauro Stephaniano asserentur, habeo plura. 6. αυτου excidisse vidit Sellerus.7 ωα μη --ω σε. Hae corrupta esse ei contrariam

pomis requiri sententiam iam olim indicavi quod enun es Mus aliique existhnani, scriptorem eorum quae in prima harum epistolarum scripserat immemorem hariolatum esse, non video equidem quo quis iure id contendat. FortRsse lenissima correctione vitium ita tolli potest, ut scribatur ινα δη κοπτω σε

δίς, scilicet ut bis te satis em et meas et regis literas legentem. Ironicus orationis color ab hoc loco non alie

120쪽

nus est. De verbo κόπτω dixi ad Nigan coni. IV p. 484. es mersonus ad Moerin p. 4.

9. αυλας addendum esse vidit Bergierus. b. τ ανε λευθερον de libitinistis antissio ite interpretatur Bergieriis in qua quid periculoSi liesse possit non video. o potius di-eere videtur, plenam perieuli rem esse si quis in aulis illiberalem animum prodat. Nisi sorte scripsit auctor τὸ ἐλευθε- ριαζ R. θηρικλείους Bergiemis libri ἡ auiam si, τα δε ταῖς ritis se in rem παρα τουτοις ἀγα--μ c. irum haec intacta reliquisse eriticos, in quibus

φυομενα inepte dictum est. Alciphro scripsisse videtur αγα- θ' υμνουμενα Sive nialiS καλουμενα, in honorum uni ero ab his celebrata. Ita saepe παρα noster dixit, utra 32 3. παρα πάσαις ηρον μεμοηται. 35 2. ἐλεεῖσθαι παρα τοῖς ἐπιεικεστέροις, aliisque locis τουτοις ad aulicos reserendum

nisi aliquid corruptelae latet ita χθιζῆς ο λογίας In ultima voce eodd. ita variani, ut plerique ομολπι- alii ανολογίας, non deni pie αμιαλογίας habeant. Verba haec simicomiptissima et adhuc frustra tentata coniectant τῆς σῆς

ομιλιας, στικῆς et αττικῆς στωμυλιας σχολικῆς Duo λο- γιας. Requiritur aliquid quod uni publicis ludi coniun tum

est, idque reperisse mihi visus sum coniciens φυσης βωμολοχιας, quibus ectis ludicros et petulantes comoediae iocos signineari puto eos aureos vocat usu notissimo, quo quimini gratum nobis Meeptumque est χρυσουν appestamus R. seribebatur ζεια μως 11. που δὲ θεσμοθέτας ἐν ταῖς εραῖς κωμως κεκασσω -

que. At sancti illi vici, in quos thesmothetas ablegat scriptor, qui fuerint frustra adhuc quaesitum est. Itaque i inius ad coniecturam confugit correxitque ἐν oriis tuam; Mγις. Enimvero lacus lenissima mutatione emendandus: --- ἰερ- κλμαις ubi archontes conspiciam cum sancta sua coma Atque habet ho ipsum Flor. Notissimus autem hic usus est praepositionis ἐν cuius simillimum nostro loco exemptuni alae Lustianus de Sali. 5. τουτ μοι et λοιπον η ἐν βαθεῖ τουτω πωγωνι καὶ πολια et κομηκαθῆσθαι -- ἐν τοῖς an-ιm . Nec dissimilo est quod

라틴어 텍스트