장음표시 사용
481쪽
statione, quu per muros sese reiecissent dedunt se Carolo: quae causa suit, ut& reliqui cataphracti, compositione facta, discedi rent. Constituerat Carolus illine ad Normannos transire: sed prius venit Bellovaeum,eiusque oppidi suburbium unum faci-Ii manu occupauit prima ipsius acies, cui praeerat Cordaeus, qui deinde aliam quoque urbis partem tentabat: verum quod nimium breues erant scalae, et perpaucae quidem illat: nihil potuit perficere. Duobus quibusdam tormetis igitur obiectam portam oppugnabat. Quod si plures habuisset machinas ,& continenter fuisset eiaculatus, haud dubie potitus fuisset oppido: sed accesserat mala instructus ad eam rem perficiendam. Praeter oppidanos initio nullus erat ibi sere miles. Nostri, ea parte, qua tormeius erat interrupta porta, cominus in hoste pugna bant. Interea Cordarus Carolum sollicitae, ut celeriter ca reliquo exercitu progrediatur, si velit oppidum occupare. Dum hic geruntur, ex oppidanis aliquis coniicit faces ardentes in nostros, qui ad portam vim faciebat, quumque iam incendium lue v retur in porta, nostri cogatur referre pe-em, donec extinctias esset ignis. Carolus,
eo venit, putabat di ipse captum iri iam
482쪽
oppiduin oppressa famma. Et sane .si parte exercitus collocasset via Parisiens': fissi tu ita itinere prolubuisset omne is qui auxilio veniebant. Sed dissicultatem sibi fingebat
α periculum,ubi nullum erat,&quod tenue fumen interlaberetur, noluit tranfire: aedeinde, cum ia hostium equitatus magnus in oppidum venisset, constituit in eam partem transire , consilio multum ancipiti Scpericuloso a quo tamen vix samma difficultate poterat dimoueri. lncendium illud i
tum diem permansit, & sub vesperum .decem duntaxat cataphracti, nobis inscientibus, dum occupamur ponendis castris, Aquod ad eam partem nulli essent nostri milites, in oppidum peruenerunt. Prima luce, propius admovemus tormenta, in eoque temporis vestigio conspeximus ad ducet cataphractos in urbem ingredi, quoru adventu recreati oppidani, ut est credibile ' dicionis nulla secerunt mentione. Sed Carolus tu exacerbatus ob res anteactas, ut dixi, mus,volebat vi capere. Quod si accidiset, es at dubio procul omnia vastaturus incedio. Post equitatu illum in urbe receptum, totos uindecim dies oppugnabat eos acerrime tormentis,sic, ut ad impetu faciendum mi
litibus esset paresecta via. Sed quonia scis
483쪽
stagnabat aquis, efficiendi nobis erant duppontes,ad latus illius portae, quae fuit exusta.& ab altera parte eius portae perueniri poterat ad murum absque periculo, nisrquo' num modo propugnaculum, propter ipsius humilitatem, dissicilem habebat oppugnationem .Et quanquam sortitissimi duces, le-etissimeque equbes oppidum defendebant,& inter hos Connestabitus nisi fallor: Caro lus tamen constituit vi oppugnare, contra omnium opinionem : & noctu quieti se daturus, rogabat e suis familiaribus, an putarent hostem ad sustinendam oppugnationem habere satis virium & animi λ Quum
plerique affirmarent ob illorum multitu dinem. deridens, aiebat fore,ut ante eXorta luce, omnes ex oppido seaeiicerent, ac fugae mandarent. Postridie mane coeptum est vehementissime oppugnari. Pontem illum ea nostris multi transeunt,pleriq; etia in muro constiterunt,& cominus diu multumq; PQ
liantur. Erant destinati recentes ac integri, rui primis aut interemptis, aut reiectis, aut elatigatis succederent: sed quum frustra eos moliri videret Carolus, iubet referre pedem. Hostes, quod conspicerent se numero
superari. continebant se intra munitiones.
Ex nostris desidetati sunt ad centum & vi-
484쪽
ginti, vulnerati autem circiter mille. Inse- uenti nocte, hostes eruptione facta, quoni- rim & equites ei ant omnes,& pauci,& hasti inuecti in tabernaculorum funes, impedie-Bantur nulla re perfecta, recipiunt se in oppidum Octauo post oppugnationem die,
Carolus constituit rem tentare via& porta.
ratisiensi, bipartito exercitu: sed quod urbs a multis &lectissimis hominibus defendebatur, omnes eum dehortabantur. modnunc demum cogitabat pςrficere, id si principio fecisset , multo rem egisset felicius.
Quum. non succederet conatus, soluit obsidionem, & suturum putabat, ut discedens nuaderetur ab hoste. Quod si facerent, cogitabat eos excipere: sed quum nulla fieret eruptio contedit in Normanniam. Promiserat enim Brita no, se Rotho magii in usq; cum exercitu profectui si esse quo & Britan nus venturum siccum suis copiis dixerat: sed accepto nuncio de morte Aquitani, mutata sententia, domi sese continuit. Carolus, captis aliquot oppidis dccastellis Normanniae, M incendio vastatis Aulercorum agris, adiportas usque Depae, quod est maritimu oppidum, tandem apud Rothomagum consedit. Sed interceptis ab hoste pabulatoribus voti ara. α brevis. subearat ,.4 citata ia
485쪽
magna esset inopia 'omu reuertitur. Con- lsestim post ipsius ambitionem, regii milites omnia, quae iis locis
D soc sere tempus clientelam & familiam regis,&plerosq; sui fratris familiares pos morte illius recepit& tum in Britannia bello gerepo stcrebras utrinque missas lega riones, constituit omnino pacisci. Quod vemaiori suo commodo faceret, familiares aliquot Britanni, a quibus ille totus pendebat, ipse inutilis & ignauus, pronailsis se
largitionibus ad suas partes traduxit. Eorum authoritate & consilio, re perfecta, Se constituta pace , in Picardiam contendit Per hyemem sere consueuerant ipse &Carolus aliquot mensium pacisci inductas i idem nuncquoque faciebant. Verum legati regis, quum de pace Britannica exposuis. sent,
486쪽
sint, nolebant Britannum inter socios C toli comρrebendi, quod ab eius foedere nuper ille discessisset. Legati autem Caroli,&in his Cancellarius, affirmabant, Britanno
esse liberum, ut intra certam diem accederet, in utrius partis amicitiam vellet: illum
antea quoque defeci ite a sordere, & literis hoc signi ficasse, nec tamen idcirco defuisse ossicio: pendere quidem illum ab alienis
consiliis , &suorum authoritate gubernati totum: sed tamen sequi tande saniora consilia, & facere quod sit ex usu rerum suarum. Dum de his rebus agitur, magnus erat v-trinque fremitus aduersus Connestabitum. Oderat eum rex, & multi Galliae Principes admodum acerbE, Carolus etiam multo infestius, propter ereptum Ambianum &Sactoquintinum, Sc quod redintegrati belli ipsum habebat praecipuum authore: nam induciarum tempore Connestabitus cum
ipse blandissime agebat: sed exorto bello,
persequebatur odiosissime, de inuito volebat extorquere filiam , ut supra demonstrauimus. Has odiorum causas etiam illud auxiliquod quo tempore Carolus cum exercitu prope Ambianum consedit: ille factis incursionibus in Hannoniam, castellii quod-da iis locis cremauit, uo plane A inusita'
487쪽
exemplo. Quum enim ab incendiis antea temperatum esset utrinq;,Carolus indigni . late rei commotus, &secutus morem illius,
in Galliam quoq; deinde flammas & ignem
intulit. Excitatis in eo multis adueriatiis, fit coniuratio, & utriusque Principis legati consilia inter se communicabant. Habebat enim ille suas possessiones non uno in loco. In Vero manduis occupabat Sanctoquintinum,locuples & firmum oppidum: in propin quo tenebat Hanium & Bohenium, arices , quae facile poterant praesidiis firmari ideinde praeter summum illud munus, quod in Galliis obtinebat, petionem annuam habebat a rege, ad quadraginta quinque franeorum millia, sed& vectigal atque porto- irium ei pendebant mercatores , qui vina ex Galliis, per ipsius fines deportabant in Flandriam aut Hannoniam. Ad haec, nouiti Gallia tantum, sed per Caroli quoque ditiones multotum sibi gratiam & beneuolc-tiam adiunxerat. Has de causis, non poterat
eum rex,nisi adiutus a Carolo, selus opprimere. Per inducias agebatur potissimum deeillius capite ac fortunis. Qui a rege eront ad
eam re destinati, reserebant omnia ad Im-bercortu, qui & a multo a tepore illii od
488쪽
quodam in conuentu, dum utriusque Principis Iesati de controueiliis agerent : illem edacii imbercortu insimulauerat. Quam ad criminationem iste prudenter & modeste respondit, iniuriam illam non ad se, verum ad regem , cuius fidem secutus eo venisset legatus. & ad Carolum, cuius ipse locum obtineret ibi, pertinere, cui etiam sit
commemoraturus omnia. Haec sola verborum contumelia, sumi inam & extremam
ei perniciem attulit, ut postea sum dicturus. Quocirca, qui sunt magno loco apud Principes, magnopere sibi cauere debet, ne quid atrocius dicant. Nana quo potentior est Scmaior is, qui iniuriam facit, eo grauius dolent ii, quibus insertur. Propter authoritatem enim eius, & amplitudinem qui intulit , putat hoc magis ad infamiam sitam pertinere. Quod si Princeps quoque durius aliquid ipse dixerit: tunc vero spem omnem illi abiiciunt, ullos vel honores vel opes ab eo consequendi. Deinde, sic est sere comparatum inter homines, ut plerique spe perci' piendi commodi masis excitentur . quam
memoria iam accepti beneficii. Sed ut ait institutum reuertar: regii legati super ea re potissimum agebat cum Imbercorto &Ca.
roli Cancellariolad quem etiam a liqva pars
489쪽
eius iniuriae, quam Imbercortus acceperat, perti nebat. Breuiter eo res deducta fuit, veBouilli. quod oppidum a Namurcis no lo se abest, legati conuenirent. Connestabitu;
autem certior factus, quid ageretui crebros
dimittebat ad viruliaq; Principem nuncios, di regi quidcm persuasit, Carolum eo spectare , ut se redderet a Gallis alienum. Ma gna igitur celeritate rex mandat sitis. Vt aduet sus illum certis de caussis, nihil statuansi.& inducias tantum extrahant. Cumis adferretur nuncius, iam peracta res erat & co- firmata literis : verum tantus erat inter legatos animorum consensus, 't eas literas v-trobique redderent. In iis hoc perstriptu erat, Connestabitum multis de causis iudicatum esse hostem de regis & Caroli, ideoque iureiura do & fide data promiserant, v vrer ex ipsis duobus prior eum cepisset, is vel intra dies octo supplicium sumeret, vel in socii potestate in daret, eamque rem p
blice dentiaciandam esse i nec id modo, verum etiam omnes. qui auxilium ei praeberent unquam, Eostium numero habendos. Rex praeterea pollicebatur , rediturum se Carolo Sancto quin rivum, & illius omni tam obilia bona. quaesiuitii Calliis : faculta di
490쪽
Co MM E NT. LIB. T. 467 Belgica teneret, ei largiebatur. Decretumr: hoc fuit.circumsidendum esse illum ab ν-ttisque in sua arce intra certum temjus. De his omnibu&itaconuenerat, ut diximus: verum superueniente illo nuncio , ruutatum
est consilium, & Connestabit osuit consit tutus dies, quo cum rege, accepta fide, in collocutionem veniret. Id suit tribus, a Novioduno milliaribus. Connes ablius eo
venit, comitatus inter alios. circiter trecen.
tis nobilibus cataplumis, ipse armatus sub veste discincta. Cum rege erant sexcentica taphracti . & in his Comes Daminartinus, hostis illius grauissimus. Rex, praemissis aliquot equitibus, quoniam prior ille ven rat, ezcusabat moram : tandem & ipse ve- 'nit. Eramus cum eo pauci quidam in ea coi locutione. Connes ablius primum excusat, quod armatus venisset . faetum ita se propter Dam martini pridientiam. a quo capitaliter dissideret. Post multam collocutionem, voluit rex , ut praeteritarum offensionuntiaboleretur memoria. Cum deinde in ea mi partem, ubi rexerat, transiisset, nam tabulatum quoddam intererat fit inter eum re Dam martinitantercessione regis, compotatio. Inde cum rege prosectus Noviodunum rostridie Saactoqui at num reuertitur, Eladi Q. M