Alciphronis rhetoris Epistolae

121쪽

proxime sequuntur apud Aleiphronem item graviter affecta

de Chytrorum est acces, it quod recte ieri vix poteSt, uni S: sororun Atticorunt, quae Se apud Aegyptios desideraturum

dicit Menander, iam in superioribus mentio facta siti inen , in hiis pies es scripsisse Aleiphronem ποίπιν χρυσιν, δελ- χυτρους intiui est Athenienses, eum tempta vel de

15. Post o Aλυς in odicibus additur ὁ Ῥῆνος. Vix dere licet Aleiphronem de personae Menandi oblituita sitisse , ut es Rheni n0titium affingeret. Vix igitur dubito quin istae lassatoris sint 46. -δέ Sellerus libri ουτε. me sequuntur in libris

illi sese excipiunt: ἐμοὶ γένοιτο, βασιλευ II τολεμαῖε, τον ἀττικον cra στεφεσθαι κισσόν. ἐμοὶ γένοιτο tinuers καὶ τάφου πατραγου τυχεῖν καὶ τον- ιον ισον. duci Illine cum pessune dirimuntur quae arcte coniungendu elunt, unSi sui orationis partes sic ut iam similia similibus connexa Mam Praeterea adhuc mistra quaesitum est quis ueri illequent τον ἡ ἐσχάρας ιόνυσον vocat eripior, quem qui de trilio in thymele culto interpretatur Bergierus, vereor ut id cuiquam probaturus sit. Non dubii quin corruptus

prore is disseri ab Musa, ut I, 2b ἐπὶ ταῖς τῆς 'Aττικης - -

122쪽

τιαῖς, et III, 34. καταλαβων τὴν ἐσχατιαν, de Timone quia um cum urbe commutarat. Non multum tamen huic coniecturae tribuo, praeStatque L uti se Ium expectare iudicium.

17. -υχείτω καὶ ταμ αγαθα γενομενος ἐν ΑἰγυπτP. Malim γινομεν-. Praeterea nescio an ἐχέτω post exciderit. Η, 4.

l. Legebatur ως διεπεμήνω μοι του βασιλέως - ἐπιστολάς. tuae correxi ex Flor quocum consentimit Ib μα την Καλλιγένειαν ἐν ἡ νυν εἰμι κατέχαιρον. Ineptum est, si quid video, epistolain hanc in Calligeniae sano, quod illium fuit, scriptam sino. Vereor igitur ne hic quoque aliquid aut incuria librariorum exciderit aut mala si s toris sedulitate amesserit Bene omnia haberent si legeretur ἐν νυν εἰ a nom. Ita terito thesmophoriorum die,

eui calligeniae nomen fuisse constat, epistola scripta esse fingeretur. Nec tamen repugi ultu Simul verba ἐν ἡ νυν εἰμί, in quibus eis kius imperfectum e. c. ἐγεγανωμην, latere Putabat, eicienda censuerit. Sequuntur Verba κατέχαιρον, --δρε, ἐκπαθῆ, πο δονης γινομένη. In his κατέχαιρον, impense gaudebam, recte habet. Adstruxit hoc verbum stesaurus Stephani alio exempla ex Numenio Eusebii re p. 730. Sed ἐκποι Deorruptum est. Nec habent ita codices, minim plerique ἐκπαλης vel ἐα παλης praebent correxi

igitur ἐκπλαγ χς. Pro γινομεν icinatim γενομανη. b. φύριον etiam nunc ex υφέμνιον corruptum puto. In Sequentibus καὶ adieci.

2. τί σοι τηλικουτον γέγονεν ἀγαθον. Ra vulgo legibtur a priora in cod. si habentur τί or τί σοι, unde seripsi: τί τί σοι τηλικοττον γέγονε αγαθον rem mo ex α corruptum est V Pomonum ad Euripidis HG. 782. R. το σῶμα. Jacobsius το σον μιια ipse olim, ομμα, το σχῆμα rsurditus, τὸ στόμα Iacobitetius. Nihil horum probari potest vereor ne delendum sit. R. ἔφρασαν, quod codd. omnes habent, revocavi. CL ad I, 4, 2.3. υδ' εἰ μυς μοι τὸ λεγο νον φθέγξαιτο. Scripsi τὸ λε μνον, ut constanter hae dicti ab Alciphrone essertur. Vid. I, 2, i II, 3, 6 atque u eum τὸ μ

123쪽

λ- rum 29, 3 et 56, 1. Praeterea μυς - suspectuin

est frustraque defendere conatus est Iacobsius loquentis bovis admonens tena poribus belli Punici secundi. Non incredibile

di tione δουος μασμ' in Append. Prox. IV, 97. Lividius Α. A. II, 54l haec mihi non hominem, sed quercuse de Pelasgas dicere. Pleno proverbium extulit noster

detur, disseruit Gotti ingus admosiodi Theogr. 35. 4. αλλα καὶ τουτο γε δῆλο-των ἐπιοro uνέγνων δῆλος ην ὁ βασιλ&υς. in liui se viligo erat nil limo olim ita emendari p0sse putabam ut prius δηλος mutareturio M. M libromim scripturam quamvis corruptam ex-hilnia Milarus eiskium secutus edidit τουτο δῆλος---υ δῆλος - ὁ βασιλευς ταμ πεαυσμωνος Alesia Messilire certissimo non seripsit vitium loe in primis verbis

αλλα καὶ τουτο γε latere existimo. Vitiosa item sequentia, ill iii luis περὶ σε scribi voluit Reis ius, uod ferrem si seri-plli In E se ταμ περ σὲ πεπυσμένος. linii sitit Alia emendandi ratio circumspicienda aut περὶ σου dede mimn St. Pro ἀτρέμα ortasse qρέμα scribendum est . . placide, leni

m. παρα-κηνίοις scribendum esse, non quod libri habent προσκλὶ ROις, Stendi Omic si nulli Vol. IV. p. 22. Reeepit Selli rit . b. τῆν i lac αν των os αματων ἐκεινην κεφαλην. Mitiam non haesisSe viros doctos in sacro illo sabularum capite, qu0d quid sit me non intelligero lubens fateor: nee vero certam tene emendundi loci rationem. Namquam

eum ineredibilem illam Aleiphronis librorum depravationem eo , fortasse non nimis audacter conicere iudicabor τὴν

124쪽

9. τας δελφας αυτη ἔσομαι συμπλεουσά σοι. Ita ei-lerus haec scripsit, in quili lis o τή, cum omni vi destitutum sit, ferri non potest Libri αυτῆ et αυτῆς quod si αυτῆς i. e.

ἐμαυτο seribas, nihil ultra requirendum videtur. Ita μι----- ἐγώ θερια--σω θαλψω σου ἀσθενο- τον τελαμ-m ulla de his inistra disputata sunt. De sius pro vectis ναυτίας ἐγ- ---, quas

glossatoris esse existimat, aliud olim scriptum fuisse et lacunam indieandam esse arbitratur. Ε luldelli nihil lini in an him existimo praeter ναυτιας, quae Sane explicatio esse videtur των πελαγι σμων. Dicit igitur GlFcera, fracto, si sorte remos ipsam opem laturam et damnum areituram. πωτευειν

proprium verbum esse de iis qui fractas navium partes resitam iudieat Pollux I, 125. Recto autem ἐκκλωμένti dicit, se e paxillo. Fortasse tamen, cum persecti participium potius quam praesens requiratur, κωμικωμενης scribendum est. b. uτων Bergier emendatio est libri μυθων. Insequentibus permini videri debet Alciphronem, hominem in veterum poetarum lectione probe erSatum, ad Dion3sum retulisse quae de Theseo dicenda erant. Vereor ne hic quoque describentium socordia pluscula exciderint. Coniectandisi opia datur, crediderim haec in hunc serine modum a se m

-μή - Θιόνυσον, αλλὰ Aιονυσου θεραποντα καὶ προ- 10. ἐν μξω καὶ ἐρημαι ναυτικαῖς. In his ἐρωαας ναυτικας editores de locis intellexisse videntur, ubi nulla Ariadnae navium nautarumque copia erat. uod eum per linguae lases vix liceat, pro να- cinis scribendum censeo

ἐπιθυμεῖ, Haec profecto nimia est Synonymorum cumulatio, quam ita sustuli ut μήτε ante περιουσίας eliminarem. Ita χρ πιατων περιουσίαν et πλουτον coniuncta habemus, ut infra πλουτειν καὶ χρηματίζεσθαι. s. lmeydides I, 2.

125쪽

enim serenda hic patriae Onunemoratio, maxime propteris quentia πλουτεῖν ἐθέλου- καὶ χρηματωσθαι. 12. πάθει Bergierus libri rasi . h. περιβέβληνται καὶ βουλῆς Flor unde conicere possis oli δε παραβεβληται καί τι βουλῆς. b. libri habent ηδοναις τε καὶ δια et πλῆ- ο υς, quae correxi ita ut certe intelligi possint. Post περ

δε- fortasse excidit δια τὀ ῆθος. 13 -ει γνωριανα ae quid significent nemo adhue docuit; nam quod Beroemis existimasse videtur, λυειν γνωρ ire esse decidere sententiam, nihil mihi unquam

simile iud lectum est, nec si mihi lectum esset, huic loco Rc omni Odutui I PutnrBm. Iam eum in Optili iis libris hahentur λυσε , Ortasse Uziphro scripserat: θησει θησό τὴν γνωμην, cli AriStoph. Eccles. 65b κἀγε ταυτην τίθημιαι

γνωρι ν Sequentia scripsi ut in Flor leguntur. Pro is με, quae vulgata ante Seuerim lectio erat, alii libri et μή Sellem ex mea sim coniectura ei in sqq. μεδ -ιώκεις, in quibus με receptum ex C, quod ceteri codd.

om omnes.

14. ἰὁρῶμεν scripsi e Flor. εἰδωμεν ceteri, δωμεν vulgo th θεος e codd. revocavi, ὁ θεος ulgo. 15. γαστρὶ μαντευωθαι Arnaldus. Tum καὶ addidi Sei-lerum secutus. Ibidem νυκτωρ cum sequentibus coniunxi et

addidi δέ Spartorum enim δ' rτασις cur noctu fieri dicatur, probabilis ratio assini potest nulla a deo riun eoeationes in tenebris sive naturalibus sive artificiosis peractas esse consentaneum est. s. Hippolytus Haer. IV, 32. ωωτος ἐν tapποιήσας ἐπεισάγειν φάσκε θεου γ δαιμονας.

Spicari posse ιερα, ni Si ζέμα perquam debili sive potius nulla auctoritate niteretur. In libris enim scriptum est τινὰ α δε- ρευσαι, nisi quod cod. habet τινα ... αἰρευσαι. tiam

sequentia miris modis corrupta sunt: πέ--α σελήνης:Ma αγρια φυλλα των ἀπι--. vis enim unquamul

centas illas, quas a lunae similitudine lunulas dicunt, πέμματα σελήνης dixit Scribendum videtur σεληνας, eiecta voce. Disilia πιν ora e

126쪽

- em, quam glossatoris esse puto. De postremis veroa intuendis despero afferam tamen codd. lectiones, quiuiis fortasse Musiores aliquid laude imum exsculpent. Itaque φυλα -- θρώπων habet Flor. νγυλα των μῶν , νυλα

sine ανθρωπων φυλα των ανθρώπων ar coniectant omnes φυλλα, alterum autem varie tentant Iacobsius τῶνακανθῶν , Lacrogius ανδραχνων ortilem ανθερικων, τῶν

πιῶν Bergiurus, ipse olim NMων. Sellerus denique lusit 17. φθήσεσθαι, quod olim conieci et Seuerus recepit, eonnmat uno Flor. φθή - vulgo. Tum σαφως Flori Muri alii odd. b. 'ri quod vulgo eum Mil δὴ coniumctum est, praecedenti μιμασωμαι annectit Flor. Sequentia item pessirne habita sunt; με ante τον Πειρα re OERVI codd. vulgo tu legretur. Suspicabar και η μελετῆν πειράζεις π σαυτου-κτέ. De καὶ δη in sententiis hypothetibes et M letum ad Euripidis Med. 380. Tum ἀστο σπιντου est tuo arbitratu, non expectans Phrygiae effatum denique aecusativi τον Πειραιῶ - Μουνυχίαν a verbo μεταν suspensi sunt, nota structura, qua subiectum enunciationis relativae in obiectum primariae nunciationis transiti Sensus

igitur ueIit ac sortasse me operam dare conaris, ut Pirae-eus ut agellus, ut Munyelli litui liiis in oeis Glyeera cum Menandro versari solebat Aensit ex animo me elabantur.

Video iam priora etiam ita constitui posse λοιμψωμαι εἰ

19. καὶ ante ἐξ αυτων addidi eiskium secutus. m. εἴγε retinui, at libri εἴτε habent, quod ort. εἴ τι scribenduln; ne sequentia in Ormipta videntur. b. Θαῖδα an olim correxi, vulgo iud , libri αιδες, ad ης et similia. m. Σιαυώνιον irai' τι καὶ θι θρασεία Sellerus, cuius haec

est adnotatio μα-νων minerius, Σικυων vulso in post Σικυων colon est in is a lamna unius versus; lini . . . - ἄλλο ra inis post σικύων laeuna septem liter rum, deinde ξ αλλο es legam εἶ ἄλλο τι φθι κτέ posito

127쪽

literarum lacuna est, tum υ αλλω τί δὲ γω θρασεῖα κτι. Hinc correxi et supplevi locum ut in textu exhibui. 20. παρ ἐρωντων dubito num genuinum sit codd. sere

περ ἐρων τοῖ in quo aliud latere videtur nec οἰκονομοπισιν iis intelligo. In sequentibus Minerinus, libri m. praeter c, in quo me est supra lineam. R. in σου ac sius; si is αλλοω. Tum καὶ in cra Milarus, vulgo κει - - 21. εὐ- sequentibus iunxit Sellerus. R. απ-μονα Bergierus. b. edebatur λυσιτελες quod ferri non potest. Scril, si igitur λυσιτελήσει, quod conssmnant ae et Flori in quibus A prom, 1. duo in huius sequentisque epistolae fronte legebatur nomen αρ-mi, ex Flor aliisque libris πιι ατη seripsi i προυτρει- α κωλια. Hor. προυπεριαγεν. Ac te sue personae, quae ad παπη rediret, vestigium etiam in

Bari, προυτρεψαι.

2. Legebatur καλος με γαρ εστι, in quibus particulam με, cuius nulla hic vis est, codices naittere Videntur omnes.lb βοτρυχων pro βοστρWχων Flor. aum τῶν ηλιακων τινων scripsi e V et Vat. eodem ordine hae verba legum tu III, 1, 2. Vulgo τῶν κτίνων των 4λιακων.

3. τὸ δὲ λον προσωπιν αυτας ἐνορχεῖσθαι ταῖς ρειαῖς μοις ἀν-ας άριπα τὰν 'Oρχορ -ον στολια-σας πιὰ τῆς Ἀρροπέας κως is ἀπονι--νας Aecusativus τοδλον πρόσωτον unde pendeat nemo dum docuit unus Res

kius interpretationem tentavit, qui explicat vultum quod attinet duo pretiece sic dici posse nego. Et quid hoc esse dicamus totum vultum quod attinet, in genis ipsae tripudiant Gratiae. Quod ineptissime dictum est. agnam hiems orationis perturbationem certissimum est docentque ο- diem, qui omnes praeter unum non αυτας habent, sed αυταις;

pro αντας in Bare est ἄν αυτάς. Tum αφτας idem liber

128쪽

et cod. D mittit. Denique omnia inde ab αυτας ἐνορχεωθαι usque ad sinen epistolae in pluribus codd. desunt. qiuidem locum misere interpolatum esse, Alciphronen auten ita sere scripsisse arbitror τὰ δὲ λον προσωπον αυταῖς ἐνορχεῖσθαι

ταῖς άρισιν εἴποις δ τὸν Ono μνὸν ἀπολιπου-ας καὶ Ἀργαφίας κρήνης ἀπονι--ας. in dicitur quod diei debuit, in ima acie ipsas saltasse Gratius. Interpolatrinis ea a sitit insolita dicendi ratio το- σωπον suu α ταμ

ρισιν Eum vero non ipse procudit scriptor, sed ut in postremis verbis ianifesto imitatur Parthenii versum nai. Alex. p. 282. νιψάμεναι κρηννὶς δραμον Ἀργαφίης ita in prioribus verbis expressit Euphorionem fragm. 66. Ορχομενον Xαρίτεσσιν πιναρεσιν ορχηθέντα corrupta sunt etiam sequentia εχεμη - διήνθι σται ἐπὶ τῶν κρον ἐπιδε μενος, in quibus νηνθισται est διηνα θάνα ἔχει at reliqua inepta sunt, aliudque hic olim lectum fuisse docet scruptura cod. Par. ἐπὶ των ἐπιθέμενος ορων, quam sagacioribus

expediendam commendo.

III, 2.1. δέον alckenarii est mendatio libri M. Vitiosa sunt sequentia ἀπαεσας την αἰδω του προσωπου, ubi primum requirebam medium ἀπαεσαι, tum ἀποξυειν potius requirudicendi ratio quam ἀποξέειν Seripsi igitur ἀπαυσαι. s. HI, 40, 4. τὴν αἰδω των προσωπων ἀπαυσται.

Prorsus herravit ab horum Sensu Vnglierus, Herbi κατὰ σαυτην ριπιζε respici existimans Callimachium illii την κατὰ

σαυτον ἔλα. in10 ne linguae quidem leges permittunt neque omnino hoc urget mater, quod si non suae sortis v nem amabat. Rectius comipta haec esse censuerant assi, sed emendationis quod probari possit attulerunt nihil, nisi quod Reificius πιζε scribendum esse vidit, quod nunc contanat Flor. Hoc igitur recepto et suppleto post σαντ' participio

γενομενη nillil ultra requiras. onet mater filiam ut ad se redeat scripsi Tat illa orti ετ εἰμὶ ἐν uαυτῆ amoremque tanquam piaculare malum verberibus expellat. Ea in re ρα πίων usitatum verbum erat Hipponax Chol V, 2. βάλλον-

129쪽

φαρμακον. Idem VII, 7. φαρμακος ἀχθεὶς πτάκις απι- III, 3. 1. μωρία μὲν καὶ πληθος ἰχθύιον. Haec quomodo disserant vix quisquam dicat vereor tamen ne verba καὶ πλοθος ἰχθυων non detenda sint. Sequentia σαγήνην ἡ ζώσας

πορουν τι πραξαιμι, frustra torsemini interpretes. Post απλώσας lacuna indicanda erat; nec obscurum est excidisse aliquid in hanc sententi lim: την σαγήνην απλώσας, πολλα-χου διεσχισμένη Ορων ηπορουν ο τι πραξαιμι. b. καθομολογησ*ντα pro καθομολογήσαντι Seripsi ex Par. Tum

notabile χρυσινοι de aureis numis pro usitat χρυσοῖ, tabilius immane pretium pro verriculi sartura solvendum. 2. Seuerus εἰς ρα ημα- edidit, libris aut simpliciter ωραν aut utroque coniuncto ἄρ- πιέραν praebentibus vix dubium esse potest quin ημερα nil sit nisi varia lectio prae

4. το χρυσουν λυσιον, περ ποτὲ ευπορων τῆ γαμετῆκπισμον ναι περιαυχένιον ἐπεποιήκειν. Postremam vocem miror non vitii u. tam fuisse doctissimis editoribus. Aperium est Aleiphronem scripsisse δε--ίψιν. Ac οὐ ma emendationem illam qui obversatus esse videtur Alci phroni enandri locus apud Pollucem X, 187. sive Fragm. Com. 1 p. 81.

χρυσουν πορισας' εἴθε λιθοκολλητον καλον η ἀν ουτως.

Sic enim hae nunc scribenda arbitror, suppleto vicissim ex Aleipluone quod in codd. Mest αλυσων. lib. σωνα qua' dicum est lectio, revocari Seuerus Παπίωνα alterum aeque bonum est. Similiter variant Καλλίας et καλλέας multaque id genus alia. R. σὐν αυτοῖς

τοκοι vulgo recte συν deleri voluit eiskius, confirmatn In Vat. In sequentibus κατ ἐξωλείας debetur Bastio librilete κατελωνας et κατέξων. b. inserui a Iton iunxit Alciphro cum optativo. Tum κατασκλῆναι primus Bergierus

Eustathio edidit, qui asser haec ad Hom. p. 1508, 26.

130쪽

Alciphronis libri κατασκληθῆναι , κατακλησθῆναι, κατακληθῆναι, κατακλιθῆναι. Fortasse praestat κατεσκληκέναι scribere, qua forma constanter usus est n0Ster III, 4 l. 19, 3 et

Λοπαδεχθ' imo, in fluo Vide ne consulto Scriptor sive archaismuni captaverit sive in Tularent quandam dialectum secutus sit, cuius complura Xenipla extant, ut εχθυεσθαι i. e.

ἐκρυεσθαι, ἐχθές i. e. ἐκτος, ἐχ ητων i. e. ἐκ θητων. V. B chium C. I. vol. II p. 402. et in Relain menstri Mad.

Berol. 1853 p. 149. i. Arina κέναι posui e en aliisque libris vulgo ἀπο- ὰκ - m. ρα μοι scripsi pro vulgato δρα σοι illud

ipsa sententia flagitat male Amaldus ἄρα τοι. Tum παροξασθαι quod libri post καλωδίου habent sutile est scioli addit an lentum, qui vectem restimque ad SuSpendium reserebat. Delendum esse primus vidit Herelius.

2. εἰ γαρ καὶ - Παλαμήδειον. Haec non recte me dunt. Dixerat parasitus aut astuto consili aut vecte et reste sibi pus esse, quorum alterum ad evertendam solarii columnam illud autem ad convertendum horologii indiem spectat. Iam si ita perol si enim totam evertemus columnam aut indicem convertemus, Palamedeum hoc erit On Silium , apertum est primum illii de collimn non OSSe βουλευματος nomine comprehendi, cum ipse supra inter consilium et vim

μοχλον καὶ καλώδιον distinxisset Paullo melius res procedet si pro istis η τὸν γνωμι Μνα scripseris εἰ δὲ τον -- μονα. Hoc pacis sententia emergit haec si enim totam evertemus columnam, bene res habet nee amplius nobis laborandum quod notissimo dicendi genere cogitatione supplenduin est): si in die is convertendi copia erit, ut citius horas indicare possit, nae Palamedeum hoc erit onsilium. Ita igitur haec utcunque expedire licet: lateor tamen totum illud de evertenda columna absurdius excogitatum esse, quam ut ab Alciphrone prosectum esse mihi persuadere possim atque ut totam hane epistolam plenam

라틴어 텍스트