Carmina Græce conversa per Maximum Planudem

21쪽

XXII, 2 si τανυουσι XXlII, 5. In aliis utitur, quae ex usu poetarum licita orant, productionibus per arsin X XV Ill 32 36, ut saepius in Catonianis), per consonantium repetitionem τοσσας V, 28; οπιτωρ VI, 14 et per vocalium mutationem tiοινα V, 26 , tum spocopo καδδυς

V, 23ὶ, ut saeps in Catonianis. Dicendi oro ratio, quam Maximus in Boethianis sequitur, pro temporo, quo fioruit, non vituperanda, cum satis apta, Elegans et poetica sit, quantum ex singulis verbis, quae saepius an aliis poetis v. o. Aeschylo LII, 1 λυχιον mutuatus est, Et ex conjungendi rationibus colligi polost. N quis tamen ea cum praeclara illa simplicitate stpulcnritudin antiquitatis, sed potius cum poetis saeculi quarti decimi comparet. Dialectus sius in universum est epico elegica, ita tamen, n non ubim e in a sibi constot, sed nonnuI a s dorica esui e lV

25 vel attica in dativo I declin. αις I, 2 l. iuxta ζοι l, 2b habeat admixta. Verba singula quod attinet, iis altrihuit vel novam significa tionem δέξασθαι fustere I, 17; λο λοεσσα ulta It 12 αυγειν augem XXI, 12 st XXIV, 9; σκαιος sons XXVI l, 32 vel novas Ormas, ut

vel omnino nova, quibus aetas eius utebatur, aut exhibuit aut finxit, ut 17τρεκι' XVI, 13 et XXXV ill 2b; odigus XXIV, 2b. Porro in Neotondis verbis vel comprobata dat, quae graeci talis illorum temporum Dropria sunt v. o. ες pro e XXX, 34 ῆν cum indicativo XXVII, 7:XXIX, IT), vel singularia quaedam habet, ut αυχέω cum accusativo XXI, 12 propter transitivam significationem. Conversio deniquo ipsa inter multas, quas vo ab ipso Planudo vel ab aliis tunc facta sunt, plerumque ad verbum xpressa et satis eleganter pro illis temporibus composita est, quamquam cum nostra in Ver-

22쪽

naculam transferendi rations non comparanda. Quemadmodum enim omnino a Graecis interpretibus factum videmus, ut in singulis ab oratione scriptoris scedant, ita apud Planadem quoquestalia inveniuntur.

Etenim alia in rsddendis Vsrbis omisit II, 6 quondam 20 fertilis 25 gravibus 1ll, 4 stetit 1U, 11 feros etαὶ alia Boethianis addidit 11, 26 δειν μ; II, 9 μέγας), alia omnino liber in graecum transtulit it 6. T. IV, 7 8 V, 30 etc. vel commutata adjectivorum positions it 8;lli 10 , vel explanando II, 12 αριστα pro ictori, quibus adeo singula ajicit it 5 εν αυτ με ib. 23 δαιδαλεους et πἀνσοφα φαίνων , vel amplificando, qua simpliciter dicta orant 1 v, 6 excitantis per ζειον σ3νς, V, 1 lucem per ῆιιατος αι νι), vo denique minuendo nequo diligenter reddendo, ut 1 V, 1 serenus per χοώMενος; ib. 5 rabies minaeque per μανίαι θοα; obseuro pauida cornu per Oκιερὴν adde v. 38. 1. Q.

st XXXVII, 20, quorum ultima propter placitum theologicum a Mu-κimo mutata videntur. Quas si comparas cum aliis, recte et de verbo a Ianud translatis, ita ut porraro vorha latina ab socinal inisi lecta

Esse dicera possis, quod si lapsu humanas naturae ni it 12 φ φ ο φορήσας pro in numeris comprehensam V11, 7 θάλ-ε pro aestus; ib. 1TOuu Obtuitus pro obex X cxlv, 24 ωοσεν pro demersitI, vel interdum Codicis pravi auctoritat factum sit plura in graeos conversis magis laudanda quam vituperanda ess nomo infitiabitur Sod vel sine vim tutibus iis, quas dixi, habent curras ctu digna sint, quum non modo in Boethianis rectius constituendis intelligendisqus magnum assevant

eommodum ita indicatur melior scriptura , 9 et XXXVII, 143, siletiam specimen novum lesnumque ei exhibeant, qui linguam, studium et eruditionem illius astatis diligεntius cognoscoro Elit. Jam rastat ut varias scripturas odicis Parisini r. 2094 addam, a Carolo Benediet Hasi , adjutor illo atque sospitator literarum antiquarum mihiquo assinitatis vinculis conjuncto, liberalissime trans missas. Quibus vel interserta vel addita xhibebo, quas a Frie . Osanno, professore Giessensi amicoquo carissimo, et a Iu Friea. Dathvis, collega optimo et doctissimo, notata mecumqua communicata sunt, ita ut meas quoquo in rategendis Maximi verbis subnatas e mei

dationes hic illi adspergam.

23쪽

1 Delevi punctum. 2 Eadem leguntur in Vind. sed de industria erant a me omissa. 3 Pn oti titi non apto sensu ; malim προαιρουμαι. Osann. Optime Codd. Parisini, quod et ipse prius tenta eram.

24쪽

Libri Imetrum IV.Cod. καὶ τροχαίου recis, ut jam Dil-

θρασεῖαν.

6 Quod proponitur legendum ἔσχεθ' οἱ propter metrum. Dathe Sic et in utro- vereor ut Graecum sit. Si quid mutati que ogunti scriptum est. dum scripserim re nou. Osann. Facilior H Unde ossi συντριβόμεσθα syllaba -- fuerit emendatio ἔπεν οἱ sed nihil mutes eunda contra usum correpta, quo pio -

- eat erro. eleusmaticus amovetur.

εἶδος

πλῆν ἔτι

25쪽

Libri II Matrum II.

12 Ita iam sannus mei coniecerat. i3 αυτ λο iamin est oluei ab ipsa a sua; unde eorrigenda, quae ibi notantur. 14 Potest defendi, eum ita post parenthesi ponatur, es Matth r. r. 36i6. ιο Plaeet tum vero in prioribus mutandum δέχοις es. Matth. r. Gr. I. 25. 6. Si et infra XI, 1 , ut in Cod Paris. legitur.

26쪽

Libri II Metrum I.

16 Nil mutandum Leti pro istis positum, T Fortasse et t. l. et versu priore scrib. more Graecorum veterum quorum e in λαμπο et Moes.sua Planudes multa suo idiomati admi-

27쪽

το ἐξακαιδεκατον.

Libri III strum IV.

2i Potest defendi, ut sit luturun formae I9i iam mediae uret σθαι, quam apud antiquos damnant. χουν post γε pro impiie συπaeeipiendum est.

- 29. φιλία συνίσταται

matro id postulante. 20 Reete volebam si ιμ- . irriga νοους ero dol. VI

28쪽

Libri III Metrum I.

Libri II Metrum VIII.

22 Bene es Matth Gr. Gr. I. 398. 24 An per synaloeptiam legi voluit Z23 Quod recie habebit ubi seripseris ab Optime in quod et ipse inciderain.

29쪽

xxv i

- 12. τρεπεν

26 Ita verbum tune in usu erat. 27 Προςυγωγε prorsus alienum quid enim inter licie voeabulvii et Boethii frax ommune Ego malim scribi προαγωγε novam ieet vocem, quae tamen an hoc poeta potest admitti voci vero πρωροι- γε et signifieationem meis vindieare lieel.

ευμελ λ μ suprascripti eadem manu .